Ρυζόγαλο
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Ρυζόγαλο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 232 μηνύματα.
06-03-16
22:30
Είναι προφανές ότι ο χορός και ίσως και το τρέξιμο έχουν περισσότερα «πνευματικά» οφέλη σε σχέση με την προπόνηση με αντιστάσεις. Καταρχάς με τον χορό κοινωνικοποιείσαι, χαλαρώνεις, δημιουργείς και διασκεδάζεις. Η προπόνηση με αντιστάσεις δεν προσφέρει από μόνη της τίποτα όσον αφορά την κοινωνικοποίηση και τη δημιουργία. Αυτοπεποίθηση, διασκέδαση, ίσως και χαλάρωση τα παίρνεις και από τα δύο. Αλλά άμα λείπει η δημιουργικότητα, τότε πώς μπορεί να τη βάζει κάποιος πιο πάνω από το χορό? Παράλογο είναι...
και όσον αφορά το τρέξιμο, ανάμεσα στα αμέτρητα καλά που έχει, έρευνες δείχνουν, ότι σε βοηθάει κατά της κατάθλιψης αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς, που η προπόνηση αντιστάσεων δεν καλύπτει. Ωστόσο, δεν γνωρίζω την εγκυρότητα των ερευνών για να το υποστηρίξω στον ίδιο βαθμό με τον χορό.
και όσον αφορά το τρέξιμο, ανάμεσα στα αμέτρητα καλά που έχει, έρευνες δείχνουν, ότι σε βοηθάει κατά της κατάθλιψης αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς, που η προπόνηση αντιστάσεων δεν καλύπτει. Ωστόσο, δεν γνωρίζω την εγκυρότητα των ερευνών για να το υποστηρίξω στον ίδιο βαθμό με τον χορό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ρυζόγαλο
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Ρυζόγαλο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 232 μηνύματα.
03-03-16
22:36
Αποτελεί λίγο κλισέ, αλλά η ζωή μας θα αλλάξει προς το καλύτερο, αν αντιμετωπίζουμε ό,τι μας φοβίζει ή/και μας φέρνει σε άβολη θέση. Και δε χρειάζεται κανείς να ξεκινήσει από τα μεγάλα, σοβαρά πράγματα, όπως να παραιτηθεί από τη δουλειά, να ζητήσει αύξηση, παιδιά, κλπ κλπ. Υπάρχουν γενικά τόσα πράγματα τα οποία φοβόμαστε, που γενικά δεν είναι ιδιαίτερα σοβαρά. Παραδείγματα? Πάμπολλα, από το να ξεκινήσεις κάτι που ήθελες, αλλά ντρεπόσουν ( πχ χορός, θέατρο κλπ ), από το να προσεγγίσεις κάποιον, από το να πεις κάτι που ήθελες, από το να πας κάπου... Γενικά, πιστεύω πως αυτή είναι η διαδικασία( ίσως και η μόνη) αυτοβελτίωσης. Είναι αργή, δύσκολη, χωρίς τέλος, αλλά όσο περνάει ο καιρός και αρχίζεις να συνειδητοποιείς πόσα έχεις καταφέρει, τότε τίποτα δε θα σε σταματάει. Πάλι θα δυσκολεύεσαι, αλλά θα το κάνεις όπως και να έχει.
Τώρα στο ερώτημα: «και πώς το κάνω αυτό; Πώς αρχίζω να αντιμετωπίζω τις φοβίες μου;», εγώ δεν έχω απάντηση. Για τον καθένα δουλεύουν διαφορετικά πράγματα. Υποθέτω πως θέλει εσωτερική αναζήτηση, ίσως και σε αρκετές περιπτώσεις βοήθεια από κάποιον ειδικό, αλλά ας μη συνεχίσω, γιατί σε αυτό τον τομέα δεν ξέρω τι να πω, πέρα από τις γνωστές, χιλιοδιατυπωμένες γενικούρες, πολλές από τις οποίες τις έχετε ήδη ακούσει/δει σε «ψαγμένα» posts, quotes κλπ
Τώρα στο ερώτημα: «και πώς το κάνω αυτό; Πώς αρχίζω να αντιμετωπίζω τις φοβίες μου;», εγώ δεν έχω απάντηση. Για τον καθένα δουλεύουν διαφορετικά πράγματα. Υποθέτω πως θέλει εσωτερική αναζήτηση, ίσως και σε αρκετές περιπτώσεις βοήθεια από κάποιον ειδικό, αλλά ας μη συνεχίσω, γιατί σε αυτό τον τομέα δεν ξέρω τι να πω, πέρα από τις γνωστές, χιλιοδιατυπωμένες γενικούρες, πολλές από τις οποίες τις έχετε ήδη ακούσει/δει σε «ψαγμένα» posts, quotes κλπ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.