Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
24-10-20
17:05
Δεν ξέρω τι λέτε πάντως εμένα το ζουζούνι μου μόλις ήρθε και κοιμήθηκε πάνω στο χέρι μου λυπάμαι που θα το ξυπνήσω γιατί πρέπει να βγω σε λίγο.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
10-10-20
15:52
"Ανάμεσα στους σκύλους και τις γάτες η βεβαιότητα της επιλογής μου είναι τόσο μεγάλη που δε θα μου περνούσε ποτέ από το μυαλό να συγκρίνω τα δύο. Δεν έχω κάποια ενεργή απέχθεια για τα σκυλιά, περισσότερη απ’ όση έχω για τους πιθήκους, τους ανθρώπους, τους εμπόρους, τις αγελάδες, τα πρόβατα ή τους πτεροδάκτυλους. Αλλά για τις γάτες έχω διατηρήσει έναν ιδιαίτερο σεβασμό και τρυφερότητα από τις πρώτες μέρες ακόμα της νηπιακής μου ηλικίας. Στην αψεγάδιαστη χάρη τους και την ανώτερη αυτάρκειά τους αντικρίζω ένα σύμβολο της τέλειας ομορφιάς και της απρόσωπης πραότητας του ίδιου του σύμπαντος, αντικειμενικά θεωρούμενου, και στην ατμόσφαιρα του σιωπηλού μυστηρίου τους εδρεύουν, όσον αφορά εμένα, όλο το θαύμα και η γοητεία του αγνώστου. Ο σκύλος απευθύνεται στα φτηνά και απλοϊκά συναισθήματα∙ η γάτα, στις βαθύτερες πηγές της φαντασίας και της κοσμικής αντίληψης του ανθρώπινου μυαλού. Δεν είναι τυχαίο που οι στοχαστικοί Αιγύπτιοι μαζί με τέτοια κατοπινά ποιητικά πνεύματα όπως ο Πόου, ο Γκωτιέ, ο Μπωντλαίρ, και ο Σουίνμπερν, ήταν όλοι ειλικρινείς λάτρεις της λυγερόκορμης γερόγατας.
Φυσικά, η προτίμηση κάποιου στο θέμα των γατιών και των σκυλιών εξαρτάται ολοκληρωτικά από την ιδιοσυγκρασία και την οπτική του. Ο σκύλος μού φαίνεται πως είναι ο αγαπημένος των επιπόλαιων, συναισθηματικών και ευσυγκίνητων ανθρώπων∙ ανθρώπων που αισθάνονται περισσότερο από όσο σκέφτονται, που προσδίδουν σπουδαιότητα στο ανθρώπινο είδος και στα δημοφιλή, συμβατικά και απλοϊκά συναισθήματα και που βρίσκουν τη μεγαλύτερη παρηγοριά τους στους δουλοπρεπείς και εξαρτημένους συναισθηματικούς δεσμούς της αγελαίας κοινωνίας. Τέτοιοι άνθρωποι ζουν σε έναν κόσμο περιορισμένης φαντασίας, δεχόμενοι άκριτα τις κοινές, παραδοσιακές αξίες και πάντα προτιμούν να ικανοποιούν τις αφελείς πεποιθήσεις, συναισθήματα και προκαταλήψεις τους, από το να χαίρονται μια καθαρά αισθητική και φιλοσοφική απόλαυση που απορρέει από την ορθή κρίση, το στοχασμό και την αναγνώριση της απέριττης, απόλυτης ομορφιάς.
Αυτό δε σημαίνει ότι τα πιο ευτελή χαρακτηριστικά δεν απαντώνται επίσης στην αγάπη για τις γάτες ενός μέσου γατόφιλου, απλώς δείχνει ότι στην αιλουροφιλία υπάρχει μια βάση αληθινού αισθητισμού, την οποία η κυνοφιλία δε διαθέτει. Ο αληθινός γατόφιλος είναι κάποιος που απαιτεί μια διαυγέστερη εναρμόνιση με το σύμπαν απ’ αυτή που οι συνηθισμένες, ευρέως γνωστές κοινοτοπίες, προσφέρουν∙ κάποιος που αρνείται να «καταπιεί» τη συναισθηματική αντίληψη πως όλοι οι καλοί άνθρωποι αγαπούν τα σκυλιά, τα παιδιά και τα άλογα ενώ όλοι οι κακοί τα αντιπαθούν και αντιπαθιούνται από αυτά. Είναι απρόθυμος να θέσει τον εαυτό του και τα ακατέργαστα συναισθήματά του σαν μέτρο οικουμενικών αξιών ή να επιτρέψει σε ρηχές ηθικές αντιλήψεις να στρεβλώσουν την κρίση του. Με μια λέξη προτιμά να θαυμάζει και να σέβεται παρά να υπερενθουσιάζεται και να ξετρελαίνεται. Και δεν ενδίδει στην παρανόηση πως η άσκοπη κοινωνικότητα και φιλικότητα ή η δουλική αφοσίωση και υπακοή, συνιστούν οτιδήποτε εγγενώς αξιοθαύμαστο ή εξυψωτικό. Οι κυνόφιλοι βασίζουν την επιχειρηματολογία τους σ’ αυτά τα κοινότοπα, δουλοπρεπή και χονδροειδή προσόντα και φαιδρώς κρίνουν την εξυπνάδα ενός κατοικίδιου από το βαθμό της συμμόρφωσής του με τις δικές τους επιθυμίες. Οι γατόφιλοι ξεφεύγουν από αυτή την ψευδαίσθηση, αποκηρύσσουν την ιδέα ότι η υποταγμένη δουλικότητα και η προσκολλημένη συντροφικότητα στον άνθρωπο είναι υπέρτατες αρετές και μένουν ελεύθεροι να λατρέψουν την αριστοκρατική ανεξαρτησία, τον αυτοσεβασμό και την ανεξάρτητη προσωπικότητα, ενωμένα με την υπέρτατη χάρη και ομορφιά, που αποτελούν χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ψύχραιμου, λυγερού, κυνικού και ακατάκτητου άρχοντα των στεγών ".
Απόσπασμα από το χιουμοριστικό δοκίμιο του H.P.Lovecraft "Γάτες Και Σκύλοι (Cats And Dogs)
Πηγή
Πολύ αριστοτεχνικός τρόπος για να πεις "θέλω ένα κατοικίδιο που να μην απαιτεί πολλή φροντίδα και υπευθυνότητα όπως ο σκύλος"
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
02-08-20
20:07
Πάντως, αν θέλετε κατοικίδιο με ολοκληρωμένη προσωπικότητα, πάρτε παπαγάλο που μιλάει. Ο δικός μου όταν πάω ν'ανοιξω το κουτί με τα φυστίκια, το καταλαβαίνει κατευθείαν και αρχίζει να λέει γλυκουλικα "μπαμπάααα..." (ναι δεν ξέρει άλλα μέλη της οικογένειας) και άμα δεν του δώσω αρχίζει να φωνάζει πιο απαιτητικά και στο τέλος να κράζει. Όταν θέλει χαδακια, έρχεται, σκύβει το κεφάλι του και λέει "γουτσου γουτσου". Όταν ακούει γαβγισματα απ τη γειτονιά λέει "νιαουυυ", όταν ακούει κλειδιά (είτε όταν μπαίνουμε είτε πριν φύγουμε) φωνάζει "γειααα γεια σουυυ" και όταν βλέπει να σκουπιζουμε κάτι κάνει τον ήχο που κάνει το χαρτί όταν σκουπίζεις τα τζάμια με αζαξ (όντως). Όταν του τραγουδάμε, λέει τραγουδιστά "λαλαλαα λαλα" και "σκοπαπααακια πααα" (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό). Όταν κράζει και του φωνάξουμε, κάνει παρατήρηση στον εαυτό του και λέει "έλα σταμάτα" ή "έλα ρε Κοκούλη" (τον λένε Κόκο). Επίσης μιμείται όλες τις ομιλίες και τα γέλια. Δε λέει ακριβώς τα ίδια, αλλά αντιγράφει το ύφος και τον ρυθμό της φωνής. Είναι πανέξυπνα τα άτιμα, αλλά θέλουν να τους αφιερώνεις πολύ χρόνο.
ΥΓ: Ξέχασα να πω, πως όταν έχει τα νεύρα του, αρχίζει να ψιθυρίζει "μαλάκα, μαλάκακα, μαλακάκακα" και κάπου εκεί πεθαίνουμε στα γέλια.
ΥΓ: Ξέχασα να πω, πως όταν έχει τα νεύρα του, αρχίζει να ψιθυρίζει "μαλάκα, μαλάκακα, μαλακάκακα" και κάπου εκεί πεθαίνουμε στα γέλια.