Gaspar
Περιβόητο μέλος
Ο Gaspar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,101 μηνύματα.
20-01-21
15:52
Αν κατάλαβα καλά αυτό που λέτε είναι ότι δεν σας ενδιαφέρει η νομική πλευρά του ζητήματος, αλλά το να βγουν όλα στην δημοσιότητα (ονόματα φωτογραφίες) ώστε να λειτουργήσει προληπτικά στην κοινωνία και να αλλάξει η νοοτροπία.
Το τεκμήριο της αθωώτητας...η συκοφαντική δυσφήμηση πάνε περίπατο. και το τι πραγματικά είναι βιασμός και τι ερωτική προσέγγιση το κρίνετε εσείς και ο όχλος και όχι το δικαστήριο.
Είμαι τοξικός γιατί ενθάρρυνα τα θύματα να καταγγείλουν τα όσα έπαθαν, γιατί προφανώς άλλος μαγικός τρόπος δεν υπάρχει. Το να βγαίνει ένα θύμα και να γράφει ένα αντιπατριαρχικό μανιφέστο σε μια φεμινιστική σελίδα δεν είναι δικαίωση ούτε νίκη. Ο βιαστής την έβγαλε εντελώς καθαρή τόσα χρόνια. Ζεί και βασιλεύει, και εμένα προσωπικά αυτό δεν με καλύπτει.
Δεν θεωρώ τις γυναίκες θύματα ούτε ανίκανες να προστατέψουν τα δικαιώματα-συμφέροντα τους.
Τα συναισθηματικά ξεσπάσματα και το τυφλό κυνήγι μαγισσών δεν με ενδιαφέρουν. Συνεχίστε.
Το τεκμήριο της αθωώτητας...η συκοφαντική δυσφήμηση πάνε περίπατο. και το τι πραγματικά είναι βιασμός και τι ερωτική προσέγγιση το κρίνετε εσείς και ο όχλος και όχι το δικαστήριο.
Είμαι τοξικός γιατί ενθάρρυνα τα θύματα να καταγγείλουν τα όσα έπαθαν, γιατί προφανώς άλλος μαγικός τρόπος δεν υπάρχει. Το να βγαίνει ένα θύμα και να γράφει ένα αντιπατριαρχικό μανιφέστο σε μια φεμινιστική σελίδα δεν είναι δικαίωση ούτε νίκη. Ο βιαστής την έβγαλε εντελώς καθαρή τόσα χρόνια. Ζεί και βασιλεύει, και εμένα προσωπικά αυτό δεν με καλύπτει.
Δεν θεωρώ τις γυναίκες θύματα ούτε ανίκανες να προστατέψουν τα δικαιώματα-συμφέροντα τους.
Τα συναισθηματικά ξεσπάσματα και το τυφλό κυνήγι μαγισσών δεν με ενδιαφέρουν. Συνεχίστε.
Gaspar
Περιβόητο μέλος
Ο Gaspar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,101 μηνύματα.
20-01-21
12:45
Ο Γιώργος Χρανιώτης αποκαλύπτει: «Σκηνοθέτης με είχε καλέσει στο σπίτι του και μου την είχε πέσει»
«Δεν ξέρω αυτό αν λέγεται σεξουαλική παρενόχληση, να σου πω την αλήθεια, γιατί τα όρια είναι λίγο περίεργα» λέει μεταξύ άλλων ο ηθοποιός
www.protothema.gr
Gaspar
Περιβόητο μέλος
Ο Gaspar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,101 μηνύματα.
19-01-21
13:57
ισχύει αυτο, με κάποιον τρόπο θα πρέπει όμως το θύμα να καταγγείλει τον θύτη. είναι υποχρέωση του.Δε θα έλεγα ότι μπορείς να φέρεις ευθύνη για κάτι που δεν αποτελεί συνειδητή επιλογή σου. Ακόμη και στο λεωφορείο να σου χουφτώσει ένας άκυρος τον κώλο, άμα σε κυριεύσει ο φόβος εκείνη τη στιγμή δεν μπορείς ούτε να κουνηθείς, είναι σαν να παγώνει ο χρόνος και προσπαθείς να συνειδητοποιήσεις τι γίνεται.
παρόμοιο περιστατικό σε αστικό της Θεσσαλονίκης, το θύμα πήρε την δύναμη και το κατήγγειλε την επόμενη μέρα.
3 φορές την κάλεσαν στη γαδθ να δεί φωτογραφίες υπόπτων, αλλά ο θύτης δεν βρέθηκε.
αν τραβούσε έστω μια φωτογραφία θα ήταν πιο εύκολο.
@EvanescenceQ κανείς δεν υποστηρίζει τον δράστη. αλλά το θέμα είναι ότι μόνο το θύμα έχει στα χέρια του την δύναμη για την τιμωρία η όχι. η δύναμη αυτή φέρει και ευθύνη.
για όσες γυναίκες δέχονται παρενόχληση και χωρίς να κάνουν μετά τίποτα νοιώθουν θύματα.
άλλη ιστορία...γυναίκα δεχόταν συνεχώς στο κινητό της μνήματα και κλήσεις με πρόστυχο περιεχόμενο από απόκρυψη.
αντέδρασε δυναμικά. ήρθε το κατήγγειλε, έγινε η δικογραφία, άρθηκε το απόρρητο, και τελικά ήταν ένας εποπ που χρησιμοποιούσε το κινητό της μάνας του.
Εγινε ρεζίλι στην οικογένεια του , και το πάθημα έγινε μάθημα.
Κανείς δεν θα σας σώσει παρά μόνο εσείς, εκτός αν ασπάζεστε την απόλυτη πατριαρχία, και γυναίκες μπούνε στην ίδια κατηγορία αδύναμων με τα παιδιά, που οι κηδεμόνες άνδρες φέρουν ευθύνη για την προστασία τους.
Gaspar
Περιβόητο μέλος
Ο Gaspar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,101 μηνύματα.
19-01-21
13:08
Η διαδικασία καταγγελίας σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας
Oι αυστηρές ποινές
notospress.gr
Μεταξύ σώφρων ενηλίκων. Όπως έχει ευθύνη κάποιος που θα προσεγγίσει ερωτικά μια γυναίκα, έχει ευθύνη και η γυναίκα να πεί όχι αν δεν θέλει. Στην περίπτωση που υπάρξει με την βία επαφή, το θύμα φέρει την ευθύνη να χρησιμοποιήσει τα εργαλεία του νόμου και να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να καταγγείλει το περιστατικό.
Η Μπεκατόρου από τα όσα είπε καταλαβαίνουμε τα εξής.
ότι ο παράγοντας την φίλησε αλλά αυτή δεν έδειξε κάποια αντίδραση στην πράξη,
ακόμα και μετά το φιλί η ίδια δέχτηκε την πρόσκληση και πήγε στο δωμάτιο του παράγοντα. όπως είπε είχε τον τρόπο του να ρίξει τις άμυνες της.
δεν μας λέει σημαντικές λεπτομέρειες που θα καθορίσουν αν υπήρξε βιασμός.
της έβγαλε τα ρούχα με το ζόρι , ή από μόνη της?
χρησιμοποίησε σωματική βία εναντίων της?
ακόμα και μετά την πράξη για την οποία δεν λέει ότι αντιστάθηκε σωματικά αλλά μόνο ότι είπε δεν θέλει, δεν έκανε κάτι για να το καταγγείλει.
αρνούμαι να δεχτώ ότι οι ενήλικες γυναίκες είναι τόσο θύματα και ανίκανες να υπερασπιστούν τα δικαιώματα και τα θέλω τους, ή τόσο ευάλωτες που θέλουν συνεχώς έναν κηδεμόνα από πάνω τους να τις προστατεύει.
δεν είναι τόσο εύκολο να πετύχει ένας βιασμός. το λεγόμενο ψυχολογικό μούδιασμά-παράλυση ναι είναι κάτι υπαρκτό, αλλά αν δεν αντισταθείς δεν αντιδράσεις, και δεν καταγγείλεις εκ των υστέρων. Δεν φέρεις και εσύ σαν θύμα την ευθύνη της απραξίας?
για την φοιτήτρια του απθ είναι τελείως διαφορετικό και έχουμε εκβιασμό, αλλά και πάλι θα μπορούσε να τον πάει δικαστικά για να δικαιωθεί.
τα εργαλεία υπάρχουν στην διάθεση του θύματος όσο αδύναμο και αν είναι ώστε να βρεί την δικαίωση.
Gaspar
Περιβόητο μέλος
Ο Gaspar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,101 μηνύματα.
18-01-21
22:47
Θεσσαλονίκη: Πρώην φοιτήτρια του ΑΠΘ καταγγέλλει σεξουαλική παρενόχληση από καθηγητή - iefimerida.gr
Η αποκάλυψη που έκανε η Ολυμπιονίκης, Σοφία Μπεκατώρου για την σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη πριν από 23 χρόνια από παράγοντα της Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας, έδωσαν το θάρρος σε αρκετές γυναίκες να λύσουν τη σιωπή του και να μιλήσουν για όσα βίωσαν.
www.iefimerida.gr
για αυτήν την φοιτήτρια που επίσης έγινε θέμα...σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει κάποιο αρμόδιο όργανο εντός πανεπιστημίου όπου θα μπορούσε να απευθυνθεί ?
Gaspar
Περιβόητο μέλος
Ο Gaspar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,101 μηνύματα.
18-01-21
01:41
Δεν είδα να το βάλατε πουθενά αλλά εδώ είναι όσα ακριβώς είπε η Μπεκατώρου
Για μένα θα ήταν η πρώτη ολυμπιακή συμμετοχή και καθώς ήμουν η μικρότερη της ομάδας (21), η χαρά μου ήταν ανείπωτη. Κάποια στιγμή όπως μιλάγαμε με τον Χ γύρισα και με φίλησε. Εγώ πάγωσα, δεν ήξερα πως να αντιδράσω, δεν περίμενα ποτέ να κάνει μία τέτοια κίνηση. Για μένα ο Χ αντιπροσώπευε το πατρικό πρότυπο, ήταν ένας άνθρωπος που επιτέλους δε μας πολεμούσε μέσα στην ομοσπονδία και ήθελε το καλό μας, σκέφτηκα. Συνέχισα να προχωράω τώρα με ταχύτερο ρυθμό κάνοντας πως δεν κατάλαβα ότι συνέβη, αν και του το ανέφερα λέγοντας του ότι δεν περίμενα ποτέ μία τέτοια κίνηση του. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο μας στο ασανσέρ πριν πάει στο δωμάτιο του μου ζήτησε να τον ακολουθήσω. Εγώ αρνήθηκα και πήγα να κλείσω την πόρτα.
Εκείνος πάντα ευγενικά και με χαμόγελο με ρώτησε αν τον φοβάμαι και τότε του απάντησα πως όχι, αλλά ότι δεν υπήρχε λόγος να πάω μαζί στο δωμάτιο του.
Εκείνος προσπαθώντας να με πείσει, με διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να κάνει κάτι ερωτικό απλά να συζητήσουμε. Ήξερε όμως πώς να μου μιλήσει και πώς να με ηρεμήσει και να με κάνει να ρίξω τις άμυνες μου. Και όταν αυτό έγινε, τότε άρχισε να ασελγεί εις βάρος μου. Προσπάθησα να τον απωθήσω, να του δείξω ότι δεν υπάρχει αμοιβαία επιθυμία, θεωρώντας ότι θα το σεβαστεί. Του είπα όχι, του επανέλαβα ότι δεν θέλω να προχωρήσω και εκείνος με ψεύτικα γλυκόλογα έλεγε ότι δεν είναι τίποτα κάνοντας χιούμορ. Έλεγε ότι θα σταματήσει αν δεν το θέλω, όμως δε σταμάτησε ότι κι αν του έλεγα. Κλαμένη και ντροπιασμένη έφυγα από το δωμάτιο όταν αυτός ολοκλήρωσε και σηκώθηκε από πάνω μου.
Γύρισα στο δωμάτιο μου όπου η συναθλήτρια μου κοιμόταν ανυποψίαστη. Έκανα μπάνιο, ένιωθα βρώμικη, εξαντλημένη, ταπεινωμένη και ανίκανη να υπερασπιστώ τα δικαιώματα μου. Ενώ είχαμε μόλις αποκτήσει το δικαίωμα στο όνειρο με την Αιμιλία, αν εγώ μιλούσα για ότι μου συνέβη, μπορεί αυτό να κατέρρεε. Δεν μπορούσα να διαχειριστώ αυτό το συναίσθημα και δεν μπορούσα να το μοιραστώ με την ομάδα μου γιατί μπορεί να μας δίχαζε. Η ομάδα μας που συμπεριλάμβανε και την ανδρική βρισκόταν πάντα σε ένα λεπτό σχοινί ισορροπίας και δεν υπήρχαν δυνατοί δεσμοί που θα μπορούσα να με κάνουν να μιλήσω ανοιχτά. Ο δε προπονητής μας ήταν 25 χρονών, αρκετά συναισθηματικός και άπειρος σε θέματα διαχείρισης κρίσεων. Επίσης τότε δεν είχαμε κάποια συνεργασία με αθλητική ψυχολόγο και φυσικά δεν θα μιλούσα ποτέ στους γονείς μου, γιατί θα με σταμάταγαν από την ιστιοπλοΐα. Στο μικρό και αθώο μυαλό μου η μόνη λύση ήταν να σιωπήσω και να κάνω ότι δε συνέβη τίποτα.
Έκλαψα πολύ και όταν ξύπνησα άρχισα μία παράσταση που έληξε μέχρι και πριν από λίγο καιρό.
Για μένα θα ήταν η πρώτη ολυμπιακή συμμετοχή και καθώς ήμουν η μικρότερη της ομάδας (21), η χαρά μου ήταν ανείπωτη. Κάποια στιγμή όπως μιλάγαμε με τον Χ γύρισα και με φίλησε. Εγώ πάγωσα, δεν ήξερα πως να αντιδράσω, δεν περίμενα ποτέ να κάνει μία τέτοια κίνηση. Για μένα ο Χ αντιπροσώπευε το πατρικό πρότυπο, ήταν ένας άνθρωπος που επιτέλους δε μας πολεμούσε μέσα στην ομοσπονδία και ήθελε το καλό μας, σκέφτηκα. Συνέχισα να προχωράω τώρα με ταχύτερο ρυθμό κάνοντας πως δεν κατάλαβα ότι συνέβη, αν και του το ανέφερα λέγοντας του ότι δεν περίμενα ποτέ μία τέτοια κίνηση του. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο μας στο ασανσέρ πριν πάει στο δωμάτιο του μου ζήτησε να τον ακολουθήσω. Εγώ αρνήθηκα και πήγα να κλείσω την πόρτα.
Εκείνος πάντα ευγενικά και με χαμόγελο με ρώτησε αν τον φοβάμαι και τότε του απάντησα πως όχι, αλλά ότι δεν υπήρχε λόγος να πάω μαζί στο δωμάτιο του.
Εκείνος προσπαθώντας να με πείσει, με διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να κάνει κάτι ερωτικό απλά να συζητήσουμε. Ήξερε όμως πώς να μου μιλήσει και πώς να με ηρεμήσει και να με κάνει να ρίξω τις άμυνες μου. Και όταν αυτό έγινε, τότε άρχισε να ασελγεί εις βάρος μου. Προσπάθησα να τον απωθήσω, να του δείξω ότι δεν υπάρχει αμοιβαία επιθυμία, θεωρώντας ότι θα το σεβαστεί. Του είπα όχι, του επανέλαβα ότι δεν θέλω να προχωρήσω και εκείνος με ψεύτικα γλυκόλογα έλεγε ότι δεν είναι τίποτα κάνοντας χιούμορ. Έλεγε ότι θα σταματήσει αν δεν το θέλω, όμως δε σταμάτησε ότι κι αν του έλεγα. Κλαμένη και ντροπιασμένη έφυγα από το δωμάτιο όταν αυτός ολοκλήρωσε και σηκώθηκε από πάνω μου.
Γύρισα στο δωμάτιο μου όπου η συναθλήτρια μου κοιμόταν ανυποψίαστη. Έκανα μπάνιο, ένιωθα βρώμικη, εξαντλημένη, ταπεινωμένη και ανίκανη να υπερασπιστώ τα δικαιώματα μου. Ενώ είχαμε μόλις αποκτήσει το δικαίωμα στο όνειρο με την Αιμιλία, αν εγώ μιλούσα για ότι μου συνέβη, μπορεί αυτό να κατέρρεε. Δεν μπορούσα να διαχειριστώ αυτό το συναίσθημα και δεν μπορούσα να το μοιραστώ με την ομάδα μου γιατί μπορεί να μας δίχαζε. Η ομάδα μας που συμπεριλάμβανε και την ανδρική βρισκόταν πάντα σε ένα λεπτό σχοινί ισορροπίας και δεν υπήρχαν δυνατοί δεσμοί που θα μπορούσα να με κάνουν να μιλήσω ανοιχτά. Ο δε προπονητής μας ήταν 25 χρονών, αρκετά συναισθηματικός και άπειρος σε θέματα διαχείρισης κρίσεων. Επίσης τότε δεν είχαμε κάποια συνεργασία με αθλητική ψυχολόγο και φυσικά δεν θα μιλούσα ποτέ στους γονείς μου, γιατί θα με σταμάταγαν από την ιστιοπλοΐα. Στο μικρό και αθώο μυαλό μου η μόνη λύση ήταν να σιωπήσω και να κάνω ότι δε συνέβη τίποτα.
Έκλαψα πολύ και όταν ξύπνησα άρχισα μία παράσταση που έληξε μέχρι και πριν από λίγο καιρό.
Gaspar
Περιβόητο μέλος
Ο Gaspar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,101 μηνύματα.
17-01-21
23:20
Τα θύματα βιασμού επίσης στιγματίζονται, και από την οικογένεια τους ακόμα. Η ταμπέλα της βιασμένης είναι το ίδιο ρετσινιά με του βιαστή. για αυτό πολλές γυναίκες το κρύβουν.
Επίσης πολλές φορές υπάρχει βουβή συναίνεση. δλδ το θύμα μουδιάζει ψυχολογικά και δεν αντιστέκεται αρκετά. και μετά νοιώθει τύψεις για ότι έγινε και για το το άφησε να γίνει.
αν μια γυναίκα αντισταθεί πραγματικά και δεν υπάρχει άμεση απειλή ζωής, πχ μαχαίρι, είναι δύσκολο να πετύχει ο βιασμός.
Αυτό που πρέπει να κάνει κάθε γυναίκα που βιώνει κάτι τέτοιο είναι να αντισταθεί με όση δύναμη διαθέτει, και να το καταγγείλει αμέσως χωρίς φόβο.
πάντως βλέπουμε και την διαφορά στα 2 φύλα.
αν ένας άντρας αθλητής πχ ο Πύρρος Δήμας έβγαινε και έλεγε ότι πριν 20 χρόνια τον βίασε μια παράγοντας της 'άρσης βαρών όλοι και όλες θα γελούσαμε, αυτή είναι η αλήθεια.
Επίσης πολλές φορές υπάρχει βουβή συναίνεση. δλδ το θύμα μουδιάζει ψυχολογικά και δεν αντιστέκεται αρκετά. και μετά νοιώθει τύψεις για ότι έγινε και για το το άφησε να γίνει.
αν μια γυναίκα αντισταθεί πραγματικά και δεν υπάρχει άμεση απειλή ζωής, πχ μαχαίρι, είναι δύσκολο να πετύχει ο βιασμός.
Αυτό που πρέπει να κάνει κάθε γυναίκα που βιώνει κάτι τέτοιο είναι να αντισταθεί με όση δύναμη διαθέτει, και να το καταγγείλει αμέσως χωρίς φόβο.
πάντως βλέπουμε και την διαφορά στα 2 φύλα.
αν ένας άντρας αθλητής πχ ο Πύρρος Δήμας έβγαινε και έλεγε ότι πριν 20 χρόνια τον βίασε μια παράγοντας της 'άρσης βαρών όλοι και όλες θα γελούσαμε, αυτή είναι η αλήθεια.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.