Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
11-09-07
20:32
!!!
Από που προκύπτει, αγαπητό Χάος, ότι ο Χριστιανισμός πιστεύει στην αθανασία της ψυχής??? Αντίθετα, θα έλεγα, ότι για τον Χριστιανισμό και την "ανθρωπολογία" που εκπορεύεται από τους "ευαγγελισμούς" του, ο θάνατος είναι η πλέον οδυνηρή καταστροφή του "όλου ανθρώπου" (αν αυτός- ο άνθρωπος- αποτελεί "σύνθεση", σώματος, ψυχής και πνεύματος!). Εξ ου και το "έσχατος εχθρός...". "Εν πνεύματι και αληθεία" λοιπόν- για να είμαστε "αδελφοί της ειλικρίνειας"- προσωπικά αποτιμώ, ότι ο θάνατος για τον κάθε άνθρωπο, που γεννιέται και συνεχίζει να αναπνέει μετά το πρώτο του κλάμμα, είναι το "μέγιστο κακό πιθανώς"...
Στο δικό μου πάντως - ειλικρινά κι όχι ειρωνικά - φτωχό μυαλό, προκύπτει απ τις αμέτρητες αναφορές περί Παραδείσου και Κολάσεως....
Όταν το σώμα πεθαίνει, η ψυχή κάπου πάει....
Ο Χριστός πήγε δίπλα στον πατέρα του... κι αφού δεν πήγε σωματικά, πήγε ψυχικά.. άρα η σταύρωση του επέφερε το θάνατο μόνο στο θνητό σώμα του, ενώ η ψυχή του, αγκάλιασε τον Θεό πατέρα του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
11-09-07
14:28
να προσπαθήσω να δώσω κι εγώ μια δική μου εξήγηση στο "γιατί κάθεται ο θάνατος αριστερά"?
Ο εγκέφαλος μας χωρίζεται ως γνωστόν στα δύο...
Το αριστερό τμήμα είναι το συνειδητό και της λογικής...
Το δεξί είναι του υποσυνείδητου και της φαντασίας...
Απ τη στιγμή που "δεχόμαστε" ότι ο θάνατος αφορά μόνο την ύλη, ενώ το πνεύμα συνεχίζει να υπάρχει και να ταξιδεύει ακόμα και μετά τον θάνατο του υλικού σώματος ... δεν είναι λογικό ο θάνατος να παραμονεύει δίπλα απ το συνειδητό και τη λογική μας? Δεν είναι λογικό ο θάνατος να ψιθυρίζει στην λογική απ το αριστερό αυτί?
Αυτά πεθαίνουν... τα όνειρα ποτέ
Ο εγκέφαλος μας χωρίζεται ως γνωστόν στα δύο...
Το αριστερό τμήμα είναι το συνειδητό και της λογικής...
Το δεξί είναι του υποσυνείδητου και της φαντασίας...
Απ τη στιγμή που "δεχόμαστε" ότι ο θάνατος αφορά μόνο την ύλη, ενώ το πνεύμα συνεχίζει να υπάρχει και να ταξιδεύει ακόμα και μετά τον θάνατο του υλικού σώματος ... δεν είναι λογικό ο θάνατος να παραμονεύει δίπλα απ το συνειδητό και τη λογική μας? Δεν είναι λογικό ο θάνατος να ψιθυρίζει στην λογική απ το αριστερό αυτί?
Αυτά πεθαίνουν... τα όνειρα ποτέ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
10-09-07
15:59
σε σχέση με το θάνατο θα ήθελα να πω κι εγώ κάποιες σκέψεις μου και αν είναι εντελώς άσχετες, Pls αγνοήστε με
καλώς ή κακώς οι άνθρωποι έχουμε στο μυαλό μας ότι ο θάνατος ισοδυναμεί με κάτι κακό... κι αυτό γιατί σαν εγωιστικά πλάσματα, η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου μας προκαλεί οδύνη.
σε πνευματικό επίπεδο όμως δεν είναι
όταν πεθαίνεις πας σε ανώτερο αστρικό πεδίο που μπορείς να "δεις" και να καταλάβεις περισσότερα...
επιπλέον βιώνουμε στη ζωή μας πολλούς θανάτους που "απλά" δεν είναι σωματικοί....
πεθαίνουν πυκνά συχνά κάποιες αντιλήψεις μας και γεννιούνται νέες...
Πεθαίνουν ιδέες μας, αισθήματα..... γεννιούνται νέα!
Η άποψη μου λοιπόν είναι ότι ο θάνατος λοιπόν δεν είναι κακός... είναι συνοδοιπόρος και απαραίτητος για την ίδια την ύπαρξη της ζωής.
Άρα ορθά βρίσκεται και στον αριστερό μας ώμο
καλώς ή κακώς οι άνθρωποι έχουμε στο μυαλό μας ότι ο θάνατος ισοδυναμεί με κάτι κακό... κι αυτό γιατί σαν εγωιστικά πλάσματα, η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου μας προκαλεί οδύνη.
σε πνευματικό επίπεδο όμως δεν είναι
όταν πεθαίνεις πας σε ανώτερο αστρικό πεδίο που μπορείς να "δεις" και να καταλάβεις περισσότερα...
επιπλέον βιώνουμε στη ζωή μας πολλούς θανάτους που "απλά" δεν είναι σωματικοί....
πεθαίνουν πυκνά συχνά κάποιες αντιλήψεις μας και γεννιούνται νέες...
Πεθαίνουν ιδέες μας, αισθήματα..... γεννιούνται νέα!
Η άποψη μου λοιπόν είναι ότι ο θάνατος λοιπόν δεν είναι κακός... είναι συνοδοιπόρος και απαραίτητος για την ίδια την ύπαρξη της ζωής.
Άρα ορθά βρίσκεται και στον αριστερό μας ώμο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.