underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
20-11-08
18:21
Νομίζω πως οι περισσότερες αλλαγές στις αξίες μου έγιναν την περίοδο 20-25, αλλά ακόμη και τώρα νιώθω να αλλάζω, ας πούμε διαφοροποίησα κάποια πιστεύω πέρισυ, στα 26. Μερικές αλλαγές είναι:
Κοινωνικά:
Κάπνισμα: με γονείς καπνιστές είχα μάθει να το θεωρώ δεδομένο. Ότι ο καπνιστής έχει ανάγκη να καπνίσει όποια στιγμή επιθυμεί κι αν τον εμποδίσω θα τον καταπιέσω. Στα 25 μου πήγα Σκωτία με αυστηρή non-smoking policy, κι έγινα αντικαπνίστρια. Αν και με ενοχλεί, είμαι ανεκτική στο να καπνίσουν κοντά μου αν με ρωτήσουν κι αν δεν φυσάν τον καπνό πάνω μου. Στο γραφείο μου επιτρέπω να καπνίζουν μόνο στην κουζίνα με ανοιχτό παράθυρο (κι ας κρυώνουν).
Πολιτικά: δεν ασχολούμουν για χρόνια. Στα 20-21 ασπάστηκα για λίγο κάποιες αριστερές ιδέες, όμως πιο μετά το έριξα σε νεοφιλελεύθερες ιδέες, μετριοπαθώς.
Κοινωνική πολιτική: 4-5 χρόνια νωρίτερα ήμουν επιφυλακτική για γάμους ομοφυλόφιλων κι υιοθεσίες παιδιών από αυτούς, είχα μικρά κολλήματα με κάποιες κοινωνικές ομάδες, όχι ότι ήμουν συντηρητική, όμως δεν ήμουν και πρότυπο προοδευτικών ιδεών. Τώρα πια σπάνια θα ασπαστώ συντηρητικές απόψεις. Ούτε να παντρευτώ δεν επιθυμώ.
Θρησκεία:
Πίστευα ως τα 19 χοντρικά. Μετά το πήγα σε αγνωστικισμό και τώρα έχω κάποιες απόψεις διαφορετικές, πιστεύω, αλλά όχι στον χριστιανισμό.
Φιλικές σχέσεις:
Ως τα 23 πίστευα πως οι φίλοι είναι ιεροί. Και πληγωνόμουν επειδή συνέχεια καταλάβαινα πως μόνο το σεξ είναι ιερό. Σταμάτησα να έχω πολλές επιδιώξεις από τους φίλους και περνάμε όλοι καλά.
Ερωτικές σχέσεις:
Ως τα 23 περίμενα τον πρίγκιπα. Στην συνέχεια πέρασα περίοδο υστερικού dating και making out με όλους τους ξέμπαρκους και μετά, στα 25 ηρέμισα λίγο. Προσπάθησα να κάνω κανονική σχέση (ακόμα το προσπαθώ) χωρίς επιτυχία. Επίσης πιο παλιά θεωρούσα τις σχέσεις για 1 βραδιά ποταπές, τώρα τις θεωρώ αναγκαίο κακό. Νομίζω από ρομαντική ελαφρόμυαλη έβαλα λίγη λογική και κυνισμό στον τρόπο που βλέπω τον έρωτα, χωρίς όμως να χάσω τελείως τον συναισθηματισμό που έχω.
Κοινωνικά:
Κάπνισμα: με γονείς καπνιστές είχα μάθει να το θεωρώ δεδομένο. Ότι ο καπνιστής έχει ανάγκη να καπνίσει όποια στιγμή επιθυμεί κι αν τον εμποδίσω θα τον καταπιέσω. Στα 25 μου πήγα Σκωτία με αυστηρή non-smoking policy, κι έγινα αντικαπνίστρια. Αν και με ενοχλεί, είμαι ανεκτική στο να καπνίσουν κοντά μου αν με ρωτήσουν κι αν δεν φυσάν τον καπνό πάνω μου. Στο γραφείο μου επιτρέπω να καπνίζουν μόνο στην κουζίνα με ανοιχτό παράθυρο (κι ας κρυώνουν).
Πολιτικά: δεν ασχολούμουν για χρόνια. Στα 20-21 ασπάστηκα για λίγο κάποιες αριστερές ιδέες, όμως πιο μετά το έριξα σε νεοφιλελεύθερες ιδέες, μετριοπαθώς.
Κοινωνική πολιτική: 4-5 χρόνια νωρίτερα ήμουν επιφυλακτική για γάμους ομοφυλόφιλων κι υιοθεσίες παιδιών από αυτούς, είχα μικρά κολλήματα με κάποιες κοινωνικές ομάδες, όχι ότι ήμουν συντηρητική, όμως δεν ήμουν και πρότυπο προοδευτικών ιδεών. Τώρα πια σπάνια θα ασπαστώ συντηρητικές απόψεις. Ούτε να παντρευτώ δεν επιθυμώ.
Θρησκεία:
Πίστευα ως τα 19 χοντρικά. Μετά το πήγα σε αγνωστικισμό και τώρα έχω κάποιες απόψεις διαφορετικές, πιστεύω, αλλά όχι στον χριστιανισμό.
Φιλικές σχέσεις:
Ως τα 23 πίστευα πως οι φίλοι είναι ιεροί. Και πληγωνόμουν επειδή συνέχεια καταλάβαινα πως μόνο το σεξ είναι ιερό. Σταμάτησα να έχω πολλές επιδιώξεις από τους φίλους και περνάμε όλοι καλά.
Ερωτικές σχέσεις:
Ως τα 23 περίμενα τον πρίγκιπα. Στην συνέχεια πέρασα περίοδο υστερικού dating και making out με όλους τους ξέμπαρκους και μετά, στα 25 ηρέμισα λίγο. Προσπάθησα να κάνω κανονική σχέση (ακόμα το προσπαθώ) χωρίς επιτυχία. Επίσης πιο παλιά θεωρούσα τις σχέσεις για 1 βραδιά ποταπές, τώρα τις θεωρώ αναγκαίο κακό. Νομίζω από ρομαντική ελαφρόμυαλη έβαλα λίγη λογική και κυνισμό στον τρόπο που βλέπω τον έρωτα, χωρίς όμως να χάσω τελείως τον συναισθηματισμό που έχω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.