kleftra
Διάσημο μέλος
Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
04-06-06
14:02
Αρχική Δημοσίευση από briki:Δυστυχως kleftra μονο σε καποιους οργανωμενους παιδοτοπους και γηπεδα, κι οσο ειναι μικρα αυτο συνεπαγεται στο οτι θα πρεπει να βρισκεις τον χρονο να τα πηγαινεις εσυ ή καποιος δικος σου ανθρωπος (αφου μιλαμε για δικα σου παιδια)
Ναι δυστυχώς, αυτό ακριβώς είναι που με στεναχωρεί.Εμείς παίρναμε το ποδήλατο και τρέχαμε με τα παιδιά της γειτονιάς.Τα αυριανά παιδιά θα πρέπει να μεταφέρονται και να παίζουν 4-5(γιατί πόσο ελεύθερο χρόνο να έχει πια και ένας γονέας ειδικά όταν εργάζεται) λες και πηγαίνουν φροντιστήριο.
Είχα σκεφτεί(και ακόμη υπάρχει στην άκρη του μυαλού μου) όταν θα αποφασίσω να κάνω οικογένεια να μετακομίσω πιο περιφερειακά(είτε εδώ που βρίσκομαι τώρα είτε αν είμαι Αθήνα κάπου στα Μεσόγεια) μπορεί να χρειάζεται να οδηγώ κάθε μέρα 40χλμ για να πάω στην δουλειά μου και 40χλμ για να γυρίσω όμως θα ξέρω πως το παιδί μου το απόγευμα θα βγει να τρέξει, να παίξει και η μόνη μου έγνοια θα είναι μην γυρίσει με καμμιά γρατζούνια κι όχι μην μου το πατήσει κάποιο αυτοκίνητο.
Δεν θα άντεχα να το μεγαλώσω κλεισμένο σε ένα διαμέρισμα μπροστά σε ένα ηλεκτρονικό, δεν θα άντεχα να του στερήσω την παιδική ηλικία γιατί είναι η μόνη που δεν αναπληρώνεται
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kleftra
Διάσημο μέλος
Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
04-06-06
13:46
Μάλλον κι εγώ ανήκω στους τυχερούς
Κι ας βιάστηκα λιγάκι να μεγαλώσω, βίωσα ανέμελη παιδική ηλικία, με κούνιες, αλάνες, ποδήλατα, αμπάριζα, τα μήλα, διακοπές, όλα όσα φοβάμαι ότι τα παιδιά μου θα στερηθούν.
Μια εποχή σκεφτόμουν πως αν κάνω παιδιά θα ήθελα να τα μεγαλώσω μακρυά απο την πόλη, γιατί ακόμη και αν τους πάρω ποδήλατο που θα κάνουν;Στους δρόμους που είναι πήχτρα στα αυτοκίνητα;Και μπάλα που θα παίζουν;Στα μπαλκόνια όπως κάνουν κάποια παιδιά που βλέπω και λυπάμαι;
Δεν είναι μόνο ότι βγαίνει νέα μόδα και χάνονται τα παραδοσιακά παιχνίδια, είναι και ότι αλλάζει η μορφή της κάθε πόλης.Ακόμη και γύρω απο το πατρικό μου που δεν βρίσκεται στο κέντρο του Πειραιά αλλά σε γειτονιά είναι πλέον τόσο πολυσύχναστοι οι δρόμοι, τόσες λίγες οι αλάνες, που θα βρουν ασφαλές μέρος να παίξουν τα παιδιά;
Κι ας βιάστηκα λιγάκι να μεγαλώσω, βίωσα ανέμελη παιδική ηλικία, με κούνιες, αλάνες, ποδήλατα, αμπάριζα, τα μήλα, διακοπές, όλα όσα φοβάμαι ότι τα παιδιά μου θα στερηθούν.
Μια εποχή σκεφτόμουν πως αν κάνω παιδιά θα ήθελα να τα μεγαλώσω μακρυά απο την πόλη, γιατί ακόμη και αν τους πάρω ποδήλατο που θα κάνουν;Στους δρόμους που είναι πήχτρα στα αυτοκίνητα;Και μπάλα που θα παίζουν;Στα μπαλκόνια όπως κάνουν κάποια παιδιά που βλέπω και λυπάμαι;
Δεν είναι μόνο ότι βγαίνει νέα μόδα και χάνονται τα παραδοσιακά παιχνίδια, είναι και ότι αλλάζει η μορφή της κάθε πόλης.Ακόμη και γύρω απο το πατρικό μου που δεν βρίσκεται στο κέντρο του Πειραιά αλλά σε γειτονιά είναι πλέον τόσο πολυσύχναστοι οι δρόμοι, τόσες λίγες οι αλάνες, που θα βρουν ασφαλές μέρος να παίξουν τα παιδιά;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.