Παραχωρήσεις και υποχωρήσεις για τις σχέσεις μας...

Γίδι · 09-08-06

Για πείτε μου κάτι...

Τι είδους και τι μεγέθους υποχωρήσεις έχετε κάνει για τις σχέσεις σας;
Πράγματα που μετανιώνετε, πράγματα που ακόμα σας εκνευρίζουν, παραχωρήσεις για τις οποίες είστε περήφανοι/-ες...;

Το λέω γιατί έχω ακούσει κόσμο να λέει ότι ήταν τόσες ή τέτοιες οι υποχωρήσεις, που τελικά μετανιώνει όλη τη σχέση...

Ή άλλους να νιώθουν ότι παραήταν αγύριστα κεφάλια...

Και, επιπλέον, τι θα κάνατε για την τωρινή σας σχέση;

Giovanna · 10 Αυγούστου 2006

για την τελευταια δεν εκανα πολλες. γενικα, αν ειναι πραγματα που ο αλλος δεν μπορει να αλλαξει και εμενα ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΕΝΟΧΛΟΥΝ, ε δε μπορω να τα παραβλεψω.
βεβαια αυτο ειναι και λιγο υποκειμενικο και αναλογα το ΠΟΙΟΝ εχω απεναντι μου...
γιατι για αλλον, θα εκανα τα παντα, ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΜΩΣ...

ειναι νομιζω αναλογα το ποσο ΑΓΑΠΑΣ, το ποσο αντεχεις χωρις τον αλλο, το ποσο τον εχεις ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ κιολας (σημαντικοτατο) και φυσικα το ποσο ΕΤΟΙΜΗ /ος ΕΙΣΑΙ να μεινεις μονη! (αμεσα συνδεδεμενο με το προηγουμενο...)

Η μεγαλυτερη παραχωρηση που εκανα ειναι οτι αντεξα να ειμαι ΕΓΩ το ΤΡΙΤΟ ατομο... να μοιραζομαι διαρκως δηλαδη.
μιλαμε για εναν εγωισμο που εμενα συνηθως ειναι στα ουρανια, να χει πεσει υπο το μηδεν! δε ξερω, ειμαι περηφανη γιατι εζησα εντονα... και στην τελική, αυτο δεν ειναι που εχει σημασια?

ειμαι περηφανη και για όλους αυτους τους δρομους.... ετρεχα απο δω κι απο κει, ταξιδια πολλων ωρων, πολλων χιλιομετρων, να τον δω μια μερα ή μια ωρα (αδιαφορο μου ηταν)

δε μετανιωνω για οτι εκανα... και δεν υπαρχει κατι που να μην εκανα

Oralee · 10-08-06

Eγώ πάλι δύσκολα κάνω πίσω σε αυτά που κάνω. Ευτυχώς σχεδόν πάντα πέφτω σε ανθρώπους που με ανέχονται και εκπλήσσομαι με την υπομονή τους..

Πάντως η μεγαλύτερη παραχώρηση που ετοιμάζομαι να κάνω είναι πως δέχτηκα να αρραβωνιαστώ, γιατί ο καλός μου είναι από πολύ θρησκευτική οικογένεια και δεν θα ένιωθαν καλά αν απλά συζούσαμε, την στιγμή που μισώ την όλη διαδικασία και θεωρώ τον αρραβώνα παντελώς ανούσιο.. (βέβαια μέχρι να γίνει έχουμε καιρό.. προλαβαίνω νομίζω ακόμα να κάνω πίσω!

)

Κακή Επιρροή · 10-08-06

Αρχική Δημοσίευση από Γίδι:
Το λέω γιατί έχω ακούσει κόσμο να λέει ότι ήταν τόσες ή τέτοιες οι υποχωρήσεις, που τελικά μετανιώνει όλη τη σχέση...

Σε πολλές περιπτώσεις μετά τον χωρισμό, ψάχνουμε να βρούμε διάφορα "επιβαρυντικά" για τον/την πρώην ώστε να μπορέσουμε να τον/την ξεχάσουμε και να προχωρήσουμε....
Έτσι φτάνουμε και στο "χαζό" κατ εμέ συμπέρασμα.... "εγώ που έκανα αυτό κι εκείνο και το άλλο και αυτός/ή .....μπλα μπλά μπλα"
Είναι όμως μια απλή μέθοδος συναισθηματικής άμυνας απέναντι στον πόνο που βιώνει εκείνη τη δεδομένη στιγμή

Την στιγμή που ο καθένας αποφασίζει να κάνει την Χ υποχώριση, φυσικά και δεν έχει κανένα μαχαίρι στον λαιμό ούτε πιστόλι στον κρόταφο....
Είναι επιλογή.. γουστάρει και το κάνει... γουστάρει να υποχωρήσει γιατί έτσι (πιστεύει) ότι θα κάνει τον σύντροφο του ευτυχισμένο ....γιατί γουστάρει να τον έχει καλομαθημένο.....

Τα μετέπειτα λοιπόν παράπονα, και χωρίς παρεξήγηση για όποιον από εσάς τα κάνει

, είναι μια μικρής εμβέλειας εγωκεντρική και εγωπαθής στάση...
"ΕΓΩ ΕΚΑΝΑ..."
Σιγα βρε καραμήτρο... τι έκανες που όταν το έκανες δεν το ήθελες?

Οι παραχωρήσεις και οι υποχωρήσεις πιστεύω ότι είναι δεδομένες μέσα σε μια σχέση που ειλικρινά παλεύουμε να κρατήσουμε.
Αρκεί να μην ξεπερνάνε σε καμία περίπτωση τις αρχές μας, το ήθος μας, τα σοβαρά θέλω μας.
Δε θα υποχωρούσα ποτέ απέναντι σε μια σχέση που ο τύπος με βαράει για παράδειγμα

αλλά υποχωρώ στο ότι δεν είναι ΤΟΣΟ κοινωνικός όσο εγώ με αποτέλεσμα να γίνομαι ελαφρώς αντικοινωνική κι εγώ....
Είναι όμως κάτι που έχω επιλέξει και αποδέχομαι δεδομένου ότι έχει ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ πολλά άλλα προταιρήματα

Γίδι · 10-08-06

Πολύ σωστή η Κακή Επιρροή...!

Demelene · 10-08-06

Πάντως πιστεύω ότι όσο πιο πολύ έχει κάποιος το χάρισμα του κάλους τόσο περισσότερο μεταφέρεται το βάρος της υποχώρησης στον άλλον στην αρχή!
Στην συνέχεια το βάρος μεταφέρεται σε αυτόν που γίνεται το πιο συναισθηματικό "θύμα". Δλδ αυτός που το έχει μεγαλύτερη ανάγκη ή δεν μπορεί να ελέγξει την ανάγκη αυτή! Κοινώς δεν έχει το πάνω χέρι!

Εγώ μια φορά (την μοιράια) τα πρόσφερα όλα χωρίς κανένα αντάλλαγμα και έφαγα τα μούτρα μου καθώς προτιμήθηκε ο Μ@@@ας της ιστορίας (δεν τον λέω εγώ)

Και το δεύτερο χειρότερο που έχω κάνει είναι να δεχθώ να μπω στην θέση του ψυχολόγου της κοπέλας, να απομυθοποιηθεί ερωτικά σε μένα μου δεν είναι καλό και τελικά να βγω και ο μ@@@@κας. Αλλά αυτό το έκανα γιατί βάζω πάντα το καλώς-είναι του άλλου μαζί με το δικό μου! Ίσως και περισσότερο!

Σε αυτό που πολύ δύσκολα θα συμβιβαστώ μάλλον απίθανο είναι το θέμα θρησκευτικό + οτιδήποτε παράγει μια άσχημη έκφανση του χαρακτήρα μου, πχ διασκέδαση που δεν μαρέσει!

adespoto · 10-08-06

Εγώ πιστεύω οτι πρέπει να γίνονται παραχωρήσεις και υποχωρίσεις και από τους δύο κι αμα δεν γίνονται από τον ένα τότε θεωρώ οτι δεν πρέπει να γίνονται ούτε από τον άλλον. Κατά τα άλλα δεν έχω μετανιώσει για οποιαδήποτε παραχώρηση ή υποχώρηση που έχω κάνει στην μέχρι τώρα σχέση μου.

Vkey · 10-08-06

Οι παραχωρήσεις ή υποχωρήσεις μου έχουν να κάνουν με ποιο άτομο είμαι αλλά και τα όρια τα δικά μου.... Υπήρχαν στιγμές σε σχέσεις που δεν υποχωρούσα όσο μπορούσα αλλά κοιτάζοντας λίγο καλύτερα νομίζω ότι αυτό γινόταν γιατί δεν ένιωθα και τόσα πολλά...Δεν με ενδιέφερε τόσο αν θα πληγώσω τον άλλον με την ξεροκεφαλιά μου ή με ένα τσακωμό....

Υπάρχουν όμως στιγμές που οι παραχωρήσεις μου ξεπερνούσαν κατά πολύ τα όρια μου γιατί α)ήμουν τρελά ερωτευμένη β) ήθελα να κάνω πράγματα που ήξερα ότι τα λάτρευε γ) μ'άρεσε να τον βλέπω να χαμογελάει παρά να τσακωνόμαστε και ίσως γιατί τον έβαζα πρώτη μου προτεραιότητα....

Βέβαια παραχωρήσεις δεν κάνω για κανέναν και τίποτα όσο αφορά καταστάσεις που με μειώνουν ως άτομο (π.χ. ψυχολογική και σωματική βία, μείωση του εαυτού μου κλπ) Εκεί δίνω τα παπούτσια στο χέρι και δεν με νοιάζει αν πεθαίνω για τον άλλον 8)

drteddy · 10-08-06

Τη λέξη "υποχωρήσεις" τη συνδέω άμεσα με τις "αντοχές" και την "υπομονή". Ο συνδυασμός και των τριών σε ίσες αναλογίες είναι το ιδανικό. Μπορούμε όμως να το επιτύχουμε ποτέ;; Διάβασα κάπου παραπάνω ότι αν υπάρχει αγάπη οι υποχωρήσεις είναι απαραίτητες. Η αγάπη σαν όρος δεν είναι λίγο ασαφής;; Ίσως γιατί με τον καιρό εκφυλίζεται, φθείρεται, μπορεί όμως και να δυναμώσει...

Δεν ξέρω, δεν ξέρω....

Γενικά είμαι συγκαταβατικός, μ' αρέσει να κάνω τα χατίρια των άλλων, αλλά δε νομίζω να έχω πιαστεί και πολύ μ.......ς μέχρι σήμερα....ακόμη τουλάχιστο :hmm:

travel_lover · 10-08-06

υποχωρίσεις κάνεις μόνο σε περίπτωση που η σχέση αξίζει, που θελουν και οι 2 να την κρατήσουν. αν μόνο ένας κάνει πίσω όλη την ώρα είναι χαμένο παιχνίδι... ο δικός μου μόλισ χτες έκανε μια υποχώρηση και δεν πήγε διακοπές στην τηνο μόνο και μόνο επειδή δεν ήθελα να είναι μόνος του με μια κοπέλα και οι υπ΄΄ολοιποι της παρέας δεν μπορούσαν να πάνε. εγώ το ονομάζω κατανόηση, που όταν δεν υπάρχει, πάει το πουλάκι πέταξε! :whistle:

weak and powerless · 27-08-06

Η μεγαλυτερη παραχωρηση που εκανα ειναι οτι αντεξα να ειμαι ΕΓΩ το ΤΡΙΤΟ ατομο... να μοιραζομαι διαρκως δηλαδη.

The story of my lifetime!

Κ τέταρτο μη σου πω...

Αλλά νταξ...

Πες πως όταν με ρωτάει "αν ήμουν single, θα τα φτιάχναμε;" (αυτό περικαλώ να μπεί στα αποφθέγματα ή έστω στα ανέκδοτα-αστεία κειμενάκια ασαπ), δεν έχω τπτ άλλο να κάνω παρά να μείνω μλκς (ή έστω να συνεχίσω να είμαι

). Έλλειψη πολλών απαραίτητων χαρακτηριστικών γνωρισμάτων δυστυχώς...

Πες ότι μετά από 4 χρόνια (πάρτα μλκ να μη στα χρωστάω...) αρχίζεις και καταλαβαίνεις (σγα σγα, δε βιαζόμαστεεε) πως είσαι ένα παιχνιδάκι (η αλήθεια είναι πως ακόμα δεν μπορώ να το χωνέψω γμτ, αυτή η κοπέλα με ένιωθε αλλά μάλλον ήταν αρκετά αδύναμη... ή ίσως κι εγώ; τι να πω...) και πως μπροστά σε δικαιολογίες του στυλ "τον πιάνει κρίση άσθματος όταν πάω να του πω να χωρίσουμε" δεν ξέρω πως να αντιδράσω... να κλάψω ή να γελάσω; και για ποιόν από τους τρεις ακριβώς;

Πες ότι δεν καταλαβαίνω με την καμμία πως γίνεται να μου "δηλώνει" (και με συμπεριφορά και με λόγια - κούφια; who knows) τρελό έρωτα κι όμως να μην αφήνει την 5χρονη σχέση της, είτε απο συνήθεια, είτε από οίκτο. Κι εγώ αντί να της τα χώσω που με δουλεύει ψιλό γαζί, να παίρνω το μέρος του επίσημου (λολ) αγοριού της... γιατί απλά δε θέλω να βρεθώ ποτέ στη θέση του :/:

, το μόνο πράγμα που ζητάω σαν αντάλλαγμα όταν είμαι ερωτευμένος είναι ειλικρίνεια και όχι οίκτο ή λύπηση (και να μη με αποπαίρνει, είμαι ευαισθητούλης πανάθεμά με)... με τπτ... όταν πια δε με θέλει "αρκετά", θέλω να το μάθω... τώρα γιατί πάντα λαμβάνω το ακριβώς αντίθετο, δεν το ξέρω

.

Πες ότι οι τζούρες ευτυχίας που λαμβάνω αραιά και που, όχι μόνο δε μου φτάνουν, αλλά με ρίχνουν πιο βαθιά στο πηγάδι της εξάρτησης...

Πες ότι το μυαλό μου δεν είναι κάθε λεπτό και κάθε στιγμή εκεί και πως δε μου δηλητηριάζει την σκέψη συχνά πυκνά...

Πες ρε ότι τον αγαπάω τόσο μα τόσο πολύ τον άνθρωπό μου (νταξ, όχι ακριβώς "μου" ρε παιδί μου) και αντέχει τα πάντα η καρδούλα μου...

Αυτό το μαμημένο το στομάχι έχει πάντα αντίθετη άποψη και τελικά μου δείχνει με φωτεινές επιγραφές την έξοδο από τη... "σχέση". Κι εγώ το υπακούω, παίρνω τα μπογαλάκια μου και φεύγω για να μη μου δείξει αργότερα κάνα shortcut για την έξοδο από τη ζωή

. Γιατί είμαι αισιόδοξος άνθρωπος (δε με πιστεύεις; :eek:

) και θέλω να πιστεύω ότι κάποτε, κάποια (άντε, ακόμα κ κάποιος, δε μαμιέται

) θα δει ότι δεν κάνω μόνο για ρεζέρβα ρε γμτ, τι διάολο!

Α, κάτι ακόμα. Για μένα έρωτας δεν είναι να κοιτάζεστε με τον άλλον όλη την ώρα στα μάτια, αλλά να κοιτάζετε και προς την ίδια κατεύθυνση αραιά και που. Μπα;

Αρχική Δημοσίευση από Giovanna:
μιλαμε για εναν εγωισμο που εμενα συνηθως ειναι στα ουρανια, να χει πεσει υπο το μηδεν!

Σύμφωνα με το λεξικό, εγωισμός: η υπέρμετρη αγάπη για τον εαυτό μας που συνεπάγεται αδιαφορία για τους άλλους. Ελπίζω να μη σου ταιριάζει ο χαρακτηρισμός, εσύ τι λες;

χρόνια τώρα με φωνάζει από μακριά
κι ούτε ξέρω πως αντέχω και δε βρίζω
να τη βλέπω ν' αρμενίζει στ' ανοιχτά
κι εγώ έτσι στα ρηχά να πλατσουρίζω

χρόνια τώρα με φωνάζει από μακριά
και με βλέπει σκεπτικό και κουρασμένο
και μου λέει έλα δοκίμασε άλλη μια
εσένα ονειρεύομαι κι εσένα περιμένω

κι ακόμα μια φορά
πως θα τη φτάσω ελπίζω
η αγάπη ορμάει μπροστά
κι εγώ πίσω τρικλίζω
πέφτω κι αυτή γελά
μα εγώ πονάω και βρίζω
και πάω να σηκωθώ ξανά

κι ακόμα μια φορά
λέω θα της τραγουδήσω
τραγούδια τρυφερά
κι αρχίζω να γρυλίζω
φαλτσάρω και γελά
και σταματαώ και βρίζω
και πάω να της το πω ξανά

κι όταν καμιά φορά
στέκει και την αγγίζω
μου λέει είμαι φωτιά
μα μοναχά δροσίζω
κι άμα καώ γελά
μα εγώ πονάω και βρίζω
και πάω να γιατρευτώ ξανά...

dooo · 27-08-06

λυγμ

emufear · 27-08-06

Αντίο ζωή ρε weak, δικός μας είσαι.. ή μάλλον δικός σας είμαι, ή μάλλον αντίο ζωή.

Κακή Επιρροή · 27-08-06

γιατί ρε γμτ το κάνετε αυτό το πράγμα στον εαυτό σας?

torry · 28-08-06

Υποχωρήσεις ε? Λοιπόν δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι συγκεκριμένο!Δεν σκέφτηκα ποτέ πως κάτι που κάνω για τον άνθρωπό μου είναι υποχώρηση ή παραχώρηση! Πάντα ότι έκανα ήταν γιατί το ένιωθα και δεν επέτρεψα ποτέ στον εαυτό μου να γυρήσει και να πεί(μην σου πω καν να σκεφτεί!) πως εγώ έκανα αυτό κι εκείνο για εκείνον κτλ!
:thumbup:

Θα συμφωνήσω και με την ΚΟΥΕ πως αυτά είναι απλά δικαιολογίες που λέμε στον ευατό μας μετά από ένα χωρισμό για να πιστέψουμε πως μόνο ο άλλος έφταιγε κι εμείς ήμασταν άψογοι!
Την λέξη εγωησμό δεν την έβαλα ποτέ μέσα σε κάποια σχέση!Ισως γι αυτό και να πληγώθηκα πολλές φορές.

Ομως δεν μετανιώνω! Υπάρχουν και άνθρωποι που εκτιμούν, δεν σε βλέπουν τον μ@λ@κ@ της υπόθεσης! Στο κάτω κάτω αυτή είμαι και έτσι λειτουργώ!Θελω να τα δίνω όλα κι αν ο άλλος θέλει ας δώσει!

]ifrit[ · 30-08-06

ρε γίδι

Γίδι · 01-09-06

ρε ]iftrit[!!

:bigarmhug

Giovanna · 04-09-06

Αρχική Δημοσίευση από weak and powerless:
Σύμφωνα με το λεξικό, εγωισμός: η υπέρμετρη αγάπη για τον εαυτό μας που συνεπάγεται αδιαφορία για τους άλλους. Ελπίζω να μη σου ταιριάζει ο χαρακτηρισμός, εσύ τι λες;

μάτια έχεις, βλέπεις.
δες.

The Djinn · 05-09-06

Kαι υποχωρησεις εκανα,και παραχαρησεις και το λεγομενο "βημα πισω" στις σχεσεις μου και φυσικα το ιδιο εκανα και αυτες για εμενα.
Ο λογος;Απλουστατα γιατι ειναι λογικο η κοπελα -μιας και μιλαω για μενα- και να μην μπορει να ανταποκριθει σε ολα τα "θελω" μου και "ελπιζω" μου και το ιδιο και εγω.
Φυσικα ποτε δεν με ενοχλησαν τα παραπανω (οταν γινονται και απο τις δυο πλευρες, σε λογικα επιπεδα και με σκοπο και προσπαθεια και απο τους δυο να κανουν οτι ειναι δυνατο για το "εμεις" και οχι το "εγω".).
Δεν αγαπω-ερωτευομαι-δεσμευομαι (με) μια κοπελα με την ελπιδα να ταυτιζεται με ολα τα "θελω" μου και να κανει ολα εκεινα που μου αρεσουν γιατι τοτε απλουστατα δεν θελω να αγαπησω τον αλλον για αυτο που εχει πραγματικα να μου δωσει, αλλα κατα βαθος αγαπω την αντανακλαση μου στο προσωπο του/της αλλης.

Γίδι · 09-09-06

Εγώ έχει τύχει να σκεφτώ και για τις δύο προηγούμενες μεγάλες σχέσεις μου ότι πάνε για... καιρόοο ακόμα (και για πάντα).

Για τη μία, που ήταν και 4ετής εφηβικός έρωτας, ήμουν πρόθυμη να προσασμόσω το μέλλον μου στα δικά του σχέδια. Είχα περάσει ήδη Αθήνα, αλλά αν περνούσα Βόλο, λόγω (και) αυτού θα έψαχνα μεταγραφή. Όταν αυτός πέρασε αλλού (ήταν ένα χρόνο μικρότερος), δεν άλλαξε. κ, λογικό.
Μετά κάπου είδα ότι εγώ σκεφτόμουν το μέλλον και μας έβαζα δίπλα δίπλα. Όχι να 'μαστε κάπου μαζί, αλλά να έχουμε καταλήξει... όπου, ο καθένας, αλλά μετά από κοινό σχεδιαμό. Αυτός, το αντίθετο, απομακρυνόταν και επένδυε στα δικά του. Τελικά χωρίσαμε και είδα ότι μόνο τότε άνοιξα κι εγώ φτερά.

Και για το δεύτερο έρωτά μου θα έβαζα σε λούκι το μεταπτυχιακό μου. Πάντα ανυπομονούσα για την εμπειρία του εξωτερικού και όταν μπήκε στη ζωή μου ένας ώριμος άντρας, άρχισα να σκέφτομαι λίγο σα γυναικούλα προ των 40, αντί να νιώθω ότι έχω τη γη κάτω από τα πόδια μου.
Γι' αυτό και με ην πρώτη αφορμή έριξα μαύρη πέτρα πίσω μου και μούτζασω τον εαυτό μου, που έστω και σκέφτηκα να συμβιβαστώ.

Τώρα είμαι σε μία σχέση που κάποια πράγματα είναι απλά δεδομένα και ό,τι μας περιμένει στο μέλλον... είναι μακριά ακόμα.

Ξέρω όμως ότι όταν έρθει η στιγμή, θα βεβαιωθώ ότι πρώτα είμαι εγώ, ως άτομο, καλά με την προοπτική.. και μετά ότι αυτό σημαίνει ότι είμαστε μαζί...

Στο τέλος της μέρας είμαστε εμείς και ο εαυτός μας...

Παραχωρήσεις και υποχωρήσεις για τις σχέσεις μας...

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Περιβόητο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος