Γιαγιά - Παππούς

Kakerlak

Περιβόητο μέλος

Η Kakerlak αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών. Έχει γράψει 6,204 μηνύματα.
τι εχετε να πειτε?
εγω δυστηχος δεν ενιωσα αυτην την ωραια σχεση...
του μπαμπα μου οι γονεις πεθαναν πριν γεννηθω...
κ της μαμας μου ζουσαν ολλανδια κ ετσι τους εβλεπα μονο μια φορα το χρονο σε διακοπες...
ακουγα ιστοριες απο αλλους κ ζηλευα..
ο παππους μου μου ειπε αυτην την ιστορια...
η γιαγια μου μου πηρε αυτα τα δωρα:worry:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nana

Δραστήριο μέλος

Η Nana αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται IT. Έχει γράψει 602 μηνύματα.
Εγώ τους γνώρισα όλους και ειδικά με τους γονείς του πατέρα μου μέναμε μαζί...

Βέβαια όταν τους έχεις κοντά και φεύγουν η απώλεια είναι μεγάλη... ειδικά όταν έφυγε η γιαγιά μου (που έμενε μαζί μας) και ήταν και ο πρώτος κοντινός μου άνθρωπος που έφευγε, είχα πάθει μεγάλη πλάκα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dark_kronos

Επιφανές μέλος

Ο Rognan αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Ισπανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 20,660 μηνύματα.
Και εγω τους γνωρισα ολους και ζουν ακομα. Ο παπους απο την πλευρα του πατερα μου ειναι ο αγαπιμενος μου συγκενεις τολμω να πω. Εχουμε μια απιστευτη σχεση παροτι δεν βρισκωμαστε συχνα και ουτε εχουμε πολλα να πουμε (60 χρονια διαφορα δεν ειναι και λιγα...). Η γιαγια απο την πλευρα του απτερα μου τωρα την αγαπω και αυτην απεριοριστα βεβαια αλλα οπως και να το κανουμε ειναι η γιαγια, μια ζωη με πριζει... Αλλα φυσικα αν παθει τπτ θα τα παιξω (καλα αν παθει ο παπους μου δεν το συζιτω, θα παθω χοντρη καταθλιψη στην καλητερη των περιπτοσεων)
Απο την πλευρα της μαμας μου τωρα. Τον παπου μου τον αγαπαω, πιο μικρος ειχα μια καπος ιδιετερη σχεση μαζι του καθος ασχολουταν με μοντελισμο, με ταινιες περιπετιας και διαφορα τετια που σαν παιδι με ενθουσιαζαν. Πλεων δεν εχω καμια επαφη μαζι του. Δεν μου σταθικε οπως περιμενα να μου σταθει. Δεν του κραταω κακια, τον αγαπω ακομα αλλα απο μακρια και αγαπιμενοι ειναι καλυτερα.Βεβαια προσφατα ειχε μια περιπετια με την υγεια του και απο οτι μου λεει η αδερφη μου εχει αποδυναμοθει πολυ και δεν μου αρεσει αυτο και ανυσιχισα κιολας στην αρχικη φαση. Την γιαγια μου παλι ποτε δεν την χονεψα. Δεν ξερω γιατι αλλα παντα ειχα μια αντιπαθεια προς το ατομο της, και ειδικα μετα απο καπια γεγονοτα δεν θελω να την ξαναδω στην ζωη μου
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

MonaXoS

Διάσημο μέλος

Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
Εγώ πριν από 3 χρόνια έχασα τη μία γιαγιά μου και πριν από 6+ μήνες τον παππού μου (μάλλον από τη στεναχώρια του). Οι άλλοι 2 παππούδες μου ζούνε και είναι καλά στην υγεία τους...

Η σχέση παππούδων-εγγονιών μπορεί πραγματικά να γίνει μοναδική. Εμένα οι ζώντες παππούδες μου μου έχουν μεγάλη αδυναμία (εγώ και οι δυο αδελφές μου είμαστε τα μόνα εγγόνια τους) και το βλέπω. Με στηρίζαν και με στηρίζουν και προσπαθούν να μου δώσουν συμβουλές. Εντάξει, μερικές φορές είναι λίγο εκτός πραγματικότητας οι συμβουλές τους, αλλά άλλες φορές νομίζω ότι μιλάω με άτομα που είναι πιο κοντά στην ηλικία μου από ότι η μητέρα μου για παράδειγμα (η οποία είναι "μόλις" 18 χρόνια μεγαλύτερή μου).

Τους θεωρώ ένα πολύ ξεχωριστό κεφάλαιο στη ζωή μου και σίγουρα έχω να θυμάμαι πολλά... Είναι κρίμα το γεγονός ότι πρέπει να συμβιβαστώ ότι θα τους χάσω σε κάποια φάση (και μάλιστα σχετικά σύντομα-όσα χρονια κ αν είναι αυτό το "σύντομα" - αν κ ποτέ δεν ξέρεις). Τους αγαπώ πάρα πολύ!


Η γιαγιά και ο παππούς μου που πέθαναν ήταν λίγο πιο απόμακροι από εμένα. Το ξέρω ότι με αγαπούσαν βέβαια. Κ εγώ τους αγαπούσα. Απλά αν είχα ένα πρόβλημα δεν θα το συζητούσα μαζί τους... Μάλλον δεν με είχαν παραχαϊδέψει, γι'αυτό και έγινε αυτό νομίζω. Είμαστε 7+2 μικρούλια 2χρονα= 9 εγγόνια. Που να πρωτοδώσεις αγάπη; :P

αχ.... αναμνήσεις!:/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Δεν μπορώ να πω οτι είχα πολύ στενές σχέσεις με κάποιον απο τους παππούδες μου. Ο πατέρας της μητέρας μου πέθανε όταν ήμουν 40 ημερών, η μητέρα της όταν ήμουν 8 χρονών και δεν στεναχωρήθηκα και πάρα πολύ γιατί ήταν υπερπροστατευτική και με κλείδωνε μέσα για να μην με πατήσει κανένα αυτοκίνητο (μέναμε σε πολύ κεντρικό δρόμο της πόλης). Μετά απο κανένα χρόνο πέθανε ο πατέρας του πατέρα μου, απο εγκεφαλικό, επειδή όμως δεν τον έβλεπα συχνά δεν με αγγιξε πολύ. Τώρα έχει μείνει μόνο η μητέρα του πατέρα μου, αν και δεν έχουμε πολλές επαφές διότι δεν υπάρχει και πολύ καλή επικοινωνία, ξεχνάει τα πάντα, δεν βλέπει καλά, δεν ακούει καλά, άστα να πανε :/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

neraidoula

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Πεγκυ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Δημόσιος υπάλληλος. Έχει γράψει 130 μηνύματα.
εμενα η γιαγια μου πεταξε τη κορη της δηλ τη μανα μ στο δρομο κατι Χριστουγεννα οταν ημουν 4 χρονων και η μανα μ εγκυος στην αδερφη μ και γενικα δεν εχουν καλες σχεσεις σημερα δεν μιλανε..μετα η κυρια η γιαγια μ ηθελε να ναι μαζι μας εκανε πολλες προσπαθειες καποια πραγματα ταξιδια τα ζησαμε μαζι ςσπου παλι κατα τυχη κατι Χριστουγεννα πανω σε εναν καβγα γιατι ειχε γινει ανυποφορη εδιωξε εμενα και την αδερφη μ απο την αθηνα που μας φιλοξενουσε και απο το σπιτι και ειχα την αδερφη μου να κλαιει και να τα βγαζς περα μονη μου γιατι ειχα βεβαια και το παιδι που τα χα που τον εβλεπα!α σταδιαλα τα θυμηθηκα!!εκτοτε δεν την ξαναειδα και δεν ενδιαφερθηκε!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

neraidoula

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Πεγκυ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Δημόσιος υπάλληλος. Έχει γράψει 130 μηνύματα.
ο παππουλησ μου ο γλυκος πεθανε οταν ημουν 17 περιπου ηταν ενας αγγελος δεν ειχε μαλςσει ποτε με κανεναν ...μας αγαπουσε ολους οποτε πηγαινα μ ειχε παντα δςρακια καθομουν διπλα του και λεγαμε τα δικα μας(του πατερα μ ο μπαμπας ηταν)και γενικα τον εβλεπα συχνα ...παντα θυμαμαι που μ επαιρνε σοκολατακια και πορτοκαλαδες..ηταν πολυ γλυκος τελευταια φορα θυμαμαι που μ χε δςσειενα κατοσταρικο!δεν ειχε συναισθηση και μ λεει κσερεις οτι δεν ειναι πολλα αλλα ψυχουλα μου θα παρεισ κατι που θα ναι απο μενα με αγαπη!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Kakerlak

Περιβόητο μέλος

Η Kakerlak αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών. Έχει γράψει 6,204 μηνύματα.
Απάντηση: γιαγια παππους
ο παππουλησ μου ο γλυκος πεθανε οταν ημουν 17 περιπου ηταν ενας αγγελος δεν ειχε μαλςσει ποτε με κανεναν ...μας αγαπουσε ολους οποτε πηγαινα μ ειχε παντα δςρακια καθομουν διπλα του και λεγαμε τα δικα μας(του πατερα μ ο μπαμπας ηταν)και γενικα τον εβλεπα συχνα ...παντα θυμαμαι που μ επαιρνε σοκολατακια και πορτοκαλαδες..ηταν πολυ γλυκος τελευταια φορα θυμαμαι που μ χε δςσειενα κατοσταρικο!δεν ειχε συναισθηση και μ λεει κσερεις οτι δεν ειναι πολλα αλλα ψυχουλα μου θα παρεισ κατι που θα ναι απο μενα με αγαπη!!
:'( :'( :'( :'( :'( ΖΗΛΕΥΩ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
δυστυχώς ή ευχτυχώς (δεν ξέρω) γνώρισα μόνο μια γιαγιά...
τη μητέρα της μητέρας μου, της οποίας έχω και το όνομα :'(
Εφυγε πριν από 20 χρόνια... κι ακόμα όποτε τη θυμάμαι κλαίω...
Στην κηδεία της δεν με αφήσαν να πάω γιατί είχα πάθει πολύ μεγάλο σοκ και νόμζαν ότι θα πάθαινα κανενα μεγάλο κακό....

Ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που θαύμασα ποτε στη ζωή μου τόσο πολύ....
(ναι περισσότερο κι απ τη λατρεμένη μου μάνα)
Εζησε μέσα στις κακουχίες, τον διωγμό απ τη Μικρά Ασία, γέννησε 14 παιδιά απ τα οποία ΜΟΝΟ τα 7 έμειναν ζωντανά, πρόλαβε και είδε 16 εγγόνια και 1 δισέγγονο.
Μπορεί να μη με γέμιζε με δώρα λόγω της φτώχιας της αλλά με γέμιζε πάντα με την απέραντη αγάπη της, τις απίθανες αγγαλιές της, τα υπέροχα φαγητά της, τα σβουριχτά φιλιά της και το ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΜΠΕΡΟ χαμόγελο της....
Απο αυτή τη ΓΥΝΑΙΚΑ έμαθα... ότι η ζωή πάει μπροστα Ο,ΤΙ κι αν συμβεί...
με χαμόγελο!
δε μου το είπε ποτε... μου το έδειχνε όμως πάντα με τη στάση της απέναντι στη ζωή....
Η γιαγιά μου και η μιζέρια ήταν τσακωμένες :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γιάννης

Περιβόητο μέλος

Ο Παπαφλέσσας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 48 ετών. Έχει γράψει 4,851 μηνύματα.
Τον παππού τον είχα χάσει εδώ και πολλά χρόνια
Τον άλλο παππού μου και την γιαγιά μου τους έχασα σε μικρό διάστημα πριν λίγο καιρό και την άλλη γιαγιά μου φτάσαμε στο παραπέντε και ευτηχώς την γλύτωσε.
Είναι κρίμα να μην ζεις με τους παππούδες κάποιες καταστάσεις και όσο τα νέα ζευγάρια αργούν να κάνουν παιδί τόσο αυτή η περίπτωση είναι μεγάλη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

crazyhelen

Διάσημο μέλος

Η crazyhelen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,771 μηνύματα.
Η γιαγιούλα μου, η γλυκεία μου γιαγιούλα Ελένη είναι όλη μου η ζωή. Ζούμε μαζί από την πρώτη μέρα που άνοιξα τα μάτια μου και δεν μπορώ να φανταστώ στιγμή χωρίς εκείνη. ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΥΩ




"Ζαζάκα μου σ'αγαπώ ατελείωτα! "
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Oralee

Τιμώμενο Μέλος

Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
Mε τον μπαμπά του μπαμπά μου δεν είχαμε ποτέ σχέσεις (η μαμά του, της οποίας έχω και το όνομα, πέθανε όταν εκείνος ήταν 3)- είναι κωλοχαρακτήρας και δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί του (τον έχω δει μερικές φορές, αλλά ούτε παππού μπορώ να τον φωνάξω, ούτε να τον νιώσω κοντά μου γνωρίζοντας πόσα έχει κάνει στον πατέρα μου..Άσε που ποτέ δεν νοιάστηκε για μένα ή τα παιδιά από τα αδέρφια του μπαμπά μου, νοιαζόταν μόνο για τα εγγόνια που είχε από τα παιδιά που έκανε με την γυναίκα που παντρεύτηκε αφότου πέθανε η γιαγιά μου - αν καταλαβαίνετε τι λέω δηλ με τόσο μπέρδεμα!)

Από την πλευρά της μαμάς μου ζει μόνο η γιαγιά μου. Ο παππούς μου πέθανε πριν ενάμισι χρόνο και μου στοίχισε πάρα πολύ, γιατί του είχα φοβερή αδυναμία (το ίδιο κι εκείνος, μιας και ήμουν το πρώτο εγγόνι που είδε..) Ακόμα δεν μπορώ να τον σκεφτώ και να μην κλάψω (ακόμα και τώρα έχω βουρκώσει) και δεν ξέρω αν θα μπορέσω να το κάνω και ποτέ. Θυμάμαι που πάντα φώναζε "παιγιάααααααααακι μου" όποτε έπαιρνα τηλέφωνο ή έμπαινα στο σπίτι τους (το σπίτι που τώρα μένω με το μωρό μου, μετά από την φοβερά ευγενική παραχώρηση της γιαγιάς μου, η οποία σταμάτησε να μένει εκεί μετά τον θάνατό του) και θυμάμαι με πολλές λεπτομέρειες κι εκείνη την ιστορία που μου έλεγε μέχρι τα 12 μου, για ένα μηχάνημα που θα μου αγόραζε, στο οποίο κάθε κουμπί που πατούσες σε μετέφερε σε έναν άλλον κόσμο, γεμάτο ξωτικά, νεράϊδες, πριγκήπισσες και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο (κάθε φορά πατούσαμε άλλο κουμπί και βγαίναμε σε άλλο κόσμο.. γρήγορα κατάλαβα πως δεν υπήρχε τέτοιο μηχάνημα, αλλά ποτέ δεν του το είπα, γιατί μ' άρεσε να τον ακούω να μου λέει τόσες ιστορίες..) Ταλαιπωρήθηκε πολύ μέχρι να πεθάνει και μας περίμενε να πάμε πριν αφήσει την τελευταία του ανάσα (δίπλα του ήμουν εκείνη την ώρα) και ακόμα κι αυτό με κάνει να στεναχωριέμαι.

Ευτυχώς έχω ακόμα την γιαγιάκα μου, που είναι μια χαρά (και μακάρι να παραμείνει έτσι για πολύ καιρό ακόμα).. :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

]ifrit[

Περιβόητο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,451 μηνύματα.
Εγώ έχω πολύ καλές αναμνήσεις και βιώματα και από τις δύο πλευρές της οικογενείας μου.
Απ' τη μεριά του πατέρα μου, οι δύο άνθρωποι αυτοί είναι εκπληκτικοί! Τους επισκέπτομαι τακτικά και από μικρό παιδί χαιρόμουν όταν με πήγαινε εκεί ο πατέρας μου. Εχω και το όνομα του παππού :) Τους αγαπάω πολύ και ευτυχώς είναι υγιείς.
Απ' τη πλευρά της μάνας μου, είχα ένα ιδιαίτερο δέσιμο. Αγαπούσα πολύ τη γιαγιά, μέχρι πριν κάποια χρόνια έμενε 2 λεπτά απ' το σπίτι μας και έτσι είχαμε καθημερινή επαφή. Τώρα όμως που ζει στο χωριό την βλέπω πιο σπάνια. Το μεγαλύτερο δέσιμο απ' όλους τους συγγενείς μου όμως το είχα με τον παππού μου που πέθανε πριν 26 μέρες. Ως πιτσιρίκι, περνούσα καλοκαίρι και Πάσχα στο χωριό και ήμουν πάντα με τον παππού. Εγώ ήμουν βόλτα με τα παιδιά και ο παππούς πάντα σε μια ταβέρνα, και όποτε πέρναγα από εκεί σήκωνε το χέρι και φώναζε "Bασίληηηη, εδώ κάθομαι" :D
Και κάθε βράδυ τρώγαμε μαζί και γυρίζαμε σπίτι.
Με είχε κάνει ΑΕΚ και μίλαγε ώρες ολόκληρες για αθλητικά αν του άνοιγες κουβέντα :P
Τον θαύμαζα κυρίως για την καλοσύνη του, ούτε μια φορά δε τσακώθηκε, ούτε με την γυναίκα του ούτε με κανέναν στο χωριό. Ηταν απ' τους πιο αγαπητούς ανθρώπους στον τόπο αυτό.
Μπορεί να μην τον πρόλαβα ζωντανό και να στενοχωρήθηκα, αλλά τώρα πια αυτά έχουν τελειώσει και ηρέμησα, κι εγώ κι αυτός.
Τώρα έχω το κομπολόι του και το παλτό του για να φοράω και να τον θυμάμαι :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

travel_lover

Διάσημο μέλος

Η travel_lover αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,202 μηνύματα.
γιαγιάδες κ παπούδες...
γνώρισα 2 υπέροχες γιαγιάδες κ έναν παππού που ακόμα έχω (ο θεος να τον έχει καλά) κ λυπάμαι πραγματικά που δεν μπόρεσα να γνωρίσω τον παππού από την μεριά του μπαμπά, όλοι λένε ότι έχω πάρει χαρακτηριστικά από αυτόν. έχασα τη γιαγιά πριν 2 μήνες κ μουχει κοστίσει πολύ. έχασα κ την άλλη γιαγιά πριν 4 χρόνια. η απουσία κ των 2 πολύ αισθητή αφου δεν θυμάμαι ποτέ να μην υπήρχαν στην καθημερινότητά μου...
όπως κ ναχει νιώθω πολύ τυχερή που είχα κ έχω τέτοιους ανθρώπους στη ζωή μου...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

stupid bitch

Πολύ δραστήριο μέλος

Η stupid bitch αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,983 μηνύματα.
ωχχ..βρήήκες το ευαίσθητο σημείο μουυυ.. :whistle: :P

εγώ είχα (και έχω) την τύχη να έχω μεγαλώσει σε μια υπέροχη και δεμένη οικογένεια,όπου η γιαγιά και ο παππούς,ήταν για'μενα,κάτι σαν είδωλα..δυστυχώς,τον έναν παππού μου,δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω,αλλά πάντα θυμάμαι οι παππούδες (από την πλευρά της μαμάς μου) να μου μιλάνε γι'αυτόν με πολύ σεβασμό και αγάπη και να μου εξιστορούν διάφορα περιστατικά,που νοιώθω σαν να τον γνώρισα.. :D

επίσης,δυστυχώς,πριν 6 χρόνια,έχασα την γιαγιούλα μου σε νεότατη ηλικία και ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει εντελώς (κι ούτε πρόκειται ποτέ..:'()..ΕΥΤΥΧΩΣ όμως,έχω ακόμα τον υπέροχο παππούλη μου και την άλλη μου γιαγιά κοντά μου.. :clapup:

πραγματικά πιστεύω ότι είναι ευλογία τα παιδιά να έχουν τους παππούδες τους και να μεγαλώνουν κοντά τους..εμένα οι δικοί μου,ουσιαστικά με μεγάλωσαν (μέναμε στο ίδιο σπίτι) και νοιώθω απίστευτα τυχερή που πάντα τους είχα και θα τους έχω στη ζωή μου.. :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Hakuna Matata

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Άτομο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 41 ετών. Έχει γράψει 1,921 μηνύματα.
Απο τη μαμα μου ο παππους μου πεθανε οταν ημουν μικρη, τη γιαγια μου την ειδα πολυ λιγες φορες και δεν την χωνεψα και ποτε :redface: . Πεθανε προπερσι. Ε σορρυ αλλα τι να κανω, να προσποιηθω οτι την αγαπουσα;

Απο τον μπαμπα μου τον παππου μου τον θυμαμαι πολυ λιγο αλλα τον λατρευα και μου ειχε κι εκεινος αδυναμια. Αλλα ημουν και παλι γυρω στα 6 οταν πεθανε. Με την γιαγια μου μεχρι τα 10-12 μου καλα τα πηγαιναμε αλλα και παλι κανενα φοβερο δεσιμο. Τωρα εχω χρονια να την δω.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mania

Επιφανές μέλος

Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
Οι γονείς του πατέρα μου δεν μηλούσαν καθόλου στους γονείς μου, δεν ήθελαν την μάνα μου, η γιαγιά μου ήταν κακιά γυναίκα αλλα πολλύ κακιά, έκανε πολλά κακά πράγματα και έβαλέ λόγους διαζηγίου σε πολλά σπίτια των παιδιών της:( όταν πέθανε δεν με ένοιαξε καθόλου, φένομαι ωμή άλλα δεν είμαι πραγματικά μηλάω έκανε πολλά κακά σε όλους, ο πατέρας της μάνας μου πέθανε όταν είμουν 2 και η γιαγιά μου είναι η μόνη γυναίκα που λατρέυω, μένει Λέρο και ερχόταν πάντα έστω μια φορά το χρόνο να μας δεί, έχει πάθει αλτσχάιμέρ απο τα βάσανα, πέρασε πολλά απο τον παπού μου άλλα η γλύκα της είναι απίστευτή, τώρα έχω να της μιλήσω πολλύ καιρό, ξεχνάει αφόρητα, την τελευτέα φορ΄'α που την πήρα τήλ. με ρώτησε 15 φορές ποια είμαι μέχρί που με πήραν τα κλάματα και το έκλησα, δεν αντέχω να πάθει κάτι, δεν θέλω να την χάσω, ήταν εκείνη που μου είπε ότι αφού αγαπάω τον άντρα μου να τον πάρω ακόμα και άν μου βάλουν φωτιά, η αγάπη θα την σβήσει και θα μας κάνει να ζήσουμε αρμονικά, με έμαθε ότι οι καλόι άνθρωποι είναι αυτοί που ζούν για πάντα:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

thodoris28

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Θοδωρής αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών και επαγγέλεται Δημόσιος υπάλληλος. Έχει γράψει 122 μηνύματα.
Είχα την ευτυχία να γνωρίσω και τα δύο ζευγάρια των παππούδω-γιαγιάδων. Οι δύο, η μάνα του πατέρα μου και οπατέρας της μάνας μου, πέθαναν όταν ήμουν 5-6 χρονών. Οι άλλοι δύο πριν λίγα χρόνια. Τώρα είμαι ορφανός από παππού-γιαγιά χαίρομαι όμως που έχω αναμνήσεις από όλους. Σίγουρα αυτοί που φύγαν πιο πρόσφατα μου έχουν χαραχτεί πολύ πιο έντονα στην μνήμη. Με κάνει ευτυχισμένο η σκέψη τους.:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

truffinho

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Αγγελος (όνομα και πράμα) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 37 ετών και μας γράφει απο Γλυκά Νερά (Αττική). Έχει γράψει 1,416 μηνύματα.
Είχα την τύχη να γνωρίσω και τις 2 γιαγιάδες και 3 παππούδες, μιας και η μία γιαγιά χώρισε και έμενε με έναν άλλο άντρα που στην ουσία αυτός ήταν ο πραγματικός μου παππούς.

Είχα αδυναμία στους παππούδες μου (τον πατέρα του μπαμπά μου και τον πατριό της μαμάς) αλλά και στη μία μου γιαγιά, αν ακαι που και που με βασανίζει. Ιδού τι είχα γράψει σχετικά σε ένα άλλο θρεντ:


Δεν αντέχω άλλο. Ακούστε τι έχω πάθει. Ηρθε εχθές το βράδυ στο σπίτι η γιαγιά μου. Δημερα είναι η μέρα που κονταίνω το μούσι, κάτι που συμβαίνει μια φορά στις 2 βδομάδες και θέλω απόλυτη ηρεμία. Την ώρα που αρχίζω μπαίνει στο μπάνιο για να πλύνει στο χέρι κάτι κάλτσες μου που από άσπρες έχουν γίνει μαύρες, καθώς είναι αυτές που φοράω στο ποδόσφαιρο, η ΠΥΛΗ θα ξέρει από τον γιο της...

Συνεχίζω και μετά από 1 λεπτό (και ενώ δεν έχω τελειώσει) με ΔΙΩΧΝΕΙ από το μπάνιο επειδή της ήρθε να καθαρίσει το νεροχύτη και τον καθρέφτη. Μετά επιτέλους τελείωσα και πάω να μπω να κάνω μπάνιο και εκείνη την ώρα μπήκε πάλι μέσα να ξεχωρίσει τα άπλυτα να βάλει πλυντήριο. Εν τέλει της φώναξα και εκείνη παρεξηγήθηκε.

Της έχω απίστευτη αδυναμία αλλά ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ!!!!






Βοήθειαν γειτόνοι!!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dooo

Διακεκριμένο μέλος

Η dooo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 7,956 μηνύματα.
βρε τρουφ, να πω ότι ήσουν γυναίκα και είχες περίοδο, να το καταλάβω:P:P

"γιαγιά, μη μπαίνεις στο μπάνιο όταν είμαι κι εγώ μέσα", τόσο απλό:D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 7 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top