Αργεντινή και Ελλάδα: Ομοιότητες και Διαφορές

Κοινά στοιχεία μεταξύ των περιπτώσεων Ελλάδας και Αργεντινής:

1) "Από την Ανεξαρτησία, σχεδόν 200 χρόνια πριν, το εξωτερικό χρέος της Αργεντινής υπήρξε πηγή εξαθλίωσης και διαφθοράς και των μεγαλύτερων σκανδάλων". Το ίδιο και στην Ελλάδα, η οποία κέρδισε την "ανεξαρτησία" της, περίπου την ίδια εποχή. Ας μην ξεχνάμε πως μέχρι αρκετά πρόσφατα η χώρα μας μαστιζόταν από τρομερή φτώχεια κι εξαθλίωση, αλλά μέχρι και σήμερα από διαφθορά και σκάνδαλα μεγάλου βεληνεκούς. Φαίνεται πως εκείνη την εποχή, οι μεγάλες οικονομικές δυνάμεις είχαν εφεύρει και αρχίσει να εφαρμόζουν, έναν άλλο, πιο κομψό, φτηνό κι αποδοτικό τρόπο εκμετάλλευσης και καθυπόταξης λαών και χωρών που διέθεταν σημαντικές πλουτοπαραγωγικές πηγές. Πιθανώς λοιπόν τα κοινά στοιχεία να οφείλονται σε κοινές στρατηγικές.

2) "Από το πρώτο δάνειο που διαπραγματεύτηκε ο Rivadavia το 1824 (!!!) με τη Βρετανική τράπεζα (!!!) Baring Brothers το χρέος χρησιμοποιείτο για να πλουτίσουν οι οικονομικοί παράγοντες της Αργεντινής, για τον έλεγχο των οικονομικών και την αφαίμαξη της χώρας απ' τον πλούτο της. Το εξωτερικό χρέος πήγαινε χέρι με χέρι με μεγάλες μπίζνες και με τη συνενοχή όλων σχεδόν των κυβερνήσεων". Εδώ κι αν βρίσκουμε ομοιότητες. Τα λεγόμενα στην Ελλάδα "Δάνεια της Αγγλίας", τα οποία συνήφθησαν με σύστημα ανατοκισμού, χάρις στο οποίο δεν ήταν δυνατόν ΠΟΤΕ να ξεπληρωθούν, δόθηκαν από Αγγλικές τράπεζες, περίπου την ίδια εποχή και φαγώθηκαν από τα τότε λαμόγια (τα κατοπινά μεγάλα τζάκια του τόπου), με ένα ελάχιστο ποσόν να έρχεται προς βοήθεια της επανάστασης. Όσο για τη συνενοχή των κυβερνήσεων, ουδέν σχόλιον...

3) "...διαχειριστές ενός χρέους, που γεννήθηκε στη δεκαετία του '70, την εποχή της στρατιωτικής δικτατορίας". Δεν είμαι βέβαιος κατά πόσον το σημερινό μας χρέος γεννήθηκε την εποχή της δικτατορίας (ίσως ο Νωεύς να ήταν καταλληλότερος για να μας διαφωτίσει επ' αυτού), ωστόσο η και πάλι "σύμπτωση" της ελληνικής και της αργεντίνικης δικτατορίας την ίδια εποχή, είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστική. Η ελληνική δικτατορία άφησε πίσω της μια οικονομία διαλυμένη και οι μετέπειτα μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις δανείστηκαν τεράστια ποσά για να δημιουργήσουν βασικές υποδομές. Εγώ προσωπικά θυμάμαι περιοχές που δεν είχαν ηλεκτρικό ρεύμα ή τηλέφωνο, αμέσως μετά τη δικτατορία...

4) Ενδιαφέρον: Επτά χρόνια εφαρμογής νεοφιλελεύθερων πολιτικών και η δραστηριοποίηση μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων και τραπεζών στη χώρα, δεν είχαν ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη της χώρας, όπως υπόσχονται οι φιλελεύθεροι οικονομολόγοι, αλλά την κατάρρευση της οικονομίας και την εκτόξευση του χρέους σε δυσθεώρητα ύψη. Έτσι, για να έχουμε υπόψιν μας ποιο είναι το αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, που υποτίθεται πως θα μας σώσουν από την κακή την κεφαλή μας.

5) "Είναι απάτη να εμφανίζεται η κυβέρνηση ως υπεύθυνη για τα χρέη των τραπεζών". Σας θυμίζει κάτι αυτό;

6) "Το χρέος είναι πλασματικό, ποικιλοτρόπως.[...] Άλλωστε, οι τράπεζες χρέωσαν τοκογλυφικά επιτόκια. Εάν χρέωναν "κανονικά" επιτόκια, το χρέος θα είχε πληρωθεί από το 1988". Όπως βλέπουμε και σύμφωνα με τα όσα επιμένει ο Max Keiser για την περίπτωση της Ελλάδας, τα χρέη που φέρνουν τις χώρες στα πρόθυρα χρεωκοπίας και τους λαούς στα όρια της εξαθλίωσης, είναι πάντοτε πλασματικά και αποτέλεσμα κερδοσκοπίας. Ας μην το ξεχνάμε ποτέ αυτό, μιας και η ιστορία επαναλαμβάνεται σε όλον τον πλανήτη...

7) Carlos Rodriguez, υφυπουργός οικονομικών: "Το χρέος είναι αυτό που επιτρέπει την πίστωση. Το χρέος είναι καλό. Θα δημιουργήσουμε πίστωση για τον καθένα. Το να έχεις χρήματα είναι υπέροχο" (άλλο να έχεις κι άλλο να χρωστάς, αλλά φαίνεται πως ο "κύριος" υφυπουργός προτιμά να ξεχνά αυτήν την παράμετρο). Την ίδια περίπου εποχή, άνοιξαν οι κρουνοί του δανεισμού στην Ελλάδα και φτάσαμε στο γνωστό φαινόμενο της "Υπερχρέωσης των ελληνικών νοικοκυριών", με τις γνωστές σε όλους μας συνέπειες. Έτσι δεν ξεκίνησε και η παρούσα οικονομική κρίση με τα στεγαστικά δάνεια-φούσκες των ΗΠΑ;

8)Η Αρχή της Προδοσίας: "Το 1983 η δημοκρατία επανεγκαθιδρύθηκε με τον δημοκρατικό Raul Alfonsin και τη σοσιαλδημοκρατική του προσέγγιση. Υποσχέθηκε να υπερασπιστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, να καταπολεμήσει τη φτώχεια και να δείξει ότι σε μια δημοκρατία πρέπει να έχεις παιδεία, φροντίδα και φαγητό. [...] Ο Alfonsin κάνει δύο πράγματα ταυτόχρονα: Υπόσχεται ν' αποκηρύξει το χρέος, αλλά δίνει εντολή στον πρόεδρο της κεντρικής τράπεζας να το νομιμοποιήσει". Την ίδια περίπου εποχή, στην Ελλάδα ανεβαίνει στην εξουσία ο "ριζοσπάστης" Ανδρέας Παπανδρέου, υποσχόμενος περίπου τα ίδια. Αν και η δημοκρατία έχει αποκατασταθεί πριν από επτά χρόνια, εκείνος επιμένει να αποκαλεί το κόμμα του ως "Δημοκρατική παράταξη". Παρουσιάζει κι εκείνος διπλό πρόσωπο: Από τη μία διακηρύσσει σε όλους τους τόνους "Έξω απ' την ΕΟΚ των μονοπωλίων", ενώ από την άλλη αρπάζει τις επιδοτήσεις με τα δικά του "νέα τζάκια" και μοιράζει κάποια ψίχουλα στον κόσμο, ώστε να έχει πάντοτε με το μέρος του τη συνενοχή, άρα και την ανοχή τους. Έτσι από τότε, η χώρα βυθίζεται όλο και βαθύτερα στα χέρια των διεθνών τοκογλύφων και στις αντιλαϊκές πολιτικές του ευρωμονόδρομου.

9) "Αλλά η προδοσία δεν ήρθε μόνο από τον Μένεμ. Πολλοί από τους πολιτικούς και τους ηγέτες των συνδικάτων εγκατέλειψαν μια ζωή αντίστασης. Πολλοί απ' αυτούς δέχτηκαν ρυθμίσεις έναντι αποζημιώσεων. Άλλοι σκαρφάλωσαν στο όχημα των ιδιωτικοποιήσεων". Η ομοιότητα με τους αντίστοιχους Έλληνες εργατοπατέρες είναι από μόνη της εύγλωττη και δεν έχω να προσθέσω τίποτε...

10) Antonio Calfiero, γερουσιαστής: "Συμβαίνει συχνά, στην πολιτική ζωή όλων των χωρών. Υπάρχει ένα μικρό γαλλικό βιβλίο με τίτλο "Επαινώντας την προδοσία", όπου αποδεικνύεται ότι η προδοσία είναι μέρος και πάει πακέτο με την πολιτική. Για να πετύχεις πρέπει να πεις ψέματα. Αν πεις αυτά που σκέφτεσαι δεν θα σε ψηφίσει κανείς. Ο Μένεμ παραδέχτηκε πως έκρυψε τους στόχους του για να εκλεγεί". Ο παραλληλισμός με τον Γιωργάκη Παπανδρέου και το περιβόητο πλέον "Χρήματα υπάρχουν", είναι χαρακτηριστικός. Πρέπει να πεις ψέματα για να εκλεγείς, λένε οι θεωρητικοί της "δημοκρατικής" διακυβέρνησης...

11) Antonio Calfiero, γερουσιαστής: "Η κοινωνία της Αργεντινής δεν μπορεί να ονομαστεί αγνή και να φορτώσει τη διαφθορά στις ηγετικές τάξεις. Οι ηγετικές τάξεις προέρχονται από την ίδια κοινωνία". Εδώ λοιπόν ο γερουσιαστής, ενώ προηγουμένως έχει παραδεχτεί ότι οι πολιτικοί εξαπατούν το λαό με ψέματα προκειμένου να εκλεγούν, επαναφέρει τη γνωστή λογική της συλλογικής ευθύνης, προκειμένου να μετατεθεί το βάρος της αποπληρωμής του χρέους στο λαό. Σας θυμίζει τίποτε;

12) "Άρα έχουμε: Μια κοινωνία με μειωμένο ρόλο, ένα κόμμα που προδίδει τις ιστορικές του ιδέες και παραδίδεται στον εχθρό, ένα κίνημα της εργατικής τάξης διαβρωμένο από την αποβιομηχάνιση, μολυσμένο με προδότες, δικαστήρια που τα κουκουλώνουν όλα αυτά, κόμματα της αντιπολίτευσης χωρίς πολύ χώρο για να ελιχθούν και το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η δημοκρατία να συρρικνώνεται". Τόσο ίδια, μα τόσο ίδια ρε αδερφέ;

13) Κυβερνητικός γερουσιαστής, για το νόμο περί ιδιωτικοποιήσεων: "Για πρώτη φορά πρόκειται να συγκρουστούμε με τις διαρθρωτικές αδυναμίες του κράτους στο σύνολό του, κυρίως με τις δημόσιες εταιρείες". Μήπως φίλοι μου τα έχετε ξανακούσει αυτά; ΜΗΠΩΣ;;

14) Armando Vidal, πολιτικός αναλυτής: "Μερικές φορές τα πάντα επιτρέπουν σε μια μειοψηφία να πάρει την εξουσία, χωρίς να ρίξει ούτε μια βόμβα ή έναν πυροβολισμό". Αυτό σχετικά με τα περί χούντας και κατοχής τα οποία συζητάμε στο στέκι εδώ και μέρες.

Τα παραπάνω προήλθαν από προσωπικές μου σημειώσεις, καθώς παρακολουθούσα τα πρώτα 4 μέρη του ντοκυμανταίρ για την κατάρρευση της οικονομίας της Αργεντινής, τις οποίες αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας, όπως ίσως και όσες κρατήσω παρακολουθώντας τα υπόλοιπα μέρη της σειράς. Νομίζω πως μέσα από αυτές σκιαγραφείται μια ανελέητη πραγματικότητα: Αυτές οι καταστάσεις δεν είναι μεμονωμένες, ούτε πολύ περισσότερο τυχαίες, αλλά αποτελούν πάγιες τακτικές του διεθνούς κεφαλαίου, ώστε να καθυποτάσσουν, να ληστεύουν και να εξαθλιώνουν, χώρες και λαούς. Τα σχόλια δικά σας, αν έκανε φυσικά κάποιος τον κόπο να διαβάσει μέχρις εδώ...

Παραθέτω σχετική είδηση που αλίευσε ο Buggs από την εφημερίδα Καθημερινή και παρέθεσε σε άλλο τόπικ:

Η Αργεντινή προειδοποιεί την Ελλάδα για τα μέτρα λιτότητας

Η πρόεδρος της Αργεντινής, Κριστίνια Φερνάντες ντε Κίρχνερ, προειδοποίησε σήμερα την Ελλάδα για τα μέτρα λιτότητας που μπορεί να πυροδοτήσουν κοινωνική αναταραχή, όπως αυτή που αντιμετώπισε η χώρα της την περασμένη δεκαετία.
«Οι συνταγές που επιβάλλονται στην Ελλάδα είναι ταυτόσημε με αυτές που εφαρμόστηκαν εδώ το 2001», είπε η Κίρχνερ, υπογραμμίζοντας τις ομοιότητες μεταξύ της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα και την κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρίση που συγκλόνισε την Αργεντινή προτού η χώρα κηρύξει στάση πληρωμών. «Τα άγρια μέτρα λιτότητας θα συναντήσουν αντίσταση. Θα τελειώσουν άσχημα», υποστήριξε.

Click για ανάπτυξη...