Ο χαμένος ήρωας: Βοήθα κάποιον για να βοηθήσεις τον εαυτό σου

Η ιδέα για το παρόν θέμα, μου ήρθε μετά από μια συζήτηση με τον φίλο μου τον Apro και το ανοίγω σε συνεργασία μαζί του. Η βασική του ιδέα ήταν πως όταν δεν υπάρχει κανείς να σε βοηθήσει, ένας τρόπος να ξεπεράσεις το πρόβλημα είναι να βοηθήσεις εσύ κάποιον άλλον ή άλλους. Ο Apro πιστεύει ότι με αυτόν τον τρόπο μετατρέπεις τον εαυτό σου σε δικό σου προάγγελο, αφού δίνοντας ένα χέρι σε κάποιον που χρειάζεται τη βοήθειά σου, κατά βάθος βλέπεις στο πρόσωπό του μια αντανάκλαση του εαυτού σου και τελικά κατ' ουσίαν βοηθάς εσένα τον ίδιο.

Η ιδέα αυτή, μου θύμισε την περίπτωση του Patch Adams, ενός εναλλακτικού γιατρού, τον οποίο στην μεγάλη οθόνη ενσάρκωσε ο Robin Williams, στην ομώνυμη ταινία. Ο Adams σε ηλικία γύρω στα 35, αντιμετώπιζε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, κατάθλιψη, τάσεις αυτοκτονίας και κατέληξε να εγκλειστεί σε ψυχιατρείο οικειοθελώς, αφού δεν έβρισκε άλλον τρόπο να βοηθηθεί. Εκεί ανακάλυψε ότι είχε τη δυνατότητα να βοηθά τους γύρω του, με τρόπους που δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν οι γιατροί και ότι αυτό τον έκανε να νιώθει καλύτερα και να ξεχνά τα δικά του προβλήματα. Ακόμη περισσότερο, στην προσπάθειά του να κάνει τους άλλους να ξεπερνούν τα προβλήματά τους, επιστράτευσε πολυμήχανη επινοητικότητα, ψυχραιμία και χιούμορ, τα οποία δεν του έβγαιναν καθόλου εύκολα, όταν είχε ν' αντιμετωπίσει τα δικά του προβλήματα, έτσι άρχισε σταδιακά ν' αποκτά τις απαιτούμενες δεξιότητες, όχι απλά για να ξεχνά τα προβλήματά του, αλλά για να βοηθήσει πραγματικά τον εαυτό του. Έφυγε από το ψυχιατρείο και πέρασε στην ιατρική σχολή, την οποία παρά την προχωρημένη σχετικά ηλικία του, έβγαλε με άριστα, σε βαθμό που οι καθηγητές και οι συμφοιτητές του τον υποψιάζονταν για αντιγραφή στις εξετάσεις. Αφιέρωσε τη ζωή του στο να βοηθά τους πάσχοντες από κάθε μορφής ασθένεια, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής τους και δίνοντάς τους κουράγιο να αντιμετωπίσουν τις δυσκολότερες καταστάσεις. Με αυτόν τον τρόπο νοηματοδότησε και τη δική του ζωή κι έκανε τα παλιά του προβλήματα να σκορπίσουν σαν καπνός στον άνεμο.

Σας αρέσει να βοηθάτε τους άλλους στα προβλήματά τους; Η βοήθεια αυτή σας κάνει να ξεπερνάτε τα δικά σας προβλήματα; Θεωρείτε ότι αυτός είναι ένας καλός ενεργητικός τρόπος αυτοανάλυσης; Έχετε κάποια ιστορία να διηγηθείτε;


Ο λόγος σ' εσάς...

Το να βοηθήσεις τον άλλο σου δίνει μια ικανοποίηση ότι προσέφερες σε κάποιον κάτι και τον έκανες να ξεπεράσει το πρόβλημα του.

Δε ξέρω κατά πόσο σε βοηθάει να ξεπεράσεις τα δικά σου προβλήματα. Μακροπρόθεσμα ίσως, αλλά δεν θεωρώ πως πάντα γίνεται αυτό.
Μπορεί απλά να λειτουργεί έτσι ώστε να ξεχνάς προσωρινά τα προβλήματα σου.

Μπορεί τελικά ο καθένας να θέλει απλά τον "σούπερ ήρωα του", αλλά υπάρχουν και μερικοί που νιώθουν ότι δεν έχουν ανάγκη τον "σούπερ ήρωα" για να τους βοηθήσει.
Θεωρώ ότι είναι στην προσωπικότητα του ατόμου το κατά πόσο έχει ανάγκη πραγματικά κάποιον, από το να σταθεί μόνος του στα πόδια του.