Πειθαρχία και επαναστατικό πνεύμα στην ελληνική κοινωνία

Θα ήθελα να συζητήσουμε τι σημαίνει πειθαρχεία για σας, αν υπάρχουν θετικά στοιχεία στο να επιβάλλεται, και πότε η πειθαρχεία που επιβάλλεται γίνεται καταπίεση.
Ο έλληνας, κατά παράδοση είναι αντιδραστικός σε κάθε μορφή καταπίεσης. Από πιο σημείο και μετά δικαιολογείται το επαναστατικό πνεύμα?

Συγκρίνοντας τον ελληνικό λαό με άλλους λαούς όπου η πειθαρχεία είναι τρόπος ζωής(γερμανοί, γιαπωνέζοι), αναρωτιέμαι τι παράγοντες παίζουν ρόλο στην διαμόρφωση αντίληψης του «πρέπει».

Δεν ξέρω αν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, όμως πολύ συχνά συμβαίνει να αγνοούμε τους νόμους, τους κανόνες συμπεριφοοράς και λειτουργείας, τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, και οτιδήποτε μας επιβάλλεται, με το σαθρό πρόσχημα της καταπίεσης.
Η μη τήρηση όμως των παραπάνω, αποτελεί καταπίεση του υπολοίπου κοινωνικού συνόλου από εμάς, αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που έχουν θεσπιστεί, ώστε ανάμεσά μας να υπάρχει μια βιοτική ισορροπία.

Η Ελλάδα που γέννησε τη δημοκρατία, κάνει σήμερα όλον τον κόσμο να απορεί με τήν κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει.....

Χμμμ, δεν ξέρω αν είναι χαρακτηριστικό των ελλήνων το να μην πειθαρχούν σε όλα, εγώ πάντως θεωρώ οτι πρέπει κανείς πρώτα να κρίνει αν κάτι το οποίο του "επιβάλλεται" είναι σωστό ή όχι και μετά να πράττει ανάλογα.
Είδαμε και τους Άγγλους που ζουν μες στην καταπίεση και όταν έρχονται στα ελληνικά νησιά για να εκτονωθούν κάνουν έκτροπα.
Θεωρώ οτι πίεση δεν είναι κάτι σωστό. Προφανώς βέβαια το να είναι κανείς σωστός και με τον εαυτό του και με τους συνανθρώπους του είναι κάτι το οποίο κάνει τον άνθρωπο να προοδεύει, αλλά αυτό θα πρέπει να καλλιεργείται από την κοινωνία την ίδια. Ας εξετάσει λοιπόν κανείς πρώτα την κοινωνία και το σύστημα μέσα στο οποίο ζούμε για να καταλάβει ποιός είναι πραγματικά ο υπεύθυνος για την κατάσταση αυτή.

Και βέβαια, όπως έχει πει και κάποιος, "αλλίμονο από αυτούς που είναι ηθικοί επειδή δεν μπορούν να είναι ανήθικοι και από αυτούς που είναι έντιμοι απειδή δεν μπορούν να είναι άτιμοι"...

Αρχική Δημοσίευση από underwater:

Νομίζω πως πολλά προέρχονται με το άλλοθι της δικτατορίας, το οποίο είναι ένα ταμπού ζήτημα που δημιούργησε στο συλλογικό ασυνείδητο μια στάση "Δεν θα αφήσουμε να μας πάρουν τον αέρα πια!". Γι'αυτό και υφίσταται στην Ελλάδα σε πολλούς τομείς το "μπάντε σκύλοι αλέστε". Λέω στους αλλοδαπούς μου φίλους για το ότι η αδερφή μου δεν έχει πάρει πτυχίο επειδή ορισμένοι συμφοιτητές της κρατούσανε κλειστή την σχολή της για 4 μήνες και δεν το πιστεύουν. Αλλά όχι, εμείς οι Έλληνες είμαστε δημοκράτες, και ελεύθερα πνεύματα, λες και όλοι οι άλλοι ζουν σε δικτατορικά καθεστώτα και καταπίεση!

Τέλος πάντων, για μένα αυτή η "συλλογική μνήμη" μας έχει επηρεάσει πολύ σα λαό!

Click για ανάπτυξη...

Underwater ακριβώς αυτό είχα στο μυαλό μου όταν σκέφτηκα το θέμα συζήτησης…

Απλώς πιστεύω ότι το επαναστατικό πνεύμα είναι υπερεκτιμημένο και παρεξηγημένο στις ήμερες μας και αντιδράμε πολλές φορές «επαναστατικά» χωρίς να είναι δικαιολογημένη μια τέτοια αντίδραση.

Όσοι θεωρούν επανάσταση το να περνάς με κόκκινο το φανάρι ή να ενοχλείς το γείτονα με τη μουσική τέρμα μέχρι τις 2 το πρωί, μάλλον έχουνε μείνει στην εφηβική ηλικία...

ανώριμος λαός....
Ανώριμοι άνθρωποι....

Click για ανάπτυξη...

Δεν είναι μόνο η ανωριμότητα που κουβαλάμε Θα έλεγα πως είμαστε κατά νοοτροπία "χωριάτες" (πσ και εδώ προσβάλλω τους χωριάτες και συγγνώμη).

Πώς μπορεί ο Ελληνας να αλλάξει την τάση του να «επαναστατήσει» με οτιδήποτε δεν του αρέσει προσωπικά, εις βάρος πολλές φορές του συνόλου?

io io χωρις να λεω οτι ειναι καταπιεσμενοι σαν λαος (μιας και δεν το ξερω) οι Αγγλοι συγκεκριμενα ειναι στην ζωνη "επικινδυνοτητας και στην Ιταλια οσων αφορα τον τουρισμο αλλα και τις μεακινησεις τους με τις ομαδες.
Το ξερω απο φιλο μου που εχει ξενοδοχειο και παρε δωσε με ταξιδιωτικα γραφεια.
Ειναι κοινο μυστικο οτι οι Αγγλοι ως επι των πληστων εχουν κανει πολλα εξω απο την χωρα τους.(και σε περιοδο διακοπων και σε μετακινησεις με τις ομαδες.)
Αυτο σαν μια παρεθενση στο παραπανω.

Αρχική Δημοσίευση από adespoto:

Χμμμ, δεν ξέρω αν είναι χαρακτηριστικό των ελλήνων το να μην πειθαρχούν σε όλα, εγώ πάντως θεωρώ οτι πρέπει κανείς πρώτα να κρίνει αν κάτι το οποίο του "επιβάλλεται" είναι σωστό ή όχι και μετά να πράττει ανάλογα.
Είδαμε και τους Άγγλους που ζουν μες στην καταπίεση και όταν έρχονται στα ελληνικά νησιά για να εκτονωθούν κάνουν έκτροπα.
Θεωρώ οτι πίεση δεν είναι κάτι σωστό. Προφανώς βέβαια το να είναι κανείς σωστός και με τον εαυτό του και με τους συνανθρώπους του είναι κάτι το οποίο κάνει τον άνθρωπο να προοδεύει, αλλά αυτό θα πρέπει να καλλιεργείται από την κοινωνία την ίδια. Ας εξετάσει λοιπόν κανείς πρώτα την κοινωνία και το σύστημα μέσα στο οποίο ζούμε για να καταλάβει ποιός είναι πραγματικά ο υπεύθυνος για την κατάσταση αυτή.

Και βέβαια, όπως έχει πει και κάποιος, "αλλίμονο από αυτούς που είναι ηθικοί επειδή δεν μπορούν να είναι ανήθικοι και από αυτούς που είναι έντιμοι απειδή δεν μπορούν να είναι άτιμοι"...

Click για ανάπτυξη...

Δεν ξέρω αν συμφωνώ με τα περί Άγγλων, αλλά γενικά respect. Ακριβώς αυτά ήθελα να πω. Η πειθαρχία ή όχι σε νόμους και κανόνες εξαρτάται από το κατά πόσο αυτοί συμφωνούν με την ηθική του καθενός.

Εγώ προσωπικά ψηφίζω, με βάση το προσωπικό μου όφελος και με βάση την κοινωνία στην οποία θα ήθελα να ζω. Ο,τι μπορώ κάνω τελοσπάντων γι αυτό που θέλω και γι αυτό που έχω ανάγκη, άλλο που δεν ψηφίζουν όλοι ο,τι ψηφίζω κι εγώ. Αυτό δε σημαίνει προφανώς οτι επειδή δε συμφωνώ με την υπάρχουσα κατάσταση παραβαίνω τους νόμους ή οτιδήποτε τέτοιο.


Βέβαια, για τους Άγγλους είναι κουλτούρα το να γίνεσαι ντίρλα και να κάνεις ο,τι χαζομάρα σου κατέβει, ενώ κάτι αντίστοιχο για τους Έλληνες είναι υποκουλτούρα, σαπίλα και οτιδήποτε τέτοιο.
Εγώ ξέρω οτι αν δε σου αρέσει κάτι ή το αλλάζεις ή το αγνοείς. Τουτέστιν, αν δε σου αρέσει ο τρόπος ζωής των συμπατριωτών σου ή με τον τρόπο σου προσπαθείς να τον αλλάξεις ή αλλάζεις χώρα. Το να κάνει ο καθένας την κριτική του έτσι απλά είναι το πιο εύκολο. Στις πράξεις όμως φαίνεται η μαγκιά.

Εγώ πάντως αυτό που έχω καταλάβει μέχρι τώρα είναι πως, ακόμα και σε πράγματα που θεωρώ αυτονόητα, πρέπει να δώσω μάχη για να δώσω στον άλλο να καταλάβει τι εννοώ!


Και μένα π.χ. ίσως δεν θα μου άρεσε να φοράω ζώνη όταν οδηγώ, αλλά όταν με στουκάρησε νταλίκα, έγινε το αμάξι μισό και δεν έπαθα απολύτως τίποτα γιατί φορούσα ζώνη ασφαλείας, λέω πάντα στους άλλους…. «παιδιά φοράτε ζώνη» και αν θέλουν ας με ακούσουν! Τώρα γιατί η ζώνη ασφαλείας γίνεται νόμος του κράτους; Είναι δυστυχώς καθαρά, όπως και όλα σε αυτή τη γη, για λόγους οικονομικούς! Αν πεθαίνουνε οι νέοι ή σακατεύονται, ποιος θα μείνει να δουλέψει για αυτή τη χώρα και τι σύνταξη μετά θα πάρει ο παππούς;


Επαναστάσεις δεν μπορούν να γίνουν στη Γηραιά Ήπειρο. Αν θα γίνει κάτι θα είναι εξεγέρσεις από «πεινασμένους» ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Και εδώ είναι το ζήτημα…. Πως θα αντιδράσει ο καθένας όταν θα ξεσπάσει η αληθινή θύελλα; Από μικρά παιδιά μας μεγαλώνουν με πρακτικές πειθάρχησης που περνάνε μέσα στο υποσυνείδητό μας, γινόμαστε μικροαστοί και ακόμα κι αν δούμε κάποιον «εξαθλιωμένο» να σπάει ένα supermarket για να ταΐσει αυτόν ή τα παιδιά του, στην καλύτερη των περιπτώσεων θα πούμε…… «ναι μεν, αλλά».


Εγώ πάντως τα έχω βρει με τον εαυτό μου. Σε αντίστοιχη περίπτωση θα έλεγα: «Άντε και καλή τύχη μάγκες!»