Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Η ιδέα αυτή, μου θύμισε την περίπτωση του Patch Adams, ενός εναλλακτικού γιατρού, τον οποίο στην μεγάλη οθόνη ενσάρκωσε ο Robin Williams, στην ομώνυμη ταινία. Ο Adams σε ηλικία γύρω στα 35, αντιμετώπιζε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, κατάθλιψη, τάσεις αυτοκτονίας και κατέληξε να εγκλειστεί σε ψυχιατρείο οικειοθελώς, αφού δεν έβρισκε άλλον τρόπο να βοηθηθεί. Εκεί ανακάλυψε ότι είχε τη δυνατότητα να βοηθά τους γύρω του, με τρόπους που δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν οι γιατροί και ότι αυτό τον έκανε να νιώθει καλύτερα και να ξεχνά τα δικά του προβλήματα. Ακόμη περισσότερο, στην προσπάθειά του να κάνει τους άλλους να ξεπερνούν τα προβλήματά τους, επιστράτευσε πολυμήχανη επινοητικότητα, ψυχραιμία και χιούμορ, τα οποία δεν του έβγαιναν καθόλου εύκολα, όταν είχε ν' αντιμετωπίσει τα δικά του προβλήματα, έτσι άρχισε σταδιακά ν' αποκτά τις απαιτούμενες δεξιότητες, όχι απλά για να ξεχνά τα προβλήματά του, αλλά για να βοηθήσει πραγματικά τον εαυτό του. Έφυγε από το ψυχιατρείο και πέρασε στην ιατρική σχολή, την οποία παρά την προχωρημένη σχετικά ηλικία του, έβγαλε με άριστα, σε βαθμό που οι καθηγητές και οι συμφοιτητές του τον υποψιάζονταν για αντιγραφή στις εξετάσεις. Αφιέρωσε τη ζωή του στο να βοηθά τους πάσχοντες από κάθε μορφής ασθένεια, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής τους και δίνοντάς τους κουράγιο να αντιμετωπίσουν τις δυσκολότερες καταστάσεις. Με αυτόν τον τρόπο νοηματοδότησε και τη δική του ζωή κι έκανε τα παλιά του προβλήματα να σκορπίσουν σαν καπνός στον άνεμο.
Σας αρέσει να βοηθάτε τους άλλους στα προβλήματά τους; Η βοήθεια αυτή σας κάνει να ξεπερνάτε τα δικά σας προβλήματα; Θεωρείτε ότι αυτός είναι ένας καλός ενεργητικός τρόπος αυτοανάλυσης; Έχετε κάποια ιστορία να διηγηθείτε;
Ο λόγος σ' εσάς...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δε ξέρω κατά πόσο σε βοηθάει να ξεπεράσεις τα δικά σου προβλήματα. Μακροπρόθεσμα ίσως, αλλά δεν θεωρώ πως πάντα γίνεται αυτό.
Μπορεί απλά να λειτουργεί έτσι ώστε να ξεχνάς προσωρινά τα προβλήματα σου.
Μπορεί τελικά ο καθένας να θέλει απλά τον "σούπερ ήρωα του", αλλά υπάρχουν και μερικοί που νιώθουν ότι δεν έχουν ανάγκη τον "σούπερ ήρωα" για να τους βοηθήσει.
Θεωρώ ότι είναι στην προσωπικότητα του ατόμου το κατά πόσο έχει ανάγκη πραγματικά κάποιον, από το να σταθεί μόνος του στα πόδια του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Apro
Διάσημο μέλος
το άσχημο κομμάτι, είναι ότι δεν πρόσεξα ποτέ, τί πρέπει να κάνω με τη ζωή μου και είμαι σαν τον άνεμο..., παρουσιάζομαι ξαφνικά, σε δροσίζω και εξαφανίζομαι....
δεν έχω πολλά πράγματα, από αυτά που έχει ο συνηθισμένος άνθρωπος..., δουλειά, οικογενειακή επικοινωνία, φίλους, κοινωνική επικοινωνία και γενικά ζω μέσα σε ένα άρρωστο περιβάλλον και φαίνεται ότι δε μπορώ να ξεφύγω....
έχω συνηθίσει να ζω μέσα σε σκέψεις και έχουν αρχίσει να με εγκαταλείπουν και αυτές..., καλό αυτό, γιατί σημαίνει πως βαρέθηκα και κάπου εκεί όταν φτάσεις, αλλάζεις....
από την άλλην, με προβληματίζει ιδιαίτερα η εικόνα μου, γιατί είμαι αρνητικό πρότυπο και δε μ' αρέσει καθόλου αυτό..., γιατί αφού δε μπορώ να τα βρω με τον εαυτό μου, δε μπορώ να βοηθήσω τα άτομα που αγαπάω και αυτό είναι το χειρότερο κομμάτι που βιώνω....
αναρωτιέμαι τί ακριβώς είναι αληθινό πάνω μου, γιατί ο συναισθηματικός μου κόσμος δε συμβαδίζει με τη λογική, αλλά με μια καθημερινότητα που δεν αλλάζει....
ας πούμε ότι έχω βολευτεί σε μια πραγματικότητα, που μισώ και για κάποιο λόγο δε μπορώ να ξεφύγω..., τουλάχιστον μέχρι τώρα..., για εμένα δεν έχει σημασία το μέγεθος των προβλημάτων, αλλά η δυνατότητα που έχεις να τα λύνεις....
για να μην τα πολυλογώ, θέλω να βρω τον εαυτό μου, μέσα από τον χαμένο ήρωα..., αυτόν που με ξέχασε και έρχεται να με λυτρώσει....
αυτός που εξελίχθηκε σε ένα προβληματικό άτομο και ξέρει ότι τον εαυτό του, θα τον βρει μέσα σε κάποιον άλλον και όχι μέσα του..., γιατί ξέρει ότι εκεί έξω, υπάρχουν άτομα σαν και αυτόν, με τα ίδια συναισθήματα, με τις ίδιες δυνατότητες, με τα ίδια πιστεύω, αλλά φυλακισμένα στο σώμα τους....
αν ψάχνεις να βρεις τον εαυτό σου κάποια στιγμή..., αναρωτήσου μήπως αυτός, βρίσκεται έξω από το σώμα σου..., εκεί έξω και όχι εκεί που ψάχνεις μέχρι τώρα....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Apro
Διάσημο μέλος
είναι η εικόνα και τα αισθήματα που θα περάσεις σε ένα μικρό παιδί, στον αδερφό σου, στο φίλο σου....
δε χρειάζεται να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου στον συνάνθρωπό σου, απλά μπορείς με την εικόνα σου να του δώσεις κάτι που του λείπει.... την εικόνα μιας ολόκληρης κοινωνίας που θα ήθελε....
σκέψου ότι και εσύ ο ίδιος/α είσαι ένας χαμένος ήρωας και αποτελείς πρότυπο για την κοινωνία....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Apro
Διάσημο μέλος
Νομίζω οτι αν δε βοηθήσεις ο ίδιος τον εαυτό σου κανείς δε θα το κάνει. Θα βρεθούν μεν κάποιοι άνθρωποι που θα σου απαλύνουν τον πόνο και θα σου δώσουν μια ανάσα, αλλά αν δεν πιάσεις τη ζωή από τα κέρατα και δεν πεις οτι θέλεις να ζήσεις και θα το παλέψεις, κανείς δε σε σώζει. Τώρα το να βοηθάς τους άλλους περιμένοντας μπας και βοηθηθείς εσύ, εκτός αν είσαι η μητέρα Τερέζα ή γιατρός χωρίς σύνορα οπότε και παίρνεις ευχαρίστηση βοηθώντας τους άλλους, μου φαίνεται λίγο παρηγοριά στον άρρωστο. Η ζωή δε μας χαρίζεται Άπρο, να το ξέρεις, και τίποτα δε γίνεται χωρίς κόπο. Αν πέσεις σε τέλμα μόνο εσύ είσαι ικανός να βοηθήσεις τον εαυτό σου κι αυτό με τη θέληση που θα έχεις αλλά και με ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ. Όλα τα πράγματα στη ζωή μου συνέβησαν επειδή ξεπέρασα τους φόβους μου και ξεκουνήθηκα.
όταν ξεφύγεις μόνος σου, από την κόλαση που έφτιαξες για 'σένα..., κινδυνεύεις να μείνεις και μόνος σου, στον παράδεισο....
λες αυτό να είναι...;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
όταν ξεφύγεις μόνος σου, από την κόλαση που έφτιαξες για 'σένα..., κινδυνεύεις να μείνεις και μόνος σου, στον παράδεισο....
λες αυτό να είναι...;
Άμα δεν το παλέψεις, έτσι θα είναι.
Μόνοι μας ούτε στον παράδεισο...
Τι να την κάνεις την ελευθερία αν δεν υπάρχει κάποιος να τη διεκδικεί...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
katerina_farm
Εκκολαπτόμενο μέλος
Προτυπο ο εαυτος μας και μαλιστα ηρωας εστω και χαμενος δεν νομιζω καλυτερα να του δωσεις την πραγματικη εικονα της κοινωνιας και μετα τα εφοδια τα ονειρα τις εικονες τις κοινωνιας που εκεινο θα θεωρει ιδανικη. Οσο για το θεμα νομιζω οτι βοηθαμε τους αλλους και συνβουλευουμε συνφωνα με το τι θα θελαμε εμεις και δεν μπορουμε να το κανουμε ετσι λεμε σοφα στους αλλους τι να κανουν ως ειδικοιο χαμένος ήρωας, είναι απλά ένα πρότυπο του εαυτού σου....
είναι η εικόνα και τα αισθήματα που θα περάσεις σε ένα μικρό παιδί, στον αδερφό σου, στο φίλο σου....
δε χρειάζεται να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου στον συνάνθρωπό σου, απλά μπορείς με την εικόνα σου να του δώσεις κάτι που του λείπει.... την εικόνα μιας ολόκληρης κοινωνίας που θα ήθελε....
σκέψου ότι και εσύ ο ίδιος/α είσαι ένας χαμένος ήρωας και αποτελείς πρότυπο για την κοινωνία....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
σε μια απο τις δεκατεσσερις σκεψεις
ανεφερε οτι
Δεν πηγε χαμενη η ζωη σου,
αν βοηθας τους αλλους να τα καταφερουν στη δικη τους.
Αλλωστε καθε μηλο ειναι ενας ανθος που γνωρισε τον ερωτα
κι ετσι καποιος βοηθησε κι εσενα να ανθισεις...
εστω και προσωρινως..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Speedy
Δραστήριο μέλος
Κάνε το καλό και ρίξτο στο γυαλό λοιπόν, και να ξέρεις πως η ζωή τις καλές πράξεις ξέρεις να στις ανταποδίδει!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
passenger123
Εκκολαπτόμενο μέλος
Δεν θα επεκταθώ άλλο πάνω στο θέμα γιατί χρειάζεται πολύ ανάλυση και αφορά τον εσώτερο κόσμο του καθενός μας .
Το "πάν μέτρο άριστο" πρέπει να συντροφεύει την καθημερινότητα μας και ταυτόχρονα να μήν μας εμπλέκει σε καταστάσεις που δεν βοηθούν τον ίδιο τον εαυτό μας .
Αμέτρητα βιβλία και θέματα υπάρχουν σχετικά με την αξία της καλοσύνης και προσφοράς εκ μέρους των ανθρώπων πρός τους συνανθρώπους τους αναλύοντας την αποτελεσματικότητα των πράξεων τους και εκεί επέρχεται ο χαρακτήρας της ιδιοτέλειας πολλές φορές . Κάνε το καλό στους άλλους και θα σου αποδοθεί . Αλλοι συμβουλεύουν το αντίθετο μήν κάνεις και πολύ καλό στους άλλους γιατί θα χάσεις τα πάντα , θα σε προσφωνήσουν και με ωραία επίθετα .
Πάντα θα υπάρχει όμως πιστεύω για τον καθέναν μας ένας " χαμένος ήρωας " ίσως και ριζικά διαφορετικός απο αυτόν που περιμέναμε .Πρέπει να προετοιμαζόμαστε λοιπόν καθημερινά για την άφιξη του στην ζωή μας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Από τη δική μου πείρα, η καλύτερη βοήθεια που μπορείς να δώσεις στους άλλους αναπτύσσοντας και τη δική σου αυτοανάλυση είναι η επικοινωνία. Επικοινωνία 'αγαπησιάρικη' προς όλους. Θα μιλάς και με τις χονδρές, τις άσχημες, τις εσώκλειστες, τις καμένες (όσο αντέχεις βέβαια). Θα μιλάς με τους emo, με τους φτωχούς, με τους πλούσιους με τους βαρεμένους, με όλους δίνοντας απλόχερα το χρόνο και την παρέα σου. Σίγουρα θα κερδίσεις έτσι. Θα μιλάς με όλους εκτός απ' τους "μπάτσους". Γιατί όσοι είναι φερέφωνα εξουσίας δεν παίρνουν από πολλά λόγια.
για εμένα δεν έχει σημασία το μέγεθος των προβλημάτων, αλλά η δυνατότητα που έχεις να τα λύνεις....
Ο θετικός άνθρωπος με το που ακούσει ένα πρόβλημα, αντανακλαστικά στο μυαλό του θα βάλει μπροστά τη διαδικασία επίλυσης. Τυχαίνει όμως τα προβλήματα να είναι πολυσύνθετα και ο λύτης όχι και τόσο δυνατό μαθηματικό μυαλό. Όπως διάβαζα χθες στο θέμα με το πείραμα της Λόρυ, προτιμάμε να σκεφτόμαστε σχετικά παρά απόλυτα. Οπότε όσο ψάχνουμε για τη λύση το κάνουμε συνήθως ενσωματώνοντας μέσα σε αυτή προσωπικά χαρακτηριστικά. Ψάχνουμε για τη "δική" μας λύση, τη λύση που μας ταιριάζει. Αυτό αυξάνει ακόμα περισσότερο την πολυπλοκότητα. Νομίζω εδώ έρχεται ο λόγος του Νίτσε όπως τον ποστάρισε ο Mr. Positive στο θρεντ "Αποσπάσματα ποιητικής φιλοσοφίας":
Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω.
Από τότε που ένας άνεμος μού εναντιώθηκε, ταξιδεύω μ' όλους τους ανέμους.
Αν θέλεις να κρατήσεις και τα μάτια σου και το λογικό σου,
περπάτα προς τον ήλιο βαδίζοντας στη σκιά.
αυτός που εξελίχθηκε σε ένα προβληματικό άτομο και ξέρει ότι τον εαυτό του, θα τον βρει μέσα σε κάποιον άλλον και όχι μέσα του...
Όλα τελικά όλα, όλα τελικά ξαναγυρνάν σε μας! 8)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rosa azul
Πολύ δραστήριο μέλος
Η ιδέα για το παρόν θέμα, μου ήρθε μετά από μια συζήτηση με τον φίλο μου τον Apro και το ανοίγω σε συνεργασία μαζί του. Η βασική του ιδέα ήταν πως όταν δεν υπάρχει κανείς να σε βοηθήσει, ένας τρόπος να ξεπεράσεις το πρόβλημα είναι να βοηθήσεις εσύ κάποιον άλλον ή άλλους. Ο Apro πιστεύει ότι με αυτόν τον τρόπο μετατρέπεις τον εαυτό σου σε δικό σου προάγγελο, αφού δίνοντας ένα χέρι σε κάποιον που χρειάζεται τη βοήθειά σου, κατά βάθος βλέπεις στο πρόσωπό του μια αντανάκλαση του εαυτού σου και τελικά κατ' ουσίαν βοηθάς εσένα τον ίδιο.
To θεμα ειναι εξαιρετικο και παντα επικαιρο απο καθε αποψη....ο σοφος λαος λεει ''κανε το καλο και ριξτο στο γυαλο''.....Ειμαι απο τους ανθρωπους που πιστευουν οτι πραγματικα με το να βοηθας τους αλλους εισπρατεις ενα ειδος θετικης ενεργειας -ισως η ευχαριστηση οτι προσφερεις ενα χερι βοηθειας ...,ισως η ευγνωμοσυνη...το ευχαριστω..που βλεπεις στα ματια ή στο αγγιγμα του αλλου- που σε γεμιζει ....Ξεχυλιζει τηνψυχη σου με σπανια συναισθηματα,ωστε ακομη και αν εισαι σε ασχημη ψυχολογικη κατασταση ,στεναχωρημενος....ερχομενος σε επαφη με εναν ανθρωπο που ζηταει τη βοηθεια σου ,με τον αλφα ή βητα τροπο,και του την δινεις...ολα μετα γινονται καλυτερα ...πιο θετικα μες την ψυχη σου...Σας αρέσει να βοηθάτε τους άλλους στα προβλήματά τους; Η βοήθεια αυτή σας κάνει να ξεπερνάτε τα δικά σας προβλήματα; Θεωρείτε ότι αυτός είναι ένας καλός ενεργητικός τρόπος αυτοανάλυσης; Έχετε κάποια ιστορία να διηγηθείτε;
Προσωπικα το εχω βιωσει...επισης μου εχει συμβει αρκετες φορες το εξης ανεξηγητο...:εαν ευεργετησω καποιον με χρηματικο ποσον -ανεξαρτητως υψους ποσου...- αυτο αργα ή γρηγορα με καποιο τροπο θα μου επιστραφει....θα γυρισει σε μενα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 5 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.