Είναι η εμπειρία που καθορίζει τον καλό σύντροφο;

H εμπειρία κάνει κάποιον πιο δεκτικό στο να αλλάξει το μοτίβο του για τις σχέσεις και να μπορεί να αποδεχτεί πιο εύκολα πως αν αυτό που έχει στο μυαλό του δεν γίνει ακριβώς όπως το φαντάζεται, αυτό δεν σημαίνει είτε πως θα κακοπεράσει είτε πως η σχέση δεν είναι αρκετά δυνατή. Και η εμπειρία επίσης σε κάνει να μπορείς να χειριστείς καλύτερα διάφορα, πρακτικά κυρίως, προβλήματα που θα προκύψουν στην σχέση πχ μαθαίνεις να διατηρείς την ψυχραιμία σου πιο εύκολα σε ένα καυγά και δεν αντιμετωπίζεις τον άλλον ως μέλος της οικογένειάς σου που είναι υποχρεωμένο να αποδεχτεί κάθε μικρό ή μεγάλο κουσούρι σου. Προφανώς και η εμπειρία δεν αποτελεί πανάκεια, αφού κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, αλλά θεωρώ πως είναι πιο εύκολος ένας σύντροφος με πιο πολλές εμπειρίες, από την άποψη πως έχει περισσότερες πιθανότητες να αντιληφθεί κάτι που θα του πεις σε σχέση με την σχέση σας - ή τουλάχιστον θα το αντιληφθεί πιο εύκολα από κάποιον που η μοναδική άλλη σχέση που είχε με γυναίκα ήταν αυτή με την μαμά ή την αδερφή του.

Αλλά φυσικά αυτό δεν είναι απόλυτο, όπως και τίποτα άλλο που αφορά τις διαπροσωπικές σχέσεις, είτε ερωτικές είτε φιλικές είτε κοινωνικές είτε γονεϊκές.

Στην πρώτη σου σχέση συνήθως ζεις σε μια σαπουνόφουσκα, νομίζοντας πως δεν θα χρειαστείς ποτέ να συμβιβαστείς ή να κάνεις πίσω. Και δεν έχεις καθόλου μέτρο σύγκρισης με άλλους - γιατί ναι μεν κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, αλλά σκέψου λίγο αντίστροφα: οκ, κάποιον που σου συμπεριφέρεται άσχημα είναι εύκολο να το καταλάβεις, αλλά πόσο εύκολο είναι να εκτιμήσεις κάποιον που σου φέρεται ίσως λίγο πιο καλά απ' ότι θα σου συμπεριφερόταν κάποιος άλλος; Είναι σαν να τρως κέικ με σοκολάτα, να τρελαίνεσαι και να νομίζεις πως και το κέικ με καρύδια θα είναι εξίσου καλό - δεν λέω πως θα είναι χάλια, αλλά δεν θα μπορείς να καταλάβεις πως δεν είναι καλύτερο πριν το δοκιμάσεις (όχι το πιο πετυχημένο παράδειγμα, αλλά ελπίζω καταλαβαίνετε τι εννοώ).

Να μην αναφέρω πόσο συμφωνώ με την Ίσι όταν λέει πως μαθαίνουμε τις αντοχές μας. Επίσης μαθαίνουμε τα θέλω μας, τα ιεραρχούμε καλύτερα και ξέρουμε τι ζητάμε (πχ ανακαλύπτουμε πως την ζήλια δεν μπορούμε να την ανεχτούμε όσο καλός κι αν είναι ο άλλος στα υπόλοιπα ή πως θέλουμε κάποιον που να έχει έστω κι ενα χόμπι κοινό με μας κι ας μην είναι πχ ψηλός όπως θα θέλαμε). Και τέλος αποκτούμε γνώση του άλλου φύλου, των ιδιαιτεροτήτων και των ιδιοτροπιών του, οπότε μακροπρόθεσμα αναπτύσσουμε τις ανάλογες δεξιότητες που μας επιτρέπουν να ζητάμε αυτό που θέλουμε με τρόπο που αυξάνει τις πιθανότητες και να μην εκνευρίσουμε τον άλλον/άλλη και να συμβεί αυτό που επιθυμούμε.