Τι γίνεται τελικά με τα τρόφιμα;

Είχε γίνει πάταγος κάποτε για τα γάλατα και για την ακρίβια που υπάρχει, εγώ έχω λοιπόν το εξής ζήτημα:

Οι υπάληλοι στο δήμο που δουλέυει ο πατέρας μου τους δίνουν γάλα γνωστής μάρκας κάθε ευδομάδα 7 μπουκάλια του λίτρου, όταν ρώτησα κάποιον μου είπε ότι τα πέρνουν σε οικονομική τιμή οι δήμοι επιδή είναι του δήμου.

Μα καλά οι συνταξιούχοι οι μανάδες οι καθηερινοι άνθρωποι που τα πέρνουν ακριβά δεν τα πέρνουν σε ποσότητες; όλοι αυτοί που δήνουν τόσα χρήματα για να πάρουν γάλα κάθε μέρα δεν έχουν ποσότητες; γιατί ο δήμος έχει το προνόμιο να τα πέρνει φτηνά για να τα μοιράσει(και μπράβο του) στους υπαλληλους και δεν δήνει η βιομηχανία και σε μάς ποιο οικονομικά το γάλα ή ακομα και άλλα τρόφημα;

Γιατί ενώ πάς σε εργοστάσια να ζητήσεις σου λένε να πάς στο μαγαζί αφού πουλάει το ίδιο γιατί δεν το κάνει; Και γιατί αυτοί που πουλάνε άμεσα απο το έργοστάσιο σε "κοινούς θνητούς" τα πουλάει όσο η άγορά;

Το ζήτημα είναι ότι πολλοι πουλάνε πανάκριβα σε μάς που έχουμε την κατανάλωση απο έναν δήμο που δίνει μια μίζα και καθάρισε, χιλιάδες γάλατα παιτιούντε κάθε μέρα, γιατί να μην τα έχουν ποιο οικονομικά για όλο τον κόσμο; γιατί πληρώνουμε τα πάντα έτσι;

Κανένας δεν ζήτησε να μην δουλέυουμε άλλα όταν κάποιος άνθρωπος 80 χρονών που δουλευε όλη του την ζωή, πολέμησε κάποτε για μάς μεγάλωσε τέκνα, δεν έκλεψε δεν πήραξε κανέναν να είναι μίον μπροστά σε ένα δήμο που σήμερα πέρνει όσα μπορεί μέχρι να έρθει ο έπόμενος και να φάει περισσότερα.

Εξάλου πές ότι το κέρδος είναι μεγάλο, γιατί δεν αφήνουν τον κοσμάκι να πάρει απο το εργοστάσιο στην τιμή χονδρική να γλυτώσει και τα πέρα δώθε τους πωλητές και επιτέλους να δούμε κάτι οικονομικό;