Μπορεί να στεριώσει μια σχέση, όταν οι στόχοι ζωής δεν είναι κοινοί;

Isiliel · 13-01-11

Γνωρίζεις κάποιον/α, τον/την ερωτεύεσαι, βρίσκεις σ' αυτήν/αυτόν όλα όσα θεωρείς σημαντικά, αλλά στην πορεία ανακαλύπτεις ότι οι στόχοι-ζωής σας είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι, ή τουλάχιστον διαφορετικοί.
Τι γίνεται όταν ο ένας θέλει γάμο και παιδιά και ο άλλος ελεύθερη συμβίωση και ξεγνοιασιά;
Όταν ο ένας αγαπάει τα ταξίδια και ο άλλος είναι σπιτόγατος;
Όταν ο ένας θέλει να κάνει καριέρα και ο άλλος θέλει ν' ανοίξει σπίτι;
Όταν ο ένας φεύγει με τους γιατρούς χωρίς σύνορα και ο άλλος μένει να τελειώσει τις σπουδές του;
Όταν ο ένας θέλει να ζήσει στην πόλη και ο άλλος στα όρη στα βουνά;
Όταν...
Δεν είμαι σίγουρη ότι τα παραδείγματά μου είναι πολύ καλά, αλλά δεν μου έρχονται καλύτερα αυτή τη στιγμή. :redface:

(Όσοι βλέπατε friends, θυμηθείτε γιατί χώρισαν η Μόνικα με τον Ρίτσαρντ).

Μιλάω για τα όνειρα ζωής που κάνουμε, όχι για τις καθημερινές συνήθειες και τα διαφορετικά γούστα στη μουσική ή τον κινηματογράφο. Για βίους που δεν μπορούν να χαρακτηριστούν παράλληλοι.
Μπορεί να επιβιώσει μια τέτοια σχέση χωρίς κανείς να προδώσει τους στόχους του;

(Το θέμα είναι γενικό και δεν με αφορά προσωπικά.)

Himela · 13-01-11

Προσωπικά για μένα όχι, με τίποτα δε θα μπορούσε να στεριώσει μια σχέση μαζί μου αν κι ο άλλος δεν είχε σχετικά κοινά όνειρα με μένα. Στη θέση της Μόνικα θα χώριζα δυστυχώς κι εγώ, γιατί αυτό είναι ο σκοπός της ζωής μου και είμαι δυστυχισμένη χωρίς αυτό.

Oralee · 13-01-11

Είναι νομίζω αδύνατον να διατηρησεις μια σχέση αν δεν έχεις κοινά όνειρα με τον άλλον. Ακόμα κι αν δεν τον χωρίσεις, θα σας χωρίσει τελικά η ζωή (ειδικά αν εσύ φύγεις για τους ιατρούς του κόσμου κι αυτός μείνει να σπουδάζει!

)

Isiliel · 13-01-11

Στη θεωρία και με τη λογική, σκέφτεται κανείς όπως είπατε. Στην πράξη όμως εγώ βλέπω ζευγάρια που δυσκολεύονται να ακολουθήσουν ο καθένας το δρόμο του όταν φτάνουν σε σταυροδρόμι και κάποιος καταλήγει να υποχωρεί και να συμβιβάζεται, προδίδοντας τα όνειρά του. :hmm:

Η συναισθηματική ανασφάλεια είναι πιο ισχυρή από έναν στόχο ζωής;

Oralee · 13-01-11

Νομίζω εξαρτάται από τον στόχο και το πόσο τον θες. Αν δλδ θες οικογένεια και παιδιά και ο άλλος θέλει χαλαρή σχέση και το θες πραγματικά, τότε, ακόμα κι αν κάνεις πίσω για λίγο, ύστερα, καθώς θα περνάνε τα χρόνια, το όνειρό σου θα γίνεται πιο έντονο κι άρα θα μειώνονται οι πιθανότητες να μείνεις στην σχέση. Αν από την άλλη ο στόχος αφορά κάτι επαγγελματικό, τότε προφανώς είναι πιο εύκολο να επιλέξεις την συναισθηματική ασφάλεια και να προτιμήσεις να αλλάξεις επαγγελματικά όνειρα από το να αλλάξεις σχέση. Τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ.

Isiliel · 13-01-11

Για να πω ένα πολύ καθημερινό παράδειγμα, αρκετές γυναίκες (κυρίως μικρότερης ηλικίας) παραμένουν με κάποιον άνδρα που δηλώνει κατά του γάμου, επειδή πιστεύουν ότι "μπορούν να του αλλάξουν γνώμη" ... Δηλαδή, δεν θυσιάζουμε πάντα τους δικούς μας στόχους. Καμιά φορά ζητάμε να θυσιάσουμε τους στόχους του άλλου.

Oralee · 13-01-11

Χαχαχαχα, το περίμενα πως θα το πεις αυτό. Λοιπόν, θεωρώ πιο πιθανό εκείνες μεγαλώνοντας να τον παρατήσουν αν εξακολουθήσει να μη θέλει κάτι πιο σοβαρό (που μάλλον θα εξακολουθήσει) για να βρουν κάποιον που να μπορεί και να θέλει να τους προσφέρει οικογένεια, παρά να αλλάξει αυτός γνώμη. Έλα και ξαναπες μου τι έγινε μόλις αυτές οι γυναίκες πάνε 30+ και το συζητάμε!

Για κάποιο λόγο όταν είσαι πιο μικρός, αδυνατείς να δεις πόσο μάταιο είναι να προσπαθήσεις να "πείσεις" κάποιον να θέλει κάτι πιο σοβαρό μαζί σου.. λες και προσπαθείς να τον πεισεις πως πρέπει να τρώει πολλά λαχανικά γιατί του κάνουν καλό! :lol:

Eίναι αυτό που διάβασα κάπου και μου έκανε μεγάλη εντύπωση: "Δεν θέλεις αυτόν, θέλεις μια αληθινή σχέση που να οδηγήσει σε γάμο και παιδιά". Αν ήταν με αυτόν φυσικα, ακόμα καλύτερα. Αλλά πως είναι δυνατόν να εγκαταλείψεις την ανάγκη σου για παιδιά και οικογένεια για ..οποιονδήποτε άντρα;

Και για να ειμαι απόλυτη, υποθέτω πως θα υπάρχει ένα μικρό δείγμα γυναικών που ίσως να το έκανε, ειδικά αν ο άλλος τους παρείχε απόλυτη συναισθηματική ασφάλεια. Αλλά πόσο αλήθεια μπορείς να θεωρείς πως σε αγαπάει κάποιος, όταν του δηλώνεις πως θέλεις οικογένεια και παιδιά και σου λέει πως αποκλείεται, όχι γιατί δεν μπορεί, αλλά γιατί δεν θέλει; Και αν αυτό ισχύει, τότε αν όντως σε αγαπούσε, δεν θα ήταν λογικότερο να σου πει να χωρίσετε, αφού είναι προφανές πως χωρίς το όνειρό σου πραγματοποιημένο θα είσαι δυστυχισμένη στο μέλλον;

Isiliel · 13-01-11

Αρχική Δημοσίευση από kajira:
Έλα και ξαναπες μου τι έγινε μόλις αυτές οι γυναίκες πάνε 30+ και το συζητάμε! Για κάποιο λόγο όταν είσαι πιο μικρός, αδυνατείς να δεις πόσο μάταιο είναι να προσπαθήσεις να "πείσεις" κάποιον να θέλει κάτι πιο σοβαρό μαζί σου.. λες και προσπαθείς να τον πεισεις πως πρέπει να τρώει πολλά λαχανικά γιατί του κάνουν καλό!

Είχα στο μυαλό μου την περίπτωση μιας 35χρονης φίλης της μάνας μου, που γνώρισε έναν χωρισμένο με ένα παιδάκι (το οποίο μεγαλώνει αυτός) και ενώ της τόνισε ότι δεν θέλει να κάνει νέα οικογένεια, εκείνη παραμένει μαζί του εδώ και χρόνια με την ελπίδα ότι ο γιος του θα την αποδεχτεί και εκείνος θα αλλάξει γνώμη.

Αρχική Δημοσίευση από kajira:
Αλλά πως είναι δυνατόν να εγκαταλείψεις την ανάγκη σου για παιδιά και οικογένεια για ..οποιονδήποτε άντρα;

Χμ, δεν ξέρω. Κι αν ήθελε παιδιά όσο κι εσύ και κατόπιν γάμου ανακαλύψετε ότι δεν μπορεί να κάνει; Δεν νομίζω πως θα τον άφηνες... :hmm:

Ή μήπως ναι; (Χιμέλα εσύ που το έχεις σαν όνειρο ζωής, τι θα έκανες; )
Μπορεί το ερώτημα να ταιριάζει περισσότερο στα Ηθικά Διλήμματα :hmm:

Αν χρειαστεί, το μεταφέρουμε.

(Κι αν έχει απαντηθεί σε άλλο θέμα, ζητώ συγγνώμη).

Oralee · 13-01-11

Αν έχει ήδη παιδί κάποιος από πριν, τότε υποθέτω πως σε κάποιο βαθμό σου καλύπτεται η ανάγκη για οικογένεια κι αν κατά τα άλλα η σχέση σε καλύπτει, τότε υποθέτω μειώνονται οι πιθανότητες να αφήσεις τον άλλον, μόνο και μόνο για να νιώσεις την εμπειρία της γέννας.
Όσον αφορά στο άλλο θέμα που θίγεις.. αν είσαι με κάποιον και ανακαλύψεις εκ των υστερων πως δεν μπορεί να κάνει παιδιά, φυσικά και δεν χωρίζεις, διότι αν υπάρχουν οι κοινοί στόχοι, υπάρχουν και άλλοι τρόποι να κάνεις παιδί τελικά ή μπορείς απλά να υιοθετήσεις. Εγώ τουλάχιστον όταν μιλάω για οικογένεια, δεν έχω ως προαπαιτούμενο πως πρέπει σώνει και ντε να γεννήσω εγώ το παιδί, ενώ δεν θα απέκλεια και την περίπτωση δότη, αν φυσικά ο άντρας μου δεν είχε πρόβλημα αυτό. Διάθεση να υπάρχει και λύση θα βρεθεί.

Isiliel · 13-01-11

Αρχική Δημοσίευση από kajira:
Αν έχει ήδη παιδί κάποιος από πριν, τότε υποθέτω πως σε κάποιο βαθμό σου καλύπτεται η ανάγκη για οικογένεια

Χμ... εξαρτάται πάρα πολύ από την ηλικία του παιδιού και τη σχέση που έχει με τους φυσικούς γονείς του!
Εξάλλου ως προς το παιδί είσαι η γυναίκα του μπαμπά (η ο άντρας της μαμάς αντίστοιχα), δεν είσαι η μαμά, ή ο μπαμπάς του.
Δεν ξέρω αν μπορεί να καλύψει απόλυτα την ανάγκη κάποιου για οικογένεια αυτό το σενάριο, τουλάχιστον όχι σε όλες τις περιπτώσεις. :hmm:

(Το παιδί της περίπτωσης που ανέφερα παραπάνω, είναι πολύ αρνητικό στο να αποκτήσει οποιονδήποτε δεσμό με την "ξένη" γυναίκα.)

(Δεν μιλάω άλλο, έχω μονοπωλήσει το θέμα. :redface:

)

Himela · 13-01-11

Αν δεν μπορούσε εκείνος να κάνει παιδί: όχι δε θα χώριζα, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, είναι ο σκοπός της ζωής μου, θα υιοθετούσα, θα έβρισκα κάποιον τρόπο σίγουρα ΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ήμουν σίγουρη οτι αυτός ο άντρας θα είναι σωστός πατέρας. Βασικά αν θεωρώ οτι δεν θα είναι πιστεύω οτι τελικά δε θα είχα σχέση μαζί του.

parafernalia · 13-01-11

Αρχική Δημοσίευση από kajira:
Eίναι αυτό που διάβασα κάπου και μου έκανε μεγάλη εντύπωση: "Δεν θέλεις αυτόν, θέλεις μια αληθινή σχέση που να οδηγήσει σε γάμο και παιδιά". Αν ήταν με αυτόν φυσικα, ακόμα καλύτερα. Αλλά πως είναι δυνατόν να εγκαταλείψεις την ανάγκη σου για παιδιά και οικογένεια για ..οποιονδήποτε άντρα;

Είναι πολύ αληθινό αυτό που λες, αλλά συνάμα τραγικό!

Το απόλυτο κενό θα έλεγα για την ψυχολογία ενός άνδρα! :bye:

Γι' αυτός κι ο σοφός λαός λέει: "Ή μικρός μικρός παντρέψου, ή μικρός καλογερέψου". Παντρεύεσαι όταν είσαι νέος κι ο έρωτας είναι στα ντουζένια του και τότε κάνεις παιδάκια. Αυτή είναι η αλήθεια, όλα τ' άλλα συμβιβασμοί που προκαλούν ανατριχίλα! :sick:

Υπάρχει κανένα κορίτσι, άνω των 30 χωρίς μητρικά φίλτρα :console:

...να της τα "ξυπνίσω" εγώ; 8)

Himela · 13-01-11

Αρχική Δημοσίευση από parafernalia:
Είναι πολύ αληθινό αυτό που λες, αλλά συνάμα τραγικό! Το απόλυτο κενό θα έλεγα για την ψυχολογία ενός άνδρα!

Αν δεν μπορείς να σεβαστείς το όνειρο της ζωής μου, λυπάμαι αλλά δεν κάνεις για μένα. Και δεν ανήκω στην κατηγορία των 30 που απλά θέλει παιδιά γιατί της το λέει η μαμά της. Είναι το όνειρο ζωής μου εδώ και χρόνια. Σεβάσου το για να σεβαστώ κι εγώ το δικό σου.

Isiliel · 13-01-11

...το δικό του όνειρο ζωής (λέμε τώρα) είναι να μην κάνει ποτέ παιδιά. Το έχει σκεφτεί απ' όλες τις απόψεις και έχει αποφασίσει πως η προσφορά του προς το ανθρώπινο γένος είναι να μην φέρει άλλο άνθρωπο σ' αυτόν τον κόσμο που οδεύει προς την καταστροφή.

Δεν είναι θέμα σεβασμού πιστεύω... είναι θέμα ταιριάσματος. Αλλά είναι πράγματι σκληρό, όταν το ανακαλύπτεις πολύ αργά. (Όπως η Μόνικα :lol:

)

Himela · 13-01-11

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
...το δικό του όνειρο ζωής (λέμε τώρα) είναι να μην κάνει ποτέ παιδιά. Το έχει σκεφτεί απ' όλες τις απόψεις και έχει αποφασίσει πως η προσφορά του προς το ανθρώπινο γένος είναι να μην φέρει άλλο άνθρωπο σ' αυτόν τον κόσμο που οδεύει προς την καταστροφή.
Δεν είναι θέμα σεβασμού πιστεύω... είναι θέμα ταιριάσματος. Αλλά είναι πράγματι σκληρό, όταν το ανακαλύπτεις πολύ αργά. (Όπως η Μόνικα )

Θα είχα σοβαρό πρόβλημα με κάποιον άντρα που θα δήλωνε οτι δε θέλει να κάνει παιδιά όχι μόνο από πρακτικής απόψεως αλλά κι από ηθικής. Θα άρχιζα να σκέφτομαι, για ποιο λόγο δε θέλει παιδιά; Αν δεν έπαιρνα μια ικανοποιητική απάντηση σε αυτό το ερώτημα, δε θα σκεφτόμουν καν να είμαι μαζί του.

Δεν θα το ανακαλύψω αργά γιατί το δηλώνω από την αρχή της σχέσης, μιλημένα ξηγημένα.

Isiliel · 13-01-11

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Θα άρχιζα να σκέφτομαι, για ποιο λόγο δε θέλει παιδιά; Αν δεν έπαιρνα μια ικανοποιητική απάντηση σε αυτό το ερώτημα, δε θα σκεφτόμουν καν να είμαι μαζί του.

Δεν σε ικανοποίησε η απάντησή μου; Για κάποιον φαντάζομαι ότι θα μπορούσε να είναι πολύ σοβαρή φιλοσοφική στάση, την οποία σύμφωνα με το σκεπτικό σου, ...οφείλεις να σεβαστείς. Δεν θέλω να το θέσω προσωπικά, προσπαθώ να αναπτύξω έναν προβληματισμό που λέει: "Υπάρχουν στόχοι που θεωρούνται περισσότερο αξιοσέβαστοι από κάποιους άλλους μέσα σε μια σχέση;"
Ή αλλιώς:
"Το να πάρεις πτυχίο, είναι πιο σημαντικό από την αποστολή μου με τους γιατρούς χωρίς σύνορα; Πρέπει να μείνω εγώ εδώ μαζί σου, ή να έρθεις εσύ μαζί μου στην Αφρική;"

Himela · 13-01-11

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Δεν σε ικανοποίησε η απάντησή μου; Για κάποιον φαντάζομαι ότι θα μπορούσε να είναι πολύ σοβαρή φιλοσοφική στάση, την οποία σύμφωνα με το σκεπτικό σου, ...οφείλεις να σεβαστείς. Δεν θέλω να το θέσω προσωπικά, προσπαθώ να αναπτύξω έναν προβληματισμό που λέει: "Υπάρχουν στόχοι που θεωρούνται περισσότερο αξιοσέβαστοι από κάποιους άλλους μέσα σε μια σχέση;"
Ή αλλιώς:
"Το να πάρεις πτυχίο, είναι πιο σημαντικό από την αποστολή μου με τους γιατρούς χωρίς σύνορα; Πρέπει να μείνω εγώ εδώ μαζί σου, ή να έρθεις εσύ μαζί μου στην Αφρική;"

Ναι φυσικά και το σέβομαι, απλά διαφωνώ τόσο κάθετα σε αυτό το θέμα που δεν θα μπορούσα ποτέ να προχωρήσω με κάποιον τέτοιον άνθρωπο.

Όχι κανονικά δε θα έπρεπε να είναι κάποιοι στόχοι πιο αξιοσέβαστοι, αλλά καλώς ή κακώς συμβαίνει. Κακώς δηλαδή, δε θα έπρεπε καν να είσαι με έναν άνθρωπο του οποίου τους στόχους απαξιώνεις.

Ciela · 13-01-11

παντα καποιος λίγο η πολύ συμβιβάζεται. πολλές φορές σε μια σχέση αυτοί οι ρόλοι είναι ευδιάκριτοι.
εγω το έχω νιώσει αυτό, και είναι πολύ δύσκολο. κάποιος άνθρωπος να σε καλύπτει συναισθηματικά με μεγάλη πληρότητα ,
και παρ όλα αυτά να πρέπει να γίνεις άλλος άνθρωπος για να είσαι μαζί του. (γιατί ο άλλος δεν πρόκειται ν αλλάξει)
δεν εχω καταλήξει στο τι πρέπει να γίνεται τελικά, απλά θα πρέπει να προσέξει αυτός που "συμβιβάζεται" να μην καταλήξει εντελώς διαφορετικό άτομο,
και στο τέλος χάσει και τον άνθρωπο που αγαπά και την προσωπικότητά του.

passenger123 · 14-01-11

Όλα ξεκινούν εδώ 1.από την "αντίληψη περί δικαίου" την οποία έχει αναπτύξει το κάθε μέρος της αρχικά "αδιαίρετης σχέσης", το οποίο εδώ μεταφράζεται σε "εκπλήρωση στόχων ζωής" του κάθε μέλους και πώς βλέπει το ζήτημα "το ζευγάρι" ή "ο εαυτός μου" μέσα στην σχέση 2. Από την σωστή "ιεράρχηση" στόχων στην ζωή μας .
Μερικές φορές οι άνθρωποι αφού "κατακτήσουν" το έτερον ήμισυ και το "βγάλουν" απο την πρώτη γραμμή της λίστας "των στόχων ζωής" τους , ενεργώντας κατ' εμέ "ανεγκέφαλα" με την πράξη τους αυτή , αρχίζουν να βγάζουν στο "καρνέ" τους ως πρωταρχικό "στόχο ζωής" διαφορετικά πράγματα ή καταστάσεις απο το πιό απλό ( βουνό - θάλασσα ) έως το πιό σύνθετο ( σπουδές - γιατροί χωρίς σύνορα ).
Με άλλα λόγια για να γίνω σαφέστερος , το να θεωρείς κάτι δίκαιο και σωστό για σένα δεν αποτελεί πάντα το "γράμμα του νόμου"ειδικά αν θέλεις να συμμετέχεις "ορθά και δημιουργικά" σε μιά συναισθηματική σχέση "δύο" ατόμων .
Δεν αντιλέγω πώς το να χάσεις μιά θέση στο "γιατροί χωρίς σύνορα" δεν θα αποτελέσει "πλήγμα" στούς στόχους σου , αλλά μήπως ο "στόχος" αυτός ουσιαστικά "θυσιάζει" την ίδια σου την αγάπη γιά κάτι που άν το έψαχνες καλύτερα δεν άξιζει όσο το πρώτο .
Πάντα όταν υπάρχει πραγματική και ουσιαστική επικοινωνία στο ζευγάρι , με αναπτυγμένο το αίσθημα περί δικαίου και της σωστής ιεράρχησης στόχων ,δεν θα υπάρξει το "μέγα ζήτημα" του " ή ταν ή επι τάς " γιατί πλέον τότε δεν θα μιλάμε για σχέση σωστή αλλά για "σπαρτιατικό" μοντέλο συνύπαρξης .
Το ζήτημα όταν προκύψει και φθάσει στο τελικό στάδιο απόφασης πρέπει να "τίθεται επι τάπητος" με όλες τις παραμέτρους που προανάφερα και βασικά να μήν εγκλωβίζεται σε στενωπούς , μακριά απο την "ουσιαστική αγάπη" που τροφοδοτεί μιά στέρεη σχέση .

Isiliel · 14-01-11

Όταν μιλώ για στόχο ζωής, εννοώ το βαθύτερο Θέλημα, αυτό που θα μπορούσε ίσως κάποιος να ορίσει ως "το λόγο για τον οποίο ήρθα στη ζωή".
Με αυτό σαν δεδομένο, εάν το Θέλημά σου είναι να βοηθάς παιδάκια στην Αφρική, η ιδανική σχέση είναι ένα άτομο αντίστοιχης "τρέλας".
Εσύ όρισες ως ύστατο σκοπό την ουσιαστική σχέση αφού ενδεχομένως αυτό είναι το δικό σου Θέλημα. Δεν είναι για όλους έτσι όμως.

Μπορεί να στεριώσει μια σχέση, όταν οι στόχοι ζωής δεν είναι κοινοί;

Επιφανές μέλος

Συντονίστρια

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Συντονίστρια

Περιβόητο μέλος

Συντονίστρια

Επιφανές μέλος

Συντονίστρια

Επιφανές μέλος

Συντονίστρια

Πολύ δραστήριο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Επιφανές μέλος