Επίσης οποιαδήποτε συμβουλή για ψήσιμο σε σχάρα είναι ευπρόσδεκτη.
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούργιοι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
self-instructive depressing
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
woochoogirl
Τιμώμενο Μέλος
Έχει δοκιμάσει κανείς να τα ψήνει με μπύρα; Όλο λέω θα το κάνω και όλο κάνω πίσω γιατί φοβάμαι τη γεύση. Το κρασάκι πάντως τους πάει μούρλια!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ophelia
Διάσημο μέλος
Επειδή όλοι κατά καιρούς παρατηρούμε το κρέας που ψήνουμε στη σχάρα να βγαίνει στεγνό, υπάρχει κάποιος τρόπος για είμαστε σίγουροι ότι δε θα στεγνώσει και θα παραμείνει ζουμερό μετά το ψήσιμο;
Mαρινάρισμα is the word!!
Στο χοιρινό π.χ κάνω μια πολύ απλή με χυμό πορτοκαλιού, λεμονιού, λίγο μπαλσάμικο, μέλι, αλατο-πιπερο-δεντρολίβανο και λίγο πράσο πολτοποιημένο (το πλένεις, το καθάριζεις και το βάζεις στο μούλτι μέχρι να γίνει νιανια ). Το περναω με ένα πιναλάκι πάνω στην μπριζολίτσα και την αφήνω έτσι, στο ψυγείο όλο το βράδυ. Και την επόμενη, ανάβεις κάρβουνα και την ψήνεις...γίνεται μιαμι!! Βασικά η συγκεκριμένη έχει γλυκόξυνη γεύση αλλά αν ψάξεις γενικά υπάρχουν άπειρες μαρινάδες...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
self-instructive depressing
Περιβόητο μέλος
Mαρινάρισμα is the word!!
Στο χοιρινό π.χ κάνω μια πολύ απλή με χυμό πορτοκαλιού, λεμονιού, λίγο μπαλσάμικο, μέλι, αλατο-πιπερο-δεντρολίβανο και λίγο πράσο πολτοποιημένο (το πλένεις, το καθάριζεις και το βάζεις στο μούλτι μέχρι να γίνει νιανια ). Το περναω με ένα πιναλάκι πάνω στην μπριζολίτσα και την αφήνω έτσι, στο ψυγείο όλο το βράδυ. Και την επόμενη, ανάβεις κάρβουνα και την ψήνεις...γίνεται μιαμι!! Βασικά η συγκεκριμένη έχει γλυκόξυνη γεύση αλλά αν ψάξεις γενικά υπάρχουν άπειρες μαρινάδες...
επισυνάπτω αίτημα φιλίας καθώς και αίτημα για συμμετοχή στο κυριακάτικο μπάρμπεκιου της οικείας Μάρας Κουταμάρας
(σόρυ για την υπερβολική χαρά , τα πράσα θα φταίνε)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Κάθε κρέας πάντως έχει το δικό του τρόπο ψησίματος.
-Το μοσχαρίσιο-βοδινό μπορεί πολύ ωραία να ψηθεί ανάλογα με τα γούστα του καθενός (σχεδόν ωμό, ελαφρώς ψημένο, μέτρια ψημένο, μέτριο προς καλοψημένο, καλοψημένο). Προσωπικά ο αγαπημένος μου τρόπος είναι το «μέτριο» που απ' έξω έχει αποκτήσει μια ωραία κρούστα και από μέσα είναι ζουμερό και κόκκινο. Αν κάποιος πάντως του αρέσει καλοψημένο, το πιο καλό κομμάτι είναι η σπαλομπριζόλα (rib eye) η οποία είναι αρκετά μαλακή
-Το αρνίσιο κρέας αν και στο εξωτερικό ψήνεται όπως και το μοσχαρίσιο (μέτριο κλπ) στην Ελλάδα συνηθίζουμε να το ψήνουμε μόνο καλοψημένο γιατί ούτως ή άλλως έχει αρκετό λίπος και διατηρείται μαλακό. Και πάλι όμως δεν πρέπει να καρβουνιάσει γιατί γίνεται σκληρό. Μεγάλη σημασία έχει εδώ στον χρόνο ψησίματος η ηλικία του αρνιού. Όταν είναι μικρό το αρνί, τα παϊδάκια (που συνήθως κάνουμε στην σχάρα) θέλουν λιγότερη ώρα ψησίματος για να παραμείνουν μαλακά. Αν είναι πιο μεγάλο το αρνί, χρειάζεται πιο πολύ ώρα και πάλι εξαρτάται και από την ποιότητα του κρέατος και το λίπος που έχει.
-Το πρόβειο κρέας, έχω διαβάσει ότι στις ψησταριές το μαρινάρουν με ακτινίδια για μέρες προκειμένου να γίνει μαλακό. Εδώ πολύ μεγάλη σημασία έχει κατά πόσον το πρόβατο έχει αρκετό λίπος (και ναι, μιλάμε για μπόλικη χοληστερίνη εδώ...) ώστε να διατηρηθεί μαλακό. Αν δεν έχει λίπος το πρόβειο κρέας, γίνεται σκληρό σαν σόλα.
-Το χοιρινό κρέας ψήνεται πάντοτε καλοψημένο και πάλι ισχύουν τα ίδια με το αρνί. Εδώ να πω ότι το λίπος δεν πρέπει να αφαιρείται πριν το ψήσιμο γιατί έτσι στεγνώνει το κρέας. Αν θέλει κάποιος να το κάνει λιγότερο λιπαρό, ας το βγάλει μετά το λίπος.
-Το κοτόπουλο ψήνεται οπωσδήποτε καλοψημένο (για λόγους υγιείας) και σχετικά με το στήθος, το οποίο είναι και το πιο σκληρό και άπαχο κομμάτι, καλό είναι πριν ψηθεί να κοπεί σε λεπτές φέτες και να περαστεί από μαρινάδα από την προηγούμενη ημέρα. Υπάρχουν πολλές μαρινάδες και μπορούμε να βρούμε εύκολα στο διαδίκτυο με κρασί, με μπύρα, με μέλι, με ντομάτες κλπ
Ένα άλλο μυστικό για τα ψητά στην σχάρα είναι να μην τα σερβίρεις αμέσως αφού τα βγάλεις (δύσκολο) αλλά να τα αφήσεις να «ξεκουραστούν» για 10-15 λεπτά σε ένα πιάτο σκεπασμένα με αλουμινόχαρτο ώστε να ανακατευτούν οι χυμοί τους και να γίνουν ακόμα πιο μαλακά και ζουμερά. Καλή όρεξη
-Θα επανέλθω αργότερα και για τα ψάρια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Έχει δοκιμάσει κανείς να τα ψήνει με μπύρα; Όλο λέω θα το κάνω και όλο κάνω πίσω γιατί φοβάμαι τη γεύση. Το κρασάκι πάντως τους πάει μούρλια!
Ω γιες! Μπυρααααα!
ΓΙνεται πολυ μαλακο και πολυ νοστιμο! Δοκιμασα για πρωτη φορα την Κυριακη! Ηταν τελειο το κρεας...!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rosa azul
Πολύ δραστήριο μέλος
Eπισης ενα καλο τιπ ειναι ριχνουμε κλαδακια αρωματικων φυτων πχ δενδρολιβανο πανω στα καρβουνα.Αρωματιζεται ο καπνος και κατ' επεκταση το ψητο....Νομίζω εξαρτάται κι από το κρέας. Και σίγουρα υπάρχουν κρέατα τα οποία είναι πιο μαλακά και άλλα πιο σκληρά. Σίγουρα πάντως το μαρινάρισμα όπως είπε και ο sid βοηθάει πάντοτε. Ένα άλλο σημαντικό πράγμα είναι να μη γυρίζουμε το κρέας με πιρούνι αλλά με λαβίδα ώστε να μη χάνονται τα υγρά. Ένα άλλο σημαντικό πράγμα είναι να ψήσεις στην αρχή το κρέας σε αρκετά δυνατή φωτιά ώστε να το «θωρακίσεις» απ' έξω και να πάρει αυτήν την ωραία κρούστα. Μετά θα χαμηλώσεις τη φωτιά ώστε να ψηθεί σιγά-σιγά. Πολύ σημαντικό είναι να έχεις αγοράσει καλής ποιότητας κάρβουνα ώστε να διατηρείται η φωτιά στα επίπεδα που την θέλεις και να την ελέγχεις καλύτερα. Επίσης το κρέας πρέπει να έχει πάνω του αρκετό λίπος ώστε να διατηρείται ζουμερό.
Κάθε κρέας πάντως έχει το δικό του τρόπο ψησίματος.
-Το μοσχαρίσιο-βοδινό μπορεί πολύ ωραία να ψηθεί ανάλογα με τα γούστα του καθενός (σχεδόν ωμό, ελαφρώς ψημένο, μέτρια ψημένο, μέτριο προς καλοψημένο, καλοψημένο). Προσωπικά ο αγαπημένος μου τρόπος είναι το «μέτριο» που απ' έξω έχει αποκτήσει μια ωραία κρούστα και από μέσα είναι ζουμερό και κόκκινο. Αν κάποιος πάντως του αρέσει καλοψημένο, το πιο καλό κομμάτι είναι η σπαλομπριζόλα (rib eye) η οποία είναι αρκετά μαλακή
-Το αρνίσιο κρέας αν και στο εξωτερικό ψήνεται όπως και το μοσχαρίσιο (μέτριο κλπ) στην Ελλάδα συνηθίζουμε να το ψήνουμε μόνο καλοψημένο γιατί ούτως ή άλλως έχει αρκετό λίπος και διατηρείται μαλακό. Και πάλι όμως δεν πρέπει να καρβουνιάσει γιατί γίνεται σκληρό. Μεγάλη σημασία έχει εδώ στον χρόνο ψησίματος η ηλικία του αρνιού. Όταν είναι μικρό το αρνί, τα παϊδάκια (που συνήθως κάνουμε στην σχάρα) θέλουν λιγότερη ώρα ψησίματος για να παραμείνουν μαλακά. Αν είναι πιο μεγάλο το αρνί, χρειάζεται πιο πολύ ώρα και πάλι εξαρτάται και από την ποιότητα του κρέατος και το λίπος που έχει.
-Το πρόβειο κρέας, έχω διαβάσει ότι στις ψησταριές το μαρινάρουν με ακτινίδια για μέρες προκειμένου να γίνει μαλακό. Εδώ πολύ μεγάλη σημασία έχει κατά πόσον το πρόβατο έχει αρκετό λίπος (και ναι, μιλάμε για μπόλικη χοληστερίνη εδώ...) ώστε να διατηρηθεί μαλακό. Αν δεν έχει λίπος το πρόβειο κρέας, γίνεται σκληρό σαν σόλα.
-Το χοιρινό κρέας ψήνεται πάντοτε καλοψημένο και πάλι ισχύουν τα ίδια με το αρνί. Εδώ να πω ότι το λίπος δεν πρέπει να αφαιρείται πριν το ψήσιμο γιατί έτσι στεγνώνει το κρέας. Αν θέλει κάποιος να το κάνει λιγότερο λιπαρό, ας το βγάλει μετά το λίπος.
-Το κοτόπουλο ψήνεται οπωσδήποτε καλοψημένο (για λόγους υγιείας) και σχετικά με το στήθος, το οποίο είναι και το πιο σκληρό και άπαχο κομμάτι, καλό είναι πριν ψηθεί να κοπεί σε λεπτές φέτες και να περαστεί από μαρινάδα από την προηγούμενη ημέρα. Υπάρχουν πολλές μαρινάδες και μπορούμε να βρούμε εύκολα στο διαδίκτυο με κρασί, με μπύρα, με μέλι, με ντομάτες κλπ
Ένα άλλο μυστικό για τα ψητά στην σχάρα είναι να μην τα σερβίρεις αμέσως αφού τα βγάλεις (δύσκολο) αλλά να τα αφήσεις να «ξεκουραστούν» για 10-15 λεπτά σε ένα πιάτο σκεπασμένα με αλουμινόχαρτο ώστε να ανακατευτούν οι χυμοί τους και να γίνουν ακόμα πιο μαλακά και ζουμερά. Καλή όρεξη
-Θα επανέλθω αργότερα και για τα ψάρια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Φορτώνει...