Πέθανε ο Μανώλης Ρασούλης

Πέθανε ο Μανώλης Ρασούλης.

13 Μαρτίου 2011 |


«Έφυγε» ξαφνικά, σε ηλικία 66 ετών, ο μεγάλος Κρητικός καλλιτέχνης, Μανώλης Ρασούλης.

Οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν οτι ο συνθέτης βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του στη Θεσσαλονίκη, τέσσερις μέρες μετά το θάνατό του, απο φίλους του που ανησύχησαν.
Τα αίτια του θανάτου του παραμένουν αδιευκρίνιστα ενω η νεκροψία θα γίνει τη Δευτέρα.
Πάντως, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία αποκλείεται η εγκληματική ενέργεια και πιθανότατα ο θάνατός του οφείλεται σε παθολογικά αίτια…
O Μανώλης Ρασούλης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 28 Σεπτεμβρίου του 1945. Στην Αθήνα σπουδάζει σκηνοθεσία κινηματογράφου, γράφει ποιήματα, σενάρια, τραγουδάει ερασιτεχνικά στις μπουάτ της Πλάκας, δουλεύει στην εφημερίδα της αριστεράς «Δημοκρατική Αλλαγή».
Στις 21 του Απρίλη του 67 συλλαμβάνεται από την Δικτατορία και περνάει μερικές ώρες στην «Μπουμπουλίνας». Φεύγει για το Λονδίνο όπου μένει 6 χρόνια. Εκεί διαμορφώνεται ιδεολογικά συμμετέχοντας στον αντιδικτατορικό αγώνα, αλλά και στο Τροτσκιστικό κίνημα στο οποίο ήταν στέλεχος και η Βανέσσα Ρεντγκρέιβ με την οποία δυο φορές συνεργάστηκε σε παραστάσεις με αγωνιστικούς στόχους.
Στο Λονδίνο γράφει τα πρώτα του βιβλία και γίνεται συνεκδότης της εφημερίδας Σοσιαλιστική Αλλαγή, στην οποία γράφει άρθρα και επιφυλλίδες, παίρνει μαθήματα πολιτικής οικονομίας και φιλοσοφίας και πουλάει για 6 χρόνια την εν λόγω εφημερίδα στους δρόμους, συμμετέχοντας ασταμάτητα στους αγώνες των εργατικών συνδικάτων. Τον Μάη του ’68 παίρνει μέρος στην μεγάλη εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι οπου και τραυματίζεται.
Το 74, λίγο μετά από το Πολυτεχνείο με απόφαση της οργάνωσης κατεβαίνει στην Αθήνα, όπου λόγω συλλήψεων από την Μυστική Αστυνομία, κρύβεται. Μετά τα γεγονότα στην Κύπρο το καλοκαίρι του 74 και την πτώση της Χούντας συνεχίζει τον πολιτικό αγώνα.
Δουλεύει στα ναυπηγεία του Ανδρεάδη στο Πέραμα όπου κινδυνεύοντας να σκοτωθεί καθημερινά μπαίνει στην απεργιακή επιτροπή και πρωτοστατεί στο εργατικό κίνημα που ανατρέπει όλο το μέχρι τότε καθεστώς στα μεγάλα ναυπηγεία της Ελευσίνας. Στο Λονδίνο τον Ιούνιο του 1973 γεννιέται κατά την βούληση της διαλεκτικής της φύσης ένα κοριτσάκι, η κόρη του, που της έδωσε το όνομα Ναταλία, τιμής ένεκεν στη γυναίκα του Τρότσκι.
Κατά την μεταπολίτευση, τον καλεί ο φίλος του Μάνος Λοΐζος και τραγουδά στον δίσκο «Τα νέγρικα» μαζί με την Μαρία Φαραντούρη. Επίσης ο ίδιος συνθέτης τον επιβάλει και τραγουδά το τραγούδι στα κομέρσιαλ ενός σίριαλ που γίνεται επιτυχία. Ο συνθέτης Νίκος Μαμαγκάκης του προτείνει και τραγουδά σ’ ένα δίσκο του σε ποίηση Πρεβελάκη «Ο νέος Ερωτόκριτος».
Τυπώνει τα τρία πρώτα του βιβλία: «Η μπαλάντα του Ιασαάκ», ένα σύνθετο ποίημα επηρεασμένο από τον αγώνα της νεολαίας, στο οποίο βιβλίο αναποδογυρίζει τον μύθο της θυσίας του Αβραάμ και έτσι ο Ισαάκ την παραμονή της Θυσίας το σκάει στα βουνά με κάποιους δούλους, αρχίζει πόλεμο ενάντια στον Αβραάμ τον οποίο και σκοτώνει.
Έπεται το βιβλίο με διηγήματα «Μεγάλος ήρωας σε μικρή χαρτοσακούλα και ένα ανάμοικτο με διηγήματα και ποιήματα «κβο βαντις στατους κβο».
NewsIt

τι κριμα και αυτο να τους βρισκουν μετα απο μερες........μονο στις μεγαλες πολεις γινονται αυτα....στα χωρια ολο και καποιος θα ανησυχησει ενω στις μεγαλες πολεις οι εντονοι ρυθμοι ζωης σε κανουν να ξεχνας φιλους και συγγενεις

...

https://www.youtube.com/watch?v=5UNRqyiy8fw&feature=related

Στίχοι Μανώλης Ρασούλης

16.3.11

Ο Τσιτσιμπίκος έδιωξε απο την ΕΡΤ το Μανώλη Ρασούλη!!! ...








Συγκλονιστική επιστολή στο Λευτέρη Παπαδόπουλο...
Το όνειδος της δημοσιογραφίας, ο Τσιτσιμπίκος ήταν αυτός που εξωθούσε στη σύνταξη - μέχρι που τον έδιωξε- τον σπουδαίο δημιουργό. Η επιστολή που δημοσιεύει σήμερα στις "ματιές" ο Λευτέρης Παπαδόπουλος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί γράμμα - καταγγελία (για τον Τσιτσιμπίκο και κάποια άλλα κεφάλια της ΕΡΤ) από τον τάφο .
Διαβάστε το ντοκουμέντο:
"Αρτι αφιχθείς από...την Αυστραλία, όπου πήγα για έναν µήνα ν’ αλλάξω παραστάσεις, να πάρω µια ανάσα γιατί µοιάζω µε µωρό στη φωτιά και αρχαία σκουριά, µε όλα τούτα τα τεκταινόµενα εγχωρίως, πληροφορήθηκα ότι οι ιθύνοντες µου έκοψαν την εκποµπή που είχα στο Α’ πρόγραµµα του ραδιοφώνου (105,8) επί 6 χρόνια, κρατώντας τα µπόσικα στην κατιούσα.

Η αλήθεια είναι ότι στενοχωρήθηκα µε τον τρόπο που µε πέταξαν στον κάδο, γιατί βασικά είµαι ένας απ’ αυτούς που υποστηρίζουν τις αξίες. Είµαι άνεργος και αχρήµατος και ηλικιωµένος. Σύνταξη δεν έχω πάρει ακόµα. Ευελπιστώ. Κι όπως ξέρεις, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. ∆εν έχω, πάντως, να πληρώνω ούτε και το νοίκι µου. Εδιωξε και την κόρη µου, από το δηµοτικό Κανάλι 1 του Πειραιά, αµέσως µόλις βγήκε δήµαρχος ο µπασκετµπολίστας Φασούλας. Κι ας έκανε το χαρισµατικό και µορφωµένο κορίτσι επί 4 χρόνια εκποµπές πρότυπα. Είµαι στο κουρµπέτι και το ραδιοφωνικό 50 χρόνια και ξέρω τι είναι τι και ποιος είναι ποιος. Η αυτογνωσία µου είναι πολύ ενισχυµένη. Αντί ν’ ακούν εµάς, που περάσαµε από 40 κύµατα και να µαθαίνουν, µόλις πήραν το σκήπτρο άρχισαν µε τη γνωστή εµπάθεια, απάθεια και αµάθεια τις εκκαθαρίσεις.

Νοµίζω ότι µέσα στο γενικό και αποδεδειγµένο µπάχαλο, τέτοιες ανόητες εξουσιαστικότητες είναι καταδικασµένες και τιµωρητέες. Οποιος φοβάται τη γνώµη µου ή όποιος νοµίζει ότι είναι ανώτερος, ας βγει να µετρηθούµε στα φανερά. Η χώρα δεν αντέχει άλλο κυνισµό, σαχλαµάρα, µπαλαφάρα, αµάθεια και αρχοντοχωριατισµό. Το µικρό µου έργο δείχνει ότι είµαι πειθαρχηµένος στα κοινωνικά ιδεώδη και στην παραγωγή κοινωνικής και εθνικής συνείδησης. Ο υπουργός Πολιτισµού Τηλέµαχος Χυτήρης, ο Παπαδηµητρίου και ο Ταγµατάρχης µε ξέρουν χρόνια πολλά. Ποιος ιθύνων έβγαλε την απόφαση να µε διώξουν; Ας βγει να µας πει το σκεπτικό. Με το ίδιο σκεπτικό µε έδιωξαν το ‘84 και από την τότε ΥΕΝΕ∆, όταν είπα µια µαντινάδα που αφορούσε τον Κοσκωτά…».
nonews-news

Τελικά...τον πέθαναν και...νομίζουν πως θα ησυχάσουν; Ρε τους ...φιλέλληνες!