Περί πληθυντικού ευγενείας

love_angel

Επιφανές μέλος

Η vik-vik! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 33 ετών, επαγγέλεται Ηθοποιός και μας γράφει απο Αρφαρά (Μεσσηνία). Έχει γράψει 11,721 μηνύματα.
μιλαω στο πληθυντικο σε αγνωστους, μεγαλυτερους και σε καθηγητες μου. αβολα αισθανομουν που μιλουσα στον πληθυντικο σε εναν φοιτητη στη τριτη λυκειου που μου εκανε αρχαια στο φροντιστηριο γιατι ηταν μολις 20 και καπως μου φαινοταν.:redface:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DreamsRevenge

Περιβόητο μέλος

Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
Το πρώτο "οργανωμένο" μάθημα περί πληθυντικού ευγενείας μου το έκανε στα 11 μου η δεύτερη καθηγήτρια μου των γαλλικών... μια Αιγυπτιώτισσα με τόσο δομημένες μέσα της αρχές συμπεριφοράς που όλα της έβγαιναν φυσικά και αβίαστα, γι αυτό και η συμπεριφορά της υποστήριζε απόλυτα τα όσα έλεγε, καλή της ώρα.

Έκτοτε, και με χαραγμένο στο μυαλό μου το πώς θα έπρεπε να μιλάω στα γαλλικά, δε μου ήταν καθόλου δύσκολο να υιοθετήσω τον πληθυντικό ευγενείας γενικότερα στη ζωή μου και να συναντήσω κι άλλα παραδείγματα όπως παιδιά που μιλούσαν στον πληθυντικό στους γονείς τους (κουβαλώντας την κληρονομιά της πάππου προς πάππου ανατροφής στη Μικρά Ασία π.χ.).

Η περίπτωση ωστόσο που μου έκανε και τη μεγαλύτερη εντύπωση, ήταν στην Ουγγαρία, πριν την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων, όταν γνώρισα μια 14-15 ετών τότε μαθήτρια της εκεί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που (περάσαμε μέρες μαζί, είναι μεγάλη ιστορία) κάποια στιγμή μου είπε ότι αισθανόταν υπερήφανη γιατί η καθηγήτρια των Αγγλικών στο σχολείο της είπε ότι από εκείνη την ημέρα μπορούσε να της απευθύνεται στον ενικό, και αυτό ήταν μια επιβράβευση, μια αναγνώριση προσπαθειών εκτός του κλασσικού προγράμματος του σχολείου (μεγάλη ιστορία είπαμε...)

Εδώ (και τώρα) τα πράγματα είναι κάπως πιο χύμα για μερικούς, πιο αυθόρμητα γι άλλους...

Ωστόσο, ο ενικός ακόμα με ξενίζει όταν τον χρησιμοποιεί απέναντι μου κάποιος που μόλις γνώρισα.
Γιατί δεν τον χρησιμοποιώ αντίστοιχα κι εγώ και όταν εγώ μιλάω στον πληθυντικό και κάποιος μου απαντά στον ενικό, ακόμα και ιεραρχικά ανώτερος, μπορεί να "παγώσω" και να βρω τρόπο να "περάσω" τη δυσαρέσκεια μου, καθώς πέρα απ' όλα υπάρχουν και κάποιοι βασικοί κανόνες καλής συμπεριφοράς, πώς να το κάνουμε...

Ίσως οφείλεται και στο γεγονός ότι και με συνεργάτες, δεν ξεκινάμε να μιλάμε κατευθείαν στον ενικό αλλά αφού αποκτήσουμε μια σχετική οικειότητα και "παρελθόν" στη συνεργασία, και ουκ ολίγες φορές όταν είμαστε μπροστά σε τρίτους, επιστρέφουμε στον πληθυντικό και στο "κυρία" και "κύριε" απλά για να υπογραμμίσουμε το γεγονός ότι σεβόμαστε ο ένας τον άλλο και παραμένουμε ευγενικοί ασχέτως του ότι όταν βρισκόμαστε μεταξύ μας έχουμε αναπτύξει μεγαλύτερη οικειότητα.

Ο πληθυντικός έχει βοηθήσει και στο να κρατηθούν κάποιες αποστάσεις εκεί που χρειάστηκε. Κι επειδή δεν ξέρει κανείς πότε θα του χρειαστούν οι αποστάσεις, ίσως η βιασύνη να υιοθετηθεί ο ενικός να μην είναι πάντα χρήσιμη...;)



Ο ενικός είναι μια ιδιαιτερότητα της ελληνικής συμπεριφοράς που στη γνήσια έκφραση του, αυτή που έχει μέσα της μια φυσική και αβίαστη ευγένεια παρά τη διατύπωση, είναι μια χαρά, αρκεί να έχουμε στο μυαλό μας ότι κάποιες φορές, είναι καλό να δείχνουμε ότι μπορούμε να συμπεριφερθούμε το ίδιο ευγενικά και αυθόρμητα, και με χιούμορ, χρησιμοποιώντας και τον πληθυντικό...


Υ.Γ. το διαδίκτυο αποτελεί μια ιδιάζουσα περίπτωση. Μιλάμε στον ενικό σε ανθρώπους που ίσως δεν έχουμε δει ποτέ μας, επικροτούμε απόψεις, αποδοκιμάζουμε, διαφωνούμε έντονα κάποιες φορές. Ίσως να έδειχνε περίεργο αν απευθύνονταν οι συνομιλητές ο ένας στον άλλο στον πληθυντικό (επειδή δεν το έχουμε συνηθίσει) αλλά από την άλλη ίσως μια μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση στις εκφράσεις να έκανε περισσότερο αυθόρμητες τις "παραβιάσεις" της ...


Και για όσους τραβάνε ήδη τα μαλλιά τους, η ταχυδρομική μου διεύθυνση για περισσότερες πληροφορίες είναι:





 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Resident Evil

Διακεκριμένο μέλος

Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.

Ωστόσο, ο ενικός ακόμα με ξενίζει όταν τον χρησιμοποιεί απέναντι μου κάποιος που μόλις γνώρισα.
Γιατί δεν τον χρησιμοποιώ αντίστοιχα κι εγώ και όταν εγώ μιλάω στον πληθυντικό και κάποιος μου απαντά στον ενικό, ακόμα και ιεραρχικά ανώτερος, μπορεί να "παγώσω" και να βρω τρόπο να "περάσω" τη δυσαρέσκεια μου, καθώς πέρα απ' όλα υπάρχουν και κάποιοι βασικοί κανόνες καλής συμπεριφοράς, πώς να το κάνουμε...

Ίσως οφείλεται και στο γεγονός ότι και με συνεργάτες, δεν ξεκινάμε να μιλάμε κατευθείαν στον ενικό αλλά αφού αποκτήσουμε μια σχετική οικειότητα και "παρελθόν" στη συνεργασία, και ουκ ολίγες φορές όταν είμαστε μπροστά σε τρίτους, επιστρέφουμε στον πληθυντικό και στο "κυρία" και "κύριε" απλά για να υπογραμμίσουμε το γεγονός ότι σεβόμαστε ο ένας τον άλλο και παραμένουμε ευγενικοί ασχέτως του ότι όταν βρισκόμαστε μεταξύ μας έχουμε αναπτύξει μεγαλύτερη οικειότητα.

Ο πληθυντικός έχει βοηθήσει και στο να κρατηθούν κάποιες αποστάσεις εκεί που χρειάστηκε. Κι επειδή δεν ξέρει κανείς πότε θα του χρειαστούν οι αποστάσεις, ίσως η βιασύνη να υιοθετηθεί ο ενικός να μην είναι πάντα χρήσιμη...;)
Ο ενικός είναι μια ιδιαιτερότητα της ελληνικής συμπεριφοράς που στη γνήσια έκφραση του, αυτή που έχει μέσα της μια φυσική και αβίαστη ευγένεια παρά τη διατύπωση, είναι μια χαρά, αρκεί να έχουμε στο μυαλό μας ότι κάποιες φορές, είναι καλό να δείχνουμε ότι μπορούμε να συμπεριφερθούμε το ίδιο ευγενικά και αυθόρμητα, και με χιούμορ, χρησιμοποιώντας και τον πληθυντικό...

O πόσο σύμφωνη με βρίσκει το ποστ σου!!!
Και ο πόσο μου ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι το "αθηνούλα" που υιοθετούν πολλοί (βοηθάει και το ρημάδι το ...physique!!) μετά τα πρώτα 10'' γνωριμίας μας!!!:mad:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rosa azul

Πολύ δραστήριο μέλος

Η rosa azul αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,945 μηνύματα.
Χρησιμοποιω παντοτε τον πληθυντικο ευγενειας στις συνομιλιες μου με ανθρωπους που γνωριζω για πρωτη φορα εστω και αν ειναι νεοτεροι απο εμενα , με ανθρωπους μεσης ηλικιας ή ηλικιωμενους και με καποιες επαγγελματικες κατηγοριες στο χωρο της δουλειας μου.Θα τον διακοψω ,υπο προυποθεσεις,οταν μου ζητηθει το '' on se dit tu'',ποτε ομως για ηλικιωμενους ,για ανθρωπους αρκετα μεγαλυτερης ηλικιας απο εμενα ή στον επαγγελματικο μου χωρο για τις προαναφερομενες κατηγοριες.Οι λογοι που θα εμμεινω στον πληθυντικο ευγενειας ,ενδεικτικα ειναι :εκφραση σεβασμου, τηρηση αποστασεων , επαγγελματικος κωδικας κλπ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

marina289

Δραστήριο μέλος

Η μαρινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 47 ετών. Έχει γράψει 687 μηνύματα.
Το επαναφέρω το θεματάκι! :)
Πλέον είμαι πιο πολύ υπέρ του πληθυντικού , απ'ότι τα προηγούμενα χρόνια.... Το παλεύω... Στην πράξη κάποιες φορές δυσκολεύομαι...:hmm:
Ειδικά σε επαγγελματικό επίπεδο... Έχω δοκιμάσει και τον ενικό, έχει τα συν του, έχει και τα μείον του...γ'αυτό και επανήλθα-προσπαθώ δηλαδή- δριμύτερη στον αναπόφευκτο πληθυντικό, αφού πειραματίστηκα και με τα δύο αρκετά...
Δουλεύοντας , πχ, σε έναν χώρο με παππούδες και γιαγιάδες, κάποια στιγμή με τα χρόνια , μετά από εκδρομές , γλέντια, κτλ,κτλ, και αφού εκείνοι σε λένε ¨Μαρινάκι ¨ και ¨Μαρινάκι¨,και σε βλέπουν οντως σαν εγγονάκι τους, κάποια στιγμή σου βγαίνει να τον πετάξεις τον πληθυντικό για κάποιους από αυτούς... είναι catι γιαγιουλες πολύ sweet και γούτσου-γούτσου, που δεν σου πάει μετά από τα πολλά να την πεις ¨κυρία Ασπασία¨, αλλά σου έρχεται να την πεις ¨Ασπασούλα¨!, και μετά... ¨πού είσαι ρε Ασπασούλα;¨...:bigarmhug
Κάποιοι άλλοι σε προδιαθέτουν εκ των πραγμάτων για πληθυντικό...
Αυτό με έχει προβληματίσει... γιατί φαίνεται σαν διάκριση, μεταξύ μελών-ενικού, και μελών-πληθυντικού...
Και τραβάω ζόρι, όχι να μιλάω στον πληθυντικό σε κάποιους- που ούτως ή άλλως αυτό σου εμπνεόυν-,
αλλά η catάργηση του ενικού σε κάποιους που σου βγάζουν την ενικούρα, και η αντιcatάστασή του από πληθ. , είναι ζόρι για μένα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Giannoutas

Διάσημο μέλος

Ο Giannoutas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 2,313 μηνύματα.
Μιλαω στον πλυθηντικο σε ατομα που δεν τα ξερω πολυ καλα και ειναι μεγαλυτερα μου (αρκετα)

Αλλα ας πουμε στον νουνο μου και στην νουνα μου,στους θειους μου κτλ μιλαω στον ενικο

Και δεν βρισκω και κατι παραλογο.Εγω θα ηθελα αμα ημουν 50 χρονων να με μιλουσαν 18χρονοι ετσι.Αυτο θα πει οτι νιωθουν οικεια μεταξυ σου,οτι σε θεωρουν δικο τους ατομο.

Εγω ετσι κανω.Δεν νομιζω να προσβαλλω τον καθηγητη μου (που πραγματικα ειναι ενας απο εμας,ολο πλακες και συζητησεις κανουμε) μιλωντας τον στον ενικο.Το κανω γιατι τον θεωρω δικο μου ανθρωπο και αυτο πρεπει να θεωρειτε καλο
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

MissKit

Επιφανές μέλος

Η Bastet 1/3 ΜΕΤΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μελισσοκόμος και μας γράφει απο Γαλλία (Ευρώπη). Έχει γράψει 11,568 μηνύματα.
Μαρίνα μπράβο που το ξέθαψες, είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό το θέμα. :)

Ο πληθυντικός ευγενείας μου είναι πολύ αγαπητός. Σε όσους δε γνωρίζω, μιλάω στον πληθυντικό, ανεξάρτητα από την ηλικία τους(εκτός κι αν πρόκειται για παιδάκια στο δημοτικό που παρακολουθώ:P), ενώ σε άτομα που γνωρίζω υπάρχουν παράμετροι που θα μου βγάλουν τον αντίστοιχο αριθμό κι έχουν να κάνουν με το χαρακτήρα, τη σχέση μου με αυτούς τους ανθρώπους και την ηλικία τους.

Για εμένα δεν τίθεται θέμα ανισότητας. Δεν πιστεύω πως το να μιλάς σε κάποιον στον ενικό σε καθιστά αυτόματα ίσο του ή ότι συμβαίνει το αντίθετο, δηλαδή επειδή μιλάτε στον πληθυντικό ο ένας είναι υποδεέστερος του άλλου. Ίσα ίσα...

Επίσης θα μπορούσα να είμαι ο φίλος της Madrugada* :P Με εξαίρεση τα καταστήματα όπου γνωρίζω προσωπικά τους υπαλλήλους, ποτέ δεν μιλάω σε ενικό σε έναν υπάλληλο. Ποιος πηγαίνει σε τράπεζα και λέει "Δώσε μου ένα δάνειο ρε παλικάρι"; Γιατί ο υπάλληλος της καφετέριας δεν έχει δικαίωμα στον πληθυντικό ευγενείας όπως αυτός της τράπεζας; Αισθάνομαι, επίσης, άβολα σε γνωστή αλυσίδα εστιατορίων που ο εκάστοτε σερβιτόρος γονατίζει να πάρει παραγγελία και μου λέει το όνομά του. Δεν ήρθα να το παίξω Λαίδη, να γευματίσω θέλω.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Alessandra

Διάσημο μέλος

Η Δεν έχω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,716 μηνύματα.
Οι περισσότεροι ταξιτζήδες, με το που μπαίνεις στο ταξί, μιλάνε στον ενικό. Έχω σκεφτεί, την επόμενη φορά που κάποιος εξ αυτών κάνει το ίδιο, να του πω, πολύ ευγενικά: "Με συγχωρείτε, γνωριζόμαστε; (-Όχι.). Τότε, γιατί μου μιλάτε στον ενικό;" Είναι πολύ εκνευριστικό, νιώθεις ότι προσπαθούν να νιώσουν "οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού".
Με συναδέλφους, θεωρώ βολικότερη τη χρήση του ενικού, ανεξάρτητα από τη διαφορά ηλικίας. Με τους υπόλοιπους= αναλόγως.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Roben twn Xazwn

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Roben twn Xazwn αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 205 μηνύματα.
Οι περισσότεροι ταξιτζήδες, με το που μπαίνεις στο ταξί, μιλάνε στον ενικό. Έχω σκεφτεί, την επόμενη φορά που κάποιος εξ αυτών κάνει το ίδιο, να του πω, πολύ ευγενικά: "Με συγχωρείτε, γνωριζόμαστε; (-Όχι.). Τότε, γιατί μου μιλάτε στον ενικό;"

Το πρόβλημα με το σκεπτικό σου είναι ότι δεν θα σου απαντήσουν όχι

πιθανόν να πάρουν και περισσότερο θάρρος :hehe:

(:redface:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

JosefK

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Μιχαήλ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Tatoo artist. Έχει γράψει 1,361 μηνύματα.
Οι περισσότεροι ταξιτζήδες, με το που μπαίνεις στο ταξί, μιλάνε στον ενικό. Έχω σκεφτεί, την επόμενη φορά που κάποιος εξ αυτών κάνει το ίδιο, να του πω, πολύ ευγενικά: "Με συγχωρείτε, γνωριζόμαστε; (-Όχι.). Τότε, γιατί μου μιλάτε στον ενικό;" Είναι πολύ εκνευριστικό, νιώθεις ότι προσπαθούν να νιώσουν "οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού".
Με συναδέλφους, θεωρώ βολικότερη τη χρήση του ενικού, ανεξάρτητα από τη διαφορά ηλικίας. Με τους υπόλοιπους= αναλόγως.

Αγαπητή δεν υπάρχει λόγος να εκνευρίζεσθε! :D

Και σε εμένα μιλάνε στον ενικό, τους απαντάω κι εγώ στον ενικό και συνεχίζουμε έτσι όμορφα και πολιτισμένα τη συζήτηση. 8)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Roben twn Xazwn

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Roben twn Xazwn αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 205 μηνύματα.
έχετε σκεφτεί το ενδεχόμενο να μην ενδιαφέρεται να ακούσει :


  1. την φετινή πορεία της πανάθας
  2. τι σπουδάζουν οι ανεπρόκοποι οι γιοι του
  3. και πόσες πελάτισσες του την έπεσαν νωρίτερα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
το ωραιο ειναι να σε ρωτησει ενας ξενος..
"καλα ειστε?"
και να πεις..
"καλα ειμαστε..":P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

JosefK

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Μιχαήλ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Tatoo artist. Έχει γράψει 1,361 μηνύματα.
έχετε σκεφτεί το ενδεχόμενο να μην ενδιαφέρεται να ακούσει :


  1. την φετινή πορεία της πανάθας
  2. τι σπουδάζουν οι ανεπρόκοποι οι γιοι του
  3. και πόσες πελάτισσες του την έπεσαν νωρίτερα

Δεν έχετε άδικο, μπορεί λοιπόν απλά να απαντήσει στον ενικό χωρίς να συνεχίσει περεταίρω τη συζήτηση.

Μία συζήτηση με Έλληνα ταρίφα έχει πάντα ενδιαφέρον, είναι σπουδαγμένοι στο Παν/μιο της ζωής. :pfff:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Heptamer

Δραστήριο μέλος

Ο Heptamer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 688 μηνύματα.
Οι περισσότεροι ταξιτζήδες, με το που μπαίνεις στο ταξί, μιλάνε στον ενικό. Έχω σκεφτεί, την επόμενη φορά που κάποιος εξ αυτών κάνει το ίδιο, να του πω, πολύ ευγενικά: "Με συγχωρείτε, γνωριζόμαστε; (-Όχι.). Τότε, γιατί μου μιλάτε στον ενικό;" Είναι πολύ εκνευριστικό, νιώθεις ότι προσπαθούν να νιώσουν "οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού".
Με συναδέλφους, θεωρώ βολικότερη τη χρήση του ενικού, ανεξάρτητα από τη διαφορά ηλικίας. Με τους υπόλοιπους= αναλόγως.
Eιναι οντως εκνευριστικο,να σου μιλουν λες και σε ξερουν απο χθες.:)

Πιθανον εχει να κανει με την απαιδευσια των πλειστων εξ αυτων - οχι οτι η πλειοψηφια των Ελληνων ειναι παιδευμενη,αλλα τεσπα...-, ή απο την αναγκη/βιασυνη τους να προσπερασουν το σταδιο της ευγενους γνωριμιας (δια του πληθυντικου) και να περασουν αμεσα στο οικειο/αδελφικο. Ειναι προφανως και το μεσογειακο ταπεραμεντο μας που πρεπει να εκδηλωνεται...

Στις υπολοιπες χωρες φρονω πως οι ταξιτζηδες ειναι υποδειγμα ευγενειας. Οι γερμανοι ταξιτζηδες ειναι τυπικοι,σοβαροι,ευγενεις και προπαντων αμιλητοι κατα τη διαδρομη. Αν δεν τους μιλησεις,δε σου πιανουν κουβεντα εκεινοι. Απολαμβανεις διχως ενοχλησεις τη διαδρομη - αλλωστε εισαι και μονος σου στο ταξι. Και φυσικα δεν καπνιζουν και βρωμιζουν το ταξι,ουτε ακουν στη διαπασων αθλητικους σταθμους ή μπουζουκοτραγουδα. Και οχι μονο....

Στην Ελλαδα (δυστυχως) εχουμε γινει ολοι ενα απεραντο αδελφατο - παει μαζι με το "χυμα στο κυμα" και το ωχαδερφιστικο που εχουμε ως φυλη. Και το χειροτερο ειναι οτι νομιζουμε ετσι πως μειωνουμε / εξισωνουμε τις αποστασεις ή ξεπερνουμε τα κομπλεξ κατωτεροτητας μας. Εχουμε θεοποιησει τον ενικο - ομως για λαθος λογους.

Προσωπικα,δινω μεγαλη σημασια στον πληθυντικο. Ακομα και αν καποιος μου πρωτομιλησει στον ενικο (οπως συνηθως οι δημοσιοι υπαλληλοι),του ανταπαντω στον πληθυντικο,αντιπαρερχομενος την αγενεια του. Οσες φορες μου εχει τυχει,ο υπαλληλος δεν "επανερχεται",αλλα συνεχιζει απτοητος τον ενικο - και εγω απτοητος τον πληθυντικο. Οχι απο σπασιμιμο,αλλα γιατι δε μου βγαινει - αλλα και γιατι οτι τιμω εγω πρωτος,θελω να το τιμουν και οι αλλοι.

Θα μιλησω στον πληθυντικο ακομα και σε μια 16χρονη σερβιτορα πχ. που δε γνωριζω,ακομα και αν κατι τετοιο την ξενιζει ή δεν ειναι συνηθισμενη (οπως συνηθως ισχυει) να το βιωνει. Τα "κοριτσι μου","κοπελια μου" και ολα τα "πατρικα",ενω συνηθως μου βγαινουν,δεν τα αφηνω να εκδηλωθουν.Σε ενα ατομο κατω των 15-16 (τα παιδια) δεν εχει νομιζω και νοημα να του απευθυνθεις στον πληθυντικο,αφου δεν ειναι εξοικειωμενο τοσο με την εκφορα του,οσο και με το τι σημαινει ουσιαστικα πληθυντικος,λογω αμαθειας αλλα και ελλιπους τριβής.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

αδαμαντια52071

Πολύ δραστήριο μέλος

Η νυσταλέα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 1,935 μηνύματα.
υπαρχουν καποιοι καθηγητες που τους νιωθω σαν κολλητους μου,σαν γονεις μου και σιγουρα δεν θελω να χασω την σχεση μου μαζι τους οταν περασω στο πανεπιστημιο
αυτοι ειναι :
-η μαθηματικος στο φροντιστηριο
-ο φυσικος στο φροντιστηριο
-και ο μαθηματικος στο σχολειο ...



σε αυτους μιλαω στον ενικο:redface:ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Alessandra

Διάσημο μέλος

Η Δεν έχω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,716 μηνύματα.
Eιναι οντως εκνευριστικο,να σου μιλουν λες και σε ξερουν απο χθες.:)

Πιθανον εχει να κανει με την απαιδευσια των πλειστων εξ αυτων - οχι οτι η πλειοψηφια των Ελληνων ειναι παιδευμενη,αλλα τεσπα...-, ή απο την αναγκη/βιασυνη τους να προσπερασουν το σταδιο της ευγενους γνωριμιας (δια του πληθυντικου) και να περασουν αμεσα στο οικειο/αδελφικο. Ειναι προφανως και το μεσογειακο ταπεραμεντο μας που πρεπει να εκδηλωνεται...

Στις υπολοιπες χωρες φρονω πως οι ταξιτζηδες ειναι υποδειγμα ευγενειας. Οι γερμανοι ταξιτζηδες ειναι τυπικοι,σοβαροι,ευγενεις και προπαντων αμιλητοι κατα τη διαδρομη. Αν δεν τους μιλησεις,δε σου πιανουν κουβεντα εκεινοι. Απολαμβανεις διχως ενοχλησεις τη διαδρομη - αλλωστε εισαι και μονος σου στο ταξι. Και φυσικα δεν καπνιζουν και βρωμιζουν το ταξι,ουτε ακουν στη διαπασων αθλητικους σταθμους ή μπουζουκοτραγουδα. Και οχι μονο....

Στην Ελλαδα (δυστυχως) εχουμε γινει ολοι ενα απεραντο αδελφατο - παει μαζι με το "χυμα στο κυμα" και το ωχαδερφιστικο που εχουμε ως φυλη. Και το χειροτερο ειναι οτι νομιζουμε ετσι πως μειωνουμε / εξισωνουμε τις αποστασεις ή ξεπερνουμε τα κομπλεξ κατωτεροτητας μας. Εχουμε θεοποιησει τον ενικο - ομως για λαθος λογους.

Προσωπικα,δινω μεγαλη σημασια στον πληθυντικο. Ακομα και αν καποιος μου πρωτομιλησει στον ενικο (οπως συνηθως οι δημοσιοι υπαλληλοι),του ανταπαντω στον πληθυντικο,αντιπαρερχομενος την αγενεια του. Οσες φορες μου εχει τυχει,ο υπαλληλος δεν "επανερχεται",αλλα συνεχιζει απτοητος τον ενικο - και εγω απτοητος τον πληθυντικο. Οχι απο σπασιμιμο,αλλα γιατι δε μου βγαινει - αλλα και γιατι οτι τιμω εγω πρωτος,θελω να το τιμουν και οι αλλοι.

Θα μιλησω στον πληθυντικο ακομα και σε μια 16χρονη σερβιτορα πχ. που δε γνωριζω,ακομα και αν κατι τετοιο την ξενιζει ή δεν ειναι συνηθισμενη (οπως συνηθως ισχυει) να το βιωνει. Τα "κοριτσι μου","κοπελια μου" και ολα τα "πατρικα",ενω συνηθως μου βγαινουν,δεν τα αφηνω να εκδηλωθουν.Σε ενα ατομο κατω των 15-16 (τα παιδια) δεν εχει νομιζω και νοημα να του απευθυνθεις στον πληθυντικο,αφου δεν ειναι εξοικειωμενο τοσο με την εκφορα του,οσο και με το τι σημαινει ουσιαστικα πληθυντικος,λογω αμαθειας αλλα και ελλιπους τριβής.

Είναι αλήθεια πως πολύς κόσμος χρησιμοποιεί τον ενικό όταν εισέρχεσαι στο χώρο εργασίας του, προσπαθώντας να περιχαρακώσει την ισχύ του. Δεν αφαιρείται αυτή, όμως, όταν σου μιλά στον πληθυντικό, από τη στιγμή που δε σε γνωρίζει. Σε αυτήν την περίπτωση ο ενικός δείχνει χωριατιά, αλλά τι να κάνουμε.

Προσωπικά, στους νεώτερους από εμένα, από τη στιγμή που συναλλάσσομαι μαζί τους επαγγελματικά, ξεκινώ μιλώντας στον πληθυντικό. Κατά την εξέλιξη της γνωριμίας μας, θα επιδιώξω τον ενικό και για τους δυο μας,- αυτό το ελληνικό στοιχείο της οικειότητας, σε τέτοιες περιπτώσεις, μου αρέσει. Σε περιπτώσεις που ανέφερες, σε μια δημόσια υπηρεσία πχ, είναι άσχημο να σου μιλάνε στον ενικό χωρίς να σε γνωρίζουν. Το τελευταίο διάστημα, οι περισσότερες επιχειρήσεις, κάνουν σεμινάρια στους υπαλλήλους τους για να τους εκπαιδεύσουν στο πώς πρέπει να συμπεριφέρονται στους πελάτες τους= η χρήση του πληθυντικού είναι εκ των ων ουκ άνευ. Δεν ξέρω αν το γνωρίζεις, πριν από λίγα χρόνια είχε γίνει μία προσπαθεια από το υπουργείο να διεξαχθούν σεμινάρια επιμόρφωσης των αυτοκινητιστών, των ταξιτζήδων δηλαδή, - μια και τους αναφέραμε, καθότι είναι μια ομάδα επαγγελματιών ενίοτε αγενής, εδώ εμπίπτει και η χρηση του ενικου απο αυτους. Αυτό έγινε γιατί είχαν καταγγελθεί πολλά περιστατικά άσχημης συμπεριφοράς.(Πάντως, πλάκα-πλάκα, τι πράγμα είναι κι αυτό να σου πιάνουν μερικοί την κουβέντα, να σου λένε την ιστορία της ζωής τους χωρίς να τους έχει δώσει το δικαίωμα..)
Εύκολα καταλαβαίνει κανείς πότε ο ενικός χρησιμοποιείται ως επιθυμία οικειότητας και πότε ως διάθεση να έχει ο άλλος το πάνω χέρι. Γενικά, εξέφρασες πολύ εύστοχα όσα θα έλεγα κι εγώ η ίδια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
στο εξωτερικο παντως δεν εχουν καν πληθυντικο ευγενειας νομιζω,,μονο οι Γαλλοι εχουν..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
στο εξωτερικο παντως δεν εχουν καν πληθυντικο ευγενειας νομιζω,,μονο οι Γαλλοι εχουν..
Τα αγγλικά είχαν παλιότερα, αλλά τελικά εξαλείφθηκε ο ενικός και πλέον χρησιμοποιείται πάντα πληθυντικός ευγενείας (που ουσιαστικά έχει καταλήξει να θεωρείται ενικός).
Τα γερμανικά όμως έχουν.
Για άλλες γλώσσες δεν ξέρω.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

IL PENSIERO

Δραστήριο μέλος

Η IL PENSIERO αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 512 μηνύματα.
Ανέκαθεν ήμουν της άποψης ότι όταν γνωρίζουμε κάποιον (ιδιαίτερα μεγαλύτερο, ηλικιακά ή κοινωνικά) καλό είναι να μιλάμε στον πληθυντικό μέχρι να μας πει να το κόψουμε (ή να του πούμε εμείς να κόψει τον πληθυντικό).
Πρόσφατα σε μια σχετική διαφωνία με μια φίλη μου, η οποία δεν χρησιμοποιεί πληθυντικό σχεδόν ποτέ, μου είπε "Ο πληθυντικός σε βάζει αυτόματα πιο κάτω, οι άλλοι σε σέβονται δυσκολότερα. Μπορείς κάλλιστα να είσαι πολύ ευγενική χρησιμοποιώντας ενικό".
Η άποψη της με προβλημάτισε αρκετά. Η αλήθεια είναι ότι όντως, όποτε χρησιμοπίησα ενικό (εκ παραδρομής ή εκ ...πειραματισμού) η σχέση ήταν πιο ισότιμη και υπήρχε μεγαλύτερη οικειότητα και άνεση πολύ πιο γρήγορα.

Εσάς ποιά είναι η άποψη σας; Χρησιμοποιείτε πληθυντικό ευγενείας; Αν ναι, πότε τον κόβετε;


Μήπως η φίλη σου είμαι εγώ;;; Συμφωνώ απόλυτα. Τον χρησιμοποιούσα εδώ και χρόνια και λάμβανα ενικό και αγενή ενικό. Οπότε τους μιλάω απευθείας στον ενικό και κρατάω τον πληθυντικό για πολύ ιδαίτερες περιπτώσεις, όπου φαίνεται από μακριά πως θα εκτιμηθεί και θα ανταποδωθεί.....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Heptamer

Δραστήριο μέλος

Ο Heptamer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 688 μηνύματα.
1. Είναι αλήθεια πως πολύς κόσμος χρησιμοποιεί τον ενικό όταν εισέρχεσαι στο χώρο εργασίας του, προσπαθώντας να περιχαρακώσει την ισχύ του. Δεν αφαιρείται αυτή, όμως, όταν σου μιλά στον πληθυντικό, από τη στιγμή που δε σε γνωρίζει.

2. Το τελευταίο διάστημα, οι περισσότερες επιχειρήσεις, κάνουν σεμινάρια στους υπαλλήλους τους για να τους εκπαιδεύσουν στο πώς πρέπει να συμπεριφέρονται στους πελάτες τους= η χρήση του πληθυντικού είναι εκ των ων ουκ άνευ.

3. Δεν ξέρω αν το γνωρίζεις, πριν από λίγα χρόνια είχε γίνει μία προσπαθεια από το υπουργείο να διεξαχθούν σεμινάρια επιμόρφωσης των αυτοκινητιστών, των ταξιτζήδων δηλαδή, - μια και τους αναφέραμε, καθότι είναι μια ομάδα επαγγελματιών ενίοτε αγενής, εδώ εμπίπτει και η χρηση του ενικου απο αυτους. Αυτό έγινε γιατί είχαν καταγγελθεί πολλά περιστατικά άσχημης συμπεριφοράς.(Πάντως, πλάκα-πλάκα, τι πράγμα είναι κι αυτό να σου πιάνουν μερικοί την κουβέντα, να σου λένε την ιστορία της ζωής τους χωρίς να τους έχει δώσει το δικαίωμα..)

1. Εαν εισαι ισχυρος,αυτο φαινεται. Δε χρειαζεται να προσπαθεις να το ενισχυσεις - εκτος κι αν δεν εισαι τοσο σιγουρος για την ισχυ σου.
Τετοιες πρακτικες και εξουσιαστικα τερτιπια με απωθουν / εξοργιζουν. Και δε με αφορουν. Απαιτω να τηρουνται οι υπεσχημενοι κανονες ευγενειας απο ολους - ισχυρους και ανισχυρους - γιατι για αυτο φτιαχτηκαν. Εφοσον εγω δεν τους καταπατω,επιθυμω το αυτο και δια ολους. Ανεξαρτητως ισχυος.:)

2. Δεν εκπλησσει! Στην Ελλαδα,το αυτονοητο ΔΕΝ ειναι τετοιο,δυστυχως και πρεπει να (επανα)προσδιοριζεται ως νεο.
Το αυτονοητο εχει καταντησει ....καινοτομια! Και μαλιστα καινοτομια,που δικαιολογει και επιμορφωση στο ουτως ή αλλως ...αυτονοητο.
Αυτο κι αν ειναι παρακμή...:)

3. Δεν το γνωριζω. Μπορω ομως να φανταστω πως κατεληξε μια τετοια προσπαθεια: κατα το συνηθες σεναριο,αρχισε με τις καλυτερες προθεσεις,τσουλησε μαλλον για καποιο διαστημα (και οσοι παιδευτηκαν,παιδευτηκαν) και μετα ατονησε. Αν ειχε πετυχει,θα το εβλεπα στο δρομο...
Αν απο μονος σου δε μπορεις / θελεις να βελτιωθεις,κανενα υπουργειο δε μπορει να το κανει.

Οι ταξιτζηδες πιανουν την κουβεντα στον πελατη πιστευω για τους εξης λογους:

α) ασκουν απλα το μεσογειακο τους ταπεραμεντο

βου) προσπαθουν να καταλαβουν τι ανθρωπος ειναι ο πελατης - "φοιτουν" δηλ. ουσιαστικα ετσι πανω στους ανθρωπους,προκειμενου να αποκτησουν ικανοτητες που θα τους βοηθησουν να συνδιαλλεγονται καλυτερα και να αποφευγουν τις κακοτοπιες. Καπως πρεπει να ενδιατριψουν στην κοινωνικοτητα και αυτοι!:D

γου) το επαγγελμα τους ειναι δυσκολο - και μοναχικο. Ως μεσογειακος λαος,εχουμε αναγκη την οικειοτητα,τη ζεστασια,αισθανομαστε ανετα να μιλαμε με αλλους. Το να οδηγεις ωρες μεσα σε μια πολη σιωπηλος,τυπικος και σοβαρος (οπως σε αλλες χωρες ισως) και διχως να ανταλλασσεις καμμια κουβεντα,ειναι ανυποφορο,καταθλιπτικο - και φυσικα κανενας μεσογειακος ανθρωπος δε μπορει να το ασκησει,γιατι θα τρελλαθει. Οι βορειοι ευρωπαιοι,το μπορουν,λογω ιδιοσυγκρασιας.

Παρολο που το κατανοω,δεν το επικροτω - και θα προτιμουσα να μην το υφισταμαι. Για τη λιγη ωρα που θελω να μετακινηθω,θελω να χαλαρωνω και να σκεφτομαι. Ειμαι ομως δυστυχως αναγκασμενος να ανεχομαι τη φλυαρια,τη διαπασων των αθλητικων και λοιπων αλλων αγενειων καποιων και κανω οπως ολοι....υπομονη.

Με βαση τους ισχυοντες κανονισμους των ταξι,ο πελατης εχει δικαιωμα να διεκδικησει/ απαιτησει τα παντα (ειτε να κλεισει το ραδιο,ειτε να μην καπνιζει,ειτε να κλεισει ή ανοιξει τα παραθυρα κλπ) απο τον ταξιτζη και ο τελευταιος ειναι υποχρεωμενος αδιαμαρτυρητα να ανταποκριθει. Το οχημα ειναι μεν δικο του,αλλα απο τη στιγμη που το διαθετει για δημοσια χρηση,ο εκαστοτε πελατης ειναι βασιλιας και για οσο μεταφερεται,ειναι ο απολυτος αρχων.

Αλλα ουδεις βεβαια πολυασχολειται....και αυτο οι ταξιτζηδες το γνωριζουν - και συνεχιζουν το χαβα τους...:):D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top