Αγαπημένοι στίχοι τραγουδιών

venividivici

Τιμώμενο Μέλος

Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.


Αστέρι μου, φεγγάρι μου, της άνοιξης κλωνάρι μου
κοντά σου θά 'ρθω πάλι, κοντά σου θά 'ρθω μιαν αυγή
για να σου πάρω ένα φιλί και να με πάρεις πάλι.

Αγάπη μου, αγάπη μου, η νύχτα θα μας πάρει,
τ' άστρα κι ο ουρανός, το κρύο το φεγγάρι.

Θα σ' αγαπώ, θα ζω μες στο τραγούδι
θα μ' αγαπάς, θα ζεις με τα πουλιά
θα σ' αγαπώ, θα γίνουμε τραγούδι
θα μ' αγαπάς, θα γίνουμε πουλιά.

Ο ποταμός είναι ρηχός
κι ο ωκεανός είναι μικρός
να πάρουν τον καημό μου.

Να διώξουνε τα μάτια σου
να πνίξουνε τους όρκους σου
από το λογισμό μου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

αδαμαντια52071

Πολύ δραστήριο μέλος

Η νυσταλέα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 1,935 μηνύματα.
Στίχοι: Παύλος Σιδηρόπουλος
Μουσική: Παύλος Σιδηρόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Σιδηρόπουλος

Άλλες ερμηνείες:
Τα φώτα που σβήνουν


Έξω ο καιρός βροχερός λέω να βγω να μη βγω
πού να γυρίζεις; πού να γυρίζεις;
λέω να πάω σινεμά, βόλτα απ' του Γιώργου το μπαρ
πού να γυρίζεις; πού να γυρίζεις;
Θα πάω απ' του Τάκη μπορεί καμιά ψιλή να βρεθεί
πού να γυρίζεις; πού να γυρίζεις;

Έξω βραδιάζει έπιασε αγέρας δυνατός
βρέχει κι εγώ γυρνάω μοναχός
ψάχνω κάπου στην τύχη να σταθώ
και σπίτι δεν θα μπορώ να κοιμηθώ

Στην πόλη τα φώτα σβηστά
δυο φίλοι μου λεν γεια χαρά
πού να γυρίζεις; πού να γυρίζεις;
https://www.youtube.com/watch?v=wTgddGrAuc0

αχ βρε παυλο..ποσο μπροστα ησουν.


οπως παντα φοβερος.τιποτα περισσοτερο.τιποτα λιγοτερο
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ToxicLips

Δραστήριο μέλος

Η Άννα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 770 μηνύματα.
I dream a lot, I know you say
I've got to get away.
"The world is not yours for the taking"
Is all you ever say.
I know I'm not the best for you,
But promise that you'll stay.
Cause if I watch you go,
You'll see me wasting, you'll see me wasting away

Cause today, you walked out of my life
Cause today, your words felt like a knife
I'm not living this life.

Goodbyes are meant for lonely people standing in the rain
And no matter where I go it's always pouring all the same.
These streets are filled with memories
Both perfect and in pain
And all I wanna do is love you
But I'm the only one to blame.

Cause today, you walked out of my life
Cause today, your words felt like a knife
I'm not living this life.

But what do I know, if you're leaving
All you did was stop the bleeding.
But these scars will stay forever,
These scars will stay forever
And these words they have no meaning
If we cannot find the feeling
That we held on to together
Try your hardest to remember

Stay with me,
Or watch me bleed,
I need you just to breathe.

Cause today, you walked out of my life
(Stay with me, or watch me bleed)
Cause today, your words felt like a knife
(I need you just to breathe.)
I'm not living this life
Αυτά είναι τώρα...:(
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Phoebe

Διακεκριμένο μέλος

Η Κομπάρσα α αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 36 ετών, επαγγέλεται Αεροσυνοδός και μας γράφει απο Νότιος Αμερική (Αμερική). Έχει γράψει 7,312 μηνύματα.
Δεκαπέντε χιλιάδες και μία
στραβάδια απολύομαι
τριαντά τρία χρονάκια θητεία
στραβάδια απολύομαι
...
όλο το έθνος προσκυνάει
σώβρακα και φανέλες
...
Μια ζωή παρουσιάστε
σαν εκπαιδευμένος σκύλος
εγώ δεν θα πάρω άλλο
φχαριστώ δεν είμαι φίλος
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Madrugada*

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Madrugada* αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 808 μηνύματα.
Στη Θάλεια που μου θύμισε το κομμάτι. :)

Από τα καλύτερα κομμάτια της Αλεξίου, το έχει γράψει για τη μητέρα της.
Τόσα συναισθήματα μέσα σε μόνο έξι στροφές..

Χάρις Αλεξίου - Η μπαλάντα της Ιφιγένειας

Με πήρες κάποτε απ΄το χέρι και δε σε ρώτησα πού πάμε
σου είπα με σένα δε φοβάμαι μάνα καλή μάνα μου έρμη
εσύ τον άντρα σου είχες χάσει κι εγώ είχα χάσει το γονιό μου
και τότε μάνα καλέ μάνα τότε σε βάφτισα αρχηγό μου

Κλείδωσες δυό φορές το σπίτι μας πήρες κι ήρθαμε στην πόλη
σαν τα κοράκια πέσαν όλοι έτσι όπως σε είδαν φοβισμένη
κι ακόνιζα παιδάκι πράμα τα νύχια μου και το μυαλό μου
με μιά τρεμούλα μ΄ένα φόβο μη γκρεμιστεί ο αρχηγός μου


Κι άρχισαν να κυλούν τα χρόνια όπως το χρώμα στη βατίστα
στην οικοκυρική μοδίστρα κι ο αδερφός μου στα καράβια
η Ελλάδα πήγαινε κι ερχόταν κι έγινε ο τρόμος καθεστώς σου
φοβήθηκα μη σε τσακίσουν και τότε έγινα αρχηγός σου


Και πάνω που άρχιζα να ορίζω ήρθε η αγάπη να με ορίσει
και μπλέχτηκα στο αλισβερίσι οι αγάπες μ΄έβαλαν στη μέση
εσύ νοιαζόσουν μη πονέσω μα αυτές δε΄βλέπαν τον καημό σου
κι όλες στο μάτι είχαν βάλει να ρίξουνε τον αρχηγό σου


Κι όταν με πήρε το τραγούδι ήμουν το στόμα των απόρων
έγινα στόχος των εμπόρων και θύμα της πολυγνωσίας
πήγαν να τρίξουν τα θεμέλια δεν ήταν τ΄αύριο πια δικό μου
τότε ξανάπλωσες το χέρι και σε ξανάκανα αρχηγό μου

Τώρα χαμένη εγώ στους ήχους και λυτρωμένη εσύ χορεύεις
η μόνη εσύ που με πιστεύεις σαν σου μιλώ μεσ΄στα τραγούδια
τώρα αγαπώ μα δεν ορίζω τώρα δεν ψάχνω να΄βρω δίκια
τώρα το δρόμο μου τον βρήκα γκρεμίστηκαν τ΄αρχηγηλίκια
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ShatteredIce

Δραστήριο μέλος

Η ShatteredIce αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 573 μηνύματα.
ότι λέει η υπογραφή μου κάτω......
Bonnie Tyler - Total eclipse of the heart
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Alessandra

Διάσημο μέλος

Η Δεν έχω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,716 μηνύματα.
Το μαχαίρι
Νίκος Καββαδίας

Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένο
ένα μικρό αφρικάνικο, ατσάλινο μαχαίρι
όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδες
που από έναν γέρον έμπορο τ’ αγόρασα στ’ Αλγέρι

Θυμάμαι ως τώρα να ’τανε το γέρο παλαιοπώλη
όπου έμοιαζε με μια παλιά ελαιογραφία του Γκόγια
ορθό πλάι σε μακριά σπαθιά και σε στολές σκισμένες
να λέει με μια βραχνή φωνή τα παρακάτω λόγια

Ετούτο το μαχαίρι εδώ που θέλεις ν’ αγοράσεις
με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος το ’χει ζώσει
κι όλοι το ξέρουν πως αυτοί που κάποια φορά το ’χαν
καθένας κάποιον άνθρωπο δικό του έχει σκοτώσει

Ο Δον Μπασίλιο σκότωσε μ’ αυτό τη Δόνα Τζούλια
την όμορφη γυναίκα του, γιατί τον απατούσε
Ο Κόντε Αντόνιο μια βραδιά το δύστυχο αδελφό του
με το μαχαίρι τούτο εδώ κρυφά δολοφονούσε

Ένας αράπης τη μικρή ερωμένη του από ζήλια
και κάποιος ναύτης ιταλός ένα γραικό λοστρόμο
Χέρι σε χέρι ξέπεσε και στα δικά μου χέρια
Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μ’ αυτό μου φέρνει τρόμο

Σκύψε και δες το, μια άγκυρα κι ένα οικόσημο έχει
Είναι ελαφρύ, για πιάσε το, δεν πάει ούτε ένα κουάρτο
Μα εγώ θα σε συμβούλευα κάτι άλλο ν’ αγοράσεις
Πόσο έχει; Μόνο φράγκα εφτά, αφού το θέλεις, πάρτο

Ένα στιλέτο έχω μικρό στη ζώνη μου σφιγμένο
που η ιδιοτροπία μ’ έκανε και το ’κανα δικό μου
κι αφού κανέναν δε μισώ στον κόσμο να σκοτώσω
φοβάμαι μην καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

JaneWin

Διάσημο μέλος

Η JaneWin αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,240 μηνύματα.
Διάφανα κρίνα~Από το άπειρο σε σένα.

Μέσα από τόσα τραύματα υπάρχω
σαν πέτρα σκοτεινή μες στο νερό
στους δρόμους που περπάτησες θές να 'ρθω
το δροσερό χαλάζι των ματιών σου για να πιω

Με ένα ζευγάρι μάτια φοβισμένα
και με μια αστροφώτιστη αγκαλιά
πες μου τι θα 'μαι αλήθεια εγώ χωρίς εσένα
και σε ποια κόλαση θα ξοδευτώ ξανά

Μικρό κορίτσι με τα βήματα χαμένα
τυχαία γόνατα ξεκούρασαν τα οστά μου
μα πάντα θα 'ρχομαι απ' τ' άπειρο σε σένα
με το χαμόγελό σου στη ματιά μου.​
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Angelique.

Διακεκριμένο μέλος

Η Angelique. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,200 μηνύματα.
Fields of the Nephilim - Love Under Will.​

I need to be alone tonight
Smother me or suffer
Lay down I'll die tonight
Smother me or suffer
When I'm gone, wait here
Discover all of life's surprises
When I'm gone, wait here
I'll send my child my last good smile

If you pass through my soul tonight
Gather all it's troubles
Tomorrow's long with eternal night
Gather for tomorrow
When I'm gone, wait here
Discover all of earth's surprises
When I'm gone, wait here
I'll send my child my last good smile

Between the cracks and hollows
The earth is good, the earth is good
Between the cracks and hollows
The earth is good, the earth is good

Lay down, lay down, lay down for me
Lay down, lay down, lay down with me
When I'm gone, wait here
Discover all of life's surprises
When I'm gone, wait here
I'll send my child my last good bye

Between the cracks and hollows
The earth is good, the earth is good
Between the cracks and hollows
The earth is good

Hey ! Embrace me, someone's gonna suffer
Hey ! Embrace me, someone's gonna suffer
Lay lay lay it on lay lay lay it on me
Lay lay lay it on lay lay lay it on me
Someone
Lay lay lay it on lay lay lay it on me
Someone

Hey embrace me someone's gonna suffer
Lay lay lay it on lay lay lay it on me

Hey! hey hey
Someone's gonna suffer

Sweet dreams my angel at last good bye
Sweet dreams!​
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ToxicLips

Δραστήριο μέλος

Η Άννα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 770 μηνύματα.
"Take Me With You"

Please Forgive me if I seem forward,

But I've never been in front of anything like you,

It's the last place I ever thought I'd be when I woke up this morning,

Is it true that you are always this breathtaking?,

And you're smart and you're willing,

And my god this is killing me,


Tell me all the things you never said,

We can lie here and talk for hours in my bed,

I don't have anything to hide,

I don't have anything everything is not for certain,

I don't have anything to hide,

I don't have anything everything is not for certain,



You started to see right through me,

And I'm loving every minute of it,

It's like I'm born again every time I breathe in so,

If you're curious my favorite color's blue,

And I like to sing in the shower,

If you like I'll sing to you,



Tell me all the things you never said,

We can lie here and talk for hours in my bed,

I don't have anything to hide,

I don't have anything everything is not for certain,

I don't have anything to hide,

I don't have anything everything is not for certain,



Tell me all of your hopes,

All of your dreams,

I want you to take me there (take me there),

Tell me all of your hopes,

All of your dreams,

I want to take you there (take you there),

Tell me everything,

Every breath,

I want you to know I'll be there (know I'll be there),

There's just one more thing,

One request,

I want you to take me with you,


Take me with you,

I will never let you down,

I will love you now and forever (now and forever)​
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rosa azul

Πολύ δραστήριο μέλος

Η rosa azul αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,945 μηνύματα.
Έλα πάρε με~Γιάννης Χαρούλης

https://youtu.be/XaOMwwhwGp8


Έλα πάρε με
μες στο βυθό σου να βρεθώ
ν'αγαπηθώ να λυτρωθώ
Έλα πάρε με
στα γαλανά σου τα νερά
δώσε στα όνειρα φτερά.

Έλα πάρε με
σ' άλλα ταξίδια μακρινά
στου δειλινού τα μενεξιά
Έλα πάρε με
δώσε μου αίμα και μιλιά
σε χρυσαφένια ακρογιαλιά.

Έλα πάρε με
εκεί που το κορμί λυγάει
εκεί που το κορμί γελάει
Έλα πάρε με
και θεϊκός μου γίνε στίχος
που τον χορεύει ο ρυθμός
κι ο ψάλτης ήχος.


 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ο Καβαλάρης

Νεοφερμένος

Ο τ'ουρανού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 27 μηνύματα.

Καλώς ήρθες παράξενε στον τόπο μου


Στίχοι: Active Member
Μουσική: Active Member
Πρώτη εκτέλεση: Active Member


Βάζω λίγο σκοτάδι και λιγάκι βροχή
για να σου φτιάξω μια παράξενη αρχή
και να σε ξεμακρύνω λίγο από τη σκέψη σου
που έτσι κι αλλιώς ξεσυνερίζεται το κέφι σου.
Σε πάω σε δρόμο μικρό, σε σοκάκι παλιό
σ' ένα αιώνια ποτισμένο απ' το κρασί καπηλειό,
μέρος κακόφημο, ακόμα και για το στοχασμό μου
που ούτε κι ο φόβος δε με φέρνει στ' όνειρό μου.
Εδώ λοιπόν, θα μοιραστώ μια ιστορία μαζί σου
που 'ναι σα να συνέβη χθες και ορκίσου
αν σε πειράξει τόσο που ντραπείς
πουθενά να μη τη πεις.

Καλώς ήρθες, ξένε στο τόπο μου
άραξε δίπλα να σου βάλω ένα κρασί να πιεις
συγχώρεσέ με λιγάκι για τον τρόπο μου,
μα με βρήκες στην αγκαλιά της ντροπής.
Ξέμεινα μόνος μου, πάρε και κάτσε όπου θες
κουρασμένο σε βλέπω, πρέπει καιρό να γυρίζεις,
όμως μέσα στη ζαλάδα μου και πίσω απ' τις σκιές
σα να μου φαίνεται πως κάτι μου θυμίζεις.

Γεια σου και σένα, έλειπα χρόνια ήμουνα κάπου μακριά
με φέραν πίσω δυνατές φωνές
και κάποιες τύψεις που μου είπαν πως εδώ κοντά
έχω γεννηθεί κι έχω πεθάνει δυο χιλιάδες φορές.

Ω, να τα μας, καλά είπα όταν σε είδα
πως σίγουρα παράξενα θα πρέπει να μιλάς
από άλλο κόσμο έχεις απάνω σου σφραγίδα
αυτά τα αγκάθια στο κεφάλι και τα ρούχα που φοράς.

Κάποτε κάποιοι μου το φόρεσαν για στέμμα
και με χλευάζανε μεγάλο βασιλιά
ακόμα τρέχει από τότε φρέσκο αίμα
σ' αυτά που ανέβηκαν του χρόνου τα σκαλιά.
Γι' αυτό με βλέπεις μέσα στις σκιές
σαν να φοβάμαι και να θέλω να γλιτώσω
μια προσευχή σ' ένα περβόλι με ελιές
δε με αφήσανε ποτέ να την τελειώσω.

Κι όμως μυρίζεις ουρανό και χώματα
κι αυτή την όμορφη δροσιά της σιωπής

Είναι που μ' έφεραν εδώ αλλόκοτα μαλώματα
άκου, λοιπόν, τι θα τους πεις:
Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στ' όνομα μου
πες αναβάλλεται η γιορτή
πάω να ξαπλώσω στα καρφιά μου.
Πες τους ο χρόνος πως τρελάθηκε
δε κάνει στάση Γολγοθά
πες ο παράξενος πως χάθηκε
κι έφυγε οριστικά

Μπερδεμένα μου τα λες, αλλά γουστάρω
πρέπει να σπούδασες τη τέχνη του μυαλού
ή σαν κι μένα όταν με πιάνει και σαλτάρω
και πίνω εδώ, με πιάνει αλλού.

Γι' αυτό και εγώ ήρθα εδώ και σε διάλεξα πιωμένο
για να μπορέσεις την αλήθεια να τους πεις
κάτω από το φως το μέτωπο έχεις ιδρωμένο,
μα το προσέχεις καθαρό, δε θα ντραπείς.
Οι άλλοι παίξανε μαζί μου στους αιώνες
αυτοκράτορα με χρίσανε, με κάναν στρατηγό,
τα απλά μου λόγια τα σκορπίσαν σαν κανόνες
και δεν ήξερα τίποτα εγώ.

Που με βρήκες εδώ κάτω τι με θες;
Το μυαλό μου δε σαλεύει από κούνια
σα να γεννήθηκα μου φαίνεται χτες
ενώ έξω υπάρχουν έξυπνοι μιλιούνια.

Αυτούς τους είδα, τους άκουσα, τους νιώθει το πετσί μου
προτιμώ τα καρφιά που με κρατάνε στο σταυρό
αυτοί πουλήσαν ακριβά τη γέννησή μου,
αυτοί φυλάνε το σκοτάδι θησαυρό.
Πες στους εχθρούς μου ότι είχαν λόγο καλό
και θα τους σέβομαι γιατί πιο τίμια σταθήκαν
όταν με σκοτώναν, κοιτούσαν ουρανό
κι έτσι πρόλαβαν από εκεί συγχωρεθήκαν.

Ωραίος, παράξενε φίλε μου, απόψε
για την ανημποριά μου βρήκες σκοπό
πάρε μια κούπα πάρε ψωμί και κόψε
να τελειώσω το κρασί μου και θα πάω να τους πω:
Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στ' όνομα σου
θα πω αναβάλλεται η γιορτή
πας να ξαπλώσεις στα καρφιά σου.
Θα πω ο χρόνος πως τρελάθηκε
δε κάνει στάση Γολγοθά
θα πω ο παράξενος πως χάθηκε
κι έφυγε οριστικά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

venividivici

Τιμώμενο Μέλος

Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι
Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές
Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!

Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα


Κατά πού θ’ απλώσουμε τα χέρια μας
τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός
Κατά πού θ’ αφήσουμε τα μάτια μας
τώρα που οι μακρυνές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα

Κι είμαστε μόνοι ολομόναχοι
τριγυρισμένοι απ’ τις νεκρές εικόνες σου.

Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα

Με την πρώτη σταγόνα της βροχής Οδυσσέας Ελύτης
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

AntziWin

Διάσημο μέλος

Η Κουφό Χρυσόψαρο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,096 μηνύματα.
Νίκος Παπάζογλου- Αύγουστος
Μα γιατί το τραγούδι να 'ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ' την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με 'πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις

Σ' αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το 'χει δει

Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό​
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Pennylane

Τιμώμενο Μέλος

Η Σταυρούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 396 μηνύματα.
Μικρός πρίγκηπας

Αν χωρούσα κι εγώ
στο μικρό σου πλανήτη
αν ζητούσες να ‘ρθω
να μην σ’ έχει η λύπη

Τον παλιό μου εαυτό
θα τον άφηνα πίσω
τον κρυμμένο ουρανό
της καρδιάς σου να ζήσω

Στο μακρινό σου το αστέρι
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι
μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου

Αν ζητούσες να ‘ρθω
στο μικρό σου τ’ αστέρι
αν μπορούσα να δω
της ψυχής σου τα μέρη

Θα νικούσα το εγώ
που εδώ με κρατάει
έναν κόσμο να βρω
και τους δυο να χωράει

Στο μακρινό σου το αστέρι
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι
μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου

20 μέρες πέρασαν και ακόμα περιμένουμε να μπεις από την πόρτα με ένα πλατύ χαμόγελο όπως πάντα.
Πρόσεχε εκεί ψηλά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Iliaso

Περιβόητο μέλος

Ο Iliaso αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αρεόπολη (Λακωνία). Έχει γράψει 6,236 μηνύματα.
Να με προσέχεις
Έλα κοντά μην κάνεις πίσω
το χέρι κράτα μου στα σκοτεινά
Έλα κοντά να σου μιλήσω
γι’ αυτά που μέσα δεν χωράνε πια

Να με προσέχεις
γιατί έχω πέσει χαμηλά, έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
Μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις......

Πριν το τέλος


Το τρενάκι γυρνούσε φωτισμένο και αχνό στον αέρα
κάτω η θάλασσα μ' ένα καράβι το φεγγάρι πιο πέρα
σε θυμάμαι συχνά που φορούσες ένα άσπρο φουστάνι
μου κρατούσες το χέρι ότι ζούμε μου λες δεν μου φτάνει

Στα τραγούδια που λέγαμε οι δυο μας οι φωνές χαμηλώσαν
χαραγμένη καρδιά στο παγκάκι που μετά την προδώσαν
μια φορά μου 'χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη

Σιδερένια η σκάλα και μου 'λεγες θα μείνουμε λίγοι
πήρε η νύχτα να πέφτει βαθιά κι ο αέρας με πνίγει
μια φορά μου 'χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη

Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία

Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ

Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Evagelia_

Νεοφερμένος

Η Evagelia_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 52 μηνύματα.
Στίχοι: Δημήτρης Ζερβουδάκης
Μουσική: Δημήτρης Ζερβουδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Σαν πουλί πετάς μακριά μου φεύγεις σαν ανάσα
στα ίδια μέρη τον χρόνο σταματάς
μα ποτέ σου δεν είδες μέσα μου ποτέ σου
σε ξένα λόγια τώρα γι`αλλού πετάς

όσο μακρύς ο δρόμος σου κ αν φαίνεται
να προσπαθείς με το κορμί να καίγεται
όλα τα ψέμματα του κόσμου θα τα ζήσεις
όλα περνούν την ίδια ώρα χάνονται
ξαναγυρνούν μεσ`την ζωή μοιράζονται
μέσα σου κρύβονται βαθιά αν τα ζητήσεις...


Πίσω μην κοιτάς τον δρόμο πάρε της καρδιάς σου
Γι`άλλα λάθη σ`άλλο ουρανό
κι αν σου φάνηκαν οι μέρες σου για πες μου κάηκαν
μεσ`τη φωτιά τους εγώ θ`αναστηθώ..

Όσο μακρύς ο δρόμος σου κ αν φαίνεται
να προσπαθείς με το κορμί να καίγεται
όλα τα ψέμματα του κόσμου θα τα ζήσεις
όλα περνούν την ίδια ώρα χάνονται
ξαναγυρνούν μεσ`την ζωή μοιράζονται
μέσα σου κρύβονται βαθιά αν τα ζητήσεις...

Πίσω μην κοιτάς τον δρόμο πάρε της καρδιάς σου
Γι`άλλα λάθη σ`άλλο ουρανό..
:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ΓΙΩΡΓΟΣ95

Νεοφερμένος

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ95 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Νιγρίτα (Σέρρες). Έχει γράψει 54 μηνύματα.
Ο λόγος δεν έχει λόγο να λέγεται
το λόγο αυτό εγώ τον σεβάστηκα
και να που η Τροία ακόμη καίγεται
και να ο Αδόλφος υψώνει τη σβάστικα
Νίκη, νίκη, νίκη

Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα
κι εγώ δεν έχω για νοίκι
φορούσε μαύρο νυφικό η περσινή μας η κοπέλα
κι ο λόγος αυτός τής ανήκει.

Ο λόγος δεν έχει λόγο να υψώνεται
ο λόγος ωμή τροφή για τους κόρακες
και να που η Ρώμη ακόμη σώνεται
και να οι Αννίβες με τρύπες στους θώρακες
Νίκη, νίκη, νίκη

Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα...

Ο λόγος σαπίζει καταναλώνεται
στο λόγο αυτό κουβέντα δεν γίνεται
και να που ο Οιδίπποδας τυφλώνεται
και να η Σαλώμη τα πέπλα της γδύνεται
Νίκη, νίκη, νίκη

Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα...


Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

RunawayDreamer

Δραστήριο μέλος

Η Βίκυ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 30 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηγουμενίτσα (Θεσπρωτία). Έχει γράψει 511 μηνύματα.
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου

Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο;
Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου
και το μετά απ' το μετά γνωρίζω
Αν είχα θάρρος για να πω το "έλα"
τώρα δε θα 'χα τη φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρη η τρέλα
Αν είχε σώμα θα 'ταν πάλι ψέμα.

Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο
σαν να χορεύουνε με τη σιωπή μου
κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο
που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου
μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη
και τη χαρίζω σ' όποιον μου εξηγήσει
να 'χει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει...

Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ...

Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
καλά τα λεν οι έγχρωμοί μου φίλοι
το πρόβλημά μου η υπερβολή μου
κι ό,τι αργεί απάντηση να στείλει
Αν είχε το θάρρος να φανεί ο λόγος
τώρα δε θα 'τανε φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρο ο φόβος
Αν είχε σώμα θα 'ταν σαν κι εμένα.

Αν σ' αγαπούν να μάθουν να το λένε
κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις
κι αν θες να δεις τ' αληθινά να καίνε
πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν' ανέβεις.

Και σε λυπούνται που δεν το 'χεις νιώσει
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.

Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα
Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο
κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα
εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω
μ' αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα
του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω
με μια ελπίδα να 'ναι σαν κι εμένα...


Τίποτα σημαντικό...
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Τίποτα σημαντικό....
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Τίποτα σημαντικό....
Ζω μονάχα εν λευκώ....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

AntziWin

Διάσημο μέλος

Η Κουφό Χρυσόψαρο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,096 μηνύματα.
Μιχάλης Χατζηγιάννης -Οι τίτλοι του τέλους
Ζω, ακόμη ζω
πες μου αν ζω - σαν ταινία το ένιωσα
σα βροχή δυνατή
στις οθόνες το αντίο σου βρέχω
ζω, ακόμη ζω
σε μια σκηνή που όλα στα έδωσα
νικημένος φυγάς
κι ήταν λάθος μου που στο φανέρωσα

Είμαι ο ήρωας που μένει μόνος του
τώρα οι τίτλοι του τέλους θα πέσουν για μένα
οι τίτλοι του τέλους θα γράψουν το θέμα
μα εγώ για σένα έπαιξα

Ζω, ακόμη ζω
κι εσύ μου λες η ζωή συνεχίζεται
σιωπηλός σε κοιτώ
να πετάς τις ευχές στα καμμένα
θες να 'μαι καλά
λόγια φθηνά που η πρόθεση σκιζεται
να φανώ δυνατός
σ΄ένα πλάνο που πια δε φωτίζεται

Είμαι ο ήρωας που μένει μόνος του
τώρα οι τίτλοι του τέλους θα πέσουν για μένα
οι τίτλοι του τέλους και τίποτα - τέρμα
μα εγώ για σένα έπαιξα - να κλαις στο σινεμά
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top