Φτώχεια ή υποτέλεια, στην Ελλάδα των συσσιτίων;

Το δίλλημα "ή σωστοί προς την τρόικα ή επιστροφή στη δραχμή"(τάδε εφή Μ. Δαμανάκη), είναι αναμφίβολλα πονηρό, απευθυνόμενο προς πονηρούς. Αποδέκτες τους διλήμματος:
-τύποι σαν τον πολύ Τραπεζίτη Παναγιώτη Γενηματά( όχι πως και οι υπόλοιποι είναι...άγιοι!),
-πολιτικοί που εκπροσωπούν το λεγόμενο "μεγάλο κεφάλαιο"( αυτό δλδ που συνεχίζει να έχει κέρδη στην ελληνική αγορά εν μέσω ύφεσης!),
-μεγαλόμισθοι "δημόσιοι λειτουργοί",
-κομματικοί εγκάθετοι ΠΑΣΟΚ -ΝΔ, κρατικοδίαιτοι παραγοντίσκοι της αέναης πυραμιδικής εξουσίας στο σβέρκο του ελληνικού λαού και
-μέρος του λαού, που ρέπει προς την εθελοδουλεία, την υποτακτικότητα και τον ωχαδερφισμό!
Κατ΄αρχή, την έξοδο από το Ευρώ και την καθιέρωση καθεστώτος εθνικού νομίσματος, δεν μπορεί κανένας να την επιβάλλει σε κάποιο εθνικό κράτος, μέλος της ΟΝΕ. Αλλά σε έναν λαό, που στη συντριπτική του πλειοψηφία ζει και θα ζει (άγνωστο για πόσα χρόνια! )σε συνθήκες φτώχειας και πενίας, πόση σημασία έχει να μετριέται η κατάστασή του, με κάποιο νόμισμα;
Ο ελληνικός λαός έχει να επιλέξει, έτσι κι αλλιώς, ανάμεσα σε ένα αδίρητα ρεαλιστικό δίλημμα: έντιμη φτώχεια ή υποτέλεια με φτώχεια; Και στις δύο περιπτώσεις, ο δρόμος οδηγεί μονοδρομικά προς το θεσμών των λαϊκών συσσιτίων. Στην πρώτη περίπτωση, είναι στο χέρι και στην ικανότητα της κοινωνίας μας, να επιμεληθεί σχετικά. Ενώ στη δεύτερη, θα τρώμε ό,τι θα μας δίνει η "διεθνής φιλανθρωπία": κάτι τέτοιο εξάλλου προφανώς θα υποννούσε και ο Τούρκος πολιτικός, που πρόσφατα πρόβλεψε τη...ζητιανειά μας!

Αρχική Δημοσίευση από Νωεύς:

Στην πρώτη περίπτωση, είναι στο χέρι και στην ικανότητα της κοινωνίας μας, να επιμεληθεί σχετικά. Ενώ στη δεύτερη, θα τρώμε ό,τι θα μας δίνει η "διεθνής φιλανθρωπία": κάτι τέτοιο εξάλλου προφανώς θα υποννούσε και ο Τούρκος πολιτικός, που πρόσφατα πρόβλεψε τη...ζητιανειά μας!

Click για ανάπτυξη...

Ούτε το ένα, ούτε το άλλο απ' αυτά τα χέρια θα μας σώζουν σε λίγο. Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, στις ΗΠΑ, τη μητρόπολη του καπιταλισμού, οι χαμηλόμισθοι μαζί με τους κάτω απ' τα όρια της φτώχειας ξεπέρασαν τα 146,7 εκατομμύρια, δηλαδή το 48% του πληθυσμού (για του λόγου το αληθές).

Σε μερικά χρόνια από τώρα θα συζητάμε άλλο δίλημμα σωτηρίας: Ή το χέρι του Θεού ή...του epote!

Οι επαναστάσεις προκύπτουν μετά…. σε βάθος χρόνου…. όταν ωριμάσουν οι συνθήκες

Click για ανάπτυξη...

και οταν ο κοσμος βαρεθει να πειναει

οπως επι χουντας τουρκοκρατιας κλπ

οταν βαρεθεις τον ζυγο προσπαθεις να τον τινάξεις..

Αρχική Δημοσίευση από Άγγελος:

και οταν ο κοσμος βαρεθει να πειναει

οπως επι χουντας τουρκοκρατιας κλπ

οταν βαρεθεις τον ζυγο προσπαθεις να τον τινάξεις..

Click για ανάπτυξη...

Σιγά μην είναι θέμα βαρεμάρας μια επανάσταση....

Οι επαναστάσεις γίνονται όταν προκύψει διένεξη συμφερόντων ανάμεσα σε διαφορετικές εξουσίες. Π.χ. οι κοτσαμπάσηδες, μασώνοι της Φιλικής Εταιρίας διέγνωσαν την αδυναμία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και σκέφτηκαν, ρε δεν τελειώνουμε με δ' αύτους να τρώμε την πίτα μοναχοί μας; Δημιουργήσανε λοιπόν ένα κλίμα εθνικής παλιγγενεσίας που "έψησε" τις αμόρφωτες, αγνές, ψυχές του λαού να σκοτωθεί για την λευτεριά του!

Όπου και να κοιτάξετε στην ιστορία ο πεινασμένος λαός δεν ξεκίνησε ποτέ μια επανάσταση, μόνος του. Στην περίπτωσή μας, ο Ελληνάρας αστός εφοπλιστής, εργολάβος, βιομήχανος, πλουτοκράτης αρχίζει και κινδυνεύει από τα αδηφάγα παγκόσμια fund της Wall Street. Λίγο πριν του κωλοχεριάσουν τις καταθέσεις στις off-shore και τις Ελβετικές Τράπεζες, θα χρησιμοποιήσει ότι παπαγαλικά μέσα διαθέτει για να στρατεύσει την κοινή γνώμη σε μια λύση ανατροπής.

Θα επιχειρήσει να οδηγηθούμε έξω από το άρμα της Ευρώπης για να μπορεί ανενόχλητος να αγοράσει με τα κεφάλαιά του την καμμένη γη.