Θα σας πείραζε να πάει ο σύντροφος σας λίγες μέρες διακοπές χωρίς εσάς;

Σωστο αυτο που λες hakuna.Ειδικα στην αρχη για την ηλικια και την καθε σχεση.
Απλως εξηγησα στην καλομοιρα τι εννοουσα πριν εγω με το θεμα "εκτος σχεσης" γιατι καπου μπερδευτηκαν τα πραγματα και εννοηθηκε οτι μιλησα "εγωκεντρικα".
Κατι που δεν υφισταται.

Αρχική Δημοσίευση από fandago:

Το είπε και άλλος και πραγματικά δεν αντέχω να το ακούω. Ναι μεν αν θέλει να κάνει κάτι τι κάνει έτσι κι αλλιώς, αλλά είναι διαφορετικά να είναι ιδανικές οι συνθήκες (παραλία, νησάκι, αραχτοί, ποτάκι παραπάνω κτλ) και μάλιστα να συναινείς σε αυτό. Γιατί και αν δεν έχει στο μυαλό να γίνει κάτι, μπορεί πιο εύκολα να δημιουργηθούν οι συγκυρίες.
Σαν να έχουμε απο τη μια τον Γιώργο να μπαίνει στο σπίτι μια καθημερινή μέρα που όλα είναι φυσιολογικά και απο την άλλη να μπαίνει στο σπίτι, σβηστά τα φώτα, κεράκια αναμμένα παντού, τριαντάφυλλα στο πάτωμα και αρωματικά υγρά να ευωδιάζουν! Πότε είναι σίγουρο ότι θα μαμήσει;

Click για ανάπτυξη...

Αν ο άλλος είναι σωστός δεν θα υποκύψει. Αν θέλει εσένα και μόνο δε θα υποκύψει. Αν σκέφτεται εσένα, δε θα υποκύψει. Κι επιμένω οτι είναι ζήτημα εμπιστοσύνης. Μεγάλοι άνθρωποι είμαστε, δεν είναι δικιολογία το "με παρεσυρε αυτό".

Όσο για το παράδειγμα, αν ο Γιώργος θέλει θα μαμήσει και στις 2 περιπτώσεις. Αν δεν θελει σε καμία από τις δύο. Είναι άλλο πράγμα να θες έστω και λίγο κι άλλο να μη θες καθόλου.

Αρχική Δημοσίευση από Hakuna Matata:

Ξεκαθαριζω ενα πραγμα: αναφερομαι στην περιπτωση που περιγραφει το αρχικο θεμα, 3-4 μερες διακοπες που δεν επηρεαζουν τις κοινες μας διακοπες.
Ουτε "κατσε πηξε ποντικι, εγω παω για ξεσαλωμα", ουτε "φευγω τελη Ιουλη, τα λεμε απο Σεπτεμβρη" ουτε "εχεις να με δεις 4 μηνες, ηρθα Ελλαδα για 20 μερες και θα λειπω τις 10".

Click για ανάπτυξη...

εμμμ...γιατί συμφωνώ απόλυτα κ το τονίζω επίσης;;;;

κ για να προσθέσω κ κάτι: το ότι κάποιος δεν έχει πρόβλημα να πάει διακοπές με φίλους του/της, δεν σημαίνει ότι είσαι τέρας αναισθησίας κ δεν ζηλεύεις. σημαίνει όμως ότι λογικεύεις την ζήλεια σε νορμάλ επίπεδα, όπου ξέρεις, ότι είναι δικαίωμα του άλλου να πάει διακοπές κ μόνος.

δλδ ρε παίδες σόρρυ κιόλας, αλλά γνωρίσατε τον απόλυτο έρωτα πριν 1-2 χρόνια κ είστε αχώριστοι. ο άλλος/η που έχει τους απόλυτα υπέροχους φίλους 10ετία κ βάλε πρέπει να τους κλάσει;;; ή εσείς θα κλάνατε την παρέα σας για τον έρωτα, (όχι θεωρώντας ότι είναι λιγότερο σημαντικός, αλλά έχοντας έστω κ στην άκρη του μυαλού σας, ότι αυτούς που κλάνεις τώρα, πιθανόν να τους χρειάζεσαι για να κλαφτείς για το αμόρε, που σε στεναχώρησε, που τσακωθήκατε, που χωρίσατε);;;

κ ναι, σαφώς κ θα ζηλέψεις περισσότερο τον άλλο που θα πάει σαντορίνη, γιατί άλλο καλοκαίρι κ ανεμελιά κ άλλο καθημερινότητα, αλλά τελικά τι σημασία έχει αγάπη σε χρυσό κλουβί;;

α! και κάτι ακόμα. μιλάμε για παρέα, μικτή ή όχι, γιατί ή έχεις εμπιστοσύνη ή όχι. κ ναι, αλλάζει το θέμα αν θα πάει μόνη με τον κολλητό της, ή μόνος με την κολλητή του...

κ για να μην λέμε λόγια του αέρα, στην σχέση μου, κ μόνος πήγε διακοπές (κ κοιμόντουσαν όλοι κ όλες ο ένας δίπλα στον άλλο), κ μόνη μου πήγα εσωτερικό κ εξωτερικό (γιατί η ανάγκη των φίλων μου ήταν το ίδιο δυνατή με την ανάγκη του έρωτα), κ πάντα είχαμε χρόνο για μας (δεν τίθεται θλεμα. αν δεν έχεις χρόνο κόβεις από άλλες διακοπές!), κ άρχοντά μου, ναι εγώ δεν είμαι η Ιωάννα αλλά η Τράβελ, κ πήγα erasmus για 6μηνο -όχι ότι τον άφησε απαθή- αλλά μέχρι τώρα έχει να λέει ότι η αγάπη του ολοκλήρωσε το πρώτο της όνειρο...

Έχοντας ζήσει πολύ μικρή σοβαρή σχέση με τις έμμεσες απαγορεύσεις της(γιατί ποτέ δεν μ το έλεγε ευθέως)είμαι της απόψεως πλέον ότι ο καθένας είναι καλό να έχει τον χώρο του και την ζωή του..εννοείται πως θα τον άφηνα να πάει διακοπές μόνος του και ειδικά άμα είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη μου..Θεωρώ τους φίλους πολύ σημαντικό πράγμα στην ζωή του καθενός..Και είναι κάτι που πρέπει να διαχωρίζεται από την σχέση για εμένα προσωπικά..Βεβαια δεν μπορώ να πω μου έχει κοστίσει αυτο πράγμα..Δηλαδη το να θέλω να κάνω πράγματα με φίλους μου κτλ εις βαρος της σχέσης..Γιατι στην παρούσα φαση δεν μπορώ να βάλω κανέναν πάνω από τους φίλους μου..και αυτο ήταν και αιτία να διαλυθεί μια πολύ όμορφη σχέση μου..Αλλα δεν μετανιώνω όσο και να με είχε στενοχωρήσει..Γιατι ήταν επιλογή μου..Αμα είσαι καλα με τον άνθρωπο σου δεν φοβασαι τίποτα,ουτε τη μια βδομαδα μακρια του..Ακόμα και στον γάμο μου,αν ποτε παντρευτω δεν μπορώ να με φανταστώ να είμαι συνέχεια με τον άλλον..Βεβαια στα λόγια όλα εύκολα ειναι..Δεν ξέρω,θα δείξει..

Γενικότερα πάντως σαν σύνοψη δεν έχουμε το δικαίωμα να κανουμε τέτοιες απαγορεύσεις..Με το ζόρι τα πράγματγα χάνουν την αξία τους..

Γαιτι λετε και ξανελετε για "απαγορευση"?
Το να στο αναφερει και να τους θεσεις ορισμενους προβληματισμους/λογους που ΔΕΝ σε βρισκουν συμφωνο με αυτη την αποφαση ειοναι απαγορευση?
Εγω το λεω διαλογο και το λεω επικοινωνια.
Για καθιστε...απαγορευση ειναι "οχι δεν θα πας.&-"
Και γιατι υπαρχει διαφορα απο το να παει με παρεα αναμεικτη και απο το να παει με τον κολλητο του αντιθετου φυλλου και μονο οι δυο τους?
Αυτη ειναι κολλητη μου, με αυτην περναω καλα με αυτην θελω να παω.
Πολυ ευκολα δεν "εξατμιζεται" η εμπιστοσυνη που δειχνετε/δειχνουμε ετσι?

Κι ας αφησουμε επιτελους το "σε μικρη ηλικια" σχεση μερικων μηνων ή ενος-δυο ετων κτλ κτλ.
Η σοβαροτητα της σχεσης ΔΕΝ περιοριζεται σε τιποτα απο τα δυο.
Οπως μια σωστη σχεση δεν θα χαλασει απο εναν τοσο ηλιθιο λογο, εξισου και μια σωστη φιλια ΔΕΝ θα χαλασει εαν πατε all together.

Τεσπα,ξαναλεμε τα ιδια οποτε...
Προσωπικα πιστευω πως καλο ειναι να γινεται φδιαλογος στο ζευγαρι και οποιου τα "επειχηρηματα" (κι ας μπει ο συναισθηματισμος μεσα) επικρατησουν, μετα να μην υπαρχουν καταλοιπα.(του τυπου σε αφηνω να πας κι ας μου καθετε στραβα, κι οταν γυρισεις σου βγαζω την πιστη στην μουρμουρα)

Βασικά νομίζω πως σίγουρα θα ζήλευα..αλλά νταξει θα του έλεγα να πάει φυσικα..και θα πηγαινα κι εγώ μονη μου..

Αρχική Δημοσίευση από Mario:

Οπως μια σωστη σχεση δεν θα χαλασει απο εναν τοσο ηλιθιο λογο, εξισου και μια σωστη φιλια ΔΕΝ θα χαλασει εαν πατε all together.

Click για ανάπτυξη...

Δεν είναι το ίδιο Μάριο..Ειδικά αν δεν έχετε κοινή παρέα..Γιατι ενώ πραγματικά δέν έχω πρόβλημα δεν νομίζω να άρεσε σε καποιον να είμαστε εγώ και οι πεντε κολλητές μου και αυτός..Ε είναι λίγο άκυρο..
Γενικά σε αυτό το θέμα νευριάζω αμα συναντήσω περιορισμούς,δεν το δέχομαι ρε παιδι μου..Ισως να μ έχει μείνει κατάλοιπον της πρώτης μού σχέσης..Καλο είναι να έχετε τους ίδιους ρυθμούς και να είναι μέρος της ζωής σου ο άλλος.αλλά δεν μπορώ να φανταστώ να μην έχω ζώή και εκτός σχέσης,δικές μου στιγμές με τους φίλους μου,τις παρέες μου..
Ειναι τελείως διαφορετικο..Και το λέω γτ έχω κανει και την υπερβολή να είμαι συνέχεια με τον άλλον και το μόνο που καταφερά να πιεστούμε και οι δυο και να χωρίσουμε καταρρακωμενοι ψυχολογικα,ειδικα εγώ..
Ε οχι δεν θα το ξαναέκανα..

Τώρα το θέμα ζήλια είναι άλλος παράγοντας..Βασικά είναι φυσικό κάποιος να ζηλέψει..έστω και λίγο..Το θέμα είναι να μείνει απλά εκεί και να μην ξεπεράσει κάποια όρια..

Πάντως αν εξέφραζε τέτοια επιθυμία όταν είχαμε σχέση εγώ θα έτρεφα αμφιβολίες για την σοβαρότητα της σχέσης. Δεν θα φτάναμε ποτέ να παντρευτούμε.
Γενικά «η ελεύθερη σχέση» μου την δίνει σαν concept. Ή ελεύθερος... ή σχέση.

(Τι? Φυλακή διαβάσατε? Εμ… what you see is what you get…)