Η κόλαση της φοιτήτριας

christinelle · 08-11-11

Περνάς σε ΑΕΙ σχεδόν κατά λάθος, αλλά συνεχίζεις την δουλειά σου. Πηγαίνεις λίγο στην αρχή και αφού απογοητεύεσαι από τους καθηγητές και το γενικό κλίμα, πας μόνο στις εξετάσεις. Πιάνεις κι άλλη δουλειά ταυτόχρονα και δεν προλαβαίνεις να ενημερωθείς για προθεσμίες δηλώσεων, παραλαβές συγγραμάτων, ύλη, κλπ. Χάνεις εξάμηνα και καταλήγεις αιώνια φοιτήτρια. Κάποια στιγμή στενεύουν τα περιθώρια και ή παίρνεις πτυχίο ή σε διαγράφουν. Εκεί λες "κάτσε να το πάρω το ρημάδι" και παρατάς τη δουλειά για να μπορέσεις σε ένα χρόνο να βγάλεις ύλη τριων. Αφού ξυπνήσεις πριν χαράξει και ποδοπατηθείς ανελέητα σε λεωφορεία, μυρίζοντας την μασχάλη του βρωμιάρη διπλανού σου, φτάνεις στο κτήριο. Εκει ο καθηγητής έρχεται ο,τι ώρα θέλει αλλά αν εσύ αργήσεις σου λέει με ύφος να περιμένεις έξω μέχρι το δειάλλειμα. Αν προλάβεις, θα πρέπει να υποστείς έναν μονόλογο και να συμφωνήσεις με όσα λέει ο "σοφος" λέκτορας. Εξάλλου εσύ δεν ξέρεις τίποτα και είσαι εκεί για να μάθεις αυτά που θα σου πουν.
Ο κόσμος που έχεις γύρω σου είναι κοινωνικά απροσάρμοστα χαζόπαιδα με σπυριά, ολοκληρωτική απουσία κριτικής σκέψης και εκνευριστικό χαχανητό. Θα ακούσεις διάφορες συζητήσεις παντελώς ηλιθίου περιεχομένου (πόσα λεφτά μου δίνει ο μπαμπάς, πόσο φειλ είναι "το σύστημα", πόσο γαματα τα ρακόμελα στου Ψυρρή και πόσο μεινστριμ έχει γίνει το Γκάζι) και δεν θα μπορείς να μιλήσεις με κανέναν. Περιτριγυρίζεσαι από βλαμμένα και τρέμεις μην τυχόν γίνεις κι εσύ έτσι. Η γραμματεία σου φέρεται λες και είσαι το ίδιο...αρα μπας και?
Αυτοί λοιπόν είναι οι μελλοντικοί επιστήμονες που θα διδάξουν τα παιδιά μου? Σκεψου την πιό μπας κλας δουλειά και την έχω κάνει. Σκέψου το πιό "τελειωμένο" μέρος και έχω πάει. Τέτοια ηλιθιότητα που να με αηδιάζει σε σημείο αρρώστειας, δεν την έχω ξαναδεί. Τα μεγαλύτερα αποβράσματα βρίσκονται εκεί και λέγονται φοιτητές: το μέλλον του τόπου.
Είναι αυτά που θα μιλάνε στο σινεμά ξερνώντας ανυπέρβλητες μπούρδες, θα χτυπάνε τα κινητά τους συνεχώς και θα κάνουν λες και δεν τρέχει τίποτα.
Αυτά που τους δίνει ο μπαμπάς αυτοκίνητο και σε πάνε σημειωτόν/σε τρακάρουν/κλπ
Εκείνα που θα σου χωθούν μπροστά σε οποιαδήποτε ουρά και θα μιλάνε ακατάπαυστα μεταξύ τους ωστε να μην έχεις την ευκαιρία να πεις: "μ@λακισμένα, πίσω ΤΩΡΑ!" ευγενικά.
Αυτά που κάθε τρεις και λίγο γίνονται emo/goth/hipster/indy και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, επειδή είναι "κουλ"

Υ.Γ. Αμα σας "παραβιάζει" τους κανόνες η αλήθεια, σβήστε το ή κράξτε με.

Mercury · 08-11-11

Δεν ξερω εαν πρεπει να χαιρομαι η να κλαιω που καποιος αλλος εχει περασει τα ιδια με εμενα.Μαλλον να κλαιω. Μονο που εγω στην περιπτωση μου αποφασισα να με αφησουν να με διαγραψουν.
Και νομιζω πως δεν ειναι μονο η κολαση της φοιτητριας αλλα και του φοιτητη.

Oralee · 08-11-11

Νομίζω πως είσαι πολύ αυστηρή επειδή είσαι σε άλλη φάση. Αν και γενικά η αλήθεια είναι πως πλέον οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πολύ παρτάκηδες και ρηχοί.. αλλά ευτυχώς δεν ισχύει για όλους αυτό.

christinelle · 08-11-11

Αρχική Δημοσίευση από Mercury:
Δεν ξερω εαν πρεπει να χαιρομαι η να κλαιω που καποιος αλλος εχει περασει τα ιδια με εμενα.Μαλλον να κλαιω. Μονο που εγω στην περιπτωση μου αποφασισα να με αφησουν να με διαγραψουν.
Και νομιζω πως δεν ειναι μονο η κολαση της φοιτητριας αλλα και του φοιτητη.

Τουλάχιστον μου δίνει κουράγιο να ξέρω ότι δεν είμαι η μόνη. Φοβόμουν ότι οι απαντήσεις θα ήταν του τύπου "μην μας τα πρήζεις με τα προβλήματα σου, δεν το' χουμε δει εμείς αυτό".

Αρχική Δημοσίευση από kajira:
Νομίζω πως είσαι πολύ αυστηρή επειδή είσαι σε άλλη φάση. Αν και γενικά η αλήθεια είναι πως πλέον οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πολύ παρτάκηδες και ρηχοί.. αλλά ευτυχώς δεν ισχύει για όλους αυτό.

Δεν ήμουν ποτέ σε αυτή τη φάση και ίσως δεν μπορώ να την καταλάβω. Αυτή τη γενική νοοτροπία του προβάτου, το λεξιλόγιο 10 φράσεων και την ολοκληρωτική ελλειψη ενδιαφέροντος για τον διπλανό μου (αν ενοχλείται από αυτό που κάνω, αν έχει πονοκέφαλο και δεν μπορεί να ακούει τα νDB χαχανητά μου και αν ήρθε σινεμά για να δει ταινία και όχι για να βγάλει γκόμενα).

Mercury · 08-11-11

Αρχική Δημοσίευση από christinelle:
Τουλάχιστον μου δίνει κουράγιο να ξέρω ότι δεν είμαι η μόνη. Φοβόμουν ότι οι απαντήσεις θα ήταν του τύπου "μην μας τα πρήζεις με τα προβλήματα σου, δεν το' χουμε δει εμείς αυτό".

Δεν ήμουν ποτέ σε αυτή τη φάση και ίσως δεν μπορώ να την καταλάβω. Αυτή τη γενική νοοτροπία του προβάτου, το λεξιλόγιο 10 φράσεων και την ολοκληρωτική ελλειψη ενδιαφέροντος για τον διπλανό μου (αν ενοχλείται από αυτό που κάνω, αν έχει πονοκέφαλο και δεν μπορεί να ακούει τα νDB χαχανητά μου και αν ήρθε σινεμά για να δει ταινία και όχι για να βγάλει γκόμενα).

Ειμαστε αρκετοι οι "τρελοι" σε αυτον τον κοσμο τελικα. Τουλαχιστον δεν νοιωθω σαν ουφο,λες και επεσα στον λαθος πλανητη.

christinelle · 08-11-11

Αρχική Δημοσίευση από Mercury:
Ειμαστε αρκετοι οι "τρελοι" σε αυτον τον κοσμο τελικα. Τουλαχιστον δεν νοιωθω σαν ουφο,λες και επεσα στον λαθος πλανητη.

Κι εσυ είσαι στο Βόλο...στην Αθηνα να δεις τι γίνεται. Μιλάμε για προσβολες σε όλες τις αισθησεις (εκτος της γεύσης, αλλά ξέρεις όταν μυρίζεις κάτι πολύ άσχημο και μετα νιώθεις σαν να είναι στο στόμα σου? Ε, μετράει λίγο για γεύση).

Πατρεύς · 08-11-11

Ἄλλαξε ὄνομα χρήστη ὁ Anisixos ἢ εἶναι ἰδέα μου;

Τέλος πάντων, ἂς δοῦμε λίγο τὸ μήνυμα.

Αρχική Δημοσίευση από christinelle:
Περνάς σε ΑΕΙ σχεδόν κατά λάθος, αλλά συνεχίζεις την δουλειά σου. Πηγαίνεις λίγο στην αρχή και αφού απογοητεύεσαι από τους καθηγητές και το γενικό κλίμα, πας μόνο στις εξετάσεις.

Δική σου ἐπιλογή.

Πιάνεις κι άλλη δουλειά ταυτόχρονα και δεν προλαβαίνεις να ενημερωθείς για προθεσμίες δηλώσεων, παραλαβές συγγραμάτων, ύλη, κλπ. Χάνεις εξάμηνα και καταλήγεις αιώνια φοιτήτρια.

Ἡ εὐθύνη ἐξ ὁλοκλήρου δική σου. Πληρώνεις οὐσιαστικὰ τὴν παραπάνω ἐπιλογή.

Κάποια στιγμή στενεύουν τα περιθώρια και ή παίρνεις πτυχίο ή σε διαγράφουν. Εκεί λες "κάτσε να το πάρω το ρημάδι" και παρατάς τη δουλειά για να μπορέσεις σε ένα χρόνο να βγάλεις ύλη τριων.

Τὸ πτυχίο δὲν εἶναι «ῥημάδι». Εἶναι μιὰ πολὺ σημαντικὴ ὑπόθεση ποὺ ἂν δὲν τὴν πάρῃς στὰ σοβαρά, καλύτερα νὰ μὴν τὸ πάρῃς ποτέ. Νὰ μὴν κουράζεσαι καὶ τσάμπα δηλαδή...

Αφού ξυπνήσεις πριν χαράξει και ποδοπατηθείς ανελέητα σε λεωφορεία, μυρίζοντας την μασχάλη του βρωμιάρη διπλανού σου, φτάνεις στο κτήριο.

Οὔτε ἐγὼ λατρεύω τὰ λεωφορεῖα, ἀλλὰ ὅταν δὲν ἔχῃς ἄλλον τρόπο νὰ μεταβῇς στὸ παν/μιο, δὲν ὑπάρχει λόγος νὰ παραπονιέσαι γιὰ τὶς συνθῆκες ποὺ ἐπικρατοῦν σὲ αὐτά.

Εκει ο καθηγητής έρχεται ο,τι ώρα θέλει αλλά αν εσύ αργήσεις σου λέει με ύφος να περιμένεις έξω μέχρι το δειάλλειμα. Αν προλάβεις, θα πρέπει να υποστείς έναν μονόλογο και να συμφωνήσεις με όσα λέει ο "σοφος" λέκτορας. Εξάλλου εσύ δεν ξέρεις τίποτα και είσαι εκεί για να μάθεις αυτά που θα σου πουν.

Προφανῶς αὐτὸς κάνει μάθημα ἐνῷ ἐσὺ ὀφείλεις νὰ εἶσαι στὴν ὥρα σου νὰ τὸν παρακολουθήσῃς. Αὐτὸν κανονικὰ πρέπει νὰ τὸν κρίνουν ἄλλοι (ἄσχετο ἂν στὴν πράξη αὐτὸ δὲ συμβαίνει, πρᾶγμα λυπηρό). Ἂν ἔχῃς ἄποψη γιὰ ἕνα θέμα πάντως, μπορεῖς κάλλιστα νὰ κάνῃς μιὰ ἐρώτηση στὸν καθηγητὴ ἢ ἀκόμα καὶ νὰ διαφωνήσῃς μαζί του. Ἐμένα πάντως κανένας καθηγητὴς δὲ μοῦ στέρησε τὸ λόγο. δὲν ξέρω πῶς λειτουργεῖ ἡ σχολή σου.

Ο κόσμος που έχεις γύρω σου είναι κοινωνικά απροσάρμοστα χαζόπαιδα με σπυριά, ολοκληρωτική απουσία κριτικής σκέψης και εκνευριστικό χαχανητό. Θα ακούσεις διάφορες συζητήσεις παντελώς ηλιθίου περιεχομένου (πόσα λεφτά μου δίνει ο μπαμπάς, πόσο φειλ είναι "το σύστημα", πόσο γαματα τα ρακόμελα στου Ψυρρή και πόσο μεινστριμ έχει γίνει το Γκάζι) και δεν θα μπορείς να μιλήσεις με κανέναν. Περιτριγυρίζεσαι από βλαμμένα και τρέμεις μην τυχόν γίνεις κι εσύ έτσι. Η γραμματεία σου φέρεται λες και είσαι το ίδιο...αρα μπας και?

Ἀφοῦ τόσον καιρὸ δὲν παρακολουθοῦσες, δὲν εἶναι λογικὸ τὸ ὅτι δὲν μπόρεσες νὰ γνωρίσῃς παιδιὰ ποὺ ξεφεύγουν ἀπὸ αὐτὸν τὸν κανόνα ὁ ὁποῖος μετὰ λύπης μου θὰ παρατηρήσω τὸ ὅτι πράγματι ὑφίσταται; Μέσα σὲ μερικὲς παρακολουθήσεις, θὰ μπορέσῃς νὰ κάνῃς τὶς παρέες ποὺ δὲν ἔκανες τόσο καιρό; Γιὰ τὴ γραμματεία δὲ θα σχολιάσω, ἔχεις μὲν δίκιο, πολλὲς φορὲς εἶναι τελείως ἀνάγωγοι, ἀλλὰ σκέψου τουλάχιστον ὅτι δὲν κάνουν διακρίσεις σὲ κανένα

Αυτοί λοιπόν είναι οι μελλοντικοί επιστήμονες που θα διδάξουν τα παιδιά μου? Σκεψου την πιό μπας κλας δουλειά και την έχω κάνει. Σκέψου το πιό "τελειωμένο" μέρος και έχω πάει. Τέτοια ηλιθιότητα που να με αηδιάζει σε σημείο αρρώστειας, δεν την έχω ξαναδεί. Τα μεγαλύτερα αποβράσματα βρίσκονται εκεί και λέγονται φοιτητές: το μέλλον του τόπου.
Είναι αυτά που θα μιλάνε στο σινεμά ξερνώντας ανυπέρβλητες μπούρδες, θα χτυπάνε τα κινητά τους συνεχώς και θα κάνουν λες και δεν τρέχει τίποτα.
Αυτά που τους δίνει ο μπαμπάς αυτοκίνητο και σε πάνε σημειωτόν/σε τρακάρουν/κλπ
Εκείνα που θα σου χωθούν μπροστά σε οποιαδήποτε ουρά και θα μιλάνε ακατάπαυστα μεταξύ τους ωστε να μην έχεις την ευκαιρία να πεις: "μ@λακισμένα, πίσω ΤΩΡΑ!" ευγενικά.
Αυτά που κάθε τρεις και λίγο γίνονται emo/goth/hipster/indy και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, επειδή είναι "κουλ"

Δὲν ἔχω τὴ διάθεση νὰ ὑπερασπισθῶ κανέναν καὶ καμμία κοινωνικὴ ὁμάδα. Ἴσως μάλιστα αὐτὰ τὰ ὁποῖα λὲς νὰ ἔχουν καὶ βάση. Σκέψου ὅμως: Τὸ τί κάνει πολὺς κόσμος, πρέπει νὰ ἔχῃ σχέση μὲ τὴ δική σου σχέση μὲ τὴ σχολή; Δηλαδὴ τόσοι λαμπροὶ ἐπιστήμονες ποὺ ὑπάρχουν στὴν Ἑλλάδα (σὲ διαβεβαιῶ ὑπάρχουν καὶ δὲν εἶναι μόνο σωστοὶ ἐπιστήμονες, ἀλλὰ εἶναι καὶ πολὺ ἀξιόλογοι ἄνθρωποι) δὲν τελείωσαν στὸ ἴδιο παν/μιο μὲ τὰ ἴδια προβλήματα καὶ τὴν ἴδια νοοτροπία τοῦ συρμοῦ ποὺ τὸ διέπει δυστυχῶς; Ἂς μὴ μεταθέτουμε ἀλλοῦ τὶς εὐθύνες...

Υ.Γ. Αμα σας "παραβιάζει" τους κανόνες η αλήθεια, σβήστε το ή κράξτε με.

Αὐτὰ τὰ ὁποῖα εἶπες δὲ νομίζω ὅτι παραβιάζουν κάποιον κανόνα. Μιὰ ὑπάρχουσα κατάσταση ὅμως, καθορίζεται καὶ ἀπὸ τὴν ὑποκειμενικὴ στάση ποὺ θὰ πάρουμε ἐμεῖς ἀπέναντί της. Ἐντέλει, γιὰ τὸ ἀν θὰ ὠφεληθοῦμε ἐμεῖς ἢ θὰ βλαφθοῦμε, σημασία δὲν ἔχει ἡ ἴδια ἡ κατάσταση, ἀλλὰ τὸ τί κάνουμε ἐμεῖς ἐμπλεκόμενοι σὲ αὐτὴν τὴν κατάσταση.

Ἐλπίζω νὰ σὲ βοήθησα

Mercury · 08-11-11

Η ανθρωπινη βλακεια παντου υπαρχει...
Στο χερι σου ειναι να επιλεξεις με τι θα ασχοληθεις. Το καλυτερο που μπορεις να κανεις ειναι να αγνοησεις οτι δεν σου αρεσει. Μην προσπαθεις να μαθεις το γουρουνι να τραγουδαει, δεν θα τα καταφερεις και δεν θα ειναι ευχαριστο για το γουρουνι.
Δωσε σημασια σε πραγματα και ανθρωπους που εσυ το θελεις.

christinelle · 08-11-11

Αρχική Δημοσίευση από Πατρεύς:
Δική σου ἐπιλογή.

Ισως και ανάγκη.

Αρχική Δημοσίευση από Πατρεύς:
Ἡ εὐθύνη ἐξ ὁλοκλήρου δική σου. Πληρώνεις οὐσιαστικὰ τὴν παραπάνω ἐπιλογή.

Δεν ρίχνω ευθύνες σε άλλους, απλά το αναφέρω σαν επιπλέον κερασάκι.

Αρχική Δημοσίευση από Πατρεύς:
Τὸ πτυχίο δὲν εἶναι «ῥημάδι». Εἶναι μιὰ πολὺ σημαντικὴ ὑπόθεση ποὺ ἂν δὲν τὴν πάρῃς στὰ σοβαρά, καλύτερα νὰ μὴν τὸ πάρῃς ποτέ. Νὰ μὴν κουράζεσαι καὶ τσάμπα δηλαδή...

Προσπαθώ να το πάρω σοβαρά και δεν μ' αφήνουν. Σήμερα μόνο εντόπισα 4 λάθη στον μονόλογο της καθηγήτριάς μου (όχι βεβαίως συντακτικά).

Αρχική Δημοσίευση από Πατρεύς:
Οὔτε ἐγὼ λατρεύω τὰ λεωφορεῖα, ἀλλὰ ὅταν δὲν ἔχῃς ἄλλον τρόπο νὰ μεταβῇς στὸ παν/μιο, δὲν ὑπάρχει λόγος νὰ παραπονιέσαι γιὰ τὶς συνθῆκες ποὺ ἐπικρατοῦν σὲ αὐτά.

Το κερασάκι που λέγαμε.

Αρχική Δημοσίευση από Πατρεύς:
Προφανῶς αὐτὸς κάνει μάθημα ἐνῷ ἐσὺ ὀφείλεις νὰ εἶσαι στὴν ὥρα σου νὰ τὸν παρακολουθήσῃς. Αὐτὸν κανονικὰ πρέπει νὰ τὸν κρίνουν ἄλλοι (ἄσχετο ἂν στὴν πράξη αὐτὸ δὲ συμβαίνει, πρᾶγμα λυπηρό). Ἂν ἔχῃς ἄποψη γιὰ ἕνα θέμα πάντως, μπορεῖς κάλλιστα νὰ κάνῃς μιὰ ἐρώτηση στὸν καθηγητὴ ἢ ἀκόμα καὶ νὰ διαφωνήσῃς μαζί του. Ἐμένα πάντως κανένας καθηγητὴς δὲ μοῦ στέρησε τὸ λόγο. δὲν ξέρω πῶς λειτουργεῖ ἡ σχολή σου.

Εχουμε 2-3 αξιοπρεπείς ανθρώπους. Οι υπόλοιποι θα σου δώσουν το λόγο μετά από πολλά λεπτά και αφού έχουν αλλάξει το θέμα αρκετές φορές ωστε να μην θυμάσαι που διαφωνούσες ή τι ήθελες να πεις. Βρίσκομαι στη Φιλοσοφική, αναλύοντας θέματα που δεν υπάρχει "σωστή" απάντηση. Δεν ανέχομαι να αφήνεται να εννοηθεί: "εγώ σαν καθηγητής την τάδε άποψη βαθμολογώ σαν σωστή, επειδή είναι η δική μου".

Αρχική Δημοσίευση από Πατρεύς:
Ἀφοῦ τόσον καιρὸ δὲν παρακολουθοῦσες, δὲν εἶναι λογικὸ τὸ ὅτι δὲν μπόρεσες νὰ γνωρίσῃς παιδιὰ ποὺ ξεφεύγουν ἀπὸ αὐτὸν τὸν κανόνα ὁ ὁποῖος μετὰ λύπης μου θὰ παρατηρήσω τὸ ὅτι πράγματι ὑφίσταται; Μέσα σὲ μερικὲς παρακολουθήσεις, θὰ μπορέσῃς νὰ κάνῃς τὶς παρέες ποὺ δὲν ἔκανες τόσο καιρό; Γιὰ τὴ γραμματεία δὲ θα σχολιάσω, ἔχεις μὲν δίκιο, πολλὲς φορὲς εἶναι τελείως ἀνάγωγοι, ἀλλὰ σκέψου τουλάχιστον ὅτι δὲν κάνουν διακρίσεις σὲ κανένα

Προσπαθώ εδώ και ένα μήνα μάταια. Να δούμε στο μέλλον τι θα γίνει.

Αρχική Δημοσίευση από Πατρεύς:
Δὲν ἔχω τὴ διάθεση νὰ ὑπερασπισθῶ κανέναν καὶ καμμία κοινωνικὴ ὁμάδα. Ἴσως μάλιστα αὐτὰ τὰ ὁποῖα λὲς νὰ ἔχουν καὶ βάση. Σκέψου ὅμως: Τὸ τί κάνει πολὺς κόσμος, πρέπει νὰ ἔχῃ σχέση μὲ τὴ δική σου σχέση μὲ τὴ σχολή; Δηλαδὴ τόσοι λαμπροὶ ἐπιστήμονες ποὺ ὑπάρχουν στὴν Ἑλλάδα (σὲ διαβεβαιῶ ὑπάρχουν καὶ δὲν εἶναι μόνο σωστοὶ ἐπιστήμονες, ἀλλὰ εἶναι καὶ πολὺ ἀξιόλογοι ἄνθρωποι) δὲν τελείωσαν στὸ ἴδιο παν/μιο μὲ τὰ ἴδια προβλήματα καὶ τὴν ἴδια νοοτροπία τοῦ συρμοῦ ποὺ τὸ διέπει δυστυχῶς; Ἂς μὴ μεταθέτουμε ἀλλοῦ τὶς εὐθύνες...

Επισημαίνω ότι δεν έχω σκοπό να μεταθέσω καμία ευθύνη. Δεν κατηγορώ κανέναν, απλά μοιράζομαι την απογοήτευσή μου. Κάποιοι είχαν μεγαλύτερες αντοχές από μένα και στόχους λαμπρής καριέρας ως επιστημονες. Εγώ έχω βιοποριστικούς στόχους. Και χαίρομαι που γνωρίζω αξιόλογους ανθρώπους με πολλές γνώσεις που δεν τις απέκτησαν παπαγαλίζοντας την "ύλη", αλλά ασχολήθηκαν μόνοι τους σαν αποτέλεσμα πραγματικού ενδιαφέροντος. Εκτος πανεπιστημίου. Γιατί εντός...είπαμε, το μέλλον θα δείξει.

Ceres Victoria · 08-11-11

Α σε τόσο καλό επίπεδο είναι τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα :eek:

Αν οι φοιτητές είναι έτσι όπως τα λες, με τρομάζει το μέλλον της χώρας. Σπούδασα/σπουδάζω στο εξωτερικό και δεν είχα ιδέα ότι είναι τόσο χάλια η κατάσταση στα ελληνικά πανεπιστήμια. Το μόνο που θα πω είναι ότι λυπάμαι και λυπάμαι κυρίως τους φοιτητές που βρίσκονται σε αυτά τα χάλια. Κρίμα.

Όσο για τα λεωφορεία, νομίζω ότι είσαι αρκετά υπερβολική

. Είναι αμέτρητες οι φορές που ήμουν όρθια και στριμωγμένη στο λεωφορείο επί 40 λεπτά, με τις βρεγμένες ομπρέλλες των διπλανών να μου βρέχουν το παντελόνι και άλλοι να πέφτουν πάνω μου ή να με πατάνε. Άσε που πολλές φορές ξυπνούσα από τις 6 το πρωι για να είμαι στη σχολή στις 8 και τα λεωφορεία ήταν γεμάτα και δεν σταματούσαν. Τι να κάνουμε όμως; Θέμα συνήθειας είναι

Johnnaousa · 08-11-11

τι ωραιο που θα ηταν το φορουμ αν δεν γενικευαμε..

epote · 08-11-11

Τὸ πτυχίο δὲν εἶναι «ῥημάδι». Εἶναι μιὰ πολὺ σημαντικὴ ὑπόθεση ποὺ ἂν δὲν τὴν πάρῃς στὰ σοβαρά, καλύτερα νὰ μὴν τὸ πάρῃς ποτέ. Νὰ μὴν κουράζεσαι καὶ τσάμπα δηλαδή...

Τι λεει ενας ανεργος σε ενα πτυχιουχο πανεπιστημιου?
-Ενα τσιζ και δυο πατατες.

Mercury · 08-11-11

Αρχική Δημοσίευση από Πατρεύς:
Τὸ πτυχίο δὲν εἶναι «ῥημάδι». Εἶναι μιὰ πολὺ σημαντικὴ ὑπόθεση ποὺ ἂν δὲν τὴν πάρῃς στὰ σοβαρά, καλύτερα νὰ μὴν τὸ πάρῃς ποτέ. Νὰ μὴν κουράζεσαι καὶ τσάμπα δηλαδή...

Συμφωνω απολυτα οτι ειναι παρα πολυ σημαντικο το πτυχιο. Τι κανεις ομως οταν αναγκαζεσαι να δουλευεις 5 μερες την εβδομαδα 8αρα(και βραδυ στην περιπτωση μου) και οταν πας για μαθημα βρισκεις αυτο που περιεγραψε η christinelle. Εγω ημουν σε τεχνολογικη σχολη αλλα τα ιδια χαλια ειχε.

Μετα με τι δυναμη και κουραγιο πας να μαθεις οταν ακομα και οι ιδιοι οι καθηγητες το βλεπουν σαν εναν τροπο να βγαλουν λεφτα και να περασουν την ωρα τους....

Eileen · 08-11-11

Ο μηδενισμός είναι εξαιρετικά εύκολη πρακτική - καθόλου ρεαλιστική και αποτελεσματική όμως.

ΝΑΙ, τα ελληνικά πανεπιστήμια έχουν ζητήματα να λύσουν.
ΝΑΙ, όλοι έχουμε ζήσει κάποια απομυθοποίηση μέχρι ένα βαθμό.
Πρέπει όμως να συμπεριφερόμαστε λογικά!

Το σκηνικό που περιγράφεις, για παράδειγμα, στο λεωφορείο δεν έχει σχέση με το πανεπιστήμιο, το μάθημα και ... και.. και...
Ακόμη, δέχομαι ότι δούλευες - δεν θα μπορούσες όμως σε καμία περίπτωση να έχεις κρατήσει μία στοιχειώδη επαφή με το πανεπιστήμιο και τις σπουδές σου επί τρία έτη? Πρέπει δηλαδή να σου τεθεί το ζήτημα της διαγραφής για να θελήσεις να πάρεις το πτυχίο? :/:

Εν τέλει, αν σε χαλάει τόσο πολύ η όλη κατάσταση - you have an option! Μην ξαναπατάς!
Σόρρυ αν σου φαίνομαι κάπως αυστηρή - δεν είναι προσωπικό. Απλά προσπάθησε και εσύ να δεις τα πράγματα με λίγη περισσότερη ψυχραιμία και λογική!

christinelle · 08-11-11

Αρχική Δημοσίευση από z0itCa:
Ο μηδενισμός είναι εξαιρετικά εύκολη πρακτική - καθόλου ρεαλιστική και αποτελεσματική όμως.

Χμμ, δεν ξέρω που είσαι φοιτήτρια, αλλά σε προκαλώ να περάσεις μια βόλτα να το δεις. Ισως στη Χαλκιδικη τα κάνουν αλλιώς τα πράγματα.

Αρχική Δημοσίευση από z0itCa:
ΝΑΙ, τα ελληνικά πανεπιστήμια έχουν ζητήματα να λύσουν.
ΝΑΙ, όλοι έχουμε ζήσει κάποια απομυθοποίηση μέχρι ένα βαθμό.
Πρέπει όμως να συμπεριφερόμαστε λογικά!

Μα κι εγώ λογικά συμπεριφέρομαι. Δεν έχω βγάλει ακόμα το πολυβόλο να αρχίσω να θερίζω :whistle:

Αρχική Δημοσίευση από z0itCa:
Το σκηνικό που περιγράφεις, για παράδειγμα, στο λεωφορείο δεν έχει σχέση με το πανεπιστήμιο, το μάθημα και ... και.. και...
Ακόμη, δέχομαι ότι δούλευες - δεν θα μπορούσες όμως σε καμία περίπτωση να έχεις κρατήσει μία στοιχειώδη επαφή με το πανεπιστήμιο και τις σπουδές σου επί τρία έτη? Πρέπει δηλαδή να σου τεθεί το ζήτημα της διαγραφής για να θελήσεις να πάρεις το πτυχίο?

Αμεση σχέση όχι, αλλά και από τις συζητήσεις που ακούς μες το στριμωξίδι, προιδεάζεσαι για το που πας και με τι είδους άτομα θα συναναστραφεις στο υπόλοιπο της μέρας.
Επαφή καμία δεν μπορούσα να κρατήσω γιατί δούλευα βράδυ και εργάσιμες πρωινές. Απόγευμα που κοιμόμουν και ξάγρυπνη να καθόμουνα, ποιός θα με ενημερώσει? Θυμάμαι έστελνα μειλ στους καθηγητές και δεν απαντούσε κανείς, η γραμματεία μου έλεγε ότι δεν έχει ευθύνη και μια φορά είχα πει στη δουλειά ότι είμαι άρρωστη για να πάω. Οποιον έβλεπα μπροστά μου τον ρώταγα αν είναι από το τμήμα μου και αν έλεγε ναι, του ζήταγα τηλέφωνο. Μάζεψα έτσι μερικά και όταν τα κάλεσα, καμία βοήθεια.

Αρχική Δημοσίευση από z0itCa:
Εν τέλει, αν σε χαλάει τόσο πολύ η όλη κατάσταση - you have an option! Μην ξαναπατάς!
Σόρρυ αν σου φαίνομαι κάπως αυστηρή - δεν είναι προσωπικό. Απλά προσπάθησε και εσύ να δεις τα πράγματα με λίγη περισσότερη ψυχραιμία και λογική!

Εχω περάσει ταλαιπωρίες, για αυτό λεω σιγά, τι είναι μια ακόμα? Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια. Απλά όταν ένα κοινωνικό άτομο, όπως θεωρώ τον εαυτό μου, φτάνει σε σημείο να μην αντέχει τους γύρω του (που είναι υποτίθεται μορφωμένοι άνθρωποι σε ένα βαθμό, δεν βγήκαν από τις σπηλιές) κάτι δεν πάει καλά.

Mercury · 08-11-11

Πιστευω πως μαλλον ηθελε να τα πει καπου να ξεσπασει....Σαν ψυχοθεραπεια ενα πραμα.
Τωρα να αρχισουμε να λεμε συμβουλες ετεροχρονισμενα λιγακι ατοπο ειναι. Οπως λενε η συμβουλη ειναι η απαντηση στο προβλημα σου που δεν θελεις να ακουσεις.

Και οσο για τα λεωφορεια, παντου τα ιδια ειναι. Σαρδελοκουτι. Η γνωμη μου..Παρε ποδηλατο. Δεν εχω δει ποτε κανεναν κατσουφη ποδηλατη. Ολοι για καποιον ανεξηγητο λογο εχουμε ενα ηλιθιο χαμογελο μεχρι τα αυτια.

Oralee · 08-11-11

Για ποιο Πανεπιστήμιο μιλάμε αλήθεια; Γιατί στην Νομική Αθηνών, θυμάμαι πως ναι μεν είχε αρκετές χαζογκόμενες και χαζογκόμενους, αλλά βρήκα κάποια άτομα να μπορώ να κάνω παρέα και οι μόνοι που με εκνεύριζαν πραγματικά ήταν όσοι έσκαγαν μύτη με ταγέρ ή χαρτοφύλακα με κωδικό (ναι, είχαμε και τέτοιους).

mindcircus · 9 Νοεμβρίου 2011

Μιας και είμαστε και συνομίληκες κάπως σε καταλαβαίνω, αν και το πέρασα κάπως διαφορετικά αλλά πέρασα τα στάδιά μου. Θα σου πω. Βγάζεις απογοητευση που εκφράζεται με θυμό και γι αυτο γενικεύεις, υπερβάλλεις και νομιζω θα αναθεωρήσεις μόλις βγεις απο τη φάση που μάλλον είναι πρόσφατη, όπως δηλ. σου είπαν και κάποιοι αλλοι .
Φυσικά κανείς δε μου είχε πει νωρίτερα πως ο Παράδεισος του Παν/μίου ήταν τελικά τα πρώτα χρόνια μια Κόλαση που ήμουν 3 λαλούν και δυο χορεύουν σ'έναν κόσμο που εγώ μόνο ζούσα. Είχε τα πολλά πάνω και τα πολλά κάτω, μετεφηβεία το λέω τώρα. Ε καπως έτσι πέρασε ένας καιρός, δουλεύοντας και γεμίζοντας εμπειρίες, οιεσδήποτε μακριά απο τη φοιτητική φάση. Το αντικείμενο όμως των σπουδών μου ήταν αυτό που με ενδιέφερε (συν κάτι ακόμα) κι έτσι αποφάσισα ένα γκρίζο πρωινό του χειμώνα....... πρόσεξε με λίγο δω.... μετά απο πολλά προηγούμενα που με εβρισκαν με κρίσεις πανικού εν ώρα αιχμής στο κέντρο της Αθήνας μέσα στα απελπιστικά και βασανιστικά βρωμολεωφορεία και στην την εξώπορτα του Παν/μίου, εντάσεις στην έξοδο απο τα γραφεία των καθηγητών μου, φυγή μετά μερικά μισάωρα απο τα αμφιθέτρα...να πάρω την απόφαση και να ανέβω.

Είχα βγαλει και το δίπλωμα και κάπως η μουσική με χαλάρωνε. Με βοήθησαν και τα φανάρια να κάνω γοργές επαναλήψεις στα σταμπιλαρισμένα μου. Εκανα κάποιες απόπειρες, να αναμειχθώ και στα κοινά, ήτοι κόμματα, καμμιά συνέλευση κάνα φεστιβάλ με τους Κνιτες, κάνα μπουζούκι με τους Δαπίτες, αλλά ξες η υπομονή έφτασε και στα όρια της. Κοινά δε θα λεγα πως είχα τελικά, μάλλον προσπαθούσα να βρω μπας και... Τζίφος.
Ετσι λοιπόν αφού πέρασε ο καιρός χωρίς καθόλου επαφές με τα ''κει'' κι εντελώς μπερδεμένη, το δέυτερο αμέσως κρύο πρωινό έγινε ζεστό γιατί μόλις η ζωή μου είχε περάσει σε ένα άλλο σταδιο, συναισθηματικά, επαγγελματικά και πνευματικά. Παράλληλα με την υπέροχη δουλειά μου, και λεώ υπέροχη γιατι κόπιασα να φτάσω σε ικανοποιητικό σημείο, μπήκα στη φάση των σπουδών (μιας δεύτερης σχολής) και άρχισα να καταπιάνομαι ουσιαστικά και με τη πρώτη. Δουλειά και δυο σχολές. Το λεω και κουράζομαι. Συνειδητοποίησα πως αυτό που με ενδιαφέρει είναι η ζωή μου, σε όλα τα επίπεδα. Κατάλαβα τι ήθελα. Το ένιωσα κι έτσι απλά....

....πολύ απλά Κριστινέλ (ωραίο νικ btw)... χωρίς άγχος, χωρίς πίεση έβαλα πλώρη για το Παν/μιο και τα ''γ..@...σα'' όλα κυριολεκτικά. Σωριδόν έφευγαν τα μαθήματα και το λέω σήμερα με καμάρι γιατί τότε δεν είχα χρόνο για απολογισμούς παρά μόνο μηχανικά λειτουργούσα σαν ρομποτάκι. Μερικές φορές ξεχνούσα να φάω. Οι φίλοι μου με έψαχναν και οι γονείς μου με παρακαλούσαν να βάλω στοπ. Αυτό λέγεται απο άλλους μαζοχισμός και τελειομανία.Εγώ το λέω κατάθεση ψυχής και θέληση. Δε μ'ενδιέφερε τι έκαναν οι άλλοι, δε μετείχα. Ανέβαινα κι απλώς χαιρετούσα. Εκανα τις δουλειές μου κι αποχωρούσα. Ενίοτε αγνοούσα. Εξακολουθούσα να θεωρώ πολλούς κρυόμπλαστρους κι άσχετους.

Στις αρχές, σημαντικό αυτό που θα σου πω, μέσα στις πολλές γνωριμίες, υπήρξαν και δύο άτομα. Ενας απο αυτούς ανήκε σε κείνους που λέγαμε πως δεν έχω κοινά... Ετσι λοιπόν με τον καιρό κατάλαβα πως δεν ήμουν η μόνη και πως τελικά αυτά τα παιδιά τα ''διαφορετικά'', ίσως τελικά κι αρκετά απο αυτά ήταν πράγματι ξεχωριστά παιδιά που θα είχαν να δώσουν πάρα πολλά στην κοινωνία, στα παιδιά μας αργότερα! Θελω να σου πω πως έκανα δύο πολύ δυνατές φιλίες στο Παν/μιο απο κει που δεν το ανέμενα. Γνώρισα και καθηγητές ξεχωριστούς. Και όταν είπα ''είμαι η μάιντσέρκους και μόλις... τέλειωσα'', είδα πως είχα βγει διπλά κερδισμένη.

Κρίνε θα έλεγα βαθύτερα κι όχι το φαίνεσθαι. Γιατί αυτό που βλέπεις είναι ακόμα το φαίνεσθαι. Εγώ είχα να δώσω στα άτομα τα ''άβγαλτα'' και είχαν να μου δώσουν. Κι όπου δεν κολλούσα σα χαρακτήρας, την έκανα ελαφριά. Ετσι πάει και μέσα κι έξω, κι εδώ κι εκεί. Δεν ξέρω αν όλα αυτά θα έκαναν καλό τελικά σε όλους τους ανθρώπους, γιαυτό δεν ξέρω αν πρέπει να τα εύχομαι, πάντως εμένα μου έκαναν καλό και με γέμισαν εμπειρίες, θεωρίας αλλά κυρίως πράξης.
Κι όταν θαρθει η ώρα, θα σου φύγει ο θυμός και η απογοήτευση, θα τα δεις σαν παρατηρήτρια και θα αναθεωρήσεις ή έστω θα κουλάρεις με τις γενικεύσεις. Ισως συνειδητοποιήσεις πως αυτό που πας να κάνεις σήμερα είναι εξαιτίας της θηλιάς που σου βάζουν στο λαιμό οι Υπουργοί και δεν είναι αυτό που αγαπάς και είναι μόνο καταπίεση. Εγώ αν καταπιεζόμουν, δε θα το έκανα και θα έκανα κάτι άλλο χωρίς συμβιβασμούς.

Βασικό είναι να χεις θέληση για κάτι που πας να κάνεις. Θεωρώ πως είσαι αρκετά ''γυναίκα'' πλέον κι όχι μπερδεμένο παιδί της μετεφηβείας, για να μπορείς να κρίνεις με δύο μάτια κι όχι με το ένα. Αλλά φαντάζομαι πως περνάς κάποια φάση, αλλιώς επίτρεψέ με με όλη τη καλή πρόθεση να σου εφιστήσω την προσοχή να το πάρεις αλλιώς γιατί μπορεί να βρεις...
Μην κρίνεις, λεν, εξ'ιδίων...

Εν ολίγοις, αν θελεις να πάρεις το πτυχίο σου πραγματικά, μην βλέπεις το δένδρο και χάνεις το δάσος

!

Αυτά. Ελπίζω να μην κούρασα πολύ και να έλαβες κατιτίς απο τη δική μου ιστορία. Με γύρισες αρκετά πίσω και ήταν ωραίο διάλειμμα! Φιλιά και αισιοδοξία και το νου σου στην καρδιά σου, να την ακούς!

Dark_kronos · 08-11-11

Παντου υπαρχουν ατομα που αξιζουν! Και ακομα και αυτα τα ατομα που στην δινουν απιστευτα, που με την πρωτη εντυπωση φανταζουν εντελος χαζα, ισως καταβαθος να μην ειναι. Ειναι ενας τροπος να μην χαλιεσε, οπως εσυ, το το να γινεσε το ιδιο με τους χαζους γυρο σου... Οταν βρεθεις σε περεα ποδοσφαιροφιλων δεν αρχιζεις να μιλας για μπασκετ, δεν θα ξερουν και δεν θα το συζητας, θα μιλισεις λοιπον για ποδοσφαιρο...
Πρεπει να δινεις ευκαιριες, αν πας να μιλισεις σε καπιων και ενω το κανεις ξυνει το κεφαλι του σαν ουρακοτανγκος και το μονο που εχει να σου πει ειναι "Στο χωριο μου η μαγδαλω (η κατσικα) καποτε ειχε σπασει το ποδι και καθοτανε περιεργα", τοτε ναι οκ, ειναι μπαζο το ατομο και δεν το κανεις παρεα. Αν το κανεις με ολους ομως θα βρεις σιγουρα ατομα που να σου ταιριαζουν.
Βρησκεσε σε ενα ΑΕΙ που δεν γουσταρεις, εκει ειναι το προβλημα... Κανεις κατι το καταναγκαστικο, και στην σπανε ολα τα αλλα γυρο του...! Και εγω οταν ειμουν σε μια σχολη που δεν γουσταρα τα εβλεπα ολα μαυρα, δεν μπορουσα να μιλισω με κανεναν γιατι ειχα εντελος αλλες σκεψεις απο ολους τους αλλους και ειχα χαθει μεσα στον δικο μου κοσμο. Μολις το πειρα αποφαση να αφησω την σχολη, ειδα οτι με τα ιδια ατομα εκανα πολυ καλη παρεα... Μεσα σε μια βδομαδα που συνεχισα να μενω μεσα (σχολη εσωτερικης φοιτησης γαρ), αλλα ειχα παρει αποφαση οτι θα φυγω, τα ιδια ατομα που μοιραζομουν επι 5 μηνες ενα δωματιο και τοσο καιρο ητανε αναγκαστικο κακο, αρχισα να περναω καλα μαζι τους, Ανακαληψα οτι ειχαμε απειρα κοινα με 2 απο αυτους, που μεχρι τοτε δεν ειχα προσεξει ποτε τι μου λεγανε...
Μην επιβαρυνεις επιπλεων την ψυχολογια σου με πραγματα που δεν σου φταινε...

Vkey · 08-11-11

Μιλάμε για μαθήματα πρώτο - δεύτερο έτος;
Μιλάμε για παιδιά 19 μάξιμουμ 21;

Ε...λογικό είναι να νοιάζονται για τον γκόμενο, το μαγαζί κι αν έχουν λεφτά να ψωνίσουν και να βγουν....
Αλίμονο αν σε αυτές ακόμα τις ηλικίες δεν υπάρχει αυτή η χαζομελιά που εμάς τώρα μας ξινίζει (βασικά εμένα δεν, αλλά λόγος να γίνεται....)
Κάτι δεν θα πήγαινε καθόλου καλά!

Εσύ δούλευες....αυτό από μόνο του σε ξεχωρίζει...
Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις αλλά η δουλειά μας αλλάζει...
Άλλες ευθύνες, άλλες υποχρεώσεις, άλλες προτεραιότητες, άλλη αντιμετώπιση της ζωής.....
Δεν είναι κακό...ίσα ίσα...αλλά να μην είμαστε αυστηροί με αυτούς που είναι στην "φοιτητική" φάση....
Έχει τα ωραία της κι αυτό.....

Και πραγματικά....κοιτώντας πίσω κι εγώ ανέμελη ήμουν....τα μυαλά στα κλαμπ, μπουζούκια, αγόρια και ρούχα....το άγχος μόνο στην εξεταστική!
Και τα λεφτά που ποτέ δεν έφταναν για να τα κάνω όλα αυτά....
Αλλά είπαμε 18 ήμουν....και μου άρεσε....

Δουλεύοντας αλλάζουν πολλά...
Και είναι δύσκολο να καταλάβουμε τους μικρότερους και είναι δύσκολο να μας καταλάβουν κι αυτοί....
Αλλά that's life

Η κόλαση της φοιτήτριας

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος