Σχέση ζωής (;)

Προσωπικα δεν κυνηγω ούτε κι ελκύω (αλληλεπιδρούν αυτά τα δύο άλλωστε) τις εφήμερες κι επιφανειακές σχέσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχω υπάρξει μέσα σε τέτοιες κι αλλοίμονο αν δεν είχα υπάρξει κιόλας, ώστε κατ αυτόν τον τρόπο να μπορέσω μεγαλώνοντας να κάνω τους διαχωρισμούς μου και να εστιάσω στις αληθινές επιθυμίες μου. Τα ρηχά αν δεν τα ζήσει κάποιος θα δυσκολευτεί να τα ξεχωρίσει απο τα βαθιά, την ώρα της... κρίσης.

Ισως γι αυτό αντιλαμβάνομαι σήμερα τους μεγαλύτερους που κάποτε συμβούλευαν κι εμένα και τους νέους ''ζήσε βρε τη ζωούλά σου και γέμισε εμπειρίες, είσαι νέος/α ακόμα'' Προφανώς και είχαν αντιληφθεί, όπως κι εγώ σήμερα, πώς μέσα απο την εμπειρία και τους παράδρομους, θα οδηγηθείς σε αυτόν που θα σε βγάλει στον προορισμό σου. Ελεγαν κάποιοι, μην αποφεύγεις τους πειρασμους διότι μεγαλώνοντας σε αποφεύγουν εκείνοι... Ε και κάπως έτσι αισθάνομαι κι εγ'ω σήμερα. Πιο σταθερή στις επιλογές μου και πιο σίγουρη για τις επιθυμίες μου. Αν το πάρεις όμως ανέκαθεν, ανέκαθεν λοιπόν υποστήριζα όχι τόσο τις σε χρόνο διαρκείς σχέσεις, αλλά τις ουσιαστικότερες. Θα με πετύχαινες να ανοίγομαι πρώτη ώστε να κερδίσω την εμπιστοσύνη και να υπάρχει το ξάνοιγμα που λέμε. Θα με πετύχαινες να επικοινωνώ στις δύσκολες συνθήκες, κάτι που θεωρώ διόλου ευκόλως επιτυγχάνεται (η επικοινωνία) στις μέρες μας. Και δε σου κρύβω πώς δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό, αλλά υπάρχουν άτομα που προτιμούν τους δύσβατους δρόμους ώστε η κορφή να τους μοιάσει λύτρωση.
Εξακολουθώ να φέρομαι κατά τον ίδιο τρόπο με τη μόνη διαφορά πως ναι μεν έχω πιότερη υπομονή, αλλα μεγαλύτερη ικανότητα στο να αντιλαμβάνομαι που χωλαίνει ειλικρινώς κι αμετακλήτως χωρίς αναγκαιότητα προσπάθειας, μια σχέση, είτε ερωτική, είτε φιλική. Ενώ νεότερη προσπαθουσα να αντιληφθώ αν κάνω λάθος ή κάνει κάποιος άλλος λάθος ή τεσπά ταιριάζουμε/δεν ταιριάζουμε, σήμερα δεν προσπαθώ κάτι τέτοιο διότι μου είναι εμφανές εύκολα, γρήγορα, αβασάνιστα. Σε αυτό βοηθά εν μέρει ο χαρακτήρας του ατόμου. Αν είσαι κοινωνικός και ταυτόχρονα εστιάζεις στο βάθος, επιτυγχάνεται. Αν είσαι κοινωνικός και είν εκ χαρακτήρος να βολεύεσαι, τότε ίσως επιτευχθεί αργότερα, ίσως και ποτέ, ο καθένας αποφασίζει για την μοίρα του. Γι αυτό λεν πως κάποια άτομα μεγάλα σε ηλικία δεν έχουν ακόμα ωριμάσει η δεν ξέρουν τι θέλουν- γι αυτόν ακριβώς τον λόγο- αντιμετωπίζουν δυσκολία στο πως να αντιμετωπίσουν τα ουσιαστικά προβλήματα και να δουν βαθιά τα θέλω τους, κάτι που απαιτεί ισορροπια λογικής με το συναίσθημα.

Θεωρώ τις καλές κι ουσιαστικές σχέσεις, αγώνες. Οταν προσπαθείς να καταννοήσεις και να σεβαστείς ένα άλλο άτομο και δεν είναι εύκολο διότι καθένας μοναδικός. Οποιος σταματά να δουλεύει τις σχέσεις του, συντρίβεται κι όποιος πάυει να αναπτύσσει αυτές, εξαφανίζεται. Στις περιπτώσεις που δεν αναπτύσσονται άλλο, οφείλεις να προχωράς παρακάτω, διότι όποιος αναβάλλει, εγκαταλείπει, κι όποιος εγκαταλείπει, εγκαταλείπεται.
Εν ολίγοις, μου αρέσει η ζωή και μέσα σε αυτήν οι βαθιές σχέσεις αλλά που σαι! και οι ρηχές- είπαμε για να ξεχωρίζουν απο τις αλλες- γιατί μην ξεχνάμε άνθρωπος είναι εγωιστής που έχει ανάγκη τις αποδείξεις έχοντας μπροστά στα μάτια του αυτό που λέμε -τη διαφορά-.