Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Chat
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
Chat and Fun
iSchool
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο anisixos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 36 ετών. Έχει γράψει 176 μηνύματα.
19-02-12
13:42
Γεια σε ολους
εστειλα e-mail σε μια ψυχολογο που εχει στηλη στα "Νεα" του Σαββατου. Η ψυχολογος λεγεται Μυρσινη Κωστοπουλου και η στηλη λεγεται "αποριες". Το γραμμα μου δημοσιευτηκε στα "Νεα" του Σαββατου, χθες 18 Φεβρουαριου.
Αντιγραφω επακριβως την ερωτηση που της εθεσα και την απαντηση που ελαβα οπως δημοσιευτηκε στην εφημεριδα. Δεν υπαρχει στο σαιτ της εφημεριδας. Για να δειτε την εντυπη εκδοση στο σαιτ πρεπει να ειστε μελος.
Η υπερπληθωρα πληροφοριων
Ειμαι 24 χρονων, φοιτητης Δημοσιογραφιας. Αναρωτιεμαι αν κανει κακο στον εγκεφαλο να καταλαμβανει πληθωρα πληροφοριων καθημερινα. Διαβαζω συνεχως, βλεπω πολλη τηλεοραση, ασχολουμαι με τα κοινωνικα μιντια. Μεχρι ποσες πληροφοριες μπορει να αντεξει ο εγκεφαλος; Μηπως να κανω ενα διαλειμμα;
Απαντηση :
Η δρωσα μνημη του ανθρωπου (working memory) ειναι η ικανοτητα του να επεξεργαζεται και να αποθηκευει τις τρεχουσες πληροφοριες που τον περιβαλλουν. Αν και εχει ενα ποσοτικο οριο, μπορει με μικρες αποκλισεις να διαφερει απο ανθρωπο σε ανθρωπο. Υστερα απο ενα σημειο, αφου ο εγκεφαλος εχει εμφυτα "ξεσκαρταρει" τις περιττες πληροφοριες και εχει συγκρατησει τις απαραιτητες, αδυνατει να επεξεργαστει εναν επιπλεον ογκο πληροφοριων. Σε μεγαλο βαθος χρονου και εφοσον υπαρχει αισθητηριακη αποστερηση, μπορει κανεις να μιλησει για μια ατονια εγκεφαλικη και για εκφυλισμο εγκεφαλικων κυτταρων. Στην αντιθετη περιπτωση που περιγραφετε, δηλαδη στην υπερπαρουσια ερεθισματων, ο εγκεφαλος επειτα απο ενα οριο δεν μπορει να ανταποκριθει. Φανταστειτε την αναλογια του υπολογιστη, οπου ανοιγεις 10 παραθυρα στα Windows και του δινεις 10 διαφορετικες εντολες. Πιθανως ο εγκεφαλος του να "κρασαρει". Στον ανθρωπο, η υπερπληθωρα πληροφοριων ταυτοχρονα με ενδομυχες εσωτερικες υψηλες προσδοκιες απο τον εαυτο του ("να τα καταφερω") μπορουν να τον οδηγησουν σε κλινικες εκδηλωσεις στρες, εργασιακης κοπωσης, αγχους και καταθλιψης.
Ποια ειναι η δικη σας αποψη; Πως σας φαινεται η απαντηση που μου εδωσε η ψυχολογος; Ειναι κανεις σε παρομοια φαση; Σας προβληματιζει και εσας αυτο;
Ποσες ωρες πρεπει να βλεπει κανεις τηλεοραση; Σε ποσα φορουμ να συμμετεχει; Ποσα μπλογκ να διαβαζει; Ποσα περιοδικα; Γινεται να διαβαζει και περιοδικα και εφημεριδες και φορουμ και μπλογκ και σαιτ; Πρεπει να απορριψει κατι απο αυτα;
Με πιανει αγχος γιατι θελω να διαβαζω οσο το δυνατον περισσοτερο διαφορα πραγματα, να συμμετεχω στα σοσιαλ μιντια οπου γινεται ενας χαμος, ειδικα στο twitter, και δεν προλαβαινω. Δεν το παθαινω συνεχεια βεβαια. Παντως ειναι κομματι της δουλειας του δημοσιογραφου ολο αυτο, σωστα; Γι' αυτο δε λενε οτι το επαγγελμα του δημοσιογραφου εχει πολυ αγχος και στρες; Ολα αυτα τα κανω βεβαια επειδη μου αρεσουν αλλα καμια φορα με πιανει ενα ειδος ψυχαναγκασμου. Ας πουμε αν κανω σε ενα φορουμ ενα ποστ, θεωρω οτι ειναι σωστο και πρεπον να διαβασω και αλλα ποστ. Αν ανεβασω ενα βιντεο στο facebook και καποιος μου κανει like, θεωρω οτι πρεπει να παω και στο δικο του προφιλ να δω τι εχει ανεβασει. Αν καποιος σχολιασει ενα ποστ μου στο μπλογκ μου, θεωρω οτι καλο ειναι και πρεπει να παω να δω και το δικο του μπλογκ. Και μπορει να μην ειναι ενα το σχολιο αλλα πολλα. Και ολα αυτα φυσικα απαιτουν χρονο.
Αυτα. Περιμενω τις αποψεις σας.
εστειλα e-mail σε μια ψυχολογο που εχει στηλη στα "Νεα" του Σαββατου. Η ψυχολογος λεγεται Μυρσινη Κωστοπουλου και η στηλη λεγεται "αποριες". Το γραμμα μου δημοσιευτηκε στα "Νεα" του Σαββατου, χθες 18 Φεβρουαριου.
Αντιγραφω επακριβως την ερωτηση που της εθεσα και την απαντηση που ελαβα οπως δημοσιευτηκε στην εφημεριδα. Δεν υπαρχει στο σαιτ της εφημεριδας. Για να δειτε την εντυπη εκδοση στο σαιτ πρεπει να ειστε μελος.
Η υπερπληθωρα πληροφοριων
Ειμαι 24 χρονων, φοιτητης Δημοσιογραφιας. Αναρωτιεμαι αν κανει κακο στον εγκεφαλο να καταλαμβανει πληθωρα πληροφοριων καθημερινα. Διαβαζω συνεχως, βλεπω πολλη τηλεοραση, ασχολουμαι με τα κοινωνικα μιντια. Μεχρι ποσες πληροφοριες μπορει να αντεξει ο εγκεφαλος; Μηπως να κανω ενα διαλειμμα;
Απαντηση :
Η δρωσα μνημη του ανθρωπου (working memory) ειναι η ικανοτητα του να επεξεργαζεται και να αποθηκευει τις τρεχουσες πληροφοριες που τον περιβαλλουν. Αν και εχει ενα ποσοτικο οριο, μπορει με μικρες αποκλισεις να διαφερει απο ανθρωπο σε ανθρωπο. Υστερα απο ενα σημειο, αφου ο εγκεφαλος εχει εμφυτα "ξεσκαρταρει" τις περιττες πληροφοριες και εχει συγκρατησει τις απαραιτητες, αδυνατει να επεξεργαστει εναν επιπλεον ογκο πληροφοριων. Σε μεγαλο βαθος χρονου και εφοσον υπαρχει αισθητηριακη αποστερηση, μπορει κανεις να μιλησει για μια ατονια εγκεφαλικη και για εκφυλισμο εγκεφαλικων κυτταρων. Στην αντιθετη περιπτωση που περιγραφετε, δηλαδη στην υπερπαρουσια ερεθισματων, ο εγκεφαλος επειτα απο ενα οριο δεν μπορει να ανταποκριθει. Φανταστειτε την αναλογια του υπολογιστη, οπου ανοιγεις 10 παραθυρα στα Windows και του δινεις 10 διαφορετικες εντολες. Πιθανως ο εγκεφαλος του να "κρασαρει". Στον ανθρωπο, η υπερπληθωρα πληροφοριων ταυτοχρονα με ενδομυχες εσωτερικες υψηλες προσδοκιες απο τον εαυτο του ("να τα καταφερω") μπορουν να τον οδηγησουν σε κλινικες εκδηλωσεις στρες, εργασιακης κοπωσης, αγχους και καταθλιψης.
Ποια ειναι η δικη σας αποψη; Πως σας φαινεται η απαντηση που μου εδωσε η ψυχολογος; Ειναι κανεις σε παρομοια φαση; Σας προβληματιζει και εσας αυτο;
Ποσες ωρες πρεπει να βλεπει κανεις τηλεοραση; Σε ποσα φορουμ να συμμετεχει; Ποσα μπλογκ να διαβαζει; Ποσα περιοδικα; Γινεται να διαβαζει και περιοδικα και εφημεριδες και φορουμ και μπλογκ και σαιτ; Πρεπει να απορριψει κατι απο αυτα;
Με πιανει αγχος γιατι θελω να διαβαζω οσο το δυνατον περισσοτερο διαφορα πραγματα, να συμμετεχω στα σοσιαλ μιντια οπου γινεται ενας χαμος, ειδικα στο twitter, και δεν προλαβαινω. Δεν το παθαινω συνεχεια βεβαια. Παντως ειναι κομματι της δουλειας του δημοσιογραφου ολο αυτο, σωστα; Γι' αυτο δε λενε οτι το επαγγελμα του δημοσιογραφου εχει πολυ αγχος και στρες; Ολα αυτα τα κανω βεβαια επειδη μου αρεσουν αλλα καμια φορα με πιανει ενα ειδος ψυχαναγκασμου. Ας πουμε αν κανω σε ενα φορουμ ενα ποστ, θεωρω οτι ειναι σωστο και πρεπον να διαβασω και αλλα ποστ. Αν ανεβασω ενα βιντεο στο facebook και καποιος μου κανει like, θεωρω οτι πρεπει να παω και στο δικο του προφιλ να δω τι εχει ανεβασει. Αν καποιος σχολιασει ενα ποστ μου στο μπλογκ μου, θεωρω οτι καλο ειναι και πρεπει να παω να δω και το δικο του μπλογκ. Και μπορει να μην ειναι ενα το σχολιο αλλα πολλα. Και ολα αυτα φυσικα απαιτουν χρονο.
Αυτα. Περιμενω τις αποψεις σας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
εμμα_τριντεντ
Πολύ δραστήριο μέλος
Η εμμα_τριντεντ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,327 μηνύματα.
19-02-12
16:20
Καλησπέρα και καλώς ήρθες! 
Ενδιαφέρον θέμα btw
Η απάντηση της ψυχολόγου μου φαίνεται λογική και με βρίσκει σύμφωνη.
Αναλύει επαρκώς θα έλεγα(είπες πως είναι στήλη εφημερίδας άλλωστε) το φαινόμενο που περιγράφεται, αυτό δηλαδή της υπερπαρουσίας ερεθισμάτων.
Πιο συγκεκριμένα:
Αναφέρεται λοιπόν, πως στη περίπτωση που έχουμε καταιγισμό από πληροφορίες, ο εγκέφαλος θα αρχίσει να απορροφάει και να απορροφάει ό,τι πληροφορία του δίνεις μέχρι να μην "αντέχει" άλλο, ακόμα και αν πολλές από αυτές αποδειχθούν τελικά άχρηστες ή ακόμα και λανθασμένες. Έτσι, δημιουργείται ένα είδος ανθρώπου ο οποίος είναι βουτηγμένος στο χάος, το άγχος και τα νεύρα(ίσως ένα παράδειγμα του ανθρώπου της εποχής μας) ο οποίος τελικά δε μπορεί να ξεχωρίσει τι και πόσα από αυτά που βλέπει-ακούει-διαβάζει-μαθαίνει πρέπει να αποθηκεύσει και να επεξεργαστεί, χάνοντας κάθε ίχνος λογικής κρίσης. Επιπλέον, είναι αναγκασμένος να υποστεί και τις συνέπειες των παραπάνω(βλέπε κατάθλιψη,ψυχικά νοσήματα και διαταραχές κλπ.) καταλήγοντας παγιδευμένος σε ένα αδιέξοδο.Η υπερβολή δηλαδή, δεν είναι ωφέλιμη,πράγμα ήδη γνωστό θα λέγαμε.
Θα πρότεινα να ενημερώνεσαι όπως εσύ ο ίδιος προτιμάς αλλά μέχρι εκεί που αντέχεις(φαντάζομαι καταλαβαίνεις πότε κουράζεσαι πια). Το internet είναι ένα δυνατό εργαλείο ενημέρωσης, το ξέρεις αυτό, αλλά θα πρέπει να ξεχωρίσεις τι πρέπει να κρατάς και τι όχι(το ίδιο ισχύει και για τη τηλεόραση, το ραδιόφωνο κλπ). Τα παραδείγματα που αναφέρεις,ότι δηλαδή νιώθεις κάτι σαν υποχρέωση το να απαντάς στα posts επειδή κάποιος σου απάντησε, ή να διαβάζεις το blog κάποιου επειδή διάβασε το δικό σου, δε με βρίσκουν σύμφωνη. Στη θέση σου, θα διάβαζα και θα απαντούσα όπου έβλεπα πως υπήρχε κάτι το ενδιαφέρον, κάτι να με προκαλεί δηλαδή. Δεν υπάρχει λόγος να διαβάζεις 100 διαφορετικά blogs με 100 posts το καθένα επειδή διάβασαν το δικό σου. Για φαντάσου να έλεγαν 100 βλακείες σε κάθε post ή να επαναλάμβαναν τα ίδια... Ξέρεις, μου θυμίζει το "σου κάνω like επειδή μου έκανες και σου ανεβάζω τραγουδάκι επειδή μου ανέβασες".
Μπορείς να ξεκινήσεις να διαβάζεις κάτι, και αν δεις πως σου τραβάει τη προσοχή και έχεις διάθεση να το συνεχίσεις καλώς, διαφορετικά προχώρα στο επόμενο να δεις αν αξίζει μέχρι να μην έχεις πια διάθεση να διαβάσεις άλλο.
Δεν υπάρχει λόγος να διαβάσεις ή να απαντάς σε ό,τι βλακεία γράφει ο καθένας(ούτε αυτό που γράφω εγώ εδώ πχ
) αν δε θέλεις. Δε θα θυμώσει κανείς μαζί σου.
Εσύ ξέρεις τι θέλεις και τι όχι να κρατήσεις ανάλογα με τα ενδιαφέροντά σου και τη κριτική σου ικανότητα.
Ενδιαφέρον θέμα btw
Η απάντηση της ψυχολόγου μου φαίνεται λογική και με βρίσκει σύμφωνη.
Αναλύει επαρκώς θα έλεγα(είπες πως είναι στήλη εφημερίδας άλλωστε) το φαινόμενο που περιγράφεται, αυτό δηλαδή της υπερπαρουσίας ερεθισμάτων.
Πιο συγκεκριμένα:
Αναφέρεται λοιπόν, πως στη περίπτωση που έχουμε καταιγισμό από πληροφορίες, ο εγκέφαλος θα αρχίσει να απορροφάει και να απορροφάει ό,τι πληροφορία του δίνεις μέχρι να μην "αντέχει" άλλο, ακόμα και αν πολλές από αυτές αποδειχθούν τελικά άχρηστες ή ακόμα και λανθασμένες. Έτσι, δημιουργείται ένα είδος ανθρώπου ο οποίος είναι βουτηγμένος στο χάος, το άγχος και τα νεύρα(ίσως ένα παράδειγμα του ανθρώπου της εποχής μας) ο οποίος τελικά δε μπορεί να ξεχωρίσει τι και πόσα από αυτά που βλέπει-ακούει-διαβάζει-μαθαίνει πρέπει να αποθηκεύσει και να επεξεργαστεί, χάνοντας κάθε ίχνος λογικής κρίσης. Επιπλέον, είναι αναγκασμένος να υποστεί και τις συνέπειες των παραπάνω(βλέπε κατάθλιψη,ψυχικά νοσήματα και διαταραχές κλπ.) καταλήγοντας παγιδευμένος σε ένα αδιέξοδο.Η υπερβολή δηλαδή, δεν είναι ωφέλιμη,πράγμα ήδη γνωστό θα λέγαμε.
Θα πρότεινα να ενημερώνεσαι όπως εσύ ο ίδιος προτιμάς αλλά μέχρι εκεί που αντέχεις(φαντάζομαι καταλαβαίνεις πότε κουράζεσαι πια). Το internet είναι ένα δυνατό εργαλείο ενημέρωσης, το ξέρεις αυτό, αλλά θα πρέπει να ξεχωρίσεις τι πρέπει να κρατάς και τι όχι(το ίδιο ισχύει και για τη τηλεόραση, το ραδιόφωνο κλπ). Τα παραδείγματα που αναφέρεις,ότι δηλαδή νιώθεις κάτι σαν υποχρέωση το να απαντάς στα posts επειδή κάποιος σου απάντησε, ή να διαβάζεις το blog κάποιου επειδή διάβασε το δικό σου, δε με βρίσκουν σύμφωνη. Στη θέση σου, θα διάβαζα και θα απαντούσα όπου έβλεπα πως υπήρχε κάτι το ενδιαφέρον, κάτι να με προκαλεί δηλαδή. Δεν υπάρχει λόγος να διαβάζεις 100 διαφορετικά blogs με 100 posts το καθένα επειδή διάβασαν το δικό σου. Για φαντάσου να έλεγαν 100 βλακείες σε κάθε post ή να επαναλάμβαναν τα ίδια... Ξέρεις, μου θυμίζει το "σου κάνω like επειδή μου έκανες και σου ανεβάζω τραγουδάκι επειδή μου ανέβασες".
Μπορείς να ξεκινήσεις να διαβάζεις κάτι, και αν δεις πως σου τραβάει τη προσοχή και έχεις διάθεση να το συνεχίσεις καλώς, διαφορετικά προχώρα στο επόμενο να δεις αν αξίζει μέχρι να μην έχεις πια διάθεση να διαβάσεις άλλο.
Δεν υπάρχει λόγος να διαβάσεις ή να απαντάς σε ό,τι βλακεία γράφει ο καθένας(ούτε αυτό που γράφω εγώ εδώ πχ
) αν δε θέλεις. Δε θα θυμώσει κανείς μαζί σου. Εσύ ξέρεις τι θέλεις και τι όχι να κρατήσεις ανάλογα με τα ενδιαφέροντά σου και τη κριτική σου ικανότητα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
anisixos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο anisixos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 36 ετών. Έχει γράψει 176 μηνύματα.
19-02-12
23:34
Ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου. Ειναι πολυ καλη η απαντηση σου. Συμφωνω με οσα λες. Θα τα λαβω υποψιν μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
20-02-12
00:31
Η μνήμη του ανθρώπου είναι κυριολεκτικά αχανής. Το μεγαλύτερο όμως μέρος της είναι εντελώς ασυνείδητο. Εκεί καταγράφονται τα πάντα, δεν είναι όμως δυνατόν να ανακληθούν, παρά μόνο με ύπνωση. Σ' αυτό το επίπεδο γίνεται συνεχής ασυνείδητη επεξεργασία, που τροφοδοτεί όνειρα, φαντασία, αυτόματες αντιδράσεις επιβίωσης, άγχος και πολλά άλλα.
Σε δεύτερο πλάνο, υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αποθηκευτικός χώρος, ο οποίος όμως μπορεί να συγκρατήσει μόνο επεξεργασμένη πληροφορία. Η βραχυπρόθεσμη μνήμη είναι σχετικά περιορισμένη. Ο μόνος τρόπος για να κρατήσεις σ' ετοιμότητα μεγάλο όγκο πληροφοριών, έτσι ώστε ν' ανακαλούνται σε κάθε ζήτηση, είναι η σωστή διαχείριση. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να λαμβάνεις όση πληροφορία μπορείς να επεξεργαστείς κι όχι περισσότερη. Μετά, θα πρέπει να κάνεις μια αντιστοίχηση της επεξεργασμένης πληροφορίας (η οποία πλέον ονομάζεται "γνώση" και αποθηκεύεται στο ενδιάμεσο επίπεδο, ας το πούμε "βαθύ συνειδητό", στα όρια του υποσυνείδητου) με κάποια "ταμπέλα" (tag) την οποία θα κρατάς στη βραχυπρόθεσμη μνήμη. Έτσι, όταν θ' ακούς ή θα σου ζητάν οτιδήποτε με τ' όνομά του ή κάποια που συνδέονται μ' αυτό, αυτομάτως θ' ανακαλείται η γνώση που έχεις γι' αυτό.
Προσωπικά ακολουθώ αυτήν τη μέθοδο και σε μένα τουλάχιστον λειτουργεί θαυμάσια. Εάν βομβαρδίζεις τον εγκέφαλο με ανεπεξέργαστη πληροφορία, σε όγκο μεγαλύτερο απ' όσο μπορεί να επεξεργαστεί, το σύστημα υπερφορτώνεται και τότε εμφανίζεται το φαινόμενο του "Infojunk", το οποίο έχει ως αποτέλεσμα την παράλυση αρχικά της κριτικής σκέψης, την αδυναμία συγκέντρωσης και τη σταδιακή έκπτωση των νοητικών λειτουργιών...
Σε δεύτερο πλάνο, υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αποθηκευτικός χώρος, ο οποίος όμως μπορεί να συγκρατήσει μόνο επεξεργασμένη πληροφορία. Η βραχυπρόθεσμη μνήμη είναι σχετικά περιορισμένη. Ο μόνος τρόπος για να κρατήσεις σ' ετοιμότητα μεγάλο όγκο πληροφοριών, έτσι ώστε ν' ανακαλούνται σε κάθε ζήτηση, είναι η σωστή διαχείριση. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να λαμβάνεις όση πληροφορία μπορείς να επεξεργαστείς κι όχι περισσότερη. Μετά, θα πρέπει να κάνεις μια αντιστοίχηση της επεξεργασμένης πληροφορίας (η οποία πλέον ονομάζεται "γνώση" και αποθηκεύεται στο ενδιάμεσο επίπεδο, ας το πούμε "βαθύ συνειδητό", στα όρια του υποσυνείδητου) με κάποια "ταμπέλα" (tag) την οποία θα κρατάς στη βραχυπρόθεσμη μνήμη. Έτσι, όταν θ' ακούς ή θα σου ζητάν οτιδήποτε με τ' όνομά του ή κάποια που συνδέονται μ' αυτό, αυτομάτως θ' ανακαλείται η γνώση που έχεις γι' αυτό.
Προσωπικά ακολουθώ αυτήν τη μέθοδο και σε μένα τουλάχιστον λειτουργεί θαυμάσια. Εάν βομβαρδίζεις τον εγκέφαλο με ανεπεξέργαστη πληροφορία, σε όγκο μεγαλύτερο απ' όσο μπορεί να επεξεργαστεί, το σύστημα υπερφορτώνεται και τότε εμφανίζεται το φαινόμενο του "Infojunk", το οποίο έχει ως αποτέλεσμα την παράλυση αρχικά της κριτικής σκέψης, την αδυναμία συγκέντρωσης και τη σταδιακή έκπτωση των νοητικών λειτουργιών...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Psychologist
Διάσημο μέλος
Ο Psychologist αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,350 μηνύματα.
20-02-12
03:05
Απλά να προσθέσω πως σύμφωνα με την mainstream Ψυχολογία οι περισσότερες ''θεραπευτικές'' προσεγγίσεις σε ότι αφορά την ανάκληση μνήμεων είναι μάλλον προβληματικές.Σήμερα τόσο ο Αμερικανικός,Βρετανικός και Καναδικός Ψυχολογικός Σύλλογος μας ενημερώνουν πως η ύπνωση όσο και η Recovery memory therapy έχουν αρκετούς περιορισμούς και αναφέρουν πως δεν υπάρχουν ερευνητικά στοιχεία που να υποστηρίζουν την ακρίβεια της ανάκλησης μνήμεων μέσω αυτών των τεχνικών.Το ίδιο αφορά και άλλες τεχνικές όπως guided imagery,free association,dream interpretation etc. Γενικά σήμερα η τάση στη μοντέρνα Ψυχολογία είναι η μελέτη της μνήμης ως cognitive skill η οποία εξετάζεται κυρίως μέσα από την cognitive psychology.
Πάντως για όποιον ενδιαφέρεται σε ότι αφορά το working memory ο Baddeley (1992 & 1998 ) έχει κάνει πολύ καλή δουλειά πάνω στη δρώσα μνήμη καθώς και στη σχέση αυτής με το language acquisition.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ιππολύτη
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ιππολύτη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 24 ετών. Έχει γράψει 1,972 μηνύματα.
01-04-20
11:24
Τι μπορεί να κάνει κάποιος που δεν έχει καλή μνήμη; Κυρίως βραχυπρόθεσμη. Είναι κάτι που πάνω κάτω το έχω όλη μου τη ζωή και σπανίως με ενοχλεί πρακτικά, αλλά προσπαθώ να καταλάβω καμιά φορά γιατί και πώς μπορώ να την κάνω πιο αποτελεσματική.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Ο vassilis498 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 7,079 μηνύματα.
01-04-20
11:38
καλύτερη διατροφή (ωμέγα-3, βιταμίνες Β)
αεροβική άσκηση
διαλογισμός
επίσης ο καφές βοηθά στη συγκέντρωση που αγγίζει παρόμοια λημέρια
και υπάρχουν και μερικά παιχνίδια σχετικά που έχουν αποδειχτεί πως βοηθούν όπως το dual n back
αεροβική άσκηση
διαλογισμός
επίσης ο καφές βοηθά στη συγκέντρωση που αγγίζει παρόμοια λημέρια
και υπάρχουν και μερικά παιχνίδια σχετικά που έχουν αποδειχτεί πως βοηθούν όπως το dual n back
juste un instant
Επιφανές μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 29,770 μηνύματα.
01-04-20
11:46
Καλη διατροφη, περπατημα, καλος υπνος, να λυνετε σταυρολεξα και να βλεπετε κωμωδίες. Μη ξεχνατε να εκφράζετε την αγαπη σας στα προσωπα που εκτιματε, αλλα ακομα και στα τρολλ που σας βριζουν σε καθε τους μήνυμα...
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 21 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
