Εκεί όπου σταμάτησε ο χρόνος

Mercury

Επιφανές μέλος

Ο Doctor αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαέστρος και μας γράφει απο Ισλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 13,611 μηνύματα.
Σε αυτές τις πόλεις, δεν υπάρχει θόρυβος, δεν υπάρχουν άνθρωποι, δεν υπάρχει καν χρόνος. Μόνο κτίρια μισογκρεμισμένα, αφημένα στην τύχη τους, αλλά γεμάτα ιστορίες.

Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν πόλεις και χωριά που μένουν πια ακατοίκητα, για διαφορετικούς λόγους. Σεισμοί, ραδιενέργεια, πόλεμοι ή ακόμη και κακός σχεδιασμός, έχουν αφήσει αυτές τις πόλεις να στέκουν στοιχειωμένες, αλλά, κατά κάποιο περιέργο τρόπο, ακατανίκητα γοητευτικές!

Πριπιάτ – Ουκρανία
Η πιο γνωστή πόλη-φάντασμα βρέθηκε στο επίκεντρο τυο παγκόσμιου ενδιαφέροντος μετά το πυρηνικό δυστύχημα του Τσέρνομπιλ. Οι κάτοικοί της, στην πλειοψηφία τους εργαζόμενοι στο πυρηνικό εργοστάσιο, την εγκατέλειψαν μέσα σε ώρες. Όλα έχουν μείνει έτσι όπως ήταν στις 26 Απριλίου του 1986. Σήμερα η πρόσβαση στην πόλη επιτρέπεται μόνο με ειδική άδεια και μόνο για λίγες ώρες, λόγω της ραδιενέργειας.







Σανζί – Ταϊβάν
Τα σπίτια UFO του Σανζί στην Ταϊβάν, κατασκευάστηκαν το 1978. Ήταν μέρος ενός μεγάλου πρότζεκτ για εξοχικές κατοικίες. Το 1980, η κατασκευή σταμάτησε εξαιτίας μιας σειράς εργατικών δυστυχημάτων που αποδόθηκαν σε κατάρα, λόγω της κατεδάφισης ενός ιερού που υπήρχε παλιά στην περιοχή. Τα σπίτια παρέμειναν εγκαταλελειμμένα μέχρι το 2008, όταν κατεδαφίστηκαν για να δώσουν τη θέση τους σε ένα συγκρότημα ξενοδοχείων.





Κράκο – Ιταλία
Αυτό το μεσαιωνικό χωριό είχε χτιστεί πάνω σε έναν βράχο, για αμυντικούς λόγους. Μια σειρά από σεισμούς έκανε τα περισσότερα σπίτια ακατοίκητα και οι κάτοικοι προτίμησαν να το εγκατγαλείψουν. Σήμερα ζουν εκεί μερικές οικογένειες, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του χωριού αποτελείται από χαλάσματα.





Κολμανσκοπ – Ναμίμπια
Αυτή η πόλη ήταν κάποτε μια δυναμική κοινότητα που ευημερούσε χάρη στα ορυχεία διαμαντιών. Όταν η αγορά των διαμαντιών άρχισε να φθίνει, οι κάτοικοι άρχισαν να φεύγουν. Από το 1954, η πόλη είναι τελείως έρημη.






Οραντούρ-συρ-Γκλαν – Γαλλία
Αυτό το χωριό καταστράφηκε από τους Γερμανούς το 1944 και 642 από τους κατοίκους του, εκτελέστηκαν. Οι επιζήσαντες έχτισαν μια άλλη κοινότητα, σε μικρή απόσταση, αλλά άφησαν εντελώς ανέγγιχτο το καμμένο χωριό τους, ως μνημείο της αγριότητας.




Πηγή
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
αν θελετε να δειτε το pripyat απο κοντα παιξτε stalker;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
Και μη ξεχναμε και την Αμμοχωστο , την πολη φαντασμα οπως τη χαρακτιριζουν πολλοι, που βρισκεται στην Κυπρο.Η Αμμοχωστος ανηκει στις αγγλικες βασεις.Οταν εμεινα στην Κυπρο πηγα και επισκευτηκα το τελευταιο σπιτι πριν απο τα συνορα , το οποιο εχει γινει παρατηριτηριο.Το θεαμα ηταν μοναδικο , σιγουρα οχι ευχαριστο.
Παρακατω σας παραθετω μερικα ενδιαφεροντα αποσπασματα απο το anorthosis.com καθως και φωτογραφιες.
Από το 1574 οι Τούρκοι δεν επέτρεπαν σε Χριστιανούς να κατοικούν μέσα στην Αμμόχωστο. Έτσι αναγκαστικά από τότε οι Χριστιανοί άρχισαν να κατοικούν έξω από την Αμμόχωστο, νοτιότερα σε προάστιο (βαρούς στα τούρκικα) στα Βαρώσια που επέπρωτο να επεκταθεί και ν’ αναπτυχθεί τόσο έτσι που πριν από την τούρκικη εισβολή του 1974, τα Βαρώσια ή το Βαρώσι, η νέα Αμμόχωστος να γίνει ένα μοναδικό κοσμοπολίτικο κέντρο στην ανατολική Μεσόγειο. Τριακόσια επτά χρόνια διάρκεσε η πρώτη τουρκική κατοχή ως το 1878 μ.Χ, όταν η Κύπρος πουλήθηκε από τους Τούρκους στους Άγγλους έναντι ενός πολύ μικρού ποσού και το 1925 έγινε επίσημα αποικία των Άγγλων. Αξίζει να αναφερθεί και πως στην πρώτη τούρκικη κατοχή, οι Τούρκοι έφεραν εποίκους για να αυξήσουν τον τούρκικο πληθυσμό σε βάρος του Ελληνικού.

Το Βαρώσι (η νέα Αμμόχωστος) στην αρχή και το πρώτο ήμισυ του 20ού αιώνα ήταν μια μικρή κωμόπολη και όχι πόλη. Οι κάτοικοι του ήσαν κηπουροί, αγγειοπλάστες, μικροτεχνίτες, εργάτες και πολύ λίγοι επιστήμονες ή κάποιου μορφωτικού επιπέδου.

Η ανάπτυξη της Αμμοχώστου, θεαματική και αλματώδης στον οικονομικό, τουριστικό και πνευματικό τομέα αρχίζει μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου πολέμου και ιδιαίτερα ύστερα από τον απελευθερωτικό αγώνα του Κυπριακού λαού 1955-1959 και την ανακήρυξη της Κύπρου σε Ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία τον Αύγουστο του 1960 με πρώτο πρόεδρο τον αείμνηστο Μακάριο τον Τρίτο. Η περίοδος 1960 ως το 1974 είναι μια άλλη χρυσή περίοδος για την Αμμόχωστο. Το άλλοτε μικρό Βαρώσι η νέα πόλη της Αμμοχώστου από το 1960 έγινε μια όμορφη πόλη με 45 χιλιάδες κατοίκους που όλοι μαζί δουλεύαμε για να την αναδείξουμε σε πρώτη πόλη στην τουριστική κυρίως βιομηχανία. Το 80% των τουριστικών κλινών όλης της Κύπρου, πριν από την εισβολή του 1974 βρισκόντουσαν στην Αμμόχωστο.

Ο Παραδοσιακός Κύπριος βρακάς γονατίζει και υποδέχεται την άφιξη της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου στο λιμάνι της Αμμοχώστου το 1959

Φθάνει η αμαξοστοιχία από την Λευκωσία


Η Αμμόχωστος ήταν μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη που έσφυζε από ζωή και που χιλιάδες τουρίστες εύρισκαν φιλοξενία στα άνετα και πολυτελή της ξενοδοχεία και απολάμβαναν τη ζεστή γαλανή της θάλασσα με την ανεπανάληπτη χρυσή αμμουδιά της. Παντού σε όλη την Αμμόχωστο αναγείρονταν πριν από την εισβολή νέες κατοικίες, νέα δημόσια κτίρια και εκπαιδευτήρια, νέα ξενοδοχεία και ξενοδοχειακά διαμερίσματα, νέα μεγάλα γραφεία με εντελώς σύγχρονο εξοπλισμό. Το λιμάνι της το μεγαλύτερο της Κύπρου. Τα 75% των εισαγωγών και εξαγωγών περνούσαν από το λιμάνι της Αμμοχώστου. Ποιος αλήθεια από εμάς τους Αμμοχωστιανούς είναι δυνατόν να ξεχάσει τη Λεωφόρο Κέννεντυ που έσφυζε από ζωή μέρα και βράδυ, τα καλλιμάρμαρα μέγαρα του Λυκείου Ελληνίδων Αμμοχώστου του Γυμνασίου Αμμοχώστου, το Δημοτικό Μέγαρο, τη Δημοτική Βιβλιοθήκη και Πινακοθήκη, το Μουσείο, τις εκκλησίες του Αγίου Νικολάου, της Αγίας Ζώνης, του Τιμίου Σταυρού, του Αγίου Μέμνονος, της Αγίας Παρασκευής, της Χρυσοπολίτισσας, της Αγίας Αικατερίνης, του Αγίου Λουκά, του Αγίου Γεωργίου, του Αγίου Ιωάννη και της Αγίας Τριάδας. Ποιος αλήθεια από τους Αμμοχωστιανούς θα ξεχάσει το σπίτι που γεννήθηκε, την γειτονιά που πρωτόπαιξε, τα σχολεία που φοίτησε, την πόλη που τον ανάθρεψε και τον δημιούργησε.

Αυτήν την όμορφη πόλη, την Αμμόχωστο, εγκαταλείψαμε στις 14 Αυγούστου 1974 ύστερα από ένα ανόητο, προδοτικό πραξικόπημα της στρατιωτικής χούντας των Αθηνών και στις 20 του ίδιου μήνα εισβολή των τούρκων στο νησί. Εμείς οι Αμμοχωστιανοί γίναμε τραγικά θύματα του τουρκικού αττίλα που ανελέητα και αδιάκριτα βομβάρδισε ολόκληρη την πόλη ύστερα από την φυγή μας. Πήραμε το δρόμο της πικρής προσφυγιάς. Η Αμμόχωστος με το πέρασμα 34 σχεδόν χρόνων τώρα κατάντησε να είναι μια έρημη βουβή πόλη, χωρίς τους μόνιμους κατοίκους της.

Γράφει σχετικά σουηδός δημοσιογράφος:

«Η άσφαλτος στους δρόμους της έχει σχισθεί κάτω από τον ζεστό ήλιο και στα πεζοδρόμια έχουν βλαστήσει θάμνοι. Σήμερα τα τραπέζια είναι ακόμα στρωμένα, οι μπουγάδες απλωμένες και οι λαμπτήρες των δρόμων εξακολουθούν να ανάβουν».

Στην προσφυγιά οι Αμμοχωστιανοί, όπως όλοι οι κύπριοι πρόσφυγες, επαναδραστηριοποιήθηκαν μ’ έναν τρόπο που φανερώνει την εργατικότητα, την επιμονή και την αποφασιστικότητα των κυπρίων να ζήσουν και να επιβιώσουν στην γη των πατέρων τους.. Όμως όλους μας λείπει το σημείο αναφοράς. Μένουμε όλοι χωρίς εξαίρεση οι Αμμοχωστιανοί νοσταλγοί και λάτρεις της Αμμοχώστου. Θέλουμε να επιστρέψουμε στην πόλη μας, αναμένουμε σύντομα το «νόστιμο ήμαρ» για να το μετατρέψουμε σε κάλλιστο.
Η Αμμόχωστος που τώρα αγναντεύουμε από τα φτιαχτά ψεύτικα σύνορα της Δερύνειας, είναι εκεί και μας περιμένει.

Η Αμμόχωστος είναι πόθος και αγάπη. Είναι μια πόλη όμορφη και στο λυκαυγές και στο απομεσήμερο και στο λυκόφως.
Είναι η αγαπημένη πόλη μας και σ’ αυτή οπωσδήποτε θα επιστρέψουμε.

Γιατί: Δεν ξεχνιέται η Αμμόχωστος την γράφουμε στην ταυτότητα και στα διαβατήριά μας. Την ενώνουμε με την πρωινή προσευχή μας.

Ανδρέας Καλλής (Φιλόλογος, Δημοτικός Σύμβουλος Αμμοχώστου)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Vasool

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Βασω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Λαμία (Φθιώτιδα). Έχει γράψει 163 μηνύματα.


Να και ενας εγχωριος εγκαταλελειμμενος οικισμος. Κορεστεια Καστοριας. Σε ενα μηνα που θα παω στην ομορφη Καστορια θα περασω και απο εκει ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Iratus

Δραστήριο μέλος

Ο Iratus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η. Έχει γράψει 418 μηνύματα.
Πολυ ωραίο θέμα και φωτογραφίες παιδιά.Μπράβο:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

MissKit

Επιφανές μέλος

Η Bastet 1/3 ΜΕΤΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μελισσοκόμος και μας γράφει απο Γαλλία (Ευρώπη). Έχει γράψει 11,568 μηνύματα.
Centralia, Pennsylvania
Centralia-3.JPG
Η Centralia είναι μια ακόμη πόλη στην οποία ο χρόνος σταμάτησε τον Μάιο του 1962 όταν το ορυχείο που βρισκόταν υπόγειά της έπιασε φωτιά. O David DeKok το 1986 έγραψε γι' αυτήν:
This was a world where no human could live, hotter than the planet Mercury, its atmosphere as poisonous as Saturn's. At the heart of the fire, temperatures easily exceeded 1,000 degrees Fahrenheit. Lethal clouds of carbon monoxide and other gases swirled through the rock chambers.
- David DeKok, Unseen Danger: A Tragedy of People, Government, and the Centralia Mine Fire (University of Pennsylvania Press, 1986)
Αξιοσημείωτο είναι πως η φωτιά καίει μέχρι σήμερα και υπολογίζεται πως τα αποθέματα του άνθρακα που βρίσκονται στα παλιά ορυχεία θα μπορούσαν να τη συντηρήσουν για 250 χρόνια ακόμη. Τα περισσότερα από τα εγκαταλελειμμένα της κτήρια έχουν κατεδαφιστεί ενώ ο πληθυσμός της για το 2010 ήταν μόλις 10 κάτοικοι.

Πηγή: wikipedia

Κι ένα video bonus για ξενάγηση στη Centralia του 2006... Το πραγματικό Silent Hill.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 4 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top