"Θα είμαστε μαζί για πάντα"

Oralee

Τιμώμενο Μέλος

Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
Όχι, το θέμα μας δεν είναι τα μεγάλα λόγια, έχουμε άλλωστε ήδη θέμα για αυτό και όχι μόνο ένα (αν ενδιαφέρεστε κλικ και κλικ) :P
(Πριν αναλύσω το θέμα, να πω πως αναφέρομαι κυρίως σε απλές σχέσεις, που τα μέλη δεν έχουν παντρευτεί και ο ένας από τους δύο ή συνηθεστερα και οι δύο λένε αυτήν την ατάκα και θεωρούμε δεδομένο πως η σχέση είναι καλή, όπως επίσης θεωρούμε δεδομένο πως υπάρχουν κάποια θεματάκια που δεν αφήνουν αυτή την σχέση να εξελιχτεί και να οδηγηθεί εκεί που το ένα από τα δύο μέλη ή και τα δύο μέλη θα θέλανε για λόγους άσχετους με την σχέση τους σαν σχέση. Πρόκειται συνήθως για μακροχρόνιες σχέσεις στις οποίες το ζευγάρι μπορεί να συζεί, να έχει αρραβωνιαστεί ή μπορεί και όχι, πάντως μιλάμε για ζευγάρια που είναι κάποιο καιρό μαζί και όχι για άτομα που βγαίνουν λίγους μήνες. 'Οχι πως αποκλείονται και οι παντρεμένοι, αλλά εκεί η αλήθεια είναι πως εκεί θεωρείται δεδομένο πως θα συμβιβαστείς χοντρά).
Το θέμα μας λοιπόν είναι τι κάνει αυτή η φράση στην ψυχοσύνθεση αυτού που το ακούει, ιδιαίτερα αν μιλάμε για άνθρωπο συναισθηματικό που έχει πληγωθεί κάποιες φορές και δεν αντέχει να ξαναπληγωθεί από το τέλος μιας σχέσης (συνήθως γυναίκες, χωρίς όμως να είναι απόλυτο) ή απλά δεν αντέχει να ξαναπεράσει όλη την διαδικασία της δημιουργίας μιας νέας σχέσης, την αβεβαιότητα, την αγωνία με ρίσκο να αποδειχτεί και ο επόμενος .."πατάτα". Πόσο πολύ μπορεί να σε επηρεάσει μια φράση σαν αυτή και να σε κάνει να μείνεις σε μια σχέση που όμως δεν οδηγεί εκεί που θα ήθελες ή να σε κάνει να κάνεις πράγματα για τον άλλον που σε άλλες συνθήκες δεν θα έκανες (πχ να δανείσεις στο έτερο ήμισυ ένα σεβαστό ποσό χρημάτων ενώ δεν σου περισσεύουν για να τον βοηθήσεις); Εσείς έχετε βιώσει κάτι τέτοιο; Τι έγινε τελικά; Άξιξαν τον κόπο οι "θυσίες" σας ή απλά "χάσατε" χρόνο;

Και γιατί κάποιος να μη μπορεί να νικήσει τις όποιες ανασφάλειές του και να μείνει μόνος ή να δοκιμάσει πολλές φορές μέχρι να βρει αυτό που ψάχνει; Γιατί είναι τόσο εθιστικό αυτό το συναίσθημα πως "ανήκεις με κάποιον" ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως πρέπει στο μεταξύ να θυσιάσεις κάποια από τα προσωπικά σου όνειρα ή να πιεστείς υπερβολικά πολύ για κάτι που δεν είναι δικό σου πρόβλημα, αλλά πρόβλημα κάποιου άλλου;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Ας προσπαθήσω να ξεμπλέξω λίγο το κουβάρι...

Το σημαντικότερο που χρειάζεται να ξεκαθαρίσει κανείς μέσα του με πάσα ειλικρίνεια είναι τι ακριβώς ψάχνει. Κι ας λένε οι φίλοι ότι τέτοιες σχέσεις υπάρχουν μόνο στα παραμύθια. Κι ας μην έχει προκύψει καμία τέτοια σχέση μέχρι σήμερα στη ζωή μας. Ο ορισμός του ιδανικού για εμάς συντρόφου αλλά και της ιδανικής κατάστασης μέσα στην οποία θα συζήσουμε με το άτομο αυτό, μας βοηθά ν' αναγνωρίσουμε ευκολότερα αυτόν που πληροί τις προϋποθέσεις αλλά και να ζυγίσουμε με ακρίβεια, μέχρι πού μας παίρνει να κάνουμε εκπτώσεις στα θέλω μας.
Δεν θα μπω καν στη λογική που λέει πως όταν ξέρεις τι ψάχνεις, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις. Στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει είναι πως άθελά σου βάζεις όλο σου το είναι να κινείται προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Δεν ξέρω αν σου έχει τύχει ποτέ να είσαι φρεσκοχωρισμένη και να πέφτεις συνεχώς πάνω σε πράγματα που σου τον θυμίζουν και να σκέφτεσαι «ρε γαμώτο, όλοι βαλτοί είναι;» Ε, δεν είναι βαλτοί, απλά εσύ έχεις εστιάσει σε αυτά τα πράγματα χωρίς να το επιδιώκεις και το μυαλό σου τα εντοπίζει και τα βγάζει στην επιφάνεια. :D

Το «για πάντα» έτσι κι αλλιώς δεν σημαίνει τίποτα. Σημασία έχει να μπορείς να επενδύσεις στο εδώ και τώρα. Να μπορείς να κάνεις υπερβατικές κινήσεις, αν το νιώθεις, χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα ή εγγυήσεις. Όπου μπορεί να παρεμβληθεί ο θάνατος, ποιος μπορεί να εγγυηθεί το 'για πάντα'; Εγώ πάντως δεν θα δάνειζα χρήματα σε κανέναν, γιατί πολύ απλά δεν τα έχω. :D ...κι αυτό απαντά κατά κάποιο τρόπο την ερώτησή σου.
Κάνεις αυτό που σε προστάζει το ένστικτό σου.

Εξάλλου όταν ξεστομίζεται αυτή φράση, το μόνο που αποκαλύπτει είναι ενδεχομένως οι προθέσεις αυτού που τη λέει σε αυτή τη δεδομένη στιγμή. Θα ήθελε να είναι μαζί μας για πάντα, σήμερα, τώρα, αυτή τη στιγμή. Αύριο μπορεί να του κάνουμε κάτι και ν' αλλάξει γνώμη, ή μπορεί ν' αλλάξουν οι συνθήκες της ζωής μας, ή..., ή...
Σε αυτό το παιχνίδι, δεν έχει 'δεν αντέχω να ξαναπληγωθώ'. Είναι σαν να θέλεις να κάνεις ποδήλατο με τη βεβαιότητα ότι δεν θα πέσεις ποτέ. Ε, δεν γίνεται, κάποτε θα πέσεις και θα ξανασηκωθείς και θα μάθεις πέφτοντας πως δεν είναι τελικά και τόσο φοβερό να πέφτεις, αρκεί με κάθε πέσιμο να μαθαίνεις πώς να προστατευτείς καλύτερα από τις πτώσεις.

Αν ξέρεις τι ψάχνεις, μια τέτοια φράση πάνω σε σαθρή βάση, δεν μπορεί να σε επηρεάσει και πολύ. Όταν η σχέση τσουλάει, φαίνεται. (Κι αν δεν καταλαβαίνετε τι σημαίνει 'τσουλάει', μην ανησυχείτε. Όταν σας συμβεί θα το καταλάβετε. :D)
Αν η σχέση δεν οδηγεί εκεί που θα ήθελες, κάποτε πρέπει να φεύγεις. Η σχέση δεν είναι προορισμός, είναι ένα συνεχές ταξίδι. Αν δεν θέλεις λοιπόν να ζεις ένα συνεχές μέτριο και χλιαρό 'για πάντα', φεύγεις όσο είναι καιρός.

Το πρόβλημα με τη μοναξιά είναι πως δεν έχουμε μάθει να ζούμε αρμονικά με τον εαυτό μας. Όσο όμως ζεις αγκιστρωμένος πάνω σε κάποιον άλλον, κινδυνεύεις πάντα να βρεθείς μετέωρος... Σε αυτήν την περίπτωση, θα ψάχνεις πάντα για δεκανίκι, όχι για σύντροφο, και πάντα θα αναγκάζεσαι να συνθηκολογείς για να μη χάσεις το αποκούμπι σου.

Το ιδανικό είναι να μπορείς να πεις «περνώ και μόνη μου καλά» και να το εννοείς. Και τότε ως δια μαγείας έρχεται και ο κατάλληλος σύντροφος. Μάλλον επειδή χαλαρώνεις και μαθαίνεις να ρέεις μέσα στη ζωή.

Όλα αυτά ισχύουν στη θεωρία και τα έχω ζήσει και στην πράξη, όπως έχω ζήσει και την άλλη πλευρά την πιο συγκαταβατική.
Αν τύχαινε ο όχι και τόσο ιδανικός σύντροφός μου να περνά μια δυσκολία, δεν θα μπορούσα να τον εγκαταλείψω. Το πιθανότερο είναι όμως πως έχοντας συνειδητοποιήσει πόσο πολύ πιέζομαι μέσα στη σχέση αυτή, να τον εγκατέλειπα αμέσως μετά, όταν θα καταλάγιαζε η τρικυμία.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

parafernalia

Περιβόητο μέλος

Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,796 μηνύματα.
Εγώ νομίζω ότι αν θέλεις κάτι αληθινά πολύ όλο το σύμπαν συνομοτεί για να σε σαμποτάρει! :P
Όσο περισσότερο ξέρεις τι ψάχνεις, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να το αποκτήσεις.
Ο λόγος είναι ότι διαπράττεις ύβρη απέναντι στο Μέγα Χάος! :hehe:

Αυτό που πραγματικά αναζητά ένας εξελιγμένος άνθρωπος είναι η ελευθερία. Η ελευθερία όμως φέρνει μοναξιά. Το "για πάντα μαζί" μπορεί να δείχνει σε τι βαθμό έχεις μάθει να μοιράζεσαι πράγματα, να ζεις έξω απ' το καβούκι της εξατομίκευσης με μια πιο γεμάτη, ολιστική ματιά στη ζωή.

Για μένα αυτό είναι υπέρ αρκετό. Ότι αρχίζει, τελειώνει, το ζήτημα είναι ΠΟΤΕ και ΠΩΣ. Μπορεί να τελειώσει ευτυχισμένα με το τέλος του κόσμου! :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Το "για πάντα μαζί" μπορεί να δείχνει σε τι βαθμό έχεις μάθει να μοιράζεσαι πράγματα, να ζεις έξω απ' το καβούκι της εξατομίκευσης με μια πιο γεμάτη, ολιστική ματιά στη ζωή.

Για μένα αυτό είναι υπέρ αρκετό. Ότι αρχίζει, τελειώνει, το ζήτημα είναι ΠΟΤΕ και ΠΩΣ. Μπορεί να τελειώσει ευτυχισμένα με το τέλος του κόσμου! :D
Πολύ ωραία όλα αυτά, όταν όμως τα μοιράζεσαι με κάποιον που τον θέλεις τρελά. Διότι αν κάποιος που μένεις μαζί του μέχρι να φύγεις, σου πει πως θα είσαστε μαζί για πάντα, μάλλον θα θέλεις να κόψεις τις φλέβες σου. :hehe:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γιώργος

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
Το θέμα μας λοιπόν είναι τι κάνει αυτή η φράση στην ψυχοσύνθεση αυτού που το ακούει, ιδιαίτερα αν μιλάμε για άνθρωπο συναισθηματικό που έχει πληγωθεί κάποιες φορές και δεν αντέχει να ξαναπληγωθεί από το τέλος μιας σχέσης (συνήθως γυναίκες, χωρίς όμως να είναι απόλυτο) ή απλά δεν αντέχει να ξαναπεράσει όλη την διαδικασία της δημιουργίας μιας νέας σχέσης, την αβεβαιότητα, την αγωνία με ρίσκο να αποδειχτεί και ο επόμενος .."πατάτα".
Εγώ θα προσθέσω ακόμα μία παράμετρο στο θέμα σου. Την ψυχολογία της άλλης πλευράς.

Το προφίλ σου λοιπόν είναι το εξής: έχεις περάσει από ... πατάτες, μπρόκολα, αγγούρια, χαλβάδες, κουραμπιέδες και λοιπά οπωροκηπευτικά. Ανοίγεις μανάβικο, χαλαρά!
Με άλλα λόγια, έχεις περάσει διά πυρός και σιδήρου, από πολλές άσχημες και μαύρες καταστάσεις, αλλά παρ' όλ' αυτά έχεις δυναμισμό μέσα σου και πυγμή να συνεχίσεις.

Βρίσκεσαι λοιπόν σε μια απ' τα ίδια, στην νιοστή σχέση σου και θες να πεις κάτι όμορφο και, αν μου επιτρέπεις, "παντοτινό". Τίποτα δεν είναι φυσικά παντοτινό, εκτός από τους φόρους και τα χαράτσια :P αλλά ας το πούμε έτσι χάριν σχήματος.

Με τι κουράγιο θα πας και εσύ, που είσαι αυτός που "ενεργεί", να μπεις σ' αυτήν την διαδικασία, να πεις, να χτίσεις, να εμπιστευτείς, να σχεδιάσεις, να ονειρευτείς, να αγαπήσεις ρε αδερφέ, με ρίσκο να τα χάσεις όλα εν μία νυχτί;

Την απάντηση φυσικά την ξέρουμε: θα βρεις το κουράγιο γιατί ο τζόγος είναι εθιστικός. Γιατί περί τζόγου πρόκειται το να βρεις το σωστό άτομο. Κι όπως γίνεται στον τζόγο, πάντα θέλεις να ρεφάρεις τον κουβά του προηγούμενου γύρου, ακόμα κι αν χρειαστεί να πεις "all in".


Και γιατί κάποιος να μη μπορεί να νικήσει τις όποιες ανασφάλειές του και να μείνει μόνος ή να δοκιμάσει πολλές φορές μέχρι να βρει αυτό που ψάχνει; Γιατί είναι τόσο εθιστικό αυτό το συναίσθημα πως "ανήκεις με κάποιον" ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως πρέπει στο μεταξύ να θυσιάσεις κάποια από τα προσωπικά σου όνειρα ή να πιεστείς υπερβολικά πολύ για κάτι που δεν είναι δικό σου πρόβλημα, αλλά πρόβλημα κάποιου άλλου;
Φυσικά και μπορείς να σπάσεις τα δεσμά αυτά, να απελευθερωθείς και να πατήσεις στις δικές σου δυνάμεις. :)
Δεν θα σου πω ότι δεν είχα περάσει και εγώ απ' αυτό το στάδιο, γιατί θα ήμουν ψεύτης. Όλοι περνάμε απ' αυτό σε κάποια στιγμή. Ωστόσο, έχω αποβάλλει εδώ και αρκετά χρόνια αυτό το αίσθημα, γιατί πολύ απλά διαπίστωσα ότι δεν με εκφράζει.

Κάτι τέτοιο σε κάνει να συμβιβάζεσαι, να ρίχνεις τα standards σου, να παραβιάζεις τις αξίες σου. Να ενστερνίζεσαι το "οτιδήποτε απ' το τίποτα", το "μπρος στην αναβροχιά, καλό και το χαλάζι", το "απ' το ολότελα, καλή κι η Παναγιώταινα". Να παραβιάζεις εν τέλει τις ίδιες σου τις ΑΞΙΕΣ, μιας και ενδίδεις σε κάτι που δεν θες, που δεν σε κάνει ευτυχισμένο, απλά για να καλύψεις τις δικές σου ανασφάλειες. Για να μην γεράσεις με 42 γάτες.

Well, δεν πάει έτσι. :)

Καλύτερα μόνος/η σου for life, παρά με το λάθος άτομο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

gandalf

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο gandalf αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 174 μηνύματα.
Κάτι τέτοιο σε κάνει να συμβιβάζεσαι, να ρίχνεις τα standards σου, να παραβιάζεις τις αξίες σου. Να ενστερνίζεσαι το "οτιδήποτε απ' το τίποτα", το "μπρος στην αναβροχιά, καλό και το χαλάζι", το "απ' το ολότελα, καλή κι η Παναγιώταινα". Να παραβιάζεις εν τέλει τις ίδιες σου τις ΑΞΙΕΣ, μιας και ενδίδεις σε κάτι που δεν θες, που δεν σε κάνει ευτυχισμένο, απλά για να καλύψεις τις δικές σου ανασφάλειες. Για να μην γεράσεις με 42 γάτες.

Well, δεν πάει έτσι. :)

Καλύτερα μόνος/η σου for life, παρά με το λάθος άτομο.

δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο!! :)

έχω καταλήξει ότι ειδικότερα όσο περισσότερο "ψάχνεσαι" τόσο περισσότερο ρίχνεις τα στανταρντ σου, ή έστω μπαίνεις στον πειρασμό να το κάνεις. Το πιστεύω ειλικρινά ότι τα καλύτερα έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dalian

Περιβόητο μέλος

Η Substrata αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,822 μηνύματα.
Το "για πάντα μαζί" το λένε είτε ανίδεοι είτε υπερβολικά ιδεαλιστές. Και είναι φυσιολογικό ως ένα σημείο, από τη στιγμή που έχεις αποκτήσει ένα συγκεκριμένο "ρυθμό" με τον/την σύντροφό σου, βλέπεις η σχέση να πηγαίνει καλά etc.



Αν είναι κάποιος να μείνει, θα μείνει, μετά από πολύ καιρό και πολλές δυσκολίες. Και δεν πρόκειται να στο ανακοινώσει από την αρχή. :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ets32katerina

Νεοφερμένος

Η Κατερινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Βάρη (Αττική). Έχει γράψει 33 μηνύματα.
Δεν υπαρχει για παντα. Τιποτα δεν μενει για παντα, ποσο μαλλον δυο ανθρωποι μαζι. Γι'αυτο καλυτερα μην χρησιμοποιειτε καν αυτην την λεξη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,870 μηνύματα.
Τα λόγια τα μεγάλα... Το θέμα είναι οτι όταν αυτά τα λόγια είναι αληθινά, δε χρειάζεται καν να ειπωθούν. Μπορεί να μείνουμε μαζί για πάντα, μπορεί και όχι γιατί η ζωή είναι π...άνα, αλλά σημασία έχει οτι τον βλέπω κάθε μέρα να κάνει προσπάθειες προς αυτό το σημείο και το ίδιο κάνω κι εγώ. Δεν ξέρω αν παλεύουμε για το "για πάντα" αλλά για το "αύριο", "του χρόνου" και "τα επόμενα χρόνια" σίγουρα παλεύουμε.

Κάτι άλλο που λες: θεωρώ οτι, αν πέφτουμε συνεχώς σε πατάτες, από κάποιο σημείο και μετά καταντάει δικό μας το φταίξιμο. Δηλαδή στα 15 σου οκ, δεν έχεις ιδέα από σχέσεις και θα υπάρξουν κάποιοι που θα σε κοροϊδέψουν και θα πέσεις στην παγίδα τους. Στα 20 θα θες να κάνεις επανάσταση με τα κακά παιδιά που θες να κάνεις καλά (τι ψευδαίσθηση...). Στα 25 θεωρείς οτι πρέπει κάποια στιγμή να σοβαρευτείς, αλλά ακόμα δεν έχεις μάθει να ξεχωρίζεις τις πατάτες από τα σέλινα. Ε στα 30 δεν πρέπει να προσπερνάς τα "κακά παιδιά" και να έχεις ανοιχτές κεραίες μόνο για τα καλά; Δεν πρέπει να έχεις μάθει να ξεσκαρτίζεις τα ... λαχανικά;:P Προσωπικά από κάποιο σημείο και μετά αποφάσισα οτι προτιμώ να μείνω μόνη μου παρά να πέσω ξανά σε πατάτα (άσχετα που τελικά μου κληρωσε το πρώτο λαχείο....:redface:).

Πάντως σε κάθε σχέση που έκανα θυσίες και προσπαθούσα μόνο εγώ, αυτές δεν εκτιμήθηκαν κι απέμενα στραγγισμένη από αισθήματα. Νομίζω οτι τώρα πια μπορώ να ξεχωρίσω μια σχέση που δεν "τσουλάει". Νομίζω επίσης οτι όλοι μπορούμε κατά βάθος αλλά εθελοτυφλούμε.

Κι όπως μου αρέσει να λέω, από κάποιο σημείο και μετά δεν πάει στραβά ο γυαλός, εμείς στραβά αρμενίζουμε.:/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

yperoxi

Δραστήριο μέλος

Η yperoxi αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 526 μηνύματα.
Το "για πάντα μαζί" το λένε είτε ανίδεοι είτε υπερβολικά ιδεαλιστές. Και είναι φυσιολογικό ως ένα σημείο, από τη στιγμή που έχεις αποκτήσει ένα συγκεκριμένο "ρυθμό" με τον/την σύντροφό σου, βλέπεις η σχέση να πηγαίνει καλά etc.



Αν είναι κάποιος να μείνει, θα μείνει, μετά από πολύ καιρό και πολλές δυσκολίες. Και δεν πρόκειται να στο ανακοινώσει από την αρχή. :)
Υπερ-καλύφτηκα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
everyone leaves =...
ολοι φύλλα;
:confused::confused:



...α, τωρα το πιασα
τσιγαράκι βλεπω... :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Αχ ειναι πολλα οσα εχεις θεσει! Και απο τη μια θελουν πολλη αναλυση, απο την αλλη μπορει να γινουν πολυ απλα.
Ολοι, λιγο πολυ, εχουν πληγωθει απο σχεσεις. Οταν ξαναμπαινουν σε κατι νεο και πηγαινει καλα, ειναι απολυτα φυσιολογικο οταν εχεις καει απο το χυλο να φυσας και το γιαουρτι και κατ επεκταση να φοβασαι οχι μονο ατακες τετοιου τυπου, αλλα ακομα χειροτερα ακομα και τη σκια σου.

Θα ελεγα πως για να ξεπεραστει κατι τετοιο, αρκουν δυο πραγματα. Πρωτον, να το πεις στο συντροφο σου, πολυ ειλικρινα, πολυ ευθεως '' εχω παθει αυτο κι αυτο, φοβαμαι αυτο κι αυτο, αυτα κι αυτα που λες με φοβιζουν γιατι αυτο, γιατι εκεινο..'' Αν στο ελεγε αυτο καποιος εσενα, λογικα θα μαζευοσουν στα λιγοτερα λογια ή αντίθετα θα εξακολουθουσες να τα λες, επιβεβαιωνοντας τον και καθησυχαζοντας τον πως πραγματι τα αισθανεσαι. Καπως ετσι φαντασου πανω κατω θα λειτουργησει λοιπον και ο συντροφος σου. Στη πρωτη περιπτωση, χαλαρωνεις. Στη δευτερη εξακολουθεις να εχεις ανησυχιες.
Εκει περναμε στο σταδιο β. Δηλαδη, αφου το βγαλες απο μεσα σου και το εκανες εξηγηση στον ανθρωπο σου (το να μιλας ανοιχτα, ανακουφιζει συνηθως, φευγει το βαρος που λεμε)αρχιζεις να κανεις δουλεια με τον εαυτο σου. Δουλευεις με την ψυχραιμια και την υπομονη. Βαζεις τη λογικη σου να δουλεψει και λες πως οσα λεει, τα νιωθει σημερα και χαιρεσαι γι'αυτο, αλλα σε καμμια περιπτωση δεν εξαρτασαι απο τα λογια. Εξηγεις στον εαυτο σου πως τα λογια ειναι λογια και προσπαθεις να θυμηθεις ποσες φορες στο παρελθον ειπες κι εσυ λογια (το παντα) που τελικα δεν εννοουσες. Με λιγα λογια, δουλευεις την ανασφαλεια σου οσο πιο πολυ χρειαζεσαι για να φτασεις στο σταδιο να την διαχειριζεσαι κι οχι να σε χειριζεται, εφοσον ξερεις καλα πως ειναι υπουλη και καταστροφικη.

Γενικως, οι σχεσεις θελουν δουλεια, αλλα περισσοτερη δουλεια ειναι αυτη που κανουμε με τον εαυτο μας. Και το μυστικο- πιστευω- ειναι αυτη η δουλεια που γινεται να μην γινεται βραχνας, ουτε αγχωδης. Αλλα εχοντας βρει ενα νοημα στη ζωη σου, να οδευεις προς τα εκει. Δηλ. η δουλεια που θα κανεις, να ειναι ευχαριστη. Ελπιζω λιγακι να βοηθησα. Προσπαθησα να τα γραψω οσο πιο απλα γινεται και να μην κατεβασω σεντονι αυτη τη φορα. :D Γιατι ξερεις, καμμια φορα τα απλα οι ανθρωποι τα κανουν τοσο συνθετα που στο τελος μπερδευονται περισσοτερο. Ε δε λεει:P :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

NastStorm

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η NastStorm αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 334 μηνύματα.
Πρωτον το για πάντα δεν ορίζεται... Η ζωη μας ειναι πολυ μικρη για να πουμε οτι ειναι τοσο μεγαλη οσο ενα απειρο μεγεθος σαν το ''για παντα''. Το για παντα κανεις δεν το εχει ζησει.. Αυτο απο λογικης πλευρας
Απο την πλευρα που εσεις το εννοειτε πιστευω παλι οτι οποιος νομιζει οτι θα ειναι μαζι με ενα ατομο για ολη τη ζωη του ειτε ειναι ανιδεος ειτε πολυ ονειροπολος....Ετσι πως ειναι οι ανθρωποι στη σημερινη εποχη η εννοια της αγαπης εχει χασει το νοημα της καθως ο καθε ανθρωπος βαζει πρωτα απο ολα το συμφερον του...Οποτε μη πιστευετε σε παντοτινες αγαπες και σε πριγκηπες με ασπρα αλογα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 874453

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Πρωτον το για πάντα δεν ορίζεται... Η ζωη μας ειναι πολυ μικρη για να πουμε οτι ειναι τοσο μεγαλη οσο ενα απειρο μεγεθος σαν το ''για παντα''. Το για παντα κανεις δεν το εχει ζησει.. Αυτο απο λογικης πλευρας
Απο την πλευρα που εσεις το εννοειτε πιστευω παλι οτι οποιος νομιζει οτι θα ειναι μαζι με ενα ατομο για ολη τη ζωη του ειτε ειναι ανιδεος ειτε πολυ ονειροπολος....Ετσι πως ειναι οι ανθρωποι στη σημερινη εποχη η εννοια της αγαπης εχει χασει το νοημα της καθως ο καθε ανθρωπος βαζει πρωτα απο ολα το συμφερον του...Οποτε μη πιστευετε σε παντοτινες αγαπες και σε πριγκηπες με ασπρα αλογα...


πληγωμενη;:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Aleksa

Τιμώμενο Μέλος

Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,575 μηνύματα.
Το "ποτέ" και το "πάντα", είναι λέξεις που δεν χρησιμοποιώ ποτέ. :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Donatella

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Donatella αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 133 μηνύματα.
Ποτέ μην λες ποτέ και ποτέ μην λες για παντα! :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

RafAspa94

Περιβόητο μέλος

Η RafAspa94 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια. Έχει γράψει 4,733 μηνύματα.
Το ποτέ και το πάντα ποτέ δεν κράτησαν πολύ!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,062 μηνύματα.
Το για παντα ειναι σχετικο.Συνηθως σημαινει παρα πολυ...
Παντως μην το θεωρειτε αδυνατο,υπαρχουν ανθρωποι που ταιριαξαν και εζησαν για παντα κυριολεκτικα μαζι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Angelique.

Διακεκριμένο μέλος

Η Angelique. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,200 μηνύματα.
"Θα είμαστε μαζί για πάντα"


Με το να πείς ότι κάτι θέλεις να κρατήσει "για πάντα". είναι σαν να το περιορίζεις, σαν να το βάζεις μέσα σε μια θερμοκοιτίδα για να το έχεις εκεί φυλακισμένο χωρίς να το αφήσεις να αναπνεύσει φυσικό αέρα μπας και το κρατήσεις λίγο παραπάνω στη ζωή από ότι έχει ορίσει η Μοίρα.

Μετά από μια πληθώρα εμπειριών που έχω βιώσει, θα έλεγα ότι το νόημα της ζωής είναι πραγματικά στο να προχωράς και να βρίσκεις κάθε φορά ακόμα κάτι "καινούργιο", κάτι που θα σε εκφράζει παραπάνω. Τίποτα δεν κρατά για πάντα, ειδικά όταν θέλεις να το ορίσεις εσύ. Η ζωή ξέρει πολύ καλύτερα τι θα σου φέρει κάθε φορά μπροστά σου γι αυτό νομίζω ότι είναι πολύ ευκολότερα τα πράγματα όταν αφεθείς, χωρίς να προσπαθείς να ορίσεις "τα πάντα", τα πώς και τα γιατί.

Το "για πάντα" δεν υπάρχει, κατά την άποψή μου εκτός από πολύ σπάνιες περιπτώσεις.
Παντοτινός νιώθεις μόνο εσύ όταν περνάς κάποια στιγμή απόλυτης ευτυχίας, αλλά οι στιγμές ευτυχίες έρχονται και φεύγουν..για να ξαναρθούν. <3
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 874453

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.

ν ομιζω εξαρταται κ απο ηλικιες.
πχ ο ερωτας στα 16 δε θα ειναι για παντα.αν ομως παντρευτεις στα 30 κ κανεις παιδια εισαι πιο κοντα στο για παντα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 3 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top