Καχυποψία: Το βασικό αίτιο της κρίσης των σχέσεων;

dimitraKaran

Νεοφερμένος

Η dimitraKaran αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και μας γράφει απο Φινλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 48 μηνύματα.
ακαδημαικος ο τιτλος αλλα ισως ισχυει.. δεν ξερω θελω να ακουσω τις γνωμες σας... οσο μεγαλωνω και γνωριζω ανθρωπους και δημιουργω σχεσεις τοσο περισσοτερο καχυποπτη γινομαι νομιζω. πχ σημερα γραφτηκα στη σχολη. δεν μου μιλησαν για παραταξεις, ισα ισα με την κοπεα που γνωρισα μιλουσαμε για μια κοινη μας γνωστη. φρασεις του τυπου θα σε δικτυωσουμε εμεις με την ταδε γνωστη, θα σε βοηθησουμε εμεις με την ταδε γνωστη σ΄ αυτο το μαθημα δεν μπορουσα να τις ακουσω σαν αληθινες. η κοπελα μια χαρα ηταν ευγενεστατη (λογικα η πλυση εγκεφαλου θα ερθει λαου λαου). και οταν γνωριζα το αγορι μου ημουν παλι εξαιρετικα καχυποπτη (οντας καμμενη βεβαια).. δεν ξερω .. με στεναχωρει το γεγονος οτι οσο μεγαλωνεις τα αληθινα λιγοστευουν, αλλα λιγοστευυν γιατι ειμαστε ολοι μασ λιγο πολυ καχυποπτοι και αληθινοι οταν γυρναμε στα γνωριμα και δοκιμασμενα ή υπαρχει κ άλλος λογος??
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Backdrop

Δραστήριο μέλος

Η Backdrop αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μαέστρος και μας γράφει απο Ρωσία (Ευρωπαϊκή Ρωσία). Έχει γράψει 676 μηνύματα.
Εγώ πιστεύω πως έχουν χαθεί οι αξίες μας και οι παραδόσεις μας!
Οι νέοι δεν έχουμε πρότυπα ούτε μας έχουν δωθεί όρια όπως συνέβαινε πιο παλιά! Αυτό θεωρώ πως έιναι η αρχή της κατάστασης που βιώνουμε σήμερα!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dimitraKaran

Νεοφερμένος

Η dimitraKaran αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και μας γράφει απο Φινλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 48 μηνύματα.
Εγώ πιστεύω πως έχουν χαθεί οι αξίες μας και οι παραδόσεις μας!
Οι νέοι δεν έχουμε πρότυπα ούτε μας έχουν δωθεί όρια όπως συνέβαινε πιο παλιά! Αυτό θεωρώ πως έιναι η αρχή της κατάστασης που βιώνουμε σήμερα!!

τι μας κανει καχυποπτους ομως?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

εμμα_τριντεντ

Πολύ δραστήριο μέλος

Η εμμα_τριντεντ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,327 μηνύματα.
τι μας κανει καχυποπτους ομως?
το βασικό ερώτημα είναι το: "Τι δεν μας κάνει καχύποπτους όμως;" :hmm:

Τώρα όσον αφορά την απάντηση, θα μπορούσα να γράφω μια ζωή μα δε μου φτάνει και λέω να κάνω και τίποτα άλλο λίγο πιο χρήσιμο :P

Αρχικά και κυριότερα θα έλεγα τα εξής: ερεθίσματα (τηλεόραση κ λοιπά μμε, περιβάλλον etc.) - προσωπικά βιώματα

Λέγοντας τηλεόραση θα μπορούσα να αναφέρομαι σε μια ταινία κοινωνική, ένα θρίλερ, ένα σήριαλ, ένα ... τούρκικο, σε ειδήσεις , (ψευτο)ενημερώσεις κλπ. Δηλαδή, αν και πάει λίγο στη ψυχολογία το θέμα, με τα... "ύπουλα" ερεθίσματα του περιβάλλοντος έχει να κάνει ολόκληρος ο χαρακτήρας ενός ατόμου(+τα προσωπικά βιώματα). Από θεωρίες μάθησης του ατόμου και συγκεκριμένα τον συμπεριφορισμό έχουμε το εξής απλό: ερέθισμα -> αντίδραση. Εδώ πέρα λοιπόν αναφέρεται με πολύ απλά λόγια πως όσο πχ πιο φιλικό είναι το περιβάλλον σου, τόσο πιο φιλικός θα γίνεις κι ο ίδιος. Αν εσύ βλέπεις καθημερινά ειδήσεις(πχ ληστείες, αυτοκτονίες, βιασμούς κλπ) ή και ταινίες τέτοιου περιεχομένου προφανώς θα δεις μια πλευρά η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα σε τρομοκρατήσει. Λογικά σκεπτόμενη λοιπόν, θα αμυνθείς με διάφορους μηχανισμούς. Αρχικά όμως φροντίζεις για την πρόληψη, πράγμα που οδηγεί πολλές φορές στη καχυποψία. Αν ακόμα αυτά που βλέπεις "εκ του ασφαλούς" ας πούμε, τύχει να τα ζήσεις και... live για κάποιο λόγο, τα συναισθήματά σου θα γίνουν πιο έντονα(βλέπε φόβος-καχυποψία) όπως είναι φυσικό.

Καταλήγοντας, προσωπικά θα έλεγα πως θα ήταν το λιγότερο αφελής ένας άνθρωπος μη υποψιασμένος και κάπου εδώ θα ταίριαζε και η λέξη "εκμετάλλευση". Ζεις σε μια εποχή -κοινωνία - που πράγματα ή και συναισθήματα τα οποία δεν έχεις σκεφτεί καν σου επιβάλλονται και που στη τελική η ζωή σου μόνο δικιά σου δεν είναι. Πως να μην είσαι υποψιασμένος; Το θεωρώ δεδομένο και στοιχείο επιβίωσης πλέον. Λυπάμαι μα τα ροζ συννεφάκια είναι πια old fashioned. :P

υγ. Ίσως η καχυποψία να ξεφεύγει σαν έννοια και εκεί μιλάμε για ψυχοπαθολογικές καταστάσεις όπου χρειάζεται ειδικός οπότε εδώ αναφέρομαι σε πιο "φυσιολογικές" συμπεριφορές αν θες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

dimitraKaran

Νεοφερμένος

Η dimitraKaran αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και μας γράφει απο Φινλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 48 μηνύματα.
το βασικό ερώτημα είναι το: "Τι δεν μας κάνει καχύποπτους όμως;" :hmm:

Τώρα όσον αφορά την απάντηση, θα μπορούσα να γράφω μια ζωή μα δε μου φτάνει και λέω να κάνω και τίποτα άλλο λίγο πιο χρήσιμο :P

Αρχικά και κυριότερα θα έλεγα τα εξής: ερεθίσματα (τηλεόραση κ λοιπά μμε, περιβάλλον etc.) - προσωπικά βιώματα

Λέγοντας τηλεόραση θα μπορούσα να αναφέρομαι σε μια ταινία κοινωνική, ένα θρίλερ, ένα σήριαλ, ένα ... τούρκικο, σε ειδήσεις , (ψευτο)ενημερώσεις κλπ. Δηλαδή, αν και πάει λίγο στη ψυχολογία το θέμα, με τα... "ύπουλα" ερεθίσματα του περιβάλλοντος έχει να κάνει ολόκληρος ο χαρακτήρας ενός ατόμου(+τα προσωπικά βιώματα). Από θεωρίες μάθησης του ατόμου και συγκεκριμένα τον συμπεριφορισμό έχουμε το εξής απλό: ερέθισμα -> αντίδραση. Εδώ πέρα λοιπόν αναφέρεται με πολύ απλά λόγια πως όσο πχ πιο φιλικό είναι το περιβάλλον σου, τόσο πιο φιλικός θα γίνεις κι ο ίδιος. Αν εσύ βλέπεις καθημερινά ειδήσεις(πχ ληστείες, αυτοκτονίες, βιασμούς κλπ) ή και ταινίες τέτοιου περιεχομένου προφανώς θα δεις μια πλευρά η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα σε τρομοκρατήσει. Λογικά σκεπτόμενη λοιπόν, θα αμυνθείς με διάφορους μηχανισμούς. Αρχικά όμως φροντίζεις για την πρόληψη, πράγμα που οδηγεί πολλές φορές στη καχυποψία. Αν ακόμα αυτά που βλέπεις "εκ του ασφαλούς" ας πούμε, τύχει να τα ζήσεις και... live για κάποιο λόγο, τα συναισθήματά σου θα γίνουν πιο έντονα(βλέπε φόβος-καχυποψία) όπως είναι φυσικό.

Καταλήγοντας, προσωπικά θα έλεγα πως θα ήταν το λιγότερο αφελής ένας άνθρωπος μη υποψιασμένος και κάπου εδώ θα ταίριαζε και η λέξη "εκμετάλλευση". Ζεις σε μια εποχή -κοινωνία - που πράγματα ή και συναισθήματα τα οποία δεν έχεις σκεφτεί καν σου επιβάλλονται και που στη τελική η ζωή σου μόνο δικιά σου δεν είναι. Πως να μην είσαι υποψιασμένος; Το θεωρώ δεδομένο και στοιχείο επιβίωσης πλέον. Λυπάμαι μα τα ροζ συννεφάκια είναι πια old fashioned. :P

υγ. Ίσως η καχυποψία να ξεφεύγει σαν έννοια και εκεί μιλάμε για ψυχοπαθολογικές καταστάσεις όπου χρειάζεται ειδικός οπότε εδώ αναφέρομαι σε πιο "φυσιολογικές" συμπεριφορές αν θες.

ασχετο, ψυχολογος εισαι?


αρα με λιγα λογια ειναι καλο να εισαι υποψιασμενος,για να χρησιμοποιησω τα λογια σου.. αλλα αν ολοι ειμαστε υποψιασμενοι πως να υπαρξουν αληθινες σχεσεις?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

prinCess.

Επιφανές μέλος

Η prinCess. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Fashion designer και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 12,089 μηνύματα.
Εμένα ο όρος "καχυποψία" δε μ' αρέσει και τον βάζω στα αρνητικά χαρακτηριστικά κάποιου.
Άλλο να' σαι προετοιμασμένος για κάτι που ΜΠΟΡΕΙ να ισχύει, κι άλλο να σου' χει γίνει έμμονη ιδέα και να μην αφήνεις τον εαυτό σου ελεύθερο και να υποψιάζεσαι τα πάντα. Οκ, καλό είναι να μην είσαι "μαλάκας", αλλά όχι και να πας στο άλλο άκρο.

Η καχυποψία εξάλλου προέρχεται από δικές μας ανασφάλειες, και νομίζουμε ότι με αυτόν τον τρόπο προστατευόμαστε, αλλά δε μας προσφέρει κάτι στη τελική.
Προτιμώ δλδ την εκδοχή του "κράτα μικρό καλάθι". :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

christinelle

Πολύ δραστήριο μέλος

Η christinelle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Ελευσίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,873 μηνύματα.
Συμφωνώ με Princess, αμα δεν είμαστε και λίγο πονηρεμένοι θα μας πιάνουν κώτσο. Δε λέω να μην εμπιστευόμαστε τίποτα και ποτέ, αλλά προτιμότερο είναι το "δεν εμπιστέυομαι κανέναν μέχρι να το κερδίσει" πάρα "εμπιστεύομαι τους πάντες μέχρι να την πατήσω".
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

εμμα_τριντεντ

Πολύ δραστήριο μέλος

Η εμμα_τριντεντ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,327 μηνύματα.
αρα με λιγα λογια ειναι καλο να εισαι υποψιασμενος,για να χρησιμοποιησω τα λογια σου.. αλλα αν ολοι ειμαστε υποψιασμενοι πως να υπαρξουν αληθινες σχεσεις?

Με λίγα λόγια, δεν είναι η καχυποψία το βασικό αίτιο της κρίσης των σχέσων. Απαντώ και στην ερώτηση που αρχικά έθεσες.
Ξεκινάς μια γνωριμία από το μηδέν, πράγμα που θα πει πως δεν έχεις ιδέα για το άτομο απέναντί σου και δεν έχει επίσης καμμία ιδέα για το δικό σου ποιον. Αρχικά, θες δε θες, καθώς έτσι είναι και η ανθρώπινη φύση θα είσαι υποψιασμένος. Ναι, ξέρω υπάρχουν άτομα που πέφτουν με τα μούτρα, μα μεταξύ μας, πόσες φορές τα σπάσαν; This is the li/oving... mysterious:P

Γνωριστείτε και αποδείξτε σιγά σιγά ο ένας στον άλλο πως αξίζετε σαν άτομα και μπορείτε να εμπιστευτείτε ο ένας τον άλλο (αναφέρομαι και σε φιλικές και σε ερωτικές σχέσεις)αφήνοντας το χρόνο να σας δοκιμάσει. Νομίζω μέρα με τη μέρα, θα νιώθετε μια "ασφάλεια" και θα ανοίγεστε. Θέλουν χρόνο και δουλειά οι ανθρώπινες σχέσεις, αυτό πιστεύω. Τώρα, αν εσύ είσαι φίλος/η ή είστε μαζί με ένα άτομο χρόνια και ενώ σου έχει δείξει πολλές φορές πως είναι εμπιστεύσιμος/η μα εσύ εξακολουθείς να υποπτεύεσαι το καθετί τότε ξεφεύγει το θέμα. Βέβαια παντού υπάρχουν εξαιρέσεις, δεν είμαι απόλυτη.


ασχετο, ψυχολογος εισαι?
διάσημη :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

RafAspa94

Περιβόητο μέλος

Η RafAspa94 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια. Έχει γράψει 4,733 μηνύματα.
Σε μεγάλο βαθμό πλέον πια...
Το νόμισμα πλέον πια το κοιτάω από τα γράμματα...
 

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 20,729 μηνύματα.
Let's revive this topic. Είστε καχύποπτοι ?

Οχι. Επιφυλακτικος σε ορισμενες περιπτωσεις. Το να εισαι υπερβολικα καχυποπτος οδηγει στην παράνοια και κουράζει τους ανθρώπους γυρω σου οι οποιοι δεν θα ασχοληθούν περαιτέρω απο ενα σημειο και μετά.
 

panagiotis econ

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο panagiotis econ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 806 μηνύματα.
Νομιζω δεν ειμαι. Απλα πλεον εχω πολυ χαμηλα expectations απ τους ανθρωπους. Αλλα δεν ειμαι και σιγουρος αν αυτα πανε μαζι
 

Guest 699855

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Καχύποπτος είναι αυτός που υποψιάζεται τους πάντες και θεωρεί τα λεγόμενα και τις πράξεις τους ψεύτικα και
απειλητικά.
Η σωστή λέξη είναι επιφυλακτικός.
΄Οσο μεγαλώνουμε βιώνουμε απογοητεύσεις, αποτυχίες, προδοσίες κτλ. Επίσης παρατηρούμε παρόμοια περιστατικά να συμβαίνουν και στους ανθρώπους του περιβάλλοντός μας. Είναι απολύτως φυσιολογικό λοιπόν να γινόμαστε πιο επιφυλακτικοί από ο,τι στο παρελθόν προκειμένου να προστατεύσουμε τον εαυτό μας.
Δεν μπορούμε να καταθέσουμε τα εσώψυχά μας σ΄έναν άνθρωπο που μόλις γνωρίσαμε. Θα πάρει κάποιον χρόνο για να επικοινωνήσουμε ειλικρινά και να κερδίσει ο ένας την εμπιστοσύνη του άλλου!
 

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 20,729 μηνύματα.
Καχύποπτος είναι αυτός που υποψιάζεται τους πάντες και θεωρεί τα λεγόμενα και τις πράξεις τους ψεύτικα και
απειλητικά.
Η σωστή λέξη είναι επιφυλακτικός.
΄Οσο μεγαλώνουμε βιώνουμε απογοητεύσεις, αποτυχίες, προδοσίες κτλ. Επίσης παρατηρούμε παρόμοια περιστατικά να συμβαίνουν και στους ανθρώπους του περιβάλλοντός μας. Είναι απολύτως φυσιολογικό λοιπόν να γινόμαστε πιο επιφυλακτικοί από ο,τι στο παρελθόν προκειμένου να προστατεύσουμε τον εαυτό μας.
Δεν μπορούμε να καταθέσουμε τα εσώψυχά μας σ΄έναν άνθρωπο που μόλις γνωρίσαμε. Θα πάρει κάποιον χρόνο για να επικοινωνήσουμε ειλικρινά και να κερδίσει ο ένας την εμπιστοσύνη του άλλου!

εγω παντως και παλια που δεν προσεχα τοσο μια χαρα περασα. Απλα ειναι θεμα οπτικης κ κολλημάτων!!!! π χ ενα κολλημα που εχει καποιος στα 20 μπορει να μην το εχει στα 30. Οποτε ολα απλοποιουνται. Μπορει να συνεργαστει καλυτερα με αλλο κοσμο και να κανουν μαζι πραγματα κτλ κτλπ.
 

Guest 699855

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
εγω παντως και παλια που δεν προσεχα τοσο μια χαρα περασα. Απλα ειναι θεμα οπτικης κ κολλημάτων!!!! π χ ενα κολλημα που εχει καποιος στα 20 μπορει να μην το εχει στα 30. Οποτε ολα απλοποιουνται. Μπορει να συνεργαστει καλυτερα με αλλο κοσμο και να κανουν μαζι πραγματα κτλ κτλπ.


Νομίζω ότι όλοι καλά περάσαμε! Απλά όταν ένας άνθρωπος μεγαλώνει και έχει αποκτήσει κάποιες εμπειρίες, φροντίζει (όσο είναι δυνατόν) να αναγνωρίσει κάποια σημάδια (που παλιά δεν αναγνώριζε) ώστε να μην οδηγηθεί ξανά σε μια κατάσταση που τον πλήγωσε.
Είναι σαν να κολυμπήσουμε μια φορά σε μια θάλασσα που έχει αχινούς. Δεν το ξέρουμε, τους πατάμε και πονάμε.
Την επόμενη φορά λοιπόν αφού το ξέρουμε, θα πάμε να κολυμπήσουμε σε μια άλλη θάλασσα.
 

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
Οι σχέσεις μπορεί να περάσουν κρίσεις από πολλά και διάφορα αίτια. Τώρα αν η καχυποψία θα μπορούσε να είναι ένα από αυτά, εγώ θα πω εξαρτάται.

Αν ο ένας είναι νορμάλ και ο άλλος καχύποπτος, τότε προφανώς κάποια στιγμή ο πρώτος θα κουραστεί και θα φύγει απ' τη σχέση. Όσο κι αν το παλέψεις, στάνταρ θα καταλήξει απίστευτα ψυχοφθόρα η σχέση με κάποιον που σε ελέγχει συνεχώς, προσπαθεί να σε απομονώσει απ' τον περίγυρό σου και δεν μπορεί να σ' εμπιστευτεί. Σε πιάνει και το γαμώτο στην τελική.

Τώρα, αν είναι και οι δύο καχύποπτοι και ελέγχουν ο ένας τον άλλο, δίνουν πλήρη αναφορά σε καθημερινή βάση και τα συναφή, τότε φανταζομαι ότι η σχέση θα είναι ξεκάθαρα τοξική, αλλά θα λειτουργεί. Θα λειτουργήσει έστω για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από την πρώτη περίπτωση.
 

panagiotis econ

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο panagiotis econ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 806 μηνύματα.
Ως ενα σημειο δεχομαι την καχυποψια του αλλου (της αλλης συγκεκριμενα). Ολοι μας λιγο πολυ εχουμε βρεθει σε δυσκολες καταστασεις οποτε ειναι δικαιολογημενο σε καποιο βαθμο.

Οταν ξεπερασει τα ορια, οπως καθε τι, υπαρχει προβλημα.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top