Ζωή έως τα βαθειά γεράματα ή θάνατος σε μια νεότερη ηλικία;

τρελή φιλόσοφος

Πολύ δραστήριο μέλος

Η τρελή φιλόσοφος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 1,290 μηνύματα.
Δεν ξέρω αν υπάρχει παρόμοιο θέμα(αν υπάρχει you know what to do ) απλά πάντα αναρωτιόμουν:τι είναι προτιμότερο τελικά
-να ζήσουμε μέχρι τα βαθειά γεράματα (προσοχή!μιλάω για την ηλικία 75-90 μην πεταχτεί κανας 30-40-50άρης) να απολαύσουμε μέχρι την τελευταία χαρά-αλλά και λύπη-που μπορεί να μας δώσει η ζωή
-ή να πεθάνουμε σε μια ηλικία γύρω στα 60-75 έχοντας απολαύσει τα περισσότερα,ίσως και τα πιο σημαντικά,γυρνώντας την πλάτη στις μικροασθένειες και στη μιζέρια που υποθέτουμε ότι φέρνουν τα γηρατεία;
π.σ. λίγο μακάβριο θεματάκι ........
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

φρι

Διάσημο μέλος

Η φρι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 2,022 μηνύματα.
να ζήσω μεχρι τα 120,και στα 100 να καψουρευτώ με ένα πιπίνι 25 χρονών.


φέηλ,
αυτο θα έπρεπε να είχε γραφτει στο άμεσοι στοχοι για το μέλλον :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mairou

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Μαίρη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 60 ετών, επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 127 μηνύματα.
Να ζεις όσο περισσότερα χρόνια γίνεται αρκεί να μπορείς να αυτο-εξυπηρετείσαι και να είσαι στα καλά σου (εννοώ να μην αρχίζουν άνοιες και τέτοια,οι μικροασθένειες είναι αναπόφευκτες )..το ίδιο λέει και η γιαγιά μου;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

morphine

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η morphine αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 297 μηνύματα.
Προσωπικα ειμαι καπως ευαισθητη με την υγεια μου, λιγο πυρετο ν'ανεβασω ή λιγο πονοκεφαλο να εχω και καλω συγγενεις και φιλους για την τελευταια μου ομιλια :P


ε, οποτε υποθετω πως στα γεραματα θα παρακαλαω να τελειωσει αυτο το μαρτυριο και να πεθανω με αξιοπρεπεια. Μονο απο περιεργεια για τις εξελιξεις του μελλοντος θα ηθελα να μεινω και αυτο ομως με τη προυποθεση οτι δε θα τα'χω χαμενα :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 781029

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Βαθειά γεράματα οφκόρς, γιατί και οι παππούδες έχουν τη χάρη τους...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Εγώ ψηφίζω βαθιά γεράματα 150+ αλλά να μπορώ να σκουπίσω τον κώλο μου μόνος μου και να μου σηκώνεται.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 781029

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Εγώ ψηφίζω βαθιά γεράματα 150+ αλλά να μπορώ να σκουπίσω τον κώλο μου μόνος μου και να μου σηκώνεται.

Με το πρώτο κάτι γίνεται, τώρα για το άλλο...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Βαθιά γεράματα θα έλεγα αρκεί να μην έχεις προβλήματα υγείας που να σε κάνουν να εξαρτάσαι από άλλους.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gaspar

Περιβόητο μέλος

Ο Gaspar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,101 μηνύματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,870 μηνύματα.
Ο παππούς μου όταν του λέγανε "ρε συ μην καπνίζεις, μην πίνεις, μην ξενυχτάς" κλπ κλπ, εκείνος έλεγε "δε βαριέστε; τι Σάββατο βράδυ, τι Κυριακή πρωί". Πέθανε βέβαια στα 62 του και πιστεύω πως κανείς δε θα θέλει να πεθάνει όταν νιώσει πως τελειώνουν τα περιθώριά του. Εγώ πιστεύω οτι αν κάνεις υγιεινή ζωή και στερείσαι απολαύσεις, δε σου εγγυάται κανείς οτι όντως θα ζήσεις πολλά χρόνια, ενώ αν ζήσεις όπως θες, τουλάχιστον θα έχεις ευχαριστηθεί.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Alma_Libre

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Alma_Libre αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 120 μηνύματα.
Νέα και άφθαρτη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ο παππούς μου όταν του λέγανε "ρε συ μην καπνίζεις, μην πίνεις, μην ξενυχτάς" κλπ κλπ, εκείνος έλεγε "δε βαριέστε; τι Σάββατο βράδυ, τι Κυριακή πρωί". Πέθανε βέβαια στα 62 του και πιστεύω πως κανείς δε θα θέλει να πεθάνει όταν νιώσει πως τελειώνουν τα περιθώριά του. Εγώ πιστεύω οτι αν κάνεις υγιεινή ζωή και στερείσαι απολαύσεις, δε σου εγγυάται κανείς οτι όντως θα ζήσεις πολλά χρόνια, ενώ αν ζήσεις όπως θες, τουλάχιστον θα έχεις ευχαριστηθεί.

Υπάρχουν χιλιάδες απολαύσεις στη ζωή οι περισσότερες δεν επιβαρύνουν την υγεία και αρκετές την βοηθάνε κιόλας. Όταν κάποιος ''στερείτε'' κάποιες απολαύσεις δε σημαίνει ότι κάνει στερημένη ζωή. Μπορεί καλά καλά να μην είναι απολαύσεις γι αυτόν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 781029

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.

Pequeño

Τιμώμενο Μέλος

Η Pequeño αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,829 μηνύματα.
Βρε να πεθάνω στον ύπνο μου να μην νιώσω πόνο και να φύγω με ηρεμία γίνεται;
Μακάρι να είναι στα γεράματα, και μακάρι να μην ταλαιπωρηθώ, μπαμ και κάτω στον ύπνο μου να φύγω κιόλας!!! :worry:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Mercury

Επιφανές μέλος

Ο Doctor αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαέστρος και μας γράφει απο Ισλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 13,611 μηνύματα.


Ή αλλιώς:
Μερικοί ζούνε περισσότερα σε 20 χρόνια απο ότι άλλοι σε 80 χρόνια...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 781029

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.


Ή αλλιώς:
Μερικοί ζούνε περισσότερα σε 20 χρόνια απο ότι άλλοι σε 80 χρόνια...


Ναι αλλά αυτός που θα πέθαινε στα 20 έχοντας ζήσει στο έπακρο φαντάζεσαι πόσα θα ζούσε ακόμα αν έφτανε στα 80; ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dalian

Περιβόητο μέλος

Η Substrata αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,822 μηνύματα.
Θα επιλέξω και μακροζωϊα και ευτυχία, s'il vous plaît :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 27,507 μηνύματα.
Θυμάμαι ήταν Ιούνιος του 2005 όταν το κοντέρ στο Στέκι έγραφε Valder - Ηλικία: 21 ετών

Ήταν η εποχή που θεωρούσα τα πάντα μόνιμα, ανέγγιχτα, χαλαρά κι αθάνατα και έκανα ότι κουταμάρα μπορούσατε να φανταστείτε.

Βέβαια και τώρα που είμαι 4 μήνες πριν τα 30, πάλι κάνω ότι κουταμάρα μπορείτε να φανταστείτε, απλά λίγο πιό συγκρατημένα. Ίσως γιατί προσπαθώ να κρατηθώ απ' το παιδί μέσα μου, ίσως γιατί αυτό είμαι κι αυτό πάντα θα είμαι. Μια παιχνιδιάρικη ψυχή. Μια ψυχή που ανακουφίστηκε που πλέον σ αυτή την ηλικία έχει ξεπεράσει το άγχος του να περάσει μαθήματα, να πάρει πτυχίο, να φλερτάρει τη Μήτση απ' τη διπλα σχολή κλπ.

Μια ψυχή όμως που ακόμα ζηλεύει τα νιάτα και λεει "Μακάρι να μπορούσα να μείνω πάντα κολλημένος στο 2005-6-7." Έρωτες, ρακόμελα, φάρσες με το Λαμπρο το Θοδωρή και την Ελένη, τα βρισίδια με τον Κώστα στις εξεταστικές που διαβάζαμε όλη νύχτα και οι κάφροι σκεφτόμασταν να χτίσουμε με τσιμέντο και σκατά μια πόρτα για να κάνουμε φάρσα στο γείτονα, οι φρεντοτσίνο δίπλα στις τουαλέτες της σχολής και ο κλασσικός διάλογος "Τι θες να σου φέρω απ' το κυλικείο; - Ε απο κεινα τα σκατολοίδια με τα κοτοπουλάκια και την αραβική". Το ρολόι που έγραφε 17:05 όταν έμπαινα στο μετρό για να παω να πάρω μια παλιά αγάπη από το σταθμό των τρένων, και το σύγκορμο κοκκάλωμα που υπέστην όταν άκουσα τη φωνή της από πίσω μου να λέει "Δε χρειάζεται (σσ. εννοούσε το τηλέφωνο για να την ειδοποιήσω ότι είμαι στα εκδοτήρια), εδώ είμαι!"


Παντα ανησυχούσα όταν ήμουν μικρός. Μήπως μεγαλώσω και δε ζήσω όλα αυτά που ζούσαν οι άλλοι άνθρωποι. Πάντα γκρίνιαζα και παραπονιόμουν πόσο δύσκολη είναι η ζωή μου. Και ήταν, αντικειμενικά αρκετά δύσκολη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ήμουν και καλότυχο μέσα στην ατυχία μου. Χωρίς να σημαίνει ότι άλλοι άνθρωποι δεν στερήθηκαν περισσότερα απ' όσα εγώ.

Γυρίζω πίσω και τα κοιτάζω και καμιά φορά παλιότερα έλεγα "ας ζούσα για μια ώρα εκεί πίσω τις στιγμές εκείνες". Πλεον ξερω ότι δεν ωφελεί. Δε θα ήταν το ίδιο. Δε θα ήταν κανενας θοδωρής στη σχολή να μας λέει για τα ντραμς του, κανένας κώστας που να ηθελε να χτίσει με τσιμεντόσκατο την πόρτα του γείτονα, καμία αγάπη που να με περίμενε στα τρένα.

Κι ακόμα κι αν υπήρχαν όλοι αυτοί, πιστεύω πως οι στιγμές θα έχαναν με την επανάληψη, αυτό που τις έκανε μοναδικές και ξεχωριστές, και μαζί μ' αυτό, σχημάτισε κι εμένα τον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Οπότε λοιπόν θα έλεγα ότι καλώς υπήρξαν και πέρασαν αυτές οι στιγμές, κι ας μην ξανάρθουν ποτέ.

Καμιά φορά συζητάω με τον πατέρα μου, που ειναι 67 χρονών, έναν άνθρωπο που πάντα είχαμε μια σχέση αντιπαλότητας, που ούτε με ενδιέφερε αν θα σηκώσω το τηλέφωνο να ακούσω την κριτική του, και το μόνο που σκέφτομαι πια είναι ότι έχει μεγαλώσει και θα αναγκαστω σε Χ Ψ χρόνια να τον χάσω. Σκέφτομαι ότι έχει ζήσει τα 2/3 της ζωής του, τον βλέπω πια πιό γαλήνιο, τη μάνα μου το ίδιο. Όταν τους σκέφτομαι, βουρκώνω, γιατί σκέφτομαι "Τόσα μέχρι τα 100 τους, αρα έχω πόσα χρόνια ακόμα να τους χαρώ; Τόσα!", για να πάρω την αποστομωτική απάντηση από τον πατέρα μου:

"Παιδί μου δεν αλλάζουν αυτά. Είναι νομοτελειακό. Δεν είσαι των θετικών επιστημών κι έτσι το φιλοσοφείς πιο άδικα. Εϊναι νομοτελειακό, κάποτε θα πεθάνω κι εγώ, κι εσύ", και απλά δε θέλω να το ακούω. Ουτε καν να το ακούω. Θυμώνω γιατί έχει δίκιο και δε μπορώ να το δεχτώ.

Το μόνο που εύχομαι, είναι να ζήσω πολύ, για να δημιουργήσω καινούριες στιγμές και να συγκινηθώ ακόμα πιό πολύ. Ξέρω ότι μια μέρα θα πεθαίνω και θα βλέπω εξω απ' το παράθυρο τα τότε νεα παιδιά όλο αγωνία να κανουν όλα όσα έκανα εγώ στην ηλικία τους, ξέρω ότι δε θα δω πολλά.


Αλλά ελπίζω μέχρι τότε το ταξίδι να είναι πολύ μακρύ, πραγματικά πολύ μακρύ. Το να ζείς είναι δύσκολο, μα διάολε, είναι ωραίο.


Βαθύτατα γεράματα λοιπόν κι από μένα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Alma_Libre

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Alma_Libre αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 120 μηνύματα.

τρελή φιλόσοφος

Πολύ δραστήριο μέλος

Η τρελή φιλόσοφος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 1,290 μηνύματα.
εγώ παιδιά θα ήθελα να πεθάνω νέα
I know ,i know δεν θα έχω απολαύσει ευτυχίες του τύπου απόκτηση θυμοσοφίας,μέγιστης πείρας,ευτυχία βλέποντας τα παιδιά και τα εγγόνια να προοδεύουν,κλπ κλπ
αλλά δεν θέλω να βιώσω και τα άλλα....να μου λένε όλοι πόσο γέρασα,να θέλω βοήθεια για τα βασικά,να με υποχρεώνουν οι γιατροί να κόβω το ένα και το άλλο
θα ήθελα πραγματικά να πεθάνω κάπως ηρωικά,θριαμβευτικά..........ξέρω ,λίγο δύσκολο να πεθάνω στον πόλεμο (:P) αλλά δεν θα ήθελα να πεθάνω σε νοσοκομεία,με σωληνάκια,σαν να ικετεύω για λίγες σταγόνες άνοστης ζωής.με έναν πρωτότυπο τρόπο,δεν ξέρω,πάντως όχι σαν κακομοίρα,όχι άδοξα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 5 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top