O ρόλος του άντρα κατά την διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη

Demelene

Διάσημο μέλος

Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
Όχι ευτυχώς δεν έχω δει βίντεο τοκετού από την προοπτική γιατρού. Και δεν νομίζω ότι ούτε μια γυναίκα θέλει να το δει. Αλλά μου αρκεί ο πόνος που νιώθει ο άλλος μαζί μετα ηχητικά εφέ για να ταβλιαστώ κάτω.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Αγόρια ψυχραιμία! :)

Καταρχήν πρέπει να σας πω, πως και η μαία που μου έκανε Lamaz ήταν της άποψης πως αν ο πατέρας δεν αισθάνεται να έχει την απαιτούμενη ψυχραιμία καλύτερα να περιμένει απ' έξω.
Δε χάλασε και ο κόσμος αν δε μπορείς να είσαι μέσα (αν και κάποιες από μας, το θέλουμε πολύ, άλλες πάλι όχι...)

dude....damn εχεις δει ποτε πραγματικο video τοκετου? Ειναι χαλαρα απο τα χειροτερα πραγματα που μπορεις να δεις.

σου μιλαω για τρελη φρικη, δεν περιγραφεται, ασε που πολλες φορες πατανε και ψαλιδιες.

Ε δε θα είναι και ό,τι πιο ύπιο για κάποιον που παρακολουθεί, αλλά ρε 'σεις, μην το κάνετε τόοοοσο τραγικό! Η γυναίκα δηλαδή που θα το βιώσει (δεν θα το "δει" απλά), τι πρέπει να πει;

1. Το ότι θα είσαι μέσα στην αίθουσα, δε σημαίνει πως θα κολλήσεις τη μούρη σου εκεί που θα βγαίνει το μωρό. Μπορείς να σταθείς στο προσκέφαλο της γυναίκας σου και να τη βοηθήσεις με τις αναπνοές της, χωρίς να κοιτάζεις απευθείας τη διαδικασία.
Η γυναίκα σε χρειάζεται και πρακτικά (Lamaz) αλλά και ψυχολογικά (άλλιώς είναι να έχεις τον άνθρωπό σου, κοντά σου). Και μόνο η θέα του προσώπου του συζύγου μου, με γαλήνευε, παρόλο που λίγο πριν το τέλος χρειάστηκε να τον βγάλουν έξω για να μου κάνουν καισαρική.
Ήταν πολύ χαριτωμένος με τη ρόμπα και το "καπελάκι" σαν να είχε βγει από επεισόδιο του ER, και είχε γίνει κατακόκκινος προσπαθώντας να αναπνέει ρυθμικά! χε χε..!

2. Το γυναικείο σώμα είναι κατασκευασμένο με τρόπο που να είναι σε θέση να αντέξει και να φέρει εις πέρας έναν τοκετό. Μπορεί να μην είναι εύκολη διαδικασία αλλά είμαστε φτιαγμένες γι΄αυτό.
(κορίτσια που διαβάζετε το τόπικ, μην τους ακούτε δεν είναι φριχτό. Είναι δύσκολο, αλλά όχι φριχτό.)

3. Η παρουσία στη γέννα μπορεί να δημιουργήσει και άλλου είδους συναισθήματα εκτός από αυτά:
Διάφορες μελέτες που έχουν γίνει, είχαν αναδείξει ότι πολλοί άνδρες δεν ξεπερνούν το σοκ, πόνο και αυτά που βλέπουν ποτέ μετά την γέννα, σε σημείο που δεν ήθελαν να την ξαναγκίξουν.
Μπορεί να νιώσεις μεγάλο θαυμασμό και αγάπη για την γυναίκα σου, που καταφέρνει να βγαίνει νικητής από μια τέτοια καθόλου εύκολη διαδικασία :)
Επίσης (εγώ δυστυχώς το έχασα αυτό (damn!)) δεν μπορώ να φανταστώ πιο μαγική στιγμή, από το να ακούσεις το πρώτο κλάμα του παιδιού σου...!

Συνοψίζοντας, αν δεν μπορέσετε καταλαβαίνουμε, αλλά αν είσαστε εκεί να μας κρατάτε το χέρι ακόμα καλύτερα. :)


Αρχική Δημοσίευση από μια πτυχιακή εργασία που βρήκα στο internet::
Η παρουσία του πατέρα στη διαδικασία του τοκετού ωφελεί τόσο τον ίδιο, τη σύζυγό του, όσο και τη μετέπειτα σχέση του με το βρέφος. Στους τοκετούς όπου συμμετέχουν οι ίδιοι οι πατέρες, βρέθηκε ότι οι γυναίκες υπέφεραν λιγότερο, πήραν λιγότερα φάρμακα και η εμπειρία της γέννησης του παιδιού ήταν πιο θετική, και οι ίδιοι οι πατέρες αισθάνονταν ενθουσιασμένοι με την εμπειρία αυτή και τη χαρακτήριζαν ως τη σημαντικότερη φάση της ζωής τους.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

epote

Διάσημο μέλος

Ο epote αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,321 μηνύματα.
Ε δε θα είναι και ό,τι πιο ύπιο για κάποιον που παρακολουθεί, αλλά ρε 'σεις, μην το κάνετε τόοοοσο τραγικό! Η γυναίκα δηλαδή που θα το βιώσει (δεν θα το "δει" απλά), τι πρέπει να πει;

ε ναι αλλα οι αντρες αφενως ειναι οπτικα οντα, αφετερου εχουν τελειως διαφορετικη σχεση με το εχμ...αιδιο της κοπελιας τους. Εμεις το βλεπουμε συνεχεια και του συμπεριφερομαστε με φροντιδα και αγαπη (οχι σοβαρα:P) το να βλεπεις ενα μωρο να προσπαθει να εξοντωσει κυριολεκτικα αυτο που εσυ φυλας σαν τα ματια σου...ε ειναι καπως:p

για το βιωμα, ε ενταξι φανταζομαι δεν ειναι και οτι πιο ευκολο, αλλα συνηθος ο ανθρωπος που το περναει το αντιμετοπιζει με λιγοτερο τρομο απο οτι οι υπολοιποι. Να σε ρωτησω κατι, εσενα ποσο καιρο σου εκανε να ξεπερασεις το πονο της γεννας?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Τον πόνο κατά τη διάρκεια της γέννας;

Κοίτα εγώ έζησα τη μισή διαδικασία. Δηλαδή χοντρικά πέρασα όλους τους πόνους και όταν ήταν η ώρα να αρχίσω να "σπρώχνω" μου είπαν δε χωράει να βγει και έχει "στρεσαριστεί" (είχε κάνει κακάκια) πάμε για καισαρική.

Την ίδια ώρα τους ξέχασα κι αν θες το πιστεύεις. Βέβαια ελπίζω να βρεθεί καμία από τις άλλες μητέρες εδώ μέσα να σου πει και για τη φάση της εξώθησης, αλλά μέχρι εκεί που έζησα εγώ κάθε άλλο παρά τραυματική εμπειρία ήταν κι ας πονούσα. Πάρα πολύ έντονοι πόνοι περιόδου ήταν. Αυτό. Όπως είπα και παραπάνω και το πιστεύω, είμαστε φτιαγμένες για αυτό! Δεν χρειαζόμαστε χρόνο να το ξεπεράσουμε, γι' αυτό απόφασίζουμε να το κάνουμε ξανά και ξανά πολλές φορές.
(Σκέψου και τις πολύτεκνες!)

Επίσης να πω πως είχαν βάλει πάνω στην κοιλιά μου ένα μηχάνημα που άκουγα τους κτύπους της καρδιάς του μωρού και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν το μωρό! :) Θα το ξανάκανα ευχαρίστως! :)
Και είχα και το σύζυγο δίπλα μου να μου χαμογελάει και να μου κάνει αστεία...μιά χαρά! :)


Τους πόνους της καισαρικής μετά να με ρωτήσεις πως ξεπέρασα..... :/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

torry

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Τηλ. Εξυπηρέτηση πελατών. Έχει γράψει 396 μηνύματα.
ugh οχι παλι δεν με καταλαβες:p

ελεγα το εξις:

για τη μαμα υπαρχει μονο η φανταστικη μυροδια του μωρου

για το μπαμπα υπαρχει αυτο και τα σκατα

καταλαβες?:p



α οχι, αυτο μη του το κανεις:p συγνωμη αλλα η αληθεια ειναι οτι υπαρχουν λιγα πραγματα τα οποια οι αντρες σιχαινονται περισοτερο απο το να ακολουθουν τις γυναικες τους οταν ψωνιζουν.

ειναι σαν να σε βαζουν εσενα να βλεπεις μπαλα η κατι αναλογο

Μπα αυτός γίνετε χειρότερος απο'μένα στα ψώνια ότι δει και του αρέσει το παίρνει! Ο χαζομπαμπάς ακόμα δεν βγήκε το ζουζούνι και του πήρε αυτά που μασουλάνε όταν βγάζουν δοντάκια, του πήρε καμιά 10ρια πιπίλες και τώρα έχει φαγωθεί να πάει στην μπουτίκ του Ολυμπιακού για να του πάρει ζιπουνάκια ανάλογα! Και μετά μου λες πως δεν του αρέσουν τα ψώνια?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

torry

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Τηλ. Εξυπηρέτηση πελατών. Έχει γράψει 396 μηνύματα.
Πιστεύω πως δεν είναι αυτή η εμπειρία για όλους τους άνδρες. Δλδ ξέρω πολλούς που και μόνο με την ιδέα αηδιάζουν. Υπάρχουν άλλοι που θέλουν μεν να είναι παρόντες να σου κρατούν το χέρι και να ακούσουν το πρώτο κλάμα του παιδιού τους και άλλοι που θέλουν να παρακολουθήσουν ακόμα και την παραμικρή λεπτομέρια! Ολα πιστεύω έχουν να κάνουν με το πόσο ενημερωμένος είναι κάποιος για την διαδικασία και πόσο είναι διατεθημένος να βάλει τον εαυτό του σε μια διαδικασία εξίσου(ψυχολογικά ίσως) επώδηνη με της συντρόφου τους! Πάντως η εικόνα ένός τοκετού μπορεί να μην είναι ότι πιο όμορφο και απλό αλλά όταν βλέπεις να έρχεται στον κόσμο μια καινούρια ζωή, είναι σαν να είσαι παρόν σε ένα από τα μεγαλύτερα θάυματα. Πιστεψτε με ξεχνάς και αίματα και νυστέρια και σχισίματα και τα πάντα! Αρκεί να δείς την ουσία του πράγματος και να μην κωλήσεις στην εικόνα!
Εγω ως τώρα έχω βρει και έχω δει πολλά βιντεο με γέννες από 100% φυσιολογικές, με μικρές επεμβάσεις του γιατρού(κωψιματάκια) μέχρι και καισαρικές. Δεν λέω οτι ηταν ότι πιο ευχάριστο μπορούσα να δώ ειδικά τις καισαρικές, αλλά μόλις άκουγα αυτό το κλάμα της πρώτης ανάσας του μωρού και έβλεπα την γαλήνη στα μάτια μητέρας-παιδιού στην πρώτη εξωσωματική επαφή τους, ξέχναγα την όποια φρικιαστική σκηνή είχα δεί!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

roumana

Διάσημο μέλος

Η Εμμα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών, επαγγέλεται Γονιός/Οικοκυρικά και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,923 μηνύματα.
Κάτι σχετικά με την γέννα και την παρουσία του άνδρα σε αυτήν. Διάφορες μελέτες που έχουν γίνει, είχαν αναδείξει ότι πολλοί άνδρες δεν ξεπερνούν το σοκ, πόνο και αυτά που βλέπουν ποτέ μετά την γέννα, σε σημείο που δεν ήθελαν να την ξαναγκίξουν. Εγώ πραγματικά έχω κάποιους ενδοιασμούς το κατά πόσο ο άνδρας πρέπει να είναι παρών στην γέννα, όχι για την συγκεκριμένη στιγμή αλλά για το μέλλον της σχέσης.
Προσωπικά επειδή έχω ένα μικρό πρόβλημα με την ιατρική, μάλλον δεν θα παραστώ στην γέννα καθώς δεν θα ήθελα οι γιατροί να ασχολούνται με μένα τάβλα στο πάτωμα αντί για την γυναίκα μου. Εϊναι από τα λίγα πράγματα που ίσως να συμφωνώ με το ignorance is bliss επί της ουσίας.
Και μην ξεχνάτε ότι η εικόνα του τοκετού έχει γίνει σχετικά σύνηθεις λόγω ταινιών και τηλεόρασης, συνεπώς όσοι άνδρες παρίστανται στον τοκετό δεν πάνε εντελώς απροετοίμαστοι.Δλδ σε σχέση με παλαιότερα οι συνθήκες βοηθούν ένα άνδρα για την έμπειρία ενός τοκετού.



Με πρόλαβες … :)
Ήθελα να μιλήσω ακριβώς γι ʽαυτό. Δεν μου φαίνεται καλή ιδέα. Εμένα με παρακαλούσε να είναι μέσα, και δεν τον άφησα. Βέβαια, μετά δικαιώθηκα, διότι ήταν έτοιμος να λιποθυμήσει και μόνο που τον άκουσε να κλαίει για πρώτη φορά. Φαίνεται στην κάμερα πώς έτρεμε το χέρι του… Και δεν θα μου άρεσε να με βλέπει μελανή να κάνω αναπνοές...
Εγώ έχω πολύ υπεύθυνο άτομο δίπλα μου, και δεν ένιωθα πως πρέπει να με δει, για να καταλάβει πόσο δύσκολη είναι η γέννα... επομένως να με σέβεται (εκτιμάει ) πιο πολύ. Ήταν πάντα δίπλα μου ψυχολογικά.
Ενδιαφερότανε για τα πάντα, ήθελε να τα μάθει όλα, από γιατρούς μέχρι βιβλία και περιοδικά. Αυτά.:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

epote

Διάσημο μέλος

Ο epote αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,321 μηνύματα.
όταν βλέπεις να έρχεται στον κόσμο μια καινούρια ζωή, είναι σαν να είσαι παρόν σε ένα από τα μεγαλύτερα θάυματα

εδω θα διαφωνησω.

συμφωνα με το λεξικο mariam webster

θαυμα: ενα σπανιο εξαιρετικο γεγονος η κατορθομα.

εχουν γενηθει πανω απο 10.000.000.000 ανθρωποι πανω σε αυτο το πλανητη για να μην αναφερθουμε στα ζωα που γενανε.

η γεννηση δεν ειναι θαυμα, δεν ειναι καν κατι ξεχωριστο, ειναι κατι απολυτα και τελειος συνηθησμενο.

Ναι ο μπαμπας και η μαμα χαιρονται γιατι ετσι ειμαστε προγραμματισμενοι να κανουμε, αλλα το να γενας με 500 γιατρους και 800 νοσοκομους σε ενα καθαρο νοσοκομειο ειναι εχμ...ρουτινα.

Τωρα μεγαλωσε το να μην γινει μαλακας, οριστε ενα θαυμα!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

O'Zorgnax

Δραστήριο μέλος

Ο O'Zorgnax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 642 μηνύματα.

torry

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Τηλ. Εξυπηρέτηση πελατών. Έχει γράψει 396 μηνύματα.
εδω θα διαφωνησω.

η γεννηση δεν ειναι θαυμα, δεν ειναι καν κατι ξεχωριστο, ειναι κατι απολυτα και τελειος συνηθησμενο.

Μπορεί να είανι κάτι που συμβαίνει συνεχώς αλλά δεν παύει κάθε φορά είναι κάτι το ξεχωριστό! Εδώ βλέπεις ζώα να γεννάνε σε ντοκιμαντέρ και νιώθεις ένα δέος, ανατριχιάζεις, πόσο μάλλον να παίρνεις μέρος σε όλη αυτή τη διαδικασία!

Ναι ο μπαμπας και η μαμα χαιρονται γιατι ετσι ειμαστε προγραμματισμενοι να κανουμε, αλλα το να γενας με 500 γιατρους και 800 νοσοκομους σε ενα καθαρο νοσοκομειο ειναι εχμ...ρουτινα.

Ναι ρουτίνα είναι για τους γιατρούς τους νοσοκώμους και όποιον άλλο το ζεί από επαγγελματικής άποψης! Για τους γωνείς είναι κάθε φορά κατι διαφορετικό και εξίσου καινούριο και θαυμαστό, ακόμα κι αν οι ίδιοι το κάνουν και σαν επάγγελμα. Πιστεψέ με όταν έρθει η ώρα να γίνεις μπαμπάς θα νιώσεις πρωτόγνωρα συναισθήματα για όλο αυτό και θα νιώσεις πολύ ξεχωριστός που το έκανες, ακόμα κι αν ξέρεις πως δεν είσαι ο μόνος!

Τωρα μεγαλωσε το να μην γινει μαλακας, οριστε ενα θαυμα!

Σίγουρα αυτό είναι το σημαντικότερο και το πιο δύσκολο. Μάλιστα είναι κάτι το οποίο δεν πέρνει το πολύ 9 μήνες αλλά μια ολόκληρη ζωή! Γιατί ακόμα κι αν το παιδί σου έχει γίνει 40-50 χρονών με δική του οικογένεια κτλ εσύ ακόμα θα ψάχνεσαι μήπως έπρεπε να κάνεις κάτι παραπάνω για αυτό και θα προσπαθείς πάντα για το καλο του(συγκεκριμένα γι αυτό που πιστεύεις εσύ καλό)!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

epote

Διάσημο μέλος

Ο epote αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,321 μηνύματα.
εξακολουθω να διαφωνω και να πιστευω οτι η γεννηση δεν ειναι θαυμα, ειναι ενα φυσικο γεγονος καθολου παραξενο η ξεχωριστο και δεν θα επρεπε να εχει ιδιαιτερη βαρυτητα για οποιοδηποτε αλλο εκτος απο τη μαμα και το μπαμπα

και ακομα και για αυτους δεν θα επρεπε να εχει αλλα ας οψονται οι νευροδιαβηβαστες.

αλλα παλι εγω ειμαι της εξις φιλοσοφιας

"σιχαινομαι το ρατσισμο, πραγματικα δεν ειμαι καθολου ρατσιστης, απεχθανομαι ολους τους ανθρωπους το ιδιο"
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Άλλο κατάλαβα, επειδή τα παιδιά γενικά (και όχι όταν είναι χ@σμένα έχουν μια φοβερή μυρωδιά, νόμιζα ότι το έλεγες για αυτό!):)
Δεν το ήξερα ότι το μητρικό ένστικτο ξεπερνά την μπόχα πάντως.:hmm: Όντως?:confused:
όντως! .-


μετά απο πολύ καιρό επιστρέφω σε αυτό το θέμα...
πλέον μητέρα ενός αγοριού 2,5 μηνών :D
όταν ξεκίνησε αυτή η συζήτηση δεν ήμουν καν έγκυος... πλέον μπορώ να πω κι εγώ την άποψη μου

είναι πάρα πολύ σημαντικό το να υπάρχει ΚΑΙ ο πατέρας σε όλες τις διαδικασίες που αφορούν το παιδί... στην εγκυμοσύνη, στις εξετάσεις, στον γιατρό, στον τοκετό αν είναι δυνατόν, στην αλλαγή της πάνας στο τάισμα... ΣΕ ΟΛΑ.-

είναι σημαντικό η γυναίκα να μην νιώθει αλλά κυρίως να μην είναι μόνη...

έχει συνιφαστεί ότι η αναγνώριση του παιδιού γίνεται με την δήλωση του στο ληξιαρχείο κι ότι πατέρας είναι αυτός που δίνει το όνομα του...
λοιπόν, χρειάζεται πολλά περισσότερα από ένα όνομα κάποιος για να λέγεται πατέρας...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
:bigarmhug
Πάντα έτσι Κουέ μου, ομάδα! :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dooo

Διακεκριμένο μέλος

Η dooo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 7,956 μηνύματα.
να συμμετέχει σαφώς, αλλά να βάζει και τα πράγματα στη θέση τους μετά το άλλαγμα της πάνας:P:P


(ψ. άνοιξα το συρτάρι να πάρω ένα ζιπουνάκι και αντίκρυσα το χάος! δικαιολογία: "έψαχνα ένα μακρυμάνικο":hehe:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

roumana

Διάσημο μέλος

Η Εμμα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών, επαγγέλεται Γονιός/Οικοκυρικά και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,923 μηνύματα.
είναι πάρα πολύ σημαντικό το να υπάρχει ΚΑΙ ο πατέρας σε όλες τις διαδικασίες που αφορούν το παιδί... στην εγκυμοσύνη, στις εξετάσεις, στον γιατρό, στον τοκετό αν είναι δυνατόν, στην αλλαγή της πάνας στο τάισμα... ΣΕ ΟΛΑ.-

Ήταν το μόνο σημείο που δεν ήθελα να είναι παρόν ο πατέρας. Δεν είναι λίγοι οι πατεράδες που λιποθύμησαν στην αίθουσα. Επίσης μερικοί δεν μπορούσαν μετά να πλησιάζουν την γυναίκα τους ερωτικά μη μπορώντας να βγάλουν απ το μυαλό τους τη παραμόρφωση που υπέστη την ώρα του τοκετού.
Εγώ δεν το ρίσκαρα.:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Μάνα: Να μην έχεις γκόμενο είσαι μικρή!
Κόρη: Ο γιος σου γιατί έχει;
Μάνα: Είναι αγόρι αυτός!

Και κάτι τέτοια επικά με τρελαίνουν
γιατι ο γιος δεν μπορει να μεινει εγγυος..
απλο ειναι..

δεν φερει σωματικες συνεπειες μετις περιπετειες περαν καμιας ασθενειας..

Σημείωμα συντονιστή:Το παρών μήνυμα ,όπως και τα επόμενα προέρχονται απο αυτό το θέμα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Nicole1987

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Nicole1987 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια και μας γράφει απο Κύπρος (Ευρώπη). Έχει γράψει 223 μηνύματα.
γιατι ο γιος δεν μπορει να μεινει εγγυος..
απλο ειναι..

δεν φερει σωματικες συνεπειες μετις περιπετειες περαν καμιας ασθενειας..

Μ..... Λες και αυτο σκεφτονται ολες οι μαναδες. Μην μεινουν οι κορες του εγκυες. Και οι γιοι μπορει να κολλησουν aids. Καλυτερα μια πιθανη ανεπιθυμητη εγκυμοσυνη παρα κατι τετοιο
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
γιατι ο γιος δεν μπορει να μεινει εγγυος..
απλο ειναι..

δεν φερει σωματικες συνεπειες μετις περιπετειες περαν καμιας ασθενειας..
Αν ξέρει να προσέχει δεν θα μείνει έγκυος :)
Αν το αγόρι δεν ξέρει να προσέχει μπορεί να κολλήσει καμιά ασθένεια (και δε νομίζω είναι καλύτερο το AIDS πχ από την εγκυμοσύνη, τουλάχιστον το δεύτερο μπορείς να το "ξεφορτωθείς") ή ακόμα και να αφήσει μια κοπέλα έγκυο η οποία αν θέλει ας πούμε να του φορτώσει το παιδάκι θα το κάνει, εύκολο είναι.
Γενικά οι γονείς πρέπει να μεγαλώνουν υπεύθυνα άτομα όχι να πηγαίνουν με κάτι αντιλήψεις του 1800 "τα κορίτσι σπίτι τα αγόρια ας κάνουν ότι θέλουν ".
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Αν ξέρει να προσέχει δεν θα μείνει έγκυος
ετσι λενε ολες,,και μετα πεφτουν εκτρωσεις βροχη,,αφου ειανι τοσο ευκολο να ΜΗν γιατι ειναι το θεμα να απελευθερωθουν οι εκτρωσεις..και τα ασσυληπτικα ακομη κανουν προβληματα καρκινους κλπ

εχουμε γεμισει στιγμιαια λαθη..
δεν υπαρχει τσαμπα ασφαλεια..

το θηλυκο φερει μεσα του ςτις φυσικες συνεπειες του σεξ

το αρσενικο οχι..επαφιεται στην τιμιοτητα κι το νομο

οποτε αφηστε..

γιαυτο και οι γυναικες πρεπει να προσεχουν περισσοτερο..
η φυση τις θελει πιο υπευθυνες τι να κανουμε..

ποσες ανεπιθυμητες εγκυμοσυνες υπαρχουν,,μη γελιομαστε..δεν συγκρινεται με ασθενειες..
η εγκυμοσυνη δεν ειναι ασθενεια..

η φυση μας εκανε διαφορετικους..ειτε μας αρεσει ειτε οχι..οποτε δεν μπορουμε να εχουμε ιδια σεξουλικη συμπεριφορα..
και καμια τεχνολογια δεν μπορει να το καλυψει αυτο..χωρις συνεπειες βεβαιας βεβαιως..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Ερινύς

Τιμώμενο Μέλος

Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
γιαυτο και οι γυναικες πρεπει να προσεχουν περισσοτερο..
η φυση τις θελει πιο υπευθυνες τι να κανουμε..

Δεν νομίζεις ότι αυτό είναι μια πολύ καλή δικαιολογία για να χρησιμοποιείτε εσείς το κανόνι σας άνετα και χωρίς δεύτερη σκέψη, ενώ θα έπρεπε να σκέφτονται και τα 2 φύλα ότι η "προσοχή" δεν επιφέρει συνέπειες?

Δεν είναι μόνο θέμα υπευθυνότητας της γυναίκας να προσέχει η γυναίκα. Το αν θα προσπαθήσω να μην μείνω έγκυος στα 18 και στα 20 μου όπως και να μην καταλήξω μοιράζοντας AIDS και σύφιλη ανάμεσα στους συντρόφους μου είναι θέμα πρώτα και κύρια δικό μου αφού μιλάμε για το δικό μου σώμα, δεύτερον του συντρόφου μου, ο οποίος οφείλει στοιχειωδώς να σκεφτεί ότι αν δεν "προσέχει" το ελαφρύτερο που μπορεί να "πάθει" είναι να γκαστρώσει την κοπέλα. Και μην αρχίσουμε τα περί αντισυλληπτικών (που άλλωστε προστατεύουν μόνο από τον κίνδυνο της εγκυμοσύνης), είναι τελείως φάουλ και αχάριστο να μην σπαταλάς 10'' από την ζωή σου κάθε φορά για να βάλεις προφυλακτικό επειδή η κοπέλα σου χαπακώνεται και άρα "είσαι ασφαλής".

Τέλος πάντων, ξεφύγαμε, αλλά δεν μπορώ αυτές τις δικαιολογίες και τα επιχειρήματα να τα ακούω βερεσέ. Πιο συνειδητοποιημένη μπορεί να είναι η γυναίκα/κοπέλα, πιο υπεύθυνη από τον άντρα δεν θα έπρεπε να είναι όμως.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top