Η "τρέλα" είναι τρέλα; Τι πιστεύετε;

fantasmenos

Τιμώμενο Μέλος

Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Θεολόγος και μας γράφει απο Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,026 μηνύματα.
Αφορμή του παρακάτω topic είναι μια εργασία ενός φίλου σε μάθημα φιλοσοφίας διαφορετικού από το τμήμα μου. Η γλώσσα του είναι κοινή και χωρίς φανφάρες αλλά πετυχαίνει νομίζω αυτό που θέλει: απλά νοήματα με ουσία. Προσωπικά, με εντυπωσίασε ελπίζω να μη σας προκαλέσει αρνητικά συναισθήματα :)

Εσείς τελικά είστε "τρελοί" ή λογικοί; Χωρίς να θεωρείται η μια άποψη θετική και η άλλη αρνητική απλώς με το χέρι στη καρδιά και σύμφωνα με τα πιστεύω σας. Θα μπορούσατε να ζήσετε με τη "τρέλα" ή τελικά ο άνθρωπος αναγκάζεται να ζει με λογική;

"Σε μια κοινωνία η οποία έχει καταφέρει τα μέλη της να δρουν με μια κοινή λογική η διαφορά ερμηνεύεται ως απειλή της σταθερότητας και της διατήρησης του υποκειμένου και της κοινωνίας. Η διαφορά θεωρείται τρέλα και παραλογισμός γιʼ αυτό το λόγο είναι απειλή για το υποκείμενο και τη κοινωνία. Η διαφορά ή αλλιώς η τρέλα προκαλεί φρίκη˙ η φρίκη δε προέρχεται από τη μη σταθερότητα και από τη ζωή της διαφοράς αλλά από τη παρουσία και τη λειτουργία των σταθερών της κατάργησης της διαφοράς και της διασφάλισης της σταθερότητας για το υποκείμενο και τη κοινωνία.
[...]
Στην νεότερη εποχή τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά. Σε αυτή την εποχή κυριαρχεί ως κοινή λογική η λογική της παραγωγικότητας και του αποτελέσματος. Όποιος δε ταυτίζεται με αυτή τη λογική είναι τρελός ή στη καλύτερη περίπτωση παράλογος και μόνη θεραπεία γιʼ αυτόν είναι η ψυχιατρική που στην ουσία είναι ο μονόλογος μιας λογικής, της λογικής της κοινωνίας. Η ψυχιατρική είναι τώρα πια η δημοφιλέστερη επιστήμη επειδή είναι αρκετοί οι τρελοί και πολλοί αυτοί που αγγίζουν το αρχικό στάδιο της τρέλας (ξεφεύγουν ελαφρώς από τη κοινή λογική). Κάποιοι από τους τρόπους αντιμετώπισης αυτής της «αρρώστιας» που χρησιμοποιεί η ψυχιατρική είναι: να νουθετήσει τους τρελούς ώστε να γίνουν οπαδοί της κοινής λογικής και αν δεν τα καταφέρει πρέπει να τους χορηγήσει φαρμακευτική αγωγή, η οποία τους αφαιρεί κάθε τρελή σκέψη και τους μεταμορφώνει σε «ζωντανούς-νεκρούς»˙ έτσι δε κινδυνεύει η κοινωνία και υπάρχει ασφάλεια. Ο
Marcuseστο έργο του «Ο μονοδιάστατος άνθρωπος» αναφέρει: “ο σημερινός άνθρωπος έχει πειστεί ότι οι αξίες που προβάλλονται από το κατεστημένο πρέπει να κατευθύνουν και τη δική του συμπεριφορά, ότι το υποτιθέμενο συμφέρον του συνόλου συμπίπτει με το δικό του. Έτσι η σφαίρα της ιδιωτικής ζωής απορροφάται από τη σφαίρα της δημόσιας δράσης. Η εσωτερικές εμπειρίες ταυτίζονται με την εξωτερική συμπεριφορά, οι συναισθηματικές αναζητήσεις υποτάσσονται στις επιδιώξεις της λογικής της παραγωγικότητας και του αποτελέσματος. Ο σύγχρονος άνθρωπος αποξενώνεται από το πραγματικό εαυτό του, που χαρακτηρίζεται από τη κριτική στάση, τη τάση προς την ηδονή, το παιχνίδι και γενικά την άσκοπη και πραγματικά δημιουργική έκφραση. Όλες του οι αναζητήσεις υποτάσσονται στην ανάγκη να επιβληθεί στη φύση και στους συνανθρώπους του, να σκεφτεί σύμφωνα με τη λογική της παραγωγικής εργασίας. Έτσι ο σύγχρονος άνθρωπος γίνεται μονοδιάστατος και η εποχή μας είναι για να χρησιμοποιήσουμε την έκφραση του Hegelσε σχέση με ρωμαϊκή ιστορία «το πένθος της ιστορίας της ανθρωπότητας»”. Με το παραπάνω χωρίο ο Marcuseσκιαγραφεί τη κοινή λογική της σύγχρονης εποχής και τη χαρακτηρίζει ως μηχανοποίηση της σκέψης˙ προτιμά δηλαδή τη «τρέλα». Οποιοδήποτε ουτοπικό σχήμα το οποίο αρνείται ή ξεπερνά τη πραγματικότητα θεωρείται τρέλα. Παρόλο που το διαφορετικό (τρέλα) προκαλεί έλξη ερμηνεύεται πάντα ως φρίκη διότι δεν υπάρχει η δύναμη να ξεπεράσουμε το κοινωνικά αποδεκτό πρότυπο (εξωτερικό στοιχείο του υποκειμένου) και τη ταυτότητα μας (εσωτερικό στοιχείο του υποκειμένου).
[...]
Από τη κοινή λογική της σύγχρονης εποχής δε θα μπορούσαν να ξεφύγουν η τέχνη και ο έρωτας. Η διαφορά στη τέχνη προκαλεί φρίκη. Η τέχνη στηρίζεται στο φαντασιακό στοιχείο και εκφράζει μια νοσταλγία για αυτό που δεν υπάρχει. Όμως ακόμα και το φαντασιακό στοιχείο οριοθετείται. Ο καλλιτέχνης που ξεπερνά το όριο αυτό παύει να είναι καλλιτέχνης και είναι πλέον ένας τρελός. Ακόμη και ο έρωτας που δεν συγγενεύει με τον έρωτα της εποχής δηλαδή την έντονη σεξουαλικότητα είναι τρέλα που χρειάζεται θεραπεία. Κάποια αποσπάσματα του Nietzscheστο έργο του «Τάδε έφη Ζαρατούστρας» που περιγράφουν με ακραίο, ίσως, τρόπο τη κοινή λογική και της νεότερης εποχής αξίζει να αναφερθούν: «Στα αλήθεια θα ήθελα τη τρέλα τους (οι λογικοί) να την έλεγαν αλήθεια, ή πίστη, ή δικαιοσύνη, -αλλά κατέχουν τις αρετές τους με σκοπό να ζήσουν πολλά χρόνια και μέσα σε μια εξαθλιωμένη άνεση. […] Αποκτούν πλούτη και γίνονται φτωχότεροι με αυτά! Ποθούν την εξουσία και ιδιαίτερα το μοχλό της εξουσίας που είναι το πολύ χρήμα, -αυτοί οι ανίκανοι άνθρωποι! […] Όλοι τους παλεύουν να φτάσουν το θρόνο: είναι μια τρέλα που τους κατέχει λες και η ευτυχία κάθεται ποτέ πάνω σε θρόνο! […] Κι από εσένα το ίδιο απαιτούν ένα Ναι ή ένα Όχι. Κι αλίμονο αν ζητήσεις να καθίσεις ανάμεσα στο Υπέρ και το Κατά. […] Κλέβουν για λογαριασμό τους τα έργα των εφευρετών και τους θησαυρούς της σοφίας: αποκαλούν τη κλοπή τους πολιτισμό, -και όλα γίνονται αρρώστια και κακομοιριά. Κοιτάξτε μονάχα όλους αυτούς τους περισσευούμενους ανθρώπους! Είναι όλοι τους άρρωστοι, ξερνούν τη χολή τους και αυτό το λένε εφημερίδα. Καταβροχθίζουν ο ένας τον άλλο και δε μπορούν να χωνέψουν ούτε τον ίδιο τον εαυτό τους». Σύμφωνα με τον Schopenhauer ο κόσμος είναι η παράστασή μας ή ακόμα χειρότερα η βούληση μας: ο κόσμος δηλαδή που γνωρίζουμε είναι το προϊόν της ίδιας μας της σκέψης. Εάν ισχύει κάτι τέτοιο, πως είναι δυνατόν να απαιτούμε να έχουμε όλοι την ίδια σκέψη και οτιδήποτε διαφορετικό να το αφορίζουμε ως τρέλα; Μήπως τελικά η έχθρα προς τη διαφορά κρύβει το πόσο ευάλωτοι είμαστε στις επιθέσεις; Κάποιος τρελός της σύγχρονης εποχής θα μπορούσε να πει: «ποιος είναι τρελός, εγώ ή αυτός που η αρχή και το τέλος της ύπαρξής του υπάρχει μόνο σε χαρτί (πιστοποιητικά γέννησης και θανάτου); Εγώ ή αυτός που όλη η γνώση του είναι μόνο χαρτί (κάθε είδους πτυχίο); Εγώ ή αυτός που ο σκοπός και η εξουσία του είναι μόνο χαρτί (χρήμα); Εγώ ή αυτός που η ελευθερία του είναι μόνο χαρτί (ψήφος); Εγώ ή αυτός που τελικά είναι ένας πολίτης του «χάρτινου» κόσμου;». Στη περίπτωση που δε μπορούμε να απαλλαχθούμε από την ιδέα ότι ο τρελός είναι εχθρός μας τουλάχιστον ας μην τον περιφρονούμε και να είμαστε περήφανοι για τον εχθρό μας˙ διότι υπάρχει μια πιθανότητα όπως αναφέρει ο Schopenhauerστο έργο του «Ο κόσμος σα παράσταση και σαν βούληση» η τρέλα να συγγενεύει με τη μεγαλοφυΐα και η μια να διεισδύει στην άλλη. Συγκεκριμένα, ο ποιητικός ενθουσιασμός είναι ένα είδος τρέλας: ο Οράτιος την ονομάζει AmabilisInsania. OΒίλαντ την ονομάζει στην εισαγωγή του Ομπερόν «ηδονική τρέλα». Ο ίδιος ο Αριστοτέλης, κατά τον Σενέκα, θα έλεγε: «δεν υπάρχει μεγαλοφυΐα χωρίς να είναι ανάμεικτη με τρέλα», Ο Πλάτων εκφράζει επίσης αυτή την ιδέα στο μύθο του σπηλαίου (δεσμώτες που είδαν το φως). Στο Φαίδρο, λέει ακριβώς ότι χωρίς λίγη τρέλα δεν υπάρχει αληθινός ποιητής˙ τέλος ο Πωπ μας λέει: «η μεγαλοφυΐα συνορεύει με τη τρέλα˙ δε χωρίζονται παρά με ένα λεπτό διάφραγμα».
[...]
Η παρούσα μελέτη δεν έχει σκοπό να αφορίσει τη κοινή λογική ούτε της σύγχρονης ούτε όμως και των προηγούμενων εποχών αλλά λειτουργεί ως υποστήριξη στη διαφορά διότι μέσω του διαλόγου μεταξύ λογικής (κοινής λογικής) και τρέλας (διαφοράς), ως δυο ένοιες οι οποίες αλληλοσυμπληρώνονται, ο κόσμος μπορεί να προχωρήσει σε κάποιο άλλο επίπεδο και να μην μείνει αιώνια στάσιμος. Αν δεν υπάρχει διαφορά θα υπάρχει αιώνια μια μονοδιάστατη λογική: η κοινή λογική του σήμερα. Είναι αναγκαίος ο «πόλεμος» απόψεων γιατί με αυτό τον τρόπο μπορούμε να δούμε και άλλες οπτικές της λογικής οι οποίες, θα είναι καλύτερες ή χειρότερες αλλά τουλάχιστον δεν θα είναι ίδιες (εξάλλου θεωρώ και πιστεύω ότι το καλό και το κακό είναι υποκειμενικά). Επιπλέον, εάν ο κόσμος των ονείρων ή αλλιώς ο φαντασιακός κόσμος (ο κόσμος που δε στηρίζεται στη δοσμένη πραγματικότητα) ήταν τρέλα τότε σύμφωνα με τη κοινή λογική θα έπρεπε να κάνουμε έναν ύπνο δίχως όνειρα. Τελικά, ποιος μπορεί να πει με ασφάλεια τι είναι ουτοπία, η σκέψη της αλλαγής (του δεδομένου) ή η σκέψη της στασιμότητας (της υπάρχουσας πραγματικότητας);"


Κάθε άποψη θα διαβαστεί με ευχαρίστηση... Ελπίζω να απαντήσει κάποιος και να μη πάει το topic στο βρόντο lol :clapup: Sorry για το μέγεθος του post δε γινόταν μικρότερο :D:D:D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diotima

Διάσημο μέλος

Ο diotima αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,480 μηνύματα.
Μια ερωτησούλα που ελπίζω να μην είναι χαζή αλλά για μένα θα είναι αρκετά διευκρινιστική : Όταν όλοι αυτοί μιλάνε για "τρέλα" εννοούν την απλή διαφορά σκέψης,ή και την ψυχασθένεια μαζί;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

fantasmenos

Τιμώμενο Μέλος

Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Θεολόγος και μας γράφει απο Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,026 μηνύματα.
Μια ερωτησούλα που ελπίζω να μην είναι χαζή αλλά για μένα θα είναι αρκετά διευκρινιστική : Όταν όλοι αυτοί μιλάνε για "τρέλα" εννοούν την απλή διαφορά σκέψης,ή και την πσυχασθένεια μαζί;

Ωραία! Απορία. Από ότι κατάλαβα από το κείμενο (δεν είναι δικό μου) εννοεί τη διαφορά σκέψης όπως τη παραθέτει στο κείμενο. Δηλαδή οτιδήποτε διαφορετικό το οποίο ξενίζει το σύνολο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diotima

Διάσημο μέλος

Ο diotima αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,480 μηνύματα.
Τι θεωρείται όμως διαφορετικό γι'αυτούς..Το απλά διαφορετικό ή το εντελώς διαφορετικό σε σημεία ψύχωσης;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fantasmenos

Τιμώμενο Μέλος

Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Θεολόγος και μας γράφει απο Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,026 μηνύματα.
Τι θεωρείται όμως διαφορετικό γι'αυτούς..Το απλά διαφορετικό ή το εντελώς διαφορετικό σε σημεία ψύχωσης;

Δυστυχώς θα αναφέρω παράδειγμα και είναι το χειρότερο. Ελπίζω να μην παρερμηνευτεί ότι αναφέρομαι στα συγκεκριμένα. Η αθεΐα, η ομοφυλοφιλία, το διαφορετικό χρώμα δέρματος, η άποψη για τους στόχους της ζωής (δούλος του χρήματος ή αφελής ρομαντικός) κάνουν ένα άνθρωπο να διαφέρει από τους πολλούς... Και το ερώτημα είναι στην αρχή για να μη ξεφύγουμε από το κεντρικό νόημα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diotima

Διάσημο μέλος

Ο diotima αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,480 μηνύματα.
Ώπα,κάτσε...Θες να μου πεις πως η ομοφυλοφιλία ή η αθεϊα θεωρούνται από κάποιους "τρέλα" ;; Πρώτη φορά ακούω τέτοιο πράγμα..Είναι εξωφρενικό.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

fantasmenos

Τιμώμενο Μέλος

Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Θεολόγος και μας γράφει απο Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,026 μηνύματα.
Ώπα,κάτσε...Θες να μου πεις πως η ομοφυλλοφυλία ή η αθεϊα θεωρούνται από κάποιους "τρέλα" ;; Πρώτη φορά ακούω τέτοιο πράγμα..Είναι εξωφρενικό.

Well, δυστυχώς πρέπει να υπάρξουν και άλλες απόψεις για να γίνει συζήτηση. Ελπίζω τις επόμενες μέρες να δεις και άλλα post και να το συζητήσουμε κάποια νύχτα με περισσότερο υλικό. Πρόσεξε τα εισαγωγικά :) Δε μπήκαν τυχαία, αναφέρομαι στη τρέλα σα κάτι το διαφορετικό και το παράλογο από πολλούς... ;)

Για την ακρίβεια νομίζω ότι συμφωνούμε σε αυτό που πας να πεις :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diotima

Διάσημο μέλος

Ο diotima αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,480 μηνύματα.
Έλα να κάνουμε κάτι διαφορετικό.Ας υποθέσουμε και 2 άτομα μόνο μπορούν να συζητήσουν.Ας παραθέσουμε για αρχή μόνο τις δικές μας απόψεις γιατί δεν μπορώ κάθε μέρα να περιμένω τους άλλους για να γίνει μια κουβέντα.Κάθε αρχή και δύσκολη.Ας κάνουμε τη δύσκολη αρχή για να καταπιαστούν και οι άλλοι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fantasmenos

Τιμώμενο Μέλος

Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Θεολόγος και μας γράφει απο Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,026 μηνύματα.
Έλα να κάνουμε κάτι διαφορετικό.Ας υποθέσουμε και 2 άτομα μόνο μπορούν να συζητήσουν.Ας παραθέσουμε για αρχή μόνο τις δικές μας απόψεις γιατί δεν μπορώ κάθε μέρα να περιμένω τους άλλους για να γίνει μια κουβέντα.Κάθε αρχή και δύσκολη.Ας κάνουμε τη δύσκολη αρχή για να καταπιαστούν και οι άλλοι.

Οκ very nice... Η θέση μου νομίζω φαίνεται. Προσπαθώ να δω τη "λογική" και τη "τρέλα" και πως την αντιλαμβάνεται ο καθένας. Επίσης να δω αν το forum αποτελείται από "τρελούς" ή όχι. Σε παρακαλώ όμως να το δεις χωρίς να έχεις κάποιο συγκεκριμένο παράδειγμα στο μυαλό σου αλλά όλα μαζί:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diotima

Διάσημο μέλος

Ο diotima αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,480 μηνύματα.
Νομίζω πως ένας άνθρωπος που "ξεφεύγει" από την κοινή λογική δεν είναι απαραίτητα τρελός,με την έννοια της αρρώστιας και της φαρμακευτικής αγωγής.Δηλαδή δεν μπορώ να δεχτώ τις μεσαιωνικές απόψεις -και οχι μόνο μεσαιωνικές , σίγουρα μέχρι πριν 50 χρόνια ίσχυαν- ότι ένας άνθρωπος διαφορετικός από τους κοινωνικούς κανόνες και τα πρέπει,ένας άνθρωπος αλλιώτικος,και σε πολλές περιπτώσεις προοδευτικός,είναι δακτυλοδεικτούμενος για τον εσωτερικό του κόσμο.
Είναι οπισθοδρομικό,αρκετά σκοταδιστικό,πουριτανικό και παραπλανητικό θα έλεγα.
Η ζωή είναι μια τρέλα.Ας ζήσουμε λοιπόν την τρέλα μας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fantasmenos

Τιμώμενο Μέλος

Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Θεολόγος και μας γράφει απο Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,026 μηνύματα.
Νομίζω πως ένας άνθρωπος που "ξεφεύγει" από την κοινή λογική δεν είναι απαραίτητα τρελός,με την έννοια της αρρώστιας και της φαρμακευτικής αγωγής.Δηλαδή δεν μπορώ να δεχτώ τις μεσαιωνικές απόψεις -και οχι μόνο μεσαιωνικές , σίγουρα μέχρι πριν 50 χρόνια ίσχυαν- ότι ένας άνθρωπος διαφορετικός από τους κοινωνικούς κανόνες και τα πρέπει,ένας άνθρωπος αλλιώτικος,και σε πολλές περιπτώσεις προοδευτικός,είναι δακτυλοδεικτούμενος για τον εσωτερικό του κόσμο.
Είναι οπισθοδρομικό,αρκετά σκοταδιστικό,πουριτανικό και παραπλανητικό θα έλεγα.
Η ζωή είναι μια τρέλα.Ας ζήσουμε λοιπόν την τρέλα μας.

Συμφωνώ απόλυτα!!!!!

Οπότε ερωτώ. Αφού παρέθεσες τα επιχειρήματα σου (όπως θα πρέπει να κάνει ο οποιοσδήποτε πριν δηλώσει την απόψη του) τελικά είσαι και θα είσαι και στο μέλλον "τρελή"? :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diotima

Διάσημο μέλος

Ο diotima αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,480 μηνύματα.
Αν δεν με καταπιεί το σύστημα ναι.Αν και υπόσχομαι να αντισταθώ σθεναρά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fantasmenos

Τιμώμενο Μέλος

Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Θεολόγος και μας γράφει απο Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,026 μηνύματα.
Αν δεν με καταπιεί το σύστημα ναι.Αν και υπόσχομαι να αντισταθώ σθεναρά.

Μακάρι μικρή πολεμίστρια. Τώρα καληνύχτα έχω δύσκολη μέρα αύριο... :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diotima

Διάσημο μέλος

Ο diotima αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,480 μηνύματα.
χαχααχ καλή σου νύχτα :)))
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Μια διαφορετική προσέγγιση στα ερωτήματα του θέματος, είναι αυτή της Τράπουλας των Ταρώ, από την εσωτερική και φιλοσοφική φυσικά θεώρησή της και όχι τη μαντική.

Στις Ταρώ, η κάρτα με τον αριθμό μηδέν, στην ουσία δηλαδή η κάρτα χωρίς αριθμό, άρα και χωρίς εκδήλωση στο φυσικό κόσμο, αυτή που βρίσκεται στην αρχή και στο τέλος της τράπουλας, είναι ο Τρελός.
Είναι από τις λίγες φιγούρες (μαζί με τον Αυτοκράτορα και την Αυτοκράτειρα) που διατηρείται και στις μέρες μας, στη συμβατική τράπουλα, ως μπαλαντέρ, έχοντας μια δική της ιδιόμορφη δυναμική, αφού μπορεί να πάρει τη θέση οποιουδήποτε άλλου χαρτιού, δίνοντας σημαντική υπεροχή σʼαυτόν που την κατέχει, ανατρέποντας τα δεδομένα.

Ιστορικά ο Γελωτοποιός του Βασιλιά, συγγενική φιγούρα του Τρελού, ήταν αυτός που με τη χαριτωμένη στάση του, είχε έμμεση επιρροή πάνω στο Βασιλιά και την Αυλή του. Ήταν αυτός που είχε το ακαταλόγιστο, που μπορούσε να υποδυθεί ακόμα και το Βασιλιά σατιρίζοντάς τον με το καυστικό χιούμορ του, καλυμμένο κάτω από ένα πέπλο αθωότητας.
Την ίδια δύναμη δε διατηρεί άλλωστε και η Σάτιρα στις μέρες μας;
«Σατιρικός και προπαντός ασεβής» δηλώνει ο γνωστός blogger "πιτσιρίκος", προβάλλοντας άλλη μια πλευρά της φύσης του Τρελού που είναι η αθωότητα, με την επιλογή της εικόνας του μωρού που έχει ως avatar.

Ο Τρελός είναι η διατήρηση της παιδικότητας, της εποχής που όλα μας φαίνονταν πιθανά και καθετί μας προκαλούσε έκπληξη και δέος. Είναι αυτός που δοκιμάζει πέρα από κάθε λογική, αυτά που οι άλλοι θεωρούν ακατόρθωτα. Είναι αυτός που τολμά να σκεφτεί έξω από τη σφαίρα αυτού που ονομάζουμε «υπαρκτό» και που δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση. Είναι κομμάτι της φύσης κάθε πρωτοπόρου, εφευρέτη και ερευνητή, αλλά και κάθε καλλιτέχνη, ανθρώπων που χαρακτηρίζονται «λοξοί» από τους άλλους ανθρώπους, πριν τύχουν αποδοχής και αναγνώρισης.
«Λοξίας» όμως ήταν και ο χαρακτηρισμός του Απόλλωνα, εξʼ αιτίας της διφορούμενης σημασίας των χρησμών του.
Δεν είναι παράξενο λοιπόν που ο χαρακτηρισμός «τρελός» συχνά ταυτίζεται με το «εμπνευσμένος».

Ας μην ξεχνάμε τη λαϊκή ρήση: «Από μικρό (αθώο) κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια». Ίσως επειδή ο μικρός δεν έχει ακόμα αποκρυσταλλώσει άποψη για τον κόσμο μας, άρα βιώνει την Άπειρη Δυνατότητα, ενώ ο Τρελός, έχει δραπετεύσει από τα δεσμά του και άρα βιώνει την Άπειρη Δυνατότητα από επιλογή.

Χαρακτηριστική είναι επίσης και η φιγούρα του «τρελού του χωριού», ο οποίος είναι πάντα, συμπαθής και αγαθός και συνάμα κατέχει την αγνότερη και απλούστερη λαϊκή σοφία, παρόλο που τις σκέψεις και τις πράξεις του δεν χαρακτηρίζει η λογική.

Ο Τρελός συνδέει άλλωστε το χαοτικό κόσμο του υποσυνειδήτου, με τον καθωσπρέπει κόσμο του συνειδητού. Βρίσκεται πέρα και πάνω από κάθε ηθικό και λογικό φραγμό έχοντας συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι παρά επινοήματα του ανθρώπου ατελή και λειψά, που τον φυλακίζουν σε μια πραγματικότητα που αναγνωρίζει μόνο καλό και κακό.

Από αυτή τη συμβολική προσέγγιση καταλαβαίνει κανείς το σημαντικό ρόλο που παίζει κάθε «τρελός» στη συνολική εικόνα του Σύμπαντος. Ακόμα κι αν ο Τρελός αποτελεί περιθωριακή μορφή στην κοινωνία αλλά και στη φύση, δεν παύει να αποτελεί τον καταλύτη σημαντικών αλλαγών στην ιστορία της ανθρωπότητας αλλά και στη διατήρηση της Ισορροπίας της φύσης.

Στα αγγλικά, διαβάζω πως η λέξη Fool προέρχεται από το λατινικό follis που σημαίνει: αερολόγος - αιθεροβάμων, αλλά και η λέξη silly που πρωταρχικά σήμαινε κενός – άδειος – μηδέν (ανεκδήλωτος), προέρχεται από τη Γερμανική λέξη selig, που σημαίνει άγιος - ευλογημένος.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Τρέλα;...

Τρελός;...

Ποιος με καλεί; :P

Φυσικά, δεν νομίζω να πιστεύατε ότι θα έλειπε ο Χάος από το πάρτυ των τρελών, έτσι δεν είναι;

Θα ήθελα να σας αποκαλύψω ότι το παλιό μου νικ στην παρέα, πριν ανακαλύψω το Χάος, ήταν απλά Psycho. Στο στρατό με έστειλαν τρεις φορές στο ψυχιατρείο, απλά γιατί είχα "φάκελο" αντικαθεστωτικού (αν σας ενδιαφέρει, θα σας διηγηθώ κάποια στιγμή την ιστορία). Φυσικά, δεν υπάρχει ψυχίατρος να βγάλει τρελό το Χάος κι έτσι σήμερα σας γράφω απ' το σπίτι μου. :P

Θεωρώ την πιο τρελή στιγμή της ζωής μου, όταν μπροστά στους ψυχιάτρους, άρχισα να παριστάνω τον λογικό και το καλύτερο ήταν ότι τους έπεισα!

Πριν μερικούς μήνες έκανα τη μεγαλύτερη τρέλα της ζωής μου (δεν σας λέω ποια) κι εγκατέλειψα ό,τι είχα και δεν είχα στη ζωή μου, για ν' ακολουθήσω το δρόμο της καρδιάς μου κι όχι τη λογική που μου έλεγε να μείνω.

Θα ήθελα λοιπόν, να συγχαρώ τον φίλο Φαντασμένο για το θαυμάσιο θέμα που άνοιξε, όπως και την αγαπητή Isi για το καταπληκτικό ποστ της (φαίνεται πως η μητέρα της που λάμπει απόψε περίλαμπρη στον ουρανό, της έδωσε έμπνευση να γράψει για μας τους σεληνιασμένους;)).

Ωστόσο, αν και συμφωνώ με τον προβληματισμό του φίλου σου αγαπητέ Φαντασμένε, που μάλλον τυγχάνει να τον συμμερίζεσαι, έχω σε πρώτη φάση κάποιες ενστάσεις για το κείμενο που διάβασα στο πρώτο ποστ.

Ο σύγχρονος άνθρωπος αποξενώνεται από το πραγματικό εαυτό του, που χαρακτηρίζεται από τη κριτική στάση, τη τάση προς την ηδονή, το παιχνίδι και γενικά την άσκοπη και πραγματικά δημιουργική έκφραση.
Ακόμη και ο έρωτας που δεν συγγενεύει με τον έρωτα της εποχής δηλαδή την έντονη σεξουαλικότητα είναι τρέλα που χρειάζεται θεραπεία.
Δυστυχώς, οι δύο παραπάνω φράσεις αντιφάσκουν έντονα. Στη μια μας λέει πως η φυσική κλίση του ανθρώπου περιέχει την "τάση προς την ηδονή" και ο σύγχρονος άνθρωπος (λόγω της κοινής λογικής της εποχής μας) τείνει ν' αποξενωθεί απ' αυτήν, ενώ παρακάτω μας λέει ότι ο έρωτας της εποχής είναι η έντονη σεξουαλικότητα, δηλαδή το κυνήγι της ηδονής. Γενικά, ο ηδονισμός είναι βασικό χαρακτηριστικό του καταναλωτισμού. Προφανώς ο φίλος σου πήρε το "τσιτάτο" από κάποιον φιλόσοφο παλαιότερης εποχής και δεν το πρόσεξε.

Η διαφορά στη τέχνη προκαλεί φρίκη.
Στην εποχή που η μοντέρνα τέχνη έχει ξεπεράσει κάθε όριο φόρμας, μορφής, θέματος κλπ, στην εποχή που ακόμη και ο σουρεαλισμός θεωρείται πια ξεπερασμένος, αυτή η δήλωση δεν ισχύει. Πάλι από παλιότερη εποχή μάλλον.

Όποιος δε ταυτίζεται με αυτή τη λογική είναι τρελός ή στη καλύτερη περίπτωση παράλογος και μόνη θεραπεία γιʼ αυτόν είναι η ψυχιατρική που στην ουσία είναι ο μονόλογος μιας λογικής, της λογικής της κοινωνίας
Ενώ επί της ουσίας δεν θα διαφωνούσα, η διατύπωση που σημειώνω είναι υπερβολική και αφαιρεί από το κείμενο την απαραίτητη αντικειμενικότητα που απαιτείται για την προσέγγιση ενός τέτοιου θέματος. Δε ζούμε ευτυχώς στην κοινωνία των Γκούλακ ακόμη αγαπητέ μου. Είναι αλήθεια ωστόσο, ότι αυτή η λογική κυριάρχησε κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, τόσο στη Σοβιετική Ένωση, όσο και στις ΗΠΑ. Μάλλον από παλαιότερες πηγές κι αυτό; Θα συμφωνήσω πάντως ότι ο "μέσος άνθρωπος" εύκολα σε χαρακτηρίζει τρελό για τέτοιους λόγους.

Επίσης, πιστεύω ότι το "Όποιος δε ταυτίζεται με αυτήν τη λογική" θα έπρεπε να γίνει "Όποιος δεν ταυτίζεται με αυτήν τη λογική", αφού με τον τρόπο που είναι γραμμένο βγάζει ακριβώς το αντίθετο νόημα από το σκοπούμενο.


Είναι κακό να υιοθετούμε άκριτα ό,τι διαβάζουμε από τους φιλοσόφους, θα είχα να πω στο φίλο σου, όπως και θα τον προέτρεπα να προσέξει λίγο τη χρήση του τελικού "ν" στα άρθρα, το(ν) και τη(ν). Η πολύ αυστηρή μου κριτική οφείλεται στο γεγονός ότι το εν λόγω κείμενο είναι επιστημονικό και γι' αυτό όχι μόνο έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, αλλά ταυτοχρόνως επισύρει αυξημένη ευθύνη, αφού καλύπτεται με την αυθεντία της επιστήμης. Πιστεύω ότι οι συμβουλές μου, οι οποίες είναι καλοπροαίρετες, θα βοηθούσαν το φίλο σου να βελτιώσει την επιστημονική του γραφή. Θα ζητήσω συγνώμη, αλλά έχω εμπειρία ως reviewer και τολμώ να κάνω αυτήν την παρέμβαση. :)

Ένα ακόμη πράγμα με το οποίο διαφωνώ, είναι ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται η "κοινή λογική" (αυτό όμως δεν το εντάσσω στις παραπάνω διορθώσεις, αφού πρόκειται απλά για διαφορετική άποψη). Η δική μου εμπειρία, όπως και κάποια πράγματα που έχω διαβάσει, μου δείχνουν ότι στην πραγματικότητα η κοινή λογική δεν είναι και τόσο κοινή όσο νομίζουμε. Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι, είναι ανίκανοι να κάνουν μια σειρά άνω των τριών συνεπαγωγών, χωρίς να "χαθούν". Επίσης, ο μέσος μαθητής αλλά κι επιστήμονας των θετικών επιστημών, είναι ανίκανος να λύσει προβλήματα πρακτικής αριθμητικής, η οποία είναι το αντίστοιχο της "κοινής λογικής" στα μαθηματικά. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα, το μόνο που δεν μας εκπαιδεύει να κατέχουμε είναι ακριβώς η κοινή λογική. Κάποιος έχει πει πως "Η κοινή λογική στην εποχή μας αποτελεί πλέον επανάσταση". Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι ζούμε σε μια παράλογη εποχή και δεν έχουν άδικο. Προσωπικά μάλιστα λέω, ότι "Σοφός είναι αυτός που μπορεί να βλέπει το προφανές".


Τέλος, θα ήθελα να κάνω και μια διόρθωση στην Isi. Πράγματι ο τρελός, είναι φιγούρα της Μεγάλης Αρκάνας. Ο βασιλιάς (ρήγας) και η βασίλισσα (ντάμα), προέρχονται από τη Μικρή Αρκάνα και ουδεμία σχέση έχουν με τον Αυτοκράτορα και την Αυτοκράτειρα. :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Great Chaos ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, κυρίως όμως σε ευχαριστώ για την πολύ σημαντική διόρθωση! :thumbup:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fantasmenos

Τιμώμενο Μέλος

Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Θεολόγος και μας γράφει απο Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,026 μηνύματα.
@ Isiliel
Όμορφο κείμενο και ωραίες απόψεις για τον Τρελό. Αν και χρησιμοποιείς μια κυριολεκτική έννοια ενώ εγώ τουλάχιστον το εκλαμβάνω πεισσότερο μεταφορικά. :)

@ Great Chaos
Για τα "το(ν)". Πρόσφατα είχα γράψει και στο στέκι πότε θέλει "ν" ή όχι. Ο λόγος είναι ακριβώς γιατί εγώ πληκρολόγησα το παραπάνω κείμενο (μιας και ο φίλος μου δεν χειρίζεται καλά το office) και υπήρχε σύγκρουση μεταξύ μας για το που βάζεις "ν". Μάλιστα είχε ρωτήσει φιλόλογο και του είπε ότι είναι σωστό το χειρόγραφο κείμενο όπως ακριβώς το διαβάζεις. Τα συντακτικά λάθη με το "δε" και το "δεν" υπάρχουν γιατί δεν είχαμε προβεί εκείνη την ημέρα σε διορθώσεις τέτοιου τύπου :)

Αρκούμαι να απαντήσω σε αυτά που μου έκαναν περισσότερη εντύπωση και ελπίζω να έχεις απάντηση στα σημεία που διαφωνείς από τον ίδιο το δημιουργό του κειμένου σε λίγες μέρες :)

Ως προς τη τέχνη και το διαφορετικό. Ναι. Έχεις δίκιο. Ο σουρεαλισμός, το ντάντα ο φουτουρισμός κ.α. έδωσαν στη τέχνη του 20ου αιώνα μια πρωτοπορία και αυτά τα κινήματα έδωσαν ώθηση στη τέχνη την ίδια να ξεπεράσει τους περιορισμούς του παρελθόντος. Όμως νομίζω μιας και αναφέρεται στο Marcuse (Σχολή της Φρανκφούρτης) ότι στόχος του είναι να θίξει το ζήτημα της μαζικής κουλτούρας, κριτική που της κάνει σχεδόν εξ' ολοκλήρου όλη η σχολή. Κανονικά θα έπρεπε να αναφέρει και τον Adorno για να ενισχύσει το επιχείρημα του αλλά δε το έκανε. Εγώ τουλάχιστον νομίζω ότι δεν αναφέρεται μόνο στον καλλιτέχνη αλλά κυρίως στο κοινό το οποίο εφησυχάζει στην απόλαυση της τέχνης η οποία σερβίρεται εύκολα στο πιάτο του οπουδήποτε με παθητικότητα.

"Το συμβατικό απολαμβάνεται άκριτα, το πραγματικά καινούριο κριτικάρεται" που λέει και ο Walter Benjamin, υπονοεί δηλαδή ότι ένα έργο τέχνης το οποίο είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτό από την ευρεία μάζα δέχεται την απέχθεια του κοινού (ο σουρεαλισμός δέχτηκε πολλά τέτοια χτυπήματα στην ιστορία του). Μη ξεχνάς ότι και σήμερα ακόμη πολλά έργα τέχνης δέχονται τη κριτική από τους ανθρώπους οι οποίοι δε τα κατάλαβαν (κυρίως στο κινηματογράφο)... Οπότε αν ένας καλλιτέχνης ξεπεράσει την "κοινή λογική" που στο κινηματογράφο μπορεί να θεωρείται ο αφηγηματικός χρόνος, οι απόψεις για διάφορα ζητήματα ο χώρος που γυρίζεται η ταινία ή ακόμη και οι παύσεις των ηθοποιών είναι πολύ πιθανό να δεχτεί την αποστροφή του κοινού (του μαζικού κοινού των multiplex) σαν "ανοησία που μόνο στόχο είχε να προκαλέσει". Χρησιμοποιώ το κινηματογράφο μιας και είναι η πιο διαδεδομένη μορφή τέχνης και μαζικής κουλτούρας.

Αναφέρθηκα μόνο στη τέχνη γιατί φοβάμαι να ερμηνεύσω ένα κείμενο το οποίο δεν είναι δικό μου. Νομίζω μάλιστα ότι η ερμηνεία που έδωσα απέχει πολύ απο αυτά τα οποία ήθελε ο ίδιος ο συγγραφέας να πει. Είναι καθαρά η δικιά μου οπτική. Η κριτική σου είναι πολύ ενδιαφέρουσα και θα έχει σύντομα απαντήσεις από τον ίδιο :)

Όσο για το ζήτημα των ψυχιατρείων υπάρχουν στο κείμενο γιατί η εργασία είχε σα θέμα και την ιστορία της τρέλας (με αναφορά στις ψυχιατρικές κλινικές της ΕΣΣΔ) αλλά το παρέλειψα για πρακτικούς λόγους...

Εξαιτίας της αδυναμίας μου να αναπτύξω συγκροτημένο φιλοσοφικό λόγο (δε σπουδάζω εξάλλου κάτι τέτοιο) όλες οι παρατηρήσεις είναι αποδεκτές με ευχαρίστηση :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
@ Isiliel
Όμορφο κείμενο και ωραίες απόψεις για τον Τρελό. Αν και χρησιμοποιείς μια κυριολεκτική έννοια ενώ εγώ τουλάχιστον το εκλαμβάνω πεισσότερο μεταφορικά. :)

Κάθε άλλο, μιλάω καθαρά συμβολικά. 'Άλλωστε στις ταρώ δεν είναι παρά μια αρχετυπική εικόνα. ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Αγαπητέ Φαντασμένε, ο λόγος σου είναι θαυμάσιος και δεν χρειάζεται να είσαι τόσο μετριόφρων. Άλλωστε κανείς μας δεν έχει σπουδάσει Φιλοσοφία κι ίσως καλύτερα για μας.

Ο κανόνας, ο οποίος έχει και ηχητικό νόημα, λέει πως το "ν" παραλείπεται όταν ακολουθεί λέξη που αρχίζει από σύμφωνο, εκτός από τα κ, π, τ, ψ, ξ. Δεν έχει αλλάξει, ακόμη τον διδάσκονται τα παιδιά στο δημοτικό. Ας μην βιαζόμαστε να υιοθετήσουμε τον κάθε νεωτερισμό, που φονεύει τη γλώσσα μας.

Θα συμφωνήσω πως αυτό που οι πολλοί αποκαλούν τρέλα είναι πιο κοντά στα όσα περιγράφονται στο κείμενο του φίλου σου, παρά η στάση των επιστημόνων απέναντι στο φαινόμενο. Πράγματι, αυτό που περιγράφεις με τον κινηματογράφο, εγώ το έχω πάθει με τον David Lynch. Πιστεύω πως μας δουλεύει όλους ψιλό γαζί και κάποιοι μασάνε για να το παίξουν κουλτουριάρηδες. Απλά επειδή δεν τον καταλαβαίνω. Μα με τίποτα ο λούστης, με τίποτα...:wall:

Πάντως έχω δύο ελαφρυντικά. Έχω δει χιλιάδες ταινίες και τις έχω καταλάβει όλες, από Αγγελόπουλο μέχρι Μπουνιουέλ και Γκοντάρ. Γιατί ο Λυντς ν' αποτελεί εξαίρεση που να πάρει; Επίσης, όσοι λένε ότι τον κατάλαβαν, ποτέ δεν καταδέχτηκαν να μου εξηγήσουν κι εμένα του αδαούς, όσο κι αν τους παρακάλεσα.

Περιμένουμε το φίλο σου με ανοιχτάς αγκάλας. Άλλος ένας τρελός είναι πάντα ευπρόσδεκτος στην παρέα μας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 17 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top