Το πρώτο σας τσιγάρο

Παλιοτσιγαρο... Το αιωνιο μου προβλημα. Οποτε βλεπω θεμα με το τσιγαρο αυτες ειναι οι σκεψεις μου. Τι να πω. Μακαρι να ρθει αυτο το αναθεματισμενο πρωινο που θα σηκωθω και θα πω τελος. Μα δεν ερχεται... Δεν μπορω να το κοψω! Δεν μπορω! Και δεν ειμαι σε φαση να προσπαθησω. Ξερω παντα βρισκω μια δικαιολογια. Μαλλον φοβος ειναι τελικα.. Τον οποιο δεχομαι... Ακουσον ακουσον. Σε ολα τα αλλα δυναμη, στο τσιγαρο κοτα.. Γιατι ειμαι. Δειλιαζω να μπω καν στη διαδικασια. Διοτι η πρωτη μου αποπειρα ηταν εντελως αποτυχημενη... Και μη μου πειτε αλλη μια ευκαιρια. Η εμπειρια μου ητο τραυματικη, σαν τα πρεζακια ενα πραμα. Τραγικο. Τα γραφω να τα διαβαζω που και που μπας και ξυπνησω καμμια ωρα.

Καλη μου φιλη.Το ιδιο προβλημα εχω και εγω.Μεχρι που εφτασα σε σημειο να καπνιζω περιπου 40 τσιγαρα την ημερα ,στριφτα.Δεν ειχα γευση πλεον...ειχε παπαριασει,με το συμπαθειο..ο ουρανισμος μου!
Μεχρι που εφτασα στι σημειο που ειπα οτι δεν παει αλλο! ΟΚ..το τσιγαρο το απολαμβανεις οταν δεν κανεις πολλα.Οχι οταν κανεις παρα πολλα.Το στομα τινγκα στον καπνο...απαισια αισθηση,,πρωινος βηχας κλπ.
Οποτε αρχικα τα μειωσα σε 15 την ημερα,τωρα ειμαι σε φαση 7 τσιγαρων την ημερα.Να το κοψω και εγω εντελως δεν μπορω.
Ομως το εχω φιλοσοφισει καπως.
Δηλαδη:Κανω ενα το πρωι..με τον καφε,αυτο αδυνατον να το κοψω,μετα κανω αλλο ενα το μεσημερι μετα το φαγητο..και τα υπολοιπα το βραδακι.Ειτε αν βγω για ποτακι..ειτε αν κατσω υπολογιστη.
Οταν κανεις λιγα,πραγματικα το απολαμβανεις.Οταν κανεις πολλα...αηδιαζεις πραγματικα.Στην πραγματικοτητα καμια απολαυση δεν υπαρχει.
Οποτε,η φιλικη μου συμβουλη ..εφοσον ΔΕΝ μπορεις να το κοψεις,οπως και εγω..τουλαχιστον μειωσε το στα απολυτως απαραιτητα.Σε καποιες φασεις δηλαδη.Πιστεψε με..τοτε το απολαμβανεις πραγματικα.
Ειδαλλως..μια αηδια ειναι.

Πουπουλινα, εγω αν δεν καπνισω το πρωι με τον καφε 2-3 απανωτα και σε διαστημα 2 ωρων αλλα 2-3 δεν ''ξυπναω''... Στην δουλεια δεν καπνιζω καθολου και μολις μπαινω στο αμαξι τα κανω απανωτα. Οταν βγαινω για καφε ή ειμαι σπιτι σε ηρεμη φαση, παλι απανωτα τα κανω. Δηλαδη, υπαρχουν ωρες κενες απο τσιγαρο μπορει και 6-7 και μετα απανωτα. Αμα μου πεις λιγοτερα, δεν μπορω, σκαω μου λειπει...Και σε ορισμενα απανωτα λεω αει στο καλο... Βρωμια, κιτρινιλα, παω πλενω δοντια, δαχτυλα, πινω νερο... Με πιανει φρικη ωρες ωρες... Καλα το λες αλλα δεν ξερω αν θα μου πετυχει... Να τωρα ας πουμε πριν λιγο το σβησα και τωρα που γραφω νου ρθε να κανω κι αλλο. Ειναι μεγαλο προβλημα, δεν μπορω να το εξηγησω.

Αρχική Δημοσίευση από mindcircus:

Πουπουλινα, εγω αν δεν καπνισω το πρωι με τον καφε 2-3 απανωτα και σε διαστημα 2 ωρων αλλα 2-3 δεν ''ξυπναω''... Στην δουλεια δεν καπνιζω καθολου και μολις μπαινω στο αμαξι τα κανω απανωτα. Οταν βγαινω για καφε ή ειμαι σπιτι σε ηρεμη φαση, παλι απανωτα τα κανω. Δηλαδη, υπαρχουν ωρες κενες απο τσιγαρο μπορει και 6-7 και μετα απανωτα. Αμα μου πεις λιγοτερα, δεν μπορω, σκαω μου λειπει...Και σε ορισμενα απανωτα λεω αει στο καλο... Βρωμια, κιτρινιλα, παω πλενω δοντια, δαχτυλα, πινω νερο... Με πιανει φρικη ωρες ωρες... Καλα το λες αλλα δεν ξερω αν θα μου πετυχει... Να τωρα ας πουμε πριν λιγο το σβησα και τωρα που γραφω νου ρθε να κανω κι αλλο. Ειναι μεγαλο προβλημα, δεν μπορω να το εξηγησω.

Click για ανάπτυξη...

Επισης και εγω τωρα που σου γραφω..εχω παραβει τα 7 τσιγαρα!
Το ξερω τι ειναι δυσκολο..εμενα θα το πεις;αλλα δεν ειναι ακατορθωτο η μειωση εστω.Εμενα που με βλεπεις...ξυπναγα το πρωι και πριν φυγω για δουλεια εκανα 5 τσιγαρα απανωτα.
Ομως φτανεις σε ενα σημειο που εχεις τοσο αγχος για ολο αυτο..ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ.Δηλαδη εγω κοιμομουν και ξυπναγα με μια απασια αισθηση..και με ενα απιστευτο αγχος οτι καπνιζω παρα πολυ.
Στο ξαναλεω...ημουν απιστευτα βαρεια καπνιστρια.
Και ξαναλεω..τωρα τα εχω υπερβει..εχω κανει περιπου 13 τσιγαρα.Αλλα το 13 απο το 40 εχει τεραστια διαφορα.Το νιωθω και απο τον οργανισμο μου.
Ξερω οτι αυτη τη στιγμη να το κοψω εντελως δεν μπορω.Αλλα ειμαι απολυτα ευτυχισμενη τι το εχω μειωσει παρα πολυ.
Βαλε αυτο στο μυαλο σου..και καντο!
Το να πεις αυτη τη στιγμη οτι το κοβεις εντελως..ειναι αδυνατον και εγω το ξερω πολυ καλα!
Εστω ομως καμαρι μου,επελεξε καποιες στιγμες για να το κανεις.Τοτε...θα το απολαμβανεις και πολυ περισσσοτερο!
Αξιζει η προσπαθεια.

Καποιες στιγμες, ε? χμ... σκεφτομαι αυτες τωρα... Ποιες να ειναι...
Λοιπον, Θα το προσπαθησω... Εγω κανω γυρω στα 20, βεβαια κανω καπνο που σβηνει και το ξαναναβω. Αλλα συνολικα 20...
Αν το παω στα 13-15 θαναι μια καλη αρχη πιστευω...

Αρχική Δημοσίευση από mindcircus:

Καποιες στιγμες, ε? χμ... σκεφτομαι αυτες τωρα... Ποιες να ειναι...
Λοιπον, Θα το προσπαθησω... Εγω κανω γυρω στα 20, βεβαια κανω καπνο που σβηνει και το ξαναναβω. Αλλα συνολικα 20...
Αν το παω στα 13-15 θαναι μια καλη αρχη πιστευω...

Click για ανάπτυξη...

Ετσι σε θελω καρδουλα μου...βαλε εναν στοχο!
Και εγω τα ιδια..καπνο κανω και εγω και μου σβηνει.Μαλιστα..προσπαθω να μεγαλωνω τον χρονο του καπνισματος.Δηλαδη οκ ειμαι εδω..στν υπολογιστη..αναβω το τσιγαρο,τραβαω ρουφηξια και το αφηνο στο τασακι.Περναω λιγο χρονικο διαστημα...το ξαναναβω κλπ Ετσι μεγαλωνω τον χρονο.
Πιστεψε με.Αν κανεις λιγοτερα,αυτα θα τα απολαμβανεις πολυ περισσσοτερο.Ετσι βαλτο στο μυαλο σου.Αν πεις οτι θα το κοψω εντελως..ειναι πολυ δυσκολο.Σε καταλαβαινω γιατι και εγω δεν μπορω να το κανω.ΑΝ ΟΜΩς ΠΕΙς ΟΤΙ ΑΠΛΑ ΘΑ ΤΟ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ ΚΑΠΟΙΕς ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΤΡΩΕΙ..το ρημαδι..,απλα εγω θα το απολαμβανω ...τοτε ειναι πολυ πιο ευκολο.

Το πρώτο μου τσιγάρο το κάπνισα στην ηλικία των 16 περίπου. Ότι δεν κατάφερε η τότε κολλητή μου Χριστίνα να με μυήσει στο κάπνισμα (στις τουαλέτες του σχολείου) το κατάφερε η πρώτη μου "σοβαρή σχέση", δλδ να με μάθει να λέω "πα, πα ένας παπάς" για να με "βοηθήσει" να παίρνω τον καπνό κάτω.
Το πρώτο πετυχημένο μου πείραμα συνέβη στο δωμάτιό μου στο σπίτι.Στην αρχή ζαλίστηκα τα μάλα, αλλά αμέσως μετά, άναψα και δεύτερο απανωτά. Χειμώνας, το παράθυρο τέντα, οι δικοί μου (που δεν έβαλαν ποτέ τσιγάρο στο στόμα τους) στην τηλεόραση στο σαλόνι. Μετά από ώρα, μπήκε η μάνα μου και της μύρισε..τσιγάρο! Δεν θυμάμαι πώς τα μπάλωσα ή αν έκανε πως με πίστεψε, θυμάμαι όμως οτι πολύ σύντομα προμηθεύτηκα το πακέτο και από κει κι έπειτα τη μάνα μου να μου ψάχνει τις τσάντες

Τελείωσα το σχολείο, μετά με τις παρέες (καπνίζαμε όλοι τότε) σε ατελείωτες συζητήσεις, σε πάρτι, σε εξόδους, σε βραδιές ξενυχτιού με πόκα, τα τσιγάρα έδιναν κι έπαιρναν και το στόμα "τσαρούχι". Όμως τις νορμάλ μέρες, κάπνιζα περίπου 15 τσιγάρα την ημέρα.
Μεγαλώνοντας άρχισα να ανησυχώ. Έπαθα κι ένα αλλεργικό άσθμα (όχι από τσιγάρο πάντως) στα 22 μου, ο γιατρός μου το απαγόρεψε, αλλά εγώ συνέχισα με 7 τσιγάρα την ημέρα. Μετά από θεραπεία με εισπνοές και κορτιζόνες, κι αφού συνήλθα, συνέχισα απτόητη στα 15 ημερησίως.
Μέχρι που εκεί γύρω στα 30 και κάτι, το ελάττωσα κι άλλο και το πήγα στα 10-12 την ημέρα. Είχα ορισμένες ώρες που έκανα το τσιγάρο. Το πρωί με τον καφέ και καθ'όλη τη διάρκεια της ημέρας, μετά από κάθε γεύμα ή ποτό (π.χ. έπινα χυμό πορτοκάλι με..τσιγάρο). Πέρασαν χρονάκια ακόμη με το τσιγάρο στη συνείδησή μου, σαν σύντροφο πιστό που αγαπούσα και μισούσα ταυτόχρονα. Ποτέ δεν έκανα προσπάθεια να το κόψω, δεν ήθελα να απογοητευτώ. Οι μόνες μέρες που δεν κάπνισα, ήταν αυτές όταν νοσηλευόμουν σε κλινική όταν χρειάστηκε να κάνω κάποιες εγχειρήσεις.

Τον τελευταίο καιρό άκουγα για το ηλεκτρονικό τσιγάρο κι έλεγα "Α μπα, μπούρδα θα'ναι". Παράλληλα είχα αποκτήσει και την κάκιστη συνήθεια (ενώ διατηρούσα επί πολλά χρόνια τα 10-12 τσιγάρα την ημέρα, ε με λίγο ψυχαναγκασμό, ζοριζόμουν ορισμένες φορές κι όταν ήταν ανάγκη έπαιρνα και 2-3 τζούρες από τον σύντροφο που κάπνιζε στριφτό), το τελευταίο τσιγάρο της ημέρας να το κάνω μετά το βραδυνό πλύσιμο των δοντιών. Κι επειδή τύχαινε να ξενυχτάω και να "κλέβω" έστω και ελάχιστες τζούρες από στριφτό, τα δόντια μου άρχισαν να αποκτούν μια απαίσια κιτρινίλα, που σιχαινόμουν να βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Πήγαινα οδοντίατρο, τα καθάριζε και σε λιγότερο από μήνα, η κιτρινίλα επανερχόταν.

΄Οσπου εντελώς τυχαία, από έναν τεχνίτη που ήρθε στο σπίτι πληροφορήθηκα για τις αρετές του ηλεκτρονικού που χρησιμοποιούσε. Ήταν βαρύς καπνιστής και το είχε κόψει εδώ και 7 χρόνια και είδε είπε τη ζωή του να αλλάζει. Μου πρότεινε να δοκιμάσω, αρνήθηκα, αλλά έβαλα στα "λίαν προσεχώς" να πάω στο κατάστημα που μου συνέστησε, προκειμένου να πληροφορηθώ, να δοκιμάσω διάφορες γεύσεις από... ατμίσματα.
Πήγαμε λοιπόν με τον σύντροφο που κι εκείνος τον τελευταίο καιρό είχε αρχίσει να έχει ενοχλήσεις από το κανονικό τσιγάρο και αφού δοκιμάσαμε διάφορα, προμηθευτήκαμε τα ηλεκτρονικά τσιγάρα μας. Η πρώτη πρώτη εμπειρία, ομολογώ δεν με ενθουσίασε, βγήκα με την τραχεία μου ερεθισμένη από τις δοκιμές, λες κι είχα καπνίσει πακέτα ολόκληρα.
Εδώ να προσθέσω οτι δεν είχα σκοπό να κόψω το άλλο τσιγάρο, απλά πήγα με την πρόθεση να καπνίζω 4-5 την ημέρα και να το ..συμπληρώνω με ηλεκτρονικό.
Το αποτέλεσμα ήταν τις πρώτες μέρες, όντως να καπνίζω 5 κλασικά τσιγάρα, που πολύ σύντομα γίνανε 4 , μετά 2 και μετά...κανένα! Το παράλληλο κάπνισμα με άτμισμα κράτησε μόνο 10 μέρες.
Τώρα διανύω τον τρίτο μήνα με αποκλειστικά ηλεκτρονικό (τουλάχιστον δεν έχει πίσσα και ατμίζεις όπου θέλεις, όση ώρα θέλεις, δεν βρωμάει καπνό, γιατί δεν καίγεται καπνός, η κιτρινίλα στα δόντια δεν επανεμφανίστηκε μετά τον καθαρισμό, και δεν νιώθω ενοχές). Το οτι ταυτόχρονα το έκοψε κι ο σύντροφός μου και άρχισε κι εκείνος ηλεκτρονικό (κοινή απόφαση, αν κι εκείνος μου το είχε προτείνει ένα χρόνο νωρίτερα) πιστεύω βοήθησε αρκετά.
Τώρα δεν το αλλάζω με τίποτα. Δεν μου λείπει καθόλου το κλασικό τσιγάρο, οι κινήσεις του χεριού που το κρατούσαν έχουν αντικατασταθεί από εκείνες του να κρατάω ηλεκτρονικό, δεν πλένω βρώμικα τασάκια (αν και ψάχνω ακόμα να βρω μήπως υπάρχουν να τα καθαρίσω). Η απόλαυση αντικαταστάθηκε από μια παρόμοια, ο καπνός βγαίνει από το στόμα -μάλιστα τις προάλλες κατάφερα και δαχτυλιδάκια- κοντολογής, απέκτησα μια νέα εξάρτηση, που όμως μου έκοψε "μαχαίρι" τον χρόνιο πρωινό (και όχι μόνο) βήχα .