Αγαπημένοι στίχοι τραγουδιών

borat

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης.- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 15,323 μηνύματα.
ΑΓΡΙΟ ΜΕΛΙ
Μουσική: Διάφανα Κρίνα, Στίχοι: Θάνος Ανεστόπουλος

Να κρατιέμαι από πάνω σου όταν πονώ
και να γέρνω αργά το κεφάλι στον ώμο,
που δεν τρέμουν τα χέρια σου όλο να φθονώ
δίκαιος φθόνος σ' άδικο της ζωής νόμο.

Ν' αφουγκράζομαι δάκρυα και γέλια υγρά
και ν' αφήνω στο βλέμμα σου ένα άκοσμο χάδι
που γεμίζεις μ' ανάσες καθώς ξεψυχά
το καλύτερο νιότης αν θες μας το βράδυ.

Να κουρνιάζω ερείπιο στα ερείπια επάνω
και να φτύνω σιωπές σ' άλλες δυό μου ζωές
που δε τρέχουν τα σύννεφα και πως ν' ανασάνω
με πατζούρια κλειστά και θνητούς πνεύμονες.

Να φωλιάζω κρυφά στις ρυτίδες της νιότης
και να ψέλνω αργά το τραγούδι της μάνας
που δεν τρέμουν τα χέρια σου εγώ είμαι ο πότης
είμαι μέτρο, ρυθμός, η ωδή και ο Πάνας.

Δεν αντέχουν τα πόδια μου να τρέξουν κοντά σου
σαν κισσός να τυλίξω το κορμί σου που θέλει
που δε θέλει όμως φίδι να γίνει, φαντάσου
να σταλάξει αρμύρα από άγριο μέλι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

borat

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης.- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 15,323 μηνύματα.
Τα λέει όλα.

Γενιά του Χάους.
ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ - ΘΑΝΑΤΟΣ

Είναι οι άνθρωποι με τσακισμένη περιφάνεια,
είναι ο κορεσμός που φλερτάρει την παρακμή,
είναι η αποστροφή για κάθε τι αυθεντικό,
είναι αυτού του κόσμου η λατρεία για το εφήμερο,
είναι ο μύθος της υποταγής και του ταξικού διαχωρισμού,
είναι ο μύθος του γάμου, της πατρότητας και της μητρότητας,
είναι ο μύθος του πάντα ένοχου που πάντα θα απολογείται,
είναι ο μύθος του σκοπού που αγιάζει τα μέσα,
είναι η οικολογική καταστροφή στ' όνομα του εκσυγχρονισμού,
είναι η απληστία, ο κονφορμισμός, οι ανασφάλειες,
είναι η ιδεολογία στο ψέμα και το υπερτροφικό "εγώ",
είναι η παγίδα του "ωραίου" και του "πετυχημένου",
είναι που πουλάμε τα πάντα για λίγη εξουσία,
είναι η στιλπνή επιφάνεια και η άγνοια της ουσίας,
είναι που μιλάμε για επιβίωση και όχι για ζωή,
είναι η φιλοσοφία της πολιτικής των ψευδαισθήσεων,
είναι η ψεύτικη απειλή ενός πυρηνικού πολέμου,
είναι τα γηρατειά, ο θάνατος, ο υπέρτατος φόβος,
είναι το μέλλον, το τόσο σκοτεινό και αβέβαιο,
είναι μπροστά στην ταπείνωση που σκύβουμε το κεφάλι,
είναι το τίμημα της αποκτήνωσης που θα πληρώσουμε όλοι,
είναι το τίμημα που πληρώνουμε ήδη.
Αυτός ο κόσμος - θάνατος.
Είναι ίσως η ζωή μια όμορφη κατάρα,
είναι που δεν αγαπάω και που αρνούμαι να μισήσω,
είναι που δεν θυμάμαι και που αρνούμαι να ξεχάσω,
είναι που πιο πολύ λυπάμαι τους ανθρώπους,
είναι ίσως η απόκτηση γνώσης το νόημα της ζωής,
είναι που γνώση σημαίνει μοναξιά,
είναι το βλέμμα που αγκαλιάζει την κοφτερή λεπίδα,
είναι η ψυχή που φοράει το αγκάθινο στεφάνι.
Αυτός ο κόσμος - θάνατος.
Είναι τα επιχειρήματα αυτού του κόσμου άθλια,
είναι που δεν μας πείθουν πια,
είναι το καλύτερο που 'χει αυτός ο κόσμος να κάνει,
είναι να το βουλώσει.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diotima

Διάσημο μέλος

Ο diotima αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,480 μηνύματα.
Γιάννης Αγγελάκας
Η αγάπη ορμάει μπροστά

Χρόνια τώρα με φωνάζει από μακριά
κι ούτε ξέρω πως αντέχω και δε βρίζω
Να τη βλέπω ν' αρμενίζει στ' ανοιχτά
κι εγώ έτσι στα ρηχά να πλατσουρίζω

Χρόνια τώρα με φωνάζει από μακριά
και με βλέπει σκεπτικό και κουρασμένο
και μου λέει έλα δοκίμασε άλλη μια
Εσένα ονειρεύομαι κι εσένα περιμένω

Κι ακόμα μια φορά
πως θα τη φτάσω ελπίζω
Η αγάπη ορμάει μπροστά
κι εγώ πίσω τρικλίζω
Πέφτω κι αυτή γελά
μα εγώ πονάω και βρίζω
και πάω να σηκωθώ ξανά

Κι ακόμα μια φορά
λέω θα της τραγουδήσω
τραγούδια τρυφερά
κι αρχίζω να γρυλίζω
Φαλτσάρω και γελά
και σταματώ και βρίζω
και πάω να της το πω ξανά

Κι όταν καμιά φορά
Στέκει και την αγγίζω
μου λέει είμαι φωτιά
μα μοναχά δροσίζω
κι άμα καώ γελά
Μα εγώ πονάω και βρίζω
και πάω να γιατρευτώ ξανά
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

BrokenHeart

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Evris αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 963 μηνύματα.
Have you ever loved somebody so much
It makes you cry
Have you ever needed something so bad
You can't sleep at night
Have you ever tried to find the words
But they don't come out right
Have you ever have you ever


Have you ever been in love
Been in love so bad
You'd do anything to make them understand
Have you ever had someone steal your heart away
You'd give anything to make them feel the same
Have you ever searched for words to get you in their heart
But you don't know what to say
And you don't know where to start
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Corpse Bride

Διακεκριμένο μέλος

Η Corpse Bride αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 6,595 μηνύματα.
Στέρεο Νόβα - Το ταξίδι της φάλαινας

Ζεστό καλοκαίρι, κρατάς ακόμα
Κίτρινο αέρα φυσάει ένα μεγάλο στόμα
Απ' το ραδιόφωνο οι εκφωνητές ασκούν υπεροχή
Ανασταίνουν και θάβουν, χωρίς καμιά διακοπή
Ασταμάτητα κανάλια τρώνε το μυαλό μας
Έχουμε χάσει τόσα, που δεν ξέρουμε τι είναι δικό μας
Οι φτωχοί ξέρω πως είναι περισσότερο φτωχοί
κι οι πλούσιοι βαριούνται την τρελή τους ζωή
Μέσα από έντυπα μας κάνουν να ζήσουμε μια άλλη ζωή
Μα είναι ζωή αυτή
Όταν μια οικογένεια ζει μ' ένα μισθό εκατό χιλιάδες
Οι τύραννοι χαϊδεύουν κοιλιές μεγάλες
Και δεν είναι μόνο αυτό, μας κυνηγούν χιλιάδες μάρκες
Έξτρα φόροι, έξτρα ΦΠΑ, έξτρα σκατά
κι ένας πόλεμος δίπλα μας που κανείς δεν το σταματά
και κανείς δε διακινδυνεύει, η αγάπη μας διαφεύγει
και αντί γι' αυτό ψιθυρίζουμε διαφημίσεις
χρησιμοποιούμε το σεξ για ν' αποφύγουμε τις σχέσεις

Κι απ' το ταξίδι της φάλαινας, είμαστε τόσο μακριά
Σ' ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνά
κι ακούω τα πλοία, να διασχίζουν τις θάλασσες
Είχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ μου τα χάλασες

Σαν καταψυγμένα κρέατα πουλιούνται τα πρότυπα
ταυτιζόμαστε με ήρωες κι αλλάζουμε πρόσωπα
Πολύ αργά καταλαβαίνουμε πως όταν σα μια στύση που πέφτει
Ένα εκατομμύριο στερεότυπα που δεν έχουν πια καμιά γεύση
με κάνουν ν' απορώ που στεκόμαστε αδιάφοροι στο ψέμα
γιατί χάνουμε χρόνο όταν μέσα μας τρέχει το αίμα
σαν οδοντόπαστες λιώνουμε μπροστά από την τηλεόραση
Κοιτάμε εικόνες έχοντας χάσει την αρχική όραση
κοιτάζοντας τα ιδρωμένα πρόσωπα κάθε γλείφτη
Καθαρίζουμε φρούτα για να διατηρούμε την αργή μας σήψη
Καθαροί στρέιτ γιάπις διασχίζουν λεωφόρους
περήφανα στήνουν το μέλλον με δικούς τους όρους
Και έξυπνοι βλάκες φέρνουν τη ντροπή της εκπαίδευσης
κι από μια περιστρεφόμενη θέση καμαρώνουν γι' αυτή τη δικαίωση
Το δυο χιλιάδες μόνο θα τους θέλει ντυμένους με δερμάτινα
πιο γυμνασμένους να κυβερνούν κατώτερα όντα, άτιμα

Κι απ' το ταξίδι της φάλαινας, είμαστε τόσο μακριά
σ' ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνά
Κι ακούω τα πλοία, να διασχίζουν τις θάλασσες
Είχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ μου τα χάλασες

Στην πίστα του αεροδρομίου, έχει νυχτώσει
ένα εκατομμύριο αστερία φωτίζουν ό,τι μ' έχει πληγώσει
Ένας φίλος μου απόψε εγκαταλείπει αυτή την χώρα
κατά βάθος λυπάται, μα δε βλέπει και την ώρα
που η ζωή του θ' αλλάξει, όταν τ' αεροπλάνα πετάνε
η γη απλώνεται και οι άνθρωποι ξεχνάνε
Είναι τρομερό το θέαμα, η αίσθηση αυτή ότι πετάς
Δεν έχω άλλη εκλογή, ένα κίτρινο ταξί περιμένει
Φυσάει, θα χειμωνιάσει, δυο ώρες και ξημερώνει
συννεφιασμένη Κυριακή, πρώτη μέρα του χειμώνα
Σκέφτομαι τους πιο σημαντικούς ανθρώπους αυτού του αιώνα
Απ' το δεξί καθρεφτάκι ο κόσμος μένει πίσω
ποτέ δεν είχα τίποτα, κι απόψε θέλω να σε φιλήσω
να μείνεις στα μάτια μου, σ' ένα άδειο τοπίο
να κάνουμε έρωτα στο αστεροσκοπείο
κουλουριασμένοι σα μπάλα να εκτοξευθούμε
μέχρι που ειρηνικά στο διάστημα να κοιμηθούμε

Κι απ' το ταξίδι της φάλαινας, είμαστε τόσο μακριά
σ' ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνά
κι ακούω τα πλοία, να διασχίζουν τις θάλασσες
Είχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Corpse Bride

Διακεκριμένο μέλος

Η Corpse Bride αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 6,595 μηνύματα.
Μια ευγενικη προσφορα της μολκας και των ffc. Κυριως ομως της μολκας.

~ Ποιος δαιμονας ~

Υπάρχουν όμορφες στιγμές μα σπάνια γίνονται συχνές
Υπάρχουν κάποιες μέρες που δύσκολα γίνονται εύκολες
Υπάρχουν ξεχασμένες πληγές που με πάγο τις καις
Υπάρχουν και κάποιες άλλες φορές που με το γέλιο σου κλαις
Υπάρχουν καταστάσεις που ξεχνώντας θυμάσαι
Υπάρχουν και μέρη που λείπεις και εκεί πάντα θα ʽσαι
Άσε τη ζωή να τρέξει και κερδίζοντας χάσε
Κάνε τις επιλογές και μάθε θαρραλέα να φοβάσαι
Υπάρχουν ώρες ώρες που είναι λογικό να τρελαίνεσαι
Υπάρχουν βλέμματα που σε κοιτούν μα νιώθεις ότι δεν φαίνεσαι
Υπάρχουν εποχές που ανθίζοντας μαραίνεσαι
Και κάποια άλλα βράδυα που μέσα στα όρια εκτρέπεσαι
Δεν είναι απαραίτητο να πεθαίνεις για να ανασταίνεσαι
Και μέσα στον πανικό στέκεσαι ακίνητος να ταλαντεύεσαι
Και κάποιοι σου επιβάλλουν τʼ άνοστα να γεύεσαι
Κράτα μόνο τα θετικά και μάθε δακρύζοντας να χαίρεσαι

Ποιος δαίμονας είναι μέσα μου και με γεμίζει βάσανα
Τη ματωμένη σάρκα μου τυλίγει με σάβανα
Μου θυμίζει σφάλματα που επαναλάμβανα
Μα τα ΄κανα εσκεμμένα μάλλον γιατί τʼ απολάμβανα

Μπορείς να φέρεσαι ευγενικά και να είσαι αγενής
Μπορεί τα βήματά σου να είναι σταθερά μα να παραπατείς
Χρειάζεται δύναμη για να μπορείς ξύπνιος να ονειρευτείς
Και να ξέρεις ότι μπορείς μέσα από το πρόβλημα τη λύση να βρεις
Οι πιο δυνατές κραυγές βγαίνουν από εκρήξεις σιωπής
Όταν νιώθεις καταδικασμένος μέσα στη νέκρα της ζωής
Ψάχνοντας τον εαυτό σου μπορεί να συμβεί και να χαθείς
Και θα σε υποχρεώσουν πολλές φορές το κλάσιμο να σεβαστείς
Το ʽχεις νιώσει μέσα στην ηρεμία σου να παραληρείς
Το ʽχεις βιώσει να μην υπάρχουν επιρροές μα να ʽσαι επιρρεπής
Κι έχεις χρεώσει πολλές φορές το ψέμα για αλήθεια
Έχεις αναλώσει την αγάπη τόσο ασυνήθιστα ίδια
Το ʽχεις βιώσει τα πρόβατα να γίνονται φίδια
Έχεις νιώσει μάτια να μιλούν πιο δυνατά από χείλια
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Corpse Bride

Διακεκριμένο μέλος

Η Corpse Bride αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 6,595 μηνύματα.
FFC - 10 ποντους τακουνι

Έχεις ένα πρόβλημα σοβαρό
πάντα θα το'χεις και λέγεται ωραιοπάθεια
αν δε πετύχει η βαφή στα μαλλιά σου
σε πιάνει άγχος και εμπάθεια
είσαι απ'αυτές που αξίζουν τόσο όσο τ'αυτοκίνητό σου
με μια εξάτμιση που κάνει θόρυβο να μην ακούν τον εαυτό σου
είσαι απ'αυτές που έχουνε πρόβλημα στη ψυχή, στη συνείδηση και στο μυαλό τους
που με ρούχα παπούτσια και λεφτά ικανοποιούν για πάντα το σάπιο εγώ τους
το άντε γαμήσου σ'εσένα..ακούγεται σαν ευχή
στήσε και κανα κώλο μήπως και πάρεις καμιά προαγωγή
Μα ό,τι κάνεις να ξέρεις ότι κάποτε το βρίσκεις μπροστά σου
ψεύτικα όσα νόμιζες δεδομένα, ψεύτικα όσα νόμιζες δικά σου
από τη μίζερη δουλειά σου ως τη δήθεν μαγκιά σου
από τα χαμένα παιδικά όνειρά σου ως το χρώμα το ψεύτικο στα μαλλιά σου
Τώρα φτιάξου καλά να σε πάρουν οι κάμερες στα ελληνάδικα
βρες και κάποιον ομοιό σου για συναισθηματική ασφάλεια
πανικός θα σου σπάσει κανα νύχι, δε πετύχει η ανταύγεια
το ναρκισσισμό σου προσκυνάς με θρησκευτική ευλάβεια
μόνιμο προβλημά σου: ποια θα είναι η μόδα αυτή τη χρονιά;
τι χρώμα θα φορεθεί; (τι θα τα κάνω τα περσινά?)
Χα!, ψάξε στα περιοδικά,ξέρεις σ'εκείνα τα γνωστά
που σου δείχνουν δέκα τρόπους να του σηκώσεις το κάτω κεφάλι σε λιγότερο από πέντε λεπτά

Δέκα πόντους τακούνι
έναν όροφο πιο ψηλή
πάνω σε τραπέζια
χορεύεις Τσαλίκη και Βανδή
κάποιος όμως μου'πε
ότι τώρα αλλάξαν οι καιροί
ακόμα πάνω σε τραπέζια
μα τώρα χορεύεις rnb

Δέκα πόντους τακούνι
έναν όροφο πιο ψηλή
πάνω σε τραπέζια
χορεύεις Τσαλίκη και Βανδή
ποτά, τσιγάρα, μεθύσια
μετά η γνωστή διαδρομή
σε κάποιου μαλάκα το κρεβάτι
θα σε βρει τ'άλλο πρωί

Δεσποινίς σας παρακαλώ
μη μιλάτε, βγάλτε το σκασμό
μ'άριστα το δέκα σας βαθμολογώ
μηδέν IQ, μηδέν μυαλό

Μες στο club εσύ, οι φίλες σου κι εγώ
ωραία!, νιώθω σαν το Νώε μες στη κιβωτό
βάλ'το κορμί σου να δουλέψει αφού δεν έχεις μυαλό
κι εκτός τούτου τολμώ να πώ ΧΑ!!
γιατί υπάρχεις; το μυαλό σου απόκομμα στάχτης
καμμένο δάσος,όσο για τη καρδιά σου αναπολεί τη σοδιά της
σε χαιρετάει η ευτυχία έχοντας ανοιχτά τα δαχτυλά της
αφ'εξής ο κόφτης μου στο δέρμα της δικής σου πλάτης
Δε φτάνει που στη καρδιά σου δε βρήκα ίχνος αγάπης
αλλά εσύ ρε τόσο πολύ με μισείς που θέλεις και σ'άλλους το κόλπο να μάθεις
Σου απαγορεύω να υπάρχεις
τώρα ξέρω γιατί καλά μ'εσένα δε τα'χεις
είσαι ένα απαίσιο πλάσμα στα πλαίσια μιας απαίσιας στάσης...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

olibos2008

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Δέσποινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 285 μηνύματα.
Η ευχή

Άν η ζωή σου είναι υπέροχη απο το πρωί ως το βράδυ,
άν ο χρόνος που είναι μπροστά σου είναι λαμπρός και τα όνειρά σου πραγματοποιηθούν με έναν υπέροχο τρόπο,
τότε θα ξέρεις τί σου ευχήθηκα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diotima

Διάσημο μέλος

Ο diotima αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,480 μηνύματα.
Αγγελάκας Γιάννης
Μουσική/Στίχοι: Αγγελάκας Γιάννης


Άγρια των άστρων μουσική
μόλις νυχτώνει με ξυπνάς
Μέσα στην πιο βαθιά σιωπή
έρχεσαι και με τυραννάς

Άγρια των άστρων μουσική
στην ξεχασμένη σου φωτιά
ρίχνονται οι πιο κρυφοί καημοί
ψάχνοντας να 'βρουν γιατρειά

Μ' όσα φύγαν, μ' όσα έχουν πια χαθεί
Μ' ο,τι μέσα μου έχω ως τώρα περισώσει
ξεκινάω κάθε μέρα απ' την αρχή
τα μετράω και περιμένω να νυχτώσει

Άγρια των άστρων μουσική
μόλις νυχτώνει με ξυπνάς
και μ' ένα ξαφνικό φιλί
με καταπίνεις με ρουφάς

Με μεθάς με γελάς, με χαϊδεύεις με πονάς
Στην ανύπαρκτη πατρίδα των ονείρων μ' οδηγάς
Με μεθάς με γελάς, με χαϊδεύεις με πονάς
Κι όταν φεύγεις το πρωί σαν παιδί με παρατάς
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diotima

Διάσημο μέλος

Ο diotima αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,480 μηνύματα.
Sisters of Mercy
Temple of love


With the fire from the fireworks up above me
With a gun for a lover and a shot for the pain at hand
You run for cover in the temple of love
You run for another but still the same
For the wind will blow my name across this land

In the temple of love you hide together
Believing pain and fear outside
But someone near you rides the weather
And the tears he cried will rain on walls
As wide as lovers eyes

In the temple of love: shine like thunder
In the temple of love: cry like rain
In the temple of love: hear my calling
In the temple of love: hear my name

And the devil in black dress watches over
My guardian angel walks away
Life is short and love is always over in the morning
Black wind come carry me far away

With the sunlight died and night above me
With a gun for a lover and a shot for the pain inside
You run for cover in the temple of love
You run for another its all the same
For the wind will blow and throw your walls aside

With the fire from the fireworks up above
With a gun for a lover and a shot for the pain
You run for cover in the temple of love
I shine like thunder cry like rain
And the temple grows old and strong
But the wind blows longer cold and long
And the temple of love will fall before
This black wind calls my name to you no more

In the black sky thunder sweeping
Underground and over water
Sounds of crying weeping will not save
Your faith for bricks and dreams for mortar
All your prayers must seem as nothing
Ninety-six below the wave
When stone is dust and only air remains

In the temple of love: shine like thunder
In the temple of love: cry like rain
In the temple of love: hear the calling
And the temple of love is falling
Down

In the temple of love: shine like thunder
In the temple of love: cry like rain
In the temple of love: hear my calling
In the temple of love: hear my name

In the black sky thunder sweeping
Underground and over water
Sounds of crying weeping will not save
Your faith for bricks and dreams for mortar
All your prayers must seem as nothing
Ninety-six below the wave
When stone is dust and only air remains
The only haven you can trust

And the devil in black dress watches over
My guardian angel walks away
Life is short and love is always over in the morning
Black wind come carry me far away

With the fire from the fireworks up above
With a gun for a lover and a shot for the pain you

You run for cover in the temple of love
I shine like thunder cry like rain
And the temple grows old and strong
But the wind blows longer cold and long
And the temple of love will fall before
This black wind calls my name to you no more

In the temple of love you hide together
Believing pain and fear outside
But someone near you rides the weather
And the tears he cried will rain on walls
As wide as lovers eyes

In the temple of love: shine like thunder
In the temple of love: cry like rain
In the temple of love: hear my calling
And the temple of love is falling
Down
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Corpse Bride

Διακεκριμένο μέλος

Η Corpse Bride αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 6,595 μηνύματα.
FFC - Παραμυθι

Οταν ημουνα μικρος μου ειχαν πει ενα παραμυθι,
οτι αυτο που λεγεται φιλια υπαρχει και ζει σ'αυτον τον πλανητη,
μου ειχαν πει για κατι σπουδαιο που το λεγαν ιδεολογια,
και να μαι πιστος σε ιδανικα οπως πατριδα-οικογενεια-θρησκεια.
Μου ειχαν πει για μια γενια εκει γυρω στο 60 με 70,
κι οποια επανασταση κι αν χρειαζοταν η γενια μου θα εκανε τα ιδια. Μου ειχαν πει και για κατι παραξενους με καπελο και μπλε στολη,
αυτοι θα μ'εσωζαν αν καποιος κλεφτης στο σπιτι μου μεσα ειχε μπει. Μου ειχαν πει για μια χουντα και για μια αριστερα,
μου ειπαν για καποιες χαμενες πατριδες και 400 χρονια σκλαβια.
Μου ειπαν οτι ημουν τυχερος γιατι τωρα εχουμε δημοκρατια,
για κατι που το λεγαν σοσιαλισμο κι εμοιαζε με ελευθερια.
Μου ειπαν τα πραγματα εχουν αλλαξει για τη δικη μου τη γενια,
κι αφου εχουμε ενα πιατο να φαμε ολα ειναι μια χαρα.
Μου ειπαν να βαλω γρηγορα μυαλο και να συμβιβαστω
γιατι καπου εκει ειναι το νοημα της ζωης - αν το ψαχνω θα το βρω..

Οταν ημουνα μικρος μου χαν πει ενα παραμυθι
μα ειχε ασχημο τελος, και αυτο το ξερω ηδη.
Οταν ημουν μικρος μου χαν διδαξει μια ιστορια,
τωρα μου τη λεν αλλιως μα εγω μαθαινω στην πορεια.

Τωρα ομως που μεγαλωσα το παραμυθι εχει αλλαξει,
δε φοβαμαι τους εχθρους μου γιατι οι φιλοι μ'εχουνε καψει.
Κι εκεινο το σπουδαιο που το λεγαν ιδεολογια
εχει καταντησει γραφικο κι ανηκει πια στην ιστορια.
Οσο για την επανασταση που θα εκανε η δικη μου η γενια
-την κανει μεσα απο ακριβα αμαξια, ρουχα, μοδα και λεφτα.
Κι αυτοι οι παραξενοι που λεγονται αστυνομικοι
ειναι οι περισσοτεροι οι ιδιοι κλεφτες κι ειναι επικινδυνα κομπλεξικοι.
Τωρα ολες οι πολιτικες παραταξεις εχουνε γινει ενα
- η εξουσια ειναι γλυκια κι ελκυστικη για τον καθενα.
Εμεις δε βιωσαμε τον πολεμο, ουτε τη δικτατορια,
μηπως φταιει τελικα αυτο που ακομα δε νιωθω ελευθερια?
Κι αμφισβητω οτι τα πραγματα ειναι καλυτερα για μας,
εχουμε υλικα αγαθα αλλα μας λειπουν αλλα πολλα.
Μου λειπει κατι αληθινο να μπορω να πιστεψω αφοβα σε αυτο,
νιωθω πως εχω γερασει πριν να μαθω να ζω.

Οταν ημουνα μικρος μου χαν πει ενα παραμυθι
μα ειχε ασχημο τελος, και αυτο το ξερω ηδη.
Οταν ημουν μικρος μου χαν διδαξει μια ιστορια,
τωρα μου τη λεν αλλιως μα εγω μαθαινω στην πορεια.

Δωσε μου φωτιση Θεε μου, υπαρχει εθνικη συσκωτιση,
χιλιαδες τα χτυπηματα σε καθε μου ανορθωση.
Ή ο κοσμος εχει αλλαξει, ή δεν τον εμαθα ποτε,
πουτανια, ψεμα, κι απατη θεωρουνται κυριλε.
Καποτε πιστεψα σε κατι, σε μια ιδεολογια,
πιστεψα στη μουσικη μου σαν να ητανε θρησκεια.
Τωρα πια με το χιπ χοπ κανουν στριπτιζ μες στα πορνεια.
Ζουσα χρονια μεσα στο ψεμα, τωρα νιωθω αηδια.
Ενα ματσο εγωπαθεις, κι επιεικως κωλοπαιδα,
μια παρασταση κλισε, αρνητικα ολα τα προτυπα.
Αμα κατι δε μου κανει, απλως φευγω μακρια,
δεν ανηκω σε κανεναν, δεν ανηκω πουθενα.
Ο κοσμος εχει μολυνθει, δεν τον νοιαζει πια η αληθεια
-ειναι λεξη ντεμοντε, η ψευτια του εγινε συνηθεια.
Η παραδοση πεθαινει, η Ελλαδα που να ζει?
Βαλανε στο φερετρο της ευρωπαικη επιγραφη.
Η Μασσωνια αλωνιζει μεσα στην ελληνικη βουλη,
σοσιαλισμος και χουντα τωρα γιναν ασορτι.
Ψευτικες δημοσκοπησεις, κι αλλοδαποι σ'απογραφη,
μα η κυβερνηση θελει ψηφους, θελει απο καπου να τις βρει.
Σαπια λογια και ιδεες, η πουτανια σαν αρετη,
και μετα τα 15 η παρθενια ειναι ντροπη.
Τι πειραζει ομως αυτο? Τωρα ειμαστε Ευρωπαιοι,
ψαξε να βρεις τον ανδρισμο σου σ'ενα αμαξι που να λεει.
Βρες κι ενα καλο τσουλι για να συμπληρωσει την εικονα,
γινε λιγο κουνιστος-στην Ευρωπη ειναι μοδα.
Ας χαρουμε χωρις λογο εχουμε 21ο αιωνα,
αν το ηξερε ο Σωκρατης τοτε θα ειχε αλλαξει χωρα..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γιώργος

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
Το ποδήλατο

Στίχοι: Άρης Δαβαράκης
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Μακεδόνας

Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ' αδύνατο
κρατάω στο χέρι το κλειδί
πιάνω το τιμόνι ο σφυγμός μου δυναμώνει
το έργο κάπου το 'χω ξαναδεί

Ήμουν μικρό παιδάκι με καθαρή καρδιά
είχα τ'ονειρό μου, το ποδήλατό μου
κι όλα έμοιαζαν σωστά
έγινα δεκάξι, κι όλα ήταν εντάξει
είχα μια ζωή μπροστά

Το ποδήλατό μου, ήταν πάντοτε δικό μου
και με πήγαινε πολύ μακρυά
μέσα στη Σαχάρα, σαν την πιο βαθιά λαχτάρα
μ' οδηγούσε πέρα απ' τη χαρά

Και τώρα στον αγώνα, ξανά απ' την αρχή
Φόρτσα στο πεντάλι, να 'ρθουνε κι οι άλλοι
πάμε για ορθοπεταλιές
τα ποδήλατά μας, όπως τα όνειρά μας
ξέρουν από ανηφοριές





Και μπορείτε να το βρείτε εδώ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Phoebe

Διακεκριμένο μέλος

Η Κομπάρσα α αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 36 ετών, επαγγέλεται Αεροσυνοδός και μας γράφει απο Νότιος Αμερική (Αμερική). Έχει γράψει 7,312 μηνύματα.
Corpse τα συγχαρίκια μου!!! Και σε εσένα και στο molkaki!!! :D:D:D


Και αν είναι ο ουρανός, ένας άγνωστος φίλος
αν είναι η καρδιά, ασταμάτητος μύλος
που γυρνά και γυρνά
σου βαστά τη ζωντάνια
θαρραλέο βλέμμα που κοιτάει μπροστά
και είναι χάρισμα από το Θεό
τα αστέρια που σου κρατάνε συντροφιά, ευχαριστώ.
Αυτή η φεγγαρόλουστη νύφη που σε κοιτά
σαν οπτασία φαντάζει, σου μιλά
είπε πως θα μείνει παντοτινά
να σου λέει παραμύθια και να σε φιλά γλυκά
μου δίνεις ανάσες στην ερημιά
μη φεύγεις, μείνε κοντά
τα όνειρα είναι ανώνυμα
στο χέρι σου χαράκτηκε η ζωή
πάρε απλά το φώς αγκαλιά και φύγε μακρυά
Τα πιο όμορφα όνειρα είναι ανώνυμα
στην καρδιά και στο νου μα θαμμένα χορεύουν ανώδυνα
πολλές φορές αποβάλονται επώδυνα
και τι δεν θα δινα
να μπορούσα να διώξω το γκρίζο που κρύβει τα αστέρια
απ'τη στεριά το άπειρο με έλκυει αφάνταστα
τα χέρια σηκώνω ψηλά
ποιος είναι στ'αλήθεια ο παράδεισος που αξίζει πραγματικά;
μήπως είναι η ζωή που γλυστρά μικρά καθημερινά θαύματα;
που περνάν απ'τα μάτια μπροστά;
μα δεν γυρνάει το βλέμμα
Η στροφή του αιώνα θέλω να πιστεύω δεν είναι το τέρμα
ίσως είναι ακόμα ένα ψέμμα
βάζω στοίχημα με μένα
ποιος θα στρίψει το κέρμα.

Τα πιο όμορφα όνειρα είναι ανώνυμα
Τα πιο όμορφα όνειρα είναι ανώνυμα
στον ουρανό γυρνάνε μόνιμα
στον ουρανό γυρνάνε μόνιμα
παράνομα και νόμιμα
Τα πιο όμορφα όνειρα είναι ανώνυμα,
Τα πιο όμορφα όνειρα είναι ανώνυμα
μη τα φοβάσαι είναι ανώδυνα,
μη τα φοβάσαι είναι ανώδυνα
ανώδυνα..

Η ζωή κυλάει
είναι στιγμές που η μελωδία σου χαμογελάει
στην καρδία σου πάνω ακουμπάει
τίποτα από σένα δε ζητάει
όπου φυσάει ο αέρας πετάει
αν τη νιώθεις μόνο σε ρωτάει
μακάρι να'ξερα γιατί η ομορφιά στον κόσμο απαρατήρητη περνάει
Χάνουμε τις στιγμές που τα όνειρα μας συναντάει
ψηλά στον ουρανό ταξιδεύει και πάει
Σκόρπιες σκέψεις, γυρνάω γυρνάω γυρνάω γυρνάω
ρωτάω χαλάω χτυπάω αγαπάω πετάω τα σπάω
στο βούρκο μου μέσα χωμένος κολάω
κοιλάω, παντού να τολμάς
υπάρχουν δρόμοι πολλοί για να πας
κάποιος σοφός μπεκρής είπε είναι καλό να τραγουδάς
ή θα σε πουνε τρελό ή θα τους δώσεις μια στιγμή καλής καρδιάς
συγκίνησης χαράς
και όταν δωθείς αντάλλαγμα μη ζητάς
αφού το κάνεις, αξίζει απλά να το αγαπάς.
Κάθε κόκος άμμου, ένας πλανήτης μές στο σύμπαν
ανήκεις στη γη που πατάς.
Γεννιέσαι, ζεις, πεθαίνεις, πετάς

Τα πιο όμορφα όνειρα είναι ανώνυμα
Τα πιο όμορφα όνειρα είναι ανώνυμα
στον ουρανό γυρνάνε μόνιμα
στον ουρανό γυρνάνε μόνιμα
παράνομα και νόμιμα
Τα πιο όμορφα όνειρα είναι ανώνυμα,
Τα πιο όμορφα όνειρα είναι ανώνυμα
μη τα φοβάσαι είναι ανώδυνα,
μη τα φοβάσαι είναι ανώδυνα
ανώδυνα..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

olibos2008

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Δέσποινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 285 μηνύματα.
Κλεισμένοι δρόμοι

Μες το απέραντο γαλάζιο του γυαλού
κυλάει ο πόνος και ξεσπά πάνω στα βράχια,
μές τα κοχύλια και τ άστρα του ουρανού
μάτια βαθειά, λόγεια κλειδιά, καρδιά κομμάτια.

Μάτια γλυκά, χείλη σφιχτά, πικρό φιλί
στο στόμα μέσα αυτή η γεύση να μην σβήνει,
κυλάει η ζωή κυλάει ο χρόνος κι εγώ μαζί,
σβήνουν τα βήματα μέσα στα κύμματα κλείνουν οι δρόμοι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

borat

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης.- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 15,323 μηνύματα.
Despair and Deception, Love's ugly little twins
Came a-knocking on my door, I let them in
Darling, you're the punishment for all of my former sins


I let love in
I let love in


The door it opened just a crack, but Love was shrewed and bold
My life flashed before my eyes, it was a horror to behold
A life-sentence sweeping confetti from the floor of a concrete hole


I let love in
I let love in
I let love in
I let love in


Well I've been bound and gagged and I've been terrorized
And I've been castrated and I've been lobotomized
But never has my tormenter come in such a cunning disguise


I let love in
I let love in
I let love in
I let love in


O Lord, tell me what I done
Please don't leave me here alone
Where are my friends?
My friends are gone


O Lord, tell me what I done
Please don't leave me here alone
Where are my friends?
My friends are gone


I let love in
I let love in


So if you're sitting all alone and hear a-knocking at you door
and the air is full of promises, well buddy, you've been warned
Far worse to be Love's lover than the lover that Love has scorned


I let love in
I let love in
I let love in
I let love in
I let love in
I let love in
I let love in
I let love in




Nick Cave And The Bad Seeds
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

zephy

Νεοφερμένος

Η zephy αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών. Έχει γράψει 6 μηνύματα.
Γενικά όχι μόνο καλυτεροι στίχοι αλλά και καλύτερο τραγούδι σε μελωδία είναι

Don't Cry (Guns N Roses)

Talk to me softly
There's something in your eyes
Don't hang your head in sorrow
And please dont cry
I know how you feel inside
I've been there before
Somethin's changin' inside you
And don't you know

Don't you cry tonight
I still love you baby
Don't you cry tonight
Don't you cry tonight
There's a heaven above you baby
And don't you cry tonight

Give me a whisper
And give me a sigh
Give me a kiss before you
tell me goodbye
Don't you take it so hard now
And please don't take it so bad
I'll still be thinkin' of you
And the times we had...baby

And don't you cry tonight
Don't you cry tonight
Don't you cry tonight
There's a heaven above you baby
And don't you cry tonight

And please remember that I never lied
And please remember
how I felt inside now honey
You gotta make it your own way
But you'll be alright now sugar
You'll feel better tomorrow
Come the morning light now baby
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diotima

Διάσημο μέλος

Ο diotima αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,480 μηνύματα.
Katatonia
Evidence

I hold my breath and check the time
One minute no collapse
If you only knew what I would do for you
One thirty breathing lapse
We're going in my voice is thin
When I tell you to remember
That no one will find you
My promise from the heart
If we part my pulse will guide you through

Be still for a moment
Everything depends upon you
If you die I will die too
Once we were heroes
But everything has changed since then
Now they recognize you too

I stay too long something's wrong
You walk out of the picture
I hold my breath and check the time
One thirty I collapse
We went in my voice was thin
When I told you to remember

I'm the evidence
You passed the test and that's so good for you
O love will you read the letters I will send to you
Will I come along
Will they let me out to take the test
O love is the score enough for me to pass the test
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

borat

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης.- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 15,323 μηνύματα.
Bob Marley


Could you be loved and be loved?
Could you be loved and be loved?

Dont let them fool ya,
Or even try to school ya! oh, no!
Weve got a mind of our own,
So go to hell if what youre thinking is not right!
Love would never leave us alone,
A-yin the darkness there must come out to light.

Could you be loved and be loved?
Could you be loved, wo now! - and be loved?

(the road of life is rocky and you may stumble too,
So while you point your fingers someone else is judging you)
Love your brotherman!
(could you be - could you be - could you be loved?
Could you be - could you be loved?
Could you be - could you be - could you be loved?
Could you be - could you be loved? )

Dont let them change ya, oh! -
Or even rearrange ya! oh, no!
Weve got a life to live.
They say: only - only -
Only the fittest of the fittest shall survive -
Stay alive! eh!

Could you be loved and be loved?
Could you be loved, wo now! - and be loved?

(you aint gonna miss your water until your well runs dry;
No matter how you treat him, the man will never be satisfied.)
Say something! (could you be - could you be - could you be loved?
Could you be - could you be loved? )
Say something! say something!
(could you be - could you be - could you be loved? )
Say something! (could you be - could you be loved? )
Say something! say something! (say something!)
Say something! say something! (could you be loved? )
Say something! say something! reggae, reggae!
Say something! rockers, rockers!
Say something! reggae, reggae!
Say something! rockers, rockers!
Say something! (could you be loved? )
Say something! uh!
Say something! come on!
Say something! (could you be - could you be - could you be loved? )
Say something! (could you be - could you be loved? )
Say something! (could you be - could you be - could you be loved? )
Say something! (could you be - could you be loved? )
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

invalid

Πολύ δραστήριο μέλος

Η δεν είναι συνδεδεμένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών. Έχει γράψει 1,279 μηνύματα.
Ρόδες - Λόγια Λόγια

Κομμάτια
σηκώθηκες πάλι αργά πρησμένα μάτια
κίτρινα δάχτυλα ξέχυλα τασάκια
τέρμα ο καπνός και τα χαρτάκια
ζεσταίνεις χθεσινό καφέ κουμπώνεις 2 χάπια
και βγαίνεις έξω για τσιγάρα και φαΐ
Με τα πόδια
πόδια και μυαλό που σε πάνε χώρια
λόγια που σε κόβουνε στα δυο και λόγια
λόγια που σε καίνε σαν χολή
και δεν τα θυμάσαι το πρωί
και δεν τα θυμάσαι...

Δεν έχεις στόματα να θρέψεις κι άγχος για τα φράγκα
δε φοβάσαι έτσι μη μοιάσεις και στο γέρο σου μάγκα
είσαι μόνος και στα αρ**δια σου κι ελεύθερος και πολιορκημένος (περπατημένος)
στο πεζοδρόμιο από τα 14 ρομαντικά ξεγεννημένος (καμένος)
αυθεντικό της απώλειας παιδί
σκλάβος της αντίδρασης καλό παιδί
Μα κάπως και σου κόβει κι είσαι ωραίο παιδί
γι' άλλους απρόβλεπτος μα πάνω κάτω εντάξει παιδί
Πολλοί γνωστοί μόνο δυο φίλοι που 'ναι τώρα νεκροί
Ξεπαρθενεύτηκες στα γρήγορα από αγάπη κρυφή
γύρω στα 20 (σε λίγο κλείνω τα 22)
Γήπεδο και ΚΝΕ και αναρχία και σχολείο
απ' όλα πέρασες νωρίς και τα παράτησες νωρίς (γιατί μπορούσα και χωρίς)
Ναι σίγουρα πάντα σε τράβαγε το δύσκολο και σ' έσπρωχνε μπροστά τ' απίστευτο
δεν είσαι δαίμονας στη γη στην κόλαση είσʼ αγγελούδι
κι αν δε γυρίσεις σελίδα θα τελειώσει το τραγούδι

Μια ζωή τσαλακωμένη λο- λόγια
μια σελίδα πεταμένη σε- μια γωνιά
Όνειρα κακογραμμένα λο- λόγια
λόγια μ' αίμα χαραγμένα στο δε- στο δέρμα
Ένας ήρωας προδότης λο- λόγια
Ένας άμαχος στρατιώτης ψε- ψέμα
Παιχνίδια απαγορευμένα λο- λόγια
λόγια μ' αίμα χαραγμένα στο δε- στο δέρμα
Λόγια απαγορευμένα λο- λόγια | 2x
Λογια καταχωνιασμένα λο- λόγια | 2x

Δεν είμαι καν μια στατιστική
και παραείμαι συνηθισμένος για ταινία Χολιγουντιανή
εγώ είμαι εδώ φίλε κι εσύ 'σαι κει
μια ρίμα μισή και παρακατιανή
Τσιμέντο σίδερα οικοδομή στη νύχτα
κι όλο από λίγο μου περισσεύει η αντοχή
μα όλο λέω πως θα φύγω ο αγαπημένος μου στίχος
Όλα είναι δρόμος
Μα έλα φίλε μου όμως που πάντα ξεμένω κι ο κόσμος μου ίδιος κι απαράλλαχτος παγώνει (κάνει κρύο)
Κι ό,τι αγάπησα περισσότερο αυτό είναι που με πληγώνει
χωρίς ταυτότητα νιώθω κι ας την έχω στην τσέπη μου πάντα
γι αυτό κάνω ό,τι κάνω όταν κανείς δεν με βλέπει
τσάμπα όλα μπορεί να πάνε στην τελική
Και μη νομίζεις ότι δεν ονειρεύομαι μια ζωή πιο κανονική
μα με ξυπνάει πάντα ο κρύος ιδρώτας την τελευταία στιγμή
κι ένα άρωμα στον αέρα από ατόφια παρακμή

Κομμάτια...

Μια ζωή τσαλακωμένη λο- λόγια...


borat θα σ'αρέσει!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

borat

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης.- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 15,323 μηνύματα.
Το έχω ακούσει παιδί μου invalid. ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top