Πώς αντιδρούν οι άντρες απέναντι στις δυναμικές γυναίκες;

dooo · 06-06-08

κουεδίνο μου, διάβαζα τα όσα έγραψες και έκανα την εξής σκέψη:

αν όντως η κοινή διαδρομή είναι δεδομένη, τότε πρέπει κάποιες φορές να περιορίσεις την δική σου ορμή, γιατί πολύ απλά ο άλλος δεν χωράει! Ναι, θα νιώθεις καταπιεσμένη, αλλά για πόσο? πειράζει να νιώσεις καταπιεσμένη 2-3 μέρες ας πούμε, μέχρι να καταλαγιάσει το θέμα και να συζητηθεί υπό διαφορετικές συνθήκες?

Επειδή βρίσκομαι στον αντίποδά σου, σε ότι αφορά τους άντρες μας, σε διαβεβαιώ ότι η δικιά μου θέση είναι πιο δύσκολη...γιατί είναι πιο δύσκολο να ξέρεις ότι κάνεις πίσω, αλλά ο άλλος δεν ανταποκρίνεται.
Δεν ξέρω αν με πιάνς, αλλά πιστεύω ότι εσύ έχεις περισσότερα περιθώρια για κρατήματα ορμής...εγώ πρέπει να βάζω περισσότερη ψυχική δύναμη, μιας και ο σύζυγος είναι strong-minded και αρκετά "δυναμικός". Εμένα δεν παίζει το "οκ, εσύ ξέρεις καλύτερα". Ποτέ δεν το έχω ακούσει, για πράγματα που έχω δίκιο, και ούτε πρόκειται να το ακούσω ποτέ.

Και στη τελική... τώρα που είμαστε τρεις (κι εσύ, κι εγώ), τώρα είναι η ώρα για κρατήματα. Όταν είμασταν δύο, ας μας έλεγαν και Ρόουζ.

Great Chaos · 06-06-08

Εάν λοιπόν τολμούσα να βγω στο άσχετο και να γράψω ότι το "Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα" ("φοβείται" = σέβεται) όχι μόνο αποδεικνύεται σωστό (κι εγώ το θωρούσα βλακεία κάποτε) αλλά είναι και η μόνη συνθήκη ισορροπίας για μακροχρόνια συμβίωση μέσα σ' ένα γάμο, ή ακόμη πως όσο καλώς νοούμενος κι αν είναι ο γυναικείος δυναμισμός, δεν θα πρέπει σε καμμία περίπτωση να φτάσει ο άντρας να γίνει γυναίκα και η γυναίκα άντρας μέσα στη σχέση, θα είχα χαρακτηριστεί ως φρικτός φαλλοκράτης, θα με είχατε κρεμάσει ανάποδα και οι αρνητικές ψήφοι θα έπεφταν βροχή.

Άσε που η Μισέλ θα αναλάμβανε προσωπικά το ban μου... :clapup:

Ωστόσο, η περίπτωση που περιγράφει η Κουέ είναι τυπική και πολύ χαρακτηριστική, την έχω συναντήσει δε τόσες πολλές φορές, που πλέον για μένα δεν χωρά αμφιβολία. Σε κάθε περίπτωση που η γυναίκα επιδεικνύει περισσότερο δυναμισμό απ' όσο χρειάζεται, ο άντρας φτάνει να νιώθει "ευνουχισμένος", ν' "αποσύρεται", να χάνει το ενδιαφέρον του για τη γυναίκα και τελικά να καταλήγει ακατάλληλος για κάθε χρήση. Μετά, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, βρίσκει μια γυναίκα που τον κάνει να αισθάνεται "άντρας" και μην τον είδατε...

Το γιατί; Δεν μπορώ να το πω μετά βεβαιότητος. Θα ήταν σαν να με ρωτάτε να εξηγήσω ως βιολόγος, γιατί ένα αρσενικό ψάρι του Χ είδους, δεν αντέχει σε αύξηση της θερμοκρασίας των υδάτων πάνω από δύο βαθμούς, ενώ το θηλυκό του ίδιου είδους αντέχει μέχρι τέσσερις. Μια μερική εξήγηση είναι η εξής: Το θηλυκό είναι το ισχυρό φύλο, όχι μόνο στον άνθρωπο. Διαθέτει από τη φύση του τις απαραίτητες προσαρμογές, ώστε να ανταπεξέλθει στο δύσκολο ρόλο της αναπαραγωγής, για να μπορεί να κάνει όλα όσα χρειάζονται για την επιβίωση των μικρών της και πάνω απ' όλα, το θηλυκό είναι αυτοπροσδιοριζόμενο, ενώ το αρσενικό όχι μόνο είναι αδύναμο, αλλά για να οριστεί ως φύλο και ως ρόλος (ειδικά στον άνθρωπο) χρειάζεται κάποιες παραδοχές. Όταν αυτές οι παραδοχές καταρρίπτονται, το αρσενικό νιώθει ότι απλά πιάνει τόπο. Μετά απλά πιάνει πάτο...

Η πραγματικά έξυπνη και δυναμική γυναίκα, ξέρει πως πάνω απ' όλα πρέπει να διατηρήσει τη συνθήκη ισορροπίας και όχι να ικανοποιεί σε κάθε περίπτωση τον εγωισμό της. Δίνει στον άντρα της την εντύπωση πως έχει κι αυτός λόγο (ακόμη κι όταν δεν έχει

), τον κινητοποιεί, του αφήνει περιθώρια ν' αποφασίσει κι αυτός για κάποια πράγματα, ακόμη κι όταν αυτή διαφωνεί (δεν θα της πέσει δα και ο λώλος

) τουλάχιστον σε θέματα που δεν είναι ζωής και θανάτου, τον ρωτάει γι' αυτά που θέλει να κάνει και λαμβάνει σοβαρά υπόψιν τη γνώμη του, δεν μπορεί, κάτι καλό ίσως της πει κι αυτός ο καψερός. "Ο άντρας είναι το κεφάλι, όμως η γυναίκα είναι ο σβέρκος, που στρέφει το κεφάλι όπου θέλει αυτή", έλεγαν οι παλιές και μάλλον ήξεραν τι έλεγαν, ακόμη κι αν η ιδεολογίες του σήμερα μπορεί να θεωρούν "κάπως" αυτήν την άποψη.

Το ότι δόθηκε στο παρελθόν στον άντρα το δικαίωμα να έχει τον τελευταίο λόγο δεν είναι και τόσο αβάσιμο. Οι γυναίκες, όσο κι αν είναι ώριμες, λογικές, καλλιεργημένες, από την άλλη πλευρά είναι περισσότερο επιρρεπείς στο συναίσθημα, το οποίο όταν ξεσπάσει δεν συμμαζεύεται, αλλά αντίθετα αποδεικνύει το γιατί το θηλυκό είναι το ισχυρό φύλο. Επίσης, επηρεάζονται περιοδικά από τις ορμόνες τους, πράγμα που έχω δει πολλές γυναίκες να παραδέχονται αλλά καμμία να το αξιολογεί επαρκώς. Ο άντρας λοιπόν, παίζει το ρόλο του εγγυητή της σταθερότητας κι αυτό θα πρέπει να γίνεται σεβαστό, ακριβώς για μια δύσκολη κι οριακή στιγμή.

Σε τελική ανάλυση, ποιος νομίζετε πως έχει καθημερινά τη διάθεση να αντιπαραθέτει επιχειρήματα και να κάνει debate μέσα στο σπίτι του, για κάθε πιθανό θέμα που θα προκύψει; Μέσα στο σπίτι μου, χρειάζομαι κατανόηση και ηρεμία κι όχι ν' αγορεύω σαν να βρίσκομαι στη βουλή των στεκιτών.

Το ζευγάρι θα πρέπει να συνεννοείται με κλειστά μάτια και χωρίς να μιλήσει κανείς μερικές φορές. Ποιος αρέσκεται να έχει πάντα μέσα στο προσωπικό του καταφύγιο κάποιον που θα του λέει τι θα κάνει, πώς θα το κάνει και γιατί θα το κάνει; Έχω την εντύπωση πως μερικές φορές βλέπουμε τα πράγματα πολύ μονόπλευρα. Πολύ φοβάμαι πως αυτό το περιβόητο "Μοντέλο Σύγχρονης Γυναίκας" τελικά θ' αποδειχθεί περισσότερο καταστροφικό για το "περιβάλλον" κι από τη διαγονιδιακή σόγια...

Αρχική Δημοσίευση από Κακή Επιρροή:
well, αυτό που είδα στις απαντήσεις των αντρών βασικά είναι ότι το πρόβλημα είναι όταν ο δυναμισμός τις γυναίκας μεταφράζεται ως "η γυναίκα θέλει να γίνεται συνέχεια το δικό της"
σωστό και δίκαιο ομολογώ.... τι γίνεται όμως αν πραγματικά η γυναίκα έχει τελικώς - αποδεδειγμένα- συνεχώς δίκιο κι άρα σωστά πρέπει να γίνεται το δικό της?
(το πως φτάνει στο σημείο να έχει συνεχώς η γυναίκα δίκιο είναι άλλο σημείο συζήτησης)

Αυτή είναι μια από τις πιο απίστευτες δηλώσεις που έχω ακούσει ποτέ και να με συγχωρεί πολύ η φίλη μου η Αναστασία, όμως θέλω να πιστεύω ότι το έγραψε υπό το κράτος συναισθηματικής φόρτισης, ίσως γιατί νιώθει πως έχει προσφέρει πολλά στη σχέση της και ότι έχει πιθανόν αδικηθεί. Το έχω γράψει και άλλη φορά: Πάντα δίκιο δεν έχει ούτε ο Πάπας, ούτε ο Θεός (απόδειξη ότι έφτιαξε εμένα

), ούτε καν Εγώ ο ίδιος (me, myself and I)!!! :clapup:

Καλή μου Κουέ, στις δύσκολες στιγμές χρειάζεται πάνω απ' όλα ψυχραιμία. Είδες τι εννοώ παραπάνω όταν λέω ότι οι γυναίκες επηρεάζονται υπερβολικά από το συναίσθημα, ώστε να τους επιτρέπεται να έχουν πάντα τον τελευταίο λόγο; Ε, έχει και ο άντρας τα δυνατά του σημεία, όσο κι αν είναι το "αδύνατο φύλο".

Πρέπει προφανώς να βρει έναν όμορφο τρόπο ώστε ο άλλος να το δει και να το αναγνωρίσει από μεριάς του ότι η άλλη δε γουστάρει να είναι ο δερβέναγας στη σχέση αλλά ότι κι αυτός έχει ευθύνες και ότι αν δεν βελτιώσει αυτός τη στάση του η άλλη θα είναι υποχρεωμένη αιωνίως να δίνει εντολές και να μην υπάρχει οικογένεια αλλά το 3ο Ράιχ

Πάλι "πρέπει"; Αμάν μ' αυτό το "πρέπει" οι γυναίκες, έλεοοοοος. Τι μου θυμίζεις τώρα...Αφού χώρισα, η πρώην μου μου έστειλε ένα sms το οποίο υπέγραφε: "Χίτλερ, σύζυγος, ελέυθερη"!!! Χε Σε Μες δηλαδή. Ακόμη αναρωτιέται πού εξαφανίστηκε ο αγαπημένος της σύζυγος... :/:

άρα η "λύση" στο πρόβλημα είναι αρχικά μια καλή και ώριμη συζήτηση
αυτό φυσικά δεν λύνει το πρόβλημα από τη μία στιγμή στην άλλη αλλά τουλάχιστον θέτει κάποιες καλές βάσεις για τη λύση του προβλήματος
ο άλλος, πρέπει να καταλάβει πάσει θυσία ότι ο δυναμισμός της γυναίκας δεν σημαίνει ότι η γυναίκα πρέπει να δίνει εντολές κι ο άλλος να εκτελεί σαν καλός στρατιώτης
ο άλλος, πρέπει να καταλάβει ότι στην πραγματικότητα, καμία δυναμική γυναίκα δεν θέλει δίπλα της έναν άντρα που για να λειτουργήσει χρειάζεται εντολές... γιατί αυτός ο άντρας είναι "κατώτερος"

Πρέπει, πρέπει, πρέπει πάση θυσία να καταλάβει... Κι όταν τελικά καταλάβει πάση θυσία (that means the hard way I suppose), είναι και κατώτερος...Μετά αναρωτιούνται πού πήγαν οι άντρες!!

στη δική μου περίπτωση το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι ο άντρας μου ανέκαθεν ήταν πολύ ήπιων τόνων
σε συνδυασμό με το δικό μου εκρηκτικό ταπεραμέντο, αυτό που τελικά συμβαίνει είναι ότι άθελα μου τον καπελώνω
και δεν φτάνει που αυτός φρικάρει που νοιώθει όπως σωστά ειπώθηκε να ευνουχίζεται, κι εγώ απ τη μεριά μου όταν συμβαίνει αυτό, νοιώθω ότι δεν έχω δίπλα μου άντρα αλλά ένα ακόμα παιδάκι
κάτι που καθόλου δεν ήθελα να συμβεί στη ζωή μου

Το "άθελά μου" δεν ισχύει, όταν το έχεις καταλάβει και το συνεχίζεις, σωστά; Αν αυτός λοιπόν, καλώς ή κακώς νιώθει να φρικάρει, η δική σου "σωστή" αντιμετώπιση είναι να τον ακυρώνεις ακόμη περισσότερο, λέγοντας ότι δεν έχεις δίπλα σου έναν άντρα; Δηλαδή, "Όσο κι αν σε πονάει εσένα, εγώ το δικό μου θα το πω"; Και πώς να μην είναι παιδάκι, όταν εσύ του φέρεσαι σαν "Μαμά";

με μία καλή συζήτηση λοιπόν, όταν υπάρχει η διάθεση κι απ τους δύο φυσικά, αν μπουν στη θέση τους κάποια πράγματα και καταλάβει κι ο άλλος ότι ξέρεις... δεν γουστάρω ρε φίλε να σου δίνω εντολές αλλά πρέπει να αναλλάβεις κι από μόνος σου κάποια πράγματα και έτσι θα βγούμε απ τη φάση του εσύ να νοιώθεις μ@λ@κ@ς αλλά κι εγώ να νοιώθω ότι εσύ είσαι μ@λ@κ@ς νομίζω ότι θα βρεθεί η λύση κάποια στιγμή...

"Πολύ ωραία λοιπόν", απαντά εκείνος. "Εγώ νοιώθω λαλάκας, εσύ νοιώθεις ότι είμαι πράγματι λαλάκας, άρα επιτέλους συμφωνούμε σε κάτι. Άσε με τώρα στην ησυχία μου, να πάω στη γωνιά μου και φώναξέ με όταν αποφασίσεις πως κάτι "πρέπει πάση θυσία" να το κάνω"...

Φίλες μου, η λύση δεν είναι να κάνω εγώ ένα βήμα πίσω και να καταπιέσω εγώ τη δική μου ορμή γιατί μετά θα έχουμε τα ανάποδα αποτελέσματα.... ο άλλος θα είναι καλά κι εγώ τελικώς καταπιεσμένη
Κι αυτό νομίζω ισχύει για όλες τις σχέσεις
Αυτό το "δως του αέρα" δε με πείθει... ο άλλος πρέπει να τον πάρει μόνος του τον αέρα... με τον τσαμπουκά του να τον τραβήξει απ τα μαλλιά

Ποιος σου είπε καλή μου φίλη ότι έχει κάποιος τη διάθεση να διεκδικεί με τσαμπουκά τα αυτονόητα μέσα μάλιστα στο σπίτι του; Δεν του φτάνει το αφεντικό του, η δουλειά του, οι μαμημένοι συνάδελφοι που τον ανταγωνίζονται και του σκάβουν το λάκκο καθημερινά, ο μισθός που δεν φτάνει ούτε για ζήτω, το κυκλοφοριακό χάος (όχι δεν είμαι υπουργός συγκοινωνιών, αν και κανείς δεν θα καταλάβαινε τη διαφορά αν ήμουν

), το άγχος και η ασχήμια της μεγαλούπολης, πρέπει να μαλλιοτραβιέται και στο καταφύγιό του; Κάποιο λάθος υπάρχει σ' όλα αυτά.

Η λύση είναι να δραστηριοποιηθεί κι ο άλλος
Δε θέλω και δεν πιστεύω ότι πρέπει να ρίξω εγώ τους τόνους για να μην καπελώνεται ο άλλος
Πιστεύω ότι το σωστό είναι να ξέρει ο άλλος ότι αυτό το καπέλωμα που γίνεται άθελα μου, τελικώς τον ρίχνει και στα μάτια μου, και πρέπει να ανασκουμπωθεί να πάρει λίγο τα πάνω του

Για το "άθελα" το σχολίασα παραπάνω. Το λες δεύτερη φορά, όμως δεν δείχνεις καμμία διάθεση να το αλλάξεις. Πάλι η ευθύνη στον άλλο δηλαδή... :hmm:

Πώς να πάρει ο άλλος τα πάνω του Αναστασία μου γλυκιά, όταν νιώθει ότι έχει ξεπέσει στα μάτια σου;

Εν κατακλείδι...
δεν (μου) αρκεί να αλλάξω εγώ... θέλει κι απ τους δύο προσπάθεια ο καθένας στον τομέα που υστερεί και να το συνειδητοποιήσουν/με και οι δύο αυτό καλά

Άλλαξε πρώτα εσύ και μετά μπορείς να το απαιτείς και απ' τους άλλους. Πάντως, ποτέ δεν θα έμενα με μια γυναίκα που θέλει να με αλλάξει κι αυτό δεν είναι προσωπικό προς εσένα καλή μου...

Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι όλα τα παραπάνω τα γράφω από βαθύτατο προσωπικό ενδιαφέρον για την αγαπητή μου φίλη Αναστασία (αλλιώς θα προτιμούσα να σιωπήσω παρά να εκτεθώ δημοσίως) και σε καμμία περίπτωση δεν θα ήθελα να τη θίξω ή να τη στεναχωρήσω. Αν καλή μου εμπιστεύεσαι έστω και στο ελάχιστο τη γνώμη και την εμπειρία μου (ευνουχίζεται το Χάος; Μα φυσικά, αφού ο Θεός τον κατασκεύασε άντρα, μάλλον κάνοντάς του πλάκα

), θα σου ήταν ίσως χρήσιμο να διαβάσεις τα όσα (πολλά) έγραψα με ανοιχτό μυαλό και καθαρή καρδιά, όσο κι αν δεν σου δίνω δίκιο σε κάποια πράγματα. Επίσης, θα σου συνιστούσα να διαβάσεις ξανά και πολύ προσεκτικά, τα όσα έχουμε γράψει περί της κάρτας της "Προσαρμογής".

Lorien · 06-06-08

Αρχική Δημοσίευση από Κακή Επιρροή:
στη δική μου περίπτωση το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι ο άντρας μου ανέκαθεν ήταν πολύ ήπιων τόνων
σε συνδυασμό με το δικό μου εκρηκτικό ταπεραμέντο, αυτό που τελικά συμβαίνει είναι ότι άθελα μου τον καπελώνω
και δεν φτάνει που αυτός φρικάρει που νοιώθει όπως σωστά ειπώθηκε να ευνουχίζεται, κι εγώ απ τη μεριά μου όταν συμβαίνει αυτό, νοιώθω ότι δεν έχω δίπλα μου άντρα αλλά ένα ακόμα παιδάκι
κάτι που καθόλου δεν ήθελα να συμβεί στη ζωή μου

Απο αυτο και μια ακομη παραγραφο, σα να φαινεται οτι ισως διαπιστωσες οτι υπαρχει περιπτωση να μην ταιριαζεις σε αυτον τον τομεα με τον αντρα σου... :hmm:

Στα υπολοιπα,να μην φλυαρουμε, τα καλυψαν οι υπολοιποι.

Great Chaos · 06-06-08

Το ίδιο αγαπητέ μου Λόρυ, διακρίνω (ας μου επιτραπεί το θάρρος) και στις απαντήσεις της dooo. Γιατί τελικά ο γάμος να είναι ένας τόσο αποτυχημένος θεσμός, μια αρένα, μια σύγκρουση...(συγνώμη, μιλάω κι από προσωπική εμπειρία, που υπήρξε ιδιαίτερα οδυνηρή); Γιατί τελικά όλοι εκεί καταλήγουμε; Μακάρι να ήταν μόνο ο δικός μου γάμος αποτυχία, όμως φαίνεται πως ο θεσμός δεν στέκεται πια καθόλου στα πόδια του. Φτάνει ο συμβιβασμός για να στηρίξει μια σχέση του στυλ "για πάντα"; Και να σκεφτεί κανείς ότι κάποτε νομίζαμε πως αγαπιόμασταν ή τουλάχιστον έτσι θέλαμε να παραμυθιάζουμε τους εαυτούς μας... :/:

Lorien · 06-06-08

Πιστευω οτι η επιτυχια εξαρταται απο πολλά, και ενα βασικο ειναι το σε ποια πραγματα θα συμβιβαστουμε. Αν συμβιβαστουμε σε πολυ χοντρα και βασικα κομματια του χαρακτηρα μας...ε καποια στιγμη θα νιωσουμε είτε οτι μας καταπιεζουν, ειτε οτι καταπιεζουμε, ή οτι κατι δεν κολλαει καλα, κλπ, και θα αρχισουν να μας φταινε ολα. Ειναι βεβαια αλλο τοπικ κι αυτο, και πολυ σημαντικο, αφου συχνα υπαρχει και ευθυνη προς τριτους.

Vkey · 07-06-08

Αρχική Δημοσίευση από Κακή Επιρροή:
well, αυτό που είδα στις απαντήσεις των αντρών βασικά είναι ότι το πρόβλημα είναι όταν ο δυναμισμός τις γυναίκας μεταφράζεται ως "η γυναίκα θέλει να γίνεται συνέχεια το δικό της"
σωστό και δίκαιο ομολογώ.... τι γίνεται όμως αν πραγματικά η γυναίκα έχει τελικώς - αποδεδειγμένα- συνεχώς δίκιο κι άρα σωστά πρέπει να γίνεται το δικό της?
(το πως φτάνει στο σημείο να έχει συνεχώς η γυναίκα δίκιο είναι άλλο σημείο συζήτησης)

Πόσες φορές έχω πιάσει να λέω στο σύντροφό μου...Καλά γιατί δεν με άκουσες;
Αφού πάντα έχω δίκαιο...και υστερικά κιόλας...αλλά και πόσο άσχημα μου ακούστηκε όταν σε κάποια συζήτησή μας μου είπε¨Όταν μαλώνουμε έχεις πάντα εσύ δίκαιο" και δεν το είπε ειρωνικά... Κι όμως εκείνη την στιγμή ένιωσα περίεργα γιατί δεν θέλω να έχω πάντα δίκαιο...γιατί πολλές φορές βλέπω τα πράγματα από την δική μου οπτική γωνιά και εμμέσως πλην σαφώς του την επιβάλλω... Γιατί δεν είναι δυνατόν να έχω εγώ πάντα δίκαιο και ο άλλος άδικο... και γιατί απλά είναι εκνευριστικό να συμβαίνει αυτό

(και όχι δεν έχω πάντα δίκαιο όταν με πιάνει η γκρίνια μου γιατί είχε πολύ δουλειά ή γιατί Σάββατο ξανά δουλεύει, ούτε γιατί δεν καθάρισε το τραπέζι σωστά και έπρεπε εγώ να το ξανά κάνω...γιατί απλά έχω τα νεύρα μου και μου την σπάει το οτιδήποτε... :redface:

)

Αρχική Δημοσίευση από Κακή Επιρροή:
Πρέπει προφανώς να βρει έναν όμορφο τρόπο ώστε ο άλλος να το δει και να το αναγνωρίσει από μεριάς του ότι η άλλη δε γουστάρει να είναι ο δερβέναγας στη σχέση αλλά ότι κι αυτός έχει ευθύνες και ότι αν δεν βελτιώσει αυτός τη στάση του η άλλη θα είναι υποχρεωμένη αιωνίως να δίνει εντολές και να μην υπάρχει οικογένεια αλλά το 3ο Ράιχ

Το θέμα όμως δεν είναι να δούμε πως έφτασε εκεί η κατάσταση;
Γιατί κάτι κάναμε λάθος... Γιατί επιβληθήκαμε εμείς τόσο έντονα και ο άλλος απλά υποχώρησε και πρέπει να τον ξαναβάλουμε κι αυτόν εντός μάχης;

Γιατί ναι...μπορούμε να φτιάξουμε το καζανάκι και να αλλάξουμε την λάμπα...Και να φτιάξουμε και το λάπτοπ άμα χαλάσει.. Επίσης μπορώ να κουβαλήσω όλα τα ψώνια από το σούπερμάρκετ χωρίς να αγκομαχήσω... Να γίνω ο Μπομπ ο μάστορας γιατί μένοντας μόνη αναγκάστηκα αλλά αυτά τα ξέρει... Πρέπει να του το υπενθυμίσω; Είναι τόσο κακό να τον αφήσω να τα κάνει αυτός; Είναι τόσο κακό να τον αφήσω να με κακομάθει; Είναι τόσο κακό να τον κοιτάξω με αυτό το νάζι και να πω αν δεν είχα κι εσένα μωρό μου τι θα έκανα; Όχι... γιατί κι αυτός θα νιώσει ότι με φροντίζει και με προστατεύει (κι έχει ανάγκη να το νιώθει και μου το έχει παραδεχτεί κι εγώ έχω ανάγκη που και που να δείχνω λίγο απροστάτευτη κι ας ξέρω ότι και χωρίς αυτόν μια χαρά επιβιώνω

)...και ναι...γνωρίζει καλά το τι μπορώ να κάνω ή όχι... και νομίζω ότι εκτιμά ότι τον αφήνω να τα κάνει αυτός...

Αρχική Δημοσίευση από Κακή Επιρροή:
ο άλλος, πρέπει να καταλάβει πάσει θυσία ότι ο δυναμισμός της γυναίκας δεν σημαίνει ότι η γυναίκα πρέπει να δίνει εντολές κι ο άλλος να εκτελεί σαν καλός στρατιώτης
ο άλλος, πρέπει να καταλάβει ότι στην πραγματικότητα, καμία δυναμική γυναίκα δεν θέλει δίπλα της έναν άντρα που για να λειτουργήσει χρειάζεται εντολές... γιατί αυτός ο άντρας είναι "κατώτερος"

Οπότε απλά δείξε το αυτό... Δείξε το τι χρειάζεσαι πραγματικά...

Αρχική Δημοσίευση από Κακή Επιρροή:
στη δική μου περίπτωση το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι ο άντρας μου ανέκαθεν ήταν πολύ ήπιων τόνων
σε συνδυασμό με το δικό μου εκρηκτικό ταπεραμέντο, αυτό που τελικά συμβαίνει είναι ότι άθελα μου τον καπελώνω
και δεν φτάνει που αυτός φρικάρει που νοιώθει όπως σωστά ειπώθηκε να ευνουχίζεται, κι εγώ απ τη μεριά μου όταν συμβαίνει αυτό, νοιώθω ότι δεν έχω δίπλα μου άντρα αλλά ένα ακόμα παιδάκι
κάτι που καθόλου δεν ήθελα να συμβεί στη ζωή μου

Πρώτον να χαίρεσαι που είναι ήπιο τόνων γιατί θα γινόταν πόλεμος

Επίσης μέτρα ως το 10 πριν εκραγείς...
Έχω μετανιώσει χιλιάδες φορές που τον φώναξα όταν πήγε να με βοηθήσει σε κάτι και τα έκανε ^%*%#*)#%@ ...όταν ο άλλος παίρνει την πρωτοβουλία κι εμείς υστεριάζουμε γιατί τα θέλουμε όπως εμείς τα θέλουμε μετά να μην γκρινιάζουμε που θα γίνει απαθής σε κάποια φάση....

Οπότε τώρα το βάζω στο κόλπο για το οτιδήποτε... από το στρώσιμο του τραπεζιού μέχρι το τι θα φορέσω το βράδυ και που θα πάμε ή ποιος θα μείνει σε ποιον... Τον αφήνω να διαλέγει...να μου πει άποψη... γιατί με νοιάζει πρωτίστως να είμαστε μαζί και να είμαστε καλά... ακόμα κι αν πριν βάλω να πιω νερό πρέπει να ξεπλύνω ξανά το ποτήρι

Αρχική Δημοσίευση από Κακή Επιρροή:
με μία καλή συζήτηση λοιπόν, όταν υπάρχει η διάθεση κι απ τους δύο φυσικά, αν μπουν στη θέση τους κάποια πράγματα και καταλάβει κι ο άλλος ότι ξέρεις... δεν γουστάρω ρε φίλε να σου δίνω εντολές αλλά πρέπει να αναλλάβεις κι από μόνος σου κάποια πράγματα και έτσι θα βγούμε απ τη φάση του εσύ να νοιώθεις μ@λ@κ@ς αλλά κι εγώ να νοιώθω ότι εσύ είσαι μ@λ@κ@ς νομίζω ότι θα βρεθεί η λύση κάποια στιγμή...

Ακριβώς

Αρχική Δημοσίευση από Κακή Επιρροή:
Φίλες μου, η λύση δεν είναι να κάνω εγώ ένα βήμα πίσω και να καταπιέσω εγώ τη δική μου ορμή γιατί μετά θα έχουμε τα ανάποδα αποτελέσματα.... ο άλλος θα είναι καλά κι εγώ τελικώς καταπιεσμένη
Κι αυτό νομίζω ισχύει για όλες τις σχέσεις
Αυτό το "δως του αέρα" δε με πείθει... ο άλλος πρέπει να τον πάρει μόνος του τον αέρα... με τον τσαμπουκά του να τον τραβήξει απ τα μαλλιά
Η λύση είναι να δραστηριοποιηθεί κι ο άλλος
Δε θέλω και δεν πιστεύω ότι πρέπει να ρίξω εγώ τους τόνους για να μην καπελώνεται ο άλλος
Πιστεύω ότι το σωστό είναι να ξέρει ο άλλος ότι αυτό το καπέλωμα που γίνεται άθελα μου, τελικώς τον ρίχνει και στα μάτια μου, και πρέπει να ανασκουμπωθεί να πάρει λίγο τα πάνω του

Εδώ θα σε μαλώσω λίγο... Σε όλες τις σχέσεις υπάρχει συμβιβασμός που σημαίνει ότι πολλές φορές πρέπει να κάνουμε κι εμείς κάποια βήματα πίσω για να 'ρθει ο άλλος μπροστά... Πως θα προχωρήσει όταν εμείς μένουμε ακίνητες στην θέση μας; Όταν έχουμε πάρει και την δικιά του θέση; Όταν μπορεί και να έχει βολευτεί σε αυτή την κατάσταση για χίλιους δύο λόγους... πρέπει να τον τραβήξουμε λίγο...να τον ξεκουνήσουμε νομίζω...

Αρχική Δημοσίευση από Κακή Επιρροή:
Εν κατακλείδι...
δεν (μου) αρκεί να αλλάξω εγώ... θέλει κι απ τους δύο προσπάθεια ο καθένας στον τομέα που υστερεί και να το συνειδητοποιήσουν/με και οι δύο αυτό καλά

Αν αλλάξεις εσύ δεν θα αλλάξει κι αυτός;
Άλλωστε είναι όλα μία αλληλεπίδραση

Δράση-αντίδραση

Μπορεί να λέω και βλακείες οπότε μπορείς να αγνοήσεις το τι γράφω

invalid · 07-06-08

Όταν μια γυναίκα είναι δυναμική, ο σύντροφός της ξέρει "που έμπλεξε" και του άρεσε αυτό το χαρακτηριστικό της. Τώρα, αν μερικές φορές τα τσουγκρίζουνε, είναι λογικό να συμβαίνει γιατί πολύ απλά, every action has a reaction! To θέμα είναι να μη συγχέεται ο δυναμισμός με τον εγωισμό και την ξεροκεφαλιά και να μην κάνει κανείς από τους 2 πίσω μόνο και μόνο γι'αυτούς τους λόγους. Από την άλλη όμως, αυτό είναι το αλατοπίπερο της σχέσης.

Φανταστείτε την ύπαρξη μιας δυναμικής γυναίκας κι ενός άντρα-λαπά, που δεν παίρνει σχεδόν ποτέ πρωτοβουλίες. Προσωπικά, θα ξενέρωνα πολύ άσχημα... Πφίου....

Lorien · 08-06-08

...και αντιστροφα..

Neraida · 08-06-08

Ο δυναμισμος ελκει το αντιθετο φυλο και αυτο ειναι προφανες...
Υπαρχουν αυτοι που μπορουν να τον χειριστουν...το βλεπουν "ανταγωνιστικα" και αυτοι που δεν μπορουν, γιατι απλα εχουν ανασφαλειες, τους φοβιζει, και ενω στην αρχη υπηρχε αυτη η ελξη κατοπιν επιλεγουν να απομακρυνθουν...
Υπαρχουν βεβαια και αυτοι που αντιμετωπιζουν ενα δυναμικο χαρακτηρα παθητικα...Για μενα αυτοι ειναι οι "βολεμενοι"....
Εχουν καποιο που θα ειναι παντα μπροστα απο αυτους, μεσα σε ολα, ξερουν οτι ειναι ικανος ο αλλος να φερει ικανοποιητικα εις περας τα περισσοτερα,εαν οχι τα παντα...παιρνει ο αλλος πρωτοβουλιες, αποφασεις και κοινως εχουν το "κεφαλι τους ησυχο"...Εχουν τον αλλο να "ανησυχει"....Εμενα αυτο μου φανταζει ως βολεμα..
Βεβαια, θα ηθελα να παρατηρησω οτι επειδη πχ καποιος δειχνει και ειναι δυναμικος στις διαπροσωπικες του σχεσεις, δε σημαινει απαραιτητα οτι ειναι το ιδιο π.χ και στις επαγγελματικες του..και το αντιστροφο....

Oralee · 08-06-08

Και πάντως δεν μπορείς να αλλάξεις κανέναν. Ή τον αποδέχεσαι όπως είναι και ψάχνεις να βρεις τις ισορροπίες σου βάσει αυτού ή αποφασίζεις πως δεν σου κάνει και ψάχνεις να βρεις κάτι άλλο. Είναι αδύνατον ένας άνθρωπος που είναι περισσότερο μαλθακός και ήπιος, ξαφνικά να γίνει δυναμικός - κι αυτό ισχύει για όλα τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα του. Μόνο μικροσυνήθειες μπορεί να αλλάξουν.

Άλλωστε ούτε εμένα θα μου άρεσε να θέλουν να με αλλάξουν, μου έχει συμβεί να νιώσω πως αν δεν έκανα αυτό κι έκανα το άλλο, ο άλλος θα ήταν πιο ευτυχισμένος μαζί μου και τελικά αυτό κατέληξε να με κάνει να νιώθω ..λίγη και να παραιτηθώ από κάθε προσπάθεια να βρω μια λύση για οτιδήποτε, αφού ένιωθα πως με απέρριπτε διαρκώς επειδή δεν αντιδρούσα/έκανα αυτό που περίμενε και θα ήθελε. Και ξέρω πολύ καλά πως δεν το έκανε επίτηδες, ούτε δεν με αγαπούσε. Νόμιζε πως με βοηθούσε με αυτό, αλλά τελικά μας κατέστρεψε (αφού έφτασα στο σημείο να κάνω κι εγώ το ίδιο σε εκείνον λίγο μετά).

Άρα ή αποδέχεσαι πως ο άλλος δεν είναι όσο δυναμικός όσο εσύ και προσπαθείς να δεις πως θα καταφέρεις να συμβιβάσεις τα πράγματα, ώστε ούτε εκείνος να νιώθει άσχημα, ούτε εσύ ή ..τον αφήνεις. (Γενικά μιλάω με αφορμή αυτό το θέμα, δεν αναφέρομαι συγκεκριμένα στο θέμα της Αναστασίας)

Subject to change · 08-06-08

Ευτυχώς που υπάρχουν και οι άνθρωποι που επιζητούν δυναμικούς συντρόφους, και αυτοί που επιζητούν λιγότερο δυναμικούς συντρόφους.
Έτσι ο καθένας μπορεί να βρει αυτόν που του ταιριάζει.

Το δράμα βέβαια είναι όταν τύχει ο δεύτερος με δυναμικό ταίρι ή ο πρώτος με αδύναμο.
Πάντως αυτό το θέμα είναι ένα από τα πολλά που με κάνουν να συνειδητοποιώ -με ελαφρό σοκ- το πόσο διαφορετικοί μπορούν να είναι μεταξύ τους οι άνθρωποι... Κάτι που για μένα είναι τραγικό, για άλλον είναι στάση ζωής και το αντίστροφο...

Rempeskes · 09-06-08

Πως αντιδρούν οι άντρες απέναντι στις δυναμικές γυναίκες;

Τις στέλνουν για σφουγγάρισμα, να μη πάει ο δυναμισμός χαμένος...

Εδιτ: σοβαρεύω τζαστ δις τάιμ. Το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις σε μια δυναμική γυναίκα είναι... σεχς. Μετά γίνεται αρνάκι και καταλήγει μάπα το καρπούζι :mad:

dooo · 09-06-08

Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:
Το ίδιο αγαπητέ μου Λόρυ, διακρίνω (ας μου επιτραπεί το θάρρος) και στις απαντήσεις της dooo. Γιατί τελικά ο γάμος να είναι ένας τόσο αποτυχημένος θεσμός, μια αρένα, μια σύγκρουση...(συγνώμη, μιλάω κι από προσωπική εμπειρία, που υπήρξε ιδιαίτερα οδυνηρή); Γιατί τελικά όλοι εκεί καταλήγουμε;

Επειδή ένα παιδί ανατρέπει τις ισορροπίες.
Επειδή ένα παιδί σε αναγκάζει να αλλάξεις τον τρόπο ζωής.
Επειδή αυτό είναι τόσο δύσκολο, που αν δε το έχει ζήσει κανείς, δε το καταλαβαίνει (δε το λέω σε σένα Χαούλη ΠΟΠ, εσύ τα πέρασες αυτά).
Επειδή σε περιπτώσεις "στρίμωξης", ο καθείς αντιδρά σύμφωνα με τη προσωπικότητά του: οι δυναμικοί συγκρούονται, οι πιο ήπιοι κλείνονται στο καβούκι τους κι αποχωρούν.
Αλίμονο αν κρίναμε τη συνέχεια ενός γάμου από τις πρώτες δυσκολίες.
Για μένα ένας γάμος θα είναι αποτυχημένος όταν υπάρχει εγωισμός. Ο θεσμός του γάμου δεν θα αποτύχει όμως από αυτό.

Great Chaos · 10-06-08

Σε μια εποχή που ο εγωισμός κυριαρχεί, πώς να σταθεί όμως ο θεσμός του γάμου; "Εγώ είμαι Εγώ, βοά ο Κύριος της Αβύσσου"...Θέλω, θέλω, θέλω, βοάν συνεχώς οι διαφημίσεις. Άντε να μείνει κανένας παντρεμένος τελικά...

mania · 10-06-08

Λοιπόν δεν ξέρω αν θα φανώ περίεργη αλλα Κουέ μου το ίδιο πρόβλημα έχω και γώ, ο άντρας μου είναι ίποιων τόνων και γώ δυναμική, όταν μας βλέπουν λένε "Α τον κακόμοιρο τον Μιχαλάκη ότι θές τον κάνεις" αυτό χτυπάει ακόμα χειρότερα, όσες φορές προσπάθησα να τον φέρω στο προσκύνιο και να κρυφτώ δεν τα κατάφερα, είναι τόσο ήσυχος που κάνει μπάμ απο χιλιόμετρα, τι έχω κάνει;

1) Τον κάνω να νοιώθει πώς εκείνος έχει δίκιο με τον τρόπο μου, λέω κάτι που είναι σωστό αλλα το πετάω με τέτοιο τρόπο που είναι σαν να το σκέυτηκε αυτός
2)δεν λέω ποτέ την φράση " είδες πάλι δίκιο είχα"
3)Του λές πώς είσαι κουρασμένη και του δίνεις να κάνει ή να σκευτεί κάτι που θα νομίζει πώς το κάνει ο ίδιος χωρίς να του το πούν

Κάποια απο τα πολλά είναι τα παραπάνω, νομίζοντας πώς κάνει κάτι ανεβαίνει και νοιώθει καλά, είναι ξέρεις κάποια στιγμή το "βόλεμα" που τον κάνει να παρατάει τις προσπάθειες, δεν αλλάζουν έυκολα, αλλα αλλάζουν και αυτό είναι η καλή αρχή, πρέπει να το παίξεις κουρασμένη ότι θές βοήθεια, αλλιώς χαλαρώνουν και όταν πραγματικά θα χρειαστείς βοήθεια τότε δεν θα την έχεις και θα φανείς η κακία

fogi · 10-06-08

καλησπέρα!
εγω θα ήθελα να προσεγγίσω απο μια άλλη πλευρά το θέμα. Δεν έχω πειστεί για το πόσο και πως "φοβίζει" μια δυναμική γυναίκα έναν άνδρα και γιατι τελικά ο ανδρας το βάζει στα πόδια. \
Είμαι της άποψης πως γενικά οι γυναίκες λειτουργούν περισσότερο με το "πρεπει". Πρέπει να είναι καλή επαγγελματίας, πρέπει να είναι καλή μητέρα, πρέπει να είναι καλη σύζυγος κτλ. Επομένως ο βασικός άξονας της ζωής της είναι το "πρέπει". Οι άντρες απο την άλλη ,πάντα κρύβουν ένα παιδί μέσα τους, γι΄αυτό άλλωστε και πάντα αποζητούν την φροντίδα, εξ' ου και η σύγκριση πολλές φορές της μητέρας και της συντρόφου.
Σε μια σχέση επομένως, όταν η γυναίκα είναι στη φάση που εργάζεται και που είναι ανεξάρτητη , βλέποντας ο σύντροφος τον δυναμισμό, πιστεύω πως αυτό που τον "διώχνει" δεν είναι πως δεν του αφήνει περιθώρια για αποφασεις ή πρωτοβουλίες ή να νιώσει χρήσιμος, αλλά πως δεν μπορεί να έχει μια επιπόλαιη σχέση με μια τέτοια γυναίκα. Προφανώς, μια γυναικα που τα κάνει όλα και τα καταφέρνει, δεν θέλει δίπλα της κάποιον για να περνάει την ώρα της, αλλά για μια ουσιαστική σχεση.
Επομένως, αναρωτιέμαι μήπως φοβούνται την ουσιαστική σχέση και όχι την γυναίκα; γιατι φαντάζομαι , ποιος άντρας που θέλει να κάνει οικογένεια δεν θέλει πλάι του μια ικανή γυναίκα;

Κακή Επιρροή · 10-06-08

Αρχική Δημοσίευση από fogi:
Επομένως, αναρωτιέμαι μήπως φοβούνται την ουσιαστική σχέση και όχι την γυναίκα; γιατι φαντάζομαι , ποιος άντρας που θέλει να κάνει οικογένεια δεν θέλει πλάι του μια ικανή γυναίκα;

πολύ καλά κάνεις και το προσεγγίζεις από άλλη μια πλευρά

δεν θα σου πω αν συμφωνώ ή διαφωνώ μαζί σου (όχι αυτή τη στιγμή δλδ

)
απλά θα σου πω ότι πιστεύω ότι άλλο πράγμα το "θέλω να κάνω οικογένεια με μία δυναμική γυναίκα" κι άλλο το "μπορώ και να ανταπεξέλθω και στις ανάγκες αυτής της οικογένειας"

κι αυτό γιατί με τη φαντασία μας όλοι μπορεί να θέλουμε διάφορα... το θέμα είναι, μπορούμε όμως κι όλας να τα υποστηρίξουμε με τις πράξεις μας?

Neraida · 10-06-08

Αρχική Δημοσίευση από fogi:
Σε μια σχέση επομένως, όταν η γυναίκα είναι στη φάση που εργάζεται και που είναι ανεξάρτητη , βλέποντας ο σύντροφος τον δυναμισμό, πιστεύω πως αυτό που τον "διώχνει" δεν είναι πως δεν του αφήνει περιθώρια για αποφασεις ή πρωτοβουλίες ή να νιώσει χρήσιμος, αλλά πως δεν μπορεί να έχει μια επιπόλαιη σχέση με μια τέτοια γυναίκα. Προφανώς, μια γυναικα που τα κάνει όλα και τα καταφέρνει, δεν θέλει δίπλα της κάποιον για να περνάει την ώρα της, αλλά για μια ουσιαστική σχεση.
Επομένως, αναρωτιέμαι μήπως φοβούνται την ουσιαστική σχέση και όχι την γυναίκα; γιατι φαντάζομαι , ποιος άντρας που θέλει να κάνει οικογένεια δεν θέλει πλάι του μια ικανή γυναίκα;

Μια ουσιαστικη σχεση...?! :eek:

Δηλαδη ουσιαστικη σχεση κανει καποιος ανδρας μονο με μια δυναμικη γυναικα, η οποια ειναι εργαζομενη και ανεξαρτητη..? :eek:

Μηπως τα εχουμε μπερδεψει λιγο...??

Ειναι τελειως ακυρη αυτη η σκεψη και φανταζομαι οτι δε θελει περαιτερω αναλυση...(γιατι επισης και μια νοικοκυρα μπορει να ειναι δυναμικη, αλλα και να μην ειναι και να εχει ουσιαστικη σχεση...)

Και να απαντησω και στην απορια σου για το ποιος ανδρας οχι δε θελει(...θελει...), αλλα δεν "αντεχει", δεν "κουμανταρει" μια δυναμικη γυναικα....Ειναι αυτος που εχει ανασφαλειες, κομπλεξ κατωτεροτητας και δεν αντεχει στην ιδεα η γυναικα να "φαινεται" περισσοτερο ισως απο αυτον...Αυτος ειναι που "λακαει"...(οπως λενε και στο χωριο)

Isiliel · 10-06-08

Θα ήθελε κάποιος να μου πει τι χαρακτηριστικά έχει μια δυναμική γυναίκα και τι πρέπει να έχει ένας άντρας για να την "κουμαντάρει"; :hmm:

Πως "κουμαντάρεται" μια δυναμική γυναίκα; :hmm:

Oralee · 11-06-08

H δυναμική γυναίκα είναι αυτή που μπορεί να πάρει αποφάσεις για την ζωή της και να της υποστηρίξει μόνη της εντελώς, χωρίς την βοήθεια κανένος. Η δυναμική γυναίκα δεν καθορίζει την ζωή της σύμφωνα με το πρόγραμμα του άντρα της/των άλλων, αλλά κάνει το δικό της, ανεξάρτητα από το τι θα κάνει εκείνος/οι άλλοι (και μπορεί να το αλλάξει, αν χρειαστεί φυσικά). Η δυναμική γυναίκα μπορεί να βρει λύση σε όλα εύκολα με λίγο ψάξιμο και δεν πελαγώνει αν προκύψει ένα τεχνικό πρόβλημα, ένα ιατρικό θέμα ή αν απλά της κόψουν το τηλέφωνο επειδή έμεινε ο λογαριασμός απλήρωτος ή αν χαλάσει το καζανάκι. Η δυναμική γυναίκα έχει εμπεριστατωμένη άποψη για πολλά πράγματα και δεν διστάζει/φοβάται να την εκφράσει, ακόμα κι όταν ξέρει πως ο άλλος θα διαφωνήσει, αν και σέβεται την αντίθεσή του. Η δυναμική γυναίκα δείχνει σε οποιονδήποτε πως δεν το έχει σε τίποτα να αλλάξει πορεία/εγκαταλείψει αν κάτι, παρόλες τις προσπάθειές της, δεν λειτουργεί όπως θα ήθελε και πρέπει, χωρίς αυτό να σημαίνει φυσικά πως είναι ψυχρή ή κάνει τους άλλους να νιώθουν πως αν δεν της κάνουν όλα τα χατίρια θα φύγει: απλά δεν αφήνει κανέναν να την θεωρεί δεδομένη και προτιμά να κάνει μια νέα αρχή, από το να μείνει από φόβο/ανασφάλεια. Η δυναμική γυναίκα δεν φοβάται να εκτεθεί, να προσπαθήσει, να παλέψει για όσα θέλει.

Τουλάχιστον για μένα αυτό σημαίνει δυναμική γυναίκα..

Πώς αντιδρούν οι άντρες απέναντι στις δυναμικές γυναίκες;

Διακεκριμένο μέλος

Περιβόητο μέλος

Περιβόητο μέλος

Περιβόητο μέλος

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

e-steki.gr Founder

Επιφανές μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος