Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Chat
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
e-steki
iSchool
borat
Επιφανές μέλος
Ο Γιάννης.- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 15,323 μηνύματα.
31-05-08
01:31
Διάφανα Κρίνα
Με ρωτούν οι χειμώνες, τα σκυλιά μες στο κρύο
Με ρωτούν τα μελτέμια που με κόψαν στα δύο
Με ρωτούνε τα φεγγάρια κι οι νεκροί γαλαξίες
Με ρωτούνε τα σκιάχτρα κι οι σκιές στις γωνίες
Αν κουράστηκα να σέρνω εδώ κι εκεί τη ζωή μου
Αν ακόμα ανασαίνω, αν κοχλάζει η ζωή μου
Που γυρίζω τις νύχτες και τι ψάχνω να βρω
Αν αυτό το ναυάγιο εκεί στην άκρη είμαι εγώ
Μα εγώ στήνω γιορτές για τους ανθρώπους που χάνουν
Καταπίνω φωτιές, μοιράζω τα υπάρχοντά μου
Μπαίνω αλλόφρων από εξόδους κινδύνου
Καθώς όλοι τρέχουνε μακριά να ξεφύγουν
Τραγουδάω τη λύπη τη χαρά τη συγνώμη
Γιατί ξέρω πως τίποτα δε χάθηκε ακόμη
Μα εγώ στήνω γιορτές για τους ανθρώπους που χάνουν
Καταπίνω φωτιές, μοιράζω τα υπάρχοντά μου
Κι όταν σβήνουν τα φώτα, μου σφίγγεις το χέρι
Και μου λες «τι θα γίνω αν χαθείς»
Μη φοβάσαι μωρό μου, πάνω λάμπουν τα αστέρια
Εδώ κάτω λάμπουμε εμείς
Μας προσμένουν σαν στοιχειά που διψάνε για στάχτη
οι άγριες χαρές, τα πιο υπέροχα πάθη,
νυσταγμένες μελωδίες στου μυαλού μας το βάθη
οι παλιές μας οι φοβίες, τα ολοκαίνουργια λάθη.
μας προσμένουν οι μεγάλοι κι οι απέραντοι δρόμοι
μας προσμένουν κι όλα αυτά που δεν ήρθαν ακόμα
Μας προσμένουν σαν στοιχειά που διψάνε για στάχτη
οι πιο άγριες χαρές, τα πιο υπέροχα πάθη.
Με ρωτούν οι χειμώνες, τα σκυλιά μες στο κρύο
Με ρωτούν τα μελτέμια που με κόψαν στα δύο
Με ρωτούνε τα φεγγάρια κι οι νεκροί γαλαξίες
Με ρωτούνε τα σκιάχτρα κι οι σκιές στις γωνίες
Αν κουράστηκα να σέρνω εδώ κι εκεί τη ζωή μου
Αν ακόμα ανασαίνω, αν κοχλάζει η ζωή μου
Που γυρίζω τις νύχτες και τι ψάχνω να βρω
Αν αυτό το ναυάγιο εκεί στην άκρη είμαι εγώ
Μα εγώ στήνω γιορτές για τους ανθρώπους που χάνουν
Καταπίνω φωτιές, μοιράζω τα υπάρχοντά μου
Μπαίνω αλλόφρων από εξόδους κινδύνου
Καθώς όλοι τρέχουνε μακριά να ξεφύγουν
Τραγουδάω τη λύπη τη χαρά τη συγνώμη
Γιατί ξέρω πως τίποτα δε χάθηκε ακόμη
Μα εγώ στήνω γιορτές για τους ανθρώπους που χάνουν
Καταπίνω φωτιές, μοιράζω τα υπάρχοντά μου
Κι όταν σβήνουν τα φώτα, μου σφίγγεις το χέρι
Και μου λες «τι θα γίνω αν χαθείς»
Μη φοβάσαι μωρό μου, πάνω λάμπουν τα αστέρια
Εδώ κάτω λάμπουμε εμείς
Μας προσμένουν σαν στοιχειά που διψάνε για στάχτη
οι άγριες χαρές, τα πιο υπέροχα πάθη,
νυσταγμένες μελωδίες στου μυαλού μας το βάθη
οι παλιές μας οι φοβίες, τα ολοκαίνουργια λάθη.
μας προσμένουν οι μεγάλοι κι οι απέραντοι δρόμοι
μας προσμένουν κι όλα αυτά που δεν ήρθαν ακόμα
Μας προσμένουν σαν στοιχειά που διψάνε για στάχτη
οι πιο άγριες χαρές, τα πιο υπέροχα πάθη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Tetragrammaton
Διάσημο μέλος
Ο Site Bot αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Συνταξιούχος και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,671 μηνύματα.
02-06-08
22:08
Styx-Boat on the river
Take me back to my boat on the river
I need to go down, I need to come down
Take me back to my boat on the river
And I wont cry out any more
Time stands still as I gaze in her waters
She eases me down, touching me gently
With the waters that flow past my boat on the river
So I dont cry out anymore
Oh the river is wide
The river it touches my life like the waves on the sand
And all roads lead to tranquillity base
Where the frown on my face disappears
Take me down to my boat on the river
And I wont cry out anymore
Oh the river is deep
The river it touches my life like the waves on the sand
And all roads lead to tranquillity base
Where the frown on my face disappears
Take me down to my boat on the river
I need to go down, with you let me go down
Take me back to my boat on the river
And I wont cry out anymore
And I wont cry out anymore
And I wont cry out anymore
Take me back to my boat on the river
I need to go down, I need to come down
Take me back to my boat on the river
And I wont cry out any more
Time stands still as I gaze in her waters
She eases me down, touching me gently
With the waters that flow past my boat on the river
So I dont cry out anymore
Oh the river is wide
The river it touches my life like the waves on the sand
And all roads lead to tranquillity base
Where the frown on my face disappears
Take me down to my boat on the river
And I wont cry out anymore
Oh the river is deep
The river it touches my life like the waves on the sand
And all roads lead to tranquillity base
Where the frown on my face disappears
Take me down to my boat on the river
I need to go down, with you let me go down
Take me back to my boat on the river
And I wont cry out anymore
And I wont cry out anymore
And I wont cry out anymore
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
commie
Πολύ δραστήριο μέλος
Η commie αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Κύπρος (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,147 μηνύματα.
06-06-08
03:42
Πριν το τέλος : Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Το τρενάκι γυρνούσε φωτισμένο και αχνό στον αέρα
κάτω η θάλασσα μ' ένα καράβι το φεγγάρι πιο πέρα
σε θυμάμαι συχνά που φορούσες ένα άσπρο φουστάνι
σε κρατούσα απ'το χέρι ότι ζούμε μου λες δεν μου φτάνει
Στα τραγούδια που λέγαμε οι δυο μας οι φωνές χαμηλώσαν
χαραγμένη καρδιά στο παγκάκι που μετά την προδώσαν
μια φορά μου 'χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη
Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία
Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ
Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω
Σιδερένια η σκάλα και μου 'λεγες θα μείνουμε λίγοι
πήρε η νύχτα να πέφτει βαθιά κι ο αέρας με πνίγει
Μηχανές ξεχασμένες κι αδέσποτες στο δρόμου τη σκόνη
Σκέψου να ΄ταν το πάτωμα ασπρόμαυρο και να 'σου το πιόνι
μια φορά μου 'χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη
Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία
Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ
Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω
Το τρενάκι γυρνούσε φωτισμένο και αχνό στον αέρα
κάτω η θάλασσα μ' ένα καράβι το φεγγάρι πιο πέρα
σε θυμάμαι συχνά που φορούσες ένα άσπρο φουστάνι
σε κρατούσα απ'το χέρι ότι ζούμε μου λες δεν μου φτάνει
Στα τραγούδια που λέγαμε οι δυο μας οι φωνές χαμηλώσαν
χαραγμένη καρδιά στο παγκάκι που μετά την προδώσαν
μια φορά μου 'χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη
Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία
Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ
Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω
Σιδερένια η σκάλα και μου 'λεγες θα μείνουμε λίγοι
πήρε η νύχτα να πέφτει βαθιά κι ο αέρας με πνίγει
Μηχανές ξεχασμένες κι αδέσποτες στο δρόμου τη σκόνη
Σκέψου να ΄ταν το πάτωμα ασπρόμαυρο και να 'σου το πιόνι
μια φορά μου 'χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη
Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία
Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ
Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω
αφιερωμένο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Corpse Bride
Διακεκριμένο μέλος
Η Corpse Bride αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 6,595 μηνύματα.
06-06-08
23:50
Portishead - Roads
Ohh, can't anybody see
We've got a war to fight
Never found our way
Regardless of what they say
How can it feel, this wrong
From this moment
How can it feel, this wrong
Storm.. in the morning light
I feel
No more can I say
Frozen to myself
I got nobody on my side
And surely that ain't right
And surely that ain't right
Ohh, can't anybody see
We've got a war to fight
Never found our way
Regardless of what they say
How can it feel, this wrong
From this moment
How can it feel, this wrong
How can it feel, this wrong
From this moment
How can it feel, this wrong
Ohh, can't anybody see
We've got a war to fight
Never found our way
Regardless of what they say
How can it feel, this wrong
From this moment
How can it feel, this wrong
Ohh, can't anybody see
We've got a war to fight
Never found our way
Regardless of what they say
How can it feel, this wrong
From this moment
How can it feel, this wrong
Storm.. in the morning light
I feel
No more can I say
Frozen to myself
I got nobody on my side
And surely that ain't right
And surely that ain't right
Ohh, can't anybody see
We've got a war to fight
Never found our way
Regardless of what they say
How can it feel, this wrong
From this moment
How can it feel, this wrong
How can it feel, this wrong
From this moment
How can it feel, this wrong
Ohh, can't anybody see
We've got a war to fight
Never found our way
Regardless of what they say
How can it feel, this wrong
From this moment
How can it feel, this wrong
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
commie
Πολύ δραστήριο μέλος
Η commie αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Κύπρος (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,147 μηνύματα.
08-06-08
01:54
Να μ' αγαπάς : Παύλος Σιδηρόπουλος
Σου γράφω πάλι από ανάγκη
η ώρα πέντε το πρωί
το μόνο πράγμα που 'χει μείνει
όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ
Τι να τις κάνω τις τιμές τους
τα λόγια τα θεατρικά
μες στην οθόνη του μυαλού μου
χάρτινα είδωλα νεκρά
Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς
Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη
βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό
κι ίσως η ασχήμια του να φύγει
μόλις πλυθώ και ξυριστώ
Βρωμάει η ανάσα απ' τα τσιγάρα
βαραίνει ο νους μου απ' τα πολλά
στον τοίχο κάποια Μόνα Λίζα
σε φέρνει ακόμα πιο κοντά
Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς
Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα
η ανάγκη μου δε σταματά
σαν το πουλί πάνω στο σύρμα
σαν τον αλήτη που γυρνά
Θέλω να 'ρθείς και να μ' ανάψεις
το παραμύθι να μου πεις
σαν μάνα γη να μ' αγκαλιάσεις
σαν άσπρο φως να ξαναρθείς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ifigeneia
Νεοφερμένος
Η ifigeneia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μαθηματικός. Έχει γράψει 9 μηνύματα.
08-06-08
23:55
Kristian Valen - Still Here
Are you slipping away?
This is hard for me to say
Iʼm barely holding on…
So scared of the unknown
Iʼm still here…
Holding your hand
Close your eyes
Iʼll stay beside you
Iʼm still here
I wonʼt let them find you
Iʼll be laying right here by your side
Even though my heart is breaking
Seeing you like this Iʼll face it
Donʼt be afraid
Youʼre not alone
From now Iʼll walk alone
No one to guide me
Iʼm completely alone
Was it worth all this pain?
For just a stolen moment
In the rain
Iʼm still here
Holding your hand
Close your eyes
Iʼll stay beside you
Iʼm still here
I wonʼt let them find you
Iʼll be laying right here by your side
Even though my heart is breaking
Seeing you like this Iʼll face it
Donʼt be afraid
Youʼre not alone
How can I
Move on and fly
When I still donʼt know
The reason why
You and I
We touched the sky
Someone give me a reason why
Close your eyes
Iʼll stay beside you
Iʼm still here
I wonʼt let them find you
Iʼll be laying right here by your side
And even though my heart is breaking
Seeing you like this Iʼll face it
Donʼt be afraid
Youʼre not alone
So close your eyes
Iʼll stay beside you
Iʼm still here
I wonʼt let them find you
Iʼll be laying right here by your side
And even though my heart is breaking
Seeing you like this Iʼll face it
Donʼt be afraid…
Youʼre not alone…
Are you slipping away?
This is hard for me to say
Iʼm barely holding on…
So scared of the unknown
Iʼm still here…
Holding your hand
Close your eyes
Iʼll stay beside you
Iʼm still here
I wonʼt let them find you
Iʼll be laying right here by your side
Even though my heart is breaking
Seeing you like this Iʼll face it
Donʼt be afraid
Youʼre not alone
From now Iʼll walk alone
No one to guide me
Iʼm completely alone
Was it worth all this pain?
For just a stolen moment
In the rain
Iʼm still here
Holding your hand
Close your eyes
Iʼll stay beside you
Iʼm still here
I wonʼt let them find you
Iʼll be laying right here by your side
Even though my heart is breaking
Seeing you like this Iʼll face it
Donʼt be afraid
Youʼre not alone
How can I
Move on and fly
When I still donʼt know
The reason why
You and I
We touched the sky
Someone give me a reason why
Close your eyes
Iʼll stay beside you
Iʼm still here
I wonʼt let them find you
Iʼll be laying right here by your side
And even though my heart is breaking
Seeing you like this Iʼll face it
Donʼt be afraid
Youʼre not alone
So close your eyes
Iʼll stay beside you
Iʼm still here
I wonʼt let them find you
Iʼll be laying right here by your side
And even though my heart is breaking
Seeing you like this Iʼll face it
Donʼt be afraid…
Youʼre not alone…
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
commie
Πολύ δραστήριο μέλος
Η commie αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Κύπρος (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,147 μηνύματα.
10-06-08
02:03
Ο ανθρωπάκος : Τάνια Τσανακλίδου
Είμαι φτωχός κουρασμένος σκυφτός ανθρωπάκος,
των ταπεινών και των άλλων πουλιών φιλαράκος.
Για δε μ' αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια.
Μία ζωή με κρατάν, με κουνάν μʼ ένα σπάγγο.
Λόγια, σχολειά, μέρα νύχτα δουλειά και στον πάγκο.
Για δε μ' αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια.
Όπου χαρά πρώτη-πρώτη σειρά κάποιος κλέφτης.
Κι όποιο κακό κάνει τ' αφεντικό, εγώ είμ' ο φταίχτης.
Για δε μ' αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια.
Είμαι φτωχός κουρασμένος σκυφτός ανθρωπάκος,
των ταπεινών και των άλλων πουλιών φιλαράκος.
Για δε μ' αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια.
Μία ζωή με κρατάν, με κουνάν μʼ ένα σπάγγο.
Λόγια, σχολειά, μέρα νύχτα δουλειά και στον πάγκο.
Για δε μ' αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια.
Όπου χαρά πρώτη-πρώτη σειρά κάποιος κλέφτης.
Κι όποιο κακό κάνει τ' αφεντικό, εγώ είμ' ο φταίχτης.
Για δε μ' αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
invalid
Πολύ δραστήριο μέλος
Η δεν είναι συνδεδεμένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών. Έχει γράψει 1,279 μηνύματα.
10-06-08
02:06
Jewel - Foolish Games
You took your coat off and stood in the rain
You were always crazy like that
I watched from my window
Always felt I was outside looking in on you
You were always the mysterious one with dark eyes and careless hair
You were fashionably sensitive, but too cool to care
Then you stood in my doorway, with nothing to say
Besides some comment on the weather
Well in case you failed to notice, in case you failed to see
This is my heart bleeding before you, this is me down on my knees
These foolish games are tearing me apart
Your thoughtless words are breaking my heart
You're breaking my heart
You were always brilliant in morning
Smoking your cigarettes and talking over coffee
You philosophies on art, Baroque moved you
You loved Mozart and you'd speak of your loved ones
As I clumsily strummed my guitar
You'd teach me of honest things
Things that were daring, things that were clean
Things that knew what an honest dollar did mean
So I hid my soiled hands behind my back
Somewhere along the line I must've gone off track with you
Excuse me, think I've mistaken you for somebody else
Somebody who gave a damn, somebody more like myself
These foolish games are tearing me apart
You're tearing me, tearing me, tearing me apart
Your thoughtless words are breaking my heart
You're breaking my heart
You took off your coat and stood in the rain
You were always crazy like that
You took your coat off and stood in the rain
You were always crazy like that
I watched from my window
Always felt I was outside looking in on you
You were always the mysterious one with dark eyes and careless hair
You were fashionably sensitive, but too cool to care
Then you stood in my doorway, with nothing to say
Besides some comment on the weather
Well in case you failed to notice, in case you failed to see
This is my heart bleeding before you, this is me down on my knees
These foolish games are tearing me apart
Your thoughtless words are breaking my heart
You're breaking my heart
You were always brilliant in morning
Smoking your cigarettes and talking over coffee
You philosophies on art, Baroque moved you
You loved Mozart and you'd speak of your loved ones
As I clumsily strummed my guitar
You'd teach me of honest things
Things that were daring, things that were clean
Things that knew what an honest dollar did mean
So I hid my soiled hands behind my back
Somewhere along the line I must've gone off track with you
Excuse me, think I've mistaken you for somebody else
Somebody who gave a damn, somebody more like myself
These foolish games are tearing me apart
You're tearing me, tearing me, tearing me apart
Your thoughtless words are breaking my heart
You're breaking my heart
You took off your coat and stood in the rain
You were always crazy like that
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ninaki
Πολύ δραστήριο μέλος
Η nina21 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Λογιστής/ρια. Έχει γράψει 1,187 μηνύματα.
10-06-08
08:30
Ουρανέ
Στίχοι: Κουφιανάκης Μάνος
Μουσική: Μακρυνιώτης Κώστας
Πρώτη εκτέλεση: Άντζελα Δημητρίου
Ουρανέ,
σβήστ'το φεγγάρι
και τ'αστέρια
κι ώσπου να βγεί το πρωί
Ουρανέ,
κλάψε μαζί μου,
κλάψε,κλάψε
απόψε χάνω μια ζωή!
Εσύ που όλους μας κοιτάζεις
κι έχεις το σύμπαν αγκαλιά
όπου και να ναι ουρανέ μου
βοήθα τον να ναι καλά!
Έφυγε κι έχασα τα πάντα,
δεν με χωρά ετούτη η γή
άκου πως έγινε η φωνή μου
μέσα στην νύχτα μια κραυγή!
Εσύ που όλους μας κοιτάζεις
κι έχεις το σύμπαν αγκαλιά
όπου και ναι ουρανέ μου
βοήθα τον να ναι καλά!
Στίχοι: Κουφιανάκης Μάνος
Μουσική: Μακρυνιώτης Κώστας
Πρώτη εκτέλεση: Άντζελα Δημητρίου
Ουρανέ,
σβήστ'το φεγγάρι
και τ'αστέρια
κι ώσπου να βγεί το πρωί
Ουρανέ,
κλάψε μαζί μου,
κλάψε,κλάψε
απόψε χάνω μια ζωή!
Εσύ που όλους μας κοιτάζεις
κι έχεις το σύμπαν αγκαλιά
όπου και να ναι ουρανέ μου
βοήθα τον να ναι καλά!
Έφυγε κι έχασα τα πάντα,
δεν με χωρά ετούτη η γή
άκου πως έγινε η φωνή μου
μέσα στην νύχτα μια κραυγή!
Εσύ που όλους μας κοιτάζεις
κι έχεις το σύμπαν αγκαλιά
όπου και ναι ουρανέ μου
βοήθα τον να ναι καλά!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
commie
Πολύ δραστήριο μέλος
Η commie αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Κύπρος (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,147 μηνύματα.
11-06-08
03:45
αφιερωμένο ......
Όνειρο ήτανε..Αλκίνοος Ιωαννίδης..
Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Ο ουρανός ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα
Ξημέρωσε πάλι
Ξυπνάω στο φως τα μάτια ανοίγω για λίγο νεκρός χαμένος για λίγο
Ξημέρωσε πάλι
Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο
Μην ξημερώνεις ουρανέ
Άδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
Το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε
Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει
και τ' όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
Θα 'μαι κοντά σου
Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου
εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς τη ψυχή μου
Με τα φτερά σου
Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις
Μην ξημερώνεις ουρανέ
Άδεια η ψυχή μου..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Corpse Bride
Διακεκριμένο μέλος
Η Corpse Bride αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 6,595 μηνύματα.
11-06-08
21:18
Τα βήματά μας άθελά μας
είναι δώρα ακριβά
γι' αυτούς που μένουν και περιμένουν
το σούρουπο μιαν αγκαλιά
(αποσπεριτης)
είναι δώρα ακριβά
γι' αυτούς που μένουν και περιμένουν
το σούρουπο μιαν αγκαλιά
(αποσπεριτης)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
12-06-08
00:50
Γιατί είσαι άχαρη
είσαι αχάριστη
είσαι μονόχνωτη,
κομπλεξικιά.
Γιατί είσαι άγαρμπη
είσαι αναίσθητη
είσαι κρυόκωλη
και ανοργασμικιά
είσαι αχάριστη
είσαι μονόχνωτη,
κομπλεξικιά.
Γιατί είσαι άγαρμπη
είσαι αναίσθητη
είσαι κρυόκωλη
και ανοργασμικιά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
commie
Πολύ δραστήριο μέλος
Η commie αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Κύπρος (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,147 μηνύματα.
12-06-08
01:20
Άγγελέ μου: Πάνος Ψάλτης
Άγγελέ μου, αν κατέβεις προς την γη
θέλω να έρθεις να μιλήσουμε μαζί
περιμένω να μου δώσεις συμβουλή
πως να γιάνω μία καρδιά που αιμορραγεί.
Άγγελέ μου, έχει αγιάτρευτη πληγή,
από θαύμα είναι ακόμα ζωντανή
έχει τραύμα βαθύ κι η λεπίδα η κοφτερή
δηλητήριο είχε και έρωτα πολύ.
Άγγελέ μου, μία χάρη σου ζητώ
στο όνειρό μου, λύση στο αίνιγμα να βρω
την καρδιά μου γιάτρεψε την αν μπορείς,
με ένα δάκρυ από τα βάθη της ψυχής.
και αν την σώσεις θα σου τάξω προσευχή
στον θεό μου, να σου δώσει την ευχή
για να γίνεις των αγγέλων διοικητής.
Και ένα θρόνο στον παράδεισο να βρεις!
Άγγελε μου, άγγελέ μου
ένας μήνας ....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
invalid
Πολύ δραστήριο μέλος
Η δεν είναι συνδεδεμένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών. Έχει γράψει 1,279 μηνύματα.
12-06-08
03:46
Παύλος Σιδηρόπουλος - Κρίμα το παιδί
Η γκόμενα σου είναι χαζή και συ μοιάζεις με τσόντα
υπαλληλάκος δηλαδή της τάξης τρεις κι ογδόντα
Έγινες σοβαρό παιδί, μ' αφεντικού μουσούδα
βαρύ πεπόνι δηλαδή και με χοντρή τη φλούδα
Βρ' όπα, κρίμα το παιδί, ό,τι κάτσει κι ότι έρθει
ας την καρδιά σου να τα πει, κι αμόλησε καλούμπα
Απ' το πρωί απ' τις εφτά, μου ντύνεσαι στην πένα
και τρέχεις φίλε για δουλειά στου ταύρου την αρένα
Μοιάζεις με μούμια αιγυπτιακή, με μαραμένο φύλο
πιες να ξεδώσεις ρε παιδί κι αν θες παίξε και ξύλο
Βρ' όπα, κρίμα το παιδί, ό,τι κάτσει κι ότι έρθει
ας την καρδιά σου να τα πει, στον χθεσινό σου φίλο
Ξημέρωμα ζητάει ο καιρός, να σου 'ρθω με κιθάρες
τω Καίσαρι του Καίσαρος, καιρός γι' ανωμαλάρες
Άσε τα πώς και τα γιατί και πάμε γι' αμαρτία
για να αισθανθούμε δηλαδή εν πλήρη απαρτία
Βρ' όπα, κρίμα το παιδί, ό,τι κάτσει κι ότι έρθει
ας την καρδιά σου να τα πει, εδώ στην κομπανία ]2x
Η γκόμενα σου είναι χαζή και συ μοιάζεις με τσόντα
υπαλληλάκος δηλαδή της τάξης τρεις κι ογδόντα
Έγινες σοβαρό παιδί, μ' αφεντικού μουσούδα
βαρύ πεπόνι δηλαδή και με χοντρή τη φλούδα
Βρ' όπα, κρίμα το παιδί, ό,τι κάτσει κι ότι έρθει
ας την καρδιά σου να τα πει, κι αμόλησε καλούμπα
Απ' το πρωί απ' τις εφτά, μου ντύνεσαι στην πένα
και τρέχεις φίλε για δουλειά στου ταύρου την αρένα
Μοιάζεις με μούμια αιγυπτιακή, με μαραμένο φύλο
πιες να ξεδώσεις ρε παιδί κι αν θες παίξε και ξύλο
Βρ' όπα, κρίμα το παιδί, ό,τι κάτσει κι ότι έρθει
ας την καρδιά σου να τα πει, στον χθεσινό σου φίλο
Ξημέρωμα ζητάει ο καιρός, να σου 'ρθω με κιθάρες
τω Καίσαρι του Καίσαρος, καιρός γι' ανωμαλάρες
Άσε τα πώς και τα γιατί και πάμε γι' αμαρτία
για να αισθανθούμε δηλαδή εν πλήρη απαρτία
Βρ' όπα, κρίμα το παιδί, ό,τι κάτσει κι ότι έρθει
ας την καρδιά σου να τα πει, εδώ στην κομπανία ]2x
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Tetragrammaton
Διάσημο μέλος
Ο Site Bot αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Συνταξιούχος και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,671 μηνύματα.
15-06-08
23:34
Μπαγάσας
Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Νικόλας Άσιμος
Άλλες ερμηνείες: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Aφήνω πίσω τις αγορές και τα παζάρια
θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια
να ξαναγίνω καβαλάρης και ξαναέλα να με πάρεις ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης και τη χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ
Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω
μιαν ανάσα γυρεύω για να γιάνω
δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δεν χαμπαριάζεις
πρότεινέ μου κάποια λύση
δεν θα σου παρα-κοστήσει
και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν'
Aφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους
έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους
πως να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις γαλανέ
Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω
κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω
'κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ότι σου 'ρθει κατεβάζεις
μην θαρρείς πως με ταράζεις
γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν'.
Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Νικόλας Άσιμος
Άλλες ερμηνείες: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Aφήνω πίσω τις αγορές και τα παζάρια
θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια
να ξαναγίνω καβαλάρης και ξαναέλα να με πάρεις ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης και τη χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ
Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω
μιαν ανάσα γυρεύω για να γιάνω
δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δεν χαμπαριάζεις
πρότεινέ μου κάποια λύση
δεν θα σου παρα-κοστήσει
και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν'
Aφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους
έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους
πως να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις γαλανέ
Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω
κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω
'κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ότι σου 'ρθει κατεβάζεις
μην θαρρείς πως με ταράζεις
γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν'.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μαιρούλα
Νεοφερμένος
Η Μαιρούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 96 μηνύματα.
16-06-08
00:09
Δίδυμα φεγγάρια
Στίχοι: Κώστας Φασουλάς
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος & Αλέκα Κανελλίδου Ντουέτο )
Έτσι για να πω πως σε κέρδισα
θα 'θελα μια φορά να σε πληγώσω
εσύ να μου ζητάς όσα σου στέρησα
και εγώ να μην μπορώ να σου τα δώσω
Ωραία που τα λες μα έλα που σε ξέρω
τα λόγια σου σαν μάγισσα τα ξόρκισα
και άσε τις απειλές πως δήθεν θα υποφέρω
και να σκεφτείς ότι σαν σήμερα σε γνώρισα
Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
Έτσι για να πω πως σε κέρδισα
θα 'θελα μια φορά να σε πληγώσω
εσύ να τρέχεις πίσω μου σαν μέλισσα
και εγώ να κάνω τον αδιάφορο καμπόσο
Ωραία που τα λες μα έλα που σε ξέρω
με ένα φιλί μου θα σ' αλλάξω την τροχιά
κι όταν θα σκέφτεσαι το πως θα υποφέρω
καινούριο πόθο θα σ' ανάβω στην καρδιά
Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
Αφιερωμένο....!!!
Στίχοι: Κώστας Φασουλάς
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος & Αλέκα Κανελλίδου Ντουέτο )
Έτσι για να πω πως σε κέρδισα
θα 'θελα μια φορά να σε πληγώσω
εσύ να μου ζητάς όσα σου στέρησα
και εγώ να μην μπορώ να σου τα δώσω
Ωραία που τα λες μα έλα που σε ξέρω
τα λόγια σου σαν μάγισσα τα ξόρκισα
και άσε τις απειλές πως δήθεν θα υποφέρω
και να σκεφτείς ότι σαν σήμερα σε γνώρισα
Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
Έτσι για να πω πως σε κέρδισα
θα 'θελα μια φορά να σε πληγώσω
εσύ να τρέχεις πίσω μου σαν μέλισσα
και εγώ να κάνω τον αδιάφορο καμπόσο
Ωραία που τα λες μα έλα που σε ξέρω
με ένα φιλί μου θα σ' αλλάξω την τροχιά
κι όταν θα σκέφτεσαι το πως θα υποφέρω
καινούριο πόθο θα σ' ανάβω στην καρδιά
Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
Αφιερωμένο....!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vendetta
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Thor αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 39 ετών, επαγγέλεται Ξεναγός και μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,275 μηνύματα.
16-06-08
00:11
Wherever you will go - The Calling
So lately, been wondering
Who will be there to take my place
When I'm gone you'll need love
To light the shadows on your face
If a great wave shall fall and fall upon us all
Then between the sand and stone
Could you make it on your own
If I could, then I would
I'll go wherever you will go
Way up high or down low
I'll go wherever you will go
And maybe, I'll find out
A way to make it back someday
To watch you, to guide you
Through the darkest of your days
If a great wave shall fall and fall upon us all
Then I hope there's someone out there
Who can bring me back to you
If I could, then I would
I'll go wherever you will go
Way up high or down low
I'll go wherever you will go
Run away with my heart
Run away with my hope
Run away with my love
I know now, just quite how
My life and love might still go on
In your heart, in your mind
I'll stay with you for all of time
If I could, then I would
I'll go wherever you will go
Way up high or down low
I'll go wherever you will go
If I could turn back time
I'll go wherever you will go
If I could make you mine
I'll go wherever you will go
I'll go wherever you will go
So lately, been wondering
Who will be there to take my place
When I'm gone you'll need love
To light the shadows on your face
If a great wave shall fall and fall upon us all
Then between the sand and stone
Could you make it on your own
If I could, then I would
I'll go wherever you will go
Way up high or down low
I'll go wherever you will go
And maybe, I'll find out
A way to make it back someday
To watch you, to guide you
Through the darkest of your days
If a great wave shall fall and fall upon us all
Then I hope there's someone out there
Who can bring me back to you
If I could, then I would
I'll go wherever you will go
Way up high or down low
I'll go wherever you will go
Run away with my heart
Run away with my hope
Run away with my love
I know now, just quite how
My life and love might still go on
In your heart, in your mind
I'll stay with you for all of time
If I could, then I would
I'll go wherever you will go
Way up high or down low
I'll go wherever you will go
If I could turn back time
I'll go wherever you will go
If I could make you mine
I'll go wherever you will go
I'll go wherever you will go
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
16-06-08
22:58
ΝΥΧΤΑ ΠΑΡΤΗΝ ΤΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΞΑΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΡΤΥ ΤΟ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΝΑ ΝΥΧΤΑ ΖΗΤΑ ΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ ΓΙΑ ΧΟΡΟ.....Η ΑΓΑΠΗ ΚΛΑΙΩ ΜΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΩ!!! 
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
invalid
Πολύ δραστήριο μέλος
Η δεν είναι συνδεδεμένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών. Έχει γράψει 1,279 μηνύματα.
17-06-08
12:48
Αύρα
Παναγόπουλος Δημήτρης
Μουσική/Στίχοι: Παναγόπουλος Δημήτρης
:
Από την πόρτα σαν θα βγω θα δω τον ήλιο στρογγυλό
Και με το όμορφο στερνό χαμόγελό σου
Μια καλημέρα θα σου πω μετά θα φύγω θα χαθώ
Κι ίσως με ξαναδείς μονάχα στ' όνειρό σου
Γιατί είμαι αέρας που περνά μέσα στης πόλης τα στενά
Και κάνει τα κλειστά παράθυρα να τρίζουν
Γιατί είμαι αύρα εσπερινή, πνοή καθάρια ζωντανή
Που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν
Φεύγω ψηλά για το βουνό κι ύστερα πέφτω στον γκρεμό
Και ταλαντεύομαι στα βάθη και στα ύψη
Και κουβαλάω μες στη σιγή μιαν ανυπότακτη κραυγή
Και κάποια ανείπωτη ελπίδα που 'χεις κρύψει
Γιατί είμαι αέρας...
Παναγόπουλος Δημήτρης
Μουσική/Στίχοι: Παναγόπουλος Δημήτρης
:
Από την πόρτα σαν θα βγω θα δω τον ήλιο στρογγυλό
Και με το όμορφο στερνό χαμόγελό σου
Μια καλημέρα θα σου πω μετά θα φύγω θα χαθώ
Κι ίσως με ξαναδείς μονάχα στ' όνειρό σου
Γιατί είμαι αέρας που περνά μέσα στης πόλης τα στενά
Και κάνει τα κλειστά παράθυρα να τρίζουν
Γιατί είμαι αύρα εσπερινή, πνοή καθάρια ζωντανή
Που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν
Φεύγω ψηλά για το βουνό κι ύστερα πέφτω στον γκρεμό
Και ταλαντεύομαι στα βάθη και στα ύψη
Και κουβαλάω μες στη σιγή μιαν ανυπότακτη κραυγή
Και κάποια ανείπωτη ελπίδα που 'χεις κρύψει
Γιατί είμαι αέρας...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
17-06-08
14:55
Βόσπορος, Αλκίνοος Ιωαννίδης.
Τα πνεύματα επιστρέφουνε τις νύχτες
Φωτάκια από αλύτρωτες ψυχές
Κι αν δεις εκεί ψηλά στις πολεμίστρες
Θα δεις να σε κοιτάζουνε μορφές
Και τότε ένα παράπονο με παίρνει
Και στα καντούνια μέσα με γυρνά
Η Πόλη μια παλιά αγαπημένη
Που συναντάς σε ξένη αγκαλιά
Η Πόλη μια παλιά αγαπημένη
Που συναντάς σε ξένη αγκαλιά
Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο
Αλλάζουνε εντός μου τα σύνορά του κόσμου
Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο
Αλλάζουνε εντός μου τα σύνορά του κόσμου
Την βρήκα στις στροφές των ποιημάτων
Με τις βαρείες χανούμισσες να ζει
Και ρίχνω μες στο στόμα των αρμάτων
Την κούφια μου αλήθεια τη μισή
Και ρίχνω μες στο στόμα των αρμάτων
Την κούφια μου αλήθεια τη μισή
Τα πνεύματα επιστρέφουνε τις νύχτες
Φωτάκια από αλύτρωτες ψυχές
Κι αν δεις εκεί ψηλά στις πολεμίστρες
Θα δεις να σε κοιτάζουνε μορφές
Και τότε ένα παράπονο με παίρνει
Και στα καντούνια μέσα με γυρνά
Η Πόλη μια παλιά αγαπημένη
Που συναντάς σε ξένη αγκαλιά
Η Πόλη μια παλιά αγαπημένη
Που συναντάς σε ξένη αγκαλιά
Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο
Αλλάζουνε εντός μου τα σύνορά του κόσμου
Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο
Αλλάζουνε εντός μου τα σύνορά του κόσμου
Την βρήκα στις στροφές των ποιημάτων
Με τις βαρείες χανούμισσες να ζει
Και ρίχνω μες στο στόμα των αρμάτων
Την κούφια μου αλήθεια τη μισή
Και ρίχνω μες στο στόμα των αρμάτων
Την κούφια μου αλήθεια τη μισή
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 94 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
- *
- *
- charmander
- juste un instant
- Viedo
- Unboxholics
- *
- Euge.loukia
- Εχέμυθη
- giannhs2001
- Nefeli_
- SlimShady
- Luke.
- Slytherin
- *
- orchidea
- *
- *
- iminspain
- malenaaa
- harry akritas
- Scott
- ΘανάσοςG4
- *
- Warzycha_13
- panamixagr97
- *
- Fanimaid
- louminis
- *
- Snoopy Doo
- Memetchi
- fretoe
- Darkirenit
- Scandal
- *
- old man consequences
- Βλα
- *
- JoeDon
- johnnyantony
- CiNeFiL
- *
- Μάρκος Βασίλης
- Steffie88
- uni77
- gwgw_5
- *
- Alma Libre
- Nikos 7
- Elama On Peli
-
Φορτώνει...
