Δικαιοσύνη: Υπάρχει;

faithplus1

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο faithplus1 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 42 ετών. Έχει γράψει 1,787 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από ΚΑΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ:
Δεν νομίζω ότι χρειαζόμαστε μια τέλεια δικαιοσύνη για να εμπνευστούμε το άισθημα του δικαίου, αυτό το έχει ο καθένας μέσα του
Βάσει των εμπειριών του, της μόρφωσης του, του επιπέδου του, άλλος το έχει περισσότερο ανεπτυγμένο και άλλος λιγότερο.
Ανάλογα σε ποιά μεριά μιας δικαστικής διαμάχης βρίσκεσαι, το αποτέλεσμα της έκβασης θα σε αφήσει "δικαιομένο" ή "μη δικαιομένο"
Για έναν αντίδικο η "δικαιοσύνη" θα έχει λάμψει και για τον άλλον θα είναι "κακή"
Το θέμα είναι ότι ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του δίκιο και τη δική του αλήθεια που πιστεύει σε αυτή.
Άρα είναι υποκειμενικό το αίσθημα δικαίου.Πχ, ένας Ινδός μεγαλώνει μαθαίνοντας ότι το να φάει βοδινό είναι αδίκημα και αν φάει βοδινό θα νιώσει ότι έκανε κάτι λάθος και ίσως αξίζει να τιμωρηθεί γι'αυτό.Αυτό όμως δεν ισχύει για άλλους.Τελικά είναι σωστό να τρως βοδινό ή όχι?
Και αν στα θέματα που έχουν να κάνουν με τη θρησκέια του καθενός το μπέρδεμα είναι μεγαλύτερο. ακόμα και ο φόνος, ένα ποινικό αδίκημα, δε θεωρείται παντού και πάντα αδίκημα.Σε κάποιες περιπτώσεις (πχ ΗΠΑ) τον επιβάλλει η ίδια η δικαιοσύνη που τον καταδικάζει.
Ο skeftomilos, λέγοντας με λίγα λόγια, αν κατάλαβα καλά, ότι η δικαιοσύνη είναι αυτό που είναι εκτός αν είναι κάτι άλλο, περιγράφει ότι δεν υπάρχει κάποιος γενικός ορισμός.Η δικαιοσύνη δεν μπορεί να οριστεί, χωρίς κάποιο σημείο αναφοράς.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

kynofilos

Δραστήριο μέλος

Ο kynofilos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 448 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Skeftomilos:
Άρα η δικαιοσύνη είναι η εφαρμογή των νόμων ... εκτός από τις περιπτώσεις που οι νόμοι είναι άδικοι ... οπότε είναι η μη εφαρμογή των νόμων. Επομένως το δίκαιο είναι αυτό που άλλοτε ορίζουν οι νόμοι και άλλοτε όχι. Όταν δεν το ορίζουν οι νόμοι τότε στερείται ορισμού, μήπως στερείται και ύπαρξης; Μήπως είναι το τίποτα που δε σκέφτεται ο μη νους;

Μάλλον όχι, γιατί όλοι οι άνθρωποι έχουν έμφυτο το αίσθημα του δικαίου. Οπότε ελλείψει καλύτερου ορισμού καταλήγουμε ότι η δικαιοσύνη είναι η λειτουργία του ενδοκρινικού μας συστήματος. Εκτός από τις περιπτώσεις που δεν είναι.
Η εφαρμογή των νόμων "εξυπηρετεί" τη δικαιοσύνη που είναι ένα "κοινό αίσθημα" ανάμεσα στους υγιείς ανθρώπους.
Το δίκαιο είναι αυτό που προσπαθούμε να ορίσουμε με τους νόμους, έχοντας πάντα υπ' όψιν ότι θα είναι ελλιπές και γι' αυτό συνεχώς βελτιώνουμε τους νόμους.
Οι ενδοκρινικές εκρίσεις σαν ένδειξη υγείας είναι καθοριστικές στη λειτουργία του "έμφυτου αισθήματος δικαίου", γι' αυτό και όποιος "παραφρονεί" χάνει προσωρινά τα πολιτικά του δικαιώματα και περιορίζεται από την οικογένειά του ή την πολιτεία σε θεραπεία.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

kynofilos

Δραστήριο μέλος

Ο kynofilos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 448 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από ΚΑΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ:
τέλεια; δεν υπάρχει τίποτα το τέλειο, ούτε κάν κάποια "ιδέα" δεν είναι τέλεια!
ο άνθρωπος δεν είναι τέλειος άρα και ότι έχει παραχθεί από αυτόν δεν θα είναι ποτέ τέλειο.
οι νόμοι δεν είναι τέλειοι
ούτε η φύση δεν είναι τέλεια
τίποτα μα τίποτα δεν είναι τέλειο
Δεν νομίζω ότι χρειαζόμαστε μια τέλεια δικαιοσύνη για να εμπνευστούμε το άισθημα του δικαίου, αυτό το έχει ο καθένας μέσα του
Βάσει των εμπειριών του, της μόρφωσης του, του επιπέδου του, άλλος το έχει περισσότερο ανεπτυγμένο και άλλος λιγότερο.

Το θέμα είναι ότι ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του δίκιο και τη δική του αλήθεια που πιστεύει σε αυτή.

Να εδώ, Πώς κρίνεις την ατέλεια όλων των πραγμάτων αν δεν τα συγκρίνεις με κάτι τέλειο που υπάρχει τουλάχιστον μέσα σου, έστω ονόμασέ το "φαντασία";
Οι εμπειρίες, η μόρφωση, το επίπεδο ανοίγουν τη φαντασία και καλλιεργούν αυτό το φανταστικό τέλειο που πασχίζουμε μετά να υλοποιήσουμε.

Που βρήκε ο κάθε άνθρωπος το πρότυπο για το δίκιο του και την αλήθεια του; Μήπως γεννήθηκε με ένα πρότυπο δικαίου και μια έμπνευση για την υποκειμενική του αλήθεια;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

kynofilos

Δραστήριο μέλος

Ο kynofilos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 448 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από faithplus1:
Η δικαιοσύνη δεν μπορεί να οριστεί, χωρίς κάποιο σημείο αναφοράς.
Νομίζω ότι το σημείο αναφοράς είναι η συμπεριφορά του "υγιούς" ανθρώπου πρότυπο, που αντιστοιχεί με τη συμπεριφορά του 51% τουλάχιστον του πληθυσμού και ένα πρότυπο υγιούς κοινωνίας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

faithplus1

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο faithplus1 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 42 ετών. Έχει γράψει 1,787 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από kynofilos:
Νομίζω ότι το σημείο αναφοράς είναι η συμπεριφορά του "υγιούς" ανθρώπου πρότυπο, που αντιστοιχεί με τη συμπεριφορά του 51% τουλάχιστον του πληθυσμού και ένα πρότυπο υγιούς κοινωνίας.
H "υγιής" συμπεριφορά δεν αλλάζει από κοινωνία σε κοινωνία και από περίοδο σε περίοδο?Άρα πρέπει να ορίζουμε σε ποιά περίοδο αναφερόμαστε και φια πού, όταν προσπαθούμε να ορίσουμε τη δικαιοσύνη.
Πάντως, υπάρχουν και ιστορικές περίοδοι που πολύ πάνω από το 51% δε μπορούσε να θεωρηθεί "υγιές".
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

kynofilos

Δραστήριο μέλος

Ο kynofilos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 448 μηνύματα.
Δίκη

Ο ποιητής του Ομηρικού ύμνου, λέει ότι οι Ώρες είναι κόρες του Δία. Ο Ησίοδος μας δίνει περισσότερες πληροφορίες σχετικά μʼ αυτό το σημείο: «Ο Δίας», γράφει, «παντρεύτηκε την πανέμορφη Θέμιδα. Η Θέμις γέννησε τις Ώρες, δηλαδή την Ευνομία, τη Δίκη και την καρπερή Ειρήνη, που εποπτεύουν τα έργα των ανθρώπων».

Ευνομία είναι η νομιμότητα, η τήρηση των νόμων.

Δίκη είναι η δικαιοσύνη, η ισονομία.

Ειρήνη είναι η ειρήνη

«Μεςʼ στα τειχιά της κατοικεί η Ευνομία με τις αδελφές της, με τη Δίκη, που είναι στήριγμα γερό των πόλεων και με την Ειρήνη, την πιστή συντρόφισσά της. Αυτές οι τρεις φημισμένες κόρες της Θέμιδας, δίνουν σωτήριες συμβουλές, χαρίζουνε απλόχερα τον πλούτο στους θνητούς και διώχνουνε από κοντά τους την αλαζονεία, που είναι μάνα του κορεσμού».


Θέμις – Θέμιδος

Θηλυκή Τιτάνας, κόρη της Γαίας και του Ουρανού (Πριν τον Κρόνο, πριν τον Δια) δηλ. μια δύναμη που προϋπήρχε αυτού


Απόσπασμα από Ζ. Ρισπέν Μεγάλη Ελληνική Μυθολογία, σελ.Β52


Κάπου αλλού διάβασα ότι μια διαφορά μεταξύ θεών (του 12θεου) και ανθρώπων, είναι ότι τις Ώρες οι άνθρωποι τις ακούν μία προς μία ενώ οι θεοί τις ακούν όλες μαζί .
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Leviathan

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Leviathan αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 130 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Skeftomilos:
- ...το δίκαιο είναι αυτό που ορίζουν οι νόμοι.
- ...οι νόμοι δεν αποδίδουν πάντα δικαιοσύνη.

Πρέπει νομίζω να ξεκαθαρίσουμε τη σχέση νόμου και δικαιούνης. Αν σχετίζονται μεταξύ τους, ποιο εκπορεύεται από ποιο;

Φυσικα και σχετιζονται μεταξυ τους και η σχεση τους θα λεγα οτι ειναι:
δικαιοσυνη v1 -> νομοι -> δικαιοσυνη v2
Και αυτο δεν ειναι φαυλος κυκλος γιατι η δικαιοσυνη εχει δύο εννοιες.

πχ απο το λεξικό που αναφερθηκε προηγουμενως:

Αρχική Δημοσίευση από kynofilos:
Eίπα να κοιτάξω πάλι το λεξικό!
Δίκαιο = σύνολο κανόνων που ρυθμίζουν αναγκαστικά την κοινωνική συμβίωση Δικαιοσύνη = 1. η ιδιότητα του δίκαιου 2. Δίκαιη κρίση
'Δικαιοσυνη' ειναι το τι 'θεωρουμε' σωστο και δικαιο (και άρα και τι ειναι λαθος και άδικο). Δηλ οι ηθικοι κανονες. (πχ όλοι εχουν δικαιωμα στη ζωή, και άρα κανεις δεν κανει να σκοτώσει καποιον άλλο). Αρα η εννοια εδώ ειναι "η ιδιοτητα του δικαιου". Αυτο που λεμε "το κοινο περι δικαιου αισθημα".

'Νόμοι' ειναι η κωδικοποιηση των ηθικών μας κανονων. πχ "Ου φονευσεις" ή οπως οριζεται πιο λεπτομερως το συγκεκριμενο αδικημα στον ποινικό κωδικα. (αδικ-ημα -> άδικο-> μή δικαιο)

'Δικαιοσυνη' ειναι επισης η πρακτική τηρηση των κωδικοποιημενων ηθικών κανονων (δηλ των νομων) στην πραξη. Δηλ στο δικαστηριο. Άρα, εισαι υποπτος οτι σκοτωσες ? (Δηλ. υπάρχουν ενδειξεις οτι διεπραξες παραβαση του συγκεκριμενου ηθικού κανονα?). Πας δικαστηριο, και αν αποδειχθεί οτι οντως το επραξες αυτο (δηλ κριθεις ενοχος) πας φυλακή (Η τιμωρια για για την παραβαση του κανονα). Αρα εδω η δικαιοσυνη ειναι με την έννοια της [δικαιης] κρισης.

Αρα οταν λεμε, "θα καταφυγω στη δικαιοσύνη" ή "αποδοθηκε ή οχι δικαιοσυνη" ανφερομαστε στην 2η εννοια (την πρακτικη εφαρμογη των 'κανονων' απο το δικαστηριο).

Αρχική Δημοσίευση από Skeftomilos:
- ...οι νόμοι δεν αποδίδουν πάντα δικαιοσύνη.

Οταν αισθανομαστε οτι δεν υπαρχει δικαιοσύνη, ή δεν αποδοθηκε δικαιοσυνη τελικα (συνηθως σε καποιο συγκεκριμενο θεμα) συμβαινει ένα εκ των δύο:

α. Ή πιστευουμε οτι οι νομοι δεν εφαρμοστηκαν σωστα.
β. Ή πιστευουμε οτι οι νομοι ειναι λαθος (κατα την προσωπικη μας αποψη).

Αρα το οτι "οι νομοι δεν αποδίδουν πάντα δικαιοσύνη" μπορει να ισχυει μονο στην περιπτωση α, αφου εξ'ορισμου οι νομοι και οριζουν και οριζονται απο την 'δικαιοσυνη'. (ηθικες αξιες και εφαρμογη ηθικων κανονων στην πραξη)

Στο α. συνηθως δεν υπαρχει προβλημα (και αν υπαρξει μπορει να αντιμετωπιστεί), αρα συνηθως το 'προβλημα' ('αισθανομαστε' οτι δεν υπαρχει/δεν αποδιδεται δικαιοσυνη) αφορα το β. δηλ διαφωνουμε με τον νομο. (αρα δεν φταιει το δικαστηριο αφου δεν 'αδικησε' κανεναν. Το δικαστηριο εκρινε με βαση το ισχυον νομικό πλαισιο (ΑΡΑ με βαση το ισχυον ηθικο πλαισιο). Αρα διαφωνουμε εν μερει με το πλαισιο αυτο καθε αυτο (με το συγκεκριμενο νομο, διαταγμα, αρθρο κλπ), και οχι με την διαδικασια εφαρμογης του στην πραξη. (πχ ενα ακραιο παραδειγμα καταδικη γυναικών σε θανατο δια λιθοβολισμου στην Νιγηρια. 'Αδικια' λεμε. Αλλα βασικα δεν μας φταιει το δικαστηριο για την καταδικη, αλλα το νομικό πλαισιο το οποιο το δικαστηριο καλειται να εφαρμόσει).

Γενικα ο καθενας εχει το δικό του σετ ηθικων αξιων και αρχών και σπανιως αυτο ταυτιζεται πληρως με το αντιστοιχο 'σετ' καποιου άλλου. Αλλα για να μπορεσει να λειτουργησει μια οργανωμενη κοινωνια, πρεπει να υπαρχει ενα συγκεκριμενο και επισημο σετ ηθικων αρχων που πρεπει να ειναι αποδεκτο απο όλους. (και βασικα επιβάλλεται). Το επισημο σετ λοιπον (αυτο που εφαρμοζεται στην πραξη) το αποφασιζει η πλειοψηφια (σε μια δημοκρατια τουλαχιστον) και ισχυει για ολους ανεξαιρετως. Και επειδη οι ηθικες αξιες μιας κοινωνιας αλλαζουν με την παροδο του χρονου, αλλάζουν και οι νομοι. Εκ των πραγματων οι νομοι αντικατοπτριζουν την ηθικες αξιες της συγκεκριμενης κοινωνιας τη συγκεκριμενη χρονικη στιγμη. (Και η γενικη ταση ειναι οτι καλυτερυουν, και γινομαστε πιο ισοι και πιο ελευθεροι με την παροδο του χρονου. Ειναι αυτο που λεγεται 'διευρυνση του ηθικου μας κυκλου': του κυκλου που περιλαμβανει τους ανθρωπους που θεωρουμε οτι εχουν ισα δικαιωματα με εμας)

Επισης οι κοινωνιες της Δυσης ειναι παρομοιες, (λογω ιστοριας, πολιτισμου, θρησκειας & επισης γεωγραφικα κοντα που επιτρεπει αλληλεπιδρασεις) αρα και οι αντιληψεις τους για το τι ειναι σωστό και τι λαθος ειναι παρομοιες) και αρα πχ δεν λιθοβολουμε ποτε κανεναν. Επισης αν συγκρινουμε Ευρωπαικες χωρες μεταξυ τους ειναι πιο παρομοιες απο οτι πχ με τις ΗΠΑ (αν και με τις ΗΠΑ ειναι πιο παρομοιες απο οτι με τη Νιγηρια, Ινδια, κ.ο.κ.). Ακομα και στην ιδια χωρα ομως, δεν θα συμφωνουν ολοι για ολα. Αρα οταν συζητουμε για ενα θεμα για το οποιο εμεις προσωπικα εχουμε διαφορετική αποψη απο αυτην που εχει η επισημη πολιτεια (δηλ το προσωπικό μας σετ ηθικων αρχων διαφερει απο το επισημο σετ ηθικών αρχων (του κρατους δηλ της πλειοψηφιας) αισθανομαστε οτι υπαρχει 'αδικια'. [Παρενθεση: οι υφισταμενοι νομοι, δεν αντικατοπτριζουν παντα την πλειοψηφια, συνηθως γιατι υπαρχουν παλιοι & αναχρονιστικόι νομοι οι οποιοι δεν εχει τυχει να αλλαξουν, ενω η πλειοψηφια πλεον διαφωνει με τον συγκεκριμενο νομο (διοτι αντικατοπτριζει τις ηθικες αξιες της πλειοψηφιας της κοινωνιας πριν απο πχ 50 χρονια, και η πλειοψηφια σημερα εχει άλλη αποψη. Πως λεμε 'αλλαζουν οι καιροί'..)] Ασχετως με τους μπαγιατικους νομους που εχουν απλως ξεμεινει (κακως βεβαια) συνηθως οταν διαφωνουμε και εχουμε άλλοι αποψη για ενα θεμα απο την 'επισημη', πιεζουμε με διαφορους τροπους την πολιτεια (την βουλη δηλ, αφου αυτη νομοθετει και βασικα την κυβερνηση αφου αυτη εχει την πλειοψηφια στη βουλη) να αλλαξει το 'επισημο σετ ηθικών αρχων' στο συγκεκριμενο σημειο/θεμα και να το κανει ιδιο με το δικο μας.

Αρα, υπαρχει δικαιοσυνη ? Και ναι, και οχι. Ναι, για στις πολιτισμενες και οργανωμενες δυτικες κοινωνιες τουλαχιστον, η δικαιοσυνη (δικαστηριο) λειτουργει σωστα (πανω-κατω εφαρμοζει πιστα τους νομους, αμεροληπτα) (και πχ δεν απειλει καποιος μαφιοζος τον δικαστη). Και οχι, γιατι στο θεμα του τι εναι σωστο και λαθος (επισημο σετ ηθικων αξιων) δεν συμφωνουμε παντα ολοι. Υπαρχουν περιπτωσεις δηλ. που αυτο που λεμε 'το κοινο περι δικαιου αισθημα', δεν ειναι κοινο. Αρα στα σημεια που ο καθενας μας διαφωνει θεωρουμε οτι δεν υπαρχει 'δικαιοσυνη'. Διαφωνουμε δηλ σε θεματα αρχης (Τι ειναι δικαιο και τι οχι) και οχι πρακτικης εφαρμογης. Υπο αυτην την εννοια απολυτη δικαιοσυνη δεν μπορει να υπαρξει γιατι ποτε δεν θα συμφωνουνε ολοι σε ολα και αρα ολο και καποιος διαφωνει με τις 'επισημες ηθικες αρχες' για καποιο θεμα... Και το προβλημα ειναι οτι η λυση 'της πλειοψηφιας' (αφου δεν συμφωνουμε ολοι, ας υιοθετησουμε την αποψη την αποψη με την οποια συμφωνουν οι περισσοτεροι) δεν ειναι παντα η σωστή. Ακομα και ιστορικα αν το δουμε το ΄σωστό' καποιας παλαιοτερης κοινωνιας αποδειχθηκε οτι ηταν 'λαθος'. Και ομως η πλειοψηφια εκεινης της εποχης θεωρουσε οτι ήταν σωστο. Και δεν λεμε σημερα οτι για τοτε 'ήταν σωστο'. Παλι 'λαθος' ητανε, και εμεις το διορθωσαμε...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Skeftomilos

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Skeftomilos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 54 ετών και επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια. Έχει γράψει 155 μηνύματα.
Πολύ ενδιαφέρον το post Leviathan, αλλά προηγείται απάντηση στον αγαπητό Kynofilo®. :)

Καλοσύνη του Δία που αποκατέστησε την ωραία Θέμιδα, αλλά δεν ήταν ανάγκη. Στο κάτω-κάτω έχει πάει με το μισό γυναικείο πληθυσμό του Σύμπαντος ο αθεόφοβος! :D

Να συμπληρώσω κάτι που δεν έγραψε ο Ησίοδος, η Θέμιδα έκανε άλλες τρεις κόρες. Αδελφές της Ευνομίας, της Δίκης και της Ειρήνης είναι η Προκατάληψη, η Ψεοδομαρτυρία και η Δικαστική-Πλάνη. Οι έξι αδελφές απέκτησαν πρόσφατα κι ένα αδελφάκι, το Νομικό-Κενό.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

kynofilos

Δραστήριο μέλος

Ο kynofilos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 448 μηνύματα.
the total entropy of any isolated thermodynamic system tends to increase over time, approaching a maximum value.



Πρέπει εδώ να υπογραμμίσω τον όρο 'απομονωμένο' καθ' ότι σε αλληλεπιδρώντα συστήματα ισχύει "κατάσταση υψηλής εντροπίας", "κατάσταση χαμηλής εντροπίας"

@Leviathan Καλωσήρθες!!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

scar.lett

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η scar.lett αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 142 μηνύματα.
όλοι μπορούμε να καταλάβουμε τι είναι δίκαιο και τι όχι. είναι μια έννοια που τη νοιώθει ο μέσος άνθρωπος με στοιχειωδώς υγιή προσωπικότητα

το κακό είναι ότι την δικαιοσύνη την αντιλαμβανόμαστε αλλά δεν την προστατεύουμε.

για εμένα η δικαιοσύνη είναι από τα ύψιστα αγαθά σε μία κοινωνία. όλα τα κακώς κείμενα μπορούν να διορθωθούν μέσω της δικαιοσύνης. όταν όμως αυτή δεν υπάρχει που μπορούμε πια να απευθυνθούμε;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

MonaXoS

Διάσημο μέλος

Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
όλοι μπορούμε να καταλάβουμε τι είναι δίκαιο και τι όχι. είναι μια έννοια που τη νοιώθει ο μέσος άνθρωπος με στοιχειωδώς υγιή προσωπικότητα

Ναι... αλλά η έννοια της δικαιοσύνης αλλάζει από εποχή σε εποχή. Κατά την περίοδο του Μεσαίωνα και τις αρχές τις Αναγέννησης το δίκαιο ήταν το δίκαιο του Θεού. Τώρα το δίκαιο έχει γίνει το δίκαιο του Ανθρώπου, όπου ο άνθρωπος είναι στο επίκεντρο της λήψης απόφασης κα όχι κάποιο άλλο, ανώτερο ον.

Επίσης το τι είναι δίκαιο αλλάζει κ από κουλτούρα σε κουλτούρα. Εμείς (οι περισσότεροι εν πάση περιπτώσει, εκτός από τους ακραίους ομοφοβικούς) στην κοινωνία μας θεωρούμε άδικο να φυλακίζεται κάποιος επειδή είναι ομοφυλόφιλος, οπότε αν ρωτήσεις έναν μέσο άνθρωπο, όπως πολύ σωστά είπες, θα σου πει "ΤΙ;;; Είναι απαράδεκτο κ άδικο για τον καημένο τον άνθρωπο!"

Αλλά, αν ρωτήσεις την ίδια ερώτηση σε έναν μέσο Ιρακινό / Ιρανό θα σου πει "Φυσικά και είναι δίκαιο! Βρε... πιο δίκαιο είναι να τους κρεμάμε δημόσια και να τους παλουκώνουμε!".

:hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

scar.lett

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η scar.lett αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 142 μηνύματα.
μιλάμε για το μέσο σύγχρονο άνθρωπο σε παρόμοιες με τη δική μας κοινωνίες. αν το δούμε σε παγκόσμια κλίμακα χρειαζόμαστε νέο forum
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

MonaXoS

Διάσημο μέλος

Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
Απλά το αρχικό μήνυμα ήταν αυτό:
Η δικαιοσύνη για εμένα είναι τέραστια και δυσνόητη έννοια και για αυτό ο κάθενας μας την αποδίδει με διαφορετικό τρόπο.

Για εμένα δικαιοσύνη έχει να κάνει με τους νόμους, για αυτό το τι είναι δικαίο εξαρτάται απο την εκάστοτε κοινωνία αλλά και σύμφωνα με τις συνθήκες και τις αντιλήψεις της εποχής.

Έσεις πιστεύεται ότι υπάρχει δικαιοσύνη; πιστεύεται ότι είναι Αντικειμενική;
Και η κουβέντα γίνεται στη "Φιλοσοφία" (γενικά) και όπως εξελίχθηκε μιλούσαμε γενικά. Γι'αυτό λίγο πολύ επανέφερα το θέμα της διαφορετικότητας των κοινωνιών.

Αλλά και πάλι. Αν μιλάμε για τη δική μας κοινωνία, πάλι έχει αλλάξει η αντίληψη του δικαίου μέσα σε μερικές δεκαετίες (βλ. επίσημη κατάργηση θανατικής ποινής).

Αλλά ακόμη και αν μιλάμε για το εδώ και τώρα (2006-2007) κ μεταξύ της δικής μας κοινωνίας και πάλι το τι είναι δίκαιο διαφέρει από άτομο σε άτομο και την ατομική ηθικολογική του ανάπτυξη. Για κάποιον δίκαιο είναι ότι λέει ο νόμος, για άλλον δίκαιο είναι ότι λέει ο Θεός και για άλλον ότι του λέει η προσωπική του λογική. Καλύτερο παράδειγμα δεν μπορώ να σκεφτώ, πέρα από το θέμα της Θανατικής Ποινής, όπου π.χ. για κάποιους είναι άδικο να θανατώνεται ο οποιοσδήποτε για ότι κ αν έχει κάνει, ενώ για άλλους το δίκαιο είναι να θανατώνεται για ορισμένα εγκλήματα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

scar.lett

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η scar.lett αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 142 μηνύματα.
σίγουρα θα υπάρχουν διαφορές, αλλά ο πυρήνας της έννοιας δικαιοσύνη δε νομίζω ότι διαφοροποιείται και τόσο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

briki

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η briki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 220 μηνύματα.
Αν και είμαι ένας από τους λειτουργούς της δικαιοσύνης, τουλάχιστον έτσι θεωρείται το επάγγελμα μου, όμως από την μέχρι τώρα πορεία μου στη ζωή θα έλεγα πως ορισμένες φορές, η δικαιοσύνη, εκτός απο τυφλή, είναι και ανύπαρκτη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Embrance

Νεοφερμένος

Ο Embrance αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 36 ετών. Έχει γράψει 37 μηνύματα.
Δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Αυτή είναι μια ένοια προσαρμόσιμη σε αυτούς που έχουν την δύναμη να την ελένξουν. Όσοι πιστέυουν σε κάτι τέτοιο ζουν σε μάυρο σκοτάδι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Embrance είσαι εντελώς απαισιόδοξος, ντροπή σου.

Πως το έιχε πει ο νομοθέτης των Επιζεφύριων Λοκρών; Ο νόμος είναι ένας ιστός αράχνης, πιάνει τα αδύναμα έντομα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ειλικρινής

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Ειλικρινής αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,079 μηνύματα.
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Η δικαιοσύνη δρα επί της ανθρωπίνης φύσεως ως υποκατάστατον της αγάπης.

[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Η δικαιοσύνη είναι το υγιές φυτόν, που καρπόν έχει την Αγάπην του Θεού. Πόσοι όμως είναι εκείνοι οι οποίοι συνεταύτισαν την δικαιοσύνην με την συνείδησίν των; Ας σκεφθούν, τουλάχιστον, ότι αναλόγως του σπόρου που σπέρνουν θα συλλέξουν τον καρπόν. Και αν ούτος είναι πικρός, ουδείς θα πταίει, παρά η οντότης των.
[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]
ΣΟΛΩΝ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ
[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]
[/FONT]
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
έχει την Αγάπην του Θεού.
ΣΟΛΩΝ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ


Πες μου ότι το διάβασες σε καμμιά "Δράσι" να παλαβώσω :clapup:

Πως ήξερε ο Σόλωνας ότι ο Θεός είναι ...Ένας και μας παρέχει μόνον ...Αγάπην;









υγ. Για το αυθεντικό ρητό, υπάρχει ο Λαέρτιος.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Embrance

Νεοφερμένος

Ο Embrance αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 36 ετών. Έχει γράψει 37 μηνύματα.
Embrance είσαι εντελώς απαισιόδοξος, ντροπή σου.
Εγω παλι λεω, οτι γνωριζω την φυση των ανθροπων...:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 2 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top