DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
Φίλε Dr. Strangelove χαίρομαι που σε ξανασυναντώ στο παρόν θέμα. Πολύ ενδιαφέρον το ποστ σου καθώς και τα ερωτήματα που θέτεις τα οποία και θα μελετήσω.

Όσο αφορά τον Αιώνα, είναι η κάρτα με τον αριθμό: ΧΧ (20) ή αλλιώς η Τελευταία Κρίση.

Ευχαριστώ.Υπάρχει πολύ έντονη αίσθηση, αλλά κυρίως γεγονότα Ερημίτη που συνδυάζονται με την κάρτα της Δύναμης. 'Ενα μείγμα, ένα κράμα Ερημίτη και Δύναμης. Η αρχική φάση του Ερημίτη ήταν μοναξιά και απομόνωση. Η τελευταία φάση του ήταν διδαχή και μύηση. Βιώθηκαν ασυνείδητα δηλαδή σύμφωνα με τον νόμο της Συγχρονικότητας και οι δυο εκδηλώσεις του Ερημίτη. Η τελευταία φάση του Ερημίτη εγκαινιάστηκε από ένα ακόμα υπερβατικό βίωμα (ονειρικό και αυτή τη φορά, και μάλιστα την εποχή που οι ενστάσεις μου για το θέμα είχαν γίνει απόλυτη άρνηση). Το ονειρικό δεν με άφησε για πολύ σ'αυτήν την κατάσταση άρνησης, γιατί προμήνυε την Δύναμη. Τότε ήταν που μπερδεύτηκα, γιατί δεν ήξερα τι δουλειά έχει τόσο νωρίς η Δύναμη. Παρουσιάστηκε λοιπόν μετά από λίγες μέρες μια "προσωπικότητα Ερημίτη" με τα στοιχεία που προαναφέρατε, και μου αποκατέστησε την Τάξη των Ταρό. 'Ισως να γίνομαι λίγο δυσνόητος αλλά δεν μπορώ να πω πολλά. Ο "Ερημίτης" ήρθε από το πουθενά, θα το πω και αλλιώς : από το συμπαντικό χάος. Δεν έχει πάνω από 1 μήνα παρουσία.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Καλύτερος από ποτέ ο Δόκτωρ, σαφής και βιωματικός αυτή τη φορά. Φαίνεται αγαπητέ μου, πως ο ερημίτης ήταν εξαιρετικά διδακτική κάρτα για όλους μας, αυτός είναι και ο λόγος που δεν βιάζομαι καθόλου να φύγω απ' αυτήν. Σε ακούω καλά και χαίρομαι. Προετοιμάζω κάποια απάντηση στο ερώτημά σου, τρεις μέρες πριν από σήμερα που το διάβασα. Επιφυλάσσομαι. :):bigarmhug
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Μιας και ο Δόκτωρ μας εμπιστεύτηκε το απόσταγμα των εμπειριών που η συγχρονικότητα του έφερε στο δρόμο του Ερημίτη, θα ήθελα κι εγώ να προσθέσω κάποια πράγματα, με τη βοήθεια ενός άλλου ταξιδιώτη που έχει κάνει το ίδιο ταξίδι πριν από μας, του Δημήτρη Αντωνιάδη. Βρίσκω τις αναλύσεις του πολύ ενδιαφέρουσες και πιστεύω ότι θα αποδειχτούν πολύ χρήσιμες, για τις κακοτοπιές του Δρόμου.
Από τη δική μου πλευρά, θα ήθελα να επιβεβαιώσω ότι πράγματι η κάρτα του Ερημίτη περιέχει δύο φάσεις, αυτήν της απομόνωσης και της μοναξιάς και αυτήν της μύησης και της διδασκαλίας. Τις βίωσα προσωπικά και τις δύο, αν και στην περίπτωσή μου δεν υπήρξε κάποια μορφή που να ενσαρκώνει τον Ερημίτη, μάλλον περισσότερο ταυτίστηκα προσωπικά με αυτήν τη φιγούρα και άφησα τον ίδιο το Δρόμο να με διδάξει. Ήταν - και είναι ακόμη - μια ιδιαίτερα γόνιμη περίοδος, πράγμα που υπονοείται από τα στάχυα που κοσμούν την παρούσα κάρτα. Όπως λέει και ο μουσουλμάνος φιλόσοφος και θεολόγος Σαγέντ Χουσεΐν Νάσρ, κανείς δεν μπορεί να φωτίσει το σκοτάδι έξω του, να βρει το Καλό που καταργεί το Κακό, αν πρώτα δεν φωτίσει τα εσώτερα σκοτάδια του εαυτού του. Αυτή η κάρτα έχει πάνω απ' όλα την παραπάνω έννοια. Άλλωστε, κατά τη δική μου γνώμη, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πιστεύει πως μπορεί να φωτίσει τους άλλους ή τον κόσμο, αν πρώτα δεν εφαρμόσει το Δρόμο στον εαυτό του, αν δε βιώσει τις συνέπειες των επιλογών του και τις βρει θετικές. Αυτός είναι και ο λόγος που πιστεύω στη βιωματική και όχι από καθέδρας φιλοσοφία.

Ας μην ξεχνούμε πως ο Ήλιος της εσωτερικής φώτισης κοσμεί το κέντρο της κάρτας και πως ο Ερημίτης φωτίζει το σκοτεινό κόσμο γύρω του. Για την απώτερη σημασία αυτού του συμβολισμού, ο οποίος συνδέεται και με την απάντηση στο ερώτημα περί του πώς σχετίζονται οι κάρτες του Ερημίτη και του Τροχού, επιφυλάσσομαι να μιλήσω αργότερα.

Στην παρούσα φάση, θα αρκεστώ να δώσω μερικά στοιχεία, τα οποία συνδέουν την κάρτα του Ερημίτη με αυτήν της Ιέρειας, πράγμα για το οποίο επίσης θα μιλήσουμε στα παρακάτω, αλλά δείχνουν περαιτέρω την ιδιαίτερη σχέση του Τρελού με τον Ερημίτη. Επίσης, για πρώτη φορά εισάγεται και μια σχέση με το Μάγο:

Ο Άλιστερ Κρόουλυ, στο βιβλίο του "Liber LVIII, an Essay upon numbers", γράφει: "9 = ΙΧ = Ο Ερημίτης των Ταρώ, ο Αρχαίος με τη Λάμπα (Δότης του Φωτός) και τη Βακτηρία (που είναι ο Μεσαίος Πυλώνας του Δέντρου της Ζωής, ο Πυλώνας της Πραότητας).
Στην κάρτα της Προσαρμογής, είχα γράψει (λινκ για το συγκεκριμένο ποστ):

Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:
Αν παρατηρήσει κανείς, θα δει ότι η ατραπός που κατέρχεται από την Τριάδα, περνώντας μέσα από την έρημο, δηλαδή η Ιέρεια, συναντά για πρώτη φορά την Εξάδα στο Σεφιρόθ της Ομορφιάς που προαναφέραμε. Θα μπορούσαμε έτσι να πούμε ότι το σπαθί επάνω στο οποίο ισορροπεί η μορφή της Προσαρμογής, είναι στην πραγματικότητα η ίδια η Ιέρεια.

Από την άλλη πλευρά, ο Δημήτρης Αντωνιάδης μας λέει:

Ο Ερημίτης βρίσκεται σε κίνηση επιθυμώντας να φωτίσει όσο περισσότερο σκοτάδι μπορεί αφού το ανήσυχο μυαλό του αναζητάει συνεχώς καινούργια γνώση. Έχει ένα ραβδί να τον βοηθάει στην κίνηση του. Είναι το ίδιο ραβδί που κράταγαν ο Τρελός και ο Μάγος μόνο που τώρα πατάει στο έδαφος και κρατάει τον Ερημίτη σε επαφή με τη γη.
Ο Άλιστερ Κρόουλυ, στη συνέχεια του σχολίου που παρέθεσα παραπάνω μας λέει: "Αυτός είναι ο ίδιος Αρχαίος όπως στο 0, Άλεφ (ο Τρελός), και το Άλεφ έχει αριθμητική αξία 1 (ο αριθμός της κάρτας του Μάγου)".

Η κάρτα του Κρόουλυ δεν δείχνει τον Τρελό με ραβδί, είναι όμως μια συνήθης απεικόνιση σε άλλα ντεκ, όπως για παράδειγμα η κάρτα του Τρελού που μας παρέθεσε η Isi στο ποστ της Πρωταπριλιάς. Η υπογράμμιση, σε σχέση με την επαφή του Ερημίτη με τη γη, τονίζει κάποια πράγματα που θα συζητηθούν παρακάτω, όσο συνεχίζεται ή έρευνα σε σχέση με το Αρχέτυπο του Ερημίτη. Θα ήθελα να επισημάνω πως αυτό το στοιχείο θα ήταν καλό να το κρατήσει ο αναγνώστης σημειωμένο στο μυαλό του.

Είναι πολύ ενδιαφέρον, ότι η κάρτα του Τρελού έχει ως αριθμό της το 0, ενώ ως χαρακτηριστικό της γράμμα το Άλεφ, το οποίο στην αριθμοσοφία έχει αριθμητική αξία 1, η οποία αντιστοιχεί στην κάρτα του Μάγου, συνδέοντας έτσι με αυτόν τον έμμεσο τρόπο τις τρεις κάρτες. Η απόδοση του αριθμού 9 στην κάρτα του Ερημίτη, έχει ιδιαίτερη σημασία. Ας δούμε τι μας λέει γι' αυτό το θέμα ο Δ. Αντωνιάδης:

Η κάρτα του Ερημίτη έχει το νούμερο εννιά. Το εννιά είναι το τελευταίο μονοψήφιο νούμερο, ουσιαστικά το μεγαλύτερο «αυτόνομο» νούμερο αφού, τουλάχιστον στα αραβικά ψηφία που χρησιμοποιούμε, όλα τα επόμενα αποτελούν σύνθεση των προηγουμένων. Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι αντιπροσωπεύει το τελευταίο στάδιο που μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος μόνος του. Ακόμα το εννιά είναι το νούμερο που συμβολίζει την κυοφορία για έναν άνθρωπο, το διάστημα της προετοιμασίας ώστε να δημιουργηθεί ένας καινούργιος άνθρωπος. Επίσης το εννιά είναι το μονοψήφιο νούμερο στο οποίο καταλήγει το άθροισμα όλων των μονοψήφιων αριθμών (1+2+3+4+5+6+7+8+9=45 και 4+5=9) αλλά επίσης το εννιά έχει μία ακόμα παράξενη ιδιότητα: το άθροισμα των ψηφίων οποιουδήποτε πολλαπλασίου του καταλήγει πάντα σε εννιά. Για παράδειγμα 9 x 48 = 432 και 4+3+2=9. Δίκαια λοιπόν επιλέχτηκε το εννιά να αντιπροσωπεύσει το ταξίδι της επιστροφής στον εαυτό. Στο Καββαλιστικό Δέντρο της Ζωής ο Ερημίτης συνδέει την τέταρτη σφαίρα του Ελέους (Chesed) με την έκτη του Κάλλους (Tiphareth). Όπως έχουμε πει η σφαίρα του Ελέους είναι η τελευταία που συναντάει κανείς, καθώς ανεβαίνει το Δέντρο και πριν διασχίσει την άβυσσο της Γνώσης και φτάσει στην ανώτερη τριάδα. Είναι λοιπόν το τελευταίο στάδιο της εξέλιξης στο γήινο επίπεδο. Φυσικά οι λίγοι που φτάνουν στο στάδιο αυτό ξεχωρίζουν από τα χαρακτηριστικά της προσφοράς, γενναιοδωρίας, συμπόνιας και πίστης. Όσο για τη σφαίρα του Κάλους που όπως έχουμε πει συμπεριλαμβάνει τις έννοιες της αρμονίας & ισορροπίας, βρίσκεται στο κέντρο του Δέντρου συμβολίζοντας τον εσωτερικό πυρήνα του εαυτού μας. Έτσι ο δρόμος του Ερημίτη είναι ο δρόμος της εσωτερικής σοφίας και διδασκαλίας που ακολουθώντας τον μπορούμε να φτάσουμε στο κέντρο της ύπαρξης μας αλλά και, ξεκινώντας από το κέντρο αυτό, μπορούμε να εξελιχτούμε μέχρι το ανώτερο στάδιο που ένας άνθρωπος μπορεί μόνος του να φτάσει.
Αυτό που έχω εγώ να προσθέσω, σχετικά με τις ιδιότητες του αριθμού 9 είναι το εξής: Η προσθήκη του αριθμού 9 ή πολλαπλασίων του, σε οποιοδήποτε άλλον αριθμό, δεν αλλάζει την αριθμοσοφική αριθμητική αξία του τελευταίου. Για παράδειγμα: ο αριθμός 14, έχει αριθμητική αξία 1 + 4 = 5. 14 + 9 = 23, 2 + 3 = 5. Συνεπώς, ο αριθμός 9 έχει για την αριθμοσοφία την αξία του μηδενός!!! Δεν είναι καθόλου τυχαία η σύνδεση του Ερημίτη με τον Αρποκράτη, τη Σιγή κλπ. Ας μην ξεχνούμε ότι ανέκαθεν οι άγιοι άνθρωποι και οι Ερημίτες, θεωρούνται και λίγο "Τρελοί" και ο κόσμος τους αποφεύγει. Η σημείωση περί του "Κέντρου της Ύπαρξής μας", αφορά και πάλι τη σύνδεση της παρούσης κάρτας με αυτήν του Τροχού.

Κάτι ακόμη που θα πρέπει να προσεχτεί, είναι πως ο Αρποκράτης συνδέεται με τον Ασκληπιό (έχουμε γράψει παραπάνω για τη σχέση της κάρτας με τον Τελεσφόρο του). Συγκεκριμένα, η Isi έγραψε πως:

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Μέχρι πρόσφατα πιστευόταν πως ένα Ιερό της περιόδου του 2ου μ.Χ.αιώνα, ήταν η στοά ή η παλαίστρα ενός ναού που ήταν αφιερωμένος στον Ασκληπιό, τον Απόλλωνα και την Υγεία. Σύμφωνα όμως με τις νέες αποκαλύψεις, οι θεότητες αυτές ήταν ταυτισμένες με τους Αιγύπτιους θεούς Όσιρις, Ίσις και Αρποκράτης

Βλέπουμε πως τα σύμβολα του ιερού θα μπορούσαν ν' αποδοθούν εύκολα, τόσο στον Ασκληπιό, όσο και στον Αρποκράτη.

Επίσης, με την παρουσία του στην κάρτα του Αιώνος, ο Αρποκράτης μας θυμίζει πως είναι το ιερό παιδί, του οποίου την Έλευση περιμένουν οι μύστες, συνεπώς σχετίζεται άμεσα με το Βάκχο ή Ίακχο, των Ελευσινίων Μυστηρίων, άρα και με τη κάρτα του Ερημίτη.

Θα τελειώσω το παρόν ποστ με ένα απόσπασμα από τον Δ. Αντωνιάδη, το οποίο φωτίζει ακόμη περισσότερο τη μυητική σημασία της κάρτας του Ερημίτη. Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου:

Ο Ερημίτης είναι το αρχέτυπο του Γέρου Σοφού, χαρακτηριστική φιγούρα σε μύθους και παραμύθια που εμφανίζεται για να βγάλει τον ήρωα από το αδιέξοδο δίνοντας του την σοφή συμβουλή και δείχνοντας του έτσι έναν δρόμο που δεν είχε δει προηγουμένως. Για τον σκοπό αυτό δεν χρειάζεται την εξουσία του Ιεροφάντη ούτε έχει ανάγκη να επιδεικνύει την ζυγαριά και το σπαθί της Δικαιοσύνης αφού ο ρόλος του είναι καθαρά συμβουλευτικός και ο δρόμος που δείχνει, προς της αναζήτηση του εσωτερικού εαυτού, είναι δρόμος που δεν μπορεί κανείς να πάρει εξαναγκαστικά. Επίσης η γνώση που πρεσβεύει δεν μπορεί να βρεθεί στα βιβλία αφού είναι καθαρά βιωματική και αποτέλεσμα της εσωτερικής αναζήτησης. Ζώντας στις σύγχρονες κοινωνίες του κατακλυσμού των πληροφοριών και της θεοποίησης της επικοινωνίας έχουμε μάθει να αποζητάμε την ενημέρωση αντί για τη γνώση και τον συμβιβασμό στο κοινωνικά αποδεχτό αντί για την προσωπική αναζήτηση. Έτσι ακολουθούμε μηχανικά την καθημερινή μας ρουτίνα στοιβαζόμενοι σε δρόμους και μέσα μεταφοράς στις ώρες αιχμής, εκτελούμε την εργασία μας που συνήθως πολύ απέχει από την έκφραση της δημιουργικότητας μας και όταν γυρνάμε σπίτι καταφεύγουμε στην τηλεόραση ή και στο διαδίκτυο πλέον, έτσι ώστε να αποφύγουμε πάση θυσία να νοιώσουμε μόνοι. Ωστόσο συχνά διαπιστώνουμε ότι η ζωή μας δεν έχει νόημα, ότι η εκπλήρωση των εφήμερων επιθυμιών μας δεν μας γεμίζει, ότι θα πρέπει να υπάρχει κάποιος άλλος λόγος για τον οποίο ήρθαμε στον κόσμο. Άλλα ακόμα και τότε καταφεύγουμε σε ότι η κοινωνία αυτή έχει να μας δώσει. Έτσι συμμετέχουμε σε ομαδικές θεραπείες χορευτικής έκφρασης, διαλογισμού, μαθημάτων γιόγκα, ανάγνωσης της βίβλου κλπ αναζητώντας ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα προκειμένου να μοιραστούμε τις εμπειρίες και τις ανησυχίες μας και να νοιώσουμε καλύτερα γνωρίζοντας ότι δεν είμαστε μόνοι. Ωστόσο εξακολουθούμε να ψάχνουμε τη λύση έξω από μας. Εδώ ο Ερημίτης έρχεται να μας δείξει ένα δρόμο διαφορετικό και με την προσωπική του εμπειρία να μας κάνει να δούμε ότι μόνο ο δρόμος της αυτογνωσίας μπορεί να βγάλει τον άνθρωπο από τα αδιέξοδα του. Μέχρι τώρα στο Ταρό ήρθαμε σε επαφή με τον κόσμο της ύλης του Αυτοκράτορα, την έτοιμης γνώσης του Ιεροφάντη, των ενστίκτων των Εραστών και τον κόσμο των φιλοδοξιών του Άρματος. Όλα αυτά εκπλήρωσαν τον σκοπό τους αλλά, έχοντας φτάσει πια στο τέλος του πρώτου μισού των μεγάλων αρκάνα ή αλλιώς έχοντας ολοκληρώσει το μισό ταξίδι, οφείλουμε να στραφούμε προς τα μέσα και να αναγνωρίσουμε την κρυμμένη ουσία μας που περιμένει τις δικές μας συνειδητές προσπάθειες ώστε να αναπτυχθεί. Σαν λύση στο αδιέξοδο που βρισκόμαστε, ο Ερημίτης προτείνει την ξεχασμένη τέχνη της απομόνωσης αντί αυτού που κατʼ ευφημισμό ονομάζουμε κοινωνικότητα έτσι ώστε να ξεκινήσουμε την επώδυνη διαδικασία του «γνώθι σʼ εαυτόν» που είναι μονόδρομος προκειμένου να αποκτήσει νόημα η ζωή μας. Ο άνθρωπος είναι «ον κοινωνικό» αλλά οι ουσιαστικές κοινωνικές σχέσεις χτίζονται μόνο από ανθρώπους που έχουν αναγνωρίσει την ατομικότητα τους και έχουν δουλέψει για την ολοκλήρωση τους σαν αυτόνομα άτομα. Φυσικά τα παραπάνω δεν είναι ένα κάλεσμα για να παρατήσουμε τα πάντα και να πάρουμε τα βουνά, ούτε να κάτσουμε στη μέση του δρόμου σε στάση διαλογισμού απαγγέλλοντας μάντρας. Η ενέργεια του Ερημίτη είναι αρχετυπική και συνεπώς δεν μπορούμε ούτε να περιμένουμε να συναντήσουμε κάποιον που θα ενσαρκώνει 100% αυτή την ενέργεια αλλά ούτε και να προσπαθήσουμε να ταυτιστούμε εμείς με το αρχέτυπο αυτό. Ο Ερημίτης δεν αποτελεί παρά ένα στάδιο στο ταξίδι μας, που αν το περάσουμε με επιτυχία θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε έχοντας αποκτήσει σημαντικά εφόδια όπως είναι η αυτάρκεια του να είναι κανείς απλά με τον εαυτό του, η ανάδειξη του πραγματικού εαυτού μας σε κεντρικό άξονα γύρω από τον οποίο διαμορφώνεται η ζωή μας και το σταμάτημα της προβολής στους ανθρώπους που συναναστρεφόμαστε των αδυναμιών μας που δεν θέλουμε να αναγνωρίσουμε και των δυνατοτήτων που δεν τολμάμε να πιστέψουμε ότι έχουμε. Αυτά μπορεί να ακούγονται κάπως εγωιστικά αλλά ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για τον πραγματικό εαυτό κι όχι για τα χαρακτηριστικά, τις συμπεριφορές και τα προσωπεία που έχουμε υιοθετήσει στα πλαίσια των κοινωνικών μας συναναστροφών. Επίσης ας μην ξεχνάμε ότι η ανάπτυξη της πραγματικής μας ουσίας είναι η μεγαλύτερη προσφορά που μπορούμε να κάνουμε στην κοινωνία. Αντίθετα αν δεν περάσουμε το στάδιο του Ερημίτη με επιτυχία τότε είτε θα αγνοήσουμε το μήνυμα του συνεχίζοντας την γεμάτη σύγχυση ζωή μας, είτε θα προσπαθήσουμε να καταπνίξουμε πάθη, επιθυμίες, ορμές και ένστικτα επιδιώκοντας να ζήσουμε σύμφωνα μʼ ένα πρότυπο που ούτε μας ταιριάζει αλλά ούτε και πρόκειται να δώσει στη ζωή μας το νόημα που ζητάμε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
G.Chaos, όπως συνέβη και σε προηγούμενες εποχές, συμβαίνει και τώρα κάτι ακόμα που θα ήθελα να προσθέσω. Μια αίσθηση αφενός ότι η μία κάρτα δένει με την άλλη αρμονικά, αφετέρου ότι χαρακτηριστικά και ποιότητες της επόμενης κάρτας, ξεκινούν ήδη να εκδηλώνονται ακούσια λίγο πριν εκπνεύσει το διάστημα της παρουσίασης της κάρτας που προηγείται. Αυτό υποθέτω ότι συμβαίνει κυρίως ή μόνο με τρια τέσσερα άτομα που συμμετείχαν σ'αυτό το θέμα/ταξίδι, άλλωστε μου έχεις πει ότι και συ προσωπικά έχεις αυτή την αίσθηση. Η μια εξήγηση που θα μπορούσε να δοθεί είναι ότι υπήρξε αρχικά ένας προγραμματισμός, και έκτοτε ακολουθούμε έναν Δρόμο όπως λες. Αποψή μου είναι ότι ασυνείδητα επιλέχθηκαν οι ταξιδιώτες για να οδηγηθούν σε κάποια βαθύτερη κατανόηση των εαυτών τους. Τελικά βέβαια, είχα πάντα από την αρχή και την αίσθηση ότι συμετείχα ως "διαμεσολαβητής" σε ένα ακούσιο παραψυχολογικό πείραμα, αφού κατά καιρούς έβλεπα και ένοιωθα τα θέματα που θα "παίξουν". Σχετικά τώρα με την παρούσα εποχή, ναι μεν έχει εμπεδωθεί ο Ερημίτης, αλλά υπάρχουν ακόμα, τουλάχιστον σε μένα τα εξής χαρακτηριστικά, που αν δεν κάνω λάθος συμπεριλαμβάνονται και στον Τροχό, δηλαδή πολύ μεγάλη κίνηση, έντονος ρυθμός, έλλειψη χρόνου, και ένα είδος καλοτυχίας. Κίνηση είναι τώρα η λέξη κλειδί. Ο Χρόνος που δείχνει και η κλεψύδρα στο avatar σου πολύ σημαντική έννοια. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να προσθέσω και το άγχος σε αυτά, που το έχω ταυτίσει με τον Τροχό. Σε παλιότερο δημοσίευμά μου είχα προβλέψει ότι αυτή την εποχή, την τωρινή (δηλαδή περίπου στον Τροχό) θα φούντωνε το ενδιαφέρον και ότι προσωπικά ανέμενα την κάρτα αυτή πως και πως. Το περίεργο είναι ότι για ακόμα μια φορά δεν έκανα την παραμικρή κίνηση για να βιώσω αυτά που βιώνω. 'Ηρθαν όπως προείπα πάλι από το πουθενά, από το χάος ίσως που έχει τη δική του τάξη και λογική. 'Ισως άθελά μου δημιούργησα μια ακόμα φορά σκεπτομορφή και επακολούθησαν τα γεγονότα. Τέλος να προσθέσω ότι έχω καταλήξει μετά από πολύ καιρό ότι έκανα λάθος, και ο Ζυγός δεν μπορεί επουδενί να αποδωθεί στην Δύναμη, ούτε η Δικαιοσύνη στο Λέοντα. Γι'αυτά βεβαιώθηκα από τα γεγονότα, αν και μου πήρε πολύ καιρό. Επίσης να θυμίσω ότι αυτή τη στιγμή βρίσκεστε σε ένα σημείο καμπή του ταξιδιού παρόμοιας σημαντικότητας με αυτό του Ιουνίου. Είναι ο Απρίλιος, η νέα αρχή, ο δεύτερος κύκλος. 'Ετσι νοιώθω τουλάχιστον.
Θα κλείσω μ'ένα ακόμα συμπέρασμα : Τις κάρτες μπορεί να τις "ρίχνουμε", αλλά έχει σημασία ποιός τις "σηκώνει". Δηλαδή ποιόν αφορούν. Σε ποιών τις ζωές είναι επιτακτική η ανάγκη για αλλαγές. και ταξίδι. Αν δεν υπήρχε δέκτης, δεν θα υπήρχε και πομπός.

Συμπληρωματική βιωματική πληροφορία για τον Ερημίτη : 'Εχει να κάνει και με τον άθλο του Ηρακλή με την κόπρο του Αυγεία...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:
Η κάρτα του Κρόουλυ δεν δείχνει τον Τρελό με ραβδί...

Απαραίτητη διόρθωση: Η κάρτα του Κρόουλυ δείχνει πράγματι τον Τρελό με ραβδί, αν και δεν είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να ξεχωρίζει. Ζητώ συγνώμη από τους συνταξιδιώτες...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Όπως έγραψα σε προηγούμενο ποστ, η κάρτα του Ερημίτη συνδέεται, εκτός των άλλων και με την κάρτα της Αρχιέρειας. Αυτό που είδαμε για την ώρα, είναι ότι η βακτηρία του Ερημίτη (η ίδια με του Τρελού και του Μάγου) είναι η μεσαία στήλη του Δένδρου της Ζωής. Αυτή είναι και η ατραπός της Αρχιέρειας, που συνδέει την επάνω τριάδα με την εξάδα, η ατραπός που διασχίζει την Άβυσσο. Είπαμε λοιπόν, ότι η Αρχιέρεια είναι "το σπαθί επάνω στο οποίο ισορροπεί η Δικαιοσύνη".

Θα παραθέσω εδώ, ένα ποίημα του Άλιστερ Κρόουλυ, από το Βιβλίο των Ψεμάτων, το οποίο αναφέρεται στην Αρχιέρεια και τονίζει ακόμη περισσότερο αυτήν τη μυστηριακή σχέση:

Οι Διάβολοι της Σκόνης

Μέσα στον Άνεμο του νου
ξεσηκώνεται ο στρόβιλος που ονομάζεται Εγώ.
Διαλύεται η βροχή παρασύρει τις άγονες σκέψεις.
Σωπαίνει ασφυκτιώντας όλη η ζωή.
Αυτή η έρημος είναι η Άβυσσος
και μέσα της βρίσκεται το Σύμπαν.
Σε αυτή την ερημιά τα Άστρα είναι αγκάθια.
Και όμως η έρημος δεν είναι παρά ένα καταραμένο σημάδι σε ένα κόσμο ευδαιμονίας.
Ξανά και ξανά διασχίζουν την έρημο οι Ταξιδιώτες
έρχονται από τη Μεγάλη Θάλασσα και στη Μεγάλη Θάλασσα πηγαίνουν
Και καθώς προχωρούν χύνουν νερό κάποια μέρα θα ποτίσουν
την έρημο, μέχρι να ανθίσει.
Κοίτα! Πέντε ίχνη από Καμήλα! V.V.V.V.V

Οι συνδέσεις που προκύπτουν απ' εδώ, είναι ιδιαίτερα μυστηριώδεις και περίπλοκες.

Σε πρώτη φάση, η γνωστή Άβυσσος, η οποία περιγράφεται παραπάνω, στο ποίημα "Αχυράνθρωποι", ταυτίζεται με την "Έρημο". Ο Ερημίτης διασχίζει την Έρημο με τη βοήθεια μιας καμήλας, σύμβολο της Αρχιέρειας.
Οι ταξιδιώτες χύνουν νερό στην Έρημο, ώστε αυτή ν' ανθίσει. Ας μην ξεχνάμε, ότι έως τώρα, η τέταρτη δύναμη της Σφίγγας, δηλαδή η Σιγή, έχει αποδοθεί στο νερό. Κατά μία εκδοχή, το νερό, που εκτός από τη Σιγή, συμβολίζει και το συναίσθημα, θα κάνει την Έρημο (ή Άβυσσο) ν' ανθίσει. Τι αποτέλεσμα θα έχει αυτό όμως για την Άβυσσο και για τον Κύριό της;

Ας δούμε λίγο τα 5 V που αναφέρονται στο τέλος του ποιήματος:

Στο βιβλίο "Το Όραμα και η Φωνή", στον 3ο Αιθέρα, αναφέρεται, υπό τον τίτλο "Ο Κύριος της Ψευδαίσθησης": "...the Queen of Heaven is in travail of child, and his name shall be called Vir, and Vis, and Virus, and Virtus, and Viridis, in one name that is all these, and above all these". Οι συσχετισμοί με τον Ίακχο των Ελευσινίων και τον Αρποκράτη, όπως προαναφέραμε, είναι προφανείς.

Στο ίδιο κείμενο αναφέρεται επίσης πως V.V.V.V.V. ήταν το μότο (σύνθημα) του ίδιου του Κρόουλυ, σε κάποιον από τους μυητικούς του βαθμούς, όμως εκεί έχουν άλλη σημασία:

Vi = Βία, δύναμη
Veri = Αλήθεια
Vniversum = Σύμπαν
Vivus = Ζων
Vici = Νίκη

Θα μπορούσε να αποδοθεί, σε ελεύθερη μετάφραση, ως: "Η ζωή που νίκησε το Σύμπαν με τη δύναμη της Αλήθειας". Αν το Σύμπαν ισοδυναμεί με την Άβυσσο (" Ονομάζεται «Συνείδηση» και «Το Σύμπαν» ανάμεσα στους ανθρώπους"), ίσως θα μπορούσε κανείς να καταλάβει καλύτερα το νόημα του μυητικού ονόματος του Κρόουλυ.
Ωστόσο, τα 5 V που αναφέρονται στο Ιερό Παιδί, δεν έχουν την ίδια σημασία. Αυτά σημαίνουν:

Vir = Ενάρετος / Αρετή
Vis = Δύναμη
Virus = Δηλητήριο
Virtus = Ανδρεία, Γενναιότητα
Viridis = Πράσινο

Είναι προφανές ότι εκτός από το Virus, οι άλλες 4 λέξεις είναι ιδιότητες του Τρελού, αφού και στην ομώνυμη κάρτα απεικονίζεται φορώντας πράσινα ρούχα. Το Virus με βάζει εδώ και καιρό σε σκέψεις. Όμως αν κοιτάξουμε καλύτερα το κείμενο "Ο Κύριος της Ψευδαίσθησης", από το βιβλίο "Το Όραμα και η Φωνή", θα διαβάσουμε:

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΗΣ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗΣ

Είναι η εικόνα του Μάγου των Ταρώ• στο δεξί του χέρι υψώνεται ένας φλεγόμενος πυρσός• στο αριστερό κρατάει το ποτήρι με το δηλητήριο, ένας καταρράχτης που οδηγεί στην Κόλαση.

Όπως προαναφέραμε, η κάρτα του Ερημίτη συνδέεται με την κάρτα του Τρελού, η οποία συνδέεται με την κάρτα του Μάγου. Ας συνδέσουμε και τον τίτλο "Κύριος της Ψευδαίσθησης" με κάτι που αναφέρεται στους Αχυρανθρώπους:
"Αλήθεια! Αλήθεια! Αλήθεια! Βοά ο Κύριος της Αβύσσου των Παραισθήσεων.
Δεν υπάρχει Σιγή σʼ αυτή την Άβυσσο.
Γιατί όλα όσα οι άνθρωποι αποκαλούν Σιγή, είναι η Φωνή Της".

Το νερό της Σιγής του Ερημίτη ποτίζει την Έρημο και την κάνει ν' ανθίσει...

Το νερό της Σιγής του Μάγου (ή του Τρελού, ή του Αρποκράτη, ή του Ίακχου), δηλητηριάζει την κόλαση της Αβύσσου ("Αυτή η Άβυσσος λέγεται ακόμα «Κόλαση» ή «Οι Πολλοί*»")...

Εκεί που δεν υπάρχει πραγματική Σιγή...

Εκεί που όλα όσα εμείς νομίζουμε για σιγή είναι η φωνή της...

Η αληθινή Σιγή δηλητηριάζει την ψευδή σιγή της Αβύσσου. Η Δύναμη της Αλήθειας νικά την ψευδή αλήθεια για την οποία βοά ο Κύριος της Αβύσσου. Δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός, ότι η Σιγή αντιστοιχεί αρχικά και στον βαθμό που έχουμε αναλύσει έως τώρα, στο ύδωρ, αλλά και στο ζώδιο του Σκορπιού, το οποίο είναι ο κυβερνήτης της κάρτας του Θανάτου ("The Scorpion is the emblem of ruthless destruction", αναφέρει κάπου ο Κρόουλυ). Η κάρτα αυτή συμβολίζει το θάνατο και την αναγέννηση και η Σιγή είναι αναπόσπαστο τμήμα αυτής της διαδικασίας. Ο Ερημίτης δεν κάνει τίποτε διαφορετικό. Παραμένει στην Έρημο, ή κατ' άλλους στον Άδη μέχρι να βρει την εσωτερική φώτιση, ώστε να επιστρέψει (αναγεννηθεί). Ο μύθος της Περσεφόνης μας μιλάει περίπου για το ίδιο πράγμα. Άραγε το Ιερό Παιδί θα καταφέρει να γεννηθεί;

Αυτό που περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα παραπάνω, ωστόσο δεν φαίνεται να αποτελεί στην πραγματικότητα αντίφαση, αν και δεν το κατανοώ πλήρως, είναι το εξής:

Ο Άλιστερ Κρόουλυ, ενώ στα πρώτα του βιβλία, όπως στο Liber Aleph, αποδίδει τη Σιγή στο Ύδωρ και στον Αετό/Δράκοντα, ακολουθώντας τα βήματα του Ελιφάς Λεβί τον οποίο θεωρούσε και ως διδάσκαλό του, στα μεταγενέστερα έργα του, αλλάζει αυτήν την απόδοση και δίνει τη σιγή στη Γη και στον Ταύρο. Επίσης συνδέει, σύμφωνα με την παράδοση της Γνωστικής Καθολικής Εκκλησίας, τα 4 Κέρουμπ με τις 4 απόρροιες του Νόμου. Η απόρροια του Ταύρου είναι Ζωή (Life). Ας δούμε τώρα υπ' αυτό το πρίσμα τον παρακάτω στίχο από τους Διαβόλους της Σκόνης: " Σωπαίνει ασφυκτιώντας όλη η ζωή"

Ας θυμηθούμε ακόμη κάτι που έχουμε επίσης προαναφέρει: "Είναι το ίδιο ραβδί που κράταγαν ο Τρελός και ο Μάγος μόνο που τώρα πατάει στο έδαφος και κρατάει τον Ερημίτη σε επαφή με τη γη".

Τέλος, ας ξαναδούμε κι αυτό: "Η ζωή που νίκησε το Σύμπαν με τη δύναμη της Αλήθειας". Η ζωή, η Σιγή...

Το γιατί συμβαίνει αυτή η αλλαγή στις αποδόσεις δεν μου είναι ιδιαίτερα κατανοητό, παρά μόνο μ' ένα νεφελώδη τρόπο. Ο ίδιος ο Κρόουλυ λέει γι' αυτό το θέμα: "Αυτές οι τέσσερις δυνάμεις είναι λοιπόν περίπλοκες, επειδή είναι δυνάμεις της Σφίγγας• δηλαδή, είναι λειτουργίες ενός ενιαίου οργανισμού". Είναι βέβαιο ότι αυτό το κάνει προκειμένου να εισάγει την πέμπτη δύναμη της Σφίγγας, για την οποία θα μιλήσουμε σε επόμενο ποστ...

*Θυμηθείτε το: "Λεγεών όνομά μοι, ότι πολλοί έσμεν" (Το όνομά μου είναι Λεγεώνα, γιατί είμαστε πολλοί), είπε ο Δαίμονας. Κατά Μάρκον ευαγγέλιον, κεφ. Ε', στίχ. 9.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
....
*Θυμηθείτε το: "Λεγεών όνομά μοι, ότι πολλοί έσμεν" (Το όνομά μου είναι Λεγεώνα, γιατί είμαστε πολλοί), είπε ο Δαίμονας. Κατά Μάρκον ευαγγέλιον, κεφ. Ε', στίχ. 9.

...τα "ρέστα" μου, για το προϊόν ολόκληρου του "συλλογισμού" σου!!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Choronzon, ο Kύριος της Αβύσσου



Ο Κύριος της Αβύσσου κατά τον Crowley, είναι αυτός που ονομάζεται Choronzon σε παλαιότερα Ενωχικά (Enochian) κείμενα του John Dee από τον 16ο Αιώνα και ταυτίζεται με το Ερπετό του Κήπου της Εδέμ.

Η Άβυσσος είναι η πνευματική Έρημος που πρέπει να διασχίσει ο μαθητευόμενος ώστε να αποκτήσει βαθιά Aυτογνωσία. Είναι το χάσμα ανάμεσα στον εκδηλωμένο κόσμο των φαινομένων και στη νοητή πηγή του. Λίγο ως πολύ αντιστοιχεί στο κενό της σκέψης, μεταξύ του Πραγματικού που είναι ιδεατό και στο Πλασματικό που είναι εκδηλωμένο. Στην Άβυσσο όλα τα πράγματα υπάρχουν ως σύνολο, αλλά χωρίς να έχουν κανένα απολύτως νόημα, αφού τους λείπει το υπόστρωμα της Πνευματικής Πραγματικότητας. Αποτελούν προβολές χωρίς Νόμο (ο Νόμος στη φιλοσοφία του Θελήματος, είναι η Αγάπη – Love is the Law), άρα είναι Παρανοϊκές Παραισθήσεις. Εφʼ όσον η Άβυσσος είναι η «αποθήκη» κάθε φαινομένου, είναι και η πηγή κάθε εντύπωσης.

Η Άβυσσος κατοικείται από τον Choronzon, που αποτελεί και το τελευταίο της εμπόδιο και αντιπροσωπεύει εκείνα τα κομμάτια μας που είναι απρόθυμα ή ανίκανα να ενωθούν με το Θείο.
Αν ο μαθητευόμενος είναι σωστά προετοιμασμένος ,τότε ο Choronzon θα γίνει μόνον η αιτία για να σπάσει τη σκοτεινή πλευρά του Εγώ του, πράγμα που θα του επιτρέψει να προχωρήσει πέρα από την Άβυσσο. Χωρίς προετοιμασία, ο άτυχος ταξιδιώτης είναι καταδικασμένος να αφανιστεί.

Αυτός θεωρώ πως είναι και ο ρόλος του Ερημίτη. Να μας προετοιμάσει να διασχίσουμε τη δική μας Έρημο με τα κατάλληλα εφόδια.
Ας θυμηθούμε το γνωμικό του Έρημίτη:

Είμαι Αναζητητής, Αναζητώ την αυτογνωσία και την αυτο-εξέλιξη. Ξέρω πότε είναι απαραίτητο να αποσυρθώ από τον πολυάσχολο κόσμο γύρω μου. Ξέρω πότε είναι σημαντικό να επιστρέψω στον κόσμο ώστε να αλληλεπιδράσω με τους γύρω μου. Είμαι Οδηγός, είμαι Δάσκαλος, είμαι Θεραπευτής. Κρατώ το Φανό μου ψηλά, έτσι ώστε να βλέπω το δρόμο αλλά και για να μπορούν όσοι θέλουν να με ακολουθήσουν.
Στο βιβλίο του, “Το Όραμα και η Φωνή”, ο Crowley περιγράφει τον Choronzon ως εξής:

"Το όνομα του κατοίκου της Αβύσσου είναι Choronzon αλλά δεν είναι αληθινή οντότητα.
Η Άβυσσος, είναι έρημη από ζωή. Είναι γεμάτη με κάθε δυνατή μορφή, έκαστη εξίσου μάταιη γιʼ αυτό και δια-βολική, με τη μόνη πραγματική έννοια της λέξης, δηλαδή ασήμαντη αλλά ολέθρια, τόσο, ώστε να επιθυμεί διακαώς να πραγματωθεί.
Αυτές οι μορφές περιδινίζονται ανόητα μέσα σε τυχαίους σωρούς, όπως οι δίνες της άμμου στην Έρημο, (Dust Devils) και καθεμία σε τυχαία συσσομάτωση διεκδικεί για τον εαυτό της να γίνει αντιληπτή ως υπαρκτή οντότητα. «Εγώ είμαι Εγώ» βοά ο Άρχοντας της Αβύσσου, παρόλο που γνωρίζει πως τα στοιχεία του δεν έχουν συνοχή και με την παραμικρή αναταραχή, η πλάνη διαλύεται, όπως ακριβώς ένας καβαλάρης στην Έρημο, που περνά μέσα από έναν ανεμοστρόβιλο και τον διασκορπίζει”.


.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Δείτε παρακάτω αληθινούς Dust Devils, (Ανεμοστρόβιλους):

Τεχνητός Dust Devil στο Ontario Science Center (Δαίμων του Εργαστηρίου):


Ένας Dust Devil μπορεί να πάρει πολλές μορφές...:


Δείτε πόσο ψηλά φτάνει αυτός ο Ανεμοστρόβιλος, παρόλη όμως την επιβλητικότητά του, είναι ταυτόχρονα και ασήμαντος, αφού οι άνθρωποι στέκονται στο κέντρο του αμέριμνοι και τον παρατηρούν:


Κι όμως, ένας Ανεμοστρόβιλος μέσα σε ένα πάρκινγκ στην πόλη:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mania

Επιφανές μέλος

Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
Καλησπέρα σας, είμαι εδώ αν και έχω χρόνια να ασχοληθώ με τα ταρώ αλλα θα ήθελα να πώ κάνα λόγο για τον Ερημίτη μιάς που δεν χαλάω ποτέ χατήρι σε κανέναν, τα Ταρώ γενικότερα ανάλογα με την όψη τους βγάζουν και το ανάλογο απλό νόημα, τι ενωω θα δείτε με τι έχω να πώ για τον Ερημίτη καθώς είμαι στα φόρτε μου σήμερα:P


Λοιπόν ο Ερημιτης που δεν έχω φώτο του τώρα είναι το έννατο χαρτάκι της τραπουλίτσας μας , φανταστήτε λοιπόν πώς είναι πράγματι κάποιος ερημίτης που ζητάει την αλήθεια μέσα απο τις γνώσεις και την δήψα για μάθηση...

Ο Ερημίτης μας λοιπόν ψάχνει να βρεί ότι αφορά την αλήθεια όπως είπα για την δική του χαρά, είναι αυτός που κάθετε και λέει μέσα του" ότι μάθω είναι καλό για μένα, ας ψάξω" έτσι και έγινε είναι σταθερός, πέρνει σοφές αποφάσεις λογικές και μετρημένες, είναι ας το πούμε η λογική που δεν προχωράει χαζέυοντας αλλα μετρώντας την κάθε του κίνηση, σε κάνει να βλέπεις καλύτερα τι θέλουν οι άλλοι απο σένα και κάνεις επιλογές σωστές...

Αντίθετα λοιπόν αν είναι ανάποδος σημαινει πώς δρά απερίσκεπτα γρήγορα και πώς δεν βλέπει αυτούς που τον βλάπτους ή που δήθεν είναι κοντά τους για καλό και την πατάνε...

Αν πεσει στην αγάπη ανάποδα ακομα χειρότερα καθώς οι επιλογές του είναι λανθασμένες και μπαίνουν άνθρωποι στην μέση που δεν πρέπει λέγοντας ψέματα πρώς όφελός τους...


Συνδιασμούς θυμάμε αλλα νομίζω ότι μπορούν να τα πούν καλύτερα τα παιδιά που ασχολούντε τώρα, εγώ κρίνω τον καθένα αλλα έχω κόψει όπως είπα παλιότερα τα ταρώ, δεν θέλω να ξαναμπλέξω σε συνδιασμούς, πάντων να ξέρετε πώς ο φύλακας άγγελος της γνώσεις και της σοφίας και της αναζήτησης της αλήθειας για καλό των στόχων είναι εδώ, είναι το έννατο χαρτί μας:)


Πιστέυω να καταλάβατε περίπου τι ενωω με τον ερημίτη μας ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Αν και το παραπάνω ποστ της Μάνιας υπεισέρχεται στη μαντική πλευρά των Ταρώ, την οποία θέλουμε από την αρχή ν' αποφύγουμε να διερευνήσουμε, είναι απολύτως καλοδεχούμενη. Δεν μπορεί κανείς να ασχολείται με τα Ταρώ, χωρίς να του περάσει από το μυαλό να τα ρίξει, δηλαδή να τα ρωτήσει (Τα ρω τώ = Tarot, όπως λέει μια ακόμη βυζαντινή εκδοχή περί της προέλευσης του ονόματός τους). Οι μέχρι τώρα πορεία όμως, μου έχει δείξει πως τα Ταρώ μάλλον έχουν μεγαλύτερες δυνάμεις απ' αυτό.

Ωστόσο, η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμάθειας, γι' αυτό δεν τολμώ να μιλώ γι' αυτά τα πράγματα, μέχρι να ξέρω αρκετά για να βγάλω ασφαλέστερα συμπεράσματα. Ο Άλιστερ Κρόουλυ δεν αναφέρει πουθενά ανάστροφο ρίξιμο των καρτών. Αντίθετα, τις αρνητικές τους έννοιες, όπως αυτές που καταλόγισε η Μάνια στον Ερημίτη, τις θεωρεί ότι βγαίνουν, ανάλογα με το συνδυασμό των καρτών που βρίσκονται τριγύρω. Δεν αναφέρει όμως ποιοι είναι οι συνδυασμοί. Αυτό το αφήνει γι' αυτούς που έκαναν το ταξίδι, πέρασαν την Έρημο, νίκησαν το Χόρονζον κι απέδειξαν ότι είναι άξιοι να γνωρίζουν μυστικά, τα οποία και δεν θα βεβηλώσουν.

Πραγματικά ο Κρόουλυ δεν δίνει πολλές οδηγίες για το ρίξιμο, παρά μόνο μερικές γενικές αρχές. Όποιος έχει αποκτήσει τη γνώση, με το μόνο θεμιτό τρόπο, δηλαδή βιωματικά, θα ξέρει να κατανοήσει τους συνδυασμούς, αφού θα έχει αποκτήσει προσωπική σύνδεση με τις κάρτες και θα ξέρει σε τι "διάθεση" είναι κάθε φορά και τι θέλουν να του πουν. Επίσης, θα ξέρει και πότε τον ειρωνεύονται ή τον λοιδορούν, ή τι να κάνει για ν' αποφύγει μια τέτοια συμπεριφορά από τη μεριά τους...

Δεν με ενοχλούν πάντως οι αναφορές για τη σημασία των καρτών στο ρίξιμο, αφού αυτή είναι πάντα απότοκο των εννοιών και των συμβόλων που περικλείονται στις κάρτες, εννοιών και συμβόλων που προσπαθούμε να προσεγγίσουμε καθ' όλη τη διάρκεια της μελέτης μας. Έτσι, κάποιος που κατάλαβε όσα διάβασε, θα αντιληφθεί και το πρακτικό αποτέλεσμα ή το απόσταγμά τους.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Το εντυπωσιακό στο ποστ της Μάνιας είναι που συνοψίζει τα κατεβατά που έχουμε γράψει εμείς πιο πάνω, με τον πιο εύγλωττο και κατανοητό τρόπο!
Μάνια σ'ευχαριστώ! Μακάρι να μας ακολουθήσεις στο ταξίδι μας και παρακάτω... :)

Επιτρέψτε μου να καταθέσω εδώ την υπογραφή μου, μια που για μένα αποτελεί κομμάτι του δρόμου:

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
(Βιωματική προσθήκη στο πόστ #421)

Όλοι έχουμε συναντηθεί με τους «Διαβόλους της Σκόνης».
Είναι εκείνες οι στιγμές που η λογική γίνεται παραλογισμός και οι σκέψεις μας στροβιλίζονται μέσα στο νου μας χωρίς αρχή και τέλος, δίνοντας μας την ψευδαίσθηση ότι όσα σκεφτόμαστε είναι απόλυτα λογικά και υπαρκτά.

Όσο περισσότερο τα σκεπτόμαστε, τόσο περισσότερο θεριεύουν, μέχρι που μας κατακλύζουν και μας κάνουν να χάνουμε την ψυχραιμία μας, τον ύπνο μας, την εμπιστοσύνη μας... Ένας αθώος φόβος γίνεται εμμονή, μια δυσκολία μας ρίχνει σε κατάθλιψη ή μια άτυχη κίνηση προκαλεί τη δυσπιστία μας.

Η σκόνη που σηκώνουν οι στρόβιλοι των σκέψεων ενισχύει το Εγώ και μας απομακρύνει από κάθε προσπάθεια αυτογνωσίας.

Έτσι ζωντανεύουν οι Διάβολοι της Σκόνης και όσο τους θρέφουμε με στείρες σκέψεις τόσο μεγαλώνουν και αποκτούν υπόσταση πραγματική. Μας παγιδεύουν μέσα στις ίδιες μας τις σκέψεις που μόνοι μας κατασκευάζουμε και μέσα τους αισθανόμαστε ασφαλείς και μας «κατασπαράζουν»...

Ο μόνος τρόπος να ξεφύγει κανείς από αυτούς τους ατέρμονους νοητικούς κύκλους, είναι να ανακαλύψει το σταμάτημα του προσωπικού διαλόγου και τη δύναμη της Εσωτερικής Σιωπής. Μόνον όταν το μυαλό καθαρίσει από τους στρόβιλους της Σκόνης του Χόρονζον μπορεί να αντικρίσει κανείς την αλήθεια και να περάσει πέρα από την Άβυσσο αναζητώντας τη γνώση...


.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Η σκόνη που σηκώνουν οι στρόβιλοι των σκέψεων ενισχύει το Εγώ και μας απομακρύνει από κάθε προσπάθεια αυτογνωσίας.

Το Εγώ είναι ο άνεμος που δίνει ζωή στους Διαβόλους της Σκόνης, οι Διάβολοι είναι που ενισχύουν το Εγώ. Η λέξη "Στρόβιλος" δεν είναι καθόλου τυχαία και αποδίδει θαυμάσια το νόημα.

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Έτσι ζωντανεύουν οι Διάβολοι της Σκόνης και όσο τους θρέφουμε με στείρες σκέψεις τόσο μεγαλώνουν και αποκτούν υπόσταση πραγματική. Μας παγιδεύουν μέσα στις ίδιες μας τις σκέψεις που μόνοι μας κατασκευάζουμε και μέσα τους αισθανόμαστε ασφαλείς και μας «κατασπαράζουν»...

Η σύγκριση του παραπάνω αποσπάσματος με τους Voladores των Τολτέκων Μάγων του Καστανέντα, είναι εύλογη. Μόνο που εκείνοι πιστεύουν πως οι Voladores δεν δημιουργούνται από εμάς, αλλά είναι αυθύπαρκτοι. Και οι δύο σχολές σκέψης πάντως, παραδέχονται ότι εμείς είμαστε αυτοί που τους θρέφουμε.

Ο μόνος τρόπος να ξεφύγει κανείς από αυτούς τους ατέρμονους νοητικούς κύκλους, είναι να ανακαλύψει το σταμάτημα του προσωπικού διαλόγου και τη δύναμη της Εσωτερικής Σιωπής. Μόνον όταν το μυαλό καθαρίσει από τους στρόβιλους της Σκόνης του Χόρονζον μπορεί να αντικρίσει κανείς την αλήθεια και να περάσει πέρα από την Άβυσσο αναζητώντας τη γνώση...
Το ίδιο ακριβώς συνιστούν και οι Τολτέκοι: Σταμάτημα του εσωτερικού διαλόγου. Το ίδιο και οι ορθόδοξοι γέροντες. Η γνωστική παράδοση, της οποίας κληρονόμος υπήρξε ο Άλιστερ Κρόουλυ, μιλάει για το πέρασμα της Αβύσσου. Οι Τολτέκοι για το χορό του Τζων Τουμάς, που ξεγέλασε το Θάνατο και ξέφυγε απ' τον Αετό. Οι ορθόδοξοι για Ανάσταση. Όλοι πάντως διασχίζουν κάποια Έρημο, φορώντας την κάπα του Ερημίτη...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
(Βιωματική προσθήκη στο πόστ #421)

Όλοι έχουμε συναντηθεί με τους «Διαβόλους της Σκόνης».
Είναι εκείνες οι στιγμές που η λογική γίνεται παραλογισμός και οι σκέψεις μας στροβιλίζονται μέσα στο νου μας χωρίς αρχή και τέλος, δίνοντας μας την ψευδαίσθηση ότι όσα σκεφτόμαστε είναι απόλυτα λογικά και υπαρκτά.

Όσο περισσότερο τα σκεπτόμαστε, τόσο περισσότερο θεριεύουν, μέχρι που μας κατακλύζουν και μας κάνουν να χάνουμε την ψυχραιμία μας, τον ύπνο μας, την εμπιστοσύνη μας... Ένας αθώος φόβος γίνεται εμμονή, μια δυσκολία μας ρίχνει σε κατάθλιψη ή μια άτυχη κίνηση προκαλεί τη δυσπιστία μας.

Η σκόνη που σηκώνουν οι στρόβιλοι των σκέψεων ενισχύει το Εγώ και μας απομακρύνει από κάθε προσπάθεια αυτογνωσίας.

Έτσι ζωντανεύουν οι Διάβολοι της Σκόνης και όσο τους θρέφουμε με στείρες σκέψεις τόσο μεγαλώνουν και αποκτούν υπόσταση πραγματική. Μας παγιδεύουν μέσα στις ίδιες μας τις σκέψεις που μόνοι μας κατασκευάζουμε και μέσα τους αισθανόμαστε ασφαλείς και μας «κατασπαράζουν»...

Ο μόνος τρόπος να ξεφύγει κανείς από αυτούς τους ατέρμονους νοητικούς κύκλους, είναι να ανακαλύψει το σταμάτημα του προσωπικού διαλόγου και τη δύναμη της Εσωτερικής Σιωπής. Μόνον όταν το μυαλό καθαρίσει από τους στρόβιλους της Σκόνης του Χόρονζον μπορεί να αντικρίσει κανείς την αλήθεια και να περάσει πέρα από την Άβυσσο αναζητώντας τη γνώση...


.


δεν έχω να σχολιάσω κάτι παραπάνω πέραν του ότι αυτό το ποστ είναι τόσο αληθινό κι ένα απ τα καλύτερα που έχω διαβάσει ever
Δεν ξέρω, ίσως αυτή την περίοδο να με έχουν κατακλύσει διάβολοι της σκόνης και το βλέπω έτσι...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Σ' ευχαριστώ πολύ Αναστασία. :redface:

Η μόνη πραγματική αξία αυτού του πόστ, είναι ότι αποτελεί βίωμα όχι μόνο δικό μου, αλλά κάθε ανθρώπου.
Προσωπικά (όπως έχω αναφέρει στις αρχές αυτού του thread) βοηθήθηκα όταν άρχισα να βλέπω τον εαυτό μου και αυτά που του συνέβαιναν με λιγότερη..."σοβαρότητα".
Όσο σκεφτόμουν: "γιατί να είμαι τόσο άτυχη;", "γιατί όλα να συμβαίνουν σε μένα;" όλες μου οι σκέψεις ενίσχυαν αυτήν την κατάσταση και την έκαναν να μοιάζει ανυπέρβλητη στα μάτια μου. Ένιωθα σαν να βρισκόμουν μέσα σε ένα κλειστό δωμάτιο, χωρίς παράθυρα και είσοδο και προσπαθούσα μάταια να βγω.
Αδιέξοδο...!

Αν καταφέρει κανείς να κοιτάξει τις καταστάσεις αποστασιοποιημένος, συνειδητοποιεί το μάταιον του πράγματος και πως αυτά που του συμβαίνουν δεν είναι αυτός ο ίδιος. Αυτός είναι κάτι άλλο, αιώνιο και άτρωτο αν θες, πολύ διαφορετικό από οποιοδήποτε γεγονός. Βρισκόμουν ήδη έξω από το κλειστό δωμάτιο και κοπάναγα το κεφάλι μου στον εξωτερικό τοίχο προσπαθώντας...να βγω, πράγμα ανόητο!

Όσο επιτρέπει κανείς στους Διαβόλους της Σκόνης να τον στροβιλίζουν μαζί τους, ζαλίζεται, χάνει τον προσανατολισμό του και ...χάνεται. Όταν όμως καταφέρει να βγει έξω από τις καταστάσεις και να τις κοιτάξει σαν ταινία στην τηλεόραση, συνειδητοποιεί πως δεν είναι τίποτα περισσότερο από..."σκόνη" που επιρρεάζει την καθαρότητα της "όρασής" και της αντίληψής του. Όταν η σκόνη καταλαγιάσει, όταν το μυαλό σωπάσει, οι λύσεις ξεπηδούν αβίαστα και συνήθως τις δίνει η ίδια η ζωή (ή μήπως η δική μας αλληλεπίδραση μαζί της; Η ίδια που δημιουργεί και τις άτοπες σκέψεις; ) με ...μαγικό τρόπο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fielda

Πολύ δραστήριο μέλος

Η fielda αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται IT. Έχει γράψει 1,276 μηνύματα.
Πολύ αισιόδοξο αυτό που λες Isiliel μου... Έτσι είναι, συνήθως η λύση είναι μπροστά στα μάτια μας και δεν τη βλέπουμε (ή δε θέλουμε να την δούμε). Πόσες φορές δεν έχω κατηγορήσει την τύχη μου για όσα μου συμβαίνουν; Πόσες φορές δεν τα έχω βάλει με άλλους, με τον εαυτό μου, με τα πάντα; Απλά το θέμα είναι όταν νιώθουμε ότι βρισκόμαστε σε αδιέξοδο, να έχουμε και την ψυχραιμία και τη διάυγεια να σκεφτούμε λογικά, πράγμα που σπανίως συμβαίνει. Πρέπει να περάσει κάποιος καιρός για να ηρεμήσουμε και να δούμε τα πράγματα αντικειμενικά.

Ευχαριστώ πολύ για αυτό το ποστ σου, πιστεύω ότι θα μας βοηθήσει να δούμε τα πράγματα πιο αποστασιοποιημένα, σαν θεατές :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Σ'ευχαριστώ fielda. Το μάθημα δώθηκε από την ένατη κάρτα των Ταρώ: Τον Ερημίτη! ;)
Γι' αυτό και πιστεύω πως τα Ταρώ είναι αλληλένδετα με τη ζωή. Γι' αυτό και δεν πιστεύω μόνο στη μαντική τους ικανότητα αλλά και στην μυητική. ;)

-------------------------------------------

EDIT: Μια πολύ χαρακτηριστική, εύγλωττη και τραγικά επικίνδυνη περίπτωση που το μυαλό παίζει άσχημα παιχνίδια, είναι αυτή της Νευρικής Ανορεξίας. Κανένας ιός ή ασθένεια δεν προκαλεί τη νευρική ανορεξία, παρά το ίδιο το ανθρώπινο μυαλό!
Σκεφτείτε ότι τα άτομα που πάσχουν από ΝΑ φτάνουν σε σημείο να πηγαίνουν ενάντια στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης το οποίο μας προστατεύει από καταστάσεις που απειλούν τη ζωή. Μισούν σταδιακά το φαγητό και βλέπουν στον καθρέφτη τους μια εικόνα εξωπραγματική που όμως μέσα στο νου τους είναι πέρα για πέρα αληθινή!!...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Ο Ερημίτης φορά το χιτώνα με το κόκκινο χρώμα του Μπίνα, της κατανόησης. Πράγματι, τα περί Διαβόλων της Σκόνης και Χόρονζον, είναι από τα πιο καλά κατανοητά πράγματα που είδαμε ως τα τώρα στο ταξίδι μας, δώρο του Ερημίτη στους ταξιδευτές που ταπεινά προετοιμάζονται να περάσουν την Έρημο. Μας περιμένουν πολλές κακοτοπιές εκεί έξω. Δεν έχει μείνει πια πολύς χρόνος για προετοιμασία του υπόλοιπου του ταξιδιού...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Isiliel @ 06-06-07:
Σε τι χρησιμεύουν όλα αυτά? Μα σε τίποτα! ...Ή σε όλα! ;)
Σε τι χρησιμεύουν τα παραμύθια, η τέχνη η ποίηση? Σε τίποτα και σε όλα...
Οι κάρτες έχουν να μας διηγηθούν ένα όμορφο παραμύθι. Ίσως ένα από τα αρχαιότερα παραμύθια του κόσμου. Αν θέλουμε να το ακούσουμε, να το πιστέψουμε ή να το απορρίψουμε αυτό είναι στην ελεύθερη κρίση του καθενός μας.
Αν η ζωή είναι ένα παραμύθι, οι ταρώ είναι η εικονογράφισή του.

Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τότε που ξεκινήσαμε το ταξίδι μας με τις Ταρώ. Εύχομαι να ήταν για όλους τους συνταξιδιώτες εποικοδομητικό και ενδιαφέρον, όπως ήταν και για μένα.

Να εύχεστε να 'ναι μακρύς ο δρόμος...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 0 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top