Αγαπημένοι στίχοι τραγουδιών

Γλυκερια

Νεοφερμένος

Η Γλυκερια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Ολλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 53 μηνύματα.
NOTHING ELSE MATTERS



So close, no matter how far
Couldn't be much more from the heart
Forever trusting who we are
and nothing else matters
Never opened myself this way
Life is ours, we live it our way
All these words I don't just say
and nothing else matters
Trust I seek and I find in you
Every day for us something new
Open mind for a different view
and nothing else matters
never cared for what they do
never cared for what they know
but I know
So close, no matter how far
Couldn't be much more from the heart
Forever trusting who we are
and nothing else matters
never cared for what they do
never cared for what they know
but I know
Never opened myself this way
Life is ours, we live it our way
All these words I don't just say
Trust I seek and I find in you
Every day for us, something new
Open mind for a different view
and nothing else matters
never cared for what they say
never cared for games they play
never cared for what they do
never cared for what they know
and I know
So close, no matter how far
Couldn't be much more from the heart
Forever trusting who we are
No, nothing else matters
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γλυκερια

Νεοφερμένος

Η Γλυκερια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Ολλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 53 μηνύματα.
BELIEVE

So after all these one night stands
You've ended up with heart in hand
A child alone
On your own
Retreating
Regretful for the things you're not
And all dreams you haven't got
Without a home
A heart of stone
Lies bleeding
And for all the roads you followed
And for all you did not find
And for all the things you had to leave behind
I am the way
I am the light
I am the dark inside the night
I hear your hopes
I feel your dreams
And in the dark
I hear your screams
Don't turn away
Just take my hand
And when you make your final stand
I'll be right there
I'll never leave
All I ask of you
Believe
Your childhood eyes were so intense
While bartering your innocence
For bits of string
Grown-up wings
You needed
But when you had to add them up
You found that they were not enough
To get you in
Pay for sins repeated
And for all the years you borrowed
And for all the tears you cried
And for all the fears you had to keep inside
I am the way
I am the light
I am the dark inside the night
I hear your hopes
I feel your dreams
And in the dark
I hear your screams
Don't turn away
Just take my hand
And when you make your final stand
I'll be right there
I'll never leave
And all I ask of you is
Believe
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Phoebe

Διακεκριμένο μέλος

Η Κομπάρσα α αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 36 ετών, επαγγέλεται Αεροσυνοδός και μας γράφει απο Νότιος Αμερική (Αμερική). Έχει γράψει 7,312 μηνύματα.
Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ηρώ

Διακεκριμένο μέλος

Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
Ήταν μια σπίθα στην αρχή
και μιας βροχής ψιχάλα
κι έγινε η σπίθα πυρκαγιά
και πέλαγος η στάλα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ajusshi

Διάσημο μέλος

Ο η σκέψη μου σκέφτηκε τον εαυτό της αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,810 μηνύματα.
High noon
Oh Id sell my soul for water
Nine years worth
Of breakin my back
Theres no sun in the shadow of the wizard
See how he glides
Why hes lighter than air
Oh I see his face

Where is your star
Is it far, is it far, is it far
When do we leave
I believe, yes, I believe

* in the heat and the rain
With whips and chains
Just to see him fly
So many die

We built a tower of stone
With out flesh and bone
Just to see him fly
Dont know why
Now where do we go

Hot wind moving fast across the desert
We feel that our time has arrived
The world spins while we put his wing together
A tower of stone to take him straight to the sky
Oh I see his face

Where is your star
It is far, is it far, is it far
When do we leave, yeah
I believe, I believe

*
in the heat and the rain
With whips and chains
Just to see him fly
So many die


All eyes see the figure of the wizard
As he climbs to the top of the world
No sound as he falls instead of rising
Time standing still
Then theres blood on the sand
Oh I see his face

Where was your star
Was it far, was it far
When did we leave
We believe, we believe, we believe

In the heat and rain
With whips and chains
To see him fly
So many die
We built a tower of stone
With out flesh and bone
To see him fly
But why, it dont rain
With all our chains,
Did so many die
Just to see him fly
Look at my flesh and bone
Now look, look, look, look
Look at this tower of stone
I see a rainbow rising
Look there on the horizon
And Im coming home
Coming home, Im coming home

Time is standing still
He gave me back my will
Oh, oh, oh, oh
Going home
Im going home
My eyes are bleeding
And my heart is weeping
We still hope, we still hope, oh
Take me back
He gave me back my will
Oh, oh, oh, oh
Going home
Im going home
My eyes are bleeding
And my heart is weeping
We still hope, we still hope, oh

Take me back, take me back
Back to my home, oh, oh...



https://www.youtube.com/watch?v=Y6IPBN6ARkE


:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

monkey_business

Νεοφερμένος

Η monkey_business αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών. Έχει γράψει 8 μηνύματα.
Δεν είμαι εγώ

Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Κώστας Χατζής
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Χατζής
Άλλες ερμηνείες: Μαρινέλλα

Ένα αφύλακτο σπίτι η καρδιά μου και μπήκες.
Μπήκες να ξαποστάσεις κι εσύ το λεηλάτησες.
Η καρδιά μου καράβι σε παρθένο ταξίδι
Ήρθες σαν τον κουρσάρο με φωτιές και το πάτησες.

Τώρα τι τρέμεις γιατί λυπάσαι,
Εγώ ευθύνες δεν σου ζητώ.
Αυτή η φωνή που τη φοβάσαι
δεν είμαι εγώ, δεν είμαι εγώ
Εγώ σωπαίνω, άκου, σωπαίνω
Εγώ ευθύνες δεν σου ζητώ
ʼλλος φωνάζει άλλος ρωτάει
άλλος κρατάει λογαριασμό
Στ' ορκίζομαι δεν είμαι εγώ

Ένα αφύλακτο σπίτι η καρδιά μου και μπήκες.
Μπήκες βρήκες γαλήνη και μετά το πυρπόλησες.
Μπήκες μέσα στη μάχη με κλωνάρι ειρήνης.
Μιλώντας για ειρήνη ξαφνικά πυροβόλησες
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

flyer

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο flyer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών. Έχει γράψει 179 μηνύματα.
Μα γιατί το τραγούδι να 'ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ' την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με 'πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις

Σ' αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το 'χει δει

Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

αυτο το τραγουδι περιλαμβανει τοσα συναισθηματα...

χαρα,ευτυχια,λυπη...θυμο,νοσταλγια,αγαπη,πονο,φοβο,ερωτα και ποθο...

αν υπαρχει κοπελα για την οποια γραφτηκε αυτο το τραγουδι ειναι πολυ τυχερη...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

flyer

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο flyer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών. Έχει γράψει 179 μηνύματα.
και δυο αραδες μονο...

ισως,ισως μια μερα
να υπαρχεις μονο για να σ'αγαπω...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Tsipouro

Διάσημο μέλος

Ο Tsipouro αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Κτηνίατρος και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 3,037 μηνύματα.
Flutes and pipes
Play a drunken rhyme
Entertaining

The soldiers in the palace

Naked bodies

Female slaves from Asia
Dance with promise

For a night of pleasure

Mouths smell wine

The feast is going wild
Victorious and glorious

The men exalt their king
As in a fevered dream

Thais is entering
And she provokes him

To do a special deed

"You have conquered

The capital of orient
Display your power

And make your enemies weep
Destroy their pride

The jewel of the desert
As they once destroyed

Our temples for their king"

"Burn this city to the ground
Take a torch and spread the fire"


ΟΙ ΦΛΟΓΕΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣΑΝ ΤΟΥ ΞΥΛΙΝΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ
ΣΑΝ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΑ ΦΙΔΙΑ
ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΖΟΘΝΤΑΣ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥΣ
ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ
Η ΠΕΡΣΕΠΟΛΗ ΚΛΑΙΕΙ ΕΝΩ ΟΙ ΦΛΟΓΕΣ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΥΝ ΤΙΣ ΣΑΡΚΕΣ ΤΗΣ


Persepolis

Now a pile of dust
A blackened carcass

A land of ash

Persepolis

You lost your crown
Persepolis

Burned to the ground

Consumed by hate

Ablaze by pride
Persepolis

Naked as the sand

Persepolis
You lost your crown
Persepolis
Burned to the ground

"Burn this city to the ground
Take a torch and spread the fire"
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

e-sofia

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Σοφια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Designer και μας γράφει απο Καβάλα (Καβάλα). Έχει γράψει 1,522 μηνύματα.
Ποιο να ναι αυτό το μυστικό
Που σε κρατάει μακριά από δω
Κι ακόμα δεν μπορώ να δω

Μετράω ώρες και στιγμές
Για όσα έσβησες στο χθες
Γι αυτά που κρύβεις και δεν λες

Χάνομαι μέσα μου κι εγώ
Μα έχω κάτι να σου πω

Δεν είναι έτσι η αγάπη
Να μπλέκει με το δάκρυ
Να σε πονάει τόσο βαθιά
Δεν είναι έτσι η αγάπη
Λάθος σου τα χουν μάθει
Και μου ματώνεις τη καρδιά
Τα μάτια σου σαν τη φωτιά
Καίνε τον δρόμο μου ξανά

Πάλεψα μέσα μου καιρό
Πέρασα γη και ουρανό
Για να μπορώ να σʼ αγαπώ

Έδωσα σώμα και ψυχή
Για να κερδίσω μια στιγμή
Μα την αρνήθηκες κι αυτή

Χαθήκαμε με τον καιρό
Μα είχα τόσα να σου πω

Δεν είναι έτσι η αγάπη
Να μπλέκει με το δάκρυ
Να σε πονάει τόσο βαθιά
Δεν είναι έτσι η αγάπη
Λάθος σου τα χουν μάθει
Και μου ματώνεις τη καρδιά
Τα μάτια σου σαν τη φωτιά
Καίνε τον δρόμο μου ξανά


Χαθήκαμε με τον καιρό
μα είχα κιʼ άλλα να σου πω


Δεν είναι έτσι η αγάπη
Να μπλέκει με το δάκρυ
Να σε πονάει τόσο βαθιά
Δεν είναι έτσι η αγάπη
Λάθος σου τα χουν μάθει
Και μου ματώνεις τη καρδιά
Τα μάτια σου σαν τη φωτιά
Καίνε τον δρόμο μου ξανά
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γλυκερια

Νεοφερμένος

Η Γλυκερια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Ολλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 53 μηνύματα.
Coming Back to Life

Where were you when I was burned and broken
While the days slipped by from my window watching
Where were you when I was hurt and I was helpless
Because the things you say and the things you do surround me
While you were hanging yourself on someone elseʼs words
Dying to believe in what you heard
I was staring straight into the shining sun

Lost in thought and lost in time
While the seeds of live and the seeds of change were planted

Outside the rain fell dark and slow
While I pondered on this dangerous but
I took a heavenly ride through one silence
I knew the moment had arrived
For killing the past and coming back to life

I took a heavenly ride trough our silence
I knew the waiting had begin
And headed straight... into the shining sun

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Kakerlak

Περιβόητο μέλος

Η Kakerlak αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών. Έχει γράψει 6,204 μηνύματα.
Στίχοι: Τάσος Βουγιατζής
Μουσική: Κώστας Σέγγης
Πρώτη εκτέλεση: Γλυκερία

Πώς χαλάει ο καιρός σε δυο λεπτά
πως τελειώνει μια αγάπη μ' ένα αντίο
σαν το σύννεφο το γκρίζο η μοναξιά
θέλει βάλλει στη ψυχή βροχή και κρύο
πρώτος όροφος,παιδιά που παίζουν μπάλα
και στον δεύτερο χαμογελά στη σάλα

Τρίτος όροφος σιωπή
μέρα μελαγχολική
η βροχή πέφτει μ' ορμή πάνω στο τζάμι
Τρίτος όροφος κενό
ώρες δύσκολες περνώ
και τα δάκρυα απ' τα μάτια μου ποτάμι

Πώς χαλάει ο καιρός και πιάνει μπόρα
πως αλλάζουν οι αγάπες χαρακτήρα
εγώ μέσα απ' την καρδιά στα 'δωσα όλα
κι από σένα τελικά πες μου τι πήρα
Πρώτος όροφος ανέκδοτα κι αστεία
και στο δεύτερο φωνές και φασαρία

Τρίτος όροφος σιωπή
μέρα μελαγχολική
η βροχή πέφτει μ' ορμή πάνω στο τζάμι
Τρίτος όροφος κενό
ώρες δύσκολες περνώ
και τα δάκρυα απ'τα μάτια μου ποτάμι


Είχα καιρό να ακούσω αυτό το τραγούδι, Είδα το username της Γλυκερίας από επάνω κ το θυμήθηκα. :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Tsipouro

Διάσημο μέλος

Ο Tsipouro αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Κτηνίατρος και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 3,037 μηνύματα.
Draconian - Earthbound

The sorrow of my soul, earthbound and cold
The tide will never turn
I've been dead for years, drowned in all my tears
Have you forsaken me?

Frequent days of loss, crawling to the cross
The silence screams so loud
Conquered by the sun, my fate is done
I'm pulling down the shroud

Blazing through my eyes, your tender disguise
So far our of reach
A life of dismay turns into grey
Will you abandon me?

Here in the light it's pitch black night
A fever on the rise
Dying from within and reborn into sin
I'm tearing up the sky

Feel the world inside;
The ghost of me calling you
Feel the world inside;
The ghost of me haunting you

This sentient cage,
Cutting through time with a blunt smile
Would you help me slit my wrists?
See me cry, help me... Die!

So frail the veil of life-so beautiful the face of death
Suddenly reveries bloom into night's heavy drenching

And life leaves you cold, weary and old...
It's hard just to breathe
You know me so well, I'm going through hell
Won't you please, follow me?

Feel the world inside;
The ghost of me calling you
Feel the world inside;
The ghost of me haunting you

You cracked the ice, and I wept
You covered the sun, and I slept
You whispered the truth, and I smiled
You kissed my soul, and I died
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γλυκερια

Νεοφερμένος

Η Γλυκερια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Ολλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 53 μηνύματα.
Οι στεναγμοί είναι αέρας και στον αέρα πάνε!
Τα δάκρυα νερό είναι και πάνε στη θάλασσα!
Πες μου γυναίκα, όταν ξεχνιέται ο έρωτας
ξέρεις εσύ που πάει;
Οπως σ'ανοιχτό βιβλίο στο βάθος της κόρης σου διαβάζω.
Γιατί το χείλη να προσποιείται γέλια που διαψεύδουν τα μάτια;
Κλάψε, μην ντρέπεσαι να ομολογήσεις πως μ'αγάπησες λίγο!
Κλάψε! Κανένας δεν μας κοιτάζει. Βλέπεις, εγώ είμαι άντρας...
Και εγώ κλαίω...
Η κόρη σου είναι γαλάζια και, όταν κλαις,
σ'αυτήν τα διαφανή δάκρυα μου φαίνονται
σταγόνες δροσιάς πάνω σε βιολέτα.
Καμμιά φορά τη συναντώ στους δρόμους και περνάει δίπλα μου.
Χαμογελώντας περνάει και αναρωτιέμαι: πως μπορεί να γελάσει;
Και τότε σκέπτομαι: ίσως γελιέται όπως εγώ γελιέμαι...
G.A. Becquer
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

jesse_james

Δραστήριο μέλος

Ο jesse_james αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 464 μηνύματα.
Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου


Έχω ένα παπάκι να μου κάνει πα
να μου κάνει πα, πα, πα
Και ένα κουνελάκι που όλο μου κουνάει
που όλο μου κουνάει τ' αφτιά

Και δε μου καίγεται καρφί
αν εσύ περνάς και δε μου ξαναμιλάς

Ίσως να ξανάρθεις όταν θα έχω πια
όταν, θα έχω πια χαθεί
κι ή θα μ' έχουν θάψει ή θα έχω μα-
ή θα έχω μαραθεί

Και ας μη σου καίγεται καρφί
Και ας συνήθισες και ας συνήθισες και εσύ


:)



 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

borat

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης.- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 15,323 μηνύματα.
Γράμμα ενός αρρώστου
Φίλε μου Αλέξη, το ʽλαβα το γράμμα σου
και με ρωτάς τι γίνομαι, τι κάνω
Μάθε, ο γιατρός πως είπε στη μητέρα μου
ότι σε λίγες μέρες θα πεθάνω…
Είναι καιρός όπου έπληξα διαβάζοντας
όλο τα ίδια που έχω εδώ βιβλία
κι όλο εποθούσα κάτι νέο να μάθαινα
που να μου φέρει λίγη ποικιλία
Κι ήρθεν εχθές το νέο έτσι απροσδόκητα
σιγά ο γιατρός στο διάδρομο εμιλούσε
και τʼ άκουσα, στην κάμαρα σκοτείνιαζε
κι ο θόρυβος του δρόμου σταματούσε
Έκλαψα βέβαια, κάτω απʼ την κουβέρτα μου
Λυπήθηκα. Για σκέψου, τόσο νέος
μα στον εαυτό μου αμέσως υποσχέθηκα
πως θα φανώ, σαν πάντοτε, γενναίος
Θυμάσαι, που ταξίδια ονειρευόμουνα
κι είχα ένα διαβήτη κι ένα χάρτη
και πάντα για να φύγω ετοιμαζόμουνα
κι όλο η μητέρα μου ʽλεγε: Το Μάρτη…
Τώρα στο τζάμι ένα καράβι εσκάρωσα
κι ένα του Μαγκρ στιχάκι έχω σκαλίσει:
«Τι θλίψη στα ταξίδια κρύβεται άπειρη!»
κι εγώ για ένα ταξίδι έχω κινήσει
Να πεις σʼ όλους τους φίλους χαιρετίσματα
κι αν τύχει νʼ απαντήσεις την Ελένη
πως μʼ ένα φορτηγό πες της μπαρκάρισα
και τώρα πια να μη με περιμένει
Αλήθεια, ο Χάρος ήθελα να ʽρχότανε
σαν ένας καπετάνιος να με πάρει
χτυπώντας τις βαριές πέτσινες μπότες του
κι ένα μακρύ τσιμπούκι να φουμάρει
Αλέξη, νιώθω τώρα πως σε κούρασα
μπορεί κιόλας να σʼ έκαμα να κλάψεις
δε θα ʽβρεις, βέβαια, λόγια για μια απάντηση
μα δε θα λάβεις κόπο να μου γράψεις…
Νίκος Καββαδίας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Stargazer

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Stargazer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 142 μηνύματα.
Stratovarius- Forever

I stand alone in the darkness
The winter of my life came so fast
Memories go back to childhood
To days I still recall

Oh how happy I was then
There was no sorrow, there was no pain
Walking through the green fields
Sunshine in my eyes

I'm still there
Everywhere
I'm the dust in the wind
I'm the star in the northern sky
I never stayed anywhere
I'm the wind in the trees
Would you wait for me forever?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

escaflowne

Νεοφερμένος

Ο escaflowne αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών και μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 36 μηνύματα.
Στίχοι: Βασίλης Παπαδόπουλος
Μουσική: Τάκης Σούκας
Πρώτη εκτέλεση: Στράτος Διονυσίου

Ποιος το είπε για τους μάγκες πως χαθήκανε;
Ποιος το είπε πως τα τρένα τους πατήσανε;
Ποιος το είπε για τους μάγκες πως τη βάψανε,
πως ταξίδεψαν με βάρκα και βουλιάξανε ;

Όσο υπάρχει τράπουλα
θα βγαίνουνε ρηγάδες,
κι όσο υπάρχουν δάσκαλοι
θα βγαίνουν μαθητάδες.

Ποιος το είπε για τους μάγκες πως χαθήκανε;
Ποιος το είπε πως τα τρένα τους πατήσανε;
Ποιος το είπε πως οι μάγκες χρεοκόπησαν
και οι ψευτοκυριλέδες τους εκτόπισαν;

Όσο υπάρχει τράπουλα
θα βγαίνουνε ρηγάδες,
κι όσο υπάρχουν δάσκαλοι
θα βγαίνουν μαθητάδες.

:clapup::clapup::clapup:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Resident Evil

Διακεκριμένο μέλος

Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
(λατρεμένο)
Δεν είναι η ανάγκη
Δεν είναι η μοναξιά που εκεί θα με φέρει
Έχω αντέξει πολλά
Δε με ξέρεις καλά κανείς δε με ξέρει

(λατρεμένο δις)
Γυρίζω σε μένα κι ό,τι μου 'μεινε μάζεψα
και τώρα πίσω να σ' αφήσω τόλμησα
χωρίς αυταπάτες αφού όλες τις έκαψες
κι εγώ αλήθεια πόσο τις ήθελα



 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ophelia

Διάσημο μέλος

Η Μάρα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,434 μηνύματα.

Χαμένη ελπίδα-Θοδωρής Κοντάκος
:)
Κολλημένος στον τοίχο
αδειανός στην ψυχή και στο στίχο.
Στο στομάχι μου πόνος.
Νιώθω να 'μαι παντού μα και μόνος.
Ήρθε πάλι το βράδυ.
Μέρα δεν ξημερώνει
πνίγομαι στο σκοτάδι
και στα δάκρυα λιώνω,
μήπως έτσι απλά απαλύνω τον πόνο.

Τίποτα,
τίποτα δεν έχει μείνει για μένα.
Τώρα πια,
γιατί νιώθω όλα πως πήγαν χαμένα;
Τι είν' αυτό;
Που κάποτε μέσα απ' τα μάτια σου είδα;
Ποιο εγώ;
Ποια γη, ποιο νησί, ποια χαμένη πατρίδα;


Ένας δρόμος υπάρχει
κι εδώ δε συγχωρούνται τα λάθη.
Οδηγεί στ' όνειρό μου
που κάποιος μ' έπεισε τότε
πως δε θα γίνει δικό μου.


Όμως έκανε λάθος.
Αξίζει να πονάς, να ζεις για ένα πάθος.
Να φοβάσαι να λιώνεις
κι όμως μετά
να μην πρέπει να το μετανιώνεις.


Είμαι 'δω!
Πάντα θα υπάρχει ένας δρόμος για μένα.
Τώρα πια,
δεν πρόκειται να χαριστώ σε κανέναν!
Τ' όνειρο
που κάποτε μέσα απ' τα μάτια σου είδα…
είναι εδώ…
στη γη, στο νησί στη χαμένη μου ελπίδα
.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top