Ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό;

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Στις 4 Σεπτεμβρίου του 2008, ο τότε υπουργός Ναυτιλίας και Νήσων, Γιώργος Βουλγαράκης, γνωστός κι έμπειρος πολιτικός, ευρισκόμενος εν αμύνη έκανε την περιβόητη πλέον δήλωση, στο κεντρικό δελτίο του Mega, με την Όλγα Τρέμη: "Ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό".

Η δήλωση αυτή σχολιάστηκε από πολλές πλευρές, τις περισσότερες φορές με αρνητική έννοια. Φυσικά, θεωρώ απόλυτα κατανοητή μια τέτοια δήλωση από έναν πολιτικό, ο οποίος λόγω θέσης εμπλέκεται άμεσα στο νομοθετικό έργο, όταν ερωτάται σχετικά. Σε διαφορετική περίπτωση, θα ήταν σαν να παραδεχόταν ότι η βουλή ψηφίζει ανήθικους νόμους και κάτι τέτοιο σίγουρα θα σχολιαζόταν ακόμη πιο αρνητικά. Σημειωτέον ότι ο κύριος Βουλγαράκης επιχειρούσε με αυτόν τον τρόπο να υπεραμυνθεί της θέσης του, σε σχέση με την εμπλοκή του ονόματός του στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου.

Από την άλλη πλευρά, η δήλωση αυτή, στην προέκταση της λογικής της, θυμίζει με κάποιον έμμεσο τρόπο, τη δήλωση του περιβόητου προέδρου των ΗΠΑ Richard M. Nixon -του μοναδικού που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση λόγω του σκανδάλου υποκλοπών "Watergate"- στις 20 Μαΐου 1977, στη συνέντευξή του προς τον David Frost: "When the President does it, that means it is not illegal". Ο Nixon θεωρούσε λοιπόν πως η ηθική νομιμοποίηση που έχει ένας πρόεδρος στα μάτια του αμερικανικού λαού, αφού υποτίθεται ότι δρα για λογαριασμό και προς όφελός του, καθιστά αυτομάτως νόμιμη την κάθε επιλογή του. Στην ουσία δηλαδή ο Nixon είπε: "Αφού ήταν ηθικό ήταν και νόμιμο".

Εσείς συμφωνείτε πως ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό; Ό,τι είναι ηθικό είναι και νόμιμο;

Μπορείτε να σκεφτείτε κάποιο νόμο τον οποίο εσείς θεωρείτε ανήθικο;

Έχει τελικά οποιαδήποτε σχέση η νομιμότητα με την ηθική κι αν ναι με βάση ποια ακριβώς ηθική πρέπει να κρίνεται;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DreamsRevenge

Περιβόητο μέλος

Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
Θα τολμούσα να πω ότι το νόμιμο είναι και ηθικό στο βαθμό που συμβαδίζει χρονικά με αυτό.

Ξέρουμε ότι ο νόμος ως μια έκφραση της οργανωμένης ανθρώπινης κοινωνίας έρχεται κατά κανόνα εκ των υστέρων να θεραπεύσει, να οριοθετήσει, ή να ποινικοποιήσει κοινωνικά φαινόμενα ή συμπεριφορές αφού αυτά εκδηλωθούν και ανακύψουν τα όποια προβλήματα.
Συνεπώς ό νόμος έπεται της κοινωνίας.

Αντίστοιχα, και με δεδομένο ότι η κοινωνία εξελισσόμενη αναδιαμορφώνει διαρκώς την ηθική της (ακόμα και "διαχρονικές αξίες" ή απόλυτα ναι και απόλυτα όχι τελικά δεν είναι παρά συμβάσεις που απλά διατηρούνται για πολύ καιρό αναλόγως προς τα ανθρώπινα δεδομένα ζωής), είναι μάλλον επόμενο ότι η ανθρώπινη ή κοινωνική ηθική να προηγείται του νόμου και ο νομοθέτης να έρχεται απλώς να "επισημοποιήσει" πρακτικές και αντιλήψεις που δοκιμάζονται ήδη στον κοινωνικό ιστό.

Στο βαθμό αυτό σαφώς το ηθικό δεν είναι νόμιμο γιατί προηγείται αυτού και δεν έχει θεσμοποιηθεί ακόμα ενώ το νόμιμο, με την καθυστέρηση που παρουσιάζει μας εμφανίζεται ως ελλειπές, ανεπαρκές.

Νόμιμο και Ηθικό λοιπόν συναντώνται στις σύντομες εκείνες λαμπρές χρονικές στιγμές όπου η ανθρώπινη κοινωνία καταφέρνει να εναρμονίσει την ασυνείδητη, ατέρμονη εξέλιξη της με τη συνειδητή, οργανωμένη και έλλογη πρόοδο...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Scandal

Διαχειριστής

Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 16,695 μηνύματα.
Θα συμφωνούσα με την εν λόγω φράση μόνο αν λεγόταν για μια δημοκρατική χώρα όπου ο θεσμός της δημοκρατίας εφαρμόζεται κατά ιδανικό τρόπο και υποστηρίζεται από πολίτες συνειδητοποιημένους, με παιδεία.
Οι νόμοι μιας κοινωνίας που θέλει να λέγεται και να είναι δημοκρατική (με ό,τι αυτό συνεπάγει), εξ ορισμού δε μπορούν να έρχονται σε αντίθεση με την ηθική της.

-petros
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Oralee

Τιμώμενο Μέλος

Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
Σε γενικές γραμμές το νόμιμο δεν ταυτίζεται με το ηθικό. Γι' αυτό και υπάρχει διάκριση ανάμεσα στους νόμους που θεσπίζονται από την πολιτεία μέσα από ήδη θεσμοθετημένες με άλλο νόμο διαδικασίες και των οποίων η παράβαση επιφέρει συνέπειες (διοικητικές ή ποινικές) και ανάμεσα στους (άγραφους συνήθως) νόμους της ηθικής, των οποίων η παράβαση επιφέρει μόνο κοινωνική κατακραυγή ή/και απομόνωση. Βρήκα κάποια ενδιαφέροντα άρθρα τα οποία θα σας παραθέσω σχετικά με το ζήτημα:

Νόμοι και Ηθική

Σχετικές έννοιες, όχι όμως ταυτόσημες

Της Βάσως Κιντή

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2008




«Ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό» είπε ο Γ. Βουλγαράκης. Βολικό, ίσως, γι΄ αυτόν, αλλά ευτυχώς όχι ορθό.

Πρώτα απ΄ όλα υπάρχουν νομοθεσίες ανελεύθερων καθεστώτων (τυραννικών. ολοκληρωτικών, ρατσιστικών κ.λπ.) που εξ ορισμού αντιβαίνουν στην ηθική.

Ακόμη όμως και σε μία δημοκρατική φιλελεύθερη χώρα, όπου οι νόμοι θέλουμε να διαπνέονται από ηθικές αρχές (π.χ. αρχές δικαιοσύνης ή μεγιστοποίησης της ωφέλειας για το κοινωνικό σύνολο), δεν αποβλέπουμε στο να κατοχυρώσουμε ηθικές αρχές διά της νομοθεσίας.Δεν θέλουμε να κάνουμε όλους τους ανθρώπους ηθικούς, θέλουμε να τους διευκολύνουμε να συμβιώνουν επ΄ ωφελεία όλων. Γι΄ αυτό οι νόμοι δεν ρυθμίζουν κάθε πτυχή της ζωής. Απαγορεύεται να λέμε ψέματα στο δικαστήριο π.χ., αλλά δεν απαγορεύεται να λέμε ψέματα γενικώς, παρότι αυτό μπορεί να μη θεωρείται ηθικό. Οι νόμοι δεν μας εγκαλούν όταν δεν βοηθούμε τους συνανθρώπους μας παρότι μια τέτοια στάση δεν επιδοκιμάζεται ηθικά.

Οι νόμοι, επίσης, μπορεί να αστοχούν ως προς τις ηθικές αρχές στις οποίες θέλουν να βασίζονται (π.χ. άδικα φορολογικά μέτρα) γι΄ αυτό και επισύρουν την κριτική. Μπορεί ακόμη να περιλαμβάνουν ρυθμίσεις που δεν έχουν σχέση με την ηθική (π.χ. κώδικες οδικής κυκλοφορίας) ή να καθιστούν νόμιμες πράξεις που γενικώς θεωρούνται ανήθικες (π.χ. την πορνεία). Επιπλέον, οι νόμοι ισχύουν για όλους τους πολίτες μιας χώρας ανεξάρτητα από τις πεποιθήσεις που έχουν αυτοί ως προς την ηθική. Οι διαφορετικές απόψεις για την ηθική αξία ή απαξία των αμβλώσεων, της θανατικής ποινής, της ευθανασίας, του γάμου των ομοφυλοφίλων κ.λπ., που παίζουν ρόλο στον διάλογο για τη θέσπιση της νομοθεσίας, μπορεί να διατηρούνται ακόμη κι όταν μια νομοθεσία υιοθετηθεί. Παρότι οι ηθικές μας πεποιθήσεις έχουν αξίωση καθολικότητας (πιστεύουμε δηλαδή ότι οι ηθικές μας αρχές είναι ορθές για όλους), δεν έχουμε την αξίωση να επιβάλλονται διά των νόμων καθολικά. Μια φιλελεύθερη δημοκρατία αναγνωρίζει τον πλουραλισμό των ηθικών απόψεων.

Το ζήτημα της σχέσης νόμων και ηθικής είναι διαφορετικό από το ζήτημα της σχέσης πολιτικής και ηθικής. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι την ηθικοποίηση της πολιτικής επικαλείται και επιθυμεί συνήθως η συντηρητική παράταξη (βλ. π.χ., το «σεμνά και ταπεινά» ή τις οικογενειακές αξίες) αλλά και η Αριστερά που φοβάται και επικρίνει μία κυνική, διαχειριστική λογική της πολιτικής που αποβαίνει εις βάρος των αδυνάτων. Όμως, ακόμη και στην πολιτική, η ηθική θα πρέπει να υπεισέρχεται μινιμαλιστικά διότι οι φιλελεύθερες δημοκρατικές κοινωνίες σήμερα δεν συγκροτούνται επί ηθικών αλλά επί πολιτικών αρχών (που έχουν ως έρεισμα βέβαια ηθικά προτάγματα). Δεν είναι σήμερα ανεκτή η τυραννία της οποιασδήποτε ηθικής πλειοψηφίας.

Τέλος, διαφορετικό εντελώς ζήτημα είναι αυτό της δεοντολογίας. Οι κώδικες δεοντολογίας, ρητοί ή εθιμικοί, δεσμεύουν, μεταξύ άλλων, τα πρόσωπα που τους υιοθετούν πέραν όσων επιβάλλουν οι νόμοι. Οι γιατροί π.χ. δεσμεύονται οικειοθελώς να παρέχουν τις υπηρεσίες τους δωρεάν όταν υπάρχει ανάγκη, χωρίς να τους υποχρεώνει κανείς. Έναντι αυτών των υποχρεώσεων απολαύουν μεγαλύτερου κύρους, ίσως και προνομίων, στην κοινωνία. Έτσι και οι πολιτικοί, λόγω της θέσης που έχουν ή διεκδικούν, αφού διαχειρίζονται τις τύχες μας και θεσπίζουν νόμους, δεν κρίνονται μόνο για το αν τους τηρούν- και ως προς αυτό δεν πρέπει να διαφέρουν από τους άλλους πολίτες-, αλλά και για την εν γένει πολιτεία τους.

Η Βάσω Κιντή διδάσκει Φιλοσοφία στο Τμήμα ΜΙΘΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών
Πηγή

Δέον - Νόμιμο - Ηθικό

Ως δέον [από το ρήμα δει (δέει): πρέπει, είναι ανάγκη] ορίζεται το πρέπον, το ορθό και το αναγκαίο. Η δεοντολογία είναι η τακτική που πρέπει να ακολουθείται στη διεξαγωγή κάποιου έργου ή στην εξάσκηση κάποιου επαγγέλματος.
Ο όρος χρησιμοποιήθηκε αρχικά στη φιλοσοφία. Επινοήθηκε από τον Bentham και δόθηκε ως τίτλος στο περί ηθικής έργο του. Ο «Δεοντολογικός λογισμός» του Bentham είναι η εκτίμηση της ηδονής και οδύνης που ως συνέπεια ακολουθεί κάθε ηθική δράση. Σήμερα, ο όρος χρησιμοποιείται κυρίως στην ιατρική και περιλαμβάνει το σύνολο των ιστορικών, ιατρικών, νομικών και κοινωνικών κανόνων και γνώσεων που σχετίζονται με τη συμπεριφορά του ιατρού και λοιπών νοσηλευτών τόσο κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους, όσο και κατά την ιδιωτική και δημόσια ζωή τους, για λόγους επαγγελματικής ευπρέπειας.
Ο Ιπποκράτης καθόρισε πρώτος και με λεπτομέρειες τις υπέρτατες ανθρωπιστικές και επαγγελματικές υποχρεώσεις του ιατρού, που αποτελούν ως σήμερα τη βάση της δεοντολογίας. Χαρακτηριστικό είναι το κεφάλαιο «Περί ευσχημοσύνης» όπου ο Ιπποκράτης κατακρίνει την αισχροκέρδεια και αγυρτεία και καθορίζει τα γνωρίσματα των σοφών ιατρών που πρέπει να είναι εύσχημοι (ευλογοφανείς, να τηρούν τα προσχήματα), απλοί, απροσποίητοι, με φρόνιμη περιβολή, ευπροσήγοροι (γλυκομίλητοι, φιλόφρονες), καρτερικοί, βραχύλογοι, ψύχραιμοι, πρόθυμοι σε κάθε ανάγκη και παραμυθητικοί (παρηγορητικοί) για τους ασθενείς και τους οικείους τους.
Οι Ιπποκρατικές απόψεις υιοθετήθηκαν από τον Γαληνό (131 μ.Χ.) και αργότερα από την Αραβική Ιατρική Σχολή της Βαγδάτης, τη μεσαιωνική Ιατρική Σχολή του Σαλέρνο και τις Ιατρικές Σχολές της Αναγέννησης. Στοιχεία που άπτονται της ιατρικής δεοντολογίας βρίσκονται και σε παλαιότερες ιστορικές πηγές. Οι Ινδοί είναι οι πρώτοι που παρουσιάζουν σαφείς δεοντολογικές ρήτρες στο βραχμανικό βιβλίο Ayur-Veda, προστάζοντας π.χ. τον ιατρό να περιποιείται με ίση αφοσίωση φτωχούς και πλούσιους ασθενείς. Ο βασιλιάς της Βαβυλωνίας Χαμουραμπί φαίνεται πως είναι ο πρώτος που νομοθέτησε την ιατρική αμοιβή περί το 2000 π.Χ.
Σήμερα οι ιατρικοί (συμπεριλαμβανομένων και των οδοντιατρικών) επαγγελματικοί σύλλογοι και ομοσπονδίες θεσπίζουν, σε συνεργασία με κρατικούς φορείς, συστηματικές διατάξεις που αποτελούν τον δεοντολογικό κώδικα του ιατρικού ή οδοντιατρικού επαγγέλματος, ρυθμίζοντας, μεταξύ άλλων, τις σχέσεις των ιατρών μεταξύ τους και προς τους ασθενείς τους.
Η έννοια του νόμιμου σχετίζεται με την έννοια του δικαίου. Νόμιμο θεωρείται ό,τι είναι σύμφωνο είτε με το φυσικό είτε με το θετικό δίκαιο. Ως φυσικό δίκαιο ορίζεται το σύνολο των κανόνων που ρυθμίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο. Οι κανόνες αυτοί θεωρούνται ότι υπάρχουν πριν τη δημιουργία και έξω από το κοινωνικό σύνολο ως υπερφυσικές έννοιες και έχουν το χαρακτήρα αξιωμάτων. Κατʼ αυτό τον τρόπο, το φυσικό δίκαιο ταυτίζεται με τη θεοκρατική περί δικαίου αντίληψη.
Το θετικό δίκαιο είναι το σύνολο των κανόνων που ρυθμίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά σε ένα συγκεκριμένο τοπικά και χρονικά κοινωνικό σύνολο. Πρόκειται για έργο ανθρώπων, καθόσον οι κανόνες του θετικού δικαίου αποφασίζονται και επιβάλλονται από την άρχουσα (κρατούσα) κοινωνική τάξη. Το θετικό δίκαιο ταυτίζεται με άλλα λόγια με τη νομοθεσία.
Ο όρος ηθικό χαρακτηρίζει ό,τι ανήκει ή αναφέρεται σʼ έναν από τους τρεις κύριους κλάδους της φιλοσοφίας, την ηθική. Κατʼ επέκταση, υποδηλώνει αυτό το άτομο που εκφράζει (φανερώνει) ηθικό χαρακτήρα. Ο ηθικός άνθρωπος είναι αυτός που διαβιεί και ενεργεί σύμφωνα με τις επιταγές του ηθικού νόμου. Ως φιλοσοφικός όρος, η λέξη χρησιμοποιείται για το χαρακτηρισμό των ανθρώπινων πράξεων που απορρέουν από τη βούληση του ατόμου. Υπό την ευρύτερη σημασία του, ο όρος δηλώνει (σε αντίθεση με τον όρο φυσικός) μια πράξη, αδιάφορο αν είναι αγαθή ή κακή, που τελείται με τη συμμετοχή της ατομικής βούλησης. Με τη στενότερη σημασία του, ο όρος εμφαίνει μόνο την καλή πράξη.
Η λέξη ηθική προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη ήθος που συναντάται στον Όμηρο με την έννοια του τόπου διαμονής. Ο Ησίοδος χρησιμοποιεί τη λέξη και με τη σημασία του ψυχικού χαρακτήρα, ενώ ανάλογες σημασίες αποδίδονται και από τους αρχαίους φιλοσόφους Ηράκλειτο και Εμπεδοκλή.
Η εξέλιξη της ηθικής ως φιλοσοφικής επιστήμης διαιρείται σε τρεις κυρίως περιόδους: (α) την αρχαία, (β) τη μεσαιωνική και (γ) τη νεότερη. Στην αρχαία εποχή τέθηκαν τα θεμέλια της θεώρησης των ηθικών φαινομένων, αναζητήθηκε η μέθοδος της έρευνας και οι συζητήσεις κορυφώθηκαν στον προσδιορισμό του ύψιστου αγαθού και στον καθορισμό του σκοπού της ζωής. Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης θεωρούν ότι το ύψιστο αγαθό είναι η θεωρητική ενέργεια του νου. Οι Στωικοί πιστεύουν ότι το ύψιστο αγαθό είναι η απαλλαγή από τα πάθη και ότι άριστος είναι ο τρόπος ζωής του σοφού.
Στο μεσαίωνα, τα ηθικά ιδεώδη καθορίζονται από τη θρησκευτική πίστη. Στους νεότερους χρόνους επανέρχεται η φιλοσοφία στις αναζητήσεις που εγκαινίασε η αρχαιότητα. Ο αριθμός των προβλημάτων που συζητούνται είναι μεγαλύτερος και το ηθικό φαινόμενο εξετάζεται από πολλές πλευρές. Διακρίνονται τα ακόλουθα θέματα: (α) Η πηγή της ηθικότητας, (β) Τα κίνητρα της ηθικότητας, (γ) Γενικότεροι καθορισμοί περί των γνωρισμάτων των ηθικών δεδομένων, (δ) Ο σκοπός της ηθικής πράξης, (ε)Το τέρμα στο οποίο αναφέρεται η ηθική πράξη και (στ) Η από οντολογικής άποψης εκτίμηση των ηθικών δεδομένων.
Με τον όρο ηθικότητα νοείται το σύνολο των ηθικών φαινομένων, γεγονότων και σχέσεων. Ο Καντ κάνει διάκριση ανάμεσα στην ηθικότητα και τη νομιμότητα. Νομιμότητα είναι η συμφωνία της πράξης με τις προσταγές του νόμου, ανεξάρτητα από τα εσωτερικά ελατήρια της πράξης. Στην ηθικότητα, η αυτόνομη και ελεύθερη βούληση καθορίζει τις ηθικές πράξεις. Η λέξη είναι αντίθετη προς την ανηθικότητα και τον αμοραλισμό. Ο Καντ χρησιμοποιεί τη λέξη ηθικός διαφορετικά από το νόμιμος. Νόμιμες είναι οι πράξεις που αναφέρονται σε εξωτερικές μόνο ενέργειες και είναι σύμφωνες με τους νόμους.
Το σύνολο των αρχών και αξιωμάτων που υπαγορεύουν στον άνθρωπο το τι οφείλει να πράττει σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ή να παραλείπει ορίζεται ως ηθικός νόμος. Αυτός πηγάζει από τη λογική και ηθική φύση του ανθρώπου και είναι η υποχρεωτική μορφή με την οποία εμφανίζεται στη συνείδηση το αγαθό. Ξεχωρίζει από το φυσικό νόμο κατά το ότι ο καθένας μπορεί ελεύθερα να παραβεί τον ηθικό νόμο, ενώ ο φυσικός νόμος, ως νόμος της ανάγκης, δεν επιδέχεται εξαίρεση. Τέλος, ορισμένοι Άγγλοι ηθικολόγοι εισήγαγαν την έννοια του ηθικού αισθήματος για να δηλώσουν το συναίσθημα που αντιλαμβάνεται την αγαθή ή κακή ποιότητα μιας πράξης. Με άλλα λόγια πρόκειται για τη συναίσθηση «του καλού και του πρέποντος».

Σ. Κάλφας
Νοέμβριος 2004
Πηγή
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Εσείς συμφωνείτε πως ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό; Ό,τι είναι ηθικό είναι και νόμιμο;

Μπορείτε να σκεφτείτε κάποιο νόμο τον οποίο εσείς θεωρείτε ανήθικο;

Βάση νόμου, σε κάποιες χώρες, αν κλέψεις, σου κόβουν το χέρι.
Αν σκοτώσεις σε σκοτώνουν κ.ο.κ.
Για μένα προσωπικά η θανατική ποινή παράδειγμα, πλέον, είναι ανήθικη
(λέω πλέον γιατί κάποτε δεν είχα άποψη, ήμουν ανάμεσα)

Η ηθική είναι υποκειμενική κι όχι αντικειμενική όμως
Το ίδιο και οι νόμοι, έχουν φτιαχτεί υποκειμενικά από ανθρώπους.

Οταν κάποιος λέει ότι εφόσον είναι νόμιμο, είναι και ηθικό, είναι εντελώς φάουλ γιατί δεν αναγνωρίζει ως όφειλε σαν πολιτικός, ότι οι νόμοι δεν είναι τέλειοι και επιδέχονται πάντα βελτίωση
Οι νόμοι δεν έχουν το αλάθητο γιατί είναι φτιαγμένοι από ανθρώπους που δεν έχουν επίσης το αλάθητο

Επίσης, εγώ προσωπικά, το βρίσκω εξαιρετικά ηθικό να πάω να κλέψω μια τράπεζα και να μοιράσω τα λεφτά στη Λαϊκή
Ελα μου όμως που είναι παράνομο :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

jesse_james

Δραστήριο μέλος

Ο jesse_james αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 464 μηνύματα.
'

Όχι.

Όπως μετέπειτα δήλωσε ο εμπνευστής αυτής της φράσης.




 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ηρώ

Διακεκριμένο μέλος

Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
Βάση νόμου, σε κάποιες χώρες, αν κλέψεις, σου κόβουν το χέρι.
Αν σκοτώσεις σε σκοτώνουν κ.ο.κ.
...σε χώρες που η επιρροή της θρησκείας διαμορφώνει τους πολιτικούς νόμους.
Σύμφωνα λοιπόν με το θρησκευτικό νόμο ισχύουν τα παραπάνω.

Η ηθική της θρησκείας έχει να κάνει με τον φόβο. Φόβος προς την ανώτερη δύναμη που δημιούργησε αυτούς τους 10 κανόνες.
Όπως έγραψε και ο Ντοστογιέφσκι στους "Αδερφούς Καραμαζόφ" αν ο θεός είναι νεκρός όλα επιτρέπονται! :P

Όσο για τους πολιτικούς νόμους, θεσπίσματα "θνητών" για την εξυπηρέτηση του κοινωνικού συμφέροντος και την ομαλή λειτουργία του κράτους δεν είναι;
Προσωπικά βρίσκω άκρως ανήθικο το νόμο της βουλευτικής ασυλίας.
θνητοί με εξουσία = πολιτικοί .. μου προκαλούν μεγαλύτερο φόβο κι απ΄το θεό

Αφού λοιπόν ο Προμηθέας δεν μπόρεσε να κλέψει την "πολιτική σοφία" από τα δωμάτια του Δία και με τη σειρά του να μας τη χαρίσει , πως περιμένουμε απο τους νόμους να είναι ηθικοί, αφού ο ίδιος ο ορισμός της ηθικής είναι ζήτημα πολιτικής σοφίας;
(Μπερδεύτηκα κι εγώ έτσι που τα λέω, επηρεασμένη από ένα γεμάτο διάβασμα Σαββατοκύριακο είπα να διαλογιστώ:P)

Ο tempora! O mores!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
...σε χώρες που η επιρροή της θρησκείας διαμορφώνει τους πολιτικούς νόμους.
Σύμφωνα λοιπόν με το θρησκευτικό νόμο ισχύουν τα παραπάνω.
Ναι δε διαφωνώ
Αυτό όμως δεν αλλάζει και το γεγονός ότι για αυτές τις χώρες αυτός είναι νόμος και για μας είναι ανήθικος νόμος
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

gademis

Τιμώμενο Μέλος

Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 46 ετών και επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ.. Έχει γράψει 1,634 μηνύματα.
ΙΜΗΟ mode on...
Νομική και Δεοντολογία για Μηχανικούς:

Το τι ειναι ηθικό είναι εξ ορισμού υποκειμενικό γιατι ο καθενας έχει μια ελαφρά διαφορετική άποψη για την ηθική. Επίσης δεν μπορεί να αποτυπωθεί σωστά ακόμα και για ένα άτομο τί είναι ηθικό, αφου κρίνει κατα περίπτωση. Ο νόμος λοιπόν είναι ένα μοντέλο του consensus (η του "μέσου όρου" αν προτιμάτε) της ηθικής των ατόμων που ζούν σε μια κοινωνία (μιλάμε για δημοκρατία, σε μια βασιλεία πχ είναι μοντέλο της ηθικής του βασιλιά). Τουλάχιστον αυτό είναι ιδανικά, στην πραγματικότητα επιρρεάζεται και απο άλλα στοιχία (modeling error).

Το μοντέλο λοιπον εξ ορισμού δεν περιγράφει ακριβώς το φαινόμενο που μοντελοποιεί. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχουν αρκετοι παράγοντες που δημιουργούν αποκλείσεις.
1) Αποκλίσεις μεταξύ του "κοινού περι δικαίου αίσθημα" (προσπαθω να ορίσω έτσι το ηθικό consensus, αν και ειναι μια πολύ δυσκολα οριζόμενη εννοια) και της ηθικής του καθε ατόμου.
2) Διαφορα modeling errors ή απο κακή νομοθεσία ή απο άλλους παράγοντες που επιρρεάζουν (βλέπε "αυτες οι πολυεθνικές που με τα λευτα κανουν ο,τι θελουν τους πολιτικους").
3) Καθυστέρηση στη νομοθεσία. Αν αλλάξει το κοινό περι δικαίου αίσθημα για ένα θέμα σχετική αλλαγή στη νομοθεσία μπορεί να πάρει χρόνια.

Βαση αυτών ενώ η νομιμότητα μιας πράξης έχει μεγάλη συσχέτηση με την ηθική της, οι δύο εννοιες δεν ταυτίζονται.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ηρώ

Διακεκριμένο μέλος

Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
Ναι δε διαφωνώ
Αυτό όμως δεν αλλάζει και το γεγονός ότι για αυτές τις χώρες αυτός είναι νόμος και για μας είναι ανήθικος νόμος
Nαι. Θέλω να πω πως σε κοινωνίες που η θρησκεία έχει αυτή την επιρροή είναι αυτή που διαμορφώνει και την ηθική.
Άρα σε αυτές τις κοινωνίες οι συγκεκριμένοι νόμοι είναι και ηθικοί.

Δηλαδή, το θέμα έχει να κάνει με το αν θεσπίζονται νόμοι οι οποίοι εκ των προτέρων θεωρούνται ανήθικοι για την κοινωνία στην οποία εφαρμόζονται.. εκτός αν καταλάβα εγώ λάθος :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,883 μηνύματα.
Αυτά που μπορώ να σκεφτώ τώρα που είναι νόμιμα αλλά όχι ηθικά:

  • Να έχεις σχέση με παντρεμένο.
  • Να δώσει μια μάνα το παιδί της για υιοθεσία.
  • Να κατηγορείς ένα φίλο σου ή ένα συνάδελφο πισώπλατα.
  • Να παρατάς τους ηλικιωμένους γονείς σου σε γεροκομεία ή στο δρόμο.
  • Να παρατάς τη σύντροφό σου επειδή έμεινε έγκυος.
  • Να "κόβεις" σπουδαστές από εξετάσεις λόγω εμπάθειας χωρίς να δίνεις το λόγο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

self-instructive depressing

Περιβόητο μέλος

Ο self-instructive depressing αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 6,397 μηνύματα.
Στις 4 Σεπτεμβρίου του 2008, ο τότε υπουργός Ναυτιλίας και Νήσων, Γιώργος Βουλγαράκης, γνωστός κι έμπειρος πολιτικός, ευρισκόμενος εν αμύνη έκανε την περιβόητη πλέον δήλωση, στο κεντρικό δελτίο του Mega, με την Όλγα Τρέμη: "Ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό".


όχι όσο υπάρχουνε ανήθικοι νόμοι
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Alex-k

Νεοφερμένος

Ο Alex-k αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 52 ετών. Έχει γράψει 28 μηνύματα.
ηθικό είναι ότι μπορεί ό οποιοσδήποτε να το έχει χωρίς να βλάπτει τον εαυτό του η τους γύρο του αν δεν είναι παράλογοι(όταν το αναφέρουν ότι τους βλάπτει)
ηθικό είναι ο γάμος και οι οικογένεια αν αυτό δεν βλάπτει τα πιστεύω του ενός από το ζευγαράκι η αν δεν βλάπτει το μέλλον και τα όνειρα των παιδιών που θα γεννηθούν
ηθικό είναι να δουλέψεις και να μορφωθείτε αν αυτό δεν βλάπτει τον όποιο,α περιμένεις την γνώση(χωρίς την συγκατάθεση του) η δεν βλάπτει μελλοντικά εσένα και την κοινοβιακή κοινωνία που θα φτιαχτεί
ηθικό είναι να φας κρέας αν φυσικά αυτό δεν βλάπτει τα ζωάκια που δεν το νομίζω
συνεχίστε .....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

prime

Πολύ δραστήριο μέλος

Η prime αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,680 μηνύματα.
Αυτά που μπορώ να σκεφτώ τώρα που είναι νόμιμα αλλά όχι ηθικά:

  • 1 Να έχεις σχέση με παντρεμένο.
  • 2 Να δώσει μια μάνα το παιδί της για υιοθεσία.
  • 3 Να κατηγορείς ένα φίλο σου ή ένα συνάδελφο πισώπλατα.
  • 4 Να παρατάς τους ηλικιωμένους γονείς σου σε γεροκομεία ή στο δρόμο.
  • 5 Να παρατάς τη σύντροφό σου επειδή έμεινε έγκυος.
  • 6 Να "κόβεις" σπουδαστές από εξετάσεις λόγω εμπάθειας χωρίς να δίνεις το λόγο.

Κι όμως αρκετά από αυτά που παραθέτεις είναι παράνομα :)

1.Αν έχεις σχέση με παντρεμένο -αν θυμάμαι σωστά-η σύζυγος έχει το δικαίωμα αγωγής κατά της ερωμένης για προσβολή της έγγαμης συμβίωσης και αξίωση αποζημίωσης. Επιφυλλάσσομαι όμως να το βρω κάπου, μπορεί να κάνω και λάθος.
3. εξύβριση ή δυσφήμιση ή συκοφαντική δυσφήμιση ανάλογα τις περιστάσεις.
4. η διατροφή δεν είναι υποχρέωση μόνο των γονιών στα τέκνα αλλά και το αντίστροφο και επιπλέον προβλέπεται και μεταξύ αδερφών με την προυπόθεση της απορίας του δικαιούχου και της ευημερίας του υπόχρεου. Είναι ποινικό αδίκημα αν έχει επιδικασθεί διατροφή από δικαστήριο και δεν καταβάλλεται.
5.άρθρο 359 Π.Κ. :εγκατάλειψη εγκύου
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
αυτες τις ερωτησεις περι νομιμου και ηθικου γιατι δεν τις εκανε κανενα ςτο80-90 και το 94 που ο παπανδρεου ετρωγε απο παντου και το κωλοαπιτο του ειχε γινει βουκινο?τα πρωτα χρπονια του πασοκ που γινοταν το φαγοποτι του αιωνα..γιατι ετρωγαν και πολοι απο κατω!

και οταν τρωει κλεμμενα ο αλλος και εσυ τρως παρεα δεν υπαρχει ανηθικοτητα..αλλα αν εχει λεφτα ο αλλος και εσυ μενεις στην απεξω ειναι ανηθικο!


και ερωτω..για ολους τους πολιτς δεν ισχυουν οι ιδιοι νομοι?οπως οποιοσηποτε ελλην πολιτης αν εχει εταιρια μπορει να επεναδυσει εκει λεφτα για να πληρωνει λιγοτερο φορο..το ιδιο μπορει να κανει και ο υπουργος..1

γιατι τεοια υποκρισια?να πουν να αλλαξουμε τον νομο περι φοροαπαλλαγης ναι!αλλα να θελουμε να ισχυσουν αλλοι νομοι για τους πολιτκους και αλλοι για εμας ειναι αδικο..δεν ειναι ηθικη..ειναι απλα ζηλια!γιατι δεν τρως παρεα!

και δυστυχως ο εεληνικος λαςο ειναι σαν τους πολιτκους του..αν τρωει καλα ειναι μπουκωμενος και δεν μπορει να φωναξει για ανηθικοτητα!θα πνιγει βλεπετε!πρεπει πρωτα να καταπιει:P,,τοτε δεν βλεπει ουτε ανηθικοτητες ουτε τιποτα...αλλ αν αδιασει το στομαχι..ξαφνικα γινεται ηθκος και κατακεραυνωνει τους ανηθικους που τρωνε-δικαια ή αδικα-..αν ξαναμπουκωθει με το φαι βεβαια..παλι θα ηρεμησει..

σαν το μωρο..οταν φωναζει το ταιζεις και ολα καλα..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Heptamer

Δραστήριο μέλος

Ο Heptamer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 688 μηνύματα.
H οικονομία,μπορει τυπικά να λειτουργήσει μονη της,αλλά διχως το εποπτεύον κράτος (την πολιτική) ειναι ανευ ουσιας.

Η πολιτική,επισης,δεν εχει αναγκη την ηθική για να λειτουργήσει. Δεν εχει ουσια ομως,αν δεν ειναι (ελαχιστως) ηθική.

Η ηθική,κρατα τα γκεμια της πολιτικής για να μην ξεστρατισει,οπως η πολιτικη κρατα τα γκεμια της οικονομιας,για να μην παθει το ιδιο και τη τελευταια.

Με το "οτι ειναι νομιμο,ειναι και ηθικό",ο Βουλγαράκης απλά παραδεχτηκε πως ειναι ενα "νομοταγές κάθαρμα"...

Το θεμα ειναι: θελουμε θεσμοθετημένα καθαρματα να μας κυβερνουν???
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
νομοταγές κάθαρμα

οπως πολλοι απλοι πολιτες..απτους πολιτες βγαινουν και πολιτικοι..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

kratos.dog

Νεοφερμένος

Ο kratos.dog αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 50 ετών. Έχει γράψει 14 μηνύματα.
νομίζω πως ταυτίζεται με την διαφορετικότητα των ποινών . Αυτό από μόνο του δηλώνει την αδυναμία του νόμου να μπορεί να πλαισιώνει όλες τις κοινωνικές συνιστώσες , σε μια κοινή συνισταμένη , όπου όλοι θα είναι ακριβοδίκαια κρινόμενοι . Το ρόλο αυτό τον αναλαμβάνει ο δικαστής όπου κι αυτός με τη σειρά του δεν μπορεί να επιτύχει το απόλυτο . Μπορεί όμως να ελαχιστοποιεί το όποιο χάσμα υπάρχει ανάμεσα στο νόμο και τον ανθρώπινο παράγοντα . Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι πως ο νομοθέτης δεν είναι ο δικαστής αλλά μια ομάδα ανθρώπων οι οποίοι δεν δίνουν λόγο πουθενά για τα νομοθετήματα που κατασκευάζουν . Φυσική συνέπεια λοιπόν είναι η κατά συμφέρον τους νομοθέτηση . Επίσης φυσική συνέπεια είναι ότι αφού δεν ελέγχονται ποτέ δεν αναθεωρούν ποτέ , παρά μόνο όταν είναι για το δικό τους συμφέρον . Επιτυχαίνουν λοιπόν το απόλυτο ... αφού έχουν αφαιρέσει τα πάντα , ανθρωπισμό , αξία , και ότι άλλο μπορεί να σταθεί ανασταλτικός παράγοντας στο συμφέρον τους . Έτσι κάποιοι από εμάς σκαφτόμαστε ότι το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό . Αυτό λοιπόν το ξέρουν όλοι. Απλά παρά πολλοί από εμάς κυρίως στην Ελλάδα μας ενδιαφέρει τα συμφέροντα μας να έπαιρναν άμεσα από τα συμφέροντα των νομοθετών και έτσι αποδυναμώνουμε το όποιο μηχανισμό έλεγχου θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί . ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΣ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Μιχάλης9867

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Μιχάλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Νάξος (Κυκλάδες). Έχει γράψει 895 μηνύματα.
καλημέρα σας και καλώς σας βρήκα,πολύ όμορφος ιστότοπος είναι το e-steki.

σχετικά με το θέμα του τόπικ τώρα, εχω να πώ οτι η ηθική είναι ένας τομέας ευρύτερος απ' αυτον της νομημότητας,ανήθικο μπορεί να είναι ένα βλέμμα, αυτό δεν σημαίνει οτι είναι και αξιόποινο.Ανήθικο είναι που σέρνουν στην τηλεόραση κάθε φουκαριάρη και εκμεταλεύονται τον πόνο ,εμπορευματοποιώντας το κλάμα και την προσωπική του ζωή (και εδώ ,επειδή ίσως πούν ότι ο καθένας που υπόκεινται σε δημοσιότητα είναι συνυπεύθυνος-θα συμφωνήσω-ας αναλογιστούν τι θα έκαναν αν είχαν ένα παιδί με νεοπλασία και κανένας δεν τους παρείχε την κατάλληλη υποστήριξη.Για να καταλάβετε σε τι κατάσταση έχει φθάσει η κοινωνία μας ας αναλογιστούν όσοι θυμούνται την υπόθεση Σορίν Ματέι, ο οποίος και ζητούσε αποκλειστικά τον Χατζηνικολαου ,για να μιλήσει )
Αρα λοιπόν η ανηθικότητα όχι μόνο υπάρχει αλλά πολλές φορές συγκαλύπτεται απο τον ίδιο τον νόμο!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι πως ο νομοθέτης δεν είναι ο δικαστής αλλά μια ομάδα ανθρώπων οι οποίοι δεν δίνουν λόγο πουθενά για τα νομοθετήματα που κατασκευάζουν . Φυσική συνέπεια λοιπόν είναι η κατά συμφέρον τους νομοθέτηση . Επίσης φυσική συνέπεια είναι ότι αφού δεν ελέγχονται ποτέ δεν αναθεωρούν ποτέ , παρά μόνο όταν είναι για το δικό τους συμφέρον . Επιτυχαίνουν λοιπόν το απόλυτο ... αφού έχουν αφαιρέσει τα πάντα , ανθρωπισμό , αξία , και ότι άλλο μπορεί να σταθεί ανασταλτικός παράγοντας στο συμφέρον τους . Έτσι κάποιοι από εμάς σκαφτόμαστε ότι το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό . Αυτό λοιπόν το ξέρουν όλοι. Απλά παρά πολλοί από εμάς κυρίως στην Ελλάδα μας ενδιαφέρει τα συμφέροντα μας να έπαιρναν άμεσα από τα συμφέροντα των νομοθετών και έτσι αποδυναμώνουμε το όποιο μηχανισμό έλεγχου θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί . ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΣ

Σύμφωνα μ' αυτά που λες, θα ήθελες ένα νομικό σύστημα που θα στηριζόταν στην ηθική και θα την νομοθετούσε; Δεν θα ήταν ένα τέτοιο σύστημα κάπως...ηθικολογικό, όπως συχνά κατηγορούμε το νομικό σύστημα των ΗΠΑ; Νομίζω πως κάτι τέτοιο υπονοεί και ο Μιχάλης, όταν λέει ότι "ανήθικο μπορεί να είναι ένα βλέμμα, αυτό δεν σημαίνει οτι είναι και αξιόποινο". Είδες για παράδειγμα τι γίνεται στις ΗΠΑ λόγω του νόμου περί σεξουαλικής παρενόχλησης; Κάθε βλέμμα μπορεί να σε φέρει ενώπιον του δικαστηρίου...

Επίσης, σε ποια ακριβώς ηθική θα μπορούσε να στηριχθεί ένα τέτοιο σύστημα; Η ηθική δεν είναι κοινή για όλα τα μέλη μιας κοινωνίας, αλλά ούτε και σταθερή ως αξία στο πέρασμα του χρόνου...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 6 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top