Τάση "ό,τι νομίζεις"

C.M.

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η C.M. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 286 μηνύματα.
Έχω μια τάση να βρίσκω δικαιολογίες στις συμπεριφορές των άλλων, να ρίχνω φταιξίματα στον εαυτό μου. Αυτό δεν ξέρω αν πηγάζει από χαμηλή αυτοεκτίμηση ή από το αντίθετο. Δεν ξέρω αν οφείλεται επίσης όλο αυτό σε άλλο ψυχολογικό κουσούρι.

Όταν αισθανθώ αδικημένη ή παρεξηγημένη λέω "ό,τι νομίζεις" και να σταματάω εκεί χωρίς να έχω τη ψυχραιμία, την κράση, την διάθεση να μπαίνω σε διαδικασίες να κάθομαι να βάζω τα πράγματα κάτω, να τα αναλύω, να τα εξετάζω, να προσπαθώ να ξεκαθαρίσω τη θέση μου, να δείξω τι είμαι, ποιά είμαι, γιατί είμαι και όλα τα σχετικά, δεν κάνω καμία απολύτως προσπάθεια, όχι να επιβάλω, απλά να εξηγήσω τη θέση μου. Δηλαδή και να προσπαθήσω να αρχίσω να λέω "όχι δεν είναι έτσι είναι αλλιώς" το σταματώ, μου δημιουργεί έντονη δυσφορία το όλο συναίσθημα. Τι είναι αυτό; Ηττοπάθεια; Κάτι άλλο;

Αυτό φυσικά δεν συμβαίνει στα επαγγελματικά, όταν χειρίζομαι θέματα αλλονών. Συμβαίνει με τα προσωπικά μου, με θέματα που αφορούν εμένα, που απευθύνονται στο χαρακτήρα μου και στη συμπεριφορά μου.

Επιζητώ εκείνες τις στιγμές απεγνωσμένα ησυχία. Αποφεύγω τις εντάσεις και τους καυγάδες και όλη την γκάμα που τα υπονοεί και τα εξυπηρετεί, με τρόπο σαν να τα φοβάμαι. Αν τώρα μου πει κάποιος "είσαι έτσι", αποδίδοντας μου ένα κακό, ψευδή, άσχημο χαρακτηρισμό, θα του πω "είμαι" αρκεί να σταματήσει εκείνη η διαδικασία του να λέει ο ένας στον άλλο, η γεμάτη ένταση, ταραχή, αδρεναλίνη. Θα του ζητήσω και συγγνώμη αρκεί να σιωπήσει, και θα νιώθω την ανάγκη να σταματήσει να ασχολείται μαζί μου. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία αν είμαι ό,τι λέει, αρκεί που το πιστεύει, που έκανα κάτι για να το πιστεύει, άσχετα αν δεν μπορώ να το προσδιορίσω.

Ίσως πάλι να θεωρώ κάποιες σχέσεις, κάποιες εντυπώσεις, δεδομένες με συγκεκριμένο τρόπο και να με την πρώτη αμφισβήτηση, με την πρώτη στραβή, να θεωρώ ότι έχουν γκρεμιστεί όλα, έχουν σταματήσει όλα εκεί, δεν έχει οποιοδήποτε νόημα να χτιστεί ξανά το οικοδόμημα μιας φιλίας ή μιας γνωριμίας με επανατοποθετήσεις και όλα τα λοιπά. Αυτό που λέμε όταν κλονιστεί μια φορά η εμπιστοσύνη δημιουργείται μια μόνιμη χαραγή, μέσω της οποίας θα μπορεί κάθε μελλοντική φορά να κλονίζεται. Ίσως δεν έχω γενικότερα ψυχικές - συναισθηματικές αντοχές. Ίσως πληγώνομαι. Ίσως άλλο.

Αυτό το "ό,τι νομίζεις" όμως αναρωτιέμαι κάποιες φορές τι συνέπειες μπορεί να έχει για τους άλλους οι οποίες μπορούν να τους βλάψουν.

(είμαι για δέσιμο; :confused: )
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dimitral

Δραστήριο μέλος

Η dimitral αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 413 μηνύματα.
ειναι πολυ πιθανο να εισαι για δεσιμο ,ναι!(πλακιτσα....)

μου θυμιζεις εμενα πριν μερικα χρονια.ετσι ακριβως ,δεν μπορουσα να αντιδρασω σε τιποτα.οταν μου ελεγαν κατι ,ελεγα δεν μπορει για να το λεει ετσι θα ειναι ,κι αν δεν ειναι αρκει που το πιστευει κι αφου το πιστευει δεν εχει νοημα να προσπαθησω για τιποτα.ζηταγα πολυ ευκολα συγνωμη,ελεγα συνεχεια ευχαριστω.δεν αντεχα να τσακωθω με κανεναν και για κανενα λογο.συμβιβαζομουν πολυ ευκολα με την συμπεριφορα των αλλων γυρω μου.ωσπου συνεβη ενα γεγονος που ετριξε τα θεμελια μου και τα ειδα ολα αλλιως.καταλαβα οτι την ζωη πρεπει να ζεις με ολο σου το ειναι και δεν πρεπει να επιτρεπεις σε κανεναν και σε τιποτα να σε χαλαει.
κι ετσι καταλαβα οτι η συμπειφορα μου αυτη (που μοιαζει με την δικη σου)οφειλοταν σε διαφορους λογους οπως: ημουν ιδιαιτερα ηττοπαθης και ηθελα να περναω απαρατηρητη και να μην "ενοχλω",πιστευα οτι δεν εχω πραγματικους φιλους κι οτι κανεις δεν με αγαπαει και γι αυτο φοβομουν οτι αν τσακωθω θα χασω κι αυτα τα λιγα που ειχα,φοβομουν να παραδεχτω οτι τελικα μπορει να μην ειμαι και πολυ καλος ανθρωπος και μπορει κι εγω να πληγωνω τους ανθρωπους,φοβομουν να ζησω το τωρα και παντα προσδοκουσα καλυτερες μερες παντα ημουν υπερ του πολιτισμενου διαλογου με επιχειρηματα και παντα συγκρατουσα οποιοδηποτε συναισθημα υπηρχε περιπτωση να με βγαλει εκτος οριων με την δικαιολογια οτι αν θυμωσω πολυ γινομαι "επικινδυνη".
δεν ξερω αν βλεπεις τιποτα κοινο στην δικη σου συμπεριφορα.και δεν ξερω κι αν δικαιολογειται και ειναι "υγιες" να εχει κανεις αυτην την συμπεριφορα.καθε ανθρωπος ειναι διαφοερετικος ,τα βλεπει τα πραγματα διαφορετικα,εξαρταται απο πολλους παραγοντες.ποιος μπορει να σου πει ειναι σωστο και τι λαθος;
εγω τα αλλαξα ολα αυτα καποια στιγμη που θυμωσα με ολους και με ολα.θυμωσα τοσο πολυ που αλλαξα ολη την ζωη μου.την γυρισα απο την αναποδη,την τιναξα και την ξαναεφερα στα ισα της.ε,και τωρα απλως την γουσταρω και περναω καλα.κι οταν θελω τσαμπουκαλευομαι και θυμωνω και φωναζω και αντιδρω και ο,τι θελω κανω.

οσο για το "οπως νομιζεις" σκεψου μηπως οι αλλοι το παιρνουν σαν αδιαφορια,μηπως τελικα χωρις να το θες περνας τετοιο μηνυμα.μονο αυτο ....κατα αλλα δεν νομιζω οτι πρεπει να σε προβληματιζει και ιδιαιτερα.αυτη εισαι.αυτο εισαι εσυ.για να το αλλαξεις πρεπει να εχεις λογο και αφορμη.αλλιως απλως θα μουρμουριζεις συνεχεια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

alis

Πολύ δραστήριο μέλος

Η alis αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,134 μηνύματα.
Οχι φυσικα και δεν εισαι για δεσιμο!Πολλοι αντιδρουν ετσι - το ιδιο και εγω -...Ισως ειναι απλα μια αδιαφορια για την γνωμη των αλλων και ειναι αρκετα φυσικο να θελουμε να τελειωσουν οι δυσαρεστες και πιεστικες αυτες καταστασεις..Τοτε ψαχνουμε απεγνωσμενα λιγες στιγμες ηρεμιας και μοναξιας για να συνελθουμε...Ισως ομως αυτη η απουσια αντιδρασης να μην ειναι παντα η καταλληλη...Προσωπικα προσπαθω να ξεχωρισω τα θεματα στα οποια δεν χρειαζεται να επιμεινω αφου ειναι ασημαντα και να πω απλα ενα ''Ναι,ναι οτι πεις''(ειτε ειρωνικα,ειτε οχι) η ενα ''Οτι νομιζεις'' και θεματα στα οποια οσο και αν δεν θελω να κατσω να το αναλυσω πρεπει να το κανω...Δεν βγαινει παντα σε καλο,οδηγει στον εκνευρισμο μου συχνα και του συνομιλητη μου,αλλα δεν μπορουσα να επιτρεψω να λεγεται λογου χαριν κατι ασχημο για μενα η μια λαθος αποψη και να μην παρω θεση οσο και αν η επακολουθη συζητηση ειναι επωδυνη...Προσπαθησε να αντιδρασεις μερικες φορες και οταν δεις τα αποτελεσματα κατεληξε στο ποια μεθοδο αντιμετωπισης προτιμας..Αν και καθε κατασταση πρεπει εξαταζεται απο ολες τις οπτικες γωνιες και μετα να δρασεις..Οχι απλα επειδη εχεις μια συνηθεια...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Ειναι κακη συνηθεια. Σου προτεινω να ψαξεις τροπους να την αποβαλλεις σιγα σιγα. Γιατι ετσι απλα αποφευγεις την αντιμετωπιση οποιουδηποτε προβληματος...το οποιο φυσικα δεν θα εξαφανιστει απο μονο του.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
Έχω μια τάση να ...

λέω "ό,τι νομίζεις" και να σταματάω εκεί ... Τι είναι αυτό; Ηττοπάθεια; Κάτι άλλο; ...
Αυτό το "ό,τι νομίζεις" όμως αναρωτιέμαι κάποιες φορές τι συνέπειες μπορεί να έχει για τους άλλους οι οποίες μπορούν να τους βλάψουν.

(είμαι για δέσιμο; :confused: )

- Πρώτον: έχεις εξυπνάδα, πάνω από το "μέσο όρο" (τουλάχιστον!).
- Δεύτερο: αποφεύγεις τις άσκοπες τριβές...
- Τρίτο: σέβεσαι την ελευθερία των άλλων (ακόμη και ανοησίες να λένε!), οπότε,
- Τέταρτο: Ένα ελεύθερο άτομο σαν εσένα, δύσκολα το δένει κανείς!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Οταν δε, θεωρει καποιος οτι εχει αδικηθει, δεν ειναι και οτι καλυτερο να σκυβει παντα το κεφαλι. Απορω για ποιο λογο θα το επικροτουσε αυτο καποιος..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

kalypso

Περιβόητο μέλος

Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Οταν δε, θεωρει καποιος οτι εχει αδικηθει, δεν ειναι και οτι καλυτερο να σκυβει παντα το κεφαλι. Απορω για ποιο λογο θα το επικροτουσε αυτο καποιος..

Δεν πιστεύω πως θα το επικροτούσε, σε αυτή την περίπτωση.. Και προσωπικά κατανοώ ότι μπορεί κάποιος να έχει κουραστεί να εξηγεί- να τεκμηριώνει, να δίνει επιχειρήματα, να προσπαθεί σε σχεδόν μόνιμη βάση να γίνουν οι απόψεις, οι θέσεις του ή ό,τι άλλο.. απόλυτα κατανοητές από κάποιον/κάποιυς και να μην παρεξηγηθούν ή εκληφθούν με άλλο τρόπο, διαφορετικό από αυτόν ο οποίος ήταν η αρχική πρόθεση του ατόμου που τις εξέφερε. Είναι μία αρκετά κουραστική και ψυχοφθόρα διαδικασία και απαιτεί πολλή ενέργεια, την οποία πολλές φορές το ίδιο το άτομο αρνείται να καταναλώσει για το συγκεκριμένο σκοπό. (εξηγώ παρακάτω..:))
Ειδικά όμως, κατανοώ την περίπτωση που κάποιος έχει επιχειρήσει άπειρες φορές στο παρελθόν να εξηγήσει, να δείξει καλή διάθεση και να φωτίσει κάθε πιθανά σκοτεινό σημείο, ώστε ο συνομιλητής του να καταλάβει ακριβώς τι εννοεί- ενώ ο απέναντι δεν δείχνει την ίδια διάθεση να αναλύσει το δικό του σκεπτικό ή έχει μία τάση να ζητάει συνεχώς περισσότερες εξηγήσεις, επειδή ο ίδιος δεν έχει καμία πρόθεση να μετακινηθεί από τις δικές του θέσεις.

Όταν ο συνομιλητής σου είναι οχυρωμένος πίσω από έναν τοίχο, και ό,τι κι αν πεις βλέπεις πως δεν είναι ότι δεν το καταλαβαίνει, μα ότι δεν έχει τη διάθεση να το καταλάβει, απλά σταματάς να προσπαθείς. Δεν είναι η εύκολη λύση, είναι ίσως η αγανάκτηση.. Γιατί όταν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις ενός σωστού διαλόγου, μιας σωστής συζήτησης, πώς εσύ θα ακολουθήσεις τους "κανόνες", αν εκείνος δεν έχει καμία τέτοια πρόθεση;..

Οπότε ακόμα και το να γειώνεις κάποιον, σε μία προσπάθειά του να συζητήσετε για να βρεθεί μια λύση, σημαίνει ότι ίσως να έχεις ξαναδει το έργο με άλλη παρόμοια συζήτηση, και ταυτόχρονα ότι μάλλον κάτι στη στάση ή τη συμπεριφορά του σου δείχνει ότι αυτός ο άνθρωπος έχει μία άποψη και έχει σκοπό να επιμείνει σε αυτήν και να μην κάνει καμία προσπάθεια να ακούσει οποιαδήποτε άλλη. Οπότε δεν μπαίνεις εξ αρχής στον ..κόπο να του εξηγήσεις γιατί θεωρείς ότι η άποψή σου είναι σωστότερη/προτιμότερη/πιο συνετή κλπ κλπ.- γιατί βλέπεις ότι ήδη έχει εγκλωβιστεί μέσα στη δική του και έχει υψώσει γύρω του τείχη. :)

Στην περίπτωση τώρα που κάποιος έχει αδικηθεί, για μένα, δεν θα έπρεπε να σκύβει το κεφάλι.. Αλλά πάλι κατανοώ ότι για τους παραπάνω λόγους, ενδεχομένως να θεωρεί περιττό να έρθει σε αντιπαράθεση με τον άλλο, αφού ξέρει πως εκείνος μπορεί (είναι ελευθερος, έχει το δικαίωμα) να έχει τη γνώμη του (και η οποία μπορεί πάλι να είναι διαφορετική από τη δική του).
Το μόνο που δεν θα μπορούσα να δεχτώ σε καμία περίπτωση, είναι το να μην έρχεσαι στην αντιπαράθεση για τους λάθος λόγους- γιατί άλλο να του αναγνωρίζεις το δικαίωμα να έχει την άποψή του για κάποιο θέμα, αλλά εσύ να συνεχίσεις να πιστεύεις αυτό που πίστευες και να ξέρεις ότι μπορείς να το στηρίξεις με πληθώρα επιχειρημάτων (ή φυσικά να αλλάξεις γνώμη, εφόσον δεις πως πράγματι έχει δίκιο- στην οποία περίπτωση δεν μπαίνεις στη διαδικασία επειδή αναγνωρίζεις ότι έχει δίκιο..)
και άλλο το να θεωρείς αυτόματα ότι επειδή έχει κάποια άποψη, διαφορετική από τη δική σου, σημαίνει αυτόματα πως είναι σωστή και άρα παραιτήσαι (επειδή απογοητεύεσαι). Το πρώτο το δέχομαι και το κατανοώ απολύτως, το δεύτερο όχι..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Δεν ξερω κατα ποσο η Χριστινα μιλησε οτι συμβαινει επι μονιμου βασεως να πρεπει να εξηγει, και να αναλυει, και να φθειρεται, και να μην εχει καλους ακροατες ,κλπ,κλπ. Σε τετοιες περιπτωσεις ναι οκ. Αλλα δεν σχηματισα τετοια εντυπωση. Εγω καταλαβα οτι πολυ νωρις τους απομονωνει για να μην υπαρξει η παραμικρη ενταση. Η ζωη δεν γινεται ομως και χωρις την παραμικρη ενταση...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

C.M.

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η C.M. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 286 μηνύματα.
- Πρώτον: έχεις εξυπνάδα, πάνω από το "μέσο όρο" (τουλάχιστον!).
- Δεύτερο: αποφεύγεις τις άσκοπες τριβές...
- Τρίτο: σέβεσαι την ελευθερία των άλλων (ακόμη και ανοησίες να λένε!), οπότε,
- Τέταρτο: Ένα ελεύθερο άτομο σαν εσένα, δύσκολα το δένει κανείς!

Εγώ; :confused: :P

Επι μονίμου βάσεως συμβαίνει... Το χειρότερο κομμάτι είναι το μετέπειτα, όταν αισθάνομαι και αδικημένη από πάνω...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 0 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top