Δικές μας δημιουργίες στίχων ή μουσικής

Apro · 02-07-09

Αρχική Δημοσίευση από Νωεύς:
Φλου, ντε φάκτο κι εναλλάξ, η ζωή μας σε τρεις λέξεις,
πόσο, φίλε μου, θα αντέξεις;
.......
(ρεφραίν, αφιερωμένο στον εξαίρετο Apro)

αυτά είναι που με μπερδεύουν
δυο ερωτήσεις σε μία
σε ποια να απαντήσω
μάλλον σε καμμία
μα ξέρεις νιώθω υπόχρεος
λόγω αφιέρωσης
δυο στίχους σου χρωστάω
ελπίδα αναπτέρωσης...

αφιερωμένο στον Νωεύς....

Apro · 02-07-09

μα τι κι αν άκουσα τόσα πολλά
μα τι κι αν είπα άλλα τόσα
κι αν είδα, άπειρες εικόνες
και ένιωσα για λίγο
μέσα από το βλέμμα σου
κοιτάω πως θα φύγω....

Apro · 03-07-09

παγιδευμένος σε ένα σώμα
πάνω σε μία σφαίρα
γύρω από πλανήτες
μέσα σε μία μέρα
ελεύθερος σε ένα ψέμα
πάνω σε πιστεύω
γύρω από εικόνες
μέσα σε μία γυάλα
παγιδευμένος μέσα στο νου μου
κάτω από σκέψεις
κοντά σε εσένα
μακρυά από εμένα
ελεύθερος μέσα στο χρόνο
κάτω από αισθήματα
κοντά σε ένα Θεό
μακρυά από τον παράδεισο....

για το γατούνι....

Apro · 03-07-09

το σταυροδρόμι

ακόμα μια φορά, πάλι το ίδιο έργο
δύο επιλογές,σενάριο περίεργο
κινήσεις από σκάκι, στρατηγική αλλόκοτη
ο χρόνος μου αντίπαλος, μια έκφραση απρόσωπη
παιχνίδια της ζωής,η λύση στην εξίσωση
φωνές του παρελθόντος, ακόμα μια ανίσωση
χρώματα σε όνειρο, καινούριος εφιάλτης
συμφέροντα πολέμου, το νόημα της κάλπης
φίλος και εχθρός μου, η λέξη ειρωνία
ο πάγος στην καρδιά, αρχαία τραγωδία
καινούρια ερωτήματα, ψεύτικες απαντήσεις
απάνθρωπα πειράματα, ξυπνάνε αναμνήσεις....

Apro · 3 Ιουλίου 2009

έχει σημασία
αν νιώθω, ότι γράφω
μολύβι μου η στιγμή
που πρέπει να εστιάσω
στο χάος μια φωνή
έχει σημασία
αν μπορώ και σκέφτομαι
η παίζω με τις λέξεις
πως πρέπει να τονίσω
αισθήματα μαιμού....

Great Chaos · 03-07-09

Θα ήθελα εδώ να διακόψω τον ανεξάντλητο ποιητικό οίστρο του φίλου μου του Άπρο και να κατεβάσω λίγο το επίπεδο του θέματος...

Θα δημοσιεύσω ένα στιχάκι που έγραψα πριν από λίγα χρόνια, όταν η κόρη μου ξεκίνησε τη Δευτέρα δημοτικού, μετά από πρόσκληση της δασκάλας να γράψουν τα παιδιά ένα ποιηματάκι. Το έγραψα μαζί με την κοράκλα μου, γι' αυτό όσο κι αν σας φαίνεται... ποταπό και παιδιάστικο, εγώ το αγαπώ και όταν το σκέφτομαι χαμογελώ.

Είπα λοιπόν να μοιραστώ ένα χαμόγελο μαζί σας:

Με ηλιόλουστο καιρό,
να διαβάσω δεν μπορώ
και η τσάντα μου βαριά,
σαν τη βαρυχειμωνιά.
Τα σχολεία άνοιξαν,
οι μπελάδες άρχισαν.

Τα παιδάκια ζωηρά,
σαν θηρία στα κλουβιά
κι η δασκάλα μου η φτωχή,
το θεό παρακαλεί:
Κάνε θεέ μου ένα θαύμα,
νά 'ναι διάλειμμα για πάντα...

Είχε μεγάλο σουξέ, μέχρι και στην εφημερίδα του σχολείου δημοσιεύτηκε... :lol:

Apro · 04-07-09

θυμάμαι όταν πήγαινα λύκειο
τεχνολογική κατεύθυνση
αγαπημένο μάθημα το σχέδιο
ώρες χαράς δημιουργίας
η καθηγήτρια η καλή μας
μας αναθέτει εργασία
φτιάξτε ότι θέλετε μας λέει
από υλικό και φαντασία
μα τι να φτιάξω σκέφτηκα
ξύλινο αεροπλανάκι
ένα κομμάτι ξύλο αγόρασα
δυο φύλλα για φτερά
στο εργαστήρι άρχισα
σχήμα να του δίνω
με πλάνες και σκαρπέλα
προορισμό τον ήλιο
μα δεν το ολοκλήρωσα
το πήρα όμως μαζί μου
και που και που το σκάλιζα
του έδινα μορφή
μια σκέψη ωραία έκανα
μόλις το τελειώσω
με χρώμα να το ντύσω
με χρώμα φωσφορούχο
να το στηρίξω με κλωστές
πάνω στο ταβάνι
και μόλις φεύγει ο ήλιος
ν' αρχίζω τα ταξίδια
και έτσι όντως έγινε
μόνο αυτά μου 'μείναν
ταξίδια φαντασίας
με αεροπλάνο φάντασμα....

Apro · 04-07-09

η περιήγηση

πολλά μαθαίνεις και τόσα φτιάχνεις
η φαντασία σου, σε ταξιδεύει
πολλά ακούς και τώρα ψάχνεις
η παρουσία σου, σε σημαδεύει
αλήθειες θέλεις, ψέματα φτιάχνεις
η αναζήτηση, σε ταξιδεύει
το δρόμο έχασες και τώρα ψάχνεις
το μέλλον τώρα σε σημαδεύει
σήμερα ξέχασες, το αύριο φτιάχνεις
η αφέλειά σου, σε ταξιδεύει
τον χρόνο έχασες και τώρα ψάχνεις
τούτη η στιγμή, σε σημαδεύει
δεν ανασαίνεις, πνεύμονες φτιάχνεις
η αρρώστιά σου, σε ταξιδεύει
ο νους σου σάπισε και τώρα ψάχνεις
καινούριος κλώνος, σε σημαδεύει
το Θεό σου ξέχασες, καινούριο φτιάχνεις
η αλαζονεία σου, σε ταξιδεύει
το πνεύμα έθιξες και τώρα ψάχνεις
η αδιέξοδος σε σημαδεύει....

για τον Apro....

Apro · 04-07-09

γεννήθηκα τόσο μεγάλος
εκτός ορίων λογικής
και όσο κυλάνε οι στιγμές
φτάνω προς το μηδέν
νομίζω αυτή είναι η λογική μου
ο θάνατός μου, η γέννησή μου
και περιμένω τη στιγμή
της εξα ύλωσής μου....

Apro · 04-07-09

Θεέ μου, μα πόσο θα ήθελα
για μια στιγμή μονάχα
να γίνω ένα ρομπότ
τίποτα να νιώθω
σ' εσένα να προσφέρω
τον ουρανό και τ' άστρα....

Apro · 4 Ιουλίου 2009

Από που να αρχίσω
που να τελειώσω
ρωτάω και πάλι
οταν γυρίσω....
γεμίζω ιδέες
ρολόι θυμίζω
αν θέλω γυρίζω
μια ώρα μπροστά
μια ώρα πιο πίσω
άν θέλω αλλάζω
τον τόνο μια θέση
ισως μια λέξη
σπάω το νόημα
τελειώνω αν πρέπει
οταν νομίσω
ς' αφήνω....

Apro · 05-07-09

κοίτα να δεις μου λέει
τρέξε όσο μπορείς
πίσω μην κοιτάς
φύγε να σωθείς
ξέχνα ότι θυμάσαι
πόνους και χαρές
ονόματα και πράξεις
και άσπονδες στιγμές
ήρθε καινούρια μέρα
πρέπει να γιορτάσεις
τον εαυτό σου κέρνα
φρόντισε ν' αράξεις
ένα πράγμα θα σου πω
το παραμύθι αρχίζει
όσο κι αν προσπαθήσεις
πίσω δε γυρίζεις....

Apro · 5 Ιουλίου 2009

ο λογομάχος

ο λογομάχος
κάνει τις τελευταίες του σκέψεις
πριν μπει στην αρένα
το πλήθος ζητοκραυγάζει
περιμένει τη στιγμή
να τον απολαύσει
ξέρει πως αυτή
θα είναι η τελευταία του μάχη
μα αυτό δεν τον φοβίζει
δεν υπάρχει δέος γ' αυτόν τον πολεμιστή
μία αύρα από καυτό ιδρώτα
τον προετοιμάζει
κάνει τα πρώτα του βήματα
το βλέμμα του τρυπάει τον χρόνο
και αυτός γονατίζει μπροστά του
μια παγωμένη εικόνα
στο μυαλό
του λογομάχου....

αφιερωμένο στον Νωεύς....

Apro · 05-07-09

ο ανεμοστρόβιλος

η φύση έδωσε εντολή
ο άνεμος υπάκουσε
του έδωσε αποστολή
μία ευχή παράκουσε
μου δείχνει οτί την ξέχασα
ο γιος της μου φωνάζει
πως την αγάπη έχασα
ο άνεμος ουρλιάζει
μου λέει οτί δε σέβομαι
και όλα θα μου τα πάρει
γι' αυτό το γιο της έστειλε
ξανά σ' αυτά τα μέρη
ο άνεμος σα λυσσασμένος
ξεκίνησε πορεία
άρχισε περιστροφές τρελές
μ' απίστευτη μανία
στο πέρασμά του καταστροφή
τα πάντα σ' ένα στρόβιλο
για ένα δαίμονα τροφή
με μορφή από ανεμοστρόβιλο
κατάπιε ότι έβλεπε μπροστά του
αγάπη μίσος ηρεμία
η μάνα του λέει ψιθυριστά
σταμάτα την πορεία
ο άνεμος υπάκουσε
ζαλίστηκε και έπεσε
την εντολή σαν άκουσε
σταμάτησε και έτρεξε
μετά από λίγο άρχισαν
να πέφτουνε σταγόνες
τα δάκρυά της έσβησαν
συναίσθημα και εικόνες....

Apro · 5 Ιουλίου 2009

τί να γράψω; ξέρω ΄γω;
βλέπεις κάτι, που δε βλέπω 'γω;
πως δε βλέπω, βλέπω εσένα
τότε γράψε κάτι για εσένα....

Apro · 05-07-09

δε ζηλεύω, δε μισώ
δεν έχω απαιτήσεις
φτιάξε ότι θες εσύ
βάλε την υπογραφή σου....

Νωεύς · 05-07-09

Ψυχή κι αθάνατη

Τι κι αν υπάρχει αθάνατη ψυχή
Την κάνανε χυμό κι αυτήν οι Ψυχολόγοι
Στις μάζες τη μπολιάζουν εσοχή
Την έχουν συνταγή οι σεξολόγοι

Αθάνατη ψυχή, τι τάχα μένει,
Αν όχι κόκαλα που θεʼ νʼ αναστηθούν;
Μα στων ονείρων σου η ειμαρμένη,
Έχει ερωτήματα πολλά, νʼ απαντηθούν!

Το ένα τʼ όνειρο, μιλάει για τʼ άλλο,
Κι όλα μαζί, για τούτη τη ζωή,
Την άπιαστη τη φευγαλέα,
Τι κι αν υπάρχει αθάνατη ψυχή!

D_G · 05-07-09

Το πρώτο μου ποίημα το έγραψα 12-13 χρονών, πήγαινα ή 6η Δημοτικού ή πρώτη Γυμνασίου, και αν και παιδικό μου αρέσει ακόμα.

Γιατί κλαίνε;

Αν και πολλά τα έχουνε
πλούτη και μεγαλεία,
μες στην ψυχή είναι φτωχοί
μπατήρηδες στα κρύα.

Και δυο πουλάκια από ψηλά
τους βλέπουνε και λένε,
μ' αφού όλα τα έχουνε
άραγε, γιατί κλαίνε;

Apro · 05-07-09

Αρχική Δημοσίευση από D_G:
Το πρώτο μου ποίημα το έγραψα 12-13 χρονών, πήγαινα ή 6η Δημοτικού ή πρώτη Γυμνασίου, και αν και παιδικό μου αρέσει ακόμα.

Γιατί κλαίνε;

Αν και πολλά τα έχουνε
πλούτη και μεγαλεία,
μες στην ψυχή είναι φτωχοί
μπατήρηδες στα κρύα.

Και δυο πουλάκια από ψηλά
τους βλέπουνε και λένε,
μ' αφού όλα τα έχουνε
άραγε, γιατί κλαίνε;

πραγματικά πολύ καλό....! αυτό που μου κινεί την περιέργεια είναι οτί το έγραψες στα 13.... και μου θυμίζει τα παράπονα του Θείου μου.... καλά αυτοί οι πλούσιοι όλα τα έχουν, γιατί παραπονιούνται....;

Apro · 05-07-09

μάγγες καθίστε καλά
η παρέα μεγαλώνει
μην παίζετε μαζί μας
ο στίχος δεν τελειώνει....

Δικές μας δημιουργίες στίχων ή μουσικής

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Περιβόητο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος