Όταν ενδιαφέρεστε για δεσμευμένο/η...;

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,988 μηνύματα.
Και ναι χιμελα ολες οι σχεσεις ρουτινιαζουν,αλλα δεν ειμαστε ολοι ετοιμοι να παμε με την καθεμια που μας φλερταρει..

Ναι, δεν υπαρχει ζευγαρι χωρις καποια προβληματα, αλλα εαν ειναι τετοια που θα αφησουν ενα τριτο προσωπο να εισβαλλει, τοτε το καλυτερο που εχουν να κανουν ειναι να το διαλυσουν.

Εκεινοι που φροντιζουν να ανανεωνουν τη σχεση τους, δεν εχουν να φοβηθουν τιποτα απο καποιο τριτο προσωπο, ακομα και 10 χρονια να ειναι μαζι. Εαν νομιζουμε οτι η σχεση με καποιον ανθρωπο ειναι "κουβεντουλες" και "σεξ" κανουμε μεγαλο λαθος. Εχω αναφερει πολλακις οτι μια σχεση για να εχει διαρκεια θελει πολλη δουλεια, φροντιδα, προδερμ και απο τις δυο μεριες.

Δεν είπα αυτό. Είπα όμως οτι σε όλες τις σχέσεις υπάρχουν στιγμές είτε βαρεμάρας, είτε τσακωμού, είτε χλιαρότητας για πολλούς λόγους. Και μέσα σε εκείνες τις στιγμές δεν είναι δύσκολο να μπει κάποιος καινούριος που θα προσφέρει πράγματα που ο σύντροφος ίσως δεν προσφέρει τη δεδομένη στιγμή. Κι όχι μόνο υποστήριξη, αλλά και κολακεία, ενδιαφέρον, νέες καταστάσεις. Νομίζετε οτι όσοι απατούν το κάνουν συνειδητά και με πολλή σκέψη; Τυχαία συμβαίνουν αυτά, και τις περισσότερες φορές μετανιώνουν. Αυτό δε σημαίνει οτι αγαπούν λιγότερο το σύντροφό τους, αλλά οτι τη δεδομένη στιγμή χρειάζονταν ένα παραθυράκι για να πάρουν "αέρα". Σε μια σχέση δεν μπορείς συνεχώς να είσαι στην τσίτα για να την ανανεώνεις, να την αναζωογονείς, να τη φροντίζεις. Υπάρχουν και τα καθημερινά προβλήματα που πρέπει να ρίξεις την προσοχή σου (εργασία, προβλήματα υγείας, χόμπυ κλπ κλπ). Κάποιες στιγμές η σχέση περνάει σε δεύτερη ή τρίτη μοίρα και χάνει την προσοχή σου.

Κατα δευτερον δεν υποστηριξα σε καμμια περιπτωση το να ριχνεται κανεις σε οποιον του γυαλισει. Για μενα ειτε ο αλλος που σε ενδιαφερει ειναι ελευθερος ειτε οχι, πρεπει ο ιδιος να γνωριζεις τι θελεις και τι σου γινεται. Δεν πρεπει κανεις να παιζει με τη ζωη και τα συναισθηματα κανενος και αυτο προσταζει η δικη μου ηθικη.

Έστω λοιπόν οτι γνωρίζω τι μου γίνεται και νιώθω τρελή και παλαβή για αυτόν τον άνθρωπο. Πρέπει να ξεχάσω την ηθική μου και να του την πέσω, ξεχνώντας πως υπάρχει μια άλλη γυναίκα που τον αγάπησε πριν από μένα, έκανε σχέδια γι' αυτόν πριν από μένα, πέρασε πολλά για να είναι μαζί αυτή τη στιγμή ευτυχισμένοι; Εξάλλου γι' αυτό λένε τη φράση "είναι πιασμένος-η", δηλαδή τον "πρόλαβε" άλλος-η.

Οτι καποιος μπορει να κανει χ προτασεις δε σημαινει απαραιτητα οτι μπαινει στη ζωη σου. Εαν θες τον αφηνεις να εισχωρησει, εαν δε θελεις τοτε δεν...
Εν παση περιπτωσει, εγω θελω εναν ανδρα διπλα μου που να μην του ειναι κοπος να στειλει την οποια αλλη απο κει που ηρθε.

Μα και ποιος δε θέλει έναν τέτοιον άνθρωπο; Εννοείται πως όλοι τον θέλουν. Αλλά εξαιτίας των λόγων που προανέφερα, δεν είναι δύσκολο να ενδώσει κάποιος από αδυναμία και μετά να μετανιώσει. Θα μου πεις, αυτό τον δικαιολογεί; Όχι, αλλά άνθρωποι είμαστε κι οι συγκυρίες καμιά φορά τα φέρνουν έτσι που κάνουμε και πράγματα που δε θέλουμε λόγω αδυναμίας.

Εαν με παρατησει ο οποιοσδηποτε για τον χ,ψ λογο καλο θα κανει και σε μενα, αλλα και στον εαυτο του. Για οσο νοιωθω ευτυχισμενη με εκεινον, δεν αφηνω τετοιες ανασφαλειες να με κυριευουν.

Μα δεν είπα βρε πουλάκι μου να περνάμε όλη τη μέρα μας πανικοβλημένοι μπας και μας αφήσει ο άλλος. Αλλά να είμαστε και σε εγρήγορση και να μην το παίρνουμε τόσο χαλαρά "αν με αφήσει καλώς". Για να είμαι μαζί του πάει να πει οτι τον αγαπάω και θα τρελαθώ αν με αφήσει. Γιατί λοιπόν να δίνουμε πάτημα στην κάθε μία να κάνει την κίνησή της (έστω κι αν ξέρουμε σχεδόν με βεβαιότητα οτι ο φίλος μας δε θα ενδώσει);

Αρχίζω να πιστεύω ότι όταν κάποιος έχει μια politically incorrect άποψη πολλές φορές δεν έχει ελπίδες όχι να τη σεβαστούν, ούτε καν να καταλάβουν τι πιστεύει!
Αν αυτό κατάλαβες από το μήνυμα μου τότε μάλλον θα πρέπει να το ξαναδιαβάσεις.

Το κατάλαβα το μήνυμά σου, του έλεγες οτι αν απλά είναι κάτι περαστικό που δεν τον πολυνοιάζει να μην το κάνει, αν όμως είναι πραγματικά ερωτευμένος, να το κάνει. Και ρωτώ: είναι αρκετή "δικαιολογία" για τον εαυτό μας να μπούμε ανάμεσα σε ένα ζευγάρι επειδή επιτρέψαμε στον εαυτό μας να ερωτευτεί αυτό το άτομο; Μας χαϊδεύει δηλαδή αυτή η σκέψη τις τύψεις μας; Μας τις κατευνάζει; Ο άνθρωπος είναι δεσμευμένος, αυτό είναι stop για ανάπτυξη οποιωνδήποτε συναισθημάτων. Εφόσον αφήσαμε τα συναισθήματά μας ελεύθερα τη στιγμή που δε θα έπρεπε, πρέπει να πληρώσουμε το τίμημα. Στην τελική, αν αυτός ο άνθρωπος δεν είναι ευτυχισμένος με τη σύντροφό του, κάποια στιγμή θα χωρίσει, και τότε θα είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε την κίνησή μας. Και τέλος, αγάπη πραγματική δεν είναι ντε και σώνει να είσαι με τον άλλον. Μπορεί να υπάρξει αγάπη από μακριά, να τον αγαπάς και να εύχεσαι να είναι ευτυχισμένος έστω και χωρίς εσένα. Μήπως στην κοινωνία μας αυτή η ανιδιοτελής αγάπη, χωρίς ανταλλάγματα, ακούγεται ουτοπία;

Απλά η κοινωνία μας έχει δημιουργήσει κάθε λογής ενοχικά σύνδρομα when it comes to taking care of ourselves και στο τέλος έχουμε καταλήξει να θεωρούμε ότι το μόνο σωστό είναι να βάζεις τον εαυτό σου τελευταίο. Φυσικά ελάχιστοι είναι αρκετά οσιομάρτυρες ώστε να πράξουν όντως κάτι τέτοιο και το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να γεμίζουμε ενοχές χωρίς λόγο.

Χωρίς λόγο; Δεν είναι αρκετός λόγος να διαλύσεις μια σχέση, μια οικογένεια ίσως, τη ζωή ανθρώπων που δε σου φταίνε σε τίποτα, τη στιγμή που το λάθος είναι όλο δικό σου, δηλαδή το οτι (αφέθηκες και) ερωτεύτηκες έναν άνθρωπο που είναι δεσμευμένος; Οσιομάρτυρας λέγεται αυτός που νοιάζεται και τους άλλους παράλληλα με τον εαυτό του; Ενοχικά σύνδρομα έχει αυτός που αποφασίζει δίκαια οτι φταίει και το δέχεται χωρίς να κάνει κάποια κίνηση που θα δώσει ευτυχία σε αυτόν και δυστυχία σε άλλους;

Και φυσικά δεν πιστεύω ότι αν κάποιος/α ερωτευτεί το σύντροφο μου πρέπει να κάτσει με στραυρωμένα χέρια! Αν πρόκειται να έχουν πιο δυνατή σχέση μαζί, απ'ότι έχει μαζί μου, πρέπει να το κηνυγήσει. Δεν θέλω να είναι κανείς μαζί μου επειδή δεν έχει γνωρίσει κάτι καλύτερο, αλλά επειδή συνειδητά γνωρίζει τι επιλογές έχει και προτιμά να είναι μαζί μου. Ζούμε μόνο μια φορά και δεν έχω καμία όρεξη να τη χαραμίσω σε χλιαρότητες, ούτε θέλω να παρασύρω κάποιον να χαραμίσει τη δική του σε χλιαρότητες.

Αυτό δεν είναι σκεπτικό οσιομάρτυρα; Τώρα ξεχνάς τον εαυτό σου;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
(Ρητορικό) ερώτημα:

Tελικά...πόσα ζευγάρια ειναι αραγε μαζι,επειδη ο ενας για τον αλλον αποτελει το τέλος της προσωπικής αναζήτησης του ιδανικου / ιδεατου ταιριού και οχι - μιας και ο εχθρός του καλού ειναι το καλύτερο - επειδη εχει κανει μια προσωρινή επιλογή / έχει συμβιβαστεί και εχει μονιμως τα φτερά ανοιχτά,αμα τη εμφανίσει του καλυτερου,να πεταξει με την πρώτη ευκαιρια ??

Καταρχας, ποτε δεν μπορεις να γνωριζεις για ευλογο χρονικο διαστημα, εαν ο χ ανθρωπος θα ειναι και ο τελευταιος της προσωπικης σου αναζητησης.
Κατα δευτερον, ας προσγειωθουμε περι ιδανικου και ιδεατου ταιριου. Δεν υπαρχει. Υπαρχει ομως εκεινος που θα ειναι αρκετα κοντα σε αυτο που ζηταμε, φθανει να τον αναγνωρισουμε και να μην τον προσπερασουμε.
Πολυ βασικο βεβαια ειναι να γνωριζει κανεις τι - πως και γιατι θελει κατι.
Να μη συμβιβαζεται με χλιαρα πραγματα, αλλα να ειναι εκει που πραγματικα νοιωθει πληρης.
Διοτι σε διαφορετικη περιπτωση θα φυγει ο αλλος ή ακομα κι εμεις οι ιδιοι και δε θα εχουμε καταλαβει το πως - που - ποτε.
Και στην τελικη, εαν ο συμβιβαστουμε με καποιον και με την πρωτη, δευτερη ευκαιρια πεταξει μακρια απο εμας, χαρη θα μας κανει. Προσωπικα θελω να ειμαι με καποιον που να θεωρει οτι εχει βρει σε μενα αυτο ακριβως που ζητουσε.
Διαφορετικα, μακρια και ας μην ειμαστε καν αγαπημενοι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Δεν είπα αυτό. Είπα όμως οτι σε όλες τις σχέσεις υπάρχουν στιγμές είτε βαρεμάρας, είτε τσακωμού, είτε χλιαρότητας για πολλούς λόγους.
Ένας άνθρωπος στοιχειώδους ωριμότητας έχει συναίσθηση του πότε η σχέση είναι χλιαρή επειδή απλά περνάει μια τέτοια φάση και πότε είναι πιο μόνιμη η κατάσταση.
Και μέσα σε εκείνες τις στιγμές δεν είναι δύσκολο να μπει κάποιος καινούριος που θα προσφέρει πράγματα που ο σύντροφος ίσως δεν προσφέρει τη δεδομένη στιγμή. Κι όχι μόνο υποστήριξη, αλλά και κολακεία, ενδιαφέρον, νέες καταστάσεις. Νομίζετε οτι όσοι απατούν το κάνουν συνειδητά και με πολλή σκέψη; Τυχαία συμβαίνουν αυτά, και τις περισσότερες φορές μετανιώνουν. Αυτό δε σημαίνει οτι αγαπούν λιγότερο το σύντροφό τους, αλλά οτι τη δεδομένη στιγμή χρειάζονταν ένα παραθυράκι για να πάρουν "αέρα".
Μα και ποιος δε θέλει έναν τέτοιον άνθρωπο; Εννοείται πως όλοι τον θέλουν. Αλλά εξαιτίας των λόγων που προανέφερα, δεν είναι δύσκολο να ενδώσει κάποιος από αδυναμία και μετά να μετανιώσει. Θα μου πεις, αυτό τον δικαιολογεί; Όχι, αλλά άνθρωποι είμαστε κι οι συγκυρίες καμιά φορά τα φέρνουν έτσι που κάνουμε και πράγματα που δε θέλουμε λόγω αδυναμίας.
Ε αν είναι κάτι τοοοόσο περαστικό, άνθρωποι είμαστε, γιατί να χωρίσεις;
Δηλαδή από τη μια τον δικαιολογείς από μέσα σου από την άλλη χωρίζεις γιατί "έτσι πρέπει";
Αν δεν χωρίσεις, καμία σχέση δεν καταστράφηκε.

Έστω λοιπόν οτι γνωρίζω τι μου γίνεται και νιώθω τρελή και παλαβή για αυτόν τον άνθρωπο. Πρέπει να ξεχάσω την ηθική μου και να του την πέσω, ξεχνώντας πως υπάρχει μια άλλη γυναίκα που τον αγάπησε πριν από μένα, έκανε σχέδια γι' αυτόν πριν από μένα, πέρασε πολλά για να είναι μαζί αυτή τη στιγμή ευτυχισμένοι;
Έτσι όμως ξεχνάς τον εαυτό σου που επίσης νιώθει εξίσου δυνατά συναισθήματα. Δεν σου λέω να βάλεις τον εαυτό σου πιο πάνω από αυτή την γυναίκα, σου λέω να τον βάλεις στο ίδιο επίπεδο!

Μα δεν είπα βρε πουλάκι μου να περνάμε όλη τη μέρα μας πανικοβλημένοι μπας και μας αφήσει ο άλλος. Αλλά να είμαστε και σε εγρήγορση και να μην το παίρνουμε τόσο χαλαρά "αν με αφήσει καλώς". Για να είμαι μαζί του πάει να πει οτι τον αγαπάω και θα τρελαθώ αν με αφήσει. Γιατί λοιπόν να δίνουμε πάτημα στην κάθε μία να κάνει την κίνησή της (έστω κι αν ξέρουμε σχεδόν με βεβαιότητα οτι ο φίλος μας δε θα ενδώσει);
Το ότι θεωρώ ότι η καθεμια θα πρέπει να το παλέψει αν ερωτευτεί το σύντροφο μου, δεν σημαίνει ότι εγώ θα κάτσω με σταυρωμένα χέρια και θα της πω "περάστε". Αλλά πρέπει να έχει την ευκαιρία να τον διεκδικήσει, χωρίς να φρενάρεται από τέτοιου είδους ηθικολογία.

Το κατάλαβα το μήνυμά σου, του έλεγες οτι αν απλά είναι κάτι περαστικό που δεν τον πολυνοιάζει να μην το κάνει, αν όμως είναι πραγματικά ερωτευμένος, να το κάνει. Και ρωτώ: είναι αρκετή "δικαιολογία" για τον εαυτό μας να μπούμε ανάμεσα σε ένα ζευγάρι επειδή επιτρέψαμε στον εαυτό μας να ερωτευτεί αυτό το άτομο; Μας χαϊδεύει δηλαδή αυτή η σκέψη τις τύψεις μας; Μας τις κατευνάζει; Ο άνθρωπος είναι δεσμευμένος, αυτό είναι stop για ανάπτυξη οποιωνδήποτε συναισθημάτων. Εφόσον αφήσαμε τα συναισθήματά μας ελεύθερα τη στιγμή που δε θα έπρεπε, πρέπει να πληρώσουμε το τίμημα.
"Πρέπει να πληρώσουμε το τίμημα"; Επειδή αφήσαμε τον εαυτό μας να ...ερωτευτεί; Ο Έρωτας είναι από τα υψηλότερα συναισθήματα και ουδέποτε θα τον χαρακτήριζα κάτι που χρίζει αυτοτιμωρίας! Μου φαίνεται ότι μπερδεύουμε τον Έρωτα με το "αρχίζει σιγά σιγά να με κερδίζει" του supar.
Άλλωστε, προφανώς όταν δεις ότι πας να ερωτευτείς δεσμευμένο άτομο θα προσπαθήσεις ασυναίσθητα να το φρενάρεις, όπως και σε κάθε περίπτωση πολύ δύσκολου στόχου. Για να καταλήξεις να θέλεις να τον διεκδικήσεις, προφανώς είναι κάτι αρκετά δυνατό που δεν κατάφερες να συγκρατήσεις, οπότε αμφιβαλλω αν θα έπρεπε να συνεχίσεις να προσπαθείς. Δεν συμβαίνουν συχνά αυτά, και ειδικά αν είναι αμοιβαίο σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να το καταπνίξετε.

Στην τελική, αν αυτός ο άνθρωπος δεν είναι ευτυχισμένος με τη σύντροφό του, κάποια στιγμή θα χωρίσει, και τότε θα είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε την κίνησή μας.
Μέχρι τότε μπορεί να έχουν λειτουργήσει οι μηχανισμοί αυτοπροστασίας μας και να έχουμε προχωρήσει, ενδεχομένως προς πιο χλιαρά (αλλά πιο εύβατα) μονοπάτια...

Και τέλος, αγάπη πραγματική δεν είναι ντε και σώνει να είσαι με τον άλλον. Μπορεί να υπάρξει αγάπη από μακριά, να τον αγαπάς και να εύχεσαι να είναι ευτυχισμένος έστω και χωρίς εσένα. Μήπως στην κοινωνία μας αυτή η ανιδιοτελής αγάπη, χωρίς ανταλλάγματα, ακούγεται ουτοπία;
Όχι, ακούγεται βλακεία :P
Προσωπικά αν κάποιος ένιωθε τόσο δυνατά συναισθήματα για μένα, θα οργιζόμουν μαζί του αν δεν μου τα αποκάλυπτε για τους Χ,Υ ηθικής φύσεως λόγους. Καταρχάς, με ποιο δικαίωμα θα αποφασίσει ένας άλλος άνθρωπος τι θα κάνω ΕΓΩ με τη ζωή μου;;
Κατά δεύτερον, πότε μίλησα για αγάπη; Για έρωτα μίλησα, έχει διαφορά... Ο έρωτας ποτέ δεν είναι ανιδιοτελής, ασχέτως αν μερικές φορές όντας ερωτευμένοι βουλιάζουμε στην αυτολύπηση και το μαζοχισμό και κάνουμε σκέψεις like "Ας είναι ευτυχισμένος όπου κι αν είναι, κι ας μην είμαστε μαζί, αααχ :inlove:" :P
Κατά βάθος, ούτε οι ίδιοι δεν τα πιστεύουμε, απλά θέλουμε να νιώσουμε ανώτεροι άνθρωποι.

Χωρίς λόγο; Δεν είναι αρκετός λόγος να διαλύσεις μια σχέση, μια οικογένεια ίσως, τη ζωή ανθρώπων που δε σου φταίνε σε τίποτα, τη στιγμή που το λάθος είναι όλο δικό σου, δηλαδή το οτι (αφέθηκες και) ερωτεύτηκες έναν άνθρωπο που είναι δεσμευμένος; Οσιομάρτυρας λέγεται αυτός που νοιάζεται και τους άλλους παράλληλα με τον εαυτό του; Ενοχικά σύνδρομα έχει αυτός που αποφασίζει δίκαια οτι φταίει και το δέχεται χωρίς να κάνει κάποια κίνηση που θα δώσει ευτυχία σε αυτόν και δυστυχία σε άλλους;
Ναι, ο άνθρωπος που θα διαλύσει τη σχέση είναι ανήλικο, που θα το παρασύρουμε στο δρόμο της ακολασίας. Come on! Αν ένας άνθρωπος φταίει σε μια τέτοια ιστορία, είναι αυτός που θα διαλύσει τη σχέση του, όχι το τρίτο πρόσωπο. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι φταίει κάποιος, αρκεί να μιλάμε για ώριμα άτομα, με συνειδητοποιημένες επιλογές, και όχι καφρίλες του στυλ "μου γυάλισε ο/ή τάδε, βουρ".

Αυτό δεν είναι σκεπτικό οσιομάρτυρα; Τώρα ξεχνάς τον εαυτό σου;
Ουδόλως. Πιθανόν να πονέσω προσωρινά, αναγνωρίζω όμως ότι μακροπρόθεσμα, είναι το καλύτερο για όλους μας (και για μένα). Το γιατί, το ανέλυσε η Νεραίδα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

moonlight

Διάσημο μέλος

Η moonlight αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,767 μηνύματα.
Αν ένας άνθρωπος φταίει σε μια τέτοια ιστορία, είναι αυτός που θα διαλύσει τη σχέση του, όχι το τρίτο πρόσωπο.

συμφωνω απολυτα!
ξεκινοντας μια σχεση ποτε δεν ξερεις το μελλον. γυρω μας οπως εχω πει πολλες φορες υπαρχει μεγαλη σαβουρα, πολλοι ανθρωποι που το ηθικο γιαυτους ειναι σχετικο, που ζηλευουν την ευτυχια του αλλου, που θελουν παντα οτι εχει ο αλλος , που ειναι ανταγωνιστικοι , κομπλεξικοι , τρελλοι , κακοι , που απλα ετυχε να τους αρεσει καποιος δεν τελειωνει η λιστα.

με αυτο το σκεπτικο θα πρεπε να μην ειμαστε ποτε ησυχοι για το τι μπορει ο συντροφος μας να συναντησει απο αυτα και το ιδιο αυτος για μας. μετα θα μας εβαζαν ολους ενα ζουρλομανδια και θα ησυχαζαμε.

μωρε ειναι να μην θελει ο αλλος να στην κανει. αμα δεν θελει δεν πανα γινεται χαμος...

τωρα μου ρθε μια αλλη σκεψη ετσι προς συζητηση.. και πες οτι κερδιζεις καποιον που ειναι σε αλλη σχεση υποτιθεται δυνατη και οχι της πλακας , ποσο εμπιστοσυνη μπορει να εχεις αυτου του ατομου οτι δεν θα το ξανακανει??:hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dimitral

Δραστήριο μέλος

Η dimitral αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 413 μηνύματα.
τωρα μου ρθε μια αλλη σκεψη ετσι προς συζητηση.. και πες οτι κερδιζεις καποιον που ειναι σε αλλη σχεση υποτιθεται δυνατη και οχι της πλακας , ποσο εμπιστοσυνη μπορει να εχεις αυτου του ατομου οτι δεν θα το ξανακανει??:hmm:


καμια εμπιστοσυνη.ουτε κι αν δεν ηταν σε αλλη σχεση πριν.ουτε στον εαυτο σου μπορεις να εχεις εμπιστοσυνη.οσο κι αν αγαπας οσο ερωτευμενος κι αν εισαι οσο ηθικος και τιμιος κι αν εισαι δεν ξερεις τι σου ξημερωνει η ζωη.τιποτα δεν ειναι δεδομενο.για να κρατησεις μια σχεση αγωνιζεσαι καθημερινα με τον αλλον με τον εαυτο σου με την καθημερινοτητα με την ρουτινα με τις ανασφαλειες σου.η μονη απαιτηση που μπορεις να εχει για τον αλλον ειναι η ειλικρινεια και ο σεβασμος.οτι δεν θα σου πει ψεματα δεν θα σε κοροιδεψει.δεν μπορεις να κατευθυνεις ουτε την καρδια του ουτε το μυαλο του.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
τωρα μου ρθε μια αλλη σκεψη ετσι προς συζητηση.. και πες οτι κερδιζεις καποιον που ειναι σε αλλη σχεση υποτιθεται δυνατη και οχι της πλακας , ποσο εμπιστοσυνη μπορει να εχεις αυτου του ατομου οτι δεν θα το ξανακανει??:hmm:

Αν και εχει τεθει το ερωτημα και εχω δωσει και απαντηση...να σε πω...
Θεωρεις πως συμπεριφερομαστε σε ολους το ιδιο? Επειδη θα πληγωσεις καποιον, σημαινει οτι αυτο κανεις σε ολους?
Τι ειναι δηλαδη, εθισμος ή Πρινγκλς που "μετα το ποπ δεν εχει στοπ"?!
Οταν καποιος φευγει απο καπου για να παει καπου αλλου, σημαινει οτι αυτο που ειχε δεν τον καλυπτε. Εαν θελεις να μεινει μαζι σου, φροντισε να μπορεσεις να τον κρατησεις.
Εαν καποιος φυγει, τους λογους θα πρεπει να τους αναζητησουμε σε εμας, στη σχεση μας και οχι καπου αλλου.-
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

moonlight

Διάσημο μέλος

Η moonlight αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,767 μηνύματα.
"μετα το ποπ δεν εχει στοπ"?!

:lol::lol:

σωστες σας βρισκω. και με βρισκεται απολυτα συμφωνη για να επανελθω στην αρχικη μου θεση αμα θελει ο αλλος να την κανει θα την κανει, αμα θελω εγω το ιδιο... πειρασμοι παντα θα υπαρχουν , εδω βρεθηκε στην εδεμ :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,988 μηνύματα.
Ένας άνθρωπος στοιχειώδους ωριμότητας έχει συναίσθηση του πότε η σχέση είναι χλιαρή επειδή απλά περνάει μια τέτοια φάση και πότε είναι πιο μόνιμη η κατάσταση....Ε αν είναι κάτι τοοοόσο περαστικό, άνθρωποι είμαστε, γιατί να χωρίσεις;
Δηλαδή από τη μια τον δικαιολογείς από μέσα σου από την άλλη χωρίζεις γιατί "έτσι πρέπει";
Αν δεν χωρίσεις, καμία σχέση δεν καταστράφηκε.

Τον δικαιολογώ όπως θα δικαιολογούσα και τον εαυτό μου αν η σχέση για άλφα βήτα λόγο περνούσε μια κρίση και ενέδιδα σε κάποιον που θα μου έκανε μια πρόταση που θα με κολάκευε. Το άγνωστο είναι σαφώς πιο "τραβηχτικό" από το υπάρχον κι όταν περνάς μια κρίση κάνεις πράγματα χωρίς να τα πολυσκεφτείς. Αν λοιπόν εγώ θα ενέδιδα, δε βλέπω γιατί κι ο σύντροφός μου να μην το έκανε σε αντίστοιχη περίπτωση. Αν όμως υπήρχε ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ η ηθική σαν κανόνας που λέει οτι όταν κάποιος είναι δεσμευμένος, όποια αισθήματα κι αν έχεις, δεν πρέπει να κάνεις κίνηση, θα ένιωθα πιο σίγουρη οτι θα περάσουμε την κρίση ανώδυνα χωρίς απώλειες τέτοιου είδους. Όταν ξέρεις όμως οτι υπάρχουν γυναίκες χωρίς ηθική εκεί έξω και ανά πάσα στιγμή κινδυνεύεις, αυτό δε σε αφήνει να ησυχάσεις. Γιατί καλές οι θεωρίες οτι η σχέση θέλει να παλέψεις και να προσπαθείς μπλα μπλα, αλλά όταν σε δύσκολες στιγμές ανοίγει ένα παραθυράκι και μπορεί να μπει η καθεμία (όχι επειδή δεν σε αγαπάει ο φίλος σου, αλλά γιατί αυτόν τον καιρό έχεις άλλα στο κεφάλι σου) αυτό καταντά ψυχοφθόρο.

Έτσι όμως ξεχνάς τον εαυτό σου που επίσης νιώθει εξίσου δυνατά συναισθήματα. Δεν σου λέω να βάλεις τον εαυτό σου πιο πάνω από αυτή την γυναίκα, σου λέω να τον βάλεις στο ίδιο επίπεδο!

Μα δεν είμαστε στο ίδιο επίπεδο! Αυτή έχει υπάρξει στο δικό μου επίπεδο στο παρελθόν κι έχει κάνει και βήματα παραπέρα. Έχει δηλαδή το προβάδισμα όχι μόνο επειδή τον γνώρισε και τον ερωτεύτηκε πρώτη, αλλά γιατί έχει περάσει κι όλες τις καλές κι άσχημες φάσεις μιας σχέσης. Δεν μπορώ να τη φτάσω.

Το ότι θεωρώ ότι η καθεμια θα πρέπει να το παλέψει αν ερωτευτεί το σύντροφο μου, δεν σημαίνει ότι εγώ θα κάτσω με σταυρωμένα χέρια και θα της πω "περάστε". Αλλά πρέπει να έχει την ευκαιρία να τον διεκδικήσει, χωρίς να φρενάρεται από τέτοιου είδους ηθικολογία.

Σιγά μην την καλέσεις και σε μονομαχία. Το σύντροφό μας μπορεί κάθε μέρα να τον θέλουν δέκα γυναίκες, θα πρέπει εμείς να μπαίνουμε στη διαδικασία να παλεύουμε καθημερινά με την καθεμία;

"Πρέπει να πληρώσουμε το τίμημα"; Επειδή αφήσαμε τον εαυτό μας να ...ερωτευτεί; Ο Έρωτας είναι από τα υψηλότερα συναισθήματα και ουδέποτε θα τον χαρακτήριζα κάτι που χρίζει αυτοτιμωρίας! Μου φαίνεται ότι μπερδεύουμε τον Έρωτα με το "αρχίζει σιγά σιγά να με κερδίζει" του supar.
Άλλωστε, προφανώς όταν δεις ότι πας να ερωτευτείς δεσμευμένο άτομο θα προσπαθήσεις ασυναίσθητα να το φρενάρεις, όπως και σε κάθε περίπτωση πολύ δύσκολου στόχου. Για να καταλήξεις να θέλεις να τον διεκδικήσεις, προφανώς είναι κάτι αρκετά δυνατό που δεν κατάφερες να συγκρατήσεις, οπότε αμφιβαλλω αν θα έπρεπε να συνεχίσεις να προσπαθείς. Δεν συμβαίνουν συχνά αυτά, και ειδικά αν είναι αμοιβαίο σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να το καταπνίξετε.

Σημαίνει επίσης οτι δε σκέφτηκες στιγμή οτι είναι αλληνής και άφησες τον εαυτό σου ελεύθερο να τον ερωτευτεί χωρίς να σε νοιάζουν οι επιπτώσεις. Και μη μου πεις οτι αυτές που τα φτιάχνουν με δεσμευμένους - παντρεμένους περνάνε όλες τέτοιο γολγοθά στο κεφάλι τους και τελικά παρασύρονται από την αμέτρητη αγάπη... Ζαμανφού είναι απλά και τους νοιάζει μόνο αυτές να είναι καλά. Πολύ σπάνια κάποια όντως θα προσπαθήσει να διώξει τα συναισθήματα και δε θα το καταφέρει και θα ενδώσει.

Μέχρι τότε μπορεί να έχουν λειτουργήσει οι μηχανισμοί αυτοπροστασίας μας και να έχουμε προχωρήσει, ενδεχομένος προς πιο χλιαρά (αλλά πιο εύβατα) μονοπάτια...

Δηλαδή να κάνουμε άλλη σχέση; Μωρέ αν δυο άνθρωποι are made to be together όσα εμπόδια και να βρεθούν, μαζί θα καταλήξουν.

Όχι, ακούγεται βλακεία :P
Προσωπικά αν κάποιος ένιωθε τόσο δυνατά συναισθήματα για μένα, θα οργιζόμουν μαζί του αν δεν μου τα αποκάλυπτε για τους Χ,Υ ηθικής φύσεως λόγους. Καταρχάς, με ποιο δικαίωμα θα αποφασίσει ένας άλλος άνθρωπος τι θα κάνω ΕΓΩ με τη ζωή μου;;
Κατά δεύτερον, πότε μίλησα για αγάπη; Για έρωτα μίλησα, έχει διαφορά... Ο έρωτας ποτέ δεν είναι ανιδιοτελής, ασχέτως αν μερικές φορές όντας ερωτευμένοι βουλιάζουμε στην αυτολύπηση και το μαζοχισμό και κάνουμε σκέψεις like "Ας είναι ευτυχισμένος όπου κι αν είναι, κι ας μην είμαστε μαζί, αααχ :inlove:" :P
Κατά βάθος, ούτε οι ίδιοι δεν τα πιστεύουμε, απλά θέλουμε να νιώσουμε ανώτεροι άνθρωποι.

Για μένα ούτε ψέμα ούτε βλακεία είναι η ανιδιοτελής αγάπη, την έχω δει και ξέρω οτι υπάρχει, και με πάθος την αναζητώ, δε συμβιβάζομαι με κάτι λιγότερο. Τώρα αν μιλάμε για σχέσεις του τύπου "σε γνώρισα, σε π..., σ' αφήνω" δε με αφορά το θέμα. Όπως όμως ειπώθηκε πιο πριν, δεν έχει κανείς το δικαίωμα να παίξει με τα συναισθήματα των άλλων. Και για αυτή τη γυναίκα που θα της κλέψεις τον άντρα, μπορεί αυτός ο άντρας να είναι η αγάπη που έψαχνε μια ζωή, να έχει παλέψει πολύ για να είναι μαζί του, και δεν έχεις κανένα δικαίωμα να ψάχνεις για παραθυράκια να τρυπώσεις (γενικά μιλάω, όχι εσύ).

Ναι, ο άνθρωπος που θα διαλύσει τη σχέση είναι ανήλικο, που θα το παρασύρουμε στο δρόμο της ακολασίας. Come on! Αν ένας άνθρωπος φταίει σε μια τέτοια ιστορία, είναι αυτός που θα διαλύσει τη σχέση του, όχι το τρίτο πρόσωπο. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι φταίει κάποιος, αρκεί να μιλάμε για ώριμα άτομα, με συνειδητοποιημένες επιλογές, και όχι καφρίλες του στυλ "μου γυάλισε ο/ή τάδε, βουρ".

Αν μετρήσεις τις περιπτώσεις που ο δεσμευμένος - παντρεμένος άφησε τελικά τη γυναίκα του για κάποια άλλη και δεις το ποσοστό, θα καταλάβεις οτι οι περισσότερες περιπτώσεις είναι το δεύτερο που λες. Συνειδητοποιημένη επιλογή είναι να μπει μπροστά η λογική, η ηθική, το αίσθημα δικαίου, όπως θες πέστο. Κι αυτό θα σου πει οτι δεν κολλάει να πας να κάνεις σχέση με δεσμευμένο. Κι εκεί η ιστορία πρέπει να τελειώσει. Αν το συνεχίσεις, πάει να πει οτι σκέφτεσαι τον εαυτούλη σου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

jrot6

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο jrot6 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών, επαγγέλεται Αεροσυνοδός και μας γράφει απο Βόρεια Μακεδονία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,535 μηνύματα.
Αν και εχει τεθει το ερωτημα και εχω δωσει και απαντηση...να σε πω...
Θεωρεις πως συμπεριφερομαστε σε ολους το ιδιο? Επειδη θα πληγωσεις καποιον, σημαινει οτι αυτο κανεις σε ολους?
Τι ειναι δηλαδη, εθισμος ή Πρινγκλς που "μετα το ποπ δεν εχει στοπ"?!
Οταν καποιος φευγει απο καπου για να παει καπου αλλου, σημαινει οτι αυτο που ειχε δεν τον καλυπτε. Εαν θελεις να μεινει μαζι σου, φροντισε να μπορεσεις να τον κρατησεις.
Εαν καποιος φυγει, τους λογους θα πρεπει να τους αναζητησουμε σε εμας, στη σχεση μας και οχι καπου αλλου.-

Συμφωνω σε γενικες γραμμες μαζι σου..Αλλα εγω θα ειχα αλλο προβλημα με μια που θα εβγαινε απο μια σχεση λογω του φλερτ μου και θα ηταν μαζι μου..Το ενα ειναι οτι συνηθως αυτο εχεις ως αποτελεσμα πισωγυρισματα..Και το αλλο ειναι οταν μιλαμε για μακροχρονιες σοβαρες σχεσεις,κατα τη γνωμη μου το ατομο που βγαινει απο αυτες θα πρεπει να κατσει λιγο καιρο μονο του..Να σκεφτει και να δει τι θελει απο την επομενη σχεση..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Συμφωνω σε γενικες γραμμες μαζι σου..Αλλα εγω θα ειχα αλλο προβλημα με μια που θα εβγαινε απο μια σχεση λογω του φλερτ μου και θα ηταν μαζι μου..Το ενα ειναι οτι συνηθως αυτο εχεις ως αποτελεσμα πισωγυρισματα..Και το αλλο ειναι οταν μιλαμε για μακροχρονιες σοβαρες σχεσεις,κατα τη γνωμη μου το ατομο που βγαινει απο αυτες θα πρεπει να κατσει λιγο καιρο μονο του..Να σκεφτει και να δει τι θελει απο την επομενη σχεση..

Πισωγυρισματα? Εαν ειμαι καλα μαζι σου, δε θα φυγει.
Και περι χρονου για τον εαυτο του παλι δε θα συμφωνησω. Ειδικα τα ατομα που ειναι σε μακροχρονιες σχεσεις και φευγουν, επειδη δεν ειναι αποφαση της στιγμης, αλλα αποφαση κατοπιν πολλης σκεψης, να εισαι σιγουρος, οτι ο,τι ειχαν να σκεφτουν το εχουν ηδη κανει πριν ακομα φυγουν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

jrot6

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο jrot6 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών, επαγγέλεται Αεροσυνοδός και μας γράφει απο Βόρεια Μακεδονία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,535 μηνύματα.
Πισωγυρισματα? Εαν ειμαι καλα μαζι σου, δε θα φυγει.
Και περι χρονου για τον εαυτο του παλι δε θα συμφωνησω. Ειδικα τα ατομα που ειναι σε μακροχρονιες σχεσεις και φευγουν, επειδη δεν ειναι αποφαση της στιγμης, αλλα αποφαση κατοπιν πολλης σκεψης, να εισαι σιγουρος, οτι ο,τι ειχαν να σκεφτουν το εχουν ηδη κανει πριν ακομα φυγουν.

Αλλες ειναι οι σκεψεις μεσα στην βαλτωμενη σχεση,και αλλες οταν μενεις ολομοναχος μετα απο χρονια..Εκει ξεκιναει το ταξιδι μεσα σου..Εκει θα σκεφτεις και καλα τι θελεις απο την επομενη σου σχεση..Γιατι οσο εισαι στη βαλτωμενη σχεση το μονο που θελεις ειναι να ξεφυγεις και ο ενθουσιασμος..Αυτο στο δινει ο οποιοσδηποτε σε κολλησει εκεινη τη στιγμη..

Πισωγυρισματα σε πολλες περιπτωσεις..Που η αλλη/ος οταν χασει τη σχεση εκτιμαει και καταλαβαινει..

Τελος παντων..Εγω δεν θελω να γινω δεκανικι καμιας..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Τελος παντων..Εγω δεν θελω να γινω δεκανικι καμιας..

Πλάκα θα χει να χωρίσει κάποια από μακροχρόνια σχέση επειδή σε ερωτεύτηκε (χωρίς να το ξέρεις ότι χώρισε γι'αυτό) και εσύ μετά να μην ενδίδεις επειδή δεν θες να γίνεις δεκανίκι της :lol: :lol: :lol:

(Στα υπόλοιπα επειδή χρειάζεται σεντόνι θα απαντήσω το βράδυ)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Τον δικαιολογώ όπως θα δικαιολογούσα και τον εαυτό μου αν η σχέση για άλφα βήτα λόγο περνούσε μια κρίση και ενέδιδα σε κάποιον που θα μου έκανε μια πρόταση που θα με κολάκευε. Το άγνωστο είναι σαφώς πιο "τραβηχτικό" από το υπάρχον κι όταν περνάς μια κρίση κάνεις πράγματα χωρίς να τα πολυσκεφτείς. Αν λοιπόν εγώ θα ενέδιδα, δε βλέπω γιατί κι ο σύντροφός μου να μην το έκανε σε αντίστοιχη περίπτωση. Αν όμως υπήρχε ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ η ηθική σαν κανόνας που λέει οτι όταν κάποιος είναι δεσμευμένος, όποια αισθήματα κι αν έχεις, δεν πρέπει να κάνεις κίνηση, θα ένιωθα πιο σίγουρη οτι θα περάσουμε την κρίση ανώδυνα χωρίς απώλειες τέτοιου είδους. Όταν ξέρεις όμως οτι υπάρχουν γυναίκες χωρίς ηθική εκεί έξω και ανά πάσα στιγμή κινδυνεύεις, αυτό δε σε αφήνει να ησυχάσεις. Γιατί καλές οι θεωρίες οτι η σχέση θέλει να παλέψεις και να προσπαθείς μπλα μπλα, αλλά όταν σε δύσκολες στιγμές ανοίγει ένα παραθυράκι και μπορεί να μπει η καθεμία (όχι επειδή δεν σε αγαπάει ο φίλος σου, αλλά γιατί αυτόν τον καιρό έχεις άλλα στο κεφάλι σου) αυτό καταντά ψυχοφθόρο.
Το ότι γυναίκες με τις απόψεις μου δεν έχουν ηθική το παραβλέπω (άλλωστε έχω ξαναπει ότι δεδομένης της ευρέως διαδεδομένης αστικής ηθικής, ουδόλως με ενοχλεί να χαρακτηρίζομαι ανήθικη).
Ωστόσο, αδυνατώ να καταλάβω βάσει ποιού ηθικού συστήματος είναι σωστό το παραπάνω. "όποια αισθήματα κι αν έχεις"; Κάποια από αυτές τις γυναίκες μπορεί να βασανιστεί πολύ περισσότερο απ'ότι εσύ αν τον χάσεις! Κάποια μπορεί να είναι το άλλο του μισό! Πραγματικά, το παραπάνω δεν μπορώ να δω πώς είναι "ηθικό", προσωπικά μου φαίνεται άκρατος εγωισμός και βόλεμα. Ευτυχώς οι σχέσεις δεν είναι ελληνικό δημόσιο όσο κι αν απ'ότι βλέπω κάποιοι θα το ήθελαν! Για να μην σχολιάσω πόσο φασιστικός είναι ο τρόπος σκέψης "όλοι θα έπρεπε να είχαν τη δική μου ηθική γιατί είναι η μόνη σωστή".

Μα δεν είμαστε στο ίδιο επίπεδο! Αυτή έχει υπάρξει στο δικό μου επίπεδο στο παρελθόν κι έχει κάνει και βήματα παραπέρα. Έχει δηλαδή το προβάδισμα όχι μόνο επειδή τον γνώρισε και τον ερωτεύτηκε πρώτη, αλλά γιατί έχει περάσει κι όλες τις καλές κι άσχημες φάσεις μιας σχέσης. Δεν μπορώ να τη φτάσω.
Αυτό ομολογώ δεν το έπιασα, παραείναι ...υπερβατικός ο συλλογισμός για μένα :P

Σιγά μην την καλέσεις και σε μονομαχία. Το σύντροφό μας μπορεί κάθε μέρα να τον θέλουν δέκα γυναίκες, θα πρέπει εμείς να μπαίνουμε στη διαδικασία να παλεύουμε καθημερινά με την καθεμία;
Όχι φυσικά. Θα πρέπει να παλεύουμε καθημερινά ούτως ή άλλως, είτε υπάρχουν δέκα άνθρωποι (και όχι δέκα γυναίκες, το έχεις περιορίσει για κάποιο λόγο στη μια μεριά το θέμα) που τον διεκδικούν, είτε κανείς.

Σημαίνει επίσης οτι δε σκέφτηκες στιγμή οτι είναι αλληνής και άφησες τον εαυτό σου ελεύθερο να τον ερωτευτεί χωρίς να σε νοιάζουν οι επιπτώσεις. Και μη μου πεις οτι αυτές που τα φτιάχνουν με δεσμευμένους - παντρεμένους περνάνε όλες τέτοιο γολγοθά στο κεφάλι τους και τελικά παρασύρονται από την αμέτρητη αγάπη... Ζαμανφού είναι απλά και τους νοιάζει μόνο αυτές να είναι καλά. Πολύ σπάνια κάποια όντως θα προσπαθήσει να διώξει τα συναισθήματα και δε θα το καταφέρει και θα ενδώσει.
Πιστεύω ότι σχεδόν όλοι θα προσπαθήσουν να τα διώξουν, έστω και σε υποσυνείδητο επίπεδο (εκτός από περιπτώσεις συμφέροντος ή ψυχολογίας τέτοιας που να τον/την κάνει να επιδιώκει τέτοιες καταστάσεις). Όχι για λόγους ηθικολογίας αλλά πρωτίστως επειδή είναι ένας πολύ δύσκολος και ψυχοφθόρος στόχος. Στις ζαμανφου περιπτώσεις που λες 2 είναι τα πιθανά ενδεχόμενα: Είτε τους φλέρταρε πρώτα ο δεσμευμένος είτε απλά όποιος είναι έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρει (δηλαδή δεν μπορείς να ξέρεις εσύ αν πέρασαν γολγοθά στο κεφάλι τους ή όχι).

Δηλαδή να κάνουμε άλλη σχέση; Μωρέ αν δυο άνθρωποι are made to be together όσα εμπόδια και να βρεθούν, μαζί θα καταλήξουν.
Το θέμα είναι να μην έχουν ασπρίσει τα μαλλιά τους μέχρι τότε.

Για μένα ούτε ψέμα ούτε βλακεία είναι η ανιδιοτελής αγάπη, την έχω δει και ξέρω οτι υπάρχει, και με πάθος την αναζητώ, δε συμβιβάζομαι με κάτι λιγότερο.
Δεν είπα ότι δεν υπάρχει ανιδιοτελής αγάπη, είπα ότι δεν μίλησα για αγάπη. Για έρωτα μίλησα.

Τώρα αν μιλάμε για σχέσεις του τύπου "σε γνώρισα, σε π..., σ' αφήνω" δε με αφορά το θέμα. Όπως όμως ειπώθηκε πιο πριν, δεν έχει κανείς το δικαίωμα να παίξει με τα συναισθήματα των άλλων. Και για αυτή τη γυναίκα που θα της κλέψεις τον άντρα, μπορεί αυτός ο άντρας να είναι η αγάπη που έψαχνε μια ζωή, να έχει παλέψει πολύ για να είναι μαζί του, και δεν έχεις κανένα δικαίωμα να ψάχνεις για παραθυράκια να τρυπώσεις (γενικά μιλάω, όχι εσύ).
Αν όμως αυτός δεν την θέλει (αρκετά), τότε προφανώς they are not made to be together.
Και τι εννοείς θα της "κλέψεις" τον άντρα; Κτήμα της είναι;

Αν μετρήσεις τις περιπτώσεις που ο δεσμευμένος - παντρεμένος άφησε τελικά τη γυναίκα του για κάποια άλλη και δεις το ποσοστό, θα καταλάβεις οτι οι περισσότερες περιπτώσεις είναι το δεύτερο που λες. Συνειδητοποιημένη επιλογή είναι να μπει μπροστά η λογική, η ηθική, το αίσθημα δικαίου, όπως θες πέστο. Κι αυτό θα σου πει οτι δεν κολλάει να πας να κάνεις σχέση με δεσμευμένο. Κι εκεί η ιστορία πρέπει να τελειώσει. Αν το συνεχίσεις, πάει να πει οτι σκέφτεσαι τον εαυτούλη σου.
Να τα πάλι τα ενοχικά σύνδρομα που έλεγα. Άλλο σκέφτομαι ΜΟΝΟ τον εαυτούλη μου, και άλλο σκέφτομαι ΚΑΙ τον εαυτούλη μου γιατι είναι άδικο να τον βάλω κάτω από τους άλλους. Φυσικά και σκέφτομαι (και) τον εαυτούλη μου και καθόλου λάθος δεν το θεωρώ.
Όσο για το αίσθημα δικαίου, αυτό ακριβώς λέω. Μόνο που εσύ θεωρείς ότι a priori, ανεξαρτήτως περίπτωσης, πως άδικο είναι ο,τι καταλήγει στο χωρισμό του ζευγαριού και δίκαιο να μην κάνεις τίποτα. Εγώ πάλι θεωρώ ότι κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και δεν μπορούν να υπάρχουν αυστηροί ηθικοί κανόνες like "ποτέ με δεσμευμένο".

Γενικά (όχι μόνο για τη συγκεκριμένη περίπτωση) δεν πιστεύω στους αυστηρούς ηθικούς κανόνες που δεν δέχονται εξαιρέσεις (κάποιος θα μπορούσε να πει ίσως ότι δεν έχω αρχές :P). Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος πρέπει να διαμορφώνει αίσθημα δικαίου και να πράττει σύμφωνα με αυτό, κρίνοντας κάθε περίπτωση ξεχωριστά, γιατί κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Πιστεύω επίσης ότι μια δίκαια/ηθική απόφαση δεν πρέπει να επηρεάζεται από αυτόν που την παίρνει: Ο αλτρουισμός μπορεί να οδηγήσει σε deadlocks όταν τύχει 2 αλτρουιστές να έχουν συγκρουόμενα συμφέροντα. :P


Πάντως στα τελευταία ποστ αρχίζω να πιστεύω ότι ακόμα και αυτό το ζήτημα είναι κατά βάση πολιτικό (!). Νιώθω ακριβώς όπως όταν επιχειρηματολογώ υπέρ της ελεύθερης αγοράς και οι διαφωνούντες υπέρ του κρατικού παρεμβατισμού (αν θέσεις όπου κράτος = ηθική στο συγκεκριμένο). :P Τραβηγμένη παρομοίωση; Χμμμ... :hmm:
(όχι, δεν παρομοιάζω τον έρωτα με αγοραπωλησία, αλλού έγκειται η παρομοίωση οπότε μην τρέξετε να μου εκφράσετε το σοκ σας οι απανταχού ευαίσθητες ψυχές :P Αν έχετε τέτοιου είδους ένσταση τότε απλά σημαίνει ότι δεν καταλάβατε τίποτα, οπότε ignore it)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dimitral

Δραστήριο μέλος

Η dimitral αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 413 μηνύματα.
Αν όμως αυτός δεν την θέλει (αρκετά), τότε προφανώς they are not made to be together.
Και τι εννοείς θα της "κλέψεις" τον άντρα; Κτήμα της είναι;


αυτην την κτητικοτητα αν εγκαταλειπαμε στις σχεσεις ολοι θα ηταν πιο χαρουμενοι....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,988 μηνύματα.
Το ότι γυναίκες με τις απόψεις μου δεν έχουν ηθική το παραβλέπω (άλλωστε έχω ξαναπει ότι δεδομένης της ευρέως διαδεδομένης αστικής ηθικής, ουδόλως με ενοχλεί να χαρακτηρίζομαι ανήθικη).
Ωστόσο, αδυνατώ να καταλάβω βάσει ποιού ηθικού συστήματος είναι σωστό το παραπάνω. "όποια αισθήματα κι αν έχεις"; Κάποια από αυτές τις γυναίκες μπορεί να βασανιστεί πολύ περισσότερο απ'ότι εσύ αν τον χάσεις! Κάποια μπορεί να είναι το άλλο του μισό! Πραγματικά, το παραπάνω δεν μπορώ να δω πώς είναι "ηθικό", προσωπικά μου φαίνεται άκρατος εγωισμός και βόλεμα. Ευτυχώς οι σχέσεις δεν είναι ελληνικό δημόσιο όσο κι αν απ'ότι βλέπω κάποιοι θα το ήθελαν! Για να μην σχολιάσω πόσο φασιστικός είναι ο τρόπος σκέψης "όλοι θα έπρεπε να είχαν τη δική μου ηθική γιατί είναι η μόνη σωστή".

Έστω λοιπόν οτι υπάρχουν και 10-20-100 περιπτώσεις που ο τρίτος άνθρωπος είναι όντως η αγάπη της ζωής του. Αυτό είναι σπάνιο όμως. Αν όντως ο σύντροφός μου βρει το άλλο του μισό ενώ είναι μαζί μου, φυσικά θα τον αφήσω να την ακολουθήσει, όσο κι αν πονέσω (είπαμε, ανιδιοτελής αγάπη). Όσο όμως το γενίκευσα εγώ (λανθασμένα ομολογώ) άλλο τόσο το γενίκευσες κι εσύ λέγοντας οτι, άπαξ κι έχουμε συναισθήματα για κάποιον δεσμευμένο, καλό είναι να του τα εκφράσουμε, κι ας βάζουμε σε κίνδυνο τη σχέση του. Και σου ξαναλέω, πόσοι παντρεμένοι χώρισαν τελικώς τις γυναίκες τους για να είναι με κάποια άλλη; Ελάχιστοι. Θα μου πεις αυτό γίνεται επειδή είναι βολεμένοι. Αυτό όμως από μόνο του δείχνει οτι έχουν κάνει την επιλογή τους και η αγάπη για την άλλη γυναίκα δεν είναι και τόσο δυνατή ώστε να χωρίσουν. Οπότε η άλλη γυναίκα τι έχει κάνει; Εκτός που υποφέρει η ίδια παίρνοντας ψεύτικες ελπίδες οτι βρήκε το άλλο της μισό σε έναν άντρα που τη βλέπει κοιτώντας το ρολόι του, χάνοντας τον καιρό της, κάνει και την άλλη γυναίκα να υποφέρει που ο άντρας της την απατά. Αξίζει όλο αυτό;

Παράλληλα, ενώ καμία γυναίκα δε βγήκε να πει οτι (ας το πω έτσι) δεν είναι ωραίο να μπλέξεις με δεσμευμένο (μπράβο γυναικεία αλληλεγγύη, τώρα καταλαβαίνω γιατί όλοι απατούν τις γυναίκες τους), από την άλλη όλες λένε οτι δε θα ήθελαν να μπλέξουν με δεσμευμένο γιατί δεν τους αρέσει να είναι το τρίτο πρόσωπο, γιατί θέλουν αποκλειστικότητα κλπ. Μα τι αποκλειστικότητα θέλετε τη στιγμή που υπάρχουν γυναίκες εκεί έξω (που εσείς υποστηρίζετε!) που μπορεί ανά πάσα στιγμή να την "πέσουν" στον άντρα σας;

Αυτό ομολογώ δεν το έπιασα, παραείναι ...υπερβατικός ο συλλογισμός για μένα :P

Ας στο πω αλλιώς να το καταλάβεις. Έχεις ένα project στη δουλειά, το ξεκινάς, το φτάνεις μέχρι το επίπεδο 5 στα 10 ας πούμε, και ξαφνικά έρχεται ένας και το παίρνει από σένα για να το κάνει αυτός. Μπορεί να μην είναι καλό παράδειγμα, θέλω να πω οτι αυτή η γυναίκα βρήκε αυτόν τον άντρα πριν από σένα, πάλεψε για να τον κατακτήσει, πέρασε δυσκολίες, χαρές, δε βλέπεις οτι έχει προβάδισμα από σένα που ήρθες δεύτερη;

Όχι φυσικά. Θα πρέπει να παλεύουμε καθημερινά ούτως ή άλλως, είτε υπάρχουν δέκα άνθρωποι (και όχι δέκα γυναίκες, το έχεις περιορίσει για κάποιο λόγο στη μια μεριά το θέμα) που τον διεκδικούν, είτε κανείς.

Νομίζεις όλες αυτές που τους απατούν οι άντρες τους δεν προσπαθούν; Έχουν αφήσει το δεσμό τους στο έλεος του Θεού; Δεν μπορείς όμως ΣΥΝΕΧΕΙΑ να είσαι εκεί και να παλεύεις. Θα έρθει μια εποχή που θα είσαι άρρωστη, που θα λείπεις για κάποιον καιρό, που θα έχεις άλλα προβλήματα. Είναι σωστό να εκμεταλλευτεί αυτήν την κατάσταση μια άλλη γυναίκα για να τρυπώσει; Πες μου, είναι σωστό; Θα σου άρεσε εσένα αυτό; Και μη μου πεις, μα εγώ του έχω εμπιστοσύνη. Άσχετα με το πώς θα αντιδράσει ο φίλος σου. Είναι σωστό η γυναίκα αυτή να εκμεταλλευτεί μια δύσκολη κατάσταση, μια κρίση στη σχέση σου; Αν μου πεις, ναι είναι σωστό, ε δεν έχουμε διόδους επικοινωνίας...

Αν όμως αυτός δεν την θέλει (αρκετά), τότε προφανώς they are not made to be together.
Και τι εννοείς θα της "κλέψεις" τον άντρα; Κτήμα της είναι;

Αν δε τη θέλει αρκετά, γιατί είναι μαζί της; Δε μιλάμε για τέτοιες περιπτώσεις που κάποιο πρόβλημα υπάρχει. Μιλάω για μια καλή σχέση με τα μικρά της προβλήματα. Κτήμα της δεν είναι, αλλά καταλαβαίνεις πώς το λέω. Οι άντρες είναι πολύ εύκολο να παρασυρθούν ευκαιρίας δοθείσης.

Στα υπόλοιπα συμφωνώ μαζί σου. Σίγουρα κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Madrugada*

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Madrugada* αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 808 μηνύματα.
Δεν έχω διαβάσει όλες τις απαντήσεις αναλυτικά, το πέρασα γρήγορα το θέμα, ήθελα απλώς να γράψω το εξής: Κάπου διάβασα πως η Νεράιδα λέει ότι αν είσαι ok με την σχέση σου, δεν κοιτάς αλλού. Εμπειρία από μακροχρόνιες σχέσεις δεν έχω. Αυτό που θέλω να συζητήσουμε μαζί, είναι κάτι που μου κάνει εντύπωση και δεν έχω καταφέρει να εξηγήσω λογικά τόσον καιρό... (αν δεν κάνω λάθος υπάρχει ήδη θέμα κατάλληλο οπότε μεταφέρετε το ποστ αν ειμαι off topic)

Τα τελευταία χρόνια παρατηρώ πως υπάρχουν δεσμευμένοι άντρες που "μου την πέφτουν", άλλοι στην ψύχρα, άλλοι πιο διακριτικά, άλλοι με αμπελοφιλοσοφίες, βραδιές ποίησης και άλλα διάφορα περί του πόσο ωραία μάτια έχω, είμαι ολόκληρη μια ζωγραφιά και λοιπά κουλά! Έχω συζητήσει ανοιχτά μαζί τους διότι δε μ'αρέσει να κάνω το οτιδήποτε με δεσμευμένο/παντρεμένο, ακολουθώντας τη φράση "μην κάνεις στον άλλο ό,τι δε σου αρέσει να σου κάνουν".

Μου την έχουν πέσει λοιπόν άντρες συνομήλικοι ή λίγο μεγαλύτεροι που έχουν σχέσεις 1,2 ή και 4 χρόνια. Άλλοι μου το έλεγαν στην αρχή, άλλο μου το ξεφούρνιζαν στην πορεία.. όταν πίεζαν να ξαναβρεθούμε, στην ερώτηση μου "γιατί κοιτάς αλλού εφόσον έχεις ήδη κοπέλα" -με την οποία μάλιστα διατείνονται πως περνούν τέλεια, κάνει καταπληκτικό κρεβάτι κλπ- η απάντηση ήταν κάτι τύπου : "δε μπορείς να τρως κάθε μέρα φασολάδα, μπορείς?" Επιπλέον μου την έχει πέσει και παντρεμένος, με μικρό νεογέννητο παιδί! Υποτίθεται πως όταν είσαι φρεσκοπαντρεμένος πλέεις σε πελάγη ευτυχίας και δεν έχεις μάτια για άλλον...

Φυσικά με όλα αυτά μπορώ είτε να ακουστώ τρελλό ψώνιο, είτε να πιστέψει κανείς ότι έχω μείνει πολύ πίσω καθώς "αυτά είναι γνωστά, συνέβαιναν επί δεκαετίες και θα συμβαίνουν πάντα". Επίσης κατανοώ πως δε με ήθελε κανείς από αυτούς για κάτι σοβαρό πέραν μιας η περισσότερων νυχτών, και αυτό είναι που με κάνει να απορώ περισσότερο. Είμαι μια χαρά εμφανισιακά, αλλά ποτέ δεν προκάλεσα κανέναν, ούτε η εμφάνισή μου παραπέμπει σε γυναίκα free σε τέτοια θέματα (το είπα όσο πιο κομψά μπορούσα). Δύο ερωτήματα λοιπόν: Γιατί είναι τόσο επιρρεπείς οι άνθρωποι στην απιστία? Γιατί και το σκέτο σεξ απιστία θεωρείται... και δεύτερον, γιατί επιλέγουν εμένα ενώ και οι ίδιοι είναι πολύ ωραίοι εμφανισιακά και θα μπορούσαν έυκολα να βρουν αυτό που ψάχνουν αλλού?!?!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

lugar

Πολύ δραστήριο μέλος

Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
Η πρώτη μου αίσθηση είναι ότι φύγαμε τελείως από το θέμα. Δεν ξέρουμε καν τι εννοεί το παιδί που το έβαλε με το δεσμευμένος/η... δεν ξέρουμε αν ξέρει οτιδήποτε από την άλλη σχέση... κι έχουμε φτάσει στο χωρισμό από μακροχρόνια σχέση με αλλαγμένα τα φύλλα ίσως και στο διαλύω μια οικογένεια. Το θέμα έγινε μελό.
Είναι τελείως άλλο παιδιά 20 χρονών που δεν ξέρουν τι ψάχνουν και έχουν κάθε δικαιολογία να έχουν στο κεφάλι τους και ιδανικές καταστάσεις, και ξεπέτες, και παραμύθια και... και.... και άλλο ανθρωποι που ύστερα από βιώματα έχουν εικόνα του τι ζητάνε και αν το βρήκανε.
Επίσης με εκνευρίζει αυτή η αντιμετώπιση των αντρών σαν ανασφαλή όντα που το μόνο που χρειάζεται για να τα ρίξεις είναι λίγη κολακεία και λίγο μπούτι. Αν τέτοιους άντρες θέλουμε οι γυναίκες τέτοιους άντρες θα "παράγει" η κοινωνία, αν θέλουμε ώριμους συντρόφους αυτό θα ψάχνουμε και όσο πιό πολλές θα τους ζητάμε τόσο πιο πολλοί θα "παράγονται".
Αν η σχέση σου αξίζει τον κόπο όταν εσύ για χίλιους λόγους νοιώθεις στεγνωμένη είναι καιρός να παλέψει ο άλλος για σένα. Σε μία σχέση που αξίζει τον κόπο δεν πρέπει να κάνεις όλες τις προσπάθειες εσύ οπότε κάποια στιγμή να κουράζεσαι και να θες να ξαποστάσεις. Αλλοιώς χάρη θα σου κάνει η άλλη γιατί θα σε ξεκουράσει (και προφανώς δεν έχει καταλάβει ότι ο σύντροφος σου δεν ξέρει από σχέση και θα μαρτυρήσει). Και την επόμενη να βρεις κάποιον που να θέλει να βάλει κι αυτός το χεράκι του στη σχέση ώστε να παίρνεις κι εσύ μια ανάσα.
Το project δεν το πήρε κανείς από το 5 για να το συνεχίσει. Το project ακυρώθηκε. Κάθε σχέση αρχίζει από το μηδέν, άλλωστε αυτή είναι τελικά η γοητεία της, είναι διαφορετική, και αν κάποιος που έχει περάσει κάποια βιώματα δεν μπορεί να καταλάβει αν η μακροχρόνια σχέση του αξίζει να κρατηθεί ή πρέπει να διαλυθεί για κάτι που κανείς δεν του δίνει εγγυήσεις ότι δεν θα καταλήξει σε ανάλογο σημείο μετά από χ χρόνια sorry αλλά ηθελέστα και παθέστα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Heptamer

Δραστήριο μέλος

Ο Heptamer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 690 μηνύματα.
Δύο ερωτήματα λοιπόν:
1. Γιατί είναι τόσο επιρρεπείς οι άνθρωποι στην απιστία? Γιατί και το σκέτο σεξ απιστία θεωρείται... και δεύτερον,

2. γιατί επιλέγουν εμένα ενώ και οι ίδιοι είναι πολύ ωραίοι εμφανισιακά και θα μπορούσαν έυκολα να βρουν αυτό που ψάχνουν αλλού?!?!

1. Γιατι,προκειμενου να συμβιώσουν αρμονικά,εχουν συνειδητα επιλέξει να καταπιεσουν την πολυγαμική φύση τους. Οι ανδρες,ειναι πιο επιρρεπεις στην απιστια εκ φύσεως,διοτι το αρχεγονο ενστικτο της γονιμοποιησης οσο πιο πολλων γυναικων γινεται,ειναι ισχυρο και δυσκολα καταπιεζεται απο τις θεσπισμένες κοινωνικές επιταγές / (ηθικές) απαγορευσεις που μας εχουμε αυτοεπιβαλλει.

Ο ανδρας ζει μεσα απο τις προκλησεις,επιβεβαιωνεται συνεχως μεσα απο αυτες και οταν μια προκληση παψει να του προσφέρει κατι καινουργιο,η ανησυχη φυση του τον ωθει σε νεες. Εξ ου και η κουραση απο την "καθημερινη φασολαδα"..

Στις γυναικες,η απο ανδρες θεσπισμένη ηθική - που τους επιτρεπει πολλα "διευθυντικα δικαιώματα" - δρα πολυ πιο αμεσα στην πολυγαμικότητα τους,με πολλαπλά φίλτρα κατευνασμου της,μαζι ισως και με μια πλυση εγκεφαλου τυπου "συναισθηματικότητας" που εμφυτευει στη γυναικα υποσυνείδητα φίλτρα άρνησης / καταπιεσης της διαχυσης της σεξουαλικότητας της.

2. Σε επιλέγουν,διοτι - κρινοντας απο την μικρη σου αυτοπεριγραφη - εισαι καλη / όμορφη εικονα - αυτο αλλωστε ειναι το πρωτιστο κριτηριο για εναν ανδρα,ασχετως της δικης του εμφανισης - και αλλωστε: σε αυτο το αλλου,ή τουλαχιστον σε ενα απο αυτα,βρισκεσαι και εσύ και εξ ου και επιλέγεσαι!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
Γιατί είναι τόσο επιρρεπείς οι άνθρωποι στην απιστία? Γιατί και το σκέτο σεξ απιστία θεωρείται... και δεύτερον, γιατί επιλέγουν εμένα ενώ και οι ίδιοι είναι πολύ ωραίοι εμφανισιακά και θα μπορούσαν έυκολα να βρουν αυτό που ψάχνουν αλλού?!?!

Κάποια μέρα άκουσα "μπορεί να πας κάποια μέρα με όποια θες, αλλά πρώτον θέλω να το μάθω, δεύτερον σου απαγορεύω να την φιλήσεις ποτέ στο στόμα όπως εμένα, γιατί αν μου το κρύψεις ότι πήγες θα είσαι ένας άνανδρος ψεύτης, και αν την φιλήσεις θα δείχνει ότι την έχεις ερωτευθεί", οπότε μην είσαι σίγουρη ότι αντιλαμβάνονται όλοι (γυναίκες και άντρες) το ίδιο την απιστία και ούτε την ταυτίζουν με το σεξ. Μην κοιτάς που το'πε σε μένα που ξέρει ότι είμαι υπερφυσικός μεταφυσικός εξωγήινος ιππότης και δεν θα το έκανα ποτέ. 'Αλλες το λένε ή το σκέφτονται κάπως έτσι και το εννοούν. 'Ενας άντρας ή μια γυναίκα είναι πιστός ή σου ανήκει μόνο αν σου ανήκει η ψυχή του. Αυτό βέβαια είναι αξίωμα του υπερφυσικού μεταφυσικού εξωγήινου Δόκτωρος Παραξεναγάπη που πάει για ψυχές και όλα αυτά τα χαζά αυτοκαταστροφικά οράματα και μετά μουτζώνεται μπροστά στον καθρέφτη.
Για το δεύτερο ερώτημά σου τώρα, υποθέτω ότι συμβαίνει επειδή είσαι πολύ νέα. Πάρα πολύ νέα. Αυτό τους δημιουργεί μια αίσθηση ότι δεν πρόκειται να τους κάψεις μάλλον. Τους βγάζεις πολύ αθωότητα κι αυτό κάνει τα παντρεμένα γουρουνάκια ή αυτά που έχουν πολυετείς σχέσεις (=δεμένος γάιδαρος) να νοιώθουν πολύ περισσσότερο ασφάλεια με μια κοπελίτσα παρά με κάποια της ηλικίας τους. 'Ασε που μια μικρή μπορεί να την ενοχοποιήσουν ευκολότερα ακόμα και οι γυναίκες τους και να βγάλουν τους άντρες τους λάδι (εκείνη τον παρέσυρε και άλλα τέτοια ευτράπελα).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

self-instructive depressing

Περιβόητο μέλος

Ο self-instructive depressing αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 6,397 μηνύματα.
Δεν έχω διαβάσει όλες τις απαντήσεις αναλυτικά, το πέρασα γρήγορα το θέμα, ήθελα απλώς να γράψω το εξής: Κάπου διάβασα πως η Νεράιδα λέει ότι αν είσαι ok με την σχέση σου, δεν κοιτάς αλλού. Εμπειρία από μακροχρόνιες σχέσεις δεν έχω. Αυτό που θέλω να συζητήσουμε μαζί, είναι κάτι που μου κάνει εντύπωση και δεν έχω καταφέρει να εξηγήσω λογικά τόσον καιρό... (αν δεν κάνω λάθος υπάρχει ήδη θέμα κατάλληλο οπότε μεταφέρετε το ποστ αν ειμαι off topic)

Τα τελευταία χρόνια παρατηρώ πως υπάρχουν δεσμευμένοι άντρες που "μου την πέφτουν", άλλοι στην ψύχρα, άλλοι πιο διακριτικά, άλλοι με αμπελοφιλοσοφίες, βραδιές ποίησης και άλλα διάφορα περί του πόσο ωραία μάτια έχω, είμαι ολόκληρη μια ζωγραφιά και λοιπά κουλά! Έχω συζητήσει ανοιχτά μαζί τους διότι δε μ'αρέσει να κάνω το οτιδήποτε με δεσμευμένο/παντρεμένο, ακολουθώντας τη φράση "μην κάνεις στον άλλο ό,τι δε σου αρέσει να σου κάνουν".

Μου την έχουν πέσει λοιπόν άντρες συνομήλικοι ή λίγο μεγαλύτεροι που έχουν σχέσεις 1,2 ή και 4 χρόνια. Άλλοι μου το έλεγαν στην αρχή, άλλο μου το ξεφούρνιζαν στην πορεία.. όταν πίεζαν να ξαναβρεθούμε, στην ερώτηση μου "γιατί κοιτάς αλλού εφόσον έχεις ήδη κοπέλα" -με την οποία μάλιστα διατείνονται πως περνούν τέλεια, κάνει καταπληκτικό κρεβάτι κλπ- η απάντηση ήταν κάτι τύπου : "δε μπορείς να τρως κάθε μέρα φασολάδα, μπορείς?" Επιπλέον μου την έχει πέσει και παντρεμένος, με μικρό νεογέννητο παιδί! Υποτίθεται πως όταν είσαι φρεσκοπαντρεμένος πλέεις σε πελάγη ευτυχίας και δεν έχεις μάτια για άλλον...

Φυσικά με όλα αυτά μπορώ είτε να ακουστώ τρελλό ψώνιο, είτε να πιστέψει κανείς ότι έχω μείνει πολύ πίσω καθώς "αυτά είναι γνωστά, συνέβαιναν επί δεκαετίες και θα συμβαίνουν πάντα". Επίσης κατανοώ πως δε με ήθελε κανείς από αυτούς για κάτι σοβαρό πέραν μιας η περισσότερων νυχτών, και αυτό είναι που με κάνει να απορώ περισσότερο. Είμαι μια χαρά εμφανισιακά, αλλά ποτέ δεν προκάλεσα κανέναν, ούτε η εμφάνισή μου παραπέμπει σε γυναίκα free σε τέτοια θέματα (το είπα όσο πιο κομψά μπορούσα). Δύο ερωτήματα λοιπόν: Γιατί είναι τόσο επιρρεπείς οι άνθρωποι στην απιστία? Γιατί και το σκέτο σεξ απιστία θεωρείται... και δεύτερον, γιατί επιλέγουν εμένα ενώ και οι ίδιοι είναι πολύ ωραίοι εμφανισιακά και θα μπορούσαν έυκολα να βρουν αυτό που ψάχνουν αλλού?!?!

1.είσαι εκτός θέματος (γι αυτό θα απαντήσω)
2.ξέρεις να κάνεις και άλλα φαγητά εκτός από φασολάδα
3.αυτοί οι τύποι (και τύπισσες στους χαλεπούς καιρούς μας) δεν <<διαλέγουνε>> : ρίχνουνε παντού δίχτυα και όπου ψαρέψουνε κάτι καλά είναι . Αλλιώς τρώνε πάλι φασολάδα

4.(άσχετο δηλαδή ον τόπικ) Είμαι υπέρ του ενδεχόμενου φλερτ με δεσμευμένη υπό αυστηρές προυποθέσεις . Η πιο αυστηρή είναι να μην είμαι εγώ ο κερατάς (αστειάκι) . Μερικές σχέσεις κάνουν κύκλους σαν ναυάγια που οι ναυτικοί φοβούνται να εγκαταλείψουνε το πλοίο . Δεν είναι το ίδιο πράγμα να συνοδεύεται κάποιος/κάποια έξω και ένας τρίτος να κοιτάει σαν λιγούρης ή να πετάγεται να πει μια μαλακία με το να γνωρίζεις καιρό κάποιον/κάποια μέσα από μια σχέση άλλου είδους και όχι ερωτική ενώ είναι δεσμευμένος/δεσμευμένη και απλώς να κρατάς κάποιους δεσμούς ελπίζοντας ΄και πιστεύοντας ότι τελικά ήτανε ένα λάθος που σύντομα θα διορθωθεί γιατί είστε πλασμένοι ένας για τον άλλο .

Δεν είναι τόσο κακό , αλλά είναι χάσιμο χρόνου . Δεν είναι κακό γιατί οι περισσότερες σχέσεις που συνάπτονται κάνει μπαμ ότι έγιναν τυχαία και δεν είναι και έγκλημα να βρούνε κάτι πιο ταιριαστό . Είναι χάσιμο χρόνου γιατί η ζωή είναι πολύ μικρή για να περιμένεις .
Αυτά από μένα , πάω να βγω με την κοπέλα του καλύτερου μου φίλου τώρα . Αυτός έχει δουλειά και όπως είπα πρέπει να κρατάμε επαφές . :cold:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top