Η αθωότητα της άγνοιας

Νωεύς · 19-12-09

Μία λογική λέει, πως όταν γνωρίζεις το καλό, δεν γίνεται παρά να γνωρίζεις και το κακό. Η αθωότητα δεν γνωρίζει το κακό, επειδή δε χρειάζεται να γνωρίζει ούτε το καλό. Ζούμε σε μία εποχή που ο πληθωρισμός της πληροφόρησης τείνει να σχετικοποιήσει τη σημασία της γνώσης στον ανθρώπινο βίο, ενώ, αντίστροφα ανάλογα, απολυτοποιεί την ανάγκη της σοφίας, για τη διάκριση μεταξύ καλού και κακού. Η σοφία ποτέ δεν είναι αθώα, γιατί έχει γειτόνισσα την πονηρία κι αντίζηλο την άγνοια. Η αθωότητα μπορεί να κατοικήσει στην αυλή της σοφίας;

mindcircus · 19-12-09

Η σοφια στη ζωη απαιτει πνευματικη διαυγεια, καθαρο ματι, κριση και προπαντων καθαρη καρδια.
Η ωριμοτητα περνα απο σταδια και ειναι διαδικασια εξελιξης. Υπαρχουν ανθρωποι που μενουν στασιμοι ειτε εξ' επιλογης, ειτε εξ'αδυναμιας χαρακτηρα. Δεν ωριμαζουν σε θεματα της ζωης (γι αυτο η ηλικια ναι μεν παιζει τον ρολο της αλλα οχι τον βασικοτερο.) Οι ανθρωποι που καλουνται σοφοι δεν ειναι ομως αυτοι που ωριμαζουν. Σοφια ειναι η αυτοπαρατηρηση, ο αυτοελεγχος, η διακριση των οριων, χαρακτηριστικα της συναισθηματικης ανεξαρτησιας και της διανοητικης διαυγειας.

Σοφοι οσοι αγγιζονται απο τον περιγυρω και ταυτοχρονα μενουν παρατηρητες των πραγματων επιτρεποντας τα λαθη.
Η σοφια γιαυτο τον λογο ειναι αγνη κι αθωα.
Η πονηρια με την εξυπναδα απεχουν και ειναι δυο ακρα ασυμβατα. Η σοφια ειναι εξυπναδα και παρατηρητικοτητα. Η πονηρια ειναι χαρακτηριστικο των οσων δεν προλαβαν στην ωρα που επρεπε να ωριμασουν στο σημειο που επρεπε, δεν ωριμασαν με υγεια.

Θελω να δωσω ενα παραδειγμα που εχω διαβασει, τα σχολια σε παρενθεση δικα μου.
''υπαρχουν καποιοι που δηλωνουν(εντος κι εκτος, συνηθως εντος): ωραια, αφου ο Χριστος(θεος, καθε θεος) υποσχεται πως θα με συγχωρεσει μολις μετανιωσω, οπως τον σταυρωμενο ληστη διπλα του, θα κανω κι εγω ο,τι μου γουσταρει στη ζωη μου και στο τελος θα του ζητησω συγνωμη''
Εξυπνες πονηριες(λεει η συγγραφεας και το αλλαζω και το αφηνω ως μονο πονηρια. Εκει εγκειται η διαφορα. Η εξυπναδα ειναι καλη, η πονηρια ειναι κακη κι ανοητη κυριως)
Οποιος αναζητα το αληθινο μαγνητιζει τα θαυματα κι οποιος θελει να βρει το καλο, αυτο και θα συναντησει.

Δε θελω να μακρυγορω. Θελω μονο να σου ζητησω την προσοχη στα μικρα παιδια. Δε γνωριζουν το κακο, οπως σωστα ειπες, κι ειναι αθωα. Ειναι ομως σοφα γιατι ξερουν να παρατηρουν και να μη μιλουν, κι οταν το κανουν αφηνουν αποσβολωμενους τους ενηλικες. Η σοφια δεν εχει να κανει με το καλο και το κακο, ειναι μονο καλη. Ειναι καλοπροαιρετη και ευθεια. Ειναι συνετη(κι οχι καχυποπτη), ειναι προσεχτικη(κι οχι προκατειλλημενη), ειναι αυτη που ειναι καθαρη χωρις αγωνια(χωρις να προσποιειται), ειναι τιμια και δικαιη, κατοικει στην ψυχη λιγων κι εκλεκτων.

Φερτους μου, να τους κοιτω στα ματια, να μαθω ...αυτους τους αθωους, αγνους σοφους, που κατα βαθος παρα την πειρα και τις κακουχιες της ζωης, παραμενουν παιδια στην ψυχη...

DrStrangelove · 19-12-09

Αρχική Δημοσίευση από mindcircus:
Σοφοι οσοι αγγιζονται απο τον περιγυρω και ταυτοχρονα μενουν παρατηρητες των πραγματων επιτρεποντας τα λαθη.
Η σοφια γιαυτο τον λογο ειναι αγνη κι αθωα.

Εγώ πάλι γιατί πιστεύω ότι η σοφία είναι όλων αυτών που δεν είναι αγνοί και αθώοι ;

Η πονηρια με την εξυπναδα απεχουν και ειναι δυο ακρα ασυμβατα. Η σοφια ειναι εξυπναδα και παρατηρητικοτητα. Η πονηρια ειναι χαρακτηριστικο των οσων δεν προλαβαν στην ωρα που επρεπε να ωριμασουν στο σημειο που επρεπε, δεν ωριμασαν με υγεια.

H σοφία είναι εμπειρία, όχι εξυπνάδα.

Δε θελω να μακρυγορω. Θελω μονο να σου ζητησω την προσοχη στα μικρα παιδια. Δε γνωριζουν το κακο, οπως σωστα ειπες, κι ειναι αθωα. Ειναι ομως σοφα γιατι ξερουν να παρατηρουν και να μη μιλουν, κι οταν το κανουν αφηνουν αποσβολωμενους τους ενηλικες. Η σοφια δεν εχει να κανει με το καλο και το κακο, ειναι μονο καλη. Ειναι καλοπροαιρετη και ευθεια. Ειναι συνετη(κι οχι καχυποπτη), ειναι προσεχτικη(κι οχι προκατειλλημενη), ειναι αυτη που ειναι καθαρη χωρις αγωνια(χωρις να προσποιειται), ειναι τιμια και δικαιη, κατοικει στην ψυχη λιγων κι εκλεκτων.

Τα παιδιά δεν ξέρουν να σιωπούν. Τα παιδιά δεν είναι σοφά. Τα παιδιά μιλούν πολύ και ρωτάνε πολλά, γι'αυτό και δεν είναι συνετά, ούτε προσεκτικά.

Φερτους μου, να τους κοιτω στα ματια, να μαθω ...αυτους τους αθωους, αγνους σοφους, που κατα βαθος παρα την πειρα και τις κακουχιες της ζωης, παραμενουν παιδια στην ψυχη...

Και να στους φέρει δεν θα μάθεις τίποτα. Η σοφία δεν είναι κάτι της καρδιάς και της ψυχής, ούτε είναι των αγνών ανθρώπων. Η σοφία δεν είναι των παιδιών, είναι των γέρων. 'Εχει με το μέρος της το χρόνο, τρέφεται από τον πόνο και το θάνατο.

iJohnnyCash · 19-12-09

Καποιος που γνωρίζει το καλό και το κακό και επέλεξε το καλό, είναι αθώος;

Himela · 19-12-09

Αρχική Δημοσίευση από Νωεύς:
Μία λογική λέει, πως όταν γνωρίζεις το καλό, δεν γίνεται παρά να γνωρίζεις και το κακό. Η αθωότητα δεν γνωρίζει το κακό, επειδή δε χρειάζεται να γνωρίζει ούτε το καλό. Ζούμε σε μία εποχή που ο πληθωρισμός της πληροφόρησης τείνει να σχετικοποιήσει τη σημασία της γνώσης στον ανθρώπινο βίο, ενώ, αντίστροφα ανάλογα, απολυτοποιεί την ανάγκη της σοφίας, για τη διάκριση μεταξύ καλού και κακού. Η σοφία ποτέ δεν είναι αθώα, γιατί έχει γειτόνισσα την πονηρία κι αντίζηλο την άγνοια. Η αθωότητα μπορεί να κατοικήσει στην αυλή της σοφίας;

Βρε τι είναι αυτό με σένα; Ποτέ να μην καταλαβαίνω τι γράφεις;;;;

Μετά από 5 αναγνώσεις. Όχι η σοφία δεν μπορεί να συμβαδίσει με την αθωότητα, γιατί για να κατακτήσεις τη σοφία πρέπει να περάσεις από δρόμους όπως καχυποψία, πονηριά, κακία πολλές φορές.

Αναρωτιέμαι: οι μοναχοί ή οι γέροντες που βλέπεις στα μάτια τους την καλοσύνη, τη σοφία και την αθωότητα, πώς έχουν φτάσει στη σοφία; Πέρασαν κι αυτοί από τους παραπάνω δρόμους;

DrStrangelove · 19-12-09

Αρχική Δημοσίευση από Exposed_Bone:
Καποιος που γνωρίζει το καλό και το κακό και επέλεξε το καλό, είναι αθώος;

'Οχι. Αθώος είναι αυτός που δεν έχει γνωρίσει το κακό, δηλαδή αυτός που δεν έχει μπει καν σε διαδικασία εκλογής και επιλογής.

Νωεύς · 19-12-09

Αρχική Δημοσίευση από Exposed_Bone:
Καποιος που γνωρίζει το καλό και το κακό και επέλεξε το καλό, είναι αθώος;

Όχι, γιατί δεν κρίνει ούτε κρίνεται: άρα ούτε επιλέγει. Δεν μπορείς να είσαι αθώος, όταν θεωρείς ότι οι άλλοι δεν είναι αθώοι(υπόκειται στους πειρασμούς που κρύβει η "υπερηφάνεια της αρετής")

fantasmenos · 19-12-09

Έναν θέλω, όχι παραπάνω, έναν, ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου και θρησκείας που γνωρίζετε και δεν έχει μέσα του την πονηριά και την κακία έστω και σε ψήγματα (εξαιρούνται τα βρέφη μιας και δεν έχουν ανεπτυγμένο εγκέφαλο).

Alexxandra · 20 Δεκεμβρίου 2009

Αναρωτιέμαι: οι μοναχοί ή οι γέροντες που βλέπεις στα μάτια τους την καλοσύνη, τη σοφία και την αθωότητα, πώς έχουν φτάσει στη σοφία; Πέρασαν κι αυτοί από τους παραπάνω δρόμους;

και βέβαια ναι..ειναι αυτο που λένε οτι, όταν γεράσει ο διάβολος καλογερέυει!!!

mindcircus · 19-12-09

Αρχική Δημοσίευση από DrStrangelove:
'Οχι. Αθώος είναι αυτός που δεν έχει γνωρίσει το κακό

Yπαρχει?
Εχεις γνωρισει ανθρωπο τετοιο?

Θα συμφωνησω με τον φαντα, δεν υπαρχει ανθρωπος που περιγραφεις ντοκτωρα.
Και την τελικη, δεν ειναι κακο(!) να χεις γνωρισει την πονηρια και το κακο(η ναταχεις νιωσει- ετσι ειναι ο ανθρωπος).
Κακο(!) θα ηταν, πιστευω, να τη μεταφερεις στους διπλανους σου και να τους γεμιζεις αρνητικοτητα, μνησικακια και δυστυχια.

υσ, τα παιδια πραγματικα τα μερικα παιδια τα θεωρω σοφα, στον τροπο που μιλανε και σκεφτονται και κυριως στον τροπο που αντιδρουν. Οι μεγαλοι εχουμε αποκτησει αμυνες και αυτοελεγχο, εκεινα οχι.

DrStrangelove · 19-12-09

Αρχική Δημοσίευση από mindcircus:
Yπαρχει?
Εχεις γνωρισει ανθρωπο τετοιο?

Τα περισσσότερα μικρά παιδιά. Αυτά που εσύ τα θεωρείς σοφά, είναι ακόμα ανίδεα από την κακία του κόσμου. Δεν υπάρχουν σοφά παιδιά εκτός αν εννοείς τα indigo

Σοφοί γινόμαστε από τις εμπειρίες μας, και πάλι παίζεται αυτό, μερικοί είναι αγύριστα κεφάλια και παντογνώστες μέχρι να ψοφήσουν.

Νωεύς · 20-12-09

Αρχική Δημοσίευση από mindcircus:
Yπαρχει?
Εχεις γνωρισει ανθρωπο τετοιο?

Θα συμφωνησω με τον φαντα, δεν υπαρχει ανθρωπος που περιγραφεις ντοκτωρα.
Και την τελικη, δεν ειναι κακο(!) να χεις γνωρισει την πονηρια και το κακο(η ναταχεις νιωσει- ετσι ειναι ο ανθρωπος).
Κακο(!) θα ηταν, πιστευω, να τη μεταφερεις στους διπλανους σου και να τους γεμιζεις αρνητικοτητα, μνησικακια και δυστυχια.

υσ, τα παιδια πραγματικα τα μερικα παιδια τα θεωρω σοφα, στον τροπο που μιλανε και σκεφτονται και κυριως στον τροπο που αντιδρουν. Οι μεγαλοι εχουμε αποκτησει αμυνες και αυτοελεγχο, εκεινα οχι.

-Υπάρχουν, αλλά για να τους γνωρίσει κανείς πρέπει, ή να τους ψάξει(κάτι σαν τον Διογένη με το φαναράκι) ή να το φέρει η "κακιά ώρα" ενός αθώου και να χρειαστεί κάποιον... "Καλό Σαμαρείτη". Πάντως συνήθως αυτοί οι άνθρωποι, ή περνιούνται ως "τρελοί" η δεν "φαίνονται" καν στα μάτια ημών των "μη αθώων".
-Κανένας δεν ισχυρίζεται νομίζω, ότι είναι κακό να έχεις γνωρίσει την πονηρία, καθότι υπάρχει και το "δικαίωμα στη μετάνοια". Αλλά άπαξ και συμβεί σε κάποιον αυτό, έχει απωλέσει την αθωότητά του εξ ορισμού. Με την "μετάνοια" τότε, απλά μπορεί να γίνει πχ "δίκαιος κριτής", "όσιος", άντε και "άγιος". Γι' αυτό λέει: ¨Οι πάντες εξέκλιναν, ομού εξαχρειώθηκαν".
-Ό,τι έχει κανείς, εκείνο δίνει και στους άλλους. Αυτές οι καταστάσεις μοιάζουν κάπως με τις "ιώσεις" και είναι πανδημικές. Δεν λέγεται συχνά και με διάφορες αφορμές: "ο κόσμος είναι ένα καζάνι που βράζει"; Δεν είναι επίσης τυχαίο, ότι για τα "εξαιρετικά φαγητά" στην ανθρώπινη ιστορία (αλλά και στους μύθους), χρειάστηκε σε τούτο το "καζάνι", για "αλατοπίπερο", να "θυσιαστεί" ένας κάποιος "αθώος".

Νωεύς · 22 Δεκεμβρίου 2009

Μερικά λόγια για την αθωότητα (δανεισμένα από τον Σ. Κίρκεγκωρ- "Η έννοια της αγωνίας"/Έκδ. Δωδώνη-1971 σελ.44-48 )

Η αθωότητα υπάρχει, επειδή την προϋποθέτει η ενοχή. Όπως την έχασε ο Αδάμ με την ενοχή, όμοια καθένας από εμάς χάνει την αθωότητα. Αν δεν την χάναμε με την ενοχή, δε θα ʽταν πια η αθωότητα αυτό που χάνεται, και δεν θα ήμασταν ποτέ ένοχοι, αν δεν είχαμε υπάρξει αθώοι, πριν γίνουμε ένοχοι.
Υπάρχει μία πονηρή, αλλά και τόσο εύλογη απορία: Τι θα συνέβαινε αν ο Αδάμ δεν είχε αμαρτήσει; Ο αθώος δεν θα είχε ποτέ την ιδέα να θέσει στον εαυτό του τέτοια ερώτηση. Αλλά ο ένοχος αμαρτάνει όταν τη θέτει, ακόμη κι ως διαλογισμό, γιατί μέσα στην εκδηλωμένη του περιέργεια, θέλει να αγνοήσει πως κι ο ίδιος έχει εισάγει στον κόσμο την ενοχή και πως κι ο ίδιος έχασε με την ενοχή την αθωότητα.
Η αθωότητα δεν είναι τελειότητα που θα όφειλες να ποθήσεις την επιστροφή της. Γιατί μόλις την επιθυμήσεις, την χάνεις, και τότε είναι καινούργιο αμάρτημα να χάνεις τον καιρό σου με πόθους. Η αθωότητα δεν είναι ούτε ατέλεια που θα όφειλες να υπερνικήσεις ξεπερνώντας την. Γιατί ξέρει πάντοτε να αρκείται στον εαυτό της.

Great Chaos · 22-12-09

Αρχική Δημοσίευση από Νωεύς:
Η σοφία ποτέ δεν είναι αθώα, γιατί έχει γειτόνισσα την πονηρία κι αντίζηλο την άγνοια. Η αθωότητα μπορεί να κατοικήσει στην αυλή της σοφίας;

Ο Άλιστερ Κρόουλυ επιμένει -και πολύ σωστά κατά τη γνώμη μου- ότι ο αναζητητής της Αλήθειας πρέπει να κρατά πάντοτε μέσα του την αθωότητα του Τρελού, γι' αυτό άλλωστε αυτή είναι η πρώτη και η τελευταία ταυτόχρονα κάρτα των Ταρώ. Η αθωότητα αυτή σημαίνει με λίγα λόγια το ν' αντικρίζεις το καθετί σαν να είναι η πρώτη φορά που το βλέπεις. Τούτο είναι πράγματι προϋπόθεση για τη σοφία, καθώς αφαιρεί από την ανθρώπινη διάνοια την προκατάληψη, την ψευδαίσθηση ότι γνωρίζεις κάτι εκ των προτέρων, πηγή όλων των αμαρτιών, μαζί με τον πόθο. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι η αθωότητα όχι μόνο μπορεί να κατοικήσει στην αυλή της σοφίας, αλλά ότι στην πραγματικότητα κατοικούσε ανέκαθεν εκεί, μας αποχαιρετά κατά την πτώση μας και μας υποδέχεται μ' ένα πλατύ χαμόγελο, όταν καταφέρουμε να επιστρέψουμε στην πραγματική μας κοιτίδα, ως άλλοι άσωτοι υιοί.

Αρχική Δημοσίευση από DrStrangelove:
Εγώ πάλι γιατί πιστεύω ότι η σοφία είναι όλων αυτών που δεν είναι αγνοί και αθώοι ;

Επειδή δεν είσαι ούτε κατ' ελάχιστον σοφός;

H σοφία είναι εμπειρία, όχι εξυπνάδα.

Σοφία είναι το να μπορείς να δεις το προφανές!! Αυτός είναι κι ο λόγος για τον οποίο την Αλήθεια μαθαίνεις από μικρό κι από τρελό. Η ματιά τους είναι τόσο καθαρή, που ακριβώς έχουν τη δυνατότητα να βλέπουν το προφανές, χωρίς αυτό να συσκοτίζεται από την τύρβη της πολυγνωσίας.

Τα παιδιά δεν ξέρουν να σιωπούν. Τα παιδιά δεν είναι σοφά. Τα παιδιά μιλούν πολύ και ρωτάνε πολλά, γι' αυτό και δεν είναι συνετά, ούτε προσεκτικά.

Τα παιδιά -τα πολύ μικρά παιδιά- είναι σοφά, επειδή ακόμη μέσα τους μιλάει ο πραγματικός τους εγκέφαλος και δεν έχει ακόμη εγκατασταθεί ο "Εισβολέας". Πόσες φορές ένιωσα ένα δάγκωμα θλίψης κοιτώντας ένα παιδί, με τη σκέψη ότι εμείς οι ανόητοι θα καταφέρουμε κάποτε να το κάνουμε σαν τα μούτρα μας... Αυτός όμως ο εγκέφαλος είναι που γνωρίζει έμφυτα την Αλήθεια, κάθε δυνατή αλήθεια, όπως υποστήριξε ο Σωκράτης, αλλά και πολλοί μετά απ' αυτόν. Οι προσωπικές μου παρατηρήσεις σχετικά με τα παιδιά, μου έδειξαν ότι "Ο άνθρωπος γεννιέται γνωρίζοντας και μεγαλώνει ξεχνώντας". Άλλωστε μην ξεχνάς ότι οι ερωτήσεις των παιδιών είναι ενοχλητικές για μας τους μεγάλους, επειδή τείνουν να γκρεμίζουν τις βεβαιότητές μας. Τελικά, όπως λέει ο Κούντερα, τη δύναμη κατέχει εκείνος που θέτει τις ερωτήσεις...

Και να στους φέρει δεν θα μάθεις τίποτα. Η σοφία δεν είναι κάτι της καρδιάς και της ψυχής, ούτε είναι των αγνών ανθρώπων. Η σοφία δεν είναι των παιδιών, είναι των γέρων. 'Εχει με το μέρος της το χρόνο, τρέφεται από τον πόνο και το θάνατο.

Τι ειρωνεία!! Σοφός είναι ένας γέρος, μόνο εάν καταφέρει, μέσα απ' το χρόνο, τον πόνο και το θάνατο, να φτάσει στην κατάσταση που βρισκόταν, όταν ήταν μικρό παιδί. Σε αντίθετη περίπτωση, τον ονομάζουμε "κωλόγερο"...

Αρχική Δημοσίευση από DrStrangelove:
'Οχι. Αθώος είναι αυτός που δεν έχει γνωρίσει το κακό, δηλαδή αυτός που δεν έχει μπει καν σε διαδικασία εκλογής και επιλογής.

Αθώος είναι εκείνος που δεν γνωρίζει την ύπαρξη καλού και κακού, οπότε αδυνατεί να κρίνει. Σοφός είναι εκείνος που γνωρίζει ότι δεν υπάρχει καλό και κακό κι ότι όλες οι ανθρώπινες αντιλήψεις ακροβατούν στην αιχμή του Χάους, οπότε αποφεύγει να κρίνει. Συνεπώς, ο σοφός κι ο αθώος ταυτίζονται, με μόνη διαφορά ότι η έμφυτη γνώση του πρώτου, καταλήγει σε συνειδητή γνώση στον δεύτερο.

Η ζωή είναι ένας κύκλος...

lugar · 23-12-09

Στις ανατολικές πολεμικές τέχνες, ξέρετε αυτές με τις ζώνες, λένε κάτι που ταιριάζει σε αυτό το θέμα:
Όταν ξεκινάς να μαθαίνεις (αθώος) παίρνεις άσπρη ζώνη, όσο αυξάνεται η γνώση οι ζώνες σκουραίνουν ώσπου να φτάσεις στην μαύρη ζώνη. Όμως οι ίνες της μαύρης ζώνης είναι μεταξένιες, κι όσο συνεχίζεις να ασκείς την τέχνη σπάνε αφήνοντας να φαίνεται από μέσα η άσπρη βάση της ζώνης, επιστρέφοντας στην αθωότητα.

DrStrangelove · 23-12-09

Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:
Αθώος είναι εκείνος που δεν γνωρίζει την ύπαρξη καλού και κακού, οπότε αδυνατεί να κρίνει. Σοφός είναι εκείνος που γνωρίζει ότι δεν υπάρχει καλό και κακό κι ότι όλες οι ανθρώπινες αντιλήψεις ακροβατούν στην αιχμή του Χάους, οπότε αποφεύγει να κρίνει. Συνεπώς, ο σοφός κι ο αθώος ταυτίζονται, με μόνη διαφορά ότι η έμφυτη γνώση του πρώτου, καταλήγει σε συνειδητή γνώση στον δεύτερο.

Η ζωή είναι ένας κύκλος...

G.C είμαι από εκείνους που συνέχεια επαναλαμβάνουν ότι τα όρια καλού και κακού είναι δυσδιάκριτα, όμως καλό και κακό υπάρχει. Το να βιάζεις ένα ανήλικο είναι κακό. Το να χτυπάς τη μητέρα σου είναι κακό, το να βασανίζεις ζώα είναι κακό. Το κακό υπάρχει και δεν το γνωρίζει κάποιος τη στιγμή που γεννιέται, αλλά καθώς μεγαλώνει, από τις συνέπειες των πράξεών του. 'Εμφυτη γνώση και σοφία δεν υπάρχει σε κανέναν.

mindcircus · 25-12-09

Αφου τα θετεις ετσι ντοκτωρα, και εχεις και δικιο, ισως τελικα ειναι ωραιο που μεγαλωνουμε και δε θεωρουμαστε αθωοι.
Ετσι δεν ειναι η ζωη?
Η μαγκια ειναι στην ερωτηση του Παναγιωτη. Να χεις γνωρισει καλο και κακο και να προτιμησεις το καλο.
Εκει , οχι δεν εισαι αθωος, αγαπας ομως τον εαυτο σου και κατα συνεπεια τους αλλους! Υπαρχει καλυτερο?

Mittenwald · 25-12-09

Μα και η αγνότητα δεν αποτελεί "καλό";
Και για όσους λένε ότι καλό χωρίς κακό δεν υπάρχει, απλά φτάνει να αναφερθεί ότι σκοπός του "κακού" είναι να μειώσει-ελαττώσει-εξαφανίσει το "καλό".
Το "καλό" είναι αυθύπαρκτο. Το "κακό" είναι αυτό που "τρέχει ξοπίσω" από το "καλό"...
Υπό αυτήν την έννοια, η επιλογή (σαν επιλογή) του "καλού" περιέχει στοιχεία "κακού".
Το "καλό" δεν είναι επιλογή. Είναι ο δρόμος.

Apro · 26-12-09

για να είμαι ειλικρινής, μερικές φορές μπερδεύομαι, όταν κάποιος χρειάζεται να περιγράψει κάποια κατάσταση, χρησιμοποιώντας όρους και ορισμούς, οι οποίοι κάνουν το νόημα δυσκολονόητο και περίπλοκο.... ιδιαίτερα, όταν ο καθένας δίνει μια δική του ερμηνεία στην κάθε λέξη.... με αποτέλεσμα να μην οδηγεί σε κάποια διέξοδο η κουβέντα, ενώ θα μπορούσε να ήταν πιο χρήσιμη.... τώρα τελευταία αναρωτιέμαι γιατί να χρειάζεται να περιγράψουμε κάτι τόσο απλό, χρησιμοποιώντας μεγάλες προτάσεις και γεμάτες έννοιες, ενώ μπορούμε απλά να το κάνουμε με δύο λιτές λέξεις.... μήπως τότε το νόημα θα είναι υποδιαίστερο από το να χρησιμοποιούμε πολυάριθμους κωδικούς....
εγώ προσωπικά σκέφτομαι οτί είναι καλύτερο να χρησιμοποιείς απλές και μικρές προτάσεις ώστε να γίνεσαι κατανοητός σε μεγαλύτερο αριθμό αναγνωστών και πιο άμμεσα.... :hmm:

star65 · 18 Ιουλίου 2010

Η αθωότητα δεν είναι παρά μια εξαπάτηση στον κόσμο των αισθήσεων που απλά τον μπερδεύετε με την πραγματικότητα.

Πιο απλά ακόμα ΔΕΝ υπάρχει αυτό που εσείς ονομάζετε αθωότητα , ακόμα και στα μικρά παιδιά που γεννιούνται ως γνωστόν μεταφέροντας εκτός από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά μέσω της γνωστής αλυσίδας του dna και τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά.

Άρα η κακία , όπως θέλετε ονομάστε την υπάρχει έμφυτη και υποβόσκουσα στο αρχέγονο σημειωματάριο που έχει καταγραφεί μαζί με τις πρωτόγονες άλλες αρχές όπως π.χ. της αγέλης.
Έτσι δεν υπάρχει κανένας λόγος να μπαίνουμε στη διαδικασία εξήγησης της έννοιας αυτής καθώς είναι μια πλασματική .
Το καλό και το κακό πάλι είναι απλές εκφράσεις. Τι όμως είναι το καθένα πάλι χρειάζεται να μπούμε στην προσωπική στρατόσφαιρα αξιών του καθενός ατόμου. Η αθωότητα και η σοφία είναι δύο έννοιες απλά ασύνδετες.
Πέραν όμως αυτών , ο άνθρωπος αποτελείται από ένστικτα. Αυτά που κουβαλάει μέσα από την δαρβινική θεωρία της εξέλιξης αλλά και εκείνα που θα αποκτήσει μέσα από την κοινωνικοποίησή του. Όλες οι επεξηγηματικές εκφράσεις γύρω απο αυτά τα απλά ηλεκτρικά ερεθίσματα των νευρώνων είναι αποκτήματα του τεχνολογικού πολιτισμού της προσπάθειας εξήγησης κατηγοριοποίησης αυτών.

Η αθωότητα της άγνοιας

Τιμώμενο Μέλος

Περιβόητο μέλος

Περιβόητο μέλος

e-steki.gr Founder

Συντονίστρια

Περιβόητο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Νεοφερμένος

Περιβόητο μέλος

Περιβόητο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Περιβόητο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Περιβόητο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Διάσημο μέλος

Νεοφερμένος