Η τρέλα είναι μεταδοτική;

Σε πρόσφατη τηλεοπτική του εμφάνιση, γνωστός και επώνυμος ψυχίατρος των Αθηνών αποκάλυψε ότι, μεταξύ των δέκα εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν στη χώρα και έχουν το προνόμιο της «ελληνικής ιθαγένειας», κυκλοφορούν και εκατό και παραπάνω χιλιάδες εξ αυτών, που, αν δεν παίρνουν τα «σωστά χάπια» τους, ανά πάσα στιγμή η άλλη επιλογή τους θα ʽναι να πάρουν από ένα όπλο στα χέρια τους και να παίζουν κλεφτοπόλεμο, όπως περίπου σε τόσες και τόσες αμερικάνικες ταινίες.
Τόσοι περίπου είναι και οι «ένστολοι οπλοφόροι» της χώρας(στρατός και λοιπές «δυνάμεις προστασίας του Πολίτη»), κατά το σύνταγμα και τη δημογραφική μας επιδεξιότητα.
«Ένστολος», σʼ αυτή τη χώρα, σημαίνει και «οργανωμένος συντεταγμένα». Αυτό δηλαδή που διαφοροποιεί ποιοτικά τους τρελούς οπλοφόρους αυτής της χώρας, αλλά κι όλου του κόσμου, από τους οπλοφόρους κατά το σύνταγμα, δεν είναι τα «σωστά χάπια», αλλά η οργάνωση. Αν οι τρελοί όλου του κόσμου που δεν παίρνουν τα χάπια τους, μπορούσαν να κατακτήσουν αυτό το συνταγματικό προνόμιο της οργάνωσής τους, και δε συνέχιζαν σκόρπιοι, τότε το κόμμα που θα εκπροσωπούσε μία ενδεχόμενη «Διεθνή» τους στη χώρα μας, κοινοβουλευτικά τουλάχιστον, θα συγκέντρωνε ένα 4-5%. Κι αυτό, σύμφωνα πάντα με το καταγεγραμμένο 1% τρελών Πολιτών, κατά την αποκάλυψη του προαναφερόμενου ψυχίατρου των Αθηνών.
Όλες οι «Διεθνείς», κατά τους προηγούμενους δύο αιώνες, ξεκινούσαν από αμελητέες(αριθμητικά) και περιστασιακές(ιστορικά) ανθρώπινες ομάδες, που τις σχημάτιζε η κοινή παραξενιά των φορέων τους. Άλλοι σχημάτιζαν πρώτα «τάγματα» κι έπειτα «τάξεις». Κάποιοι, από τον «φύσει διεθνισμό» τους, θα σχημάτιζαν «έθνη»(βλ. πχ Αμερικάνους, Εβραίους και Έλληνες). Ενώ άλλοι, «φύσει εθνικιστές» (πχ Άγγλοι, Γερμανοί, Σλάβοι, Κινέζοι, Ιάπωνες κ.π.), θα το ʽριχναν σε παντοειδείς διεθνισμούς. Το πόσο γρήγορα ο διεθνισμός μίας αμελητέας ομάδας, θα έφθανε σε στάδιο επιρροής μίας «κρίσιμης μάζας»(ανθρώπινων μυαλών και λοιπών σαρκών), για να πάρει στη συνέχεια πανδημικές διαστάσεις, θα ήταν απλή θεληματική συνάρτηση ενός κι μόνον θεού και της πίστης του: του Χρήματος. Μπροστά στο διεθνισμό του χρήματος, με το λυκόφως του προηγούμενου αιώνα, θα αποδεικνύονταν απλοί «διεθνισμοί νεροκουβαλητές» του. Τον διεθνισμό του χρήματος θα τον ζήλευαν ακόμη κι όλοι οι ιδρυτές των «ιστορικών θρησκειών», αν βέβαια δεν τον γνώριζαν, όταν ξεδίπλωναν τις σχετικές διδασκαλίες τους. Γιατί απλούστατα διέβλεπαν, ότι και η χρησιμότητα των δικών τους υποσχέσεων είχε την ίδια προϋπόθεση μʼ εκείνη του χρήματος: την πίστη.
Η πίστη, σαν την τρέλα, δε διδάσκεται, αλλά μεταδίδεται. Μεταδίδεται, γιατί είναι κάτι που, όταν παραμένει αμετακίνητο, υποκινεί. Και γενικά κινεί, με διάφορες προθέσεις: μετα-, παρα-, υπερ- κλπ. Για νʼ αποκτήσει όμως μία τέτοια δυναμική η πίστη, προϋποθέτει ένα κάποιο έλλειμμα λογικής, μία «υπέρβασή» της, ήτοι έναν κάποιο βαθμό τρέλας. Μπορεί να είναι κάτι σαν την περίπτωση του τρελού, που αναγνωρίζει την τρέλα του και παίρνει το χάπι του. Ποιος τρελός όμως που επιλέγει να μην πάρει το «σωστό χάπι» του, πιστεύει ότι είναι τρελός; Ίσως μόνον εκείνος, που «τρελαίνεται από αγάπη»!
Η αγάπη, λένε, είναι μεταδοτική: σαν το χρήμα και την πίστη περίπου. Η τρέλα όμως, δεν είναι;

Αρχική Δημοσίευση από mindcircus:

Εμπλεξες δυο εννοιες αναμεταξυ τους ασυμβατες.

Click για ανάπτυξη...

Ποιες είναι οι «δύο έννοιες» ακριβώς και γιατί είναι ασύμβατες, καλή μου φίλη;

Τρελα δηλ. ασθενεια, αρρωστια της ψυχης, παραννοια και μελαγχολια, μανιοκαταθλιψεις κι ολα τα παρελκομενα τους χρειαζονται θεραπεια αν δε θεραπευτουν ειναι τελιωμενος ο ασθενης.

Click για ανάπτυξη...

Δεν θεωρώ πως η τρέλα πάντα «τελειώνει» τον φορέα της, αν δεν θεραπευθεί. Ούτε επίσης η τρέλα ορίζεται, μόνον από τα παραπάνω σύνδρομα και συμπτώματά της. Θα συμφωνούσα όμως, αν δεχόσουν, πως η τρέλα αν δεν είναι μόνον παραλογισμός, τον προϋποθέτει βασικώς και θεμελειωδώς. Αλλά ο παραλογισμός, δυστυχώς, αμέτρητες φορές στην ανθρώπινη ιστορία και βίο, αποδείχθηκε αναγκαίος, για την υπέρβαση της λογικής, όποτε αυτή τελματώθηκε στη ρουτίνα, την α-πιστία και τον εθισμό της στασιμότητας: κοινωνικής και προσωπικής. Υπʼ αυτή την έννοια, κάθε αληθινά νέα έμπνευση, παίρνει το πρώτο της βάφτισμα στην «κολυμβήθρα του Σηλωάμ» και στης τρέλας την επίκριση! Η τρέλα δεν είναι εγκληματική, αυτή καθεαυτή, αλλά «θέλει το έγκλημά» της ό,τι την «ερεθίζει»!

Αν μεταδιδεται ρωτας η τρελα σαν ασθενεια? Οχι, δε μεταδιδεται. Τι ειναι, γριπη?

Click για ανάπτυξη...

Αχ, αυτή η «ασθένεια»! Και τι δεν είναι «ασθένεια», καλή μου, τελικά, στα ανθρώπινα πράγματα; Για να μη μακρηγορώ επʼ αυτού: ο πολιτισμός μας, που στηρίχθηκε κατά τους δύο τελευταίους αιώνες στο επιθυμικό όνειδος της «υπερ-ανάπτυξης» και της «πολυγνωσίας», δεν αποδεικνύεται σήμερα, σχεδόν(; ) θανατηφόρα ασθένειά μας;
Γρίπη βέβαια δεν ήταν, αλλά έμαθε να την ...αναπαράγει. Μήπως λοιπόν υπάρχει κάτι τι στον πολιτισμό μας, που αναπαράγει και την τρέλα;

Και δεν μπορω να καταλαβω τι σχεση εχει με την πιστη και την αγαπη.

Click για ανάπτυξη...

Καλά τώρα, φίλη μου! Χωρίς πίστη, μπορεί να υπάρξει τρέλα; Ή είναι λίγες οι περιπτώσεις ανθρώπων που τρελάθηκαν ποικιλοτρόπως από και για αγάπη; Γιατί απαξιώνεις και ενοχοποιείς τόσο πολύ την τρέλα; Αυτή, δεν είναι απαραίτητο να οδηγεί πάντα, σε «ψυχική ανισορροπία». Για την τελευταία απαιτούνται κι άλλης φύσεως και προέλευσης σύνδρομα, ώστε να πληγεί ακόμη και η αθωότητα ενός τρελού.

... ψυχικα ανισσορροπος ανθρωπος που σπευδει αγωγης δε μπορει να το μεταδωσει σε εναν λογικο και ευσυνειδητο ανθρωπο. Ο τελευταιος δε θα μπορεσει να επηρρεαστει αν κι εφοσον χρησιμοποιει τη λογικη του στα πλαισια του δυνατου.

Click για ανάπτυξη...

.

Η έννοια της «ψυχικής ανισορροπίας», επειδή ξεκινάει από τους «πρωτόπλαστους» και φθάνει μέχρι την «νευρωνική» μας υπόσταση, κυμαίνεται μεταξύ μεταφυσικής και των σύγχρονων νευρολογικών εργαστηρίων. Οπότε δεν θεωρώ, πως η εξίσωσή της με την τρέλα αποτελεί πρόσφορη βάση συζήτησης, στο παρόν θέμα. Ίσως σε ένα ειδικότερο!

Μπορω να συμφωνησω μαζι σου ως προς το οτι πολλοι ανθρωποι στον κοσμο εχουν μαθει εξαρχης λαθος απο πολυ νεοι σε ηλικια και να φερονται και να συμπεριφερονται. Και καταφευγουν στο να γινονται δασκαλοι της μανιας τους χωρις απαραιτητα να φτανουν στο εγκλημα. Ειναι εγκλημα οι ιδιοι.

Click για ανάπτυξη...

Εξαιρετικά αυστηρή και απόλυτη η συγκεκριμένη κρίση σου, νομίζω!

Σε οτ,ι αφορα τα εγκληματα, ενας ανθρωπος που θα κανει εγκλημα ειναι ψυχικα αρρωστος και δεν εχει διδαχτει να γνωριζει τα ορια του και τις αντοχες του, κανεις προφανως δεν του μαθε πως η ανθρωπινη ζωη ειναι δικαιωμα οπως και η ευτυχια.
Πολυς κοσμος λοιπον δεν το γνωριζει αυτο κι ετσι σπερνει το εγκλημα ασουλουπωτα. Γιαυτο λεμε πως η οικογενεια εδω ειναι η βαση.

Click για ανάπτυξη...

Σε γενικές γραμμές, εδώ συμφωνούμε, αλλά με την παραπάνω διάκριση, μεταξύ «τρελού» και «ψυχικά ανισόρροπου»

Παρολαυτα, ενας λογικος ανθρωπος, κανονικος με ομαλες και φυσιολογικες αντιδρασεις σε επιτρεπτα ορια ειναι ικανος, εχει διδαχτει να μη συμμεριζεται την ''τρελα'' οπως λες καποιου ατομου που δε του φαινεται υγιες.

Click για ανάπτυξη...

Αλλά παρά ταύτα, είναι λίγες οι περιπτώσεις, που τέτοιοι άνθρωποι, «λογικοί» και «κανονικοί» κατά τα «επιτρεπτά(!; ) όρια» εγκλημάτησαν, όπως λέμε, «εν βρασμώ ψυχής»; Ή μήπως θεωρείς ότι «ο φόνος στον πόλεμο επιτρέπεται»;

Αν ολο το θεμα εστιαζει στη μεταφορικη εννοια της τρελας, παλι το ιδιο ισχυει.

Click για ανάπτυξη...

Η τρέλα λοιπόν που δεν …μεταφέρεται, έχει και την «μεταφορική έννοιά» της;

Καποιος που φωναζει στα αυτια μας την τρελα του, θα ξεσηκωσει, θα ανεβασει τα πληθη, θα τα κανει να επαναστατησουν μεχρις οτου ο απεναντι του θεωρησει πως ''αυτο ειναι τρελο'' και αποχωρησει.

Click για ανάπτυξη...

Η τρέλα μπορεί να σʼ αγιάσει, αλλά και, οπωσδήποτε, θα σε καταδικάσει. Γιʼ αυτό, ναι πράγματι, χρειάζεται θεραπεία. Το μυστήριό της όμως πάντα θα κρύβεται, μεταξύ «μειοψηφιών» και «πλειοψηφιών». Στην περίπτωση του Ιησού Χριστού, για παράδειγμα, πρώτοι είχαν "αποχωρήσει" οι οικιακοί του(με εξαίρεση βέβαια την μάνα Του!) κι έπειτα οι μαθητές Του! Ή μήπως δεν θεωρείς τρέλα την πίστη, ότι οι άνθρωποι, με την αγαπή και την ομόνοια μεταξύ τους, θα μπορούσαν να νικήσουν ακόμη κι αυτόν τον ίδιο τον θάνατο;

Αρχική Δημοσίευση από mindcircus:

...

Σχετικα με το τελευταιο ερωτημα σου, να νικησουν τον θανατο με ομονοια κι αγαπη, πως? Να πεθανουν εννοεις και να αναστηθουν ή να μην ''φυγουν'' ποτε, εμμενοντας αθανατοι ? Ειναι κατι τετοιο ανθρωπινως δυνατο?

Click για ανάπτυξη...

"Τα αδύνατα παρά τοις ανθρώποις, δυνατά για τον Θεό"! Αλλά το ερώτημά μου είναι, αν δεν το θεωρείς τρέλα...

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:

Φαίνεται να λες πως η πραγματικότητα είναι κάτι που μας το μαθαίνουν. Μας το διδάσκουν.
Όπως στο Μάτριξ, επιλέγουμε το χάπι μας και την πραγματικότητά μας.
Όποια επιλογή όμως κι αν κάνουμε, αυτοί που θα διαλέξουν το αντίθετο χάπι, δεν μπορεί παρά να μας θεωρούν τρελούς.

Το αστείο (;) είναι πως ο τρελός στον κόσμο του, είναι βασιλιάς, ενώ εμείς μέσα στην πραγματικότητά μας, είμαστε συνήθως... σκλάβοι.

Click για ανάπτυξη...

Νομίζω, πως εδώ προσεγγίζεις το ζήτημα του ανθρώπινου αυτεξούσιου!!! Και χαίρομαι φυσικά, γιατί προς τα εκεί ήταν εξ αρχής του θέματος η βασική πρόθεση και προοπτική μου. Είδομεν όμως!