Ομοφυλόφιλοι από μικρή ηλικία..

"Ψάξε τις έρευνες του Kinsey στο μέσον του περασμένου αιώνα"
Ιδιαίτερα ενημερωμένη σε βρίσκω για 19χρονη θα το ψάξω..μου φάνηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρον..
"Δεν είναι δικαιολογία το "έτσι με έμαθαν". Ενήλικη είσαι και μπορείς πλέον να ξεφύγεις απο την οποιαδήποτε προπαγάνδα και να διαμορφώσεις δικές σου απόψεις"
Έχω δικές μου απόψεις.Δεν είναι εκεί το θέμα..το θέμα είναι να το πιάσεις απο την αρχή..ποίο είναι το πρωτογενές υλικό βάσει του οποίου διαμορφώθηκαν και διαμορφώνονται αυτές οι απόψεις?Γιατί σκέφτομαι με τον τρόπο που σκέφτομαι?Γεννήθηκα να σκέφτομαι κατ' αυτόν τον τρόπο?Ο τρόπος με τον οποίο επεξεργάζομαι όλα τα ερεθίσματα γύρω μου απο πού προήλθε?
Δεν είμαστε ρομπότ όχι..ούτε λειτουργούμε μια ζωή με τις ίδιες απαράλλαχτες αρχές για όλη μας τη ζωή..ΑΛΛΑ..υπάρχει μια σταθερά η οποία μας συντροφεύει πάντα και αυτή ναι..ενδέχεται να μας την έχουν "μάθει"...ωστόσο έχω ξεφύγει απο το θέμα φοβάμαι..

Γιατί είσαι κολλημένη με τους ομοφυλόφιλους άντρες και όχι με τις γυναίκες;
Θεωρείς πως είναι περισσότεροι; Τότε κάνεις λάθος καθώς ή είναι στο περίπου ποσοτικά ίσες με τους άντρες ή είναι περισσότερες [κάπου το είχα διαβάσει αυτό].

Μήπως τελικά ο προβληματισμός σου είναι καθαρά εγωιστικός?

Click για ανάπτυξη...

Petros βασικά ναι δεν σου κρύβω ότι όντως ο προβληματισμός μου είναι κάπως εγωιστικός..δεν μπορώ να καταλάβω σε τι δεν σας καλυπτουμε εμείς οι γυναίκες βασικά...επίσης ναι..οι γυναίκες είμαστε πολύ περισσότερες απο τους άντρες..
και να σου πώ και μία ακόμα αδικία επ' αυτού του θέματος..αν δείς δύο κοπέλες πχ να κρατιούνται χέρι χέρι στο δρόμο δεν θα πείς κάτι..οι γυναίκες επιτρέπεται να είναι στοργικές ας πούμε μεταξύ τους χώρις να τις κακοχαρακτηρίσουν..άντε να δεις όμως δύο άντρες..θα γίνει πανικός απο σούσουρα κτλ..
Είναι επειδή μας έχουν περάσει την ιδέα του αντρας=ΑΡΣΕΝΙΚΟ,σκληρός και όλα αυτά..γι αυτό η αντρική ομοφυλοφιλία πάντα έκανε μεγαλύτερη αίσθηση..

Το ποιά είσαι σξουαλικά δεν είναι επίκτητο αλλά εκ γεννετής...

Click για ανάπτυξη...

Απο τη στιγμή που δέχεσαι την σεξουαλικότητα σαν κάτι εκ γεννετής πάω πάσο..

ΥΓ:Ελπίζω να τα κατάφερα με το quote

Βασικά με έχετε κάνει να νιώσω λες και έχω εγώ τις πιό περιέργες ιδέες..και ότι μόνο ο Hitler σκεφτόταν έτσι..
Petro να ξέρεις ότι σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να προσβάλλω κανέναν..επίσης οι απαντήσεις σου ειλικρινά με κάλυψαν πλήρως..και πήρα τις πληροφορίες που ήθελα να μάθω...ακόμα να ξέρεις ότι κατα την εφηβεία μου..επειδή είχα κάποια προβληματα ως αφορά το αντίθετο φύλο (δεν είχα πέραση)..κάποια στιγμή με απασχόλησε αυτό..του στύλ..μήπως είμαι λεσβία και δεν το ξέρω? (μήπως αυτή μου η δήλωση τώρα αποδεικνύει και τον δείκτη νοημοσύνης μου? )

τεσπά...απο κει και πέρα θα με ενδιέφεραν κάποιες απόψεις αντρών ακόμα..αν θα έχουν την καλοσύνη..

Ποτέ δεν ήμουν απόλυτη..θέλω να πιστέυω ότι έχω κατα κάποιο τρόπο ανοιχτό μυαλό(σαν κλασικός δίδυμος )..είναι κάτι που απεχθάνομαι(..η ξεροκεφαλιά..)
Δεν μπορώ να πώ ότι είμαι πλήρως απελευθερωμένη..αλλά είμαι ανοικτή σε οποιονδήποτε διάλογο..και προπάντων μ' αρέσει να ανακαλύπτω νέες πτυχές σε διάφορα θέματα..

κοιτα fvr, καποιος εδω μεσα (σορι που δε θυμαμαι ποιος.....) ειπε πως περι τα 12 αρχιζει η ηλικια κατα την οποια το παιδι ανακαλυπτεται σεξουαλικα και αποκτα επιγνωση και ολα αυτα. ε λοιπον, ειναι απολυτα φυσιολογικο μερικοι να πανε αριστερα (ετερο) και μερικοι δεξια (ομο)!!! και αυτο απο τα 12, φαντασου που εχουμε φτασει κατα τα 16 του πετρου.
αλλωστε, δεν ειναι λες και κανουμε μια προσεκτικη επιλογη του ατομου που θα ερωτευτουμε.δεν τους βλεπεις εκει απλωμενους στον ηλιο και λες "αααα, αυτος μου κανει!" ερωτευεσαι ατομα που μπορει να μην ειναι ιδια με σενα, να μην εχουν τις ιδεες σου, να διαφωνειτε στα παντα και λοιπα. μπορει να μην αρεσει το αλλο σου μισο σους φιλους σου, στους γονεις σου. αλλα εσυ αυτον ερωτευτηκες, και καλυτερα να ζησεις με αυτο, γιατι απλα δεν εχεις επιλογη στο θεμα.

fvr μου δε μπορώ να καταλάβω τι σχέση έχει η διαπαιδαγώγηση κατα τη γνώμη σου με τις επιλογές στον έρωτα .Κάνεις δε μας διδάσκει να ερωτευτούμε ήπώς να νοιωσούμε αγάπη ή έλξη για κάποιον αυτό συμβαίνει απο την φύση σε όλους τους ανθρώπους.Κι πιστεύω (δε έχω προσωπικη εμπειρία ) οτι ισχυει για ετερόφιλους κι ομοφιλόφυλους.

Λοιπόν I did my homework χθές..και ομολογώ το θυμήθηκα κατά τις 11 το βράδυ οπότε δεν κατάφερα να κοιτάξω πολλά πράγματα..ωστόσο τα εξής μου έκαναν εντύπωση και σκέφτηκα να τα μοιραστώ μαζί σας..μιάς και σας έπρηξα χθες..
Εδώ θα κάνω μία στάση.Καταρχήν η λέξη αρρωστιάρικη ακούγεται πολύ σκληρή,γενικά πολύ "κάπως".Το βιβλίο όμως αναφέρεται στη σεξουαλική ζωή γενικότερα οπότε σαν κάτι το μη ομαλό δεν είναι μόνο η ομοφυλοφιλία αλλά και άλλες τυχόν ανώμαλες σεξουαλικές διαστροφές(παιδεραστία κτλ κτλ κτλ).Παρόλα αυτά την ομοφυλοφιλία την τοποθετεί στις μη ομαλές σεξουαλικές εκφράνσεις.
Οπότε η κατακλείδα σε όλα αυτά..το ερώτημα μου ήταν εντελώς άκυρο.Καθότι όπως σωστά μου επισημάναν και εδώ η σεξουαλική προτίμηση διαμορφώνεται όπως είναι φυσικό απο μικρή ηλικία.Παρόλα αυτά η "έξαρση" την οποία παρατηρούμε δεν θα έπρεπε να μας αφήνει αδιάφορους και να μην μας προβληματίζει ως ένα βαθμό.Ούτε όμως να μας οδηγεί σε άπρεπες αντιδράσεις.

ΥΓ:Ελπίζω να τα έθεσα σωστά και να μην "υποστώ" την δριμύτατη κριτική της MIchelle..
ΥΓ2:Η ευγένεια μου δεν σας σκλάβωσε?

Καταρχήν η ομοφυλοφιλία δεν είναι κάτι που υπάρχει εκ γεννετής. Τουλάχιστον εγώ δεν ξέρω κάποια έρευνα που να αποδυκνύει ότι υπάρχει το "ομοφυλόφιλο γονίδιο". Από την άλλη όμως δεν είναι ούτε πλήρως περιβαλλοντικό γιατί δεν έχουν όλα τα αδέρφια ενός ομοφυλόφιλου ομοφυλοφιλικές τάσεις. Άρα (και πάλι, όπως παντού σχεδόν) μιλάμε για αλληλεπίδραση των δύο παραγόντων: Φύση VS Περιβάλλον.

Όπως είπε και η Μισέλ, πριν από μερικές δεκαετίες (νομίζω μέχρι το 80 με 85) η ομοφυλοφιλία ήταν μια ξεχωριστή κατηγορία ψυχικών ασθενειών. Αλλά δεν θεωρείται πλέον ψυχική ασθένεια γιατί:

1 - Δεν προκαλεί δυσλειτουργία στην καθημερινότητα του ατόμου ή του περιβάλλοντός του
2 - Δεν είναι συμπεριφορά που ενοχλεί το άτομο ή το περιβάλλον του
3 - Δεν είναι συμπεριφορά που δεν είναι αναμενόμενη μέσα στο σύγχρονο πολιτισμικό πλαίσιο

Το τρίτο σημείο είναι το κλειδί της διαφοροποίησης του τότε από το σήμερα. Τότε θεωρούταν ψυχική ασθένεια κυρίως γιατί δεν ήταν εύκολο να παραδεχτεί κανείς ότι είναι ομοφυλόφιλος και έτσι το ποσοστό των ομοφυλόφιλων έτσι όπως μετρούταν ήταν πολύ χαμηλό, και άρα παρεκκλίνον από τον μέσο πληθυσμό. Αργότερα όμως, όταν τα ταμπού έπεσαν, όλο και περισσότεροι δεν ντρεπόντουσαν να παραδεχτούν τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις. Έτσι οι ψυχολόγοι είπαν: «Για κάτσε ρε! Είναι δυνατόν ένα τόσο μεγάλο ποσοστό πληθυσμού να θεωρείται παρεκκλίνον και να χρήζει παρακολούθησης από τη στιγμή που δεν παρουσιάζει κάποιο πρόβλημα;

Τώρα, όσον αφορά την σεξουαλική ταυτότητα, αυτή αποκτάται μετά τα +,- 21, όταν το άτομο αποκτήσει σεξουαλική εμπειρία. Έτσι δεν μπορούμε να μιλάμε για ομοφυλόφιλους σε μικρότερη από αυτή την ηλικία γιατί απλά η σεξουαλική ταυτότητα είναι υπό ανάπτυξη. Άρα θεωρώ τον τίτλο του θέματος άκυρο.

Μπορούμε ωστόσο να μιλάμε για ομοφυλοφιλικές τάσεις. Αυτές οι τάσεις δεν μπορούμε να πούμε πως είναι απόκτημα μάθησης από τα πρότυπα της δυτικής κοινωνίας που τείνει προς τον ερμαφροδιτισμό. Ομοφυλόφιλοι υπάρχουν σε πολύ μεγάλα ποσοστά και στις αραβικές χώρες που ως γνωστόν τα πρότυπα μόνο ομοφυλόφιλα δεν είναι! Μάλιστα νομίζω πως επειδή εκεί καταπιέζονται τα ομοφυλόφιλα συναισθήματα, μη αφήνοντας το άτομο να δοκιμάσει το διαφορετικό – και άρα να αναπτύξει την σεξουαλική του ταυτότητα – ουσιαστικά τα άτομα γίνονται ομοφυλόφιλα! Άρα το να καταπιέσουμε την ομοφυλόφιλη ταυτότητα στην δυτική κοινωνία, μέσω της προβολής «ανδρικών» και «γυναικείων» προτύπων νομίζω δεν θα μειώσει το ποσοστό των ομοφυλόφιλων, ακόμη και αν η προβολή αρχίσει από την παιδική ηλικία.

Βέβαια τα ανδρικά και γυναικεία πρότυπα είναι και πάλι ρευστοί όροι. Δεν υπάρχει ανδρικό και γυναικείο. Οι γυναίκες άλλαξαν τα πρότυπα προ πολλού. Οι άνδρες επίσης. Είναι μέρος της κοινωνικής αλλαγής και δεν έχει νόημα η αλλαγή.

Βασικά δεν ξέρω γιατί κάποιος να θέλει να αλλάξει αυτή την τάση. Οι ομοφυλόφιλοι δεν πολλαπλασιάζονται. Στατιστικά οι αριθμοί παραμένουν ίδιοι. Απλά τώρα οι εκτιμήσεις είναι πιο εύκολες γιατί περισσότεροι το αποκαλύπτουν. Δεν νομίζω πως αποτελούν πρόβλημα για την κοινωνία οι ομοφυλόφιλοι, αλλά αντίθετα αποτελούν το επόμενο προοδευτικό βήμα που πρέπει να κάνει η ανθρωπότητα.

Άρα δεν νομίζω καν πως υπάρχει κάποιο ζήτημα ομοφυλοφιλίας στις παιδικές ηλικίες. Τα πράγματα παραμένουν ίδια, έτσι όπως είναι εδώ και αιώνες. Η ομοφυλοφιλία δεν έχει ισχυρή σχέση με την εκάστοτε κοινωνία, απλά είναι μία σεξουαλική ταυτότητα που αναπτύσσεται φυσιολογικά όπως και η ετερόφυλη.

Οπότε MonaXos επέτρεωε μου μια ερώτηση.Συμφωνώ με όσα λές και περισσότερο με τον τρόπο που τα έθεσες.Αλλά..εφόσον ο ομοφυλόφιλος ΔΕΝ είναι εκ γενετής αλλά ΟΥΤΕ το περιβάλλον παίζει καθοριστικό λόγο..[ξέρω περί της αλληλεξάρτησης περιβάλλοντος και φύσης πίστεψε με..4 χρόνια αυτά διάβαζα (λέμε τώρα)]..εσύ τι θα θεωρόυσες ως παράγοντα?Ή αν δεν μπορείς να αναφέρεις έναν (γιατί στάνταρ δεν υπάρχει ένας παράγοντας..τη ζωή μας την επηρεάζουν άπειροι παράγοντες και μεταβλητές)..θα μπορούσες να παραθέσεις κάποιους?

Μία πολύ σύντομη απάντηση στο μύνημα της fvr (Λοιπόν I did my homework χθές..και ομολογώ το θυμήθηκα κατά τις 11 το βράδυ οπότε...)

Η "λατρεία της ομοφυλοφιλίας" είναι μία εντελώς λάθος αντίληψη για την αρχαία ελλάδα που ανέπτυξαν μελετητές της κλασσική αρχαιότητας γύρω στα 1830. Μεσούντος του Ρομαντισμού στην Λογοτεχνία, στην εποχή εκείνη έχει τις ρίζες του η κατάπτυστη άποψη ότι αν ένα αγοράκι ασχολείται πολύ με τις Καλές Τέχνες θα γίνει "αδελφή". Κανείς αρχαίος κλασσικός δεν μιλά για την "λατρεία της ομοφυλοφιλίας" αλλά για το υψηλό ιδανικό της ανδρικής φιλίας (για τους λόγους που αναφέρεις θεωρούσαν ότι είναι η μοναδική πραγματική φιλία) η οποία ως μία από τις εκφάνσεις της δύναται να περιλαμβάνει σωματικές σχέσεις μεταξύ ανδρών, χωρίς αυτό να είναι η καθημερινή και αυτονόητη πρακτική!

Περί "αρρώστιας"...
Ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι ένα από τα στοιχεία που συνθέτουν την ανθρωπινή σεξουαλικότητα. Τα τρία αλλά στοιχεία που συνθέτουν την ανθρώπινη σεξουαλικότητα ειναι το βιολογικό φύλο, η ταυτότητα φυλου (δηλ. το πως ο καθένας μας νοιώθει ότι ανήκει στο γυναικείο ή στο ανδρικό φυλο), και ο κοινωνικός ρόλος του φύλου (που ειναι σχετικός με τους κοινωνικούς κανόνες για την γυναικεία και την ανδρική συμπεριφορά). Τρεις σεξουαλικοί προσανατολισμοί είναι ευρέως αποδεκτοί: ο ομοφυλοφιλικός, ο ετεροφυλοφιλικός, και ο αμφιφυλοφιλικός, δηλ. ελξη προς ατομα και των δυο φύλων. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν πρέπει να συγχέεται με την σεξουαλικη συμπεριφορα, καθως, ο πρωτος, οριζεται με βαση τα συναισθηματα και την αντιληψη του εαυτου μας. Ενα ατομο μπορει να μην εκφραζει τον σεξουαλικο προσανατολισμό του με την σεξουαλικη συμπεριφορα του. Με αυτό το σκεπτικό, το 1975 η Αμερικανικη Ενωση Ψυχολογων (American Psychological Association), επικύρωσαν την σπουδαιότητα των αποτελεσματων της σύγχρονης έρευνας, διαγραφοντας την "ομοφυλοφιλία" από τους καταλόγους τους των ψυχικών ασθενειών και συναισθηματικών διαταραχών.

Το βιβλίο του Χάβελοκ Έλλις γράφτηκε στην δεκαετία του 1950, και αυτά που λέει είναι παρωχημένα. Μερικοί θεραπευτές, ισχυριζονται οτι με την θεραπεια καταφεραν να αλλαξουν τον σεξουαλικο προσανατολισμο των πελατων τους (απο ομοφυλοφιλικό σε ετεροφυλοφιλικό). Αν ομως προσπαθησει να εξετασει κανεις με προσοχη τις περιπτωσεις αυτες, τοτε θα διαπιστωσει την ελλειψη επαρκων στοιχείων που να τεκμηριωνουν τους ισχυρισμους των θεραπευτων αυτών. Για την Αμερικανικη Ενωση Ψυχολογων (American Psychological Association), έχει ξεκαθαρίσει απο το 1990, οτι δεν υπάρχει επιστημονικη τεκμηρίωση που να δικαιολογεί την υποβολή σε αντίστροφη του σεξουαλικού προσανατολισμου ενος ατομου, τετοιου ειδους θεραπεία μάλιστα μπορει να αποβει επιζημια. Το να αλλαξουμε την σεξουαλική συμπεριφορά καποιου, δεν σημαινει οτι του αλλαξαμε τον σεξουαλικο προσανατολισμο του. Δεν σημαινει οτι του αλλαξαμε την συναισθηματική, ρομαντικη, σεξουαλικη και ερωτικη ελξη προς τα ατομα ενος φυλου. Μερικοί ειδικοι ψυχικης υγειας αμφισβητουν ακομα και το αν η απόπειρα αντιστροφης του σεξουαλικου προσανατολισμου, ειναι δεοντολογικα θεμιτη και ηθικά επιτρεπτή, απο την στιγμη που η ομοφυλοφιλια δεν αποτελεί ψυχική ασθένεια ή συναισθηματικη διαταραχή.

Οι επιστημονες δεν εχουν καταφέρει ακομη να κατανοήσουν τον τρόπο με τον οποιο διαμορφωνεται ο σεξουαλικος προσανατολισμος ενος ατομου. Διαφορές θεωριες προτεινουν διαφορετικες αιτιες: γενετικες, κληρονομικες, ορμονικες, εμπειριες του παιδιού σε μικρη ηλικια ακομα και εμβρυακη. Ο σεξουαλικός προσανατολισμος διαμορφωνεται στους περισσοτερους ανθρώπους σε μικρη ηλικια χωρις να εχει προηγηθει ερωτικη επαφη. Στην εποχή μας και συγκεκριμένα από την δεκαετία του '80 και πέρα, οι ψυχολόγοι, οι ψυχίατροι και αλλοι ειδικοι της ψυχικης υγειας, συμφωνουν οτι η ομοφυλοφιλια δεν ειναι ασθενεια, ουτε ψυχικη ή συναισθηματικη διαταραχη.