Φιλτράροντας τη ζωή σας...

Αρχική Δημοσίευση από Giovanna:

Καποια στιγμή για τους δικους σας λογους αποφασιζετε να βαλετε "Χ" σε καποιους ανθρωπους. Φιλους παλιους, φιλους καινουριους, σχεσεις περασμενες η φρεσκιες. Σας εχει τυχει? και τι κανατε? Ποιοι ηταν οι λογοι και τι στοιχισε σε σας..? Διπλωματια και τυπικοτητες ή Χωσιμο, ακομα κι αν αυτο εχει συνεπειες?

Click για ανάπτυξη...

Δε μου εχει στοιχισει καθολου. Στις προσωπικες σχεσεις εχω διαγραψει παρα πολλα και βασικα δεν κανω κανενα συμβιβασμο. Στην επαγγελματικη δραστηριοτητα τα πραγματα ειναι αλλιως. 'Καταπινει' κανεις πολλα!!

Αρχική Δημοσίευση από kleftra:

Υποτίθεται όμως ότι στον επαγγελματικό τομέα δεν σε επηρεάζει τόσο(συναισθηματικά) όσο στις προσωπικές σχέσεις.

Click για ανάπτυξη...

Και εκει εκνευριζεσαι ασχημα καμια φορα και δυστυχως χωρις εκτονωση. Οποτε ισως το ψυχολογικο φορτιο να ειναι περιπου το ιδιο.

Εγώ δύσκολα βάζω Χ.

Αν πληγωθώ άσχημα από κάποιον απομακρύνομαι. Κι όσο πιο μεγάλο πρόβλημα μου δημιουργεί, τόσο πιο μακρυά τον κρατάω.

Απλά διακρίνω και προσέχω για την επόμενη φορά.

Λοιπόν γράψατε πολλά και διαφορετικά άτομα συνεπώς δεν παίζει quoting.

Αρικά να πω ότι η διπλωματία είναι κάτι 1)σαν το ψέμα. Και αυτό γιατί η αλήθεια δεν επιδέχεται καμιά μοροφοποιήση ώστε να είναι πιο ευκολοχώνεπτη. Επίσης η διπλωματία απαιτεί τον συμβισμό σε ορισμένα ζητήματα κάτι που από μόνο του είναι κακό. Ο συμβιβασμός είναι κακό πράγμα πάντα.

Αυτά σε ουτοπικές συνθήκες. Στην πράξη διπλωματία και συμβιβασμός(περιλαμβάνεται είπαμε στην διπλωματία) είναι αναγκαία γιατί μερικές σχέσεις είναι απαραίτητες , όπως οι επαγγελματικές που βιοπορούν εσένα και την οικογένεια αν πρέπει! Συνεπώς ο καθένας για μένα ζυγίσει πάντα το πόσο ρόμπα θα γίνει στον εαυτό του σε σχέση με το τι έχει να κερδίσει!

Δηλαδή η διπλωματία είναι για μένα ψυχοφθόρα και αλλοτροιώνει την προσωπικότητα του καθενός και γιαυτό εξασκείται όσο ο καθένας πιστεύει ότι αξίζει να θυσιάσει το κάτι από τον εαυτό του. Γιαυτό και για μένα με άτομα που είναι πάρα πολύ διπλωματικά ανάλλογα και με τις αιτίες δεν μπορώ να συνυπάρξω.

Γενικά όσο μεγαλώνουμε και αυξάνουν οι ευθύνες που έχουμε δυστυχώς γινόμαστε όλο και πιο διπλωματικοί και πολλές φορές πιο συγκαταβατικοί. ΤΟ όριο το ορίζουμε εμείς και οι συνέπειες που θα υπάρξουν.

Εκτός επαγγελματικού χώρου δηλαδή στον χωρο παρέα η φιλία έχει ώς εξής
Παρέα: Σκασιλάρα μου για όλους. Και σε οποιον αρέσω. Χαβαλέ άνετα όσο δεν υπάρχει θέμα προσβολής μου και αντίθετα. Όποιος παρεξηγείτε απλά δεν θα ξαναβρεθούμε. Τώρα αν όμως αν μετά την προειδοποιήση επιμένει τότε θα νιώσει πολύ άσχημα. Μηδέν διπλωματία!

Φίλοι: ΤΟ πιο σημαντικό για μένα και τελείως ανάποδο από το επαγγελματικό. Μηδεν διπλωματία. Φίλος είναι μεγάλη ταμπέλα και πολύ σημαντική. Κερδίζεται κάθε μέρα η σχέση και όχι με οποιαδήποτε μορφής ψέματα. Τώρα αν κάποιο πράγμα με ενοχλεί η δεν συμφωνώ αλλά δεν με προσβάλει τότε το λέω και η πορεία θα δείξει.
Κάτι που ειπώθηκε από κάποιον ότι είναι τυχερός που έχει τέτοιους φίλους μπλα μπλα. Η διαπροσωπικές σχέσεις είναι ίσως από τις πιο δυναμικές και ευμετάβλητες καταστάσεις που υπάρχουν. Ειδικά στο θέμα φίλοι κανένας δεν σου λέει ότι θα είναι πάντα φίλος σου, γιατί ίσως αλλάξει ή ίσως αλλάξεις ή ίσως η δουλειά ή ίσως μια σχέση ή ίσως κάτι άλλο. Να τους χαίρεσαι τους φίλους αλλά μην τους θεωρείς δεδομένους.
Εγώ πίστευω ότι είχα φίλους που με κάποιους ποια δεν είμαι. Συγκυρίες της ζωής αλλά και διαφορετικές καταστάσεις οδήγησαν σε αλλαγή τους, αλλαγή μου και κάτι σαν τα φίλτρα που λέτε. Στεναχωρήθηκα πολύ την πρώτη φορά αλλά μια δεν μασάω μιας και πρόσφατα η παρέα μου διαλύθηκε λόγω μιας πουτάνας και τελικά δύο μη πω δούλων. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ήταν φίλοι μου. Απλά ο καθένας με τις επιλογές του. Έτσι και εγώ τις δικές μου. Στο καλό και με την νίκη.!

Και μια άλλη κατηγορία σχέσεων οι οικογενειακές: Καλά εκεί και αν απαιτώ να με δεχθεί ο άλλος για αυτό που είμαι. Κανένας συμβιβασμός!! Αν η μάνα μου με αγαπάει να βρει τον τρόπο να με αποδεχθεί.

Γενικά στην ζωή δεν χρειάζεται πάντα να σε καταλάβει άλλος. Χρειάζεται μόνο να σε αποδεχθεί χωρίς κρίση. Οκ διαφωνία απόψεων αλλά ποτέ κρίση για το ποιόν του άλλου. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΙΤΗΣΗ και μη διαπραγματεύσιμο στην ζωή. Κάτι που διπλωματία ξεχνάει κατεπιλογή ειδικά στην επαγγελματική. Δεν είναι τυχαίο ότι οι χώροι εργασίας δεν είναι και οι πιο ευχάριστοι. Δεν μπορείς πάντα να είσαι ο πραγματικός ευατός σου!

Η παραβίαση της εμπιστοσύνης είναι κάτι που δύσκολα ανακτιέται.
Για μένα μάλλον ποτέ πάντως.
Προσωπικά εμπιστεύομαι όλους και πιστεύω ότι όλοι είναι καλοί άνθρωποι μέχρι να μου αποδείξουν ότι δεν είναι που συνήθως είναι και ο κανόνας. Αν όμως καταχρασει την καλοσύνη μου ανάλλογα με το τι σχέση έχουμε οι συνέπειες είναι και ανάλλογες.
Το παραπάνω ποια ισχύει για όλους εκτός τους μόνιμους των στρατιωτικών σωμάτων που απλά θεωρώ defacto γύφτους μέχρι να μου αποδείξουν κάτι άλλο. ΣΥγνώμη αλλα είναι ένα από τα συμπεράσματα της θητείας.

Αρχική Δημοσίευση από Γίδι:

Κοίτα, δεν είναι εύκολο.. Πρώτα πρέπει να φας τα μούτρα σου ΓΕΡΑ μερικές φορές... Να νιώσεις γελοία ή απατημένη... "Πρέπει"... τέλος πάντων, είναι πιο εύκολη η αγανάκτηση και η κρίση εγωισμού, αν το έχεις πάθει...! Αν βέβαια μιλάμε και για ερωτικό, γίνεται ακόμα πιο περίπλοκο...!!

Click για ανάπτυξη...

Δεν συμφωνώ ότι πρέπει να φας τα μούτρα σου.
Μυαλό, σοβαρότητα στα κρίσιμα και αυτογνωστία είναι κάποιες από τις προυποθέσεις.

Εμένα δεν μου έκανε πάντως καθόλου καλό.

Η αλήθεια είναι ότι όσο μεγαλώνουμε γινόμαστε πιο απαιτητικοί απο τίς σχέσεις μας και διακρίνουμε πράγματα που μικρότεροι κάναμε ότι δεν τα βλέπαμε. Κι εγώ έχω "πληγωθεί" απο φίλες και το χειρότερο είναι απο την τελευταία που την θεωρούσα την καλύτερη μου φίλη για 20+ χρόνια η οποία εδώ και 2-3 χρόνια είχε ολοκληρωτικά αλλάξει συμπεριφορά απεναντί μου, έδειχνε μεγάλη ζήλια, πολλές φορές όταν θύμωνε μου μιλούσε προσβλητικά,παρεξηγιόταν με το παραμικρό και η συμπεριφορά της μου φαινόταν παιδιάστικη και ανώριμη. Αποφάσιζα μετά απο κάθε προστριβή να την απομακρύνω και να έχω μαζί της τυπικές σχέσεις αλλά μου ζητούσε συγγνώμη για την συμπεριφορά της και την συγχωρούσα. Ώσπου τελικά για έναν ακόμα ασήμαντο λόγο διακόψαμε. Συμφωνώ με όσους απο σας λέτε ότι όποιος και ότι μας κάνει κακό και μας πηγαίνει πίσω πρέπει να τον απομακρύνουμε. Πάντως όταν μια φιλική σχέση τελειώνει πέρα απο την πικρία και την απογοήτευση που σου αφήνει σου δίνει και κάποια μαθήματα ζωής -το θετικό της υπόθεσης- που σου μαθαίνουν πράγματα χρήσιμα και σε βοηθούν σε καλύτερες και σωστότερες επιλογές στο μέλλον. Τα προβλήματα είναι που μας κάνουν να γινόμαστε πιο ώριμοι και πιο σοφοί στη ζωή μας.