Σε ποια ηλικία θεωρείτε σωστό να σταματούν οι "γονικές παροχές";

Όσο το νωρίτερο τόσο το καλύτερο....για όλους....χωρίς να σημαίνει αυτό ότι οι γονεις θα πρέπει να αφήνουν τα παιδιά στην μοίρα τους.....να είναι παρατηρητές από μακριά και πολύ πολύ διακριτικά.....
Διαφορετικά θα συνεχιστεί αυτό το φαινόμενο που τα τελευταία χρόνια τείνει να πάρει δραματικές καταστάσεις....το ότι δηλαδή τα παιδιά (χα...κάτι μαντράχαλοι από 22-23 μέχρι 30+)να είναι ακόμα στο σπίτι με την μαμά και τον μπαμπά.....να μην προσφέρουν τίποτα και πουθενά.....και από πάνω να τους χαρτζιλικώνουν κιόλας......και άντε μετά αυτοι οι άνθρωποι να αναλάβουν τις ευθύνες μιας οικογένειας....ή από την άλλη να έχουν μεταλλάχθεί σε απόλυτους ρέμπελους και να τους φταίει και καλά η ανεργία που δέρνει την κοινωνία μας.....γιατί ρε;;;; Εγώ πως βρήκα δουλεια δηλαδή;

Προσωπικά, την πρώτη μου εμπειρία την απέκτησα στα 16 μου, όταν κάποια Χριστούγεννα δούλεψα για πρώτη φορά σε ένα κατάστημα με ρούχα στην Αγ. Σοφίας...και από εκεί και πέρα Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρια (2 μήνες περίπου) δούλευα....Όταν τέλειωσα και το λύκειο έπιασα δούλεια για κάποιους μήνες σε 2 δουλειες....το πρωϊ σε ένα κατάστημα με ρούχα και το βράδυ σε ένα μπαράκι στην παραλία....σέρβις.....αργότερα με την σχολή και τα διαβάσματα κράτησα την βραδινή δουλειά.....στην Ισπανία δούλευα σε ένα φροντιστήριο ξένων γλωσσών (μάθαινα Ελληνικα σε Ισπάνους) και κάποια βράδια σε ένα μπαράκι όπου στην αρχή σύχναζα, ενώ παράλληλα σπούδαζα (ήταν πολύ ακριβή πόλη για τα Ελληνικά δεδομένα και έπρεπε και εγώ με κάποιο τρόπο να βοηθήσω την κατάσταση....δεν ήθελα να πέρνω τηλ. τους δικούς μου και να τους λέω ....ξέμεινα, ελάτε να σας αρμέξω....)

εμενα οι γονικες παροχες οταν τισ εχω αναγκη μεχρι κ τωρα μου δινονται παρολο που δουλευω κ ειμαι κ 30 χρονων γαιδαρα κανα χαρτζιλικακη γιατι δεν με φτανουν ποτες τα λεφτα που περνω κ ειδικα στο τελος καθε μηνα ας ειναι καλα οι ανθρωποι δεν μου στερισαν ποτε τιποτα

Οι γονικές παροχές, σταμάτησαν την μέρα που εισέπραξα τον πρώτο μου μισθό. Παρόλα αυτά, ξέρω ότι αν κάποια στιγμή τα βρω ζόρικα τα πράγματα και ξεμείνω, δεν θα αρνηθούν να με βοηθήσουν.
Προσπαθώ να το αποφεύγω γιατί ψιλό-ντρέπομαι.....

να πω και εγώ την δική μου ιστορία , είμαι ένας γάιδαρός 28 χρονών, έχω τελειώσει ένα ΤΕΙ , έχω δουλέψει κατα διαστηματα απο 26 περιστασιακές δουλειές όπως αποδέίχθηκαν αλλά τώρα συντηρούμε από τους γονείς μου, βέβαια αυτο κάποιες φορές μαρέσει κάποιες άλλες δε μαρέσει καθόλου, αλλά κάτι άκουσα για 1000 "μισθό" το μήνα από την powerz , τι είναι αυτά? ευρώ, όχι παιδιά εγώ προσπαθώ να τα βγάζω πέρα με 300 ευρώ το μήνα .αλλά παρ'ολα αυτά δεν μπορώ να κάτσω και σε δουλειά πάνω από μερικές μέρες. Μια φορά έκατσα ένα μήνα και μια άλλη φορά στο θείο μου 6 μήνες. και έπαιρνα και χαρτζιλίκη.αυτά

Καιρό το σκέφτομαι.
Ήρθε ο καιρός να το γράψω κιόλας.
Ο δικός μου απο...χρηματισμός από τους γονείς μου δεν έγινε και με τον καλύτερο τρόπο.
Μια φράση του πατέρα μου όταν ήμουν 19 και φοιτητής στο πρώτο έτος ήταν η αιτία να πάρω τα ηνία στα χέρια μου.
Μου είπε: εγώ σε πληρώνω και θα κάνεις ότι σου λέω εγώ.Δεν ξέρω αν το εννοούσε πραγματικά ή αν το είπε απλά για να με φοβίσει, όμως εγώ το πήρα πολύ στα σοβαρά! Και φυσικά χάλασε η σχέση με τους δικούς μου.
Την επόμενη μέρα το πρωί είχα βρεί δουλειά. Το μόνο που του ζήτησα ήταν να μου πληρώνει το ενοίκιο στα 4 χρόνια που διαρκούσε η φοίτηση. Και αυτό έγινε. Μου πλήρωνε το ενοίκιο και μόνο μέχρι να συμπληρωθούν τα 4 χρόνια. Λογαριασμούς και διατροφή ήταν δικό μου μέλημα. Μετά τα 4 χρόνια και το ενοίκιο. Μέχρι τώρα συντηρώ τον εαυτό μου μόνος μου. Ακόμη και στο στρατό εγώ συντηρούσα τον εαυτό μου αφού πήγα Δόκιμος Έφεδρος Αξιωματικός ( 17 αντί για 12 μήνες), για να πληρώνομαι και να μην ζητάω χρήματα από κανέναν. Βέβαια μόνο εγώ ξέρω πόσο δύσκολες ήταν κάποιες περίοδοι. Το καλό είναι ότι από τα 19 μου μέχρι τώρα μόνο ένα μήνα έμεινα χωρίς δουλειά.

Και τώρα το μεγάλο μείον.

Είμαι ένας από τους πολλούς αιώνιους φοιτητές. Ευτυχώς το έχω παλέψει και 2 μαθήματα με χωρίζουν από το να μεταπηδίσω από τον τίτλο Αιώνιος Φοιτητής στον τίτλο Οικονομολόγος. Ελπίζω μόνο να μην με προλάβουν τα νομοσχέδια.

Όπως και να έχει, έχω ισορροπίσει τη σχέση μου με τους δικούς μου, αν και στο θέμα των χρημάτων είμαι ανένδοτος. Οι γονείς όπως λέει και η lilith πάντα θέλουν να δίνουν και να βοηθούν τα παιδιά τους. Απλά πιστεύω ότι και τα παιδιά θα πρέπει κάποια στιγμή -που θα την οριοθετούσα στα 22 έτη συν πλην 2- να παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους και να την ορίζουν μόνοι τους!

Αρχική Δημοσίευση από lilith:

Δεν νομίζω, πως αυτό το θέμα μπορεί να γενικευτεί.
Εξαρτάται από πολλά επί μέρους ζητήματα, τα οποία δημιουργούν τις αιτίες, οι οποίες αναγκάζουν... ένα γονέα, να συνεχίζει, ή να διακόπτει, κάποιες παροχές σε ένα παιδί.

Η άποψή μου όμως είναι, πως όταν υπάρχουν σωστές σχέσεις μεταξύ τους, κάποιες παροχές από αυτές, δεν κόβονται ποτέ, γιατί πάντα κάτι μπορούν να προσφέρουν και αυτό είναι γι΄ αυτούς και μια μεγάλη ικανοποίηση, ιδιαίτερα όταν είναι σε προχωρημένη ηλικία και δεν έχουν πολλά προσωπικά ενδιαφέροντα...

Click για ανάπτυξη...

Συμφωνώ απόλυτα με τη lilith

Αρχική Δημοσίευση από misslittledevil:

Απο την αλλη, το να σε χαρτζιλικωνουν αιωνια επειδη δεν εχουν αλλα προσωπικα ενδιαφεροντα.. τι να πω? Μου φαινεται περιεργο..

Click για ανάπτυξη...

Αυτό που κατάλαβα ότι θέλει να πει η lilith, είναι ότι κι εσύ σαν παιδί μπορεί να μην έχεις ανάγκη να σε χαρτζιλικώνουν, αλλά διακριτικά να το δέχεσαι μόνο και μόνο επειδή βλέπεις ότι δίνει χαρά στους γονείς σου.Από μία ηλικία και μετά σίγουρα πρέπει να συντηρείται κάποιος μόνος του και να μπορεί να συντηρεί και τη δική του οικογένεια.Άλλο το χαρτζιλικώνω, άλλο το συντηρώ.

Πριν την ηλικια των 15

Αρχική Δημοσίευση από ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ:

Πριν την ηλικια των 15

Click για ανάπτυξη...

Πριν τα 15 μου φαίνετε πάρα πολύ νωρίς. Ο σκοπός έιναι το παιδί να μάθει να στηριχθεί στα πόδια του και όχι να πρέπει να καταστρέψει το μέλλον του απο το άγχος να βρεί μια δουλειά.
Είναι καλό να ξεκινάς να δουλεύεις απο μικρή ηλικία αλλα όχι εις βάρος των σπουδών σου