Φιλανθρωπία: λύση ή πρόβλημα;

Φιλανθρωπία: λύση ή πρόβλημα?

Αποτελέσματα της δημοσκόπησης (Ψήφισαν 12)
  • Η φιλανθρωπία λύνει προβλήματα προσωρινά όμως

    Ψήφοι: 1 8.3%
  • Η φιλανθρωπία αποτελεί απαραίτητη λειτουργία, αλλοιώς πολλοί απλά θα πέθαιναν

    Ψήφοι: 2 16.7%
  • Η φιλανθρωπία θα πρέπει να αντικατασταθεί από γνώση και πόρους στους ίδιους τους ανθρώπους

    Ψήφοι: 6 50.0%
  • Επανάσταση τώρα!

    Ψήφοι: 3 25.0%

DreamsRevenge

Περιβόητο μέλος

Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
Πόσες φορές έχετε κάνει μια φιλάνθρωπη πράξη? Στείλατε ένα sms σε τηλεμαραθώνιο, δώσατε λίγα ψιλά σε έναν επαίτη, αγοράσατε κάτι από έναν πλανόδιο αναξιοπαθούντα?
Αυτά είναι τα ψιλά όμως…

Σε παγκόσμιο επίπεδο, διεθνείς οργανισμοί στηρίζουν το έργο που προσφέρουν (αξιοθαύμαστο και αξιέπαινο είναι αλήθεια) στη φιλανθρωπία και τη διάθεση για εθελοντική προσφορά κυρίως χρηματικών πόρων από ανθρώπους προς μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες που βρίσκονται σε συνθήκες ένδειας, δίωξης, προσφυγιάς, αξιοθρήνητων συνθηκών ζωής.

Τεράστιες ποσότητες πόρων, χρημάτων, υλικού, εθελοντικής εργασίας κινητοποιούνται σε μόνιμη βάση, ή εκτάκτως μετά από μεγάλες καταστροφές για να ανακουφίσουν μέχρι και χώρες ολόκληρες.

Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να εστιάσω όχι στα έκτακτα, εκεί που πραγματικά μας πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι, αλλά στις μόνιμες πλέον προσπάθειες βοήθειας προς ανθρώπους που εξαρτούν από αυτήν την επιβίωση τους και να πω ότι οι άνθρωποι αυτοί, δεν έπαθαν ό,τι έπαθαν επειδή έπεσε ένας μετεωρίτης, ή επειδή στραβοξύπνησε ο Θεός της ενορίας τους.

Οι άνθρωποι αυτοί, και είναι πάρα πολλοί, υποφέρουν επειδή οι χώρες τους κουβαλάνε το φαύλο παρελθόν της αποικιοκρατίας, κυβερνώνται από απόλυτα διεφθαρμένα καθεστώτα, οι οικονομίες τους στραγγαλίζονται από διεθνείς δανεισμούς, τα προϊόντα τους αποκλείονται από διεθνείς αγορές λόγω επιδοτήσεων και άλλων πολιτικών προστατευτισμού, οι ίδιοι υποτάσσονται μέσα στην άθλια καθημερινότητα τους σε μια πραγματικότητα που μόνο αν εξεγείρονταν ακόμα και βίαια θα είχαν μια έστω μικρή πιθανότητα να αλλάξουν.


Η φιλανθρωπία είναι καλή. (μη βαράτε:P)

Αλλά, μήπως θα ήταν καλύτερα να κατευθυνθούν όλοι αυτοί οι πόροι στις διαρθρωτικές αλλαγές που χρειάζονται οι κοινωνίες αυτές για να σταθούν στα πόδια τους?

Υπάρχει η περίπτωση η φιλανθρωπία απλά να πολλαπλασιάζει την εξαθλίωση και να εκτρέφει νέες φαυλότητες διαιωνίζοντας το πρόβλημα όπου και όπως αυτό υφίσταται?

Μήπως βολεύει κάποιους να επικαλούνται τα φιλάνθρωπα αισθήματα του μεγάλου κοινού για να μην απειληθεί ένα παγκόσμιο κοινωνικο-πολιτικο-οικονομικό σύστημα το οποίο εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 31,005 μηνύματα.
Πόσες φορές έχετε κάνει μια φιλάνθρωπη πράξη? Στείλατε ένα sms σε τηλεμαραθώνιο, δώσατε λίγα ψιλά σε έναν επαίτη, αγοράσατε κάτι από έναν πλανόδιο αναξιοπαθούντα?


Ξερω οτι το θέμα που θίγεις πάει αλλού, όμως να απαντήσω για τώρα σε αυτό: καμία. Και το κάνω τελείως συνειδητά. Όχι από τσιγγουνιά αλλά με το σκεπτικό οτι αν κάποιος θέλει να φάει, να πάει να δουλέψει. Είμαι πολύ αυστηρή σε αυτό το θέμα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ciela

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Ciela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μαέστρος και μας γράφει απο Βόρεια Μακεδονία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,758 μηνύματα.
σιγουρα παντως οι μεγαλης κλιμακας "φιλανθρωπιες'' συντηρουν μια κατασταση υποδουλωσης. ειδικα στην αφρικη πχ, οπου αυτο δεν ειναι καθολου τυχαιο καθως πως αλλιως θα μπορουσαν να τους λεηλατησουν με την ησυχια τους? τους δινουν ενα ξεροκοματο ενω με τον πλουτο της γης τους θα μποορυσαν να ζουνε αξιοπρεπως και στα ποδια τους. παρ ολα αυτα δε νομιζω οτι η φιλανθρωπια ειναι κακη αυτη καθ αυτη στη συγκεκριμενη περιπτωση. γιατι κρατα τους ανθρωπους τουλαχιστον στο βασικο σημειο επιβιωσης. αν ομως επιστρεφοταν στην αφρικη ο πλουτος της (πετρελαια, πολυτιμοι λιθοι κλπ) ποιος ξερει την αναπτυξη που θα μπορουσαν να εχουν αυτες οι χωρες. αρα δεν προκειται για τη φιλανθρωπια του απλου κοσμου που κανει κακο αλλα για στη μαζικη ληστεια που εχουν υποστει αυτες οι χωρες απο την αποικιοκρατια και μετα και την ανισοκατανομη του πλουτου, βασικο συστατικο του συστηματος στο οποιο ζουμε...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Apro

Διάσημο μέλος

Ο Apro αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 41 ετών, επαγγέλεται Tatoo artist και μας γράφει απο Άγιος Ιωάννης Ρέντης (Αττική). Έχει γράψει 2,031 μηνύματα.
Πόσες φορές έχετε κάνει μια φιλάνθρωπη πράξη? Στείλατε ένα sms σε τηλεμαραθώνιο, δώσατε λίγα ψιλά σε έναν επαίτη, αγοράσατε κάτι από έναν πλανόδιο αναξιοπαθούντα?
Αυτά είναι τα ψιλά όμως…

Σε παγκόσμιο επίπεδο, διεθνείς οργανισμοί στηρίζουν το έργο που προσφέρουν (αξιοθαύμαστο και αξιέπαινο είναι αλήθεια) στη φιλανθρωπία και τη διάθεση για εθελοντική προσφορά κυρίως χρηματικών πόρων από ανθρώπους προς μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες που βρίσκονται σε συνθήκες ένδειας, δίωξης, προσφυγιάς, αξιοθρήνητων συνθηκών ζωής.

Τεράστιες ποσότητες πόρων, χρημάτων, υλικού, εθελοντικής εργασίας κινητοποιούνται σε μόνιμη βάση, ή εκτάκτως μετά από μεγάλες καταστροφές για να ανακουφίσουν μέχρι και χώρες ολόκληρες.

Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να εστιάσω όχι στα έκτακτα, εκεί που πραγματικά μας πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι, αλλά στις μόνιμες πλέον προσπάθειες βοήθειας προς ανθρώπους που εξαρτούν από αυτήν την επιβίωση τους και να πω ότι οι άνθρωποι αυτοί, δεν έπαθαν ό,τι έπαθαν επειδή έπεσε ένας μετεωρίτης, ή επειδή στραβοξύπνησε ο Θεός της ενορίας τους.

Οι άνθρωποι αυτοί, και είναι πάρα πολλοί, υποφέρουν επειδή οι χώρες τους κουβαλάνε το φαύλο παρελθόν της αποικιοκρατίας, κυβερνώνται από απόλυτα διεφθαρμένα καθεστώτα, οι οικονομίες τους στραγγαλίζονται από διεθνείς δανεισμούς, τα προϊόντα τους αποκλείονται από διεθνείς αγορές λόγω επιδοτήσεων και άλλων πολιτικών προστατευτισμού, οι ίδιοι υποτάσσονται μέσα στην άθλια καθημερινότητα τους σε μια πραγματικότητα που μόνο αν εξεγείρονταν ακόμα και βίαια θα είχαν μια έστω μικρή πιθανότητα να αλλάξουν.


Η φιλανθρωπία είναι καλή. (μη βαράτε:P)

Αλλά, μήπως θα ήταν καλύτερα να κατευθυνθούν όλοι αυτοί οι πόροι στις διαρθρωτικές αλλαγές που χρειάζονται οι κοινωνίες αυτές για να σταθούν στα πόδια τους?

Υπάρχει η περίπτωση η φιλανθρωπία απλά να πολλαπλασιάζει την εξαθλίωση και να εκτρέφει νέες φαυλότητες διαιωνίζοντας το πρόβλημα όπου και όπως αυτό υφίσταται?

Μήπως βολεύει κάποιους να επικαλούνται τα φιλάνθρωπα αισθήματα του μεγάλου κοινού για να μην απειληθεί ένα παγκόσμιο κοινωνικο-πολιτικο-οικονομικό σύστημα το οποίο εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους?

κάπου ανάμεσα στη λύση και στο πρόβλημα..., βρίσκεται και η πραγματικότητα....
ίσως είναι δύο ποσά ενεργά και η απάντηση βρίσκεται στη στιγμή..., οπότε αφήνω την απάντησή μου έτσι....
ελπίζω να σας κάλυψα.... :confused:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ciela

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Ciela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μαέστρος και μας γράφει απο Βόρεια Μακεδονία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,758 μηνύματα.
οσον αφορα στους καθημερινους ζητιανους που βλεπουμε στο δρομο οντως πολλοι απο αυτους (οχι ολοι) θα μπορουσαν να δουλεψουν εστω και να μοιραζουν φυλλαδια, κατι τελος παντων. το πιο σπαστικο ή λυπηρο (γιατι ποτε δε μπορει να ξερει κανεις ολη την αληθεια) ειναι οταν βαζουν καποιοι τα παιδια τους να ζητιανεψουν για αυτους...και οταν αυτο γινεται απο τις ιδιες φυσιογνωμιες καθημερινα, κατ επαγγελμα!
πιστευω οτι εκει η προνοια και το κρατος οντως θα επρεπε να διαθεσει χρηματα σε αλλη κατευθυνση μακροπροθεσμη για αυτους τους ανθρωπους...ετσι ωστε να αυτονομηθουν ισως μεσα στην ιδια την κοινωνια
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

self-instructive depressing

Περιβόητο μέλος

Ο self-instructive depressing αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 6,397 μηνύματα.
Ξερω οτι το θέμα που θίγεις πάει αλλού, όμως να απαντήσω για τώρα σε αυτό: καμία. Και το κάνω τελείως συνειδητά. Όχι από τσιγγουνιά αλλά με το σκεπτικό οτι αν κάποιος θέλει να φάει, να πάει να δουλέψει. Είμαι πολύ αυστηρή σε αυτό το θέμα.
δυστυχώς (ή ακόμα πιο δυστυχώς) το θέμα δεν είναι αν μπορούν να δουλέψουν (συνήθως δεν μπορούν) αλλά αν μπορούν να δουλέψουν αυτοί που τους έχουν στην δούλεψη τους και δράττουν και την φιλανθρωπία - και αυτούς δεν τους βλέπω καν για να μπορώ να κρίνω :worry:

π.σ. κάποτε στο κέντρο καθώς προσπερνούσα αδιάφορα τους ζητιάνους πηγαίνοντας βιαστικός στην δουλειά μου , έφαγα μια φλασιά και πρόσεξα μια γυναίκα με το παιδί της να ζητιανεύει

όταν γύριζα από την δουλειά μου σταμάτησα σε ένα τυροπιτάδικο για να φάω και πήρα και για την ζητιάνα και το παιδί της . Όπως πήγα να της τα δώσω κρατούσα στο ένα χέρι την σακούλα και στο άλλο τα ρέστα . Η ζητιάνα κοίταξε γύρω γύρω αν κοιτάει κανένας και άρπαξε την σακούλα κρύβοντας την κάτω από το παιδί και μετά με παρακάλεσε για λεφτά . Της είπα αν προτιμάει φαί ή λεφτά και είπε λεφτά . Την ρώτησα γιατί και εκείνη την ώρα έχω την αμυδρή εντύπωση ότι κοίταξε κάποιον πίσω μου , πάντως δεν απάντησε και ξανάρχισε να μιλά γενικά στους περαστικούς . Γύρισα πίσω και ήταν ένας βρώμικος άντρας που χάθηκε μες στον κόσμο . Μετά σταμάτησα να παίζω τον σέρλοκ χολμς και γύρισα στις βιαστικές δουλειές μου :/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

woochoogirl

Τιμώμενο Μέλος

Η Αλεξάνδρα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,971 μηνύματα.
Πριν μια βδομάδα ήμουν κοντά στην Πανεπιστημίου σε έναν πεζόδρομο με το αγόρι μου και περνάμε δίπλα από έναν κύριο ο οποίος καθόταν κάτω, του έλειπε το ένα πόδι, και ζητιάνευε λέγοντας απλά "Πεινάω", αλλά δε μπορείτε να φανταστείτε σε τι ένταση και συχνότητα. Λες και είχες βάλει μια κασέτα να λέει πεινάω, πεινάω, πεινάω με διαφορά 1 δευτερολέπτου. Νιώσαμε και οι δύο πολύ περιέργα, οπότε σταματήσαμε σε έναν κουλουρτζή που ήταν παραπέρα, του πήραμε ένα κουλούρι για να σταματήσουμε τις τύψεις μας και το δώσαμε. Τι έκανε; Είπε ευχαριστώ, το έβαλε μέσα στο μπουφάν του και συνέχισε "πεινάω, πεινάω, πεινάω". Ένιωσα ελαφρώς μακάκας εκείνη τη στιγμή, ώρες ώρες νιώθω πως αυτοί που ζητιανεύουν με δουλεύουν κάθε φορά που τους βοηθάω, αλλά προσπαθώ να με πείθω ότι την καλή την πράξη την κάνεις επειδή το επιβάλει η συνείδησή σου, χωρίς να αξιολογείς τον άλλον.
Δεν ξέρω αν βοηθάει η οποιαδήποτε τέτοια μικρή μας κίνηση, ίσως να βοηθάει εμάς στην τελική να νιώσουμε 5 λεπτάκια καλύτεροι άνθρωποι. π.χ. είμαι κοντά στην Ομόνοια και δίπλα μας περνάει ένας κύριος σε κακό χάλι και μπαίνει σε ένα μαγαζί ζητώντας τους ένα ποτήρι νερό. Τον έδιωξαν κακήν κακώς και άρχισε να ψάχνει στους κάδους για ένα ποτήρι. Μέχρι να πάμε στο περίπτερο να του πάρουμε ένα μπουκαλάκι νερό, είχε "ψαρέψει" έναν μισοτελειωμένο καφέ και μια πορτοκαλάδα. Μου'ρθε να βάλω τα κλάμματα εκείνη τη στιγμή. Ένα νερό ζήτησε ο άνθρωπος, πόσο άσχημο να μη μπορείς να ικανοποιήσεις ούτε αυτήν, την πιο βασική σου ανάγκη. :(
Γενικά δεν έχω καταλήξει σε τι είναι σωστότερο. Ώρες ώρες λέω το ευρουλάκι δεν αλλάζει τον κόσμο, αλλά από την άλλη ίσως να είναι απλά μια κίνηση, μια ένδειξη ότι ακόμη θέλουμε να βοηθήσουμε όσους υποφέρουν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

star65

Νεοφερμένος

Ο star65 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 51 μηνύματα.
κάθε φορά που έρχεται κάποιος ζητιάνος στο φανάρι να μου ζητιανέψει ή να θέλει να καθαρίσει το τζάμι του αυτοκινήτου , νιώθω άσχημα γι αυτό που βλέπω να υπάρχει εκεί έξω
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
κάθε φορά που έρχεται κάποιος ζητιάνος στο φανάρι να μου ζητιανέψει ή να θέλει να καθαρίσει το τζάμι του αυτοκινήτου , νιώθω άσχημα γι αυτό που βλέπω να υπάρχει εκεί έξω



και εγώ, και εγώ το ίδιο :( γι αυτο ρίχνω νερό στο παμπρίζ και πατάω μια απότομα τον υαλοκαθαριστήρα :(:(:(
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Eileen

Τιμώμενο Μέλος

Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
Προσωπικά έχω συμμετάσχει σε πληθώρα συναυλιών τα έσοδα των οποίων έχουν διατεθεί για τον Σύλλογο παιδιών με Καρκίνο, "Ελπίδα". Μπορώ να πω ότι αυτότο αίσθημα της βοήθειας μας έκανε όλους να νιώσουμε υπέροχα και να δεθούμε και σαν άνθρωποι.
Συμφωνώ όμως με την Χιμέλα. Είναι διαφορετικό να βοηθάς μία τέτοια οργάνωση και διαφορετικό να "δίνεις" στους διάφορους που κυκλοφορούν στο δρόμο, ή πολύ περισσότερο στα παιδιά των φαναριών που τα εκμεταλλεύονται!
Επιπλέον, μία πολύ σοφή -για εμένα- κινέζικη παροιμία, λέει:

Αν θες να δώσεις τροφή σε ένα άνθρωπο για μία ημέρα,
δώσε του ένα ψάρι.
Αν θες να του δώσεις τροφή για πάντα,
μάθε του να ψαρεύει...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Αν θες να δώσεις τροφή σε ένα άνθρωπο για μία ημέρα,
δώσε του ένα ψάρι.
Αν θες να του δώσεις τροφή για πάντα,
μάθε του να ψαρεύει...



Και αν είσαι στέλεχος επιχείρησης,
λάδωσε την Κυβέρνηση για να σου παραχωρήσει την λίμνη,
και αξίωσε το 80% της ψαριάς...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

B~I~O~N~I~C

Νεοφερμένος

Ο B~I~O~N~I~C αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 30 μηνύματα.
δεν πιστεύω ότι προσφέρουν πολλά οι φιλανθρωπίες..πρώτα απ'όλα έχω ακούσει πολλές ιστορίες για το που πάνε τα χρήματα (που φυσικά μπορεί να είναι μόνο φήμες..μπορεί και όχι όμως..)

την UNICEF τόσα χρόνια (ή μάλλον δεκαετίες?) που την στηρίζουμε, έγινε κάτι? εγώ βλέπω τα ίδια και χειρότερα τα πράγματα στην Αφρική :(
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Eileen

Τιμώμενο Μέλος

Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
δεν πιστεύω ότι προσφέρουν πολλά οι φιλανθρωπίες..πρώτα απ'όλα έχω ακούσει πολλές ιστορίες για το που πάνε τα χρήματα (που φυσικά μπορεί να είναι μόνο φήμες..μπορεί και όχι όμως..)

την UNICEF τόσα χρόνια (ή μάλλον δεκαετίες?) που την στηρίζουμε, έγινε κάτι? εγώ βλέπω τα ίδια και χειρότερα τα πράγματα στην Αφρική :(

Ναι, γιατί τα χρήματα και οι ..πόροι που πηγαίνουν εκεί χρησιμοποιούνται με λάθος τρόπο...:/:
Η φιλανθρωπία πέρα από την στήριξη του παρόντος, θα πρέπει να έχει και μακροχρόνιο αποτέλεσμα...
Γιατί αν ταΐζεις καθημερινά πολλούς ανθρώπους δεν τους μαθαίνεις τίποτα περισσότερο από το να στέκονται σε μία ουρά και να περιμένουν με ανοιχτά τα χέρια για το φαγητό τους.
Εναλλακτικά, βοήθησε αυτούς τους ανθρώπους να έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν ΟΙ ΙΔΙΟΙ την τροφή αυτή στον εαυτό τους... Εκεί είναι η δική μου ένσταση και γι' αυτό έβαλα και την παροιμία
- την οποία με τέτοιο χιούμορ τροποποίησε ο Rempeskes :P-
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

tsarachaf

Περιβόητο μέλος

Ο Allah 1/3 MEΤΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,366 μηνύματα.
Αν θες να δώσεις τροφή σε ένα άνθρωπο για μία ημέρα,
δώσε του ένα ψάρι.
Αν θες να του δώσεις τροφή για πάντα,
μάθε του να ψαρεύει...

Ακριβως αυτη η παροιμια αντικατοπτριζει το προβλημα της φιλανθρωπιας....... Δεν επιτρεπει σε λαους ολοκληρους και σε μεμονωμενα ατομα να σταθουν στα ποδια τους, να γινουν ανεξαρτητοι... Αυτο παει πισω την κοινωνια μας και αυτοι οι ανθρωποι ειναι στην ουσια "συχρονοι σκλαβοι"...

Πιστευω πως η βαση της φιλανθρωπιας μας στις χωρες που ειναι εμφανεις οι πληγες της αποικιοκρατιας να στηριζεται οχι στο να μπορεσουν οι χωρες αυτες να αναπτυχθουν να αξιοποιησουν το ανθρωπινο τους δυναμικο και τον φυσικο τους πλουτο ωστε με τον καιρο να γινουν πλεον ανεξαρτητες και να μην χρειαζονται τα "ευγενη" αισθηματα των λεγομενων χωρων του Πρωτου Κοσμου...

Βεβαια η κατασταση ειναι αισθητα δυσκολοτερη με τους επαιτες, διοτι σ'αυτην την περιπτωση ειναι ελαχιστα αυτα που μπορουν να γινουν δεδομενης της ανεργιας και των δυσχερων συνθηκων που επικρατουν στις αναπτυγμενες χωρες...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

D_G

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,938 μηνύματα.
Με έχει απασχολήσει πολλές φορές το ζήτημα της φιλανθρωπίας και πράγματι δεν έχω καταλήξει ακόμα.

Ξέρω ότι υπάρχουν γύρω μου άνθρωποι που έχουν πραγματικά ανάγκη και θέλω να τους βοηθήσω, ξέρω όμως ότι υπάρχουν και άνθρωποι επαγγελματίες, άνθρωποι που εκμεταλλεύονται άλλους ανθρώπους, παιδιά (μια φορά σε ένα ταξί αργά τη νύχτα, μου δείχνει ένας ταξιτζής κάποιον να παίρνει από τα παιδιά του δρόμου τα χρήματά τους, να κοιτάζει δεξιά-αριστερά και να τα χώνει στην τσέπη του) και πραγματικά δεν ξέρω που να καταλήξω.

Υπήρξε περίπτωση να έχω βοηθήσει οικονομικά κάποιον άνθρωπο, που μου έλεγε ότι είχε τεράστιες οικονομικές δυσκολίες, νομίζοντας ότι ευεργετώ αυτόν και την οικογένειά του και αυτός τα έτρωγε σε γλέντια και άλλες γυναίκες, και έκανα έτσι κακό και στην ίδια του την οικογένεια.

Η άποψή μου είναι να ευεργετείς κάποιον όταν ξέρεις ότι έχει πραγματικά ανάγκη, και όχι ανεξέλεγκτα, γιατί μπορεί να κάνεις και κακό αντί για καλό π.χ. δεν δίνω ποτέ σε παιδιά γιατί νομίζω ότι συντηρώ μια κατάσταση εκμετάλλευσης ανηλίκων από επαγγελματίες εκμεταλλευτές.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Επιπλέον, μία πολύ σοφή -για εμένα- κινέζικη παροιμία, λέει:

Αν θες να δώσεις τροφή σε ένα άνθρωπο για μία ημέρα,
δώσε του ένα ψάρι.
Αν θες να του δώσεις τροφή για πάντα,
μάθε του να ψαρεύει...


Αν βγούν ένα δις Κινέζοι όλοι μαζί για ψάρεμα,
θα αδειάσουν οι ωκεανοί :confused::worry::confused::P




υγ. και εγώ είμαι φιλάνθρωπος. πάντα δίνω μια χειραψία όταν μου τείνουν το χέρι
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

tsarachaf

Περιβόητο μέλος

Ο Allah 1/3 MEΤΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,366 μηνύματα.
υγ. και εγώ είμαι φιλάνθρωπος. πάντα δίνω μια χειραψία όταν μου τείνουν το χέρι

χαχαχαχαχαχαχα... δεν υπαρχεις...


Παντως ειναι πολυ δυσκολες οι στιγμες που βλεπεις ετσι το ανοιγμενο χερι να περιμενει κατι να παρει απο σενα...:(
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Θησεύς

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Θησεύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 220 μηνύματα.
Ποτε δεν δίνω σε παιδιά ή κανονικούς επαιτες.Δίνω σε φιλανθρωπίες εξωτερικού και σπανει σε επαιτες με προιόντα (χαρτομάντηλα κτλ).Αυτο που πρέπει να γίνει είναι οταν βλέπουμε παιδια να καλου΄με ή αστυνομία ή χαμόγελο του παιδιου.Κατι ξέρουν αυτοί!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 5 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top