Απόψεις του Κώστα Τσόκλη για τους βιαστές και τους παιδόφιλους

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Καλά, αφού σας άρεσαν τόσο, σας έχω κι άλλα :P

Η διδακτορική διατριβή του Αγγελου Τσιγκρή με τίτλο "Βιασμός: Θεωρητική και εμπειρική προσέγγιση των παραγόντων αναφοράς στην αστυνομία"


Οι μηχανισμοί της σιωπής
Ποιο είναι το στατιστικό πορτρέτο του έλληνα βιαστή και ποιο του θύματός του; Πότε και πού διαπράττεται συνήθως το έγκλημα του βιασμού; Και, κυρίως, γιατί οι γυναίκες αρνούνται τόσο συχνά να αναφέρουν το βιασμό τους στην αστυνομία; Η διδακτορική διατριβή του Αγγελου Τσιγκρή με τίτλο "Βιασμός: Θεωρητική και εμπειρική προσέγγιση των παραγόντων αναφοράς στην αστυνομία" που υποστηρίχθηκε προ ημερών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (Τομέας Εγκληματολογίας, επιβλέπων καθ. Αντώνης Μαγγανάς) συνιστά μια πολύτιμη συμβολή στη διερεύνηση των λόγων που εμποδίζουν τις γυναίκες (και) στην Ελλάδα να καταγγείλουν το βιαστή τους.

Εξαιρετικά πρωτότυπη για τα ελληνικά επιστημονικά δεδομένα, η διατριβή του κ. Τσιγκρή ανατρέπει ένα προς ένα τα πανίσχυρα στερεότυπα που επηρεάζουν την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου εγκλήματος, αποδεικνύει την ισχύ ενός θεωρητικού μοντέλου εξήγησης της διαδικασίας μέσα από την οποία το θύμα ενός βιασμού αποφασίζει κατά πόσον θα αναφέρει το γεγονός στην αστυνομία και προτείνει τη χάραξη μιας πολιτικής που θα επιτρέψει την αύξηση των ποσοστών αναφοράς των βιασμών στις αρμόδιες αρχές.

Μοναδικό παράδειγμα εγκλήματος κατά το οποίο το θύμα αντιμετωπίζεται αρνητικά ή και εχθρικά από το σύστημα απονομής της ποινικής δικαιοσύνης, ο βιασμός είναι επίσης το έγκλημα με τις περισσότερες ιδιαιτερότητες ως προς την ποινική του εξέλιξη.
Δεν πρόκειται μόνο για τον πασίγνωστο κοινωνικό στιγματισμό του θύματος του βιασμού, αλλά και για τους αλλεπάλληλους νέους "βιασμούς" που κινδυνεύει να υποστεί αν απευθυνθεί στις αρμόδιες αρχές.
Πράγματι, το ποινικό σύστημα χαρακτηρίζεται από μια διάχυτη κουλτούρα "ανοχής του βιασμού", καθώς αστυνομικοί, εισαγγελείς και δικαστές επιδεικνύουν συχνά μια αδικαιολόγητη ανοχή προς το συγκεκριμένο έγκλημα και έχουν την τάση να ενοχοποιούν το θύμα και να "προστατεύουν" το βιαστή.

"O βιασμός είναι το μοναδικό ποινικό αδίκημα κατά το οποίο δίνεται μεγαλύτερη προσοχή στη συμπεριφορά του θύματος και μικρότερη σε εκείνη του δράστη", υπογραμμίζει στην εργασία του ο Αγγελος Τσιγκρής.
"Δεν εξετάζονται οι αντιδράσεις και η συμπεριφορά του δράστη κατά τη διάρκεια του βιασμού, αλλά οι αντιδράσεις και η συμπεριφορά του θύματος. Εξετάζεται λεπτομερειακά το σεξουαλικό και ποινικό παρελθόν του θύματος και ακροθιγώς του δράστη.
Αν το θύμα αντιστάθηκε σθεναρά στη σεξουαλική επίθεση, θα πρέπει να υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία (π.χ. σοβαρός τραυματισμός του). Ο βιασμός είναι το μοναδικό έγκλημα που ο δράστης παίζει το δεύτερο ρόλο στην ποινική αντιμετώπισή του, ενώ τον τραγικό ρόλο του πρωταγωνιστή υποδύεται το θύμα που αντιμετωπίζεται ως υπεύθυνο για τη μοίρα του.
Είναι το μοναδικό έγκλημα όπου υπάρχει τόση δυσπιστία απέναντι στην κατάθεση και τις μαρτυρίες των θυμάτων. Οπου υπάρχουν οι περισσότερες μη αναφερόμενες στην αστυνομία υποθέσεις. Οπου υπάρχουν οι περισσότερες υποθέσεις που μπαίνουν στο αρχείο, λόγω έλλειψης στοιχείων για την άσκηση της ποινικής δίωξης.
Είναι το έγκλημα με τις λιγότερες καταδίκες, γιατί σ' ένα μεγάλο ποσοστό παύει οριστικά η ποινική δίωξη ύστερα από αίτηση του θύματος και γιατί πολλές φορές ο δράστης καταδικάζεται για άλλα εγκλήματα και όχι για το κύριο, που είναι ο βιασμός.
Τέλος, είναι το μοναδικό έγκλημα που η ετυμηγορία του δικαστηρίου στηρίζεται λιγότερο σε θέματα που αφορούν στο παρελθόν, στην προσωπικότητα και στη συμπεριφορά του δράστη και περισσότερο σε θέματα που αφορούν στο θύμα".

Η εμπειρική προσέγγιση του θέματος που επιχειρείται στην εργασία του Α. Τσιγκρή, αποτελώντας και τη βασική της πρωτοτυπία, στηρίχθηκε στο συνδυασμό στοιχείων από τρεις διαφορετικές πηγές: ερωτηματολόγιο θυματολογικού περιεχομένου που απαντήθηκε από χίλιες φοιτήτριες ελληνικού πανεπιστημίου, 312 δικαστικές αποφάσεις βιασμού που εκδόθηκαν από τα Μικτά Ορκωτά Δικαστήρια της περιφέρειας του Εφετείου της Αθήνας κατά το διάστημα 1980-1993 και 230 σηματικές αναφορές βιασμού του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, στις οποίες περιλαμβάνονται υποθέσεις βιασμού που αναφέρθηκαν στην αστυνομία το 1993.

Η επεξεργασία των στοιχείων αυτών απέδειξε την ισχύ ενός μοντέλου που περιγράφει τη διαδικασία μέσω της οποίας το θύμα του βιασμού αποφασίζει να αναφέρει το έγκλημα στην αστυνομία:
Σε ένα πρώτο στάδιο το θύμα καλείται να ορίσει τη σεξουαλική επίθεση που υπέστη ως βιασμό, στο δεύτερο να προσδιορίσει τη σοβαρότητα του εγκλήματος και στο τρίτο να επιλέξει κατά πόσον θα αναφέρει το έγκλημα στις αρχές.

Ο καθοριστικότερος παράγοντας για τον ορισμό της επίθεσης ως βιασμού από το θύμα είναι η επίδραση των ατόμων του στενού οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντος του θύματος.
Τα αποτελέσματα της έρευνας του Α. Τσιγκρή δείχνουν ότι είναι πιθανότερο να οριστούν βιασμοί τα τετελεσμένα εγκλήματα (και όχι οι απόπειρες), οι επιθέσεις που περιλαμβάνουν βίαιη εξώγαμη κατά φύση συνουσία (και όχι οι ασελγείς πράξεις), οι επιθέσεις από περισσότερους από ένα δράστες, οι επιθέσεις από έναν απολύτως άγνωστο δράστη και οι επιθέσεις μετά τις οποίες το θύμα βιώνει έντονα συναισθήματα ταπείνωσης, οργής και αηδίας.

Η επίδραση του περιβάλλοντος είναι ο σημαντικότερος παράγοντας και για το χαρακτηρισμό του βιασμού ως ιδιαίτερα σοβαρού περιστατικού κατά το δεύτερο στάδιο της διαδικασίας. Και πάλι, ιδιαίτερα σοβαρά εγκλήματα είναι πιθανότερο να χαρακτηριστούν οι τετελεσμένοι βιασμοί, οι επιθέσεις που περιλαμβάνουν βίαιη εξώγαμη συνουσία, οι επιθέσεις από περισσότερους δράστες, εκείνες κατά τις οποίες απειλήθηκε η ζωή του θύματος, που συνδυάζονται με απαγωγή, που ο δράστης χρησιμοποίησε όπλο, καθώς και οι επιθέσεις κατά τις οποίες το θύμα υπέστη σοβαρό σωματικό τραυματισμό ή βιώνει έντονα συναισθήματα ταπείνωσης και οργής.

Η κοινωνική επιρροή είναι ο καθοριστικότερος παράγοντας και στο τρίτο στάδιο, κατά το οποίο το θύμα θα αποφασίσει την αναφορά του εγκλήματος. Τα αποτελέσματα της έρευνας αποδεικνύουν ότι οι προϋποθέσεις της αναφοράς είναι οι εξής: Το θύμα δεν πρέπει να βιώνει έντονους φόβους για μια ενδεχόμενη κοινωνική απόρριψή του. Δεν πρέπει να υπάρχουν δυνατότητες εξωποινικού συμβιβασμού με το δράστη. Τα θύματα πρέπει να κατοικούν ή να έχουν ζήσει για μεγάλο διάστημα σε αστικές περιοχές και να είναι άγαμα.

Και μόνο από τις σύντομες αυτές νύξεις, που ασφαλώς αδικούν τον πλούτο των πορισμάτων της έρευνας του Α. Τσιγκρή, προκύπτει ότι οι κοινωνικές αγκυλώσεις είναι σε μέγιστο βαθμό υπεύθυνες για τον τεράστιο σκοτεινό αριθμό της συγκεκριμένης εγκληματικότητας.
Αλλωστε ο ορισμός του βιασμού στις συλλογικές αναπαραστάσεις έχει αποδειχθεί στενότερος από τον νομικό του ορισμό, ενώ οι κυρίαρχες σχετικές αντιλήψεις εμφανίζονται προσκολλημένες σε προκαταλήψεις που διαψεύδονται από τα πραγματικά στατιστικά δεδομένα: Οι γυναίκες που υφίστανται βιασμό ανήκουν σε πολλές ηλικιακές και κοινωνικές κατηγορίες, οι βιασμοί δεν διαπράττονται μόνο τις βραδινές ώρες και σε ερημικές τοποθεσίες και οι δράστες πολύ συχνά δεν αντιστοιχούν στο τρέχον στερεότυπο που περιγράφει το βιαστή ως άτομο άγνωστο στο θύμα, νεαρό, άνεργο και με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα.
Δεκαέξι μύθοι για ένα έγκλημα (διαβάστε κυρίως αυτό το κομμάτι)
Δεν είναι μόνο τα κυρίαρχα στερεότυπα για τα δύο φύλα που εμπλέκονται κατά τον πλέον άμεσο -και επώδυνο για τις γυναίκες- τρόπο στην αστυνομική και ποινική αντιμετώπιση του εγκλήματος του βιασμού. Γύρω από το συγκεκριμένο έγκλημα έχει δημιουργηθεί μια μυθολογία που επηρεάζει συστηματικά τις σχετικές συλλογικές αντιλήψεις, καθώς αναπαράγεται σχεδόν καθημερινά από τα μέσα ενημέρωσης και "επικυρώνεται" πολύ συχνά από τους αρμοδίους. Αναλύοντας την πανίσχυρη αυτή μυθολογία, ο Αγγελος Τσιγκρής εντοπίζει -και καταρρίπτει- τους δεκαέξι επιμέρους μύθους που τη συγκροτούν.

Ας τον παρακολουθήσουμε:

1. Ο μύθος του γυναικείου μαζοχισμού. Η απλουστευτική μεταφορά ψυχαναλυτικών θεωριών που συνέδεσαν το μαζοχισμό με τη "γυναικεία φύση" οδήγησε στην εδραίωση της αντίληψης ότι οι γυναίκες επιθυμούν ενδόμυχα το βιασμό τους.

2. Ο μύθος της ισχυρής ανδρικής βιολογικής παρόρμησης. Ο μύθος αυτός εμφανίζει τους άνδρες ανίκανους από ένα σημείο και μετά να καταστείλουν τις σεξουαλικές τους ορμές και το βιασμό ως τη "νομοτελειακή" -αν όχι "φυσική"- εκτόνωση μιας επείγουσας βιολογικής ανάγκης.

3. Ο μύθος της ψυχοπαθολογικής προσωπικότητας του μέσου βιαστή. Αντιμετωπίζοντας εκ προοιμίου κάθε βιαστή ως άτομο ψυχικά διαταραγμένο, ο μύθος συσκοτίζει την κοινωνική διάσταση του εγκλήματος και αγνοεί τα πορίσματα επιστημονικών ερευνών που απέδειξαν ότι ο βιαστής έχει συνήθως τα χαρακτηριστικά του μέσου "ευυπόληπτου" πολίτη.

4. Ο μύθος ότι βιασμός δεν μπορεί να διαπραχθεί χωρίς τη συναίνεση του θύματος. Η ευρεία αποδοχή αυτού του μύθου, σύμφωνα με τον οποίο μια νέα και υγιής γυναίκα μπορεί σε κάθε περίπτωση να αντισταθεί αποτελεσματικά στο βιαστή της, οδηγεί συχνά στη δεύτερη θυματοποίηση (ακόμη και στην αυτοενοχοποίηση) των θυμάτων.

5. Ο μύθος της πρόκλησης. Σύμφωνα με αυτόν, το θύμα ευθύνεται και το ίδιο για το βιασμό που υπέστη, καθώς η συμπεριφορά του "προκάλεσε" το βιαστή (ντύσιμο, οικειότητα κ.λπ.).

6. Ο μύθος της σπανιότητας των βιασμών. Πρόκειται για μια απολύτως λανθασμένη αντίληψη βασισμένη σε απατηλά στατιστικά μεγέθη: τα περιστατικά που αναφέρονται στις αρχές είναι ελάχιστα συγκρινόμενα με την πραγματική συχνότητα του εγκλήματος.

7. Ο μύθος ότι ο βιασμός είναι ένα μη προσχεδιασμένο έγκλημα. Τα ερευνητικά δεδομένα έχουν ανατρέψει και αυτόν τον συνήθη ισχυρισμό, ο οποίος συνδέεται στενά με το μύθο περί της ισχυρής ανδρικής βιολογικής παρόρμησης.

8. Οι μύθοι σχετικά με τη φυλετική ταυτότητα βιαστή και θύματος. Αμερικανικές έρευνες θεωρούν ανυπόστατες τις στερεοτυπικές απόψεις σύμφωνα με τις οποίες μια μαύρη γυναίκα δεν είναι δυνατό να βιαστεί από λευκό άνδρα ή ότι μια λευκή γυναίκα είναι αδύνατο να συναινέσει σε σεξουαλική επαφή με μαύρο άνδρα.

9. Ο μύθος ότι ο βιασμός είναι μια πράξη διεξόδου που οφείλεται στην έλλειψη "φυσιολογικών" σεξουαλικών σχέσεων. Κατά την άποψη αυτή, η αδυναμία μερίδας ανδρών να εξασφαλίσουν νόμιμη ερωτική διέξοδο τους οδηγεί να την απαιτήσουν με βίαιο τρόπο. Η υπόθεση δεν επιβεβαιώνεται από τα ερευνητικά δεδομένα, γεγονός που μαρτυρεί ότι το πρωταρχικό κίνητρο του βιασμού δεν είναι σεξουαλικό.

10. Ο μύθος ότι ο βιασμός είναι το αποτέλεσμα της δυσαναλογίας των φύλων μέσα σε μια κοινωνία. Πρόκειται για υπόθεση που ουδέποτε αποδείχθηκε ερευνητικά.

11. Ο μύθος σύμφωνα με τον οποίο η νομιμοποίηση της πορνείας αποτελεί παράγοντα μείωσης των βιασμών. Πίσω από την ευρύτατα διαδεδομένη αυτή αντίληψη κρύβεται η θέση ότι ο βιασμός έχει καθαρά σεξουαλικά κίνητρα. Η νομιμοποίηση ωστόσο της πορνείας δεν συνδυάζεται με τη μείωση των βιαστών και οι βιαστές δεν αποτελούν την καλύτερη πελατεία των οίκων ανοχής.

12. Ο μύθος ότι δράστης και θύμα είναι άτομα άγνωστα μεταξύ τους. Η άποψη σύμφωνα με την οποία είναι δύσκολο να βιαστεί μια γυναίκα από άτομο του περιβάλλοντός της έχει αποδειχθεί λανθασμένη από πολλές σχετικές έρευνες.

13. Ο μύθος ότι ο βιασμός είναι έγκλημα που προσιδιάζει στις χαμηλότερες κοινωνικό-οικονομικές τάξεις. Η υπερεκπροσώπηση των τάξεων αυτών στις αστυνομικές, δικαστικές και σωφρονιστικές στατιστικές οφείλεται στο γεγονός ότι πρόκειται για μια εγκληματικότητα περισσότερο ορατή στις αρχές, καθώς αντιστοιχεί στο κυρίαρχο στερεότυπο του εγκληματία (φτωχός, αμόρφωτος και νεαρός).

14. Ο μύθος ότι ο βιασμός διαπράττεται σε δημόσιες και ερημικές τοποθεσίες και όχι σε ιδιωτικούς χώρους. Εγκυρες έρευνες έχουν δείξει ότι η εικόνα του "τυχαίου εγκλήματος στο δρόμο" είναι λανθασμένη, καθώς και ότι μεγάλο ποσοστό των βιασμών διαπράττεται στο σπίτι του θύματος.
15. Ο μύθος ότι οι βιασμοί διαπράττονται συνήθως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι έρευνες αποδεικνύουν ότι το έγκλημα δεν παρουσιάζει ειδική έξαρση κάποια συγκεκριμένη εποχή του χρόνου.

16. Ο μύθος ότι οι βιασμοί διαπράττονται συνήθως το βράδυ. Εχει αποδειχθεί ότι οι περισσότεροι βιασμοί γίνονται κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Υπάρχουν και νομοταγείς βιαστές
"Κι εδώ αναρωτιέται κανείς. Γιατί καθόμαστε να βάζουμε διάταξη για το βιασμό του συζύγου ή της συζύγου, ενώ έχουμε τόσα μεγάλα ζητήματα να τροποποιήσουμε; Ταιριάζει;". Δεν ταίριαζε. Και καθώς και οι λοιποί πατέρες του έθνους μοιράζονταν ασφαλώς την αδημονία του Κώστα Λουλέ, ειδικού αγορητή του ΚΚΕ, έσπευσαν στις 13.2.84 να κλείσουν το ασήμαντο κεφάλαιο και να προχωρήσουν στα σοβαρά: Παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις, ο συζυγικός βιασμός δεν επρόκειτο να ποινικοποιηθεί κατά την αναθεώρηση των διατάξεων του Ποινικού Κώδικα που κατέληξε στην ψήφιση του νόμου 1419/1984.

Ουδείς θυμόταν πλέον ότι τόσο οι προτεινόμενες τότε ρυθμίσεις όσο και η εισηγητική έκθεση που τις συνόδευε περιλάμβαναν ειδική μνεία για τους βιασμούς που διαπράττονται στο πλαίσιο της οικογένειας. Στις καλένδες είχε ήδη σταλεί και το σχετικό υπόμνημα της Κίνησης Δημοκρατικών Γυναικών και άλλων γυναικείων οργανώσεων και ομάδων προς τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Γ.Α.Μαγκάκη όπου, μεταξύ άλλων, υπογραμμιζόταν: "Θεωρούμε απαράδεκτο να μην υπάρχει διάταξη η οποία να προβλέπει την τιμωρία του συζυγικού βιασμού" (Φεβρουάριος 1984).

Οταν λοιπόν η ολομέλεια του ευρωκοινοβουλίου υιοθετούσε στις 10 Ιουνίου '86 έκθεση, στην οποία προτεινόταν η ποινικοποίηση του συζυγικού βιασμού, στην Ελλάδα το θέμα είχε μόλις κλείσει. Ο έλληνας νομοθέτης συνέχιζε να αναγνωρίζει το δικαίωμα του συζύγου στη σεξουαλική επαφή, ακόμη και με βίαιο τρόπο και χωρίς τη συγκατάθεση της συζύγου.

Ετσι, στην Ελλάδα οι γυναίκες εξακολουθούν να θεωρούνται σεξουαλική ιδιοκτησία του συζύγου τους, ο οποίος έχει το νομικό δικαίωμα ( μήπως και το "καθήκον"; ) να τους επιβάλλει τη θέλησή του. *
Πάντως η εμπειρία χωρών όπως η Δανία, η Γαλλία, ορισμένες αμερικανικές Πολιτείες και η Αυστραλία μαρτυρεί ήδη ότι η ποινικοποίηση του συζυγικού βιασμού αφαιρεί ένα είδος έμμεσου δικαιώματος στη σεξουαλική βία που προσφέρει στους άνδρες η θεσμική σχέση του γάμου. Ο συζυγικός βιασμός ποινικοποιήθηκε μόλις και στη Γερμανία.

(Ελευθεροτυπία, 26/5/1996)

*πρέπει να τονίσω ότι αυτός ο νόμος πλέον έχει αλλάξει. Δεν θυμάμαι δυστυχώς τη χρονολογία.
Edit: θυμήθηκα!
Νόμος 3500 (ΦΕΚ 232/24-10-2006)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
δε θελω να τα διαβασω,,γιατι θα νευριασω,,και δεν το θελω..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Πάντως όσον αφορά το ότι πολλές περιπτώσεις βιασμών μπαίνουν στο συρτάρι λόγω έλλειψης στοιχείων, όσο κι αν αναγνωρίζω το πρόβλημα, αλήθεια τι προτείνετε ως λύση; Να γίνεται δεκτή κάθε καταγγελία ασυζητητί; Να έχει δηλαδή κάθε γυναίκα τη δυνατότητα να καταστρέψει τη ζωή οποιουδήποτε άντρα αν απλά θέλει να τον εκδικηθεί για κάποιο λόγο; (ή αμφιβάλλετε ότι υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις; )
Κανείς δεν θα έπρεπε να καταδικάζεται χωρίς στοιχεία. Απλά στην περίπτωση του βιασμού, η διερεύνηση του εγκλήματος είναι μάλλον λίγο ...awkward γιατί τα στοιχεία βρίσκονται (υποθέτω) δυσκολότερα.
Είναι σεξιστικό να θεωρήσουμε a priori κάθε γυναίκα ειλικρινή και ηθική και να λειτουργεί η νομοθεσία μας βάσει αυτού. Σε οποιοδήποτε έγκλημα ερευνάται (και θα έπρεπε να ερευνάται) και η περίπτωση να είναι μη αληθής η καταγγελία, όχι μόνο στο βιασμό.
Δεν ξέρω, παραβλέπω κάτι;

Επίσης, πάντα την είχα αυτή την απορία: Με τι δεδομένα γίνονται οι εκτιμήσεις του πλήθους των βιασμών που γίνονται; (όχι αυτών που τελικά καταγγέλονται)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

self-instructive depressing

Περιβόητο μέλος

Ο self-instructive depressing αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 6,397 μηνύματα.
Διατηρώ σοβαρές αμφιβολίες για το ότι το προκλητικό ντύσιμο μιας γυναίκας ωθεί το βιαστή της σε άνομες πράξεις. :hmm:


Το να θεωρείς ότι το προκλητικό ντύσιμο στην γυναίκα δικαιολογεί ή ενθαρρύνει έναν βιαστή είναι σαν να θεωρείς ότι τα πατάκια με την λέξη welcome στις εξώπορτες των σπιτιών δικαιολογούν ή ενθαρρύνουν τους ληστές .
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

QsLv

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο QsLv αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 868 μηνύματα.
Δεν γνωρίζω γιατί ένας άντρας που έχει πριαπισμό σου προκαλεί τέτοιες σκέψεις.
...
Υ.Γ. Κάτι μου θυμίζει αυτή η ιστορία και θα την ονοματίσω ως one troley stant !
ΣΔ = στυτική δυσλειτουργία
πριαπισμός στον εγκέφαλο = το μόνο που μπορεί να σκεφτεί είναι το πουλί του

Πρόβλημα συνεννόησης, συνεχίστε την κουβέντα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Είναι σεξιστικό να θεωρήσουμε a priori κάθε γυναίκα ειλικρινή και ηθική και να λειτουργεί η νομοθεσία μας βάσει αυτού. Σε οποιοδήποτε έγκλημα ερευνάται (και θα έπρεπε να ερευνάται) και η περίπτωση να είναι μη αληθής η καταγγελία, όχι μόνο στο βιασμό.
συμφωνω,,
η αποδειξη του βιασμου ειναι λεπτη και δυσκολη υποθεση..αλλα πρεπει να γινεται..
διακριτικα,,πχ να μην χρειαζεται να καλουν ξανα και ξανα τη γυναικα -οπως και αναλογα κακοποιημενα παιδια-για καταθεση κλπ..ξαναζωντας ουσιαστικα το μαρτυριο ..ουτε να βγαινουν δημοσιως και να γινονται δημοσιο θεαμα στα καναλια ..

αλλα το καλυτερο ειναι να λειτουργουμε προληπτικα για τους βιασμους,κοινως να κανουμε καλυτερη την κοινωνια μας..
γιατι αν η πληγη γινει,σωματικα και κυριως ψυχικα ..δεν κλεινει αν δικαστει ο δραστης..
να ειμαστε ειλικρινεις..

και μπορει να ειναι "αναπηρια" για ολη τη ζωη...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Buggs

Διάσημο μέλος

Ο Buggs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,045 μηνύματα.


Το να θεωρείς ότι το προκλητικό ντύσιμο στην γυναίκα δικαιολογεί ή ενθαρρύνει έναν βιαστή είναι σαν να θεωρείς ότι τα πατάκια με την λέξη welcome στις εξώπορτες των σπιτιών δικαιολογούν ή ενθαρρύνουν τους ληστές .
Δικαιολογεί και ενθαρρύνει ειναι τελείως διαφορετικές έννοιες. Ο βιαστής είναι ενα άτομο π ου δεν μπορεί να εχει γυναίκες οικειοθελώς. Οπως ο κ. Τσόκλης π.χ. Ειναι αδικαιολόγητος φυσικά όταν βιάζει, όμως σαφώς τον ενθαρρύνει περισσότερο μια γυναίκα προκλητική από μια άλλη. Τον λόγο μας τον δίνει πάλι ο κ. Τσόκλης στην ομιλία του. Ο βιαστής αναζητά , ή έχει ήδη βρεί ηθικές επιβεβαιώσεις της πράξης του, με τις οποίες την "νομιμοποιεί" στη δική του συνείδηση και έτσι μόνο ξεπερνά τη λογική δικλείδα σωστού-λαθους του δικού του εγκεφάλου.

Απλοποιημένα, στο μυαλό του κάθε κ. Τσόκλη-βιαστή ειναι η απλή ρήση: "αφού το ζητάει η σκύλα, η πουτάνα η , η , η, θα της το δώσω" ή "αφού ντύθηκε έτσι τί κάνει οτι δεν θέλει;"

Το πλέον ειρωνικό είναι ότι η προκλητικά ντυμένη γυναίκα έχει ΟΝΤΩΣ βγεί γιατί θέλει σέξ. Ομως όχι με τον κ. Τσόκλη, και σίγουρα όχι με τη βία. Πόσο μάλλον να την ρίξουνε και σε κανα πηγάδι μετα το "άγριο και ιδανικό" σεξ του κ. Τσόκλη, έτσι για να ολοκληρώσει τους πολλαπλοπυς οργασμούς που σίγουρα είχε μαζί του !

Αυτά τα λέω γιατί, είναι λάθος να λέμε στα κορίτσια, τις δεσποινίδες και τις γυναίκες, ότι το προκλητικό ντύσιμο ΔΕΝ θα αυξήσει τις πιθανότητες βιασμού τους. Θα τις αυξήσει. Αν είναι βιαστής στη γύρα, προσωπικά νομίζω ότι θα τον τραβήξουν πανω τους σαν το μέλι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Πάντως όσον αφορά το ότι πολλές περιπτώσεις βιασμών μπαίνουν στο συρτάρι λόγω έλλειψης στοιχείων, όσο κι αν αναγνωρίζω το πρόβλημα, αλήθεια τι προτείνετε ως λύση; Να γίνεται δεκτή κάθε καταγγελία ασυζητητί; Να έχει δηλαδή κάθε γυναίκα τη δυνατότητα να καταστρέψει τη ζωή οποιουδήποτε άντρα αν απλά θέλει να τον εκδικηθεί για κάποιο λόγο; (ή αμφιβάλλετε ότι υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις; )
Κανείς δεν θα έπρεπε να καταδικάζεται χωρίς στοιχεία. Απλά στην περίπτωση του βιασμού, η διερεύνηση του εγκλήματος είναι μάλλον λίγο ...awkward γιατί τα στοιχεία βρίσκονται (υποθέτω) δυσκολότερα.
Είναι σεξιστικό να θεωρήσουμε a priori κάθε γυναίκα ειλικρινή και ηθική και να λειτουργεί η νομοθεσία μας βάσει αυτού. Σε οποιοδήποτε έγκλημα ερευνάται (και θα έπρεπε να ερευνάται) και η περίπτωση να είναι μη αληθής η καταγγελία, όχι μόνο στο βιασμό.
Δεν ξέρω, παραβλέπω κάτι;
Δεν νομίζω ότι παραβλέπεις τίποτα και είναι αλήθεια ότι υπάρχουν και περιπτώσεις γυναικών που χρησιμοποιούν τη θέση τους για να καταστρέψουν έναν άντρα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πιστεύω πως αυτές οι περιπτώσεις, αν καταφέρουν να αποδειχθούν, θα έπρεπε να τιμωρούνται παραδειγματικά, διότι στην ουσία οι γυναίκες αυτές διαπράττουν βιασμό, όχι μόνο εναντίον ενός αρσενικού, αλλά και ενάντια σε κάθε γυναίκα που έχει υποστεί πραγματικό βιασμό και εξευτελίζεται στο δικαστήριο να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. :mad:
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, παρ' όλα αυτά, ότι ο βιασμός είναι το μόνο έγκλημα, που το θύμα πρέπει να αποδείξει την αθωότητά του, μια επίπονη και ψυχοφθόρα διαδικασία... :/:


Επίσης, πάντα την είχα αυτή την απορία: Με τι δεδομένα γίνονται οι εκτιμήσεις του πλήθους των βιασμών που γίνονται; (όχι αυτών που τελικά καταγγέλονται)
Αλήθεια, αυτή την απορία την είχα πάντα κι εγώ και γίνονται και σε άλλες περιπτώσεις τέτοιες εκτιμήσεις, όπως με τους άνεργους. :hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Στημένοι βιασμοί τουριστών για αποζημίωση;



Το τρίπτυχο Μάλια-Φαληράκι-Λαγανάς είναι ιδιαίτερα γνωστό και αγαπητό στους ξένους που το επισκέπτονται κάθε χρόνο. Χορός, ξεφάντωμα αλλά και πολύ αλκοόλ που καταλήγει σε σεξουαλικές πράξεις συνθέτει το φάσμα της διασκέδασης των τουριστών. Εσχάτως όμως ήρθε και στο φως μια νέα «πτυχή» των δραστηριοτήτων των τουριστών: οι στημένοι βιασμοί.
Όπως αναφέρει ο Ιατροδικαστής Χανίων, κ. Σταμάτης Μπελιβάνης «από τους 5-6 βιασμούς που έχουν καταγγελθεί τις τελευταίες 10 μέρες, αποδείχθηκε ότι μονάχα ο ένας αφορούσε αληθινό περιστατικό».
Οι στημένοι βιασμοί, όμως, δεν αποτελούν μια νέα μορφή διασκέδασης για τους τουρίστες και, κυρίως, τις τουρίστριες. Οι περισσότερες από αυτές προτού επισκεπτούν τη χώρα μας για τις καλοκαιρινές τους διακοπές υπογράφουν συμβόλαια με ασφαλιστικές εταιρείες τα οποία προβλέπουν μια ιδιαίτερη παχυλή αποζημίωση σε περίπτωση βιασμού.
Μάλιστα τα λεφτά είναι τόσο πολλά που πολλές ρισκάρουν ακόμη και τη ζωή τους για να κάνουν πιο αληθοφανή τον βιασμό. Όπως, όμως, τονίζει ο κ. Μπελιβάνης «ο βιασμός θα συμβεί γρήγορα, και θα προκαλέσει σωματικές βλάβες ή ακόμη και βλάβες στα γεννητικά όργανα
Κάποιες όμως από τις καταγγέλλουσες, δε στοχεύουν σε αποζημιώσεις από συμβόλαια. Εκβιάζουν το φερόμενο ως δράστη ζητώντας χρηματική αποζημίωση αφού κανείς δε θα ήθελε σε μια μικρή κοινωνία να του «κολλήσει» η στάμπα του βιαστή.
Πάντως, μέσα σʼ όλα αυτά, δεν απουσιάζουν και τα αληθινά περιστατικά βιασμού όπως αυτό τις προάλλες όπου μια 20χρονη Αγγλίδα βιάστηκε από έναν 19χρονο ο οποίος συνελήφθη μετά από καταγγελία της παθούσας.
αυτα κανουν οι "πολιτισμενες " βορειοευρωπαιες..
επειδη βλογαμε συνεχεια την παιδια των σκανδιναβων..και την φιλελευθερη κοινωνια τους που προστατευει την γυναικα κλπ.......

οχι βεβαια οτι δεν γινονται εκβιασμοι και απο Ελληνιδες..
αλλα ισως οχι τοσο ωμα και οργανωμενα..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΗΣ:

Αληθινοί μόνο το 20% των καταγγελλομένων

Αληθινοί μόνο το 20% των καταγγελλομένων

«Οι περισσότεροι βιασμοί στην Ελλάδα γίνονται τις αργίες, τις νυχτερινές ώρες Παρασκευής προς Σάββατο και Σαββάτου προς Κυριακή, τα βράδια των εορτών και προσδιορίζονται εποχικώς την άνοιξη και το καλοκαίρι», θα πει ο πολύπειρος ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσαύτης.

Φίλ. Κουτσαύτης

* Είναι συνηθισμένες οι ψεύτικες καταγγελίες;

* «Η στατιστική αναφέρει ότι από τους 10 πραγματικούς βιασμούς καταγγέλλονται οι 2-3. Και από τους 10 καταγγελλόμενους οι 2 είναι αληθινοί. Μπορούμε να συμπεράνουμε με την πρώτη ματιά αν μια γυναίκα λέει αλήθεια ή ψέματα. Δυστυχώς είμαστε αναγκασμένοι να γινόμαστε και λίγο αστυνομικοί... Και είναι πολλές οι γυναίκες που έρχονται και καταγγέλλουν ψευδείς βιασμούς με διάφορους σκοπούς, όπως ο γάμος ή άλλου είδους εκβιασμούς. Ιδιαίτερα το καλοκαίρι, πολλές είναι οι τουρίστριες που έκαναν έρωτα με κάποιον Ελληνα, χωρίς οποιοδήποτε ίχνος βίας, και μετά καταγγέλλουν βιασμό για να εισπράξουν την αποζημίωση από την ασφαλιστική εταιρεία της πατρίδας τους, κάτι που ίσχυε παλιότερα».

** Και ο ρόλος του ιατροδικαστή ποιος είναι;

* «Ο βιασμός ερευνάται αστυνομικά και ιατροδικαστικά. Οταν μια γυναίκα έχει υποστεί τούτη την ελεεινή πράξη κι έχει το θάρρος να πάει και να καταθέσει στην αστυνομία, μετά θα έρθει στον ιατροδικαστή. Δυστυχώς υπόκειται και σε άλλους βιασμούς καθώς αναβιώνει όλο το σκηνικό. Εμείς, αν διαπιστώσουμε ότι πρόκειται για αληθινό βιασμό, προσπαθούμε να είμαστε όσο το δυνατόν προσεκτικοί. Οι περισσότερες γυναίκες έρχονται σε άθλια κατάσταση, τρομαγμένες, κουρνιάζουν σε μια γωνιά, αδύναμες ν' αρθρώσουν λέξη. Πόσο μάλλον να υποστούν την ιατροδικαστική εξέταση. Είναι εξωφρενική αυτή η εμπειρία. Δυστυχώς ο άνθρωπος έχει βρει τον τρόπο να μετατρέψει σε χυδαία κι απαίσια την πιο ωραία και ηδονική πράξη που έχει...».


Ζάκυνθος: Μία περίπτωση στις 25 καταγγελίες

Ο αυξημένος αριθμός των καταγγελιών για σεξουαλικές επιθέσεις, που φτάνουν κάθε χρόνο στην Αστυνομία από τις Αγγλίδες τουρίστριες, έχει οδηγήσει τους γιατρούς των νοσοκομείων όπου αυτές διακομίζονται να πιστεύουν ότι οι «παθούσες» συχνά λυμαίνονται τα χρήματα που δίνουν οι ασφάλειές τους εγγυήσεων.


Με λίγα λόγια, δηλαδή, μεγάλο ποσοστό των καταγγελιών που κάνουν οι νεαρές κοπέλες από τη Μεγάλη Βρετανία γίνεται πιθανώς για να διεκδικήσουν οι ίδιες χρήματα από τις εγγυήσεις των ασφαλιστικών εταιρειών στη χώρα τους.

Σύμφωνα με τον διευθυντή της Μαιευτικής Κλινικής του Νοσοκομείου Ζακύνθου, Δημήτρη Μιχαλόπουλο, «από τις 25 περιπτώσεις βιασμών που καταγγέλθηκαν πέρυσι στο νησί, μόνο μία αποδείχθηκε αληθινή». Μέχρι στιγμής, αυτό το καλοκαίρι στο Νοσοκομείο Ζακύνθου έχουν προσέλθει επτά κοπέλες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν διαπιστώθηκαν ίχνη βιασμού.

Αν και η παραφιλολογία για τις σεξουαλικές επιθέσεις που αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο συντηρείται από τα ξένα δίκτυα, ο Δημήτρης Μιχαλόπουλος είναι κατηγορηματικός, λέγοντας πως «κάθε καλοκαιρινή περίοδο έρχονται στο νοσοκομείο 20 με 25 περιστατικά που αφορούν υποτιθέμενους βιασμούς. Λέω υποτιθέμενους, γιατί κατά τον έλεγχο διαπιστώνουμε ότι τα όσα καταγγέλλουν οι νεαρές κοπέλες, τις περισσότερες φορές δεν ισχύουν» και τονίζει πως τα περισσότερα από τα κορίτσια που καταφτάνουν στο νοσοκομείο είναι υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών. Επισημαίνει, μάλιστα, ότι εδώ κι ένα μήνα, από τότε δηλαδή που το θέμα παρουσιάστηκε και από το βρετανικό ειδησεογραφικό δίκτυο BBC, δεν έχει γίνει άλλη καταγγελία για σεξουαλική επίθεση.

Εδώ και περίπου μία πενταετία οι μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρείες της Ευρώπης έχουν διακόψει την κάλυψη τουριστριών για βιασμό, καθώς ο εικονικός αριθμός των καταγγελιών είχε αυξηθεί κατακόρυφα χωρίς να πιστοποιείται επιστημονικά. Παράλληλα, μερικές εταιρείες διατηρούν αυτήν την υπηρεσία, το κόστος της οποίας, όμως, είναι ιδιαιτέρως υψηλό και συγκρίνεται με αυτό της ημερήσιας ενοικίασης δωματίου σε ξενοδοχείο τριών αστέρων.

Βέβαια, θα πρέπει να τονιστεί ότι ανεξάρτητα από την ασφαλιστική κάλυψη ή όχι η Ελλάδα θεωρείται από τα ξένα τουριστικά πρακτορεία μία από τις επικινδυνότερες τουριστικές περιοχές για τη σεξουαλική ασφάλεια των επισκεπτριών. Στην ίδια κατηγορία ανήκει και η Τουρκία, η πρώην Γιουγκοσλαβία και λιγότερο η νότια Ιταλία και η Σικελία μαζί με τα παράλια της Αφρικής προς τη Μεσόγειο.


για να βλεπουμε και την αλλη βρωμικη πλευρα..οσο βρωμικο μπορει να γινει το μυαλο του ανδρα,,αλλο τοσο μπορει να γινει και της γυναικας..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Buggs

Διάσημο μέλος

Ο Buggs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,045 μηνύματα.
https://archive.enet.gr/online/onlin...d=86064488,93946600,27621800,7047848,12718120...... για να βλεπουμε και την αλλη βρωμικη πλευρα..οσο βρωμικο μπορει να γινει το μυαλο του ανδρα,,αλλο τοσο μπορει να γινει και της γυναικας....

Πρώτα είχαμε το γκέυ-στρειτ, τώρα έχουμε το άντρες - γυναίκες; Ελεος πια, δεν μπορουμε να κάνουμε μια συζήτηση χωρίς χαρακώματα;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
δεν βλεπω χαρακωματα,αλλα ρεαλισμο..

να βλεπουμε ολες τις πλευρες..απλα..

στο θεμα των βιασμων οπως και της κακοποιησης των γυναικων υπαρχει τρομερη μονομέρεια στην ενημερωση ..


παντως πρακτικα σκεπτομενος καταλαβαινω ,οτι οι πραγματικα βιασμενες γυναικες πολυ δυσκολα θα το πουν,,εν αντιθεσει με τις ψευτικες..
που θα τρεξουν με την πρωτη..
εκει αδικουνται δυστυχως οι γυναικες που πραγματικα υποφερουν..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

kateklysmos

Νεοφερμένος

Η kateklysmos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 30 ετών και μας γράφει απο Μυτιλήνη (Λέσβος). Έχει γράψει 12 μηνύματα.
Παντως πραγματικα οι αποψεις του ειναι απαραδεκτες και οχι "αναρχικες", όπως τις χαρακτηριζει ο ιδιος...Εκφραζει με λιγα λογια την αποψη ότι ο ανθρωπος δε σκεφτεται κ επεξεργαζεται την καθε του παρορμηση, αλλα ειναι λογικο να φερεται με ζωωδη και αρχεγονα ενστικτα και να δρα χωρις απολυτως κανενα συναισθημα κ σεβασμο...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

borat

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης.- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 15,323 μηνύματα.
Συγνωμη αλλα τετοιοι ανθρωποι ειναι επικινδυνοι για την κοινωνια...

Πραγματικα αηδιασα με τετοιου ειδους αποψεις...
Όχι περισσότερο επικίνδυνοι από τη Στεφανίδου, το Πλεύρη, το Χατζηνικολάου.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αντί αν καταρρίψουμε τις απόψεις του, καταρρίπτουμαι τον ίδιο!
Τους ανθρώπους εύκολα τους καταρρίπτεις, απλά πιάνεσαι από την ζωή τους ή από κάτι που έχουν πει.
Συμφωνώ απόλυτα και απίστευτα μαζί σου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
για να βλεπουμε και την αλλη βρωμικη πλευρα..οσο βρωμικο μπορει να γινει το μυαλο του ανδρα,,αλλο τοσο μπορει να γινει και της γυναικας..

A γεια σου!!!
Γι' αυτον ακριβως το λογο σου εχουμε πει τοσες φορες πως ειναι θεμα ανθρωπου και οχι φυλου! :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

self-instructive depressing

Περιβόητο μέλος

Ο self-instructive depressing αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 6,397 μηνύματα.
Δικαιολογεί και ενθαρρύνει ειναι τελείως διαφορετικές έννοιες

συμφωνώ απόλυτα για αυτό έβαλα και τις δύο :redface:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Αυτή η συζήτηση περί ψευδών καταγγελιών βιασμού, μου θύμισε μια κωμικοτραγική περίπτωση, την οποία είδαμε στην τηλεόραση τα Χριστούγεννα του '93.

Επρόκειτο για την πολύκροτη υπόθεση των "Σατανιστών της Παλλήνης" (Κατσούλας, Δημητροκάλης, Μαργέτη). Υπήρχαν λοιπόν δύο αδελφές, οι οποίες τελικά καταδικάστηκαν ως συνεργοί. Πριν όμως φτάσουν να κατηγορηθούν, στην αρχή της δημοσιοποίησης της υπόθεσης, βγήκε η μία απ' αυτές στο γυαλί και, στην προσπάθειά της να δικαιολογηθεί, είπε επί λέξει τα εξής:

"Ξέρετε, ο Κατσούλας με βίαζε"!

"Δηλαδή τι θα πει σε βίαζε;" ρώτησε ο δημοσιογράφος.

"Να, πήγαινα κάθε μέρα και με βίαζε"...:rofl:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

parafernalia

Περιβόητο μέλος

Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,800 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Κώστας Τσόκλης:
Θα θελα κάθε φορά που γίνεται ένας βιασμός να δω γιατί γίνεται; Ποιος έφταιξε απ'τους δυο;
Ποιος είναι αλήθεια πιο ζωντανός άνθρωπος;
Ο γερο-ηλίθιος που κάθεται στο σπίτι του και δεν έχει κανένα ερωτισμός μέσα του ή εκείνος που ρισκάροντας την ζωή του την ίδια του την ίδια, την ελευθερία του επιτίθεται σε ένα πλάσμα σεξουαλικό και θέλει να το φιλήσει να το αγκαλιάσει, να το σφίξει.
Μα γιατί ποιος είναι ο πιο καλός;
Και πως η ζωή θα γινότανε πιο ενδιαφέρουσα;
Με εκείνους τους ανέραστους που δεν συγκινούνται μέσα στο φαινόμενο ή με εκείνους που το πάθος ξεχειλίζοντας τους κάνει να επιτεθούν;

Και δεν είναι ωραίο πράγμα στο κάτω κάτω η επίθεση βρε παιδί μου....

να καταλάβεις αυτό το πράγμα...
αυτό που η φύση έπλασε προκλητικό, να το γευτείς να το χαρείς

είναι αναρχικές αυτές οι σκέψεις το ξέρω αλλά δεν είναι φυσικές;

Ρε παιδιά σόρυ δηλαδή....διάβασα και τα 77 post, αν μου επιτρέπετε να κάνω μια ερώτηση....

Έχετε μάθει να διαβάζετε ή να ακούτε; Κι όταν το κάνετε, πως το κάνετε; Βάζετε και το εγώ σας μέσα σε αυτό; Μια από τις μεγαλύτερες για μένα αλήθειες στη ζωή την έχει πει ο Jiddu Krisnamurti:

"Η αλήθεια είναι μια χώρα δίχως μoνoπάτι. O άνθρωπoς δεν μπoρεί να τη φτάσει μέσα από oργανώσεις, μέσα από κάπoια πίστη, μέσα από δόγματα, ιερωμένoυς ή τελετoυργίες, oύτε και μέσα από κάπoια φιλoσoφική γνώση ή ψυχoλoγική τεχνική. Πρέπει να τη βρει μέσα από τoν καθρέφτη των σχέσεων, μέσα από την κατανόηση τoυ περιεχoμένoυ τoυ νoυ τoυ, με την παρατήρηση και όχι με διανoητική ψυχανάλυση ή ενδoσκοπική αυτοανάλυση...."

Παρατηρείτε καθόλου; Ο Τσόκλης λέει ότι στην τελική αντί να επιτίθεσαι, γεύσου το! Δίνει μια συνταγή "αποβιασμοποίησης" του βιαστή! :slourp:

Αρχική Δημοσίευση από Κώστας Τσόκλης:
Και δεν μιλούσα φυσικά για απεχθείς βιασμούς ανηλίκων ή σεμνών αθώων πλασμάτων τα οποία θα υπερασπιζόμουν αν χρειαζόταν με το ίδιο μου το αίμα, αλλά για την ερωτική έξαρση που προκαλεί ή που θα έπρεπε να προκαλεί η ομορφιά της γυναίκας όταν αυτή χρησιμοποιείται ή από φιλαρέσκεια ή από μόδα ή από μια κοινωνία που θέλει τη γυναίκα προκλητικό σκεύος ηδονής. Και αναρωτήθηκα τότε, αν δεν είναι πιο υγιής και παραγωγική μια αρρενωπότητα, έστω και αν εκφράζεται επιθετικά στη χειρότερή της περίπτωση, από την ερωτική αδράνεια και αδιαφορία πολλών πια ανδρών προς τη γυναίκα, αδιαφορία που προσβάλλει την ίδια τη Φύση, την ίδια την ομορφιά.

Δεν είχα την απάντηση, μόνο το ερώτημα έθεσα....

Αυτοί οι "τρελο-καλλιτέχνες" έχουν την τάση να ακροβατούν στα άκρα μέσα στο μυαλό τους γιατί εξερευνούν ακόμα και τις πιο σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης ψυχής. Είναι η έμπνευσή τους αλλά πολλές φορές και το τίμημα που πληρώνουν. Στοχεύουν στην διεύρυνση της συνείδησης ως προς την φύση μας ακόμα και στην πιο ακραία πλευρά της.

Τώρα, συμπλέοντας στο επίπεδο των 77 post, θα συμφωνούσα εύκολα με την Isiliel ότι "η γυναικεία προκλητικότητα" δεν είναι η γεννεσιουργός αιτία ενός βιασμού, τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις. Ο κ. Τσόκλης για τους λόγους του, καταπιάνεται με μια πολύ ιδιάζουσα κατάσταση. Στην πράξη ο βιαστής, βιάζει γιατί γουστάρει τη βία. Του αρέσει να προκαλεί πόνο. Να βλέπει το "γκομενάκι" να σπαρταράει μπροστά του. Είναι η απόλυτη εκδήλωση του σαδισμού. Είναι αστείο να θεωρούμε ότι "ζαλίστικε" από μια κιλότα και ένα κούνημα μιας ουρίτσας. Γούσταρε να αποδείξει τη δύναμή του. Δίψαγε για το απόλυτο ξεκάβλωμα! Αίμα και σπέρμα! Σεξ και βία! Γαμάω και δέρνω!:knife:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Μάξιμος

Διάσημο μέλος

Ο Μάξιμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Σκηνοθέτης. Έχει γράψει 3,804 μηνύματα.
.................

Αυτοί οι "τρελο-καλλιτέχνες" έχουν την τάση να ακροβατούν στα άκρα μέσα στο μυαλό τους ..........................

Αυτοί οι καλλιτέχνες καλά κανουν και ακροβατούν.

Ομως η διαφορά που έχουν απο τους ακροβάτες είναι οτι οι μεν ακροβάτες αν στραβοπατήσουν καθώς ακροβατούν π.χ. πάνω απο τον Νιαγάρα, θα φουντάρουν στο βάραθρο.
Ενώ οι καλλιτέχνες νομίζουν οτι είναι στο απυρόβλητο. Νομίζουν οτι βρίσκονται κάτω απο μια ομπρέλα ή οτι όπως οι πολιτευτές έχουν λεκτική ασυλία.
Ναι, θα το καταλάβαινα καλύτερα αν η απάντησή του είχε μια αμεσότητα .
Ναι, θα αντιλαμβανόμουν την προσπάθεια να ζητήσει έστω συγνώμη, πράγμα που θεωρώ ανθρώπινο .
Αλλά και στην απάντησή του βλέπω οτι μιλά κάποιος που δεν έχει καταλάβει οτι τα χρόνια του έχουν περάσει . Και δεν εννοώ το δικαίωμα του στον έρωτα. Ο έρωτας για ένα καλλιτέχνη είναι πηγή έμπνευσης .
Ομως ως καλλιτέχνη τον φαντάζομαι να δίνει ζωή σε ένα μάρμαρο φτιάχνοντας μια Αφροδίτη και όχι να βλέπει το μοντέλο Αφροδίτη ως υποψήφια για βιασμό .

Θεωρώ οτι ως καλλιτέχνης εδώ έχει ξεφύγει κάπως στην ακροβασία του μυαλού του .

Δεν γνωρίζω αν θα τα κατάφερνε ως ακροβάτης .
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Buggs

Διάσημο μέλος

Ο Buggs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,045 μηνύματα.
δεν βλεπω χαρακωματα,αλλα ρεαλισμο..

Το να περνάμε την μάχη καλου-κακού στο άντρες γυναίκες (ή γκέυ-στρειτ σε άλλες φάσεις), νομίζω ότι μας απομακρείναι απο το ρεαλισμό. Δε είπα ότι εσύ το κάνεις, ίσως ήταν λάθος μου, απλά λέω να μήν πέσουμε σε αυτή τη παγίδα πάλι των χαρακωμάτων.

Ο κ. Τσόκλης προσπαθεί να εμφανίσει σαν "καλό" και "φυσικό" μια κτηνώδη συμπεριφορά. Το ότι ο άντρας, κτηνωδώς, θα εκμεταλλευτεί την δύναμη του, και η (μοιραία, femme fatale) γυναίκα, κτηνωδώς και το ίδιο ανελέητα τα σεξουαλικά της θέλγητρα παντοιοτρόπως, ήταν όντως μια "φυσική" διαδρομή για χιλιάδες χρόνια κάποτε. Ομως, αν παραδεχτούμε ότι η απόσταση απο την κτηνωδία είναι "καλό" τότε, αυτομάτως αυτό που σαν κτήνη μας έβγαινε φυσικά, μπαίνει στο μικροσκόπιο κατα πόσο είναι καλό όντως.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 4 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top