Πόσοι εθελοτυφλούν στις σχέσεις τους;

hamsteraki

Δραστήριο μέλος

Η hamsteraki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 743 μηνύματα.
Σχέσεις.. Σχέσεις που όλοι ξεκινούν με τις καλύτερες προυποθέσεις, ότι αυτός-ή είναι, επιτέλους!! Στην πορεία όμως.. πάλι τα ίδια..επαναλαμβανόμενες καταστάσεις. Όταν έχεις τη λογική κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα χωρίζεις, όταν όμως όχι;Η ερώτησή μου είναι..Πόσοι από εσάς εθελοτυφλείτε ή το έχετε κάνει στο παρελθόν; Πόσοι από εσάς γνωρίζετε ότι ο/η άνθρωπος που έχετε δίπλα σας δεν είναι πιστός/δεν σας ταιριάζει/δεν είναι για εσάς και όμως παραμένετε; Δίπλα μου βλέπω ανθρώπους (γυναίκες κυρίως) που ξέρουν ότι το αγόρι τους τις απατά, τις έχει απατήσει, δεν επικοινωνούν, δεν.. , δεν .. και όμως μένουν. Έχουν φτάσει στο σημείο επειδή πλησιάζουν τα 30 να λένε.. εγώ θέλω να κάνω οικογένεια, αν δεν είναι αυτός θα είναι κάποιος άλλος, πρέπει να συμβιβαστώ για να κάνω κάτι στη ζωή μου.
Τι πιστεύετε γι' αυτό; Δεν είναι Απαράδεκτο;
Ή μήπως κάποια στιγμή στη ζωή τους και αυτοί που είχαν τις υψηλότερες απαιτήσεις φοβούμενοι και μόνο τη μοναξιά κάνουν το ίδιο;:hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Kakerlak

Περιβόητο μέλος

Η Kakerlak αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών. Έχει γράψει 6,204 μηνύματα.
Σχέσεις.. Σχέσεις που όλοι ξεκινούν με τις καλύτερες προυποθέσεις, ότι αυτός-ή είναι, επιτέλους!! Στην πορεία όμως.. πάλι τα ίδια..επαναλαμβανόμενες καταστάσεις. Όταν έχεις τη λογική κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα χωρίζεις, όταν όμως όχι;Η ερώτησή μου είναι..Πόσοι από εσάς εθελοτυφλείτε ή το έχετε κάνει στο παρελθόν; Πόσοι από εσάς γνωρίζετε ότι ο/η άνθρωπος που έχετε δίπλα σας δεν είναι πιστός/δεν σας ταιριάζει/δεν είναι για εσάς και όμως παραμένετε; Δίπλα μου βλέπω ανθρώπους (γυναίκες κυρίως) που ξέρουν ότι το αγόρι τους τις απατά, τις έχει απατήσει, δεν επικοινωνούν, δεν.. , δεν .. και όμως μένουν. Έχουν φτάσει στο σημείο επειδή πλησιάζουν τα 30 να λένε.. εγώ θέλω να κάνω οικογένεια, αν δεν είναι αυτός θα είναι κάποιος άλλος, πρέπει να συμβιβαστώ για να κάνω κάτι στη ζωή μου.
Τι πιστεύετε γι' αυτό; Δεν είναι Απαράδεκτο;
Ή μήπως κάποια στιγμή στη ζωή τους και αυτοί που είχαν τις υψηλότερες απαιτήσεις φοβούμενοι και μόνο τη μοναξιά κάνουν το ίδιο;:hmm:
με τιποτα... καλυτερα χωρις οικογενεια παρα δυστηχισμενη

ουτε που να το σκεφτομαι..δεν θελω:mad:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mania

Επιφανές μέλος

Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
Για μένα αυτή η κατάσταση που μας λές την μισώ, τσατίζομαι με ανθρώπους που το κάνουν και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί γίνετε αυτό, για μένα αυτοί που το κάνουν δεν σέβοντε τον εαυτό τους, δεν μπορείς να είσαι με έναν άνθρωπο επιδή φοβάσε την μοναξιά, σπαταλάς την ζωή σου με πράγματα που ενδεχομένος δεν αξίζουν να σε έχουν δίπλα τους.

Πιστέυω ότι η ζωή προχωράει και όσοι το κάνουν αυτό είναι δυστυχισμένοι, δεν το έχω κάνει ποτέ και δεν θα το έκανα αυτό, είναι σαν να μην αξίζω, εξάλου το να πηγαίνει με άλλες και να μην το λέω είναι σαν να μην αξίζω κάτι καλύτερο και αυτό ειναι λάθος, όλοι αξίζουμε το καλύτερο και άν αυτός που θέλουμε δεν μας έκτιμά θα βρεθεί κάποιος άλλος:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Το έχω κάνει. Και γι' αυτό τρώγομαι πολλές φορές με τα ρούχα μου, σχετικά με την τωρινή μου σχέση...

Η πρώτη μου σχέση έφτασε τα 4 χρόνια... και αρνούμουν να σκεφτώ, αν είναι όντως αυτό που μου αξίζει, αν "έπρεπε" σε μία ηλικία που οργανώναμε ταξίδια και σπουδές ανέμελα, να συνδυάσω το μέλλον μου μαζί του... Δεν έμπαινα καν στη διαδικασία να διεκδικήσω μία καλύτερη σεξουαλική ζωή, είτε από αυτόν είτε με άλλον. Μετά τα μισά της σχέσης είχε γίνει και εριστεικός, κάποιες φορές ένιωθα λίγη... αλλά φοβόμουν να ζήσω αυτό το περιβόητο πράγμα, το Χωρισμό. Φοβόμουν γιατί θα ήταν και μία "αποτυχία"... νόμιζα τότε...

Στη δεύτερη μεγάλη σχέση συμβιβάστηκα σε μικρό βαθμό, γιατί απλά από ένα σημείο και μετά δεν ήμαστε συμβατοί... και παραλίγο να συμβιβαστώ σε μεγάλο βαθμό, συμβιβαζόμενη σχετικά με το μεταπτυχιακό μου.
Μέσα στη σχέση πάλι δε διεκδικούσα τόσα στο σεξ, δεν αντιδρούσα που δε με άκουγε αρκετά, δεν έκανα κάτι για το ότι είχα μπει πιο πολύ εγώ στον κόσμο και τη νοοτροπία του, παρά αυτός στη δική μου...

Οκ, δεν έχει να κάνει με τα 30 αυτό. Αλλά φοβόμουν να διεκδικήσω.

Μετράει;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Oralee

Τιμώμενο Μέλος

Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
Το έχω κάνει στο πολύ πρόσφατο παρελθόν μου από ανασφάλεια. Έβλεπα πως η σχέση δεν τράβαγε, αλλά ένιωθα πως έχουμε περάσει πολλά μαζί και φοβόμουν να φύγω, μήπως και δεν βρω κάτι άλλο.. :blink: Έπρεπε να γίνουν πολύ άσχημα πράγματα για να ξεκολλήσω.. πλέον λέω πως δεν θα μου το ξανακάνω αυτό, αλλά η αλήθεια είναι πως έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λες..

Θυμήθηκα ένα τραγούδι που ταιριάζει εδώ:

Θέλει μαγκιά για ν΄αρνηθείς
της σιγουριάς τα κυβικά
για έναν έρωτα να πεις
εγώ θα ζω με δανεικά
θέλει μαγκιά για να δοθείς
σε ένα πάθος δυνατό
μα εσύ μωρό μου δεν διαθέτεις απ΄αυτό..

:D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

deadhead_pirate

Περιβόητο μέλος

Ο deadhead_pirate αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,774 μηνύματα.
Το έχω κάνει. Και γι' αυτό τρώγομαι πολλές φορές με τα ρούχα μου, σχετικά με την τωρινή μου σχέση...

Η πρώτη μου σχέση έφτασε τα 4 χρόνια... και αρνούμουν να σκεφτώ, αν είναι όντως αυτό που μου αξίζει, αν "έπρεπε" σε μία ηλικία που οργανώναμε ταξίδια και σπουδές ανέμελα, να συνδυάσω το μέλλον μου μαζί του... Δεν έμπαινα καν στη διαδικασία να διεκδικήσω μία καλύτερη σεξουαλική ζωή, είτε από αυτόν είτε με άλλον. Μετά τα μισά της σχέσης είχε γίνει και εριστεικός, κάποιες φορές ένιωθα λίγη... αλλά φοβόμουν να ζήσω αυτό το περιβόητο πράγμα, το Χωρισμό. Φοβόμουν γιατί θα ήταν και μία "αποτυχία"... νόμιζα τότε...

Στη δεύτερη μεγάλη σχέση συμβιβάστηκα σε μικρό βαθμό, γιατί απλά από ένα σημείο και μετά δεν ήμαστε συμβατοί... και παραλίγο να συμβιβαστώ σε μεγάλο βαθμό, συμβιβαζόμενη σχετικά με το μεταπτυχιακό μου.
Μέσα στη σχέση πάλι δε διεκδικούσα τόσα στο σεξ, δεν αντιδρούσα που δε με άκουγε αρκετά, δεν έκανα κάτι για το ότι είχα μπει πιο πολύ εγώ στον κόσμο και τη νοοτροπία του, παρά αυτός στη δική μου...

Οκ, δεν έχει να κάνει με τα 30 αυτό. Αλλά φοβόμουν να διεκδικήσω.

Μετράει;
Aν και τα έχουμε ξαναπεί μαζί, μου φαίνεται αδιανόητο πως ένας άνθρωπος τιμωρεί έτσι τον εαυτό του και τον υποχρεώνει σε τέτοιους συμβιβασμούς και εκπτώσεις. Μα εντελώς αδιανόητο όμως.

:confused::confused::confused:
Γιδάκο, ακόμα ψάχνεις πληροφορίες για το ταξίδι;
Δεν σε κάλυψα την προηγούμενη φορά;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

viki_thess

Διακεκριμένο μέλος

Η ΒΑΣΩ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 44 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,621 μηνύματα.
εγω μονο στην πρωτη μου σχεση το εκανα αυτο η οποια κρατησε και 3,5 χρονια δυστυχως:/: ο τυπος ηταν φοβερα ζηλιαρης και καταπιεστικος και εγω καθομουν μαζι του γιατι νομιζα οτι ετσι ειναι οταν αγαπας κλπ κλπ...μαμακιες...ευτυχως ομως τον ξαποστειλα και δεν τον παντρευτηκα:P
απο τοτε δεν ξανακανα ΠΟΤΕ αυτο το λαθος!!! γιατι απλα εμαθα.
δεν ειναι καλο να μενουμε σε μια σχεση οταν δεν μας καλυπτει οταν δεν ειναι αυτο που θελουμε τελικα..οταν...οταν.... αλλα δυστυχως πολλες φορες οι καταστασεις η και το συναισθημα ακομη μας εμποδιζουν να δουμε καθαρα και να αποφασισουμε να βαλουμε ενα τερμα σ αυτο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Aν και τα έχουμε ξαναπεί μαζί, μου φαίνεται αδιανόητο πως ένας άνθρωπος τιμωρεί έτσι τον εαυτό του και τον υποχρεώνει σε τέτοιους συμβιβασμούς και εκπτώσεις. Μα εντελώς αδιανόητο όμως.

:confused::confused::confused:
Γιδάκο, ακόμα ψάχνεις πληροφορίες για το ταξίδι;
Δεν σε κάλυψα την προηγούμενη φορά;

Ναι, έπαθα και έμαθα όμως... ελπίζω...!
Ήμουν μαμόθρεφτο, μη με βλέπεις έτσι. ;)

(για το ταξίδι...θενκς, θέλω να αλλάξω υπογραφή... και θα το δω από αύριο αναλυτικά!)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Resident Evil

Διακεκριμένο μέλος

Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
Το έχω κάνει. Και γι' αυτό τρώγομαι πολλές φορές με τα ρούχα μου, σχετικά με την τωρινή μου σχέση...

Η πρώτη μου σχέση έφτασε τα 4 χρόνια... και αρνούμουν να σκεφτώ, αν είναι όντως αυτό που μου αξίζει, αν "έπρεπε" σε μία ηλικία που οργανώναμε ταξίδια και σπουδές ανέμελα, να συνδυάσω το μέλλον μου μαζί του... Δεν έμπαινα καν στη διαδικασία να διεκδικήσω μία καλύτερη σεξουαλική ζωή, είτε από αυτόν είτε με άλλον. Μετά τα μισά της σχέσης είχε γίνει και εριστεικός, κάποιες φορές ένιωθα λίγη... αλλά φοβόμουν να ζήσω αυτό το περιβόητο πράγμα, το Χωρισμό. Φοβόμουν γιατί θα ήταν και μία "αποτυχία"... νόμιζα τότε...

Στη δεύτερη μεγάλη σχέση συμβιβάστηκα σε μικρό βαθμό, γιατί απλά από ένα σημείο και μετά δεν ήμαστε συμβατοί... και παραλίγο να συμβιβαστώ σε μεγάλο βαθμό, συμβιβαζόμενη σχετικά με το μεταπτυχιακό μου.
Μέσα στη σχέση πάλι δε διεκδικούσα τόσα στο σεξ, δεν αντιδρούσα που δε με άκουγε αρκετά, δεν έκανα κάτι για το ότι είχα μπει πιο πολύ εγώ στον κόσμο και τη νοοτροπία του, παρά αυτός στη δική μου...

Οκ, δεν έχει να κάνει με τα 30 αυτό. Αλλά φοβόμουν να διεκδικήσω.

Μετράει;


τελικά δεν είμαι μόνη μου στον κόσμο! 2η απάντηση μέσα σε λίγη ώρα σε αυτό το φόρουμ που νιώθω να την έχει γράψει κάποιος για να πει αυτά που ήθελα να πω εγώ λέξη προς λέξη!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

misslittledevil

Επιφανές μέλος

Η misslittledevil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών. Έχει γράψει 8,197 μηνύματα.
Σχέσεις.. Σχέσεις που όλοι ξεκινούν με τις καλύτερες προυποθέσεις, ότι αυτός-ή είναι, επιτέλους!! Στην πορεία όμως.. πάλι τα ίδια..επαναλαμβανόμενες καταστάσεις. Όταν έχεις τη λογική κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα χωρίζεις, όταν όμως όχι;Η ερώτησή μου είναι..Πόσοι από εσάς εθελοτυφλείτε ή το έχετε κάνει στο παρελθόν; Πόσοι από εσάς γνωρίζετε ότι ο/η άνθρωπος που έχετε δίπλα σας δεν είναι πιστός/δεν σας ταιριάζει/δεν είναι για εσάς και όμως παραμένετε; Δίπλα μου βλέπω ανθρώπους (γυναίκες κυρίως) που ξέρουν ότι το αγόρι τους τις απατά, τις έχει απατήσει, δεν επικοινωνούν, δεν.. , δεν .. και όμως μένουν. Έχουν φτάσει στο σημείο επειδή πλησιάζουν τα 30 να λένε.. εγώ θέλω να κάνω οικογένεια, αν δεν είναι αυτός θα είναι κάποιος άλλος, πρέπει να συμβιβαστώ για να κάνω κάτι στη ζωή μου.
Τι πιστεύετε γι' αυτό; Δεν είναι Απαράδεκτο;
Ή μήπως κάποια στιγμή στη ζωή τους και αυτοί που είχαν τις υψηλότερες απαιτήσεις φοβούμενοι και μόνο τη μοναξιά κάνουν το ίδιο;:hmm:


(Αντε, και νομιζα οτι μονο εγω το βλεπω.)
Το τραγικοτερο ολων, ειναι να γινεται σε μικρες ηλικιες..
Δεν το εχω ευτυχως -μεχρι τωρα- κι ας ειχα την "ευκαιρια" κι ας πονεσε μετα (και συνεχισε να ποναει για 3 χρονια).. Οταν ειδα οτι η σχεση δεν παει -οσο κι αν το θελαμε κι οι δυο- την τελειωσα. :|
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

underwater

Περιβόητο μέλος

Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
Εγώ δεν το έχω κάνει ποτέ. Επειδή δεν έχω κάνει ποτέ μακροχρόνια σχέση κι έχω μάθει να μην εξαρτώμαι από έναν άντρα, αν δω ότι κάποιος δεν μου κάνει "Bye" χωρίς πολλές σκέψεις (μην βλέπετε τώρα με τον τύπο εδώ, συνήθως δεν τα βλέπω τόσο ρομαντικά). Άλλωστε αν από την αρχή κάτι φαίνεται περίεργο, στην συνέχεια θα γίνει πολύ χειρότερο.

Παρόλα αυτά, τώρα που είμαι 26 και βλέπω ότι η ερωτική μου ζωή πάει από το κακό στο χειρότερο, σκέφτομαι τις ευθύνες μου. Και μήπως λίγος συμβιβασμός δεν βλάπτει.:/: Αλλά μετά από λίγη σκέψη συμπεραίνω ότι "ΟΧΙ, αν ο άλλος σου ταιράζει δεν χρειάζεται να συμβιβαστείς".
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

misslittledevil

Επιφανές μέλος

Η misslittledevil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών. Έχει γράψει 8,197 μηνύματα.
Και μήπως λίγος συμβιβασμός δεν βλάπτει.:/: Αλλά μετά από λίγη σκέψη συμπεραίνω ότι "ΟΧΙ, αν ο άλλος σου ταιράζει δεν χρειάζεται να συμβιβαστείς".

Βασικα, ειναι αλλο το να συμβιβαστεις και αλλο το να εθελοτυφλεις. Εχει διαφορα, τουλαχιστον σε μια σχεση. :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nana

Δραστήριο μέλος

Η Nana αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται IT. Έχει γράψει 602 μηνύματα.
Δε μου έχει τύχει και δε νομίζω να άφηνα ποτέ τον εαυτό μου σε μια τέτοια σχέση... Βέβαια, ποτέ μη λες ποτέ... δεν μπορείς να ξέρεις σε τι φάση αδυναμίας μπορείς να βρεθείς...

Πάντως τέτοιες ιστορίες έχω ακούσει και "βλέπω" αρκετές... και πραγματικά ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ γιατί κάθονται κάποιοι/ες με το "σύντροφό" τους.

Νομίζω ότι ο καθένας ψάχνει κάτι σε μια σχέση... Άλλοι καλύπτονται απλώς από την ύπαρξη μιας σχέσης (έστω και αν αυτή δεν αξίζει) και προχωρούν. Άλλοι καλύποτνται από το σεξ μιας σχέσης... και προχωρούν...

Είναι μάλλον, τι ζητά ο καθένας από μια σχέση... (Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι είναι και το πλέον υγιές).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

hamsteraki

Δραστήριο μέλος

Η hamsteraki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 743 μηνύματα.
Βασικα, ειναι αλλο το να συμβιβαστεις και αλλο το να εθελοτυφλεις. Εχει διαφορα, τουλαχιστον σε μια σχεση. :)
Μήπως στην ουσία είναι σχεδόν το ίδιο πράγμα; Εθελοτυφλείς και συμβιβάζεσαι παράλληλα. Απλά άλλοι αναγνωρίζουν ότι συμβιβάζονται, το παραδέχονται και δεν έχουν πρόβλημα με αυτό και άλλοι απλά δεν το παραδέχονται (;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

misslittledevil

Επιφανές μέλος

Η misslittledevil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών. Έχει γράψει 8,197 μηνύματα.
Μήπως στην ουσία είναι σχεδόν το ίδιο πράγμα; Εθελοτυφλείς και συμβιβάζεσαι παράλληλα. Απλά άλλοι αναγνωρίζουν ότι συμβιβάζονται, το παραδέχονται και δεν έχουν πρόβλημα με αυτό και άλλοι απλά δεν το παραδέχονται (;)

Σωστο.
Απλα εγω στο μυαλο μου, εχω τον συμβιβασμο στην σχεση σαν.. πως να το πω?! :worry: Οπως κι αν το πω θα ειναι μπερδεμενο. Θα το σκεφτω λιγο, κι αν το ξεμπερδεψω θα ξανα 'ρθω. :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

adespoto

Περιβόητο μέλος

Η adespoto αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Εκπαιδευτικός και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 5,603 μηνύματα.
Μέχρι στιγμής δεν το έχω κάνει.
Ήρθε μια περίοδος που πίστευα οτι -λόγω εξωτερικών παραγόντων- δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί αυτή η σχέση. Αλλά τώρα θεωρώ οτι είμαι σε αυτή τη σχέση γιατί το θέλω κι όχι γιατί φοβάμαι τη μοναξιά. Δεν θα ήθελα να ήμουν με κάποιον άλλον αλλά με αυτόν.

Έχω συναντήσει όμως ανθρώπους οι οποίοι συμβιβάζονται. Που πιστεύουν οτι τα όποια ελαττώματα του συντρόφου τους θα εξαφανιστούν μια μέρα ως δια μαγείας. Θεωρώ οτι είναι πολύ άσχημο. Ακόμη πιο άσχημο είναι βέβαια να είναι κανείς σε μια σχέση που ουσιαστικά τον φθείρει ψυχολογικά επειδή φοβάται οτι αν χωρίσει θα μείνει μόνος/μόνη. Και ναι, οι περισσότεροι που κάνουν αυτό το λάθος είναι γυναίκες. Δεν ξέρω πώς μπορεί κανείς να βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους να καταλάβουν οτι δεν μειονεκτούν από τους άλλους κι οτι αξίζουν περισσότερα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

hamsteraki

Δραστήριο μέλος

Η hamsteraki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 743 μηνύματα.
Είμαι άνθρωπος που δεν συμβιβάζεται και δεν εθελοτυφλεί. Γι' αυτό έχω κάνει ελάχιστες σχέσεις στη ζωή μου, γι' αυτό και έβαλα και το ποστ. Επειδή δυστυχώς ή ευτυχώς δεν το καταννοώ πλήρως αυτό που συμβαίνει γύρω μου. Προσοχή, δεν το κρίνω, απλά δεν το καταννοώ. Υπήρξα σε σχέση που γούσταρα (κυρίως τον πρώτο 1 1/2 χρόνο) από τα 2 1/2 και όμως δεν δίστασα ούτε μία στιγμή να τα "διαλύσω" όλα όποτε κάτι δεν μου πήγαινε, δεν δίστασα να ακυρώσω τις καλοκαιρινές μου διακοπές μαζί του στις 2 τη νύχτα όταν στις 6 το πρωί έφευγα, δεν δίστασα να το τελειώσω ακόμα και όταν μέσα μου ήξερα ότι αυτός ο άνθρωπος που είχε αποδείξει την αγάπη του με άπειρους τρόπους.(Θα μου πεις γιατί χώρισες, χώρισα επειδή ο τρόπος που με αγαπούσε δεν ήταν αυτός που ΕΓΩ ήθελα, είναι αυτό που λέμε.. βλέπαμε τα πράγματα πάντα από τη διαφορετική όψη του νομίσματος). Δεν εθελοτυφλώ σε έναν γκόμενο που γνωρίζω και ξέρω ότι θέλει να περάσει καλά και εμένα αυτό δεν μου αρκεί. (Δεν θίγομαι καθόλου όταν κάποιος αρχικά θέλει μόνο να γαμ..)ούτως ή άλλως όλοι αυτό θέλουν στην αρχή, στο χέρι σου είναι να τον ωθήσεις να δει εσένα πρώτα..Και ναι, με τσαντίζουν όλα αυτά που βλέπω γύρω μου γιατί στην ουσία έτσι ξεκινούν όλα.. Θα μου πεις.. εσένα γιατί? Σε εσένα συμβαίνουν? Όχι αλλά αν κάποιος το σκεφτεί καλύτερα.. όλα είναι μία αλυσίδα. Όταν μία σχέση δεν πάει.. κάποιος από τους δύο θα είναι δυστυχισμένος, αυτός που δεν είναι αλλά απλά δεν γουστάρει θα απιστήσει/θα πληγώσει. Αυτός που μένει πίσω κρατάει άμυνες για τον/την επόμενη. Οπότε αυτόματα αυτό γίνεται μια ωραία αλυσίδα και δημιουργείται νομίζω αυτό το "μπάχαλο" γύρω μας. Αν οι περισσότεροι από εμάς τουλάχιστον.. δεν έμεναν σε κάτι που δεν τους καλύπτει δεν νομίζετε ότι οι σχέσεις γύρω μας θα ήταν πιο αληθινές και πιο ξεκάθαρες;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Oralee

Τιμώμενο Μέλος

Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
Οι συμβιβασμοί χρειάζονται παντού και δεν είναι απαραίτητα κακοί (και φυσικά πρέπει να υπάρχουν και από τις 2 πλευρές). Άλλο αυτό κι άλλο το "βασικά-δεν-μου-κάνεις-ούτε-με-σφαίρες-αλλα-δεν-θέλω-να-μείνω-μόνη-με-τίποτα".
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

deadhead_pirate

Περιβόητο μέλος

Ο deadhead_pirate αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,774 μηνύματα.
Οι συμβιβασμοί χρειάζονται παντού και δεν είναι απαραίτητα κακοί (και φυσικά πρέπει να υπάρχουν και από τις 2 πλευρές). Άλλο αυτό κι άλλο το "βασικά-δεν-μου-κάνεις-ούτε-με-σφαίρες-αλλα-δεν-θέλω-να-μείνω-μόνη-με-τίποτα".
:confused::confused::confused::confused::confused::confused:
Συγνώμη, αλλά έχω εντελώς διαφορετική γνώμη.
Αν εμείς οι ίδιοι θέτουμε τους κανόνες στη ζωή μας και επιλέγουμε να συμβιβαζόμαστε, τότε κάτι δεν πάει καλά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Resident Evil

Διακεκριμένο μέλος

Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
:confused::confused::confused::confused::confused::confused:
Συγνώμη, αλλά έχω εντελώς διαφορετική γνώμη.
Αν εμείς οι ίδιοι θέτουμε τους κανόνες στη ζωή μας και επιλέγουμε να συμβιβαζόμαστε, τότε κάτι δεν πάει καλά.


κι εγώ θέλω να μείνω σε παλάτι 5 ορόφων με 8 χρυσά μπάνια αλλά επειδή δεν έχω τα λεφτά συμβιβάζομαι και μένω σε 60 τετραγωνικά σπιτάκι... Τι πάει στραβά στη ζωή μου? Α ναι... ότι δεν με λένε Αθηνά Ωνάσση...

[sorry για το τραβηγμένο από τα μαλλιά offtopic, αλλά δεν είναι όλα 1+1=2 στη ζωή.!]
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 3 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top