Ατάκες και τρόποι «πεσίματος»!

marina289 · 03-05-11

Υπάρχουν κάποιες ατάκες ¨πεσίματος¨, που μάλλον τις θεωρούμε πολύ κλισέ και κοινότυπες,
και άλλες που κάτι παραπάνω μας έχουν πει και τις θυμόμαστε σαν ιδιαίτερες και όμορφες...

Υπάρχουν καταστάσεις (ατμόσφαιρα-περιβάλλον κτλ) που μας έχουν μείνει γλυκά στο μυαλό και έχουμε ¨μασήσει¨... :redface:

Τις θυμόμαστε με ευχάριστα συναισθήματα...
Ποιες είναι αυτές;;;
Ελάτε να βοηθήσουμε λίγο τους νεότερους!!!...

Η πρώτη που μου έρχεται στο μυαλό είναι μήνυμα στο κινητό, πολύ απλά και απολύτως απροσδόκητα,
από άτομο αντικειμενικά ¨απαγορευμένο¨...
Σε ώρα απόλυτης βαρεμάρας, αποσύνθεσης και κατάθλιψης... (ομιλία του κκε στο καπη, έπρεπε να είμαι παρούσα για τεχνικούς λόγους, να ανοίξω και να κλείσω τον χώρο...)
Και σκάει μήνυμα ¨Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι... Γουστάρω πολύ, εσυ; Απάντησε μ'ένα ναι ή ένα όχι...¨
Δεν ξέρω! Μου άρεσε σαν τρόπος! (Προφανώς και παίζει και ρόλο το άτομο)

Εσείς;;;

Άγγελος · 03-05-11

ζαχαροπλαστης ηταν ο μπαμπας σου? :hehe:

Boom · 03-05-11

Αρχική Δημοσίευση από Άγγελος:
ζαχαροπλαστης ηταν ο μπαμπας σου?

Απάντηση: ''Ναι, για αυτό έκανε εσένα το χαλβά'' :teasing:

D_G · 03-05-11

"Είσαι ένα άβαταρ στην μαύρη τρύπα της μέρας μου" !!!!!!!
Κουφό αλλά μου άρεσε όταν το άκουσα.

Dark_kronos · 03-05-11

Κατι που δεν περιμενα να πιασει, και απλα ητανε μια κουβεντα για να μην υπαρχει απολυτη ησιχια, αλλα τελικα ητανε μεγαλο + στην ολη ιστορια... "Αυτη ειναι η μεγαλη Αρκτος, και εκεινη η μικρη. Και αυτο εκει το αστερι ειναι ο Πολικος αστερας, με αυτον βρισκεις παντα τον βορα για να χαραξεις πορια."

~LoVeR BoY~ · 3 Μαΐου 2011

Αρχική Δημοσίευση από Dark_kronos:
"Αυτη ειναι η μεγαλη Αρκτος, και εκεινη η μικρη. Και αυτο εκει το αστερι ειναι ο Πολικος αστερας, με αυτον βρισκεις παντα τον βορα για να χαραξεις πορια."

Αν ήμουν κορίτσι θα σε ερωτευόμουν

Ciela · 03-05-11

Αρχική Δημοσίευση από Dark_kronos:
Κατι που δεν περιμενα να πιασει, και απλα ητανε μια κουβεντα για να μην υπαρχει απολυτη ησιχια, αλλα τελικα ητανε μεγαλο + στην ολη ιστορια... "Αυτη ειναι η μεγαλη Αρκτος, και εκεινη η μικρη. Και αυτο εκει το αστερι ειναι ο Πολικος αστερας, με αυτον βρισκεις παντα τον βορα για να χαραξεις πορια."

λολ ειχα γνωρισει εναν τυπο που μου ελεγε κατι τετοια (ηταν βραδυ κ τ αστρα φαινονταν πολυ καθαρα) αλλα αυτός ελεγε ψεματα για να εντυπωσιασει μαλλον. στην αρχη ειχα μεινει με το στομα ορθανοιχτο και τον θαυμαζα (

) αλλα σε καποια φαση μου λεει: "να κ αυτος εκει ειναι ο Διας".
FAIL ελεος, αυτη ειναι η αφροδιτη. η πουλια κ ο αυγερινος που λεμε.
εκει καταλαβα οτι με δουλευε κανονικα

(απ οτι μου πανε μετα ο τυπος ειναι γενικα του "ψεμματος" :eek:

)

tsarachaf · 03-05-11

Ρε παιδιά...

Καλά όλα... Αλλά γιατί να πάμε να φτιάξουμε κλισέ???

Οι καλύτερες ατάκες είναι οι αυθόρμητες... Κι ακόμα καλύτερες οι πράξεις...

Αλλά μιας και ανταλλάσουμε ιστορίες, εδώ μια φορά δοκίμασα με αυτό το τραγούδι... Ok, more than once, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα...

Ciela · 03-05-11

χαχα. τι της το επαιξες live η απλα της το κανες αφιερωση?

MissKit · 03-05-11

Αρχική Δημοσίευση από tsarachaf:
Αλλά μιας και ανταλλάσουμε ιστορίες, εδώ μια φορά δοκίμασα με αυτό το τραγούδι... Ok, more than once, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα...

Αχ τι όμορφο, Ακριβέ! :inlove:

tsarachaf · 03-05-11

Αρχική Δημοσίευση από ciela:
χαχα. τι της το επαιξες live η απλα της το κανες αφιερωση?

Αν ένιωθα θα το έπαιζα... Αλλά επειδή δεν.... απλά αφιέρωση...

Αρχική Δημοσίευση από MissKit:
Αχ τι όμορφο, Ακριβέ!

Φτου γαμώτο, το έκαψα αυτό!!! :redface:

ShatteredIce · 03-05-11

κλασσικά...

έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;;;

Boom · 03-05-11

To ''ατάκες πεσίματος'' πώς το εννοούμε;
Από τα γέλια;

(sorry αλλά τα κλισέ με χαλάνε

)

marina289 · 03-05-11

Bασικά, σκεφτόμουν εκτός από ¨ατάκες¨ και ¨τρόπους¨... :hmm:

Δηλαδή το όλο σκηνικό... Ατμόσφαιρα, μέρος, συνθήκες... Γενικά το κλίμα που επικρατούσε...
Γιατί ίσως να μην υπάρχουν λόγια σε τέτοιες στιγμές, και να ήταν χωρίς λόγια...
Αλλά να μας έμεινε το όλο κλίμα σαν κάτι όμορφο...

Χριστιάννα ^^ · 03-05-11

Κι έλεγα η ρουφιάνα να μην κάνω login και να πα να διαβάσω, αλλά βλέπω αυτό:

Αρχική Δημοσίευση από marina289:
Bασικά, σκεφτόμουν εκτός από ¨ατάκες¨ και ¨τρόπους¨...
Δηλαδή το όλο σκηνικό... Ατμόσφαιρα, μέρος, συνθήκες... Γενικά το κλίμα που επικρατούσε...
Γιατί ίσως να μην υπάρχουν λόγια σε τέτοιες στιγμές, και να ήταν χωρίς λόγια...
Αλλά να μας έμεινε το όλο κλίμα σαν κάτι όμορφο...

..και λέω ασταδιαλα.

Όπως τα λες, χωρίς λόγια, μέρος ησάπ και στη συνέχεια μετρό, συνθήκες απροσδιόριστες. Οι λεπτομέριες εδώ. Αυτός είναι τρόπος πεσίματος, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.

Αν και ακόμη δεν έχω καταλάβει ποιος την έπεσε σε ποιον εχμ.

Δε βαριέσαι, σαν κάτι πολύ όμορφο έχει μείνει.. :happy:

marina289 · 03-05-11

Αρχική Δημοσίευση από Χριστιάννα ^^:
Κι έλεγα η ρουφιάνα να μην κάνω login και να πα να διαβάσω, αλλά βλέπω αυτό:

..και λέω ασταδιαλα.

Όπως τα λες, χωρίς λόγια, μέρος ησάπ και στη συνέχεια μετρό, συνθήκες απροσδιόριστες. Οι λεπτομέριες εδώ. Αυτός είναι τρόπος πεσίματος, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Αν και ακόμη δεν έχω καταλάβει ποιος την έπεσε σε ποιον εχμ.

Δε βαριέσαι, σαν κάτι πολύ όμορφο έχει μείνει..

Θεέ μου, Χριστέ μου , Παναγιά μου!!!!!! (κοίτα να δεις τί με έκανες να επικαλεστώ τώρα.......)
:clapup:

Αλλά και

... Τόση ένταση στην ατμόσφαιρα και τον άφησες-σε άφησε να φύγει;;;;;;;;;;;;;

JaneWin · 03-05-11

Oralee · 03-05-11

..και μετά; Και μετά;;;; Μη μας αφήνεις με την απορία και ΜΗ τολμήσεις να πεις πως δεν έχει και μετά γιατί ..δεν θα ξέρω τι να πω, εκτός από ντροπή σας που το αφήσατε έτσι!

prinCess. · 03-05-11

OMG, και τον άφησες να φύγει; Ένα όνομα, ένα τηλ, ένα μσν, ένα φβ;
Στο 2011 ζούμε θα τον έβρισκες ξέρω γω. >.<

Neraida · 4 Μαΐου 2011

Χμμ...
Ενα πρωινο του Ιουλιου στα 17 μου ανοιγω την μπαλκονοπορτα αγουροξυπνημενη με τον καφε στο χερι και καθομαι να τον πιω στη βεραντα.
Απεναντι ενας νεαρος (αν και φαινοταν γυρω στα 22-23, ηταν 27 και γερος για μενα τοτε

) να κοιταζει επιμονα, αλλα ως ντροπαλο κοριτσακι που ημουν τοτε οταν τον αντιληφθηκα καθησα με την πλατη μου προς αυτον.
Τα μπαλκονια μας σε αρκετα κοντινη αποσταση. Καποια στιγμη αρχισε να μου φωναζει "δεσποινις". Μια δυο τρεις, ωσπου ειδε οτι εγω δε γυριζω καν και σταματησε.
Περασαν καποια λεπτα και τον ακουω ξανα να μου λεει "δεσποινις, απλα γυρισε προς το μερος μου και ας μην πεις κουβεντα". Ε, γυρισα κι εγω να δω τι ηθελε επιτελους και βλεπω να εχει ακουμπησει μια ταβλα κρεββατιου πανω στο καγκελο οπου πανω ειχε γραψει με μαρκαδορο πως θελει να με γνωρισει. Αν και ημουν αρκετα αμηχανη, σκαω ενα χαμογελο και εγιναν τελος παντων οι συστασεις...

Αυτααααα

Ατάκες και τρόποι «πεσίματος»!

Δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Περιβόητο μέλος

Δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Δραστήριο μέλος

Διάσημο μέλος

Δραστήριο μέλος

Διάσημο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος